بازخوردهای پروژه‌ها
ایراد در نمایش جزییات نمایش مطالب و TreeView Extension
زمانی که روی جزییات نمایش  مطلبی کلیک میکنیم خطای Helper مربوط به  TreeView  رو میگیره بعد از بررسی متوجه شدم کد TreeView ربطی به پروژه نداره و اصلا داخل پوشه  Helper  تعریف نشده.

خطای دریافتی بعد از زدن روی دکمه مشاهده
( به ازای کامنت هر مطلب  از TreeView  استفاده شده، خطا میدهد)


HttpCompileException: d:\IrisCms-master\Iris.Web\Views\Comment\_PostComments.cshtml(7): error CS1061: 'System.Web.Mvc.HtmlHelper<System.Collections.Generic.IEnumerable<Iris.DomainClasses.Entities.Comment>>' does not contain a definition for 'TreeView' and no extension method 'TreeView' accepting a first argument of type 'System.Web.Mvc.HtmlHelper<System.Collections.Generic.IEnumerable<Iris.DomainClasses.Entities.Comment>>' could be found (are you missing a using directive or an assembly reference?) 


کد TreeView
using System.Collections.Generic;
using System.Web.Mvc;
using Iris.Servicelayer.Interfaces;

namespace Iris.Web.Controllers
{
    public partial class TreeViewController : Controller
    {
        private readonly IPageService _pageService;

        public TreeViewController(IPageService pageService)
        {
            _pageService = pageService;
        }

        public virtual ActionResult Index()
        {
            List<TreeViewLocation> locations = GetLocations();

            return View(_pageService.GetNavBarData(x => x.Body.Equals("dsad")));
        }

        public static List<TreeViewLocation> GetLocations()
        {
            var locations = new List<TreeViewLocation>
            {
                new TreeViewLocation
                {
                    Name = "United States",
                    ChildLocations =
                    {
                        new TreeViewLocation
                        {
                            Name = "Chicago",
                            ChildLocations =
                            {
                                new TreeViewLocation {Name = "Rack 1"},
                                new TreeViewLocation {Name = "Rack 2"},
                                new TreeViewLocation {Name = "Rack 3"},
                                new TreeViewLocation {Name = "Rack 3"},
                            }
                        },
                        new TreeViewLocation
                        {
                            Name = "Dallas",
                            ChildLocations =
                            {
                                new TreeViewLocation
                                {
                                    Name = "Rack 1",
                                    ChildLocations =
                                    {
                                        new TreeViewLocation
                                        {
                                            Name = "Rack 1",
                                            ChildLocations =
                                            {
                                                new TreeViewLocation {Name = "Rack 1"},
                                                new TreeViewLocation {Name = "Rack 2"},
                                                new TreeViewLocation {Name = "Rack 3"},
                                                new TreeViewLocation {Name = "Rack 3"},
                                            }
                                        },
                                        new TreeViewLocation {Name = "Rack 2"},
                                        new TreeViewLocation {Name = "Rack 3"},
                                        new TreeViewLocation {Name = "Rack 3"},
                                    }
                                },
                                new TreeViewLocation {Name = "Rack 2"},
                                new TreeViewLocation {Name = "Rack 3"},
                                new TreeViewLocation {Name = "Rack 3"},
                            }
                        },
                        new TreeViewLocation {Name = "Dallas"},
                        new TreeViewLocation {Name = "Dallas"},
                        new TreeViewLocation {Name = "Dallas"},
                        new TreeViewLocation {Name = "Dallas"},
                        new TreeViewLocation {Name = "Dallas"},
                        new TreeViewLocation {Name = "Dallas"},
                    }
                },
                new TreeViewLocation
                {
                    Name = "Canada",
                    ChildLocations =
                    {
                        new TreeViewLocation {Name = "Ontario"},
                        new TreeViewLocation {Name = "Windsor"}
                    }
                }
            };
            return locations;
        }
    }

    public class TreeViewLocation
    {
        public TreeViewLocation()
        {
            ChildLocations = new HashSet<TreeViewLocation>();
        }

        public int Id { get; set; }
        public string Name { get; set; }
        public ICollection<TreeViewLocation> ChildLocations { get; set; }
    }
}

اشتراک‌ها
ReScript زبان پس از TypeScript؟

In the confusing jungle of transpiler languages for JavaScript, there are some gems. TypeScript is mainstream, ReScript is starting to establish itself, and Elm is still an insider tip. This article takes a detailed look at ReScript – but also sheds light on the limitations of the young language. In what projects does its use make sense? What projects should rather use TypeScript on the one hand or Elm on the other? 

