بررسی نحوهی راه اندازی پروژهی Decision
آیا در این پروژه aggregate root تعریف شده است . یعنی آیا ApplicantInfo و PrivateMessage و .. ریشه هستند ؟ و اگر هستند آیا نباید برای هر ریشه یک dbset تعریف کرد . چون دیدم همه entity ها جداگانه یک dbset دارند مثل address . در صورتی که برداشت من این است که address یک entity زیر مجموعه ApplicantInfo است .
و همچنین آیا بین دو aggregate root میتوان از navigation property استفاده کرد و نباید با id به هم مرتبط شوند؟
EF Code First #12
نحوه استفاده از ViewModel در ASP.NET MVC
·ViewModel به ما این امکان را میدهد تا از چندین Entity یک شیء واحد بسازیم.
من فکر میکنم ViewModel ، مدل مورد نیاز برای یک View را فراهم میکند و لزوما برای این نیست از چند موجودیت دیتابیسی یک شیء بسیازیم و به View پاس دهیم.
ObservableCollection در Entity Framework
خلاصهای از آغاز به کار با NHibernate
من مدتی قبل در مورد ORMها تحقیق کردم و به این نتیجه رسیدم که بهترین آنها Entity Framework است که حتی در نهایت LINQ to SQL را هم آرام آرام حذف می کند و جایگزین آن می شود. می توانید مقاله ای در مورد مقایسه nHibernate و Entity Framework تحریر کنید؟ (مثل مقایسه ای که در مورد jQuery و ASP AJAX داشتید)
برای ارتقاء به نگارش RC0، این مراحل را باید طی کنید:
1) پیش از هر کاری، پوشهی node_modules قدیمی خود را حذف کنید (با تمام محتوای آن).
2) به روز رسانی فایل package.json به صورت ذیل:
{ "name": "asp-net-mvc5x-angular2x", "version": "1.0.0", "author": "DNT", "description": "", "scripts": { "postinstall": "typings install" }, "license": "Apache-2.0", "dependencies": { "@angular/common": "^2.0.0-rc.0", "@angular/compiler": "^2.0.0-rc.0", "@angular/core": "^2.0.0-rc.0", "@angular/http": "2.0.0-rc.0", "@angular/router": "2.0.0-rc.0", "@angular/router-deprecated": "^2.0.0-rc.0", "@angular/platform-browser": "^2.0.0-rc.0", "@angular/platform-browser-dynamic": "^2.0.0-rc.0", "bootstrap": "^3.3.6", "es6-promise": "^3.1.2", "es6-shim": "^0.35.0", "jquery": "^2.2.3", "reflect-metadata": "^0.1.3", "rxjs": "^5.0.0-beta.6", "systemjs": "^0.19.27", "zone.js": "^0.6.12" }, "devDependencies": { "typescript": "^1.8.9", "typings": "^0.8.1" }, "repository": { } }
3) افزودن فایلی به نام typings.json در ریشهی پروژه؛ با این محتوا:
{ "ambientDependencies": { "es6-shim": "github:DefinitelyTyped/DefinitelyTyped/es6-shim/es6-shim.d.ts#7de6c3dd94feaeb21f20054b9f30d5dabc5efabd" } }
es6-shim.d.ts
بدون این فایل، کامپایلر TypeScript تعاریف ES 6 را مانند Map و Promise و امثال آن، نمیشناسد و پروژه را کامپایل نخواهد کرد.
اکنون یکبار فایل package.json را ذخیره کنید تا کار به روز رسانی بستهها انجام شود. البته اگر بر روی این فایل کلیک راست کنید، در منوی ظاهر شده، گزینهی restore packages هم موجود است.
4) پس از آن، چند تغییر جزئی ذیل باید در کدهای این سری، اعمال شوند:
هر جایی angular2 تعریف شده، اینبار میشود angular@. مثلا:
import { PipeTransform, Pipe } from '@angular/core';
import { RouteParams, Router } from '@angular/router-deprecated';
/// <reference path="../typings/es6-shim.d.ts" /> import { bootstrap } from '@angular/platform-browser-dynamic'; // Our main component import { AppComponent } from "./app.component"; bootstrap(AppComponent);
یک نکته: اگر میخواهید این تعاریف را در یک فایل razor، وارد کنید، چون @ به ابتدای پوشهی angular2 اضافه شده (node_modules\@angular)، مشکل پردازشی razor را ایجاد خواهد کرد و باید escape شود. به همین جهت بجای @ بهتر است معادل آن را یعنی ("@")Html.Raw@ وارد کنید.
سپس ابتدا فایل systemjs.config.js را از اینجا دریافت کنید.
در ادامه مداخل جدید را هم در فایل index.html مثال رسمی آغازین آن بررسی کنید.
بنابراین، فایل systemjs.config.js را به ریشهی سایت اضافه کنید (از این جهت که مسیر بستههای node_modules را از ریشهی سایت میخواند). سپس فایل Views\Shared\_Layout.cshtml را به نحو ذیل تغییر دهید:
<!DOCTYPE html> <html> <head> <base href="/"> <meta charset="utf-8"/> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0"> <title>@ViewBag.Title - My ASP.NET Application</title> <link href="~/node_modules/bootstrap/dist/css/bootstrap.css" rel="stylesheet"/> <link href="~/app/app.component.css" rel="stylesheet"/> <link href="~/Content/Site.css" rel="stylesheet" type="text/css"/> <!-- 1. Load libraries --> <!-- IE required polyfills, in this exact order --> <script src="~/node_modules/es6-shim/es6-shim.min.js"></script> <script src="~/node_modules/zone.js/dist/zone.js"></script> <script src="~/node_modules/reflect-metadata/Reflect.js"></script> <script src="~/node_modules/systemjs/dist/system.src.js"></script> <script src="~/systemjs.config.js"></script> <!-- 2. Configure SystemJS --> <script> System.import('app/main').then(null, console.error.bind(console)); </script> </head> <body> <div> @RenderBody() <pm-app>Loading App...</pm-app> </div> @RenderSection("Scripts", required: false) </body> </html>
خلاصهی سریع این موارد
الف) تغییرات آخرین بستههای npm را از مستندات آن پیگیری و اعمال کنید. آخرین نگارش آن همیشه در اینجا قابل دسترسی است.
