مطالب
دادن «حق فراموش شدن» به کاربران در ASP.NET Core Identity 2.1
برنامه‌هایی که بخواهند سازگار با GDPR باشند، باید اصل 17 ام آن را که حق فراموش شدن است «Right to erasure ('right to be forgotten') »، پیاده سازی کنند؛ به علاوه اشخاص باید بتوانند اطلاعات شخصی خودشان را نیز بدون درنگ از آن سایت دریافت کنند. به عبارتی اگر شخصی در سایت شما ثبت نام کرد، باید قسمتی را هم در آن درنظر بگیرید که کاربر با فشردن یک کلیک، بتواند اکانت فعلی خودش را برای همیشه محو و نابود کند؛ بدون اینکه اثری از آن باقی بماند. همچنین پیش از این عمل نیز باید بتواند با کلیک بر روی یک دکمه، کلیه اطلاعات شخصی خودش را دانلود و ذخیره کند. از زمان ASP.NET Core Identity 2.1، هر دو مورد جزئی از این فریم ورک شده‌اند:



روش پیاده سازی دریافت اطلاعات شخصی در ASP.NET Core Identity 2.1

اگر به IdentityUser نگارش‌های اخیر ASP.NET Core Identity دقت کنید، شامل ویژگی جدید PersonalData نیز هست:
public class IdentityUser<TKey> where TKey : IEquatable<TKey>
{
   [PersonalData]
   public virtual TKey Id { get; set; }
PersonalData یک نشانه‌گذار است و هدف از آن، مشخص کردن خواصی است که شخص می‌تواند درخواست دریافت اطلاعات مرتبط با آن‌ها را بدهد.
سپس زمانیکه در تصویر فوق بر روی دکمه‌ی download کلیک کرد، ابتدا توسط userManager.GetUserAsync، اطلاعات کاربر جاری از بانک اطلاعاتی دریافت شده و سپس حلقه‌ای بر روی تمام خواص شیء IdentityUser تشکیل می‌شود. در اینجا هر کدام که مزین به PersonalDataAttribute بود، مقدارش دریافت شده و به دیکشنری personalData اضافه می‌شود.
var personalData = new Dictionary<string, string>();
var personalDataProps = typeof(TUser).GetProperties().Where(
    prop => Attribute.IsDefined(prop, typeof(PersonalDataAttribute)));
foreach (var p in personalDataProps)
{
    personalData.Add(p.Name, p.GetValue(user)?.ToString() ?? "null");
}
در آخر این اطلاعات با فرمت JSON، جهت دریافت به کاربر ارائه خواهد شد:
Response.Headers.Add("Content-Disposition", "attachment; filename=PersonalData.json");
return new FileContentResult(Encoding.UTF8.GetBytes(JsonConvert.SerializeObject(personalData)), "text/json");


روش پیاده سازی دادن «حق فراموش شدن» به کاربران

اگر به تصویر ارسال شده دقت کنید، یک دکمه‌ی Delete نیز در آن قرار دارد. کار آن، حذف واقعی و فیزیکی کاربر جاری و تمام اطلاعات وابسته‌ی به او از بانک اطلاعاتی است. این دکمه نیز بدون هیچ واسطی در اختیار خود کاربر قرار گرفته‌است. یعنی به این صورت نیست که ابتدا فرمی را پر کند و سپس شخص دیگری اکانت او را حذف کند.
روش پیاده سازی آن نیز به صورت زیر است:
var user = await _userManager.GetUserAsync(User);
if (user == null)
{
    return NotFound($"Unable to load user with ID '{_userManager.GetUserId(User)}'.");
}

RequirePassword = await _userManager.HasPasswordAsync(user);
if (RequirePassword)
{
    if (!await _userManager.CheckPasswordAsync(user, Input.Password))
    {
        ModelState.AddModelError(string.Empty, "Password not correct.");
        return Page();
    }
}
برای اینکه کاربر بتواند درخواست حذف اکانت خود را صادر کند، باید ابتدا کلمه‌ی عبور خود را نیز وارد کند. همانطور که مشاهده می‌کنید توسط متد CheckPasswordAsync سرویس userManager، کار صحت کلمه‌ی عبور درخواستی بررسی می‌شود. سپس سطر زیر، اکانت او را حذف می‌کند:
var result = await _userManager.DeleteAsync(user);
موجودیت کاربر با سایر موجودیت‌های دیگری که در ارتباط است، به صورت OnDelete(DeleteBehavior.Cascade) تنظیم شده‌است. یعنی اگر این کاربر حذف شود، تمام اطلاعات او در سایر جداول وابسته نیز به صورت خودکار حذف خواهند شد.
و در آخر، کوکی جاری شخص لاگین شده را نیز حذف می‌کند تا برای همیشه با او خداحافظی کند!
await _signInManager.SignOutAsync();

