مطالب
آشنایی با NHibernate - قسمت نهم

استفاده از Log4Net جهت ثبت خروجی‌های SQL حاصل از NHibernate

هنگام استفاده از NHibernate، پس از افزودن ارجاعات لازم به اسمبلی‌های مورد نیاز آن به برنامه، یکی از اسمبلی‌هایی که به پوشه build برنامه به صورت خودکار کپی می‌شود، فایل log4net.dll است (حتی اگر ارجاعی را به آن اضافه نکرده باشیم) که جهت ثبت وقایع مرتبط با NHibernate مورد استفاده قرار می‌گیرد. خوب اگر مجبوریم که این وابستگی کتابخانه NHibernate را نیز در پروژه‌های خود داشته باشیم، چرا از آن استفاده نکنیم؟!
شرح مفصل استفاده از این کتابخانه سورس باز را در سایت اصلی آن می‌توان مشاهده کرد:


برای اینکه از این کتابخانه در برنامه خود جهت ثبت عبارات SQL تولیدی توسط NHibernate استفاده کنیم، باید مراحل زیر طی شوند:
الف) ارجاعی را به اسمبلی log4net.dll اضافه نمائید (کنار اسمبلی NHibernate در پوشه build برنامه باید موجود باشد)
ب) فایل app.config برنامه را (برنامه ویندوزی) به صورت زیر ویرایش کرده و چند سطر مربوطه را اضافه نمائید (در مورد برنامه‌های وب هم به همین شکل است. configSections فایل web.config تنظیم شده و سپس تنظیمات log4net را قبل از بسته شدن تگ configuration اضافه نمائید ) :

<?xml version="1.0" encoding="utf-8" ?>
<configuration>
<configSections>
<section name="log4net"
type="log4net.Config.Log4NetConfigurationSectionHandler,log4net" />
</configSections>

<connectionStrings>
<!--NHSessionManager-->
<add name="DbConnectionString"
connectionString="Data Source=(local);Initial Catalog=HelloNHibernate;Integrated Security = true"/>
</connectionStrings>

<log4net>
<appender name="rollingFile"
type="log4net.Appender.RollingFileAppender,log4net" >
<param name="File" value="NHibernate_Log.txt" />
<param name="AppendToFile" value="true" />
<param name="DatePattern" value="yyyy.MM.dd" />
<rollingStyle value="Size" />
<maxSizeRollBackups value="10" />
<maximumFileSize value="500KB" />
<staticLogFileName value="true" />
<layout type="log4net.Layout.PatternLayout,log4net">
<conversionPattern value="%d %p %m%n" />
</layout>
</appender>
<logger name="NHibernate.SQL">
<level value="ALL" />
<appender-ref ref="rollingFile" />
</logger>
</log4net>

</configuration>
ج) سپس باید فراخوانی زیر نیز در ابتدای کار برنامه صورت گیرد:

log4net.Config.XmlConfigurator.Configure();
در یک برنامه ASP.Net این فراخوانی باید در Application_Start فایل Global.asax.cs صورت گیرد.
یا در یک برنامه از نوع WinForms تنها کافی است سطر زیر را به فایل AssemblyInfo.cs برنامه اضافه کرد:

// Configure log4net using the .config file
[assembly: log4net.Config.XmlConfigurator(Watch = true)]
یا این سطر را به فایل Global.asax.cs یک برنامه ASP.Net نیز می‌توان اضافه کرد. Watch=true آن، با کمک FileSystemWatcher تغییرات فایل کانفیگ را تحت نظر داشته و هر بار که تغییر کند بلافاصله، تغییرات جدید را اعمال خواهد کرد.

د) هنگام استفاده از کتابخانه Fluent NHibernate حتما باید متد ShowSql در جایی که دیتابیس برنامه را تنظیم می‌کنیم (Fluently.Configure().Database) ذکر گردد (که نمونه آن‌را در مثال‌های قسمت‌های قبل ملاحظه‌ کرده‌اید).