ReScript زبان پس از TypeScript؟
مطالب
breeze js به همراه ایجاد سایت آگهی قسمت اول
با قدرت گرفتن جاوا اسکریپت، نیازهایی مانند کوئری گرفتن در سمت کلاینت، کش کردن داده‌ها در سمت کلاینت، ردیابی تغییرات، اعتبارسنجی مدلها، ذخیره کردن گروهی از عملیات‌ها (Save Batch)، تعامل با Web Api .Net یا Node Js، قابلیت کار کردن با No Sql و... افزایش یافته است و تمام این کارها توسط breeze  امکان پذیر میباشد. breeze  با هر سرویس دهنده‌ای که بتواند از  طریق http و با فرمت json عملیات خود را انجام دهد، میتواند ارتباط برقرار کند.
breeze مطابق با استاندارد ECMAScript 5 نوشته شده‌است؛ از این‌رو بر روی اکثر مرورگرهای جدید به خوبی اجرا میشود.

  برای مرورگرهای قدیمی می‌توان کتابخانه es5-shim.js and es5-sham.js را قبل از تگ اسکریپت breeze js قرار داد.
در این قسمت به برخی از  توانایی های  breeze  اشاره کوتاهی میکنیم و در مقالات بعدی پیاده سازی آن‌را در قالب angular js /Web Api .net خواهیم داشت:
1- کوئری‌های breeze اکثر امکانات  linq را دارا می‌باشد؛ مانند شرطهای ساده، شرط‌های پیچیده، Sorting ،Paging،Projections  و Filter کردن برخی از پراپرتی‌ها که بسیار مشابه  linq میباشد:
var query = breeze.EntityQuery
           .from("Customers")
           .where("CompanyName", "startsWith", "A")
           .orderBy("CompanyName");
2- کوئری‌های breeze با promises عملیات خود را انجام میدهند:
var promise = manager.executeQuery(query)
              .then(querySucceeded)
              .fail(queryFailed);
* breeze مانند  entity framework  قابلیت ردیابی تغییرات را دارا میباشد:
if (manager.hasChanges()) {
    manager.saveChanges().then(saveSucceeded).fail(saveFailed);
}
// listen for any change to a customer 
customer.entityAspect.propertyChanged.subscribe(somethingHappened);
3- انقیاد داده‌ها با Angular / Knockout  / Backbone را دارا میباشد:
<!-- Angular template -->
<li data-ng-repeat="emp in employees">
    <label>{{emp.FirstName}}</label>
    <label>{{emp.LastName}}</label>
</li>
// bound to employees from query
manager.executeQuery(breeze.EntityQuery.from("Employees"))
       .then(function(data) { $scope.employees = data.results; });
4- درbreeze امکان  کوئری گرفتن به همراه entity‌های مرتبط وجود دارد:
/* Query with related entities using expand */
// query for orders of customers whose name begins "Alfreds"
// include their customers & child details & their detail products
breeze.EntityQuery.from("Orders")
   .where("Customer.CompanyName", "startsWith", "Alfreds")
   .expand("Customer, OrderDetails.Product")
   .using(manager)
   .execute().then(querySucceeded).fail(queryFailed);
5- در breeze  کوئری‌ها میتوانند از سرور و یا کش درخواست شوند:
// execute query asynchronously on the server
manager.executeQuery(query).then(querySuccess).fail(queryFail);
 
// execute query synchronously on local cache
var customers = manager.executeQueryLocally(query)
مطالب
افزودن یک صفحه‌ی جدید و دریافت و نمایش اطلاعات از سرور به کمک Ember.js
در قسمت قبل با مقدمات برپایی یک برنامه‌ی تک صفحه‌ای وب مبتنی بر Ember.js آشنا شدیم. مثال انتهای بحث آن نیز یک لیست ساده را نمایش می‌دهد. در ادامه همین برنامه را جهت نمایش لیستی از اشیاء JSON دریافتی از سرور تغییر خواهیم داد. همچنین یک صفحه‌ی about را نیز به آن اضافه خواهیم کرد.