 

پ.ن.
ما در این سایت هیچگاه شما را فراموش نخواهیم کرد!
مطالب
تمیزکردن زواید HTML نهایی سایت

آیا می‌دانید CSS سایت شما تا چه اندازه مفید و مورد مصرف بوده و کدامیک از selector های آن بدون مصرف باقیمانده‌اند؟
خوشبختانه افزونه مفیدی برای فایرفاکس به نام Dust-Me Selectors موجود است که خروجی سایت را بررسی کرده و اضافات را گوشزد خواهد کرد. این افزونه را از آدرس زیر می‌توانید دریافت کنید:
https://addons.mozilla.org/en-US/firefox/addon/5392
پس از نصب، یک آیکون جارو به status bar فایرفاکس اضافه خواهد شد که با کلیک بر روی آن، صفحه جاری آنالیز شده و css selectors بدون استفاده در آن گوشزد خواهند شد.



همچنین مورد دیگری که عموما ردیابی آن مشکل است، تشخیص تصاویر مفقود یک صفحه است. کدامیک از عناصری که در فایل HTML نهایی به آنها ارجاعی وجود دارد واقعا در سایت ما موجود است و از قلم نیفتاده است؟
برای این منظور ابتدا Firebug را نصب کنید. سپس افزونه Yslow آنرا نیز باید نصب نمود.
زمانیکه یک صفحه درحال بارگذاری است، بر روی آیکون Yslow در status bar فایرفاکس کلیک کرده و پس از نمایان شدن آن، بر روی Performance کلیک کنید تا کار آنالیز عناصر صفحه آغاز شود. پس از پایان کار، بر روی دکمه components کلیک نمائید تا علاوه بر مشاهده تاثیر عناصر مختلف صفحه بر نحوه بارگذاری و سرعت سایت شما، عناصر مفقود را با رنگ قرمز نمایان سازد.



نظرات مطالب
استفاده از نگارش سوم Google Analytics API در سرویس‌های ویندوز یا برنامه‌های وب
«من اکانت ساختم پراپرتی هم درست کردم»
کافی نیست. تمام مراحل باید انجام شوند.
این خطاها صرفا به معنای غیرمعتبر بودن یکی از مراحل است که سبب شده‌اند اطلاعات آن مرحله خاص قابل دریافت نباشد.
مطالب
Eazfuscator 2.6 منتشر شد

Eazfuscator یکی از برنامه‌های با کیفیت code obfuscation مخصوص دات نت فریم ورک است. این برنامه رایگان بوده و استفاده از آن به سادگی drag & drop فایل dll یا exe برنامه خود بر روی پنجره آن می‌باشد (یا استفاده از آن از طریق خط فرمان جهت اتوماسیون این‌کار)


ویژگی‌های آن:
Easy to use as 1-2-3
Automatic code protection with variety of supported obfuscation techniques:
  • Symbol renaming
  • String encryption
  • Constant literals pruning
  • Method signatures overload induction
  • Class hierarchy linerization
  • Code control flow obfuscation
  • Assemblies merging
Automatic code optimization
Supports .NET Framework versions 2.0, 3.0 and 3.5
Supports .NET Compact Framework versions 2.0 and 3.5
Supports Silverlight assemblies and XAP packages
Supports XNA applications for Windows, Xbox 360 and Zune platforms
Can obfuscate any 100% managed .NET assembly
Provides revolutionally innovative and easy to use GUI interface as well as classical command line interface
Microsoft Visual Studio integration. Supported versions are Microsoft Visual Studio 2005 and 2008 including Express editions
Supports automatic builds




پ.ن.
بنابر تجربه شخصی با این ابزارها (تجاری و غیرتجاری)، این تنها برنامه‌ای است که جهت code obfuscation اسمبلی‌های ASP.Net در محیط کاری مشکل ساز نشده و سایت پس از مدتی با پیغام‌های عجیب و غریب از کار نمی‌افتد.