توضیحاتی در مورد تنظیمات فوق:
configSections حتما باید در ابتدای فایل app.config‌ ذکر شود و گرنه برنامه کار نخواهد کرد.
سپس کانکشن استرینگ مورد استفاده در قسمت کانفیگ برنامه ذکر شده است.
در ادامه تنظیمات استاندارد مربوط به log4net را مشاهده می‌کنید.
در تنظیمات این کتابخانه، appender مشخص کننده محل ثبت وقایع است. زمانیکه که از RollingFileAppender استفاده کنیم، اطلاعات را در یک سری فایل ذخیره خواهد کرد (امکان ثبت وقایع در EventLog ویندوز، ارسال از طریق ایمیل و غیره نیز میسر است که جهت توضیحات بیشتر می‌توان به مستندات آن رجوع نمود).
سپس نام فایلی که اطلاعات وقایع در آن ثبت خواهند شد ذکر شده است (برای مثال NHibernate_Log.txt)، در ادامه مشخص گردیده که اطلاعات باید هر بار به این فایل Append و اضافه شوند. سطرهای بعدی مشخص می‌کنند که هر زمانیکه این لاگ فایل به 10 مگابایت رسید، یک فایل جدید تولید کن و هر بار 10 فایل آخر را نگه دار و مابقی فایل‌های قدیمی را حذف کن.
در قسمت PatternLayout مشخصات می‌کنیم که خروجی ثبت شده با چه فرمتی باشد. برای مثال یک سطر خروجی مطابق با تنظیمات فوق به شکل زیر خواهد بود:

2009-10-18 20:03:54,187 DEBUG INSERT INTO [Student] (Name) VALUES (@p0); select SCOPE_IDENTITY();@p0 = 'Vahid'
در قسمت Logger یک نام دلخواه ذکر شده و میزان اطلاعاتی که باید درج شود، از طریق مقدار level مورد نظر، قابل تنظیم است که می‌تواند یکی از مقادیر ALL ،DEBUG ،INFO ،WARN ،ERROR ،FATAL و یا OFF باشد. اینجا level در نظر گرفته شده ALL است که تمامی اطلاعات مرتبط با اعمال پشت صحنه NHibernate را لاگ خواهد کرد.
توسط appender-ref آن appender ایی را که در ابتدای کار تعریف و تنظیم کردیم، مشخص خواهیم کرد.

اگر هم با برنامه نویسی بخواهیم اطلاعاتی را به این لاگ فایل اضافه کنیم تنها کافی است بنویسیم:

log4net.LogManager.GetLogger("NHibernate.SQL").Info("test1");

اطلاعات بیشتر

ادامه دارد ...

مطالب
مروری بر کاربرد DoEvents

چند روز قبل هنگام استفاده از DoEvents در یک برنامه windows forms ، ناگهان پیغام stack overflow ظاهر شد! برای علت یابی و رفع آن کمی جستجو کردم که خلاصه‌ی آن به شرح زیر است:


DoEvents چیست؟

DoEvents یکی از متدهای کلاس Application در فضای نام System.Windows.Forms است.
ویندوز جهت مدیریت رخدادهای مختلف از یک صف استفاده می‌کند. رخدادهایی مانند کلیک ماوس، تغییر اندازه‌ی یک فرم و مواردی شبیه به آن ابتدا در یک صف قرار می‌گیرند و سپس پردازش می‌شوند. زمانیکه کنترلی مشغول پاسخ دهی به یک رخ‌داد می‌گردد، سایر رخ‌دادها هنوز در صف هستند و پردازش نخواهند شد. بنابراین اگر برنامه‌ی شما در یک روال رخ‌دادگردان کلیک، عملیاتی طولانی را در حال انجام باشد، بدلیل عدم پردازش سایر رخ‌دادها اینطور به نظر خواهد رسید که هنگ کرده است.
روش صحیح پردازش یک عملیات طولانی استفاده از یک ترد دیگر می‌باشد تا ترد اصلی برنامه که کار مدیریت رابط کاربر برنامه را به عهده دارد، درگیر این عملیات طولانی نشده و پاسخگوی رخ‌دادهای رسیده باشد.
راه میان‌بر و ساده‌ای که اینجا وجود دارد استفاده از DoEvents می‌باشد (بدون ایجاد یک ترد جدید). برای مثال اگر در روال رخ دادگردان کلیک یک برنامه، حلقه‌ای طولانی در حال پردازش است، هر از چندگاهی این متد فراخوانی شود، رخ‌دادهای در صف قرار گرفته فرصت ارسال به ترد اصلی برنامه را یافته و برنامه در حالت هنگ به نظر نخواهد رسید.
برای نمونه مثال زیر را در دو حالت با Application.DoEvents و بدون آن اجرا کنید:

private void btnProcessWithDoEvents_Click(object sender, EventArgs e)
{
for (int i = 0; i < 100000; i++)
{
TextBox1.Text = "Processing " + i.ToString();
Application.DoEvents();
}
}

در حالت بدون استفاده از Application.DoEvents ، تنها آخرین عبارت پردازش شده را در TextBox1 مشاهده خواهید کرد و همچنین در این حین، برنامه در حالت هنگ به نظر می‌رسد و برعکس.

