Blazor Hybrid for Beginners
Join James Montemagno as he takes you on a journey of building your first Hybrid applications across iOS, Android, Mac, Windows, and Web with ASP.NET Core, Blazor, Blazor Hybrid, and .NET MAUI! You will learn how to use Blazor Hybrid to blend desktop and mobile native client frameworks with .NET and Blazor.
In a Blazor Hybrid app, Razor components run natively on the device. Components render to an embedded Web View control through a local interop channel. Components don't run in the browser, and WebAssembly isn't involved. Razor components load and execute code quickly, and components have full access to the native capabilities of the device through the .NET platform. Component styles rendered in a Web View are platform dependent and may require you to account for rendering differences across platforms using custom stylesheets.
Blazor Hybrid support is built into the .NET Multi-platform App UI (.NET MAUI) framework. .NET MAUI includes the BlazorWebView control that permits rendering Razor components into an embedded Web View. By using .NET MAUI and Blazor together, you can reuse one set of web UI components across mobile, desktop, and web.
Visual Studio 2015 CTP 6 منتشر شد.
- UI Debugging Tools for XAML
- Single Sign-In
- CodeLens
- Code Maps
- Diagnostics Tools
- Exception Settings
- JavaScript Editor
- Unit Tests
- Visual Studio Emulator for Android
- Visual Studio C++ for Cross-Platform Mobile Development
- ASP.NET
- Visual C++
Other changes:
Bug Fixes & Known Issues
Related releases:
Team Foundation Server 2015 CTP
میانافزار چندسکویی فشرده سازی صفحات در ASP.NET Core
پیشتر مطلب «استفاده از GZip توکار IISهای جدید و تنظیمات مرتبط با آنها» را در سایت جاری مطالعه کردهاید. این قابلیت صرفا وابستهاست به IIS و همچنین در صورت نصب بودن ماژول httpCompression آن کار میکند. بنابراین قابلیت انتقال به سایر سیستم عاملها را نخواهد داشت و هرچند تنظیمات فایل web.config آن هنوز هم در برنامههای ASP.NET Core معتبر هستند، اما چندسکویی نیستند. برای رفع این مشکل، تیم ASP.NET Core، میانافزار توکاری را برای فشرده سازی صفحات ارائه دادهاست که جزئی از تازههای ASP.NET Core 1.1 نیز بهشمار میرود.
برای نصب آن دستور ذیل را در کنسول پاورشل نیوگت، اجرا کنید:
PM> Install-Package Microsoft.AspNetCore.ResponseCompression
{ "dependencies": { "Microsoft.AspNetCore.ResponseCompression": "1.0.0" } }
مرحلهی بعد، افزودن سرویسهای و میان افزار مرتبط، به کلاس آغازین برنامه هستند. همیشه متدهای Add کار ثبت سرویسهای میانافزار را انجام میدهند و متدهای Use کار افزودن خود میانافزار را به مجموعهی موجود تکمیل میکنند.
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddResponseCompression(options => { options.MimeTypes = Microsoft.AspNetCore.ResponseCompression.ResponseCompressionDefaults.MimeTypes; }); }
namespace Microsoft.AspNetCore.ResponseCompression { /// <summary> /// Defaults for the ResponseCompressionMiddleware /// </summary> public class ResponseCompressionDefaults { /// <summary> /// Default MIME types to compress responses for. /// </summary> // This list is not intended to be exhaustive, it's a baseline for the 90% case. public static readonly IEnumerable<string> MimeTypes = new[] { // General "text/plain", // Static files "text/css", "application/javascript", // MVC "text/html", "application/xml", "text/xml", "application/json", "text/json", }; } }
services.AddResponseCompression(options => { options.MimeTypes = ResponseCompressionDefaults.MimeTypes.Concat(new[] { "image/svg+xml", "application/font-woff2" }); });
