با استفاده از این template ویژوال استدیو می تونید خیلی سریع پروژه‌های خودتون رو براساس لایه بندی معماری تمیز شروع کنید و وقتتون رو صرف لایه بندی پروژه نکنید. همچنین در این template با پوشه بندی هایی که برای هر لایه انجام شده، سعی شده به شما نشون بده که هر یک از آیتم‌های پروژه رو در کدوم قسمت باید قرار بدید.
مقدمه:
مدیریت آزمون مایکروسافت یا Microsoft Test Manager یک ابزار تست نویسی است که به تستر‌ها این اجازه را می‌دهد تا بتوانند برای UI برنامه‌های خود یا sprintهای پروژه خود تست بنویسند. این ابزار برای نوشتن آزمون‌های پیشرفته و مجتمع سازی مدیریت طرح‌های تست یا test plans همراه با موردهای تست یا test case در طول توسعه برنامه است. یکی از مزایایی که این ابزار دارد این است که در طول انجام تست می‌توانید اشکالات تست را ثبت کنید و هم چنین می‌توانید شرحی در مورد انجام تست یا اشکالی که در آن تست وجود دارد، ثبت کنید. همچنین می‌توانید گزارشی از تست هایی که انجام داده اید و پاس شدن یا پاس نشدن تست‌ها و تاریخ انجام آنها را نیز مشاهده کنید. قبل از کار با نرم افزار MTM باید یک سری مطالب مهم را در مورد انجام تست و مفهوم Agile بدانیم.
استراتژی تست:
زمانی که شما تست Agile را معرفی می‌کنید تیم برنامه نویسی شما میتواند بر روی تست‌های شما هم در سطح sprint و هم در سطح پروژه تمرکز کنند. تست در سطح sprint شامل تست هایی میشود که همه user storyها در بر بگیرد یعنی در واقع همان تست‌های واحد شما میشود. در سطح پروژه هم شامل تست هایی میشود که چندین sprint را در بر می‌گیرد که در واقع می‌توان تست‌های integrated گفت. بهتر است زمانی که تیم برنامه نویسی کدنویسی می‌کنند شما طرح تست‌های خود را بسازید و برای انجام تست کاملا آماده باشید. این تست‌ها شامل تست واحد، تست performance، تست امنیتی و تست usability و غیره می‌باشد.
برای آماده کردن تست Agile در ابتدا شما باید یک تاریخچه یا history از برنامه یا سیستم خود داشته باشید. شما می‌توانید با استفاده از Microsoft Test Manager طرح تست خود را برای هر یک از sprintهای پروژتان بسازید و موردهای تست را مشخص کنید.
سپس باید کدهایی که برنامه نویسان می‌نویسند قابلیت تست را داشته باشند و شما به عنوان یک تستر باید آشنایی کاملی از ساختار و الگوهای برنامه تان داشته باشید.
تست یک فرآیند تکراری می‌باشد که همزمان با اجرای پروژه تان صورت می‌گیرد در زیر می‌توانید فرآیند کار تست و انجام کدنویسی را مشاهده نمایید:
Test Planning:
Test Planning فرآیندی است که به تیم شما کمک میکند تا درک درستی از پروژه داشته باشند و همچنین تیم را برای انجام هر گونه تستی آماده کند. تست Agile در سطح Sprint انجام میشود که در هر Sprint تیم شما تست هایی را ایجاد می‌کنند تا user story هایی که در هر Sprint وجود دارد، مورد بررسی قرار گیرند. در شکل زیر قالبی از test planهای شما در یک پروژه را نمایش می‌دهد:
البته این قالب‌ها بر اساس سلیقه شخصی است اما در کل می‌توانیم قالب تست را به صورت بالا در نظر بگیریم.