مشکلات احتمالی حاصل از استفاده از Application.DoEvents :

الف) حس غلط پایان یافتن عملیات پیش از موعد
در مثال فوق در حین استفاده از Application.DoEvents ، دکمه‌ی btnProcessWithDoEvents مجددا فعال شده و قابل کلیک کردن می‌شود ولی آیا این بدین معنا است که پردازش قبلی به پایان رسیده است؟ به یک سری از کاربرها هم click-happy user گفته می‌شود! یعنی از کلیک کردن مجدد لذت می‌برند! در این حالت حتما باید دکمه‌ی btnProcessWithDoEvents را در ابتدای پردازش غیرفعال کرد و سپس در انتهای آن باید مجددا فعال شود.
مورد مشکل کلیک مجدد حتی می‌تواند منجر به تخریب اطلاعات در حال پردازش شود. فرض کنید برنامه در حال ذخیره‌ی اطلاعات در یک فایل است و کاربر مرتبا بر روی دکمه‌ی پردازش مربوطه کلیک کنید. فایل نهایی از یک سری اطلاعات ناهماهنگ و بی‌ربط پر خواهد شد.

ب) مشکل stack overflow
اگر علاقمند باشید، این مورد را می‌توان به صورت زیر شبیه سازی کرد:

یک تایمر را به برنامه اضافه کنید و یک دکمه. در روال رخ‌دادگردان کلیک مربوط به دکمه، دستورات زیر را اضافه کنید:

private void btnStartTimer_Click(object sender, EventArgs e)
{
this.timer1.Enabled = true;
this.timer1.Start();
this.timer1.Interval = 20;

}
و در روال tick مربوط به تایمر، دستورات زیر را اضافه کنید:

private void timer1_Tick(object sender, EventArgs e)
{
Thread.Sleep(50);
Application.DoEvents();
}
برنامه را اجرا کرده و یکی دو دقیقه صبر کنید، حتما با پیغام خطای stack overflow مواجه خواهید شد. چرا؟
فواصل زمانی اجرای تایمر به 20 میلی ثانیه تنظیم شده است اما در روال رخ‌داد گردان tick آن، نیاز به 50 میلی ثانیه (بیش از 20 میلی ثانیه) یا بیشتر برای اجرا دارد. با رسیدن به Application.DoEvents ، رخ‌داد در صف قرار گرفته‌ی دیگر tick بلافاصله اجرا می‌شود و همینطور الی آخر، تا بالاخره stack overflow حاصل خواهد شد.


پس چه باید کرد؟

الف) هنگام استفاده از Application.DoEvents به موارد فوق حتما دقت داشته باشید.
ب) بجای استفاده از این روش که در بیشتر موارد یک ضعف برنامه نویسی محسوب می‌شود، شروع به استفاده از روش‌های غیرهمزمان نمائید. برای مثال استفاده از :
BackgroundWorker
Asynchronous delegates
Threads

تنها موردی را که هنگام کار با تردها باید در نظر داشت این است که امکان دسترسی به کنترل‌های یک فرم را از ترد دیگری که آن کنترل را ایجاد نکرده است، ندارید و برای این مورد راه‌ حل‌های زیادی موجود است.
همچنین بخاطر داشته باشید در یک ترد استفاده از Application.DoEvents هیچ معنایی ندارد. ترد اصلی برنامه وظیفه‌ی به روز رسانی رابط کاربر برنامه و پاسخگویی به رخ‌دادهای رسیده را به عهده دارد. زمانیکه پردازش در تردی دیگر صورت می‌گیرد، ترد اصلی برنامه تا پایان پردازش متد شما قفل نخواهد شد که نیازی به استفاده از این متد باشد. در این حالت استفاده از Application.DoEvents ، سبب بالا رفتن مصرف حافظه‌ی برنامه و همچنین بالا رفتن میزان مصرف CPU خواهد شد.

جهت مطالعه بیشتر
Keeping your UI Responsive and the Dangers of Application.DoEvents


مطالب
بررسی الگوی Visitor در جاوا اسکریپت
این الگو اجازه‌ی تعریف کردن عملیاتی جدید را برای مجموعه‌ای از شیء‌ها، بدون تغیر دادن ساختار خود شیء‌ها، میدهد. همچنین اجازه‌ی جدا کردن کلاس را از منطقی که کلاس  پیاده سازی می‌کند، به ما میدهد.
عملیات بیشتری می‌توانند در شیء Visitor کپسوله سازی شوند. شیء‌ها می‌توانند یک متد visit داشته باشند که یک شیء Visitor را دریافت می‌کند. Visitor می‌تواند تغییرات مورد نیاز را ایجاد کند و عملیاتی را بر روی شیء‌هایی که دریافت کرده‌است، انجام دهد.