پیشنیازهای سمت سرور

- ابتدا یک پروژه‌ی خالی ASP.NET را ایجاد کنید. نوع آن مهم نیست که Web Forms باشد یا MVC.
- سپس قصد داریم مدل کاربران سیستم را توسط یک ASP.NET Web API Controller در اختیار Ember.js قرار دهیم. مباحث پایه‌ای Web API نیز در وب فرم‌ها و MVC یکی است.
مدل سمت سرور برنامه چنین شکلی را دارد:
namespace EmberJS02.Models
{
    public class User
    {
        public int Id { set; get; }
        public string UserName { set; get; }
        public string Email { set; get; }
    }
}
کنترلر Web API ایی که این اطلاعات را در ختیار کلاینت‌ها قرار می‌دهد، به نحو ذیل تعریف می‌شود:
using System.Collections.Generic;
using System.Web.Http;
using EmberJS02.Models;
 
namespace EmberJS02.Controllers
{
    public class UsersController : ApiController
    {
        // GET api/<controller>
        public IEnumerable<User> Get()
        {
            return UsersDataSource.UsersList;
        }
    }
}
در اینجا UsersDataSource.UsersList صرفا یک لیست جنریک ساده از کلاس User است و کدهای کامل آن‌را می‌توانید از فایل پیوست انتهای بحث دریافت کنید.

همچنین فرض بر این است که مسیریابی سمت سرور ذیل را نیز به فایل global.asax.cs، جهت فعال سازی دسترسی به متدهای کنترلر UsersController تعریف کرده‌اید:
using System;
using System.Web.Http;
using System.Web.Routing;
 
namespace EmberJS02
{
    public class Global : System.Web.HttpApplication
    { 
        protected void Application_Start(object sender, EventArgs e)
        {
            RouteTable.Routes.MapHttpRoute(
               name: "DefaultApi",
               routeTemplate: "api/{controller}/{id}",
               defaults: new { id = RouteParameter.Optional }
               );
        }
    }
}

پیشنیازهای سمت کاربر

پیشنیازهای سمت کاربر این قسمت با قسمت «تهیه‌ی اولین برنامه‌ی Ember.js» دقیقا یکی است.
ابتدا فایل‌های مورد نیاز Ember.js به برنامه اضافه شده‌اند:
 PM> Install-Package EmberJS
سپس یک فایل app.js با محتوای ذیل به پوشه‌ی Scripts اضافه شده‌است:
App = Ember.Application.create();
App.IndexRoute = Ember.Route.extend({
    setupController:function(controller) {
        controller.set('content', ['red', 'yellow', 'blue']);
    }
});
و  در آخر یک فایل index.html با محتوای ذیل کار برپایی اولیه‌ی یک برنامه‌ی مبتنی بر Ember.js را انجام می‌دهد:
<!DOCTYPE html>
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head>
    <title></title>
    <script src="Scripts/jquery-2.1.1.js" type="text/javascript"></script>
    <script src="Scripts/handlebars.js" type="text/javascript"></script>
    <script src="Scripts/ember.js" type="text/javascript"></script>
    <script src="Scripts/app.js" type="text/javascript"></script>
</head>
<body>
    <script type="text/x-handlebars" data-template-name="application">
        <h1>Header</h1>
        {{outlet}}
    </script>
    <script type="text/x-handlebars" data-template-name="index">
        Hello,
        <strong>Welcome to Ember.js</strong>!
        <ul>
            {{#each item in content}}
            <li>
                {{item}}
            </li>
            {{/each}}
        </ul>
    </script>
</body>
</html>
تا اینجا را در قسمت قبل مطالعه کرده بودید.
در ادامه قصد داریم به هدر صفحه، دو لینک Home و About را اضافه کنیم؛ به نحوی که لینک Home به مسیریابی index و لینک About به مسیریابی about که صفحه‌ی جدید «درباره‌ی برنامه» را نمایش می‌دهد، اشاره کنند.