به علاوه options ذکر شدهی در اینجا دارای خاصیت options.Providers نیز میباشد که نوع و الگوریتم فشرده سازی را مشخص میکند. در صورتیکه مقدار دهی نشود، مقدار پیش فرض آن Gzip خواهد بود:
services.AddResponseCompression(options => { //If no compression providers are specified then GZip is used by default. //options.Providers.Add<GzipCompressionProvider>();
همچنین اگر علاقمند بودید تا میزان فشرده سازی تامین کنندهی Gzip را تغییر دهید، نحوهی تنظیمات آن به صورت ذیل است:
services.Configure<GzipCompressionProviderOptions>(options => { options.Level = System.IO.Compression.CompressionLevel.Optimal; });
به صورت پیشفرض، فشرده سازی صفحات Https انجام نمیشود. برای فعال سازی آن تنظیم ذیل را نیز باید قید کرد:
options.EnableForHttps = true;
مرحلهی آخر این تنظیمات، افزودن میان افزار فشرده سازی خروجی به لیست میان افزارهای موجود است:
public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseResponseCompression() // Adds the response compression to the request pipeline .UseStaticFiles(); // Adds the static middleware to the request pipeline }
تنظیمات کش کردن چندسکویی فایلهای ایستا در ASP.NET Core
تنظیمات کش کردن فایلهای ایستا در web.config مخصوص IIS به صورت ذیل است :
<staticContent> <clientCache httpExpires="Sun, 29 Mar 2020 00:00:00 GMT" cacheControlMode="UseExpires" /> </staticContent>
public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env, ILoggerFactory loggerFactory) { app.UseResponseCompression() .UseStaticFiles( new StaticFileOptions { OnPrepareResponse = _ => _.Context.Response.Headers[HeaderNames.CacheControl] = "public,max-age=604800" // A week in seconds }) .UseMvc(routes => routes.MapRoute("default", "{controller=Home}/{action=Index}/{id?}")); }
معادل چندسکویی ماژول URL Rewrite در ASP.NET Core
مثالهایی از ماژول URL Rewrite را در مباحث بهینه سازی سایت برای بهبود SEO پیشتر بررسی کردهایم (^ و ^ و ^). این ماژول نیز همچنان در ASP.NET Core هاست شدهی در ویندوز و IIS قابل استفاده است (البته به شرطی که ماژول مخصوص آن در IIS نصب و فعال شده باشد). معادل چندسکویی این ماژول به صورت یک میانافزار توکار به ASP.NET Core 1.1 اضافه شدهاست.
برای استفادهی از آن، ابتدا نیاز است بستهی نیوگت آنرا به نحو ذیل نصب کرد:
PM> Install-Package Microsoft.AspNetCore.Rewrite
{ "dependencies": { "Microsoft.AspNetCore.Rewrite": "1.0.0" } }
پس از نصب آن، نمونهای از نحوهی تعریف و استفادهی آن در کلاس آغازین برنامه به صورت ذیل خواهد بود:
public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseRewriter(new RewriteOptions() .AddRedirectToHttps() .AddRewrite(@"app/(\d+)", "app?id=$1", skipRemainingRules: false) // Rewrite based on a Regular expression //.AddRedirectToHttps(302, 5001) // Redirect to a different port and use HTTPS .AddRedirect("(.*)/$", "$1") // remove trailing slash, Redirect using a regular expression .AddRedirect(@"^section1/(.*)", "new/$1", (int)HttpStatusCode.Redirect) .AddRedirect(@"^section2/(\\d+)/(.*)", "new/$1/$2", (int)HttpStatusCode.MovedPermanently) .AddRewrite("^feed$", "/?format=rss", skipRemainingRules: false));
در اینجا مثالهایی را از اجبار به استفادهی از HTTPS، تا حذف / از انتهای مسیرهای وب سایت و یا هدایت آدرس قدیمی فید سایت، به آدرسی جدید واقع در مسیر format=rss، توسط عبارات باقاعده مشاهده میکنید.
در این تنظیمات اگر پارامتر skipRemainingRules به true تنظیم شود، به محض برآورده شدن شرط انطباق مسیر (پارامتر اول ذکر شده)، بازنویسی مسیر بر اساس پارامتر دوم، صورت گرفته و دیگر شرطهای ذکر شده، پردازش نخواهند شد.