این الگو به توسعه دهندگان این اجازه را میدهد که کتابخانه‌ها (libraries)، فریم ورک‌ها (frameworks) و ... را گسترش دهند.


مثال: 

class Visitor {
    visit(item){}
}

class BookVisitor extends Visitor {
    visit(book) {
        var cost=0; 
        if(book.getPrice() > 50) 
        { 
            cost = book.getPrice()*0.50 
        } 
        else{
            cost = book.getPrice()
        }     
        console.log("Book name: "+ book.getName() + "\n" + "ID: " + book.getID() + "\n" + "cost: "+ cost); 
        return cost; 
    }
}

class Book{
    constructor(id,name,price){
        this.id = id
        this.name = name
        this.price = price
    }
    getPrice(){
        return this.price
    }
    getName(){
        return this.name
    }
    getID(){
        return this.id
    }
    accept(visitor){
        return visitor.visit(this)
    }
}

var visitor = new BookVisitor()
var book1 = new Book("#1234","lordOftheRings",80)
book1.accept(visitor)

در مثال بالا ما یک کتابفروشی داریم. کلاس Book برای نشان دادن یک کتاب در فروشگاه استفاده شده‌است. این کلاس همانند زیر تعریف شده‌است: 
class Book{
    constructor(id,name,price){
        this.id = id
        this.name = name
        this.price = price
    }
    //code...
}

یک کتاب خصوصیات زیر را دارد: 
  • id
  • name
  • price

هم چنین شامل توابع زیر می‌باشد:
getPrice(){
    return this.price
}

getName(){
    return this.name
}

getID(){
    return this.id
}

متد getPrice ، قیمت را برگشت میدهد، getName ، نام را برگشت میدهد و getID، شناسه‌ی کتاب را برگشت میدهد.

اکنون کتابفروشی یک تخفیف را برای کتاب‌هایی که هزینه‌ی آن‌ها بیشتر از 50 دلار است، معرفی می‌کند. در ادامه، می‌خواهیم یک عملیات دیگر را انجام دهیم و تخفیف را بر روی آن‌ها پیاده سازی کنیم. در اینجا از الگوی visitor استفاده خواهیم کرد. ما یک Visitor را معرفی می‌کنیم که کتابها را بازدید خواهد کرد و قیمت آن‌ها را به‌روزرسانی می‌کند. بنابراین شیء‌های کتاب باید تابعی داشته باشند که اجازه دهد visitor، آنها را بازدید (visit) کند و عملیات مد نظر را بر روی آن‌ها انجام دهد. برای این منظور، یک متد به نام accept  در کلاس Book  تعریف کرده‌ایم:
 
accept(visitor){
    return visitor.visit(this)
}

متد accept  یک شیء visitor را به عنوان یک آرگومان دریافت می‌کند و به آن اجازه میدهد که با فراخوانی کردن تابع visit خودش، کتاب جاری را بازدید (visit) کند (this اشاره به کتاب جاری دارد) .

اکنون اجازه دهید نگاهی به کلاس Visitor  داشته باشیم: 
class Visitor {
   visit(item){}
}

این کلاس، یک تابع به نام visit دارد و itemی را که می‌خواهد بازدید (visit ) کند، به عنوان پارامتر دریافت می‌کند. در این سناریو، می‌خواهیم که کتاب‌ها را بازدید (visit ) کنیم. از این رو، در ابتدا یک کلاس را به نام BookVisitor تعریف می‌کنیم که کلاس Visitor را extend می‌کند: 

class BookVisitor extends Visitor {
   visit(book) {
      var cost=0; 
      if(book.getPrice() > 50) 
      { 
         cost = book.getPrice()*0.50 
      } 
      else{
         cost = book.getPrice()
      }     
      console.log("Book name: "+ book.getName() + "\n" + "ID: " + book.getID() + "\n" + "cost: "+ cost); 
      return cost; 
   }
}

تابع visit، قیمت کتابی را که دارد بازدید می‌کند، بررسی می‌کند. اگر بزرگتر از 50 باشد، 50 درصد تخفیف را بر روی آن اعمال می‌کند؛ در غیر این صورت، قیمت به حالت قبلی خودش باقی می‌ماند. 