تعریف صفحه‌ی جدید About

برنامه‌های Ember.js، برنامه‌های تک صفحه‌ای وب هستند و صفحات جدید در آن‌ها به صورت یک template جدید تعریف می‌شوند که نهایتا متناظر با یک مسیریابی مشخص خواهند بود.
به همین جهت ابتدا در فایل app.js مسیریابی about را اضافه خواهیم کرد:
App.Router.map(function() {
    this.resource('about');
});
به این ترتیب با فراخوانی آدرس about/ در مرورگر توسط کاربر، منابع مرتبط با این آدرس و قالب مخصوص آن، توسط Ember.js پردازش خواهند شد.
بنابراین به صفحه‌ی index.html برنامه مراجعه کرده و صفحه‌ی about را توسط یک قالب جدید تعریف می‌کنیم:
<script type="text/x-handlebars" data-template-name="about">
    <h2>Our about page</h2>
</script>
تنها نکته‌ی مهم در اینجا مقدار data-template-name است که سبب خواهد شد تا به مسیریابی about، به صورت خودکار متصل و مرتبط شود.

در این حالت اگر برنامه را در حالت معمولی اجرا کنید، خروجی خاصی را مشاهده نخواهید کرد. بنابراین نیاز است تا لینکی را جهت اشاره به این مسیر جدید به صفحه اضافه کنیم:
<script type="text/x-handlebars" data-template-name="application">
    <h1>Ember Demo App</h1>
    <ul class="nav">
        <li>{{#linkTo 'index'}}Home{{/linkTo}}</li>
        <li>{{#linkTo 'about'}}About{{/linkTo}}</li>
    </ul>
    {{outlet}}
</script>
اگر از قسمت قبل به خاطر داشته باشید، عنوان شد که قالب ویژه‌ی application به صورت خودکار با وهله سازی Ember.Application.create به صفحه اضافه می‌شود. اگر نیاز به سفارشی سازی آن وجود داشت، خصوصا جهت تعریف عناصری که باید در تمام صفحات حضور داشته باشند (مانند منوها)، می‌توان آن‌را به نحو فوق سفارشی سازی کرد.
در اینجا با استفاده از امکان یا directive ویژه‌ای به نام linkTo، لینک‌هایی به مسیریابی‌های index و about اضافه شده‌اند. به این ترتیب اگر کاربری برای مثال بر روی لینک About کلیک کند، کتابخانه‌ی Ember.js او را به صورت خودکار به مسیریابی about و سپس نمایش قالب مرتبط با آن (قالب about ایی که پیشتر تعریف کردیم) هدایت خواهد کرد؛ مانند تصویر ذیل:


همانطور که در آدرس صفحه نیز مشخص است، هرچند صفحه‌ی about نمایش داده شده‌است، اما هنوز نیز در همان صفحه‌ی اصلی برنامه قرار داریم. به علاوه در این قسمت جدید، همچنان منوی بالای صفحه نمایان است؛ از این جهت که تعاریف آن به قالب application اضافه شده‌اند.


دریافت و نمایش اطلاعات از سرور

اکنون که با نحوه‌ی تعریف یک صفحه‌ی جدید و برپایی سیم کشی‌های مرتبط با آن آشنا شدیم، می‌خواهیم صفحه‌ی دیگری را به نام Users به برنامه اضافه کنیم و در آن لیست کاربران ارائه شده توسط کنترلر Web API سمت سرور ابتدای بحث را نمایش دهیم.
بنابراین ابتدا مسیریابی جدید users را به صفحه اضافه می‌کنیم تا لیست کاربران، در آدرس users/ قابل دسترسی شود:
App.Router.map(function() {
    this.resource('about');
    this.resource('users');
});
سپس نیاز است مدلی را توسط فراخوانی Ember.Object.extend ایجاد کرده و به کمک متد reopenClass آن‌را توسعه دهیم:
App.UsersLink = Ember.Object.extend({});
App.UsersLink.reopenClass({
    findAll: function () {
        var users = [];
        $.getJSON('/api/users').then(function(response) {
            response.forEach(function(item) {
                users.pushObject(App.UsersLink.create(item));
            });
        });
        return users;
    }
});
در اینجا متد دلخواهی را به نام findAll اضافه کرده‌ایم که توسط متد getJSON جی‌کوئری، به مسیر /api/users سمت سرور متصل شده و لیست کاربران را از سرور به صورت JSON دریافت می‌کند. در اینجا خروجی دریافتی از سرور به کمک متد pushObject به آرایه کاربران اضافه خواهد شد. همچنین نحوه‌ی فراخوانی متد create مدل UsersLink را نیز در اینجا مشاهده می‌کنید (App.UsersLink.create).