همیشه باید این را در نظر داشته باشیم که در طول هر sprint حتما باید تست‌ها را اجرا کرده و در صورت وجود خطا، آن خطا را رفع کنیم تا در مراحل بالاتر با مشکلی مواجه نشویم. در قسمت بعد با Microsoft Test Manager و روش‌های نوشتن sprint و تست‌ها آشنا خواهیم شد.
using System;
using System.Diagnostics;
using System.IO;
using iTextSharp.text;
using iTextSharp.text.pdf;
namespace PdfForm
{
class Program
{
//روش صحیح ثبت و معرفی فونت در این کتابخانه
public static iTextSharp.text.Font GetTahoma()
{
var fontName = "Tahoma";
if (!FontFactory.IsRegistered(fontName))
{
var fontPath = Environment.GetEnvironmentVariable("SystemRoot") + "\\fonts\\tahoma.ttf";
FontFactory.Register(fontPath);
}
return FontFactory.GetFont(fontName, BaseFont.IDENTITY_H, BaseFont.EMBEDDED);
}
static void Main(string[] args)
{
string fileNameExisting = @"form.pdf";
string fileNameNew = @"newform.pdf";
using (var existingFileStream = new FileStream(fileNameExisting, FileMode.Open))
using (var newFileStream = new FileStream(fileNameNew, FileMode.Create))
{
var pdfReader = new PdfReader(existingFileStream);
using (var stamper = new PdfStamper(pdfReader, newFileStream))
{
//نکته مهم جهت کار با اطلاعات فارسی
//در غیراینصورت شاهد ثبت اطلاعات نخواهید بود
stamper.AcroFields.AddSubstitutionFont(GetTahoma().BaseFont);
//form.Fields.Keys = تمام فیلدهای موجود در فرم
var form = stamper.AcroFields;
//مقدار دهی فیلدهای فرم
form.SetField("TextBox1", "مقدار1");
form.SetField("TextBox2", "مقدار2");
// "Yes" and "Off" are valid values here
form.SetField("Check Box 1", "Yes");
// "" and "Off" are valid values here
form.SetField("Option Button 1", "");
// نحوه مقدار دهی لیست
form.SetListOption("ListBox1", new[] { "1مقدار یک", "مقدار دو1" }, null);
form.SetField("ListBox1", null);
// به این ترتیب فرم دیگر توسط کاربر قابل ویرایش نخواهد بود
//stamper.PartialFormFlattening --> جهت غیرقابل ویرایش نمودن فیلدی مشخص
stamper.FormFlattening = true;
stamper.Close();
pdfReader.Close();
}
}
Process.Start("newform.pdf");
}
}
}
معماری میکرو سرویس یا یکپارچه؟
برای درک میکروسرویس‌ها، باید بدانیم کاربرد سیستم‌های یکپارچه چیست و چه چیزی باعث شد در زمان‌های اخیر از برنامه‌های یکپارچه به میکروسرویس‌ها حرکت کنیم.
سیستم‌های یکپارچه ( Monolithic applications )
اگر تمام عملکردهای یک پروژه در یک بخش واحد وجود داشته باشند، آن برنامه به عنوان یک برنامه‌ی یکپارچه شناخته میشود. ما برنامه‌ی خود را در لایه‌های مختلفی مانند Presentation ، Service ، UI طراحی می‌کنیم و سپس آن بخش از کدهای نوشته شده را به عنوان یک فایل خروجی به کار می‌گیریم. این چیزی نیست جز یک برنامه‌ی یکپارچه، که در آن " mono " یک پایگاه کد منفرد حاوی تمام عملکردهای مورد نیاز را نشان می‌دهد.
چرا اصلا به سمت میکروسرویس‌ها برویم؟
خب برای جواب به این سوال بهتر است معایب سیستم‌های یکپارچه را مرور کنیم:
و اما مزایای سیستم‌های یکپارچه:
میکروسرویس ها
این یک سبک توسعه معماری است که در آن برنامه از سرویس‌های کوچکتری تشکیل شده‌است که بخش کوچکی از عملکرد و داده‌ها را با برقراری ارتباط مستقیم با یکدیگر، با استفاده از پروتکلی مانند HTTP مدیریت میکند. به عبارتی دیگر خدمات یا سرویس‌های کوچکی هستند که با هم کار می‌کنند.