نظرات مطالب
فعال سازی قسمت ارسال فایل و تصویر ویرایشگر آنلاین RedActor در ASP.NET MVC
سلام 
فرض کنید یه تعداد عکس را با این ویرایشگر آپلود کردیم ، بعد یه تعداد از عکس رو از درون ویرایشگر حذف کردیم، چون از درون ویرایشگر مسیر عکس‌ها حذف میشه خود عکس رو هاست باقی می‌مونه.
سوال: چطوری میشه با حذف عکس از درون ویرایشگر خود عکس هم از روی هاست پاک بشه؟
مطالب
حذف لایه‌های جدید اضافه شده به فایل‌های PDF توسط iTextSharp
شاید یک سری از Ebookهای PDF ایی را دیده باشید که سایت‌های ثالث، آن‌ها را پس از افزودن لایه‌ای متنی، مثلا در ذیل تمام صفحات به همراه آدرس وب سایت خودشان، باز انتشار می‌دهند. در مطلب جاری قصد داریم، نحوه حذف این لایه‌های اضافی را توسط iTextSharp بررسی کنیم.




یافتن و حذف لایه‌های اضافه شده به صفحات یک فایل PDF

برای آشنایی با ساختار سطح پایین لایه‌های اضافه شده نیاز است به برنامه iText Rups مراجعه کنیم.


همانطور که مشاهده می‌کنید، برای رسیدن به لایه‌ای که حاوی متن اضافه شده به ذیل تمام صفحات است، نیاز است ابتدا صفحات را گشوده و سپس CONTENTS آن‌ها را استخراج کنیم. در این CONTENTS کلیه streamهای موجود را بررسی و هر کدام که حاوی متن مورد نظر ما بودند، یافته و سپس آن استریم را با مقدار دهی طول آن به صفر، حذف کنیم. روش کار را در متد ذیل مشاهده می‌کنید:
        private static void removeWatermarkLayer(string watermarkedFile, string text,  string unwatermarkedFile)
        {
            PdfReader.unethicalreading = true;
            PdfReader reader = new PdfReader(watermarkedFile);
            reader.RemoveUnusedObjects();
            int pageCount = reader.NumberOfPages;
            for (int i = 1; i <= pageCount; i++)
            {
                var page = reader.GetPageN(i);                
                var contentarray = page.GetAsArray(PdfName.CONTENTS);
                if (contentarray == null)
                    continue;

                for (int j = 0; j < contentarray.Size; j++)
                {
                    var stream = (PRStream)contentarray.GetAsStream(j);
                    //دریافت محتوای خام صفحه
                    var content = System.Text.Encoding.ASCII.GetString(PdfReader.GetStreamBytes(stream));
                    if (content.Contains(text))
                    {
                        //حذف کامل محتوا از فایل
                        stream.Put(PdfName.LENGTH, new PdfNumber(0));
                        stream.SetData(new byte[0]);
                    }
                }
            }

            using (var fileStream = new FileStream(unwatermarkedFile, FileMode.Create, FileAccess.Write, FileShare.None))
            {
                using (var stamper = new PdfStamper(reader, fileStream))
                {
                    stamper.SetFullCompression();
                    stamper.Close();
                }
            }
        }
در این متد watermarkedFile همان فایل اصلی دارای لایه‌های اضافی است. Text متنی است که در استریم‌های صفحات به دنبال آن خواهیم گشت و unwatermarkedFile نام و مسیر فایل تصحیح شده نهایی است که قرار است تولید شود.
نظرات مطالب
نحوه اجباری کردن استفاده از WWW در ASP.NET MVC
- در حالت کلی هیچ نیازی به ریدایرکشن فایل‌های استاتیک نیست که در مطلب جاری مشکلی به شمار روند. نه تاثیری در اعتبار سنجی دارند و نه به صورت پیش فرض وارد موتور اجرایی ASP.NET می‌شوند. به هر آدرسی که اشاره می‌کنند تا زمانیکه قابل یافت شدن در سایت باشند، جهت نمایش صحیح سایت کافی هستند؛ حتی اگر به یک آدرس خارج از سایت مانند مخزن کدی در کدپلکس اشاره کنند (مانند خیلی از سایت‌ها و وبلاگ‌ها که فایل‌های تصاویر، css، js و غیره خود را در سایت‌های ثالث هاست می‌کنند).
- امکان اجرای یک سایت MVC4 با IIS6 وجود دارد و نیاز به یک دست کردن آدرس‌های ورود به سایت جهت رفع سوء تفاهم توضیح داده شده در مقدمه مطلب برآورده خواهد شد.
مطالب
ASP.NET MVC #2