ب) تغییرات index.html، فایل main.ts و مداخل آغازین آنرا از مثال آغازین رسمی آن پیگیری و اعمال کنید.
بر اساس آموزش مدیریت حالت در Blazor، قصد داریم یک سرویس پیام هشدار ساده، ولی زیبا را بوسیله کامپوننت Alert بوت استرپ ۵ ، بدون استفاده از توابع جاوا اسکریپتی، طراحی کنیم.
در ابتدا کتابخانههای css زیر را بوسیله LibMan به پروژه اضافه کرده و مداخل فایلهای را css نیز اضافه میکنیم:
{ "version": "1.0", "defaultProvider": "cdnjs", "libraries": [ { "provider": "unpkg", "library": "bootstrap@5.0.0", "destination": "wwwroot/lib/bootstrap" }, { "provider": "unpkg", "library": "open-iconic@1.1.1", "destination": "wwwroot/lib/open-iconic" }, { "provider": "unpkg", "library": "animate.css@4.1.1", "destination": "wwwroot/lib/animate" }, { "provider": "unpkg", "library": "bootstrap-icons@1.5.0", "destination": "wwwroot/lib/bootstrap-icons/" } ] }
public enum AlertType { Success, Info, Danger, Warning } public class AlertService { public void ShowAlert(string message, AlertType alertType, string animate = "animate__fadeIn") { OnChange?.Invoke(message, alertType,animate); } public event Action<string,AlertType, string> OnChange; }
services.AddScoped<AlertService>();
توضیحات:
در کدهای نهایی برنامه قرار است به این نحو کار نمایش Alertها را در کامپوننتهای مختلف انجام دهیم:
@inject AlertService AlertService @code { private void Success() { AlertService.ShowAlert("Success!", AlertType.Success); }
کدهای کامپوننت Alert.razor
@inject AlertService AlertService @implements IDisposable <style> .alert-show { display: flex; flex-direction: row; } .alert-hide { display: none; } </style> <div style="z-index: 5"> <div " + "alert-show" :"alert-hide")"> <i width="24" height="24"></i> <div> @Message </div> <button type="button" data-bs-dismiss="alert" aria-label="Close" @onclick="CloseClick"></button> </div> </div> @code { AlertType AlertType { get; set; } string Icon { get; set; } string Css { get; set; } string Animation { get; set; } private bool IsVisible { get; set; } private string Message { get; set; } System.Timers.Timer _alertTimeOutTimer; protected override void OnInitialized() { AlertService.OnChange += ShowAlert; } private void ShowAlert(string message, AlertType alertType, string animate) { _alertTimeOutTimer = new System.Timers.Timer { Interval = 5000, Enabled = true, AutoReset = false }; _alertTimeOutTimer.Elapsed += HideAlert; Message = message; switch (alertType) { case AlertType.Success: Css = "bg-success"; Icon = "bi-check-circle"; break; case AlertType.Info: Css = "bg-info"; Icon = "bi-info-circle-fill"; break; case AlertType.Danger: Css = "bg-danger"; Icon = "bi-exclamation-circle"; break; case AlertType.Warning: Css = "bg-warning"; Icon = "bi-exclamation-triangle-fill"; break; default: Css = Css; break; } AlertType = alertType; Animation = animate; IsVisible = true; InvokeAsync(StateHasChanged); } private void HideAlert(Object source, System.Timers.ElapsedEventArgs e) { IsVisible = false; InvokeAsync(StateHasChanged); _alertTimeOutTimer.Close(); } public void Dispose() { if (AlertService != null) AlertService.OnChange -= ShowAlert; if (_alertTimeOutTimer != null) { _alertTimeOutTimer.Elapsed -= HideAlert; _alertTimeOutTimer?.Dispose(); } } private void CloseClick() { IsVisible = false; _alertTimeOutTimer.Close(); InvokeAsync(StateHasChanged); } }
<div> <Alert></Alert>
با انتخاب ok باز نیز با قالب جدیدی به شکل زیر برای انتخاب پروژه مواجه میشوید.
اینجا همه چیز تکراری است به غیر از گزینه Configure Authentication.
همهی گزینهها تکراری اند به غیر از گزینه Individual User Accounts. البته این همان FormsAuthentication قبلی است. نکته قابل توجه، یکپارچی آن با سرویسهای اجتماعی و شبکههای سرویس دهنده است. البته در نسخهی قبلی نیز این سیستم وجود داشت، ولی این دفعه با ASP.NET Identity یک پارچه است که در ادامه بیشتر آن را خواهید دید.
البته گویا حالت دیگری به نام Organizational Accounts نیز وجود دارد که گویا برای فعال سازی،باید یک بستهی به روز رسانی دریافت میکردم، که من نکردم.(اینترنت حجمی و شبانه دانلود کردن...)
این حالت که در شکل زیر مشخص است، امکان یکپارچگی احراز هویت با Active Directory در windows server و azure را دارد.
با توجه به پوشهی مدل این را متوجه میشویم که مایکروسافت هم به لزوم ViewModel اعتقاد پیدا کرده است.
با اجرا کردن پروژه bootstrap و responsive بودن آن، خودنمایی میکنند.