معماری میکروسرویس تأثیر بسزایی در رابطه‌ی بین برنامه و پایگاه داده دارد. بجای اشتراک گذاری یک پایگاه داده با سایر میکروسرویس‌ها، هر میکروسرویس، پایگاه داده خاص خود را دارد که اغلب منجر به تکثیر برخی از داده‌ها میشود، اما اگر می‌خواهید از این معماری بهره مند شوید، داشتن یک پایگاه داده در هر میکروسرویس، ضروری است؛ زیرا اتصال ضعیف را تضمین میکند. مزیت دیگر داشتن یک پایگاه داده‌ی مجزا برای هر میکروسرویس این است که هر میکروسرویس میتواند از نوع پایگاه داده‌ای که برای نیازهای خود مناسب‌تر است، استفاده کند. هر سرویس یک ماژول را ارائه می‌دهد، به طوری که خدمات مختلف را می‌توان به زبان‌های برنامه نویسی مختلف نوشت. الگوهای زیادی در معماری میکروسرویس دخیل هستند مانند discovery و registry service ، Caching ، ارتباط API ، امنیت و غیره.
اصول میکروسرویس‌ها:
تک مسئولیتی: یکی از اصولی است که به عنوان بخشی از الگوی طراحی SOLID تعریف شده است. بیان میکند که یک Unit ، یا یک کلاس، یک متد یا یک میکروسرویس باید تنها یک مسئولیت را داشته باشد. هر میکروسرویس باید یک مسئولیت داشته باشد و یک عملکرد واحد را ارائه دهد. شما همچنین می‌توانید بگویید تعداد میکروسرویس‌هایی که باید توسعه دهید، برابر با تعداد عملکردهای مورد نیاز شما است. پایگاه داده نیز غیرمتمرکز است و به طور کلی، هر میکروسرویس، پایگاه داده خاص خود را دارد.
بر اساس قابلیت‌های تجاری ساخته شده است: در دنیای امروزی که فناوری‌های زیادی وجود دارند، همیشه فناوری‌ای وجود دارد که برای اجرای یک عملکرد خاص مناسب‌تر است. اما در برنامه‌های یکپارچه، این یک اشکال بزرگ بود؛ زیرا ما نمی‌توانیم از فناوری‌های مختلف برای هر عملکرد استفاده کنیم و از این رو، نیاز به مصالحه در زمینه‌های خاص داریم. یک میکروسرویس هرگز نباید خود را از پذیرش پشته فناوری مناسب یا ذخیره‌سازی پایگاه داده پشتیبان که برای حل هدف تجاری مناسب‌تر است، محدود کند؛ به‌عنوان مثال، هر میکروسرویس میتواند بر اساس نیازهای تجاری از فناوری‌های متفاوتی استفاده کند.
طراحی برای مدیریت خطاها: میکروسرویس‌ها باید با در نظر گرفتن مدیریت خطاها طراحی شوند. میکروسرویس‌ها باید از مزیت این معماری استفاده کنند و پایین آمدن یک میکروسرویس نباید بر کل سیستم تأثیر بگذارد و سایر عملکردها باید در دسترس کاربر باقی بمانند. اما در برنامه‌های کاربردی سیستم‌های یکپارچه که خطای یک ماژول منجر به سقوط کل برنامه میشود، اینگونه نبود.