MVC‌ چیست و اساس کار آن چگونه است؟

الگوی MVC در سال‌های اول دهه 70 میلادی در شرکت زیراکس توسط خالقین زبان اسمال‌تاک که جزو اولین زبان‌های شیءگرا محسوب می‌شود، ارائه گردید. نام MVC از الگوی Model-View-Controller گرفته شده و چندین دهه است که در صنعت تولید نرم افزار مورد استفاده می‌باشد. هدف اصلی آن جدا سازی مسئولیت‌های اجزای تشکیل دهنده «لایه نمایشی» برنامه است.
این الگو در سال 2004 برای اولین بار در سکویی به نام Rails به کمک زبان روبی جهت ساخت یک فریم ورک وب MVC مورد استفاده قرار گرفت و پس از آن به سایر سکوها مانند جاوا، دات نت (در سال 2007)، PHP و غیره راه یافت.
تصاویری را از این تاریخچه در ادامه ملاحظه می‌کنید؛ از دکتر Trygve Reenskaug تا شرکت زیراکس و معرفی آن در Rails به عنوان اولین فریم ورک وب MVC.


C در MVC معادل Controller است. کنترلر قسمتی است که کار دریافت ورودی‌های دنیای خارج را به عهده دارد؛ مانند پردازش یک درخواست HTTP ورودی.


زمانیکه کنترلر این درخواست را دریافت می‌کند، کار وهله سازی Model را عهده دار خواهد شد و حاوی اطلاعاتی است که نهایتا در اختیار کاربر قرار خواهد گرفت تا فرآیند پردازش درخواست رسیده را تکمیل نماید. برای مثال اگر کاربری جهت دریافت آخرین اخبار به سایت شما مراجعه کرده است،‌ در اینجا کار تهیه لیست اخبار بر اساس مدل مرتبط به آن صورت خواهد گرفت. بنابراین کنترلرها، پایه اصلی و مدیر ارکستر الگوی MVC محسوب می‌شوند.
در ادامه، کنترلر یک View را جهت نمایش Model انتخاب خواهد کرد. View در الگوی MVC یک شیء ساده است. به آن می‌توان به شکل یک قالب که اطلاعاتی را از Model دریافت نموده و سپس آن‌ها را در مکان‌های مناسبی در صفحه قرار می‌دهد، نگاه کرد.
نتیجه استفاده از این الگو، ایزوله سازی سه جزء یاد شده از یکدیگر است. برای مثال View نمی‌داند و نیازی ندارد که بداند چگونه باید از لایه دسترسی به اطلاعات کوئری بگیرد. یا برای مثال کنترلر نیازی ندارد بداند که چگونه و در کجا باید خطایی را با رنگی مشخص نمایش دهد. به این ترتیب انجام تغییرات در لایه رابط کاربری برنامه در طول توسعه کلی سیستم، ساده‌تر خواهد شد.
همچنین در اینجا باید اشاره کرد که این الگو مشخص نمی‌کند که از چه نوع فناوری دسترسی به اطلاعاتی باید استفاده شود. می‌توان از بانک‌های اطلاعاتی، وب سرویس‌ها، صف‌ها و یا هر نوع دیگری از اطلاعات استفاده کرد. به علاوه در اینجا در مورد نحوه طراحی Model نیز قیدی قرار داده نشده است. این الگو تنها جهت ساخت بهتر و اصولی «رابط کاربری» طراحی شده است و بس.



تفاوت مهم پردازشی ASP.NET MVC با ASP.NET Web forms

اگر پیشتر با ASP.NET Web forms کار کرده باشید اکنون شاید این سؤال برایتان وجود داشته باشد که این سیستم جدید در مقایسه با نمونه قبلی، چگونه درخواست‌ها را پردازش می‌کند.


همانطور که مشاهده می‌کنید، در وب فرم‌ها زمانیکه درخواستی دریافت می‌شود، این درخواست به یک فایل موجود در سیستم مثلا default.aspx ارسال می‌گردد. سپس ASP.NET یک کلاس وهله سازی شده معرف آن صفحه را ایجاد کرده و آن‌را اجرا می‌کند. در اینجا چرخه طول عمر صفحه مانند page_load و غیره رخ خواهد داد. جهت انجام این وهله سازی، View به فایل code behind خود گره خورده است و جدا سازی خاصی بین این دو وجود ندارد. منطق صفحه به markup آن که معادل است با یک فایل فیزیکی بر روی سیستم، کاملا مقید است. در ادامه، این پردازش صورت گرفته و HTML نهایی تولیدی به مرورگر کاربر ارسال خواهد شد.
در ASP.NET MVC این نحوه پردازش تغییر کرده است. در اینجا ابتدا درخواست رسیده به یک کنترلر هدایت می‌شود و این کنترلر چیزی نیست جز یک کلاس مجزا و مستقل از هر نوع فایل ASPX ایی در سیستم. سپس این کنترلر کار پردازش درخواست رسیده را شروع کرده، اطلاعات مورد نیاز را جمع آوری و سپس به View ایی که انتخاب می‌کند، جهت نمایش نهایی ارسال خواهد کرد. در اینجا View این اطلاعات را دریافت کرده و نهایتا در اختیار کاربر قرار خواهد داد.