پس از اینکه نحوه‌ی دریافت اطلاعات از سرور مشخص شد، باید اطلاعات این مدل را در اختیار مسیریابی Users قرار داد:
App.UsersRoute = Ember.Route.extend({
    model: function() {
        return App.UsersLink.findAll();
    }
});
 
App.UsersController = Ember.ObjectController.extend({
    customHeader : 'Our Users List'
});
به این ترتیب زمانیکه کاربر به مسیر users/ مراجعه می‌کند، سیستم مسیریابی می‌داند که اطلاعات مدل خود را باید از کجا تهیه نماید.
همچنین در کنترلری که تعریف شده، صرفا یک خاصیت سفارشی و دلخواه جدید، به نام customHeader برای نمایش در ابتدای صفحه تعریف و مقدار دهی گردیده‌است.
اکنون قالبی که قرار است اطلاعات مدل را نمایش دهد، چنین شکلی را خواهد داشت:
<script type="text/x-handlebars" data-template-name="users">
    <h2>{{customHeader}}</h2>
    <ul>
        {{#each item in model}}
        <li>
            {{item.Id}}-{{item.UserName}} ({{item.Email}})
        </li>
        {{/each}}
    </ul>
</script>
با تنظیم data-template-name به users سبب خواهیم شد تا این قالب اطلاعات خودش را از مسیریابی users دریافت کند. سپس یک حلقه نوشته‌ایم تا کلیه عناصر موجود در مدل را خوانده و در صفحه نمایش دهد. همچنین در عنوان قالب نیز از خاصیت سفارشی customHeader استفاده شده‌است:




کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید:
EmberJS02.zip
اشتراک‌ها
10 دلیل برای استفاده از ASP.NET MVC

- No System.Web
- A Brand New Sleeker 2016 Model
- Feels More Natural
- It's One Of The Popular Kids
- Easier JavaScript Integrations
- Open Source
- Cross-Platform
- "We Ain't In Visual Studio Any More!"
- Healthy Community
- Unit Testable 

10 دلیل برای استفاده از ASP.NET MVC
اشتراک‌ها
بررسی اکوسیستم React در سال 2024

As React celebrates its 11th anniversary in 2024, it’s worth looking ahead to the exciting developments in the React ecosystem. In this blog, we’ll explore various aspects of the ecosystem, building on what was happening in 2023 and what you can expect in the coming year. 

بررسی اکوسیستم React در سال 2024
اشتراک‌ها
استفاده از Sql View

Views are virtual tables that can be a great way to optimize your database experience. Not only are views good for defining a table without using extra storage, but they also accelerate data analysis and can provide your data extra security. 