مزایای میکروسرویس ها:
معایب میکروسرویس ها:
using Stimulsoft.Base.Services; using Stimulsoft.Report; using Stimulsoft.Report.Components; using Stimulsoft.Report.Design; using Stimulsoft.Report.Design.Toolbars; using Stimulsoft.Report.Render; using Stimulsoft.Report.Units;
//ایجاد یک شی از ریپورت
StiReport report = new StiReport();
//ریست کردن تنظیمات به حالت پیشفرض
report.Reset();
//ریست کردن تنظیمات سرویس‌های StiConfig.Reset();
//ریست کردن تنظیمات چاپ
StiSettings.Clear();
//تنظیم عنوان ریپورت به صورت دلخواه
StiOptions.Designer.DesignerTitle = title + " طراحی فرم ";
StiOptions.Designer.DesignerTitleText = title + " طراحی فرم ";
//غیرفعال شدن نمایش تب کدنویسی
StiOptions.Designer.CodeTabVisible = false;
//فعال کردن امکان RightToLeft
StiOptions.Designer.UseRightToLeftGlobalizationEditor = true;
//غیرفعال شدن قابلیت تغییر نام ریپورت توسط کاربر
StiOptions.Designer.CanDesignerChangeReportFileName = false;
//غیر فعال کردن تشخیص اتوماتیک زبان پیش فرض UI طراحی
StiOptions.Designer.UseSimpleGlobalizationEditor = false;
//تنظیم تم ریپورت از حالت استاندارد به ریبون
StiOptions.Windows.GlobalGuiStyle = StiGlobalGuiStyle.Office2010Blue;
//فعال سازی تم ریبون
StiOptions.Designer.IsRibbonGuiEnabled = true; BusinessObjectsCategory - DataSourcesCategory -VariablesCategory
StiOptions.Designer.Panels.Dictionary.ShowEmptyBusinessObjectsCategory = false; StiOptions.Designer.Panels.Dictionary.ShowEmptyDataSourcesCategory = false; StiOptions.Designer.Panels.Dictionary.ShowEmptyVariablesCategory = false;
//غیر فعال کردن سرویس‌های پنل
Stimulsoft.Report.Design.Panels.StiPropertiesPanelService propPanel = Stimulsoft.Report.Design.Panels.StiPropertiesPanelService.GetService();
propPanel.ServiceEnabled = false;
Stimulsoft.Report.Design.Panels.StiDictionaryPanelService dictPanel = Stimulsoft.Report.Design.Panels.StiDictionaryPanelService.GetService();
dictPanel.ServiceEnabled = true;
Stimulsoft.Report.Design.Panels.StiReportTreePanelService treePanel = Stimulsoft.Report.Design.Panels.StiReportTreePanelService.GetService();
treePanel.ServiceEnabled = false;
Stimulsoft.Report.Design.Toolbars.StiToolsToolbarService cpanel = Stimulsoft.Report.Design.Toolbars.StiToolsToolbarService.GetService();
cpanel.ServiceEnabled = false;
StiOptions.Dictionary.BusinessObjects.AddBusinessObjectAssemblyToReferencedAssembliesAutomatically = false;
StiOptions.Dictionary.BusinessObjects.AllowProcessNullItemsInEnumerables = false;
StiOptions.Dictionary.BusinessObjects.AllowUseDataColumn = false;
StiOptions.Dictionary.BusinessObjects.AllowUseFields = false;
StiOptions.Dictionary.BusinessObjects.AllowUseProperties = false;
StiOptions.Dictionary.BusinessObjects.CheckTableDuplication = false;
StiOptions.Dictionary.ShowOnlyAliasForDataSource = true;
StiOptions.Dictionary.ShowOnlyAliasForDataColumn = true;
StiOptions.Dictionary.ShowOnlyAliasForTotal = true;
dictPanel.ShowNewButton = false;
dictPanel.ShowActionsButton = false;
dictPanel.ShowBusinessObjectNewMenuItem = false;
dictPanel.ShowCalcColumnNewMenuItem = false;
dictPanel.ShowCategoryNewMenuItem = false;
dictPanel.ShowCollapseAllMenuItem = true;
dictPanel.ShowColumnNewMenuItem = false;
dictPanel.ShowConnectionNewMenuItem = false;
dictPanel.ShowContextMenu = false;
dictPanel.ShowCreateFieldOnDoubleClick = false;
dictPanel.ShowCreateLabel = false;
dictPanel.ShowDataParameterNewMenuItem = false;
dictPanel.ShowDataSourceNewMenuItem = false;
dictPanel.ShowDataSourcesNewMenuItem = false;
dictPanel.ShowDeleteButton = false;
dictPanel.ShowDeleteForBusinessObject = false;
dictPanel.ShowDeleteForDataColumn = false;