آشنایی با قرارداد یافتن کنترلرهای مرتبط

تا اینجا دریافتیم که نحوه پردازش درخواست‌ها در ASP.NET MVC بر مبنای کلاس‌ها و متدها است و نه بر مبنای فایل‌های فیزیکی موجود در سیستم. اگر درخواستی به سیستم ارسال می‌شود، در ابتدا، این درخواست جهت پردازش، به یک متد عمومی موجود در یک کلاس کنترلر هدایت خواهد شد و نه به یک فایل فیزیکی ASPX (برخلاف وب فرم‌ها).


همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید، در ابتدای پردازش یک درخواست، آدرسی به سیستم ارسال خواهد شد. بر مبنای این آدرس، نام کنترلر که در اینجا زیر آن خط قرمز کشیده شده است، استخراج می‌گردد (برای مثال در اینجا نام این کنترلرProducts است). سپس فریم ورک به دنبال کلاس این کنترلر خواهد گشت. اگر آن‌را در اسمبلی پروژه بیابد، از آن خواهد خواست تا درخواست رسیده را پردازش کند؛ در غیراینصورت پیغام 404 یا یافت نشد، به کاربر نمایش داده می‌شود.
اما فریم ورک چگونه این کلاس کنترلر درخواستی را پیدا می‌کند؟
در زمان اجرا، اسمبلی اصلی پروژه به همراه تمام اسمبلی‌هایی که به آن ارجاعی دارند جهت یافتن کلاسی با این مشخصات اسکن خواهند شد:
1- این کلاس باید عمومی باشد.
2- این کلاس نباید abstract باشد (تا بتوان آن‌را به صورت خودکار وهله سازی کرد).
3- این کلاس باید اینترفیس استاندارد IController را پیاده سازی کرده باشد.
4- و نام آن باید مختوم به کلمه Controller باشد (همان مبحث Convention over configuration یا کار کردن با یک سری قرار داد از پیش تعیین شده).

برای مثال در اینجا فریم ورک به دنبال کلاسی به نام ProductsController خواهد گشت.
شاید تعدادی از برنامه نویس‌های ASP.NET MVC تصور ‌کنند که فریم ورک در پوشه‌ی استانداردی به نام Controllers به دنبال این کلاس خواهد گشت؛ اما در عمل زمانیکه برنامه کامپایل می‌شود، پوشه‌ای در این اسمبلی وجود نخواهد داشت و همه چیز از طریق Reflection مدیریت خواهد شد.

نظرات مطالب
BulkInsert در EF CodeFirst
- کار ما رفع باگ‌های پروژه‌های ثالث نیست. باید این مساله را در issue tracker آن‌ها پیگیری کنید. این مشکل باید در پروژه‌ی اصلی برطرف شود و نه اینجا.
- در کل اگر به فایل providerBase آن مراجعه کنید، چنین تعریفی را دارد:
        protected virtual string ConnectionString
        {
            get
            {
                return (string)DbConnection.GetPrivateFieldValue("_connectionString");
            }
        }
سورس را دریافت کنید و مورد فوق را به نحو ذیل تغییر دهید:
protected virtual string ConnectionString {
  get {
    return (string)DbConnection.ConnectionString;
  }
}
نظرات مطالب
EF Code First #2
- EF 5 نسخه نهایی دارد. نیازی به نسخه بتا نیست.
- بهترین روش استفاده از NuGet است چون دفعه‌ی بعد که به روز رسانی شد به شما اطلاع خواهد داد. مانند به روز رسانی افزونه‌های فایرفاکس. به علاوه سورس آن هم در CodePlex موجود است.
- زمانیکه یکبار دریافت شد در پوشه packages شما قرار می‌گیرد. به این صورت در پروژه‌های دیگر هم قابل ارجاع است.
- توزیع فایل dll آن به همراه برنامه. نیازی به نصب ندارد.