استفاده از Sql View
مطالب
Owin چیست ؟ قسمت اول
مطمئنا اکثر شما برنامه نویسان با معماری IIS و ASP.NET کمابیش آشنایی دارید
Request از سمت کلاینت به IIS ارسال می‌شود، و عموما بسته به نوع درخواست کلاینت یا به یک Static File مپ می‌شود( مثلا به یک عکس )، و یا به یک ISAPI
ISAPI کدی است که عموما با ++C نوشته می‌شود، و برای درخواست آمده از سمت کلاینت کاری را انجام می‌دهد
یکی از این ISAPI‌ها برای ASP.NET است، که درخواست کلاینت را به یک کد مبتنی بر NET. مپ می‌کند ( به همین علت به آن ASP.NET می‌گویند )
نکته ای که در خطوط فوق به وضوح دیده می‌شود، وابستگی شدید ASP.NET به IIS است
بدیهتا کدی که بر روی بستر ASP.NET نوشته می‌شود نیز وابستگی فوق العاده ای به IIS دارد، که یکی از بدترین نوع این وابستگی‌ها در ASP.NET Web Forms دیده می‌شود.
خب، این مسئله چه مشکلاتی را ایجاد می‌کند ؟
مشکل اول که شاید کمتر به چشم بیاید، بحث کندی اجرای بار اول برنامه‌‌های ASP.NET است.
اما مشکل دوم عدم توانایی در نوشتن کد برنامه، بدون وابستگی به وب سرور (در اینجا IIS ) است، که این مشکل دوم روز به روز در حال جدی‌تر شدن است.
این مشکل دوم را برنامه نویسان جاوا سالهاست که با آن درگیرند، نکته این است که بین دو وب سرور در نحوه پردازش یک درخواست کلاینت تفاوت هایی وجود دارد، که بالطبع این تفاوت‌ها در نحوه‌ی اجرای کد بالاخره خودش را جاهایی نشان می‌دهد، این که بگوییم رفتار وب سرورها نباید متفاوت باشد کمی مسخره است، زیرا تفاوت آنها  با یکدیگر باعث شده که سرعت یکسان و امکانات یکسانی نداشته باشند و هر کدام برای یک سناریوی خاص مناسب‌تر باشند
این مسئله برای ما نیز روز به روز دارای اهمیت بیشتری می‌شود، دیگر این که Web Server ما فقط IIS صرف باشد، سناریوی متداول در پروژه‌های Enterprise نیست
در چه جاهایی می‌توان یک برنامه را هاست کرد ؟
IIS به همراه ASP.NET
IIS بدون ASP.NET ( می‌خواهیم برنامه بر روی IIS هاست شود، ولی کاری با ASP.NET نداریم )
CLR AppDomains
و وب سرورهای لینوکسی در صورت اجرای برنامه بر روی Mono
و ...
هم اکنون به میزان زیادی مشکل شفاف شده است، مطابق با معماری فعلی داریم
 Request >> IIS >>  aspnet_isapi.dll >>  System.Web.dll >> Your codes
مشکل دیگری که وجود دارد این است که اگر تیمی بخواهد فریم ورکی برای برنامه نویسان نهایی فراهم کند، باید آنرا بر روی اکثر گزینه‌های هاست موجود سازگار  کنید، برای   مثال مشاهده می‌کنید که ASP.NET Signal R را هم می‌توان بر روی IIS و ASP.NET هاست کرد و هم بر روی یک App Domain کاملا معمولی  و علاوه بر این که تیم   SignalR باید این هزینه مضاعف را پرداخت کند، خروجی برای ما نیز چندان خوشایند نیست، برای مثال اجرای همزمان ASP.NET SignalR و ASP.NET  Web API اگر چه که بر  روی هاستی به غیر از ASP.NET نیز امکان پذیر است، اما متاسفانه به عنوان دو بازیگر جدا از هم کار می‌کنند و عملا تعاملی با یکدیگر ندارند، مگر این  که بر روی ASP.NET  هاست شوند، و یا بسیاری از امکانات Routing موجود در WCF بر روی بستری غیر از ASP.NET کار نمی‌کند.
بدیهی است که این بازار پر آشوب به نفع هیچ کس نیست.
و اما راه حل چیست ؟
تعدادی از برنامه نویسان حرفه ای NET. دور یکدیگر جمع شدند و طی بررسی هایشان به این نتیجه رسیدند که هاست‌های مختلف نقاط اشتراک بسیار زیادی دارند و  تفاوت‌ها نباید باعث این میزان مشکل شود.
پس استانداری را طراحی کردند با نام OWIN  یا Open Web Interface for .NET
این استاندارد به صورت کاملا ریز به طراحی هر چیزی را که شما به آن فکر کنید پرداخته است، Request, Cookie, Response, Web Sokcet و ...
اما همانطور که از نامش مشخص است این یک استاندارد است و پیاده سازی ندارد، و هر هاستی باید یک بار این استاندارد را بر روی خود پیاده سازی کند
خبر خوش این است که تا این لحظه اکثر هاست‌های مهم این استاندارد را پیاده سازی کرده اند و یا در دست پیاده سازی دارند