این میانافزار قابلیت دریافت تعاریف خود را از فایلهای web.config و یا htaccess (لینوکسی) نیز دارد:
app.UseRewriter(new RewriteOptions() .AddIISUrlRewrite(env.ContentRootFileProvider, "web.config") .AddApacheModRewrite(env.ContentRootFileProvider, ".htaccess"));
و یا اگر خواستید منطق پیچیدهتری را نسبت به عبارات باقاعده اعمال کنید، میتوان یک IRule سفارشی را نیز به نحو ذیل تدارک دید:
public class RedirectWwwRule : Microsoft.AspNetCore.Rewrite.IRule { public int StatusCode { get; } = (int)HttpStatusCode.MovedPermanently; public bool ExcludeLocalhost { get; set; } = true; public void ApplyRule(RewriteContext context) { var request = context.HttpContext.Request; var host = request.Host; if (host.Host.StartsWith("www", StringComparison.OrdinalIgnoreCase)) { context.Result = RuleResult.ContinueRules; return; } if (ExcludeLocalhost && string.Equals(host.Host, "localhost", StringComparison.OrdinalIgnoreCase)) { context.Result = RuleResult.ContinueRules; return; } string newPath = request.Scheme + "://www." + host.Value + request.PathBase + request.Path + request.QueryString; var response = context.HttpContext.Response; response.StatusCode = StatusCode; response.Headers[HeaderNames.Location] = newPath; context.Result = RuleResult.EndResponse; // Do not continue processing the request } }
و سپس میتوان آنرا به عنوان یک گزینهی جدید Rewriter معرفی نمود:
app.UseRewriter(new RewriteOptions().Add(new RedirectWwwRule()));
یک نکته: در اینجا در صورت نیاز میتوان از تزریق وابستگیهای در سازندهی کلاس Rule جدید تعریف شده نیز استفاده کرد. برای اینکار باید RedirectWwwRule را به لیست سرویسهای متد ConfigureServices معرفی کرد و سپس نحوهی دریافت وهلهای از آن جهت معرفی به میانافزار بازنویسی مسیرهای وب به صورت ذیل درخواهد آمد:
var options = new RewriteOptions().Add(app.ApplicationServices.GetService<RedirectWwwRule>());
با XAML و #C برنامههای وب تهیه کنید
قدرت برنامه نویسی تنبل طور
مروری بر قابلیت جدید ASP.NET FriendlyUrls
System.Web.Routing.RouteCollection' does not contain a definition for 'EnableFriendlyUrls' and no extension method 'EnableFriendlyUrls' accepting a first argument of type 'System.Web.Routing.RouteCollection' could be found (are you missing a using directive or an assembly reference?)
آیا به یادگیری یا ادامهی استفاده از AngularJS خواهید پرداخت؟
در نگاه اول شاید برای توسعه دهندگان مبتدی یک سری مباحث گیج کننده باشن و خیلی از قابلیتها هم جادویی و جذاب. اما حقیقت امر این است که code base این فریم ورک مشکلات شگفت آوری داره. چند ساعت وقت گذاشتن روی اینترنت کافی هست تا از تمام جنبهها فریم ورکهای مطرح رو بررسی کرد و متوجه شد که Angular چقدر مشکلات اساسی داره. بصورت تیتر وار چند مورد رو لیست میکنم:
- Dynamic Scoping, and scope inheritance
- Two-way data binding with $watchers
- The $digest cycle
- No DOM manipulation capabilities
- Finite Routing, unless you use a 3rd party like ui-router
- app logic and structure expressed in HTML
- No server-side rendering (mostly for speed boost and SEO)
- string-based Dependency Injection
- Ill-Conceived architecture (obsolete constructor functions etc)
- Debugging issues
- Re-defining well established terminology
- Syntactic Sugar
- Execution Contexts
- Unnecessary Complications
- Incompatible with 3rd party libraries, like jQuery etc.
- Sparse documentation with literally no real-world examples
و مواردی از این دست. شاید برای پروژههای کوچک این فریم ورک مناسب باشه اما قطعا برای پروژههای بزرگی که قرار است برای مدتی طولانی توسعه داده بشن و نگهداری بشن اصلا انتخاب درستی نیست. حتی اگر پروژههای بزرگی هم با موفقیت توسط این فریم اجرا شده باشه باز هم ماهیت مساله تغییر نمیکنه.
در حال حاظر بین فریم ورکهای دیگه بهترین انتخاب Ember هست که بسیاری از مشکلات ذکر شده رو نداره و ساختار و معماری قوی و خوبی هم داره. Backbone و Durandal هم فریم ورکهای قوی ای هستند ولی تفاوتهای نسبتا زیادی با Ember دارن.
حائز اهمیت این که، اپلیکیشنهای SPA جوان هستند و فعلا همه جای دنیا در حال آزمایش و بررسی این هستند که چطور میشه چنین پروژه هایی رو اجرا کرد و کدام راه بهترین راه هست، بنابراین تا به استانداردهای ثابتی برسیم راه طولانی ای در پیش داریم. از طرفی بزودی استاندارد جدید جاوا اسکریپت (ECMA6) منتشر میشه، که با انتشارش فریم ورک هایی مثل Ember و Angular رو کاملا به هم خواهد ریخت. مثلا در نسخه جدید آبجکتهای Observable خواهیم داشت. بنابراین متدهای Angular و Ember برای تشخیص تغییرات به کلی بلا استفاده خواهند بود و بازنویسیهای اساسی لازم میشود.