dictPanel.ShowDeleteForDataConnection = false;
dictPanel.ShowDeleteForDataParameter = false;
dictPanel.ShowDeleteForDataRelation = false;
dictPanel.ShowDeleteForDataSource = false;
dictPanel.ShowDeleteForVariable = false;
dictPanel.ShowDeleteMenuItem = false;
dictPanel.ShowDictMergeMenuItem = false;
dictPanel.ShowDictNewMenuItem = false;
dictPanel.ShowDictOpenMenuItem = false;
dictPanel.ShowDictSaveMenuItem = false;
dictPanel.ShowDictXmlExportMenuItem = false;
dictPanel.ShowDictXmlImportMenuItem = false;
dictPanel.ShowDictXmlMergeMenuItem = false;
dictPanel.ShowDownButton = false;
dictPanel.ShowEditButton = false;
dictPanel.ShowEditForBusinessObject = false;
dictPanel.ShowEditForDataColumn = false;
dictPanel.ShowEditForDataConnection = false;
dictPanel.ShowEditForDataParameter = false;
dictPanel.ShowEditForDataRelation = false;
dictPanel.ShowEditForDataSource = false;
dictPanel.ShowEditForVariable = false;
dictPanel.ShowEditMenuItem = false;
dictPanel.ShowExpandAllMenuItem = true;
dictPanel.ShowMarkUsedMenuItem = false;
dictPanel.ShowNewButton = false;
dictPanel.ShowPropertiesForBusinessObject = false;
dictPanel.ShowPropertiesForDataColumn = false;
dictPanel.ShowPropertiesForDataConnection = false;
dictPanel.ShowPropertiesForDataParameter = false;
dictPanel.ShowPropertiesForDataRelation = false;
dictPanel.ShowPropertiesForDataSource = false;
dictPanel.ShowPropertiesForVariable = false;
dictPanel.ShowPropertiesMenuItem = false;
dictPanel.ShowRelationNewMenuItem = false;
dictPanel.ShowRelationsImportMenuItem = false;
dictPanel.ShowRemoveUnusedMenuItem = false;
dictPanel.ShowSortItemsButton = false;
dictPanel.ShowSynchronizeMenuItem = false;
dictPanel.ShowUpButton = false;
dictPanel.ShowUseAliases = true;
dictPanel.ShowVariableNewMenuItem = false;
dictPanel.ShowViewDataMenuItem = false; //تنظیم زبان به فارسی
StiConfig.LoadLocalization("fa.xml"); 
public class Mailer
{
public static bool SendEmail()
{
Console.WriteLine("Sending Mail ...");
// simulate error
Random rnd = new Random();
var rndNumber = rnd.Next(1, 10);
if (rndNumber != 3) // *
throw new SmtpFailedRecipientException();
Console.WriteLine("Mail Sent successfully");
return true;
}
} public static class Retry
{
public static void Do(Action action,TimeSpan retryInterval,int maxAttemptCount = 3)
{
Do<object>(() =>
{
action();
return null;
}, retryInterval, maxAttemptCount);
}
public static T Do<T>(Func<T> action,TimeSpan retryInterval,int maxAttemptCount = 3)
{
var exceptions = new List<Exception>();
for (int attempted = 0; attempted < maxAttemptCount; attempted++)
{
try
{
if (attempted > 0)
{
Thread.Sleep(retryInterval);
}
return action();
}
catch (Exception ex)
{
exceptions.Add(ex);
}
}
throw new AggregateException(exceptions);
}
} retryInterval= retryInterval.Add(TimeSpan.FromSeconds(10));
در ساده‌ترین حالت، استفاده از Polly همانند زیر است:
var policy = Policy.Handle<SmtpFailedRecipientException>().Retry();
policy.Execute(Mailer.SendEmail); متد Retry، دارای Overloadهای مختلفی است که یکی از آنها مقدار تعداد دفعات تلاش را دریافت میکند؛ همانند:
var policy = Policy.Handle<SmtpFailedRecipientException>().Retry(5);
لازم به ذکر است که باید دقیقا Exception مورد نظر را در بخش Config به کار ببرید. برای نمونه اگر کد فوق را همانند زیر به کار ببرید، در صورتیکه متد ارسال ایمیل با خطایی مواجه شود، هیچ تلاشی برای اجرای مجدد نخواهد کرد:
var policy = Policy.Handle<SqlException>().Retry(5);
برای نمونه می‌توان از متد ForEver آن استفاده کرد تا زمانیکه متد مورد نظر Success نشده باشد، سعی در اجرای آن کند:
Policy .Handle<DivideByZeroException>() .RetryForever()