پروژه Helios برای IIS
پروژه Katana  برای IIS به در کنار و سازگار با ASP.NET برای پروژه هایی که تا این لحظه از امکانات سطح پایین ASP.NET استفاده زیادی کرده اند و فرصت تغییر ساختاری ندارند
پروژه هایی برای App Domains و ...
مرحله‌ی بعدی این است که فریم ورک‌ها خوشان را با Owin سازگار کنند
معروف‌ترین فریم ورک هایی که تا این لحظه اقدام به انجام این کار کرده اند، عبارتند از:
ASP.NET Web API
ASP.NET MVC
ASP.NET Identity
ASP.NET Signal R ( در حال حاضر Signal R فقط بر روی Owin قابلیت استفاده دارد )
بدیهی است که زمانی که پروژه ASP.NET Web API بر روی استاندارد OWIN نوشته می‌شود، دیگر نیازی به تحمل هزینه مضاعف برای سازگاری خود با انواع هاست ها ندارد و این مسئله توسط Katana، Helios  و ... انجام شده است، که بالطبع بزرگترین نفع آن برای ما جلوگیری از چند باره کاری توسط تیم Web API و ... است که بالطبع در  زمان کمتر امکانات بیشتری را به ما ارائه می‌دهند.
البته واضح است فریم ورک هایی که با کلاینت و درخواست‌ها کاری ندارند، با این مقولات کاری ندارند، پس Entity Framework و ... از این داستان مستثنا هستند.
و علاوه بر این فریم ورک هایی با طراحی اشتباه و قدیمی مانند ASP.NET Web Forms به صورت کلی قابلیت سازگار شدن با این استاندارد را ندارند، زیرا کاملا به ASP.NET  وابسته هستند
و در نهایت در مرحله‌ی بعدی لازم است شما نیز از فریم ورک هایی استفاده کنید که مبتنی بر OWIN هستند، یعنی برای مثال پروژه بعدی تان را مبتنی بر ASP.NET MVC و ASP.NET Web API و ASP.NET Identity پیاده سازی کنید، در این صورت شما می‌توانید برنامه ای بنویسید که به Web Server هیچ گونه وابستگی ندارد.
به این صورت کد زدن چند مزیت بزرگ دیگر هم دارد که از کم اهمیت‌ترین آنها شروع می‌کنیم:
1- سرعت بسیار بالاتر برنامه در هاست‌های غیر ASP.NET ای، مانند زمانی که شما از IIS به صورت مستقیم و بدون وابستگی به System.Web.dll استفاده می‌کنید.
توجه کنید که حتی در این حالت هم می‌توانید از ASP.NET Web API و Signal R و Identity استفاده کنید و تا 25% سرعت بیشتری داشته باشید ( بسته به سناریو ) 
2- قابلیت توسعه آسانتر و با قابلیت نگهداری بالاتر پروژه‌های Enterprise، برای مثال در یکی از پروژه‌ها من مجبور بودم از ASP.NET Web API به صورتی استفاده کنم  که هم توسط کلاینت JavaScript ای استفاده شود، و هم توسط کدهای Controller‌های MVC ( بدون استفاده مستقیم از کد سرویس با رفرنس زدن به سرویس‌ها البته )  که خوشبختانه OWIN به خوبی از پس این کار بر آمد، و عملا یک سرویس Web API را هم بر روی IIS هاست کردم و هم داخل یک AppDomain
3- در چند سال آینده که اکثریت مطلق سایت‌ها از این روش استفاده کنند ( شما چه بدانید و چه ندانید اگر در برنامه خودتان از Signal R نسخه 2 دارید استفاده می‌کنید،حتما از OWIN استفاده کرده اید )، مایکروسافت می‌تواند دست به تغییرات اساسی‌تری بزند، برای مثال معماری جدیدی از IIS ارائه دهد که مشکلات ساختاری فراوان  فعلی  IIS  را   که  از حوصله توضیح این مقاله خارج است را نداشته باشد، و فقط یک پیاده سازی OWIN جدید بر روی آن ارائه دهد و برنامه‌های ما بدون تغییر بر روی آن نیز کار  کنند، و یا  این که بتواند تعدادی از فریم ورک‌های با طراحی قدیمی را راحت‌تر از دور خارج کند، مانند Web Forms
نکته پایانی، اگر هم اکنون پروژه ای دارید که در داخل آن از ASP.NET استفاده شده، و برای مثال تعدای فرم ASP.NET Web Forms نیز دارد، نگران نباشید، کماکان می‌توانید از Owin برای سایر قسمت‌ها مانند Web API استفاده کنید، البته در این حالت تاثیری در بهبود سرعت اجرای برنامه مشاهده نخواهید کرد، اما برای مهاجرت و اعمال تغییرات این آسانترین روش ممکن است
در قسمت بعدی، مثالی را شروع می‌کنیم مبتنی بر ASP.NET Web API، ASP.NET Identity و Helios