چه زمانی از این الگو استفاده کنیم:

  1. زمانیکه نیاز است عملیاتی مشابه، بر روی شیء‌های متفاوتی از یک data structure  انجام شود. 
  2. زمانیکه نیاز است عملیاتی خاص، بر روی شیء‌های متفاوتی از data structure انجام شود. 
  3. زمانیکه می‌خواهید توسعه پذیری را برای کتابخانه‌ها (libraries) یا فریم ورک‌ها (frameworks) اضافه کنید.
اشتراک‌ها
زیبا سازی ترمینال Windows Terminal / Powershell

چند دقیقه مثل Scott Hansleman وقت بذارین Terminal تون رو حرفه ای و زیبا کنین. یک عمر لذتش رو ببرین :)


اول اگه کاربر ویندوز هستین و با ترمینال/powershell/wsl/cmd و... سروکار دارین حتما Windows Terminal رو نصب کنین

اگه نمیدونین چیه؟ یه ترمینال باحال سبک و ساده با امکانات کاربردی

توضیحات بیشتر:

https://docs.microsoft.com/en-us/windows/terminal/


بعدش دوتا ماژول posh-git و oh-my-posh رو طبق آموزش زیر نصب کنین

https://docs.microsoft.com/en-us/windows/terminal/tutorials/powerline-setup

اینطوری موقع کار با ترمینال، پوشه ها، وضعیت ریپازیتوری git و... رو بهتون زیبا‌تر نشون میده

https://ohmyposh.dev

https://github.com/dahlbyk/posh-git


در آخر هم وقت بذارین یه فونت خوب متناسب با سلیقه تون از سایت nerd fonts پیدا کنین و نصب کنین. nerd fonts اومده اومده فونت‌های محبوب و معروف برنامه نویسی رو برداشته کلی icon و glyph بهشون اضافه کرده که جون میده باهاش ترمینالتون رو زیبا کنین مثل کاری که Scott Hanselman کرده

https://nerdfonts.com/font-downloads


یه سایت دیگه هم هست که کلی فونت مخصوص برنامه_نویسی داره و به شما اجازه میده به صورت انلاین پیش نمایشش رو واسه یه تیکه کد ببینین، تست کنین و بعد انتخاب کنین

https://programmingfonts.org  

مثلا این 3تا لینک مربوط به فونت‌های معروف Cascadia Code  و Fira Code  و JetBrains Mono  هست


زیبا سازی ترمینال Windows Terminal / Powershell
نظرات مطالب
فعال سازی عملیات CRUD در Kendo UI Grid
- این چند سطری را هم که نوشتید، به علت استفاده‌ی از الگوی مخزن، کارآیی بسیار پائینی دارد:
 var tags = _blogRepository.GetAllTags(blogID).OrderBy(s => s.Id);
    var currenttags = _mapper.Map<IList<TagsViewModel>>(tags);
            if (currenttags == null)
            {
                return NotFound();

            }
            return Json(currenttags.AsQueryable()
                       .ToDataSourceResult(request.Take, request.Skip, request.Sort,
                                                       request.Filter));
ابتدا تمام اطلاعات یک جدول را دریافت می‌کنید. بعد این لیست درون حافظه‌ای را نگاشت می‌کنید (که اگر از الگوی مخزن استفاده نمی‌کردید، با یک کوئری قابل انجام بود). بعد آن‌ها را تبدیل می‌کنید به Queryable و در آخر متد ToDataSourceResult را بر روی آن فراخوانی می‌کنید. هدف از متد ToDataSourceResult این بوده که مستقیما روی کوئری LINQ to Entities شما فراخوانی شود (پیاده سازی dynamic linq است) و نه به این شکل. کل این عملیات باید یک کوئری شود؛ نه سه کوئری که یک مورد آن بدترین حالت واکشی کل اطلاعات از بانک اطلاعاتی است و سپس فیلتر کردن آن در طی دو کوئری سمت کلاینت. استفاده از dynamic linq (یا ToDataSourceResult در اینجا)، یعنی اضافه کردن where، take و skip به صورت خودکار به کوئری نهایی شما؛ یعنی عدم نیاز به تنظیم دستی هرباره‌ی این‌ها و ساده شدن کوئری نویسی. هدف آن هم اعمال به کوئری اصلی LINQ to Entities است تا در SQL نهایی ظاهر شود. اینجا است که الگوی مخزن شما نه تنها کمکی نکرده، بلکه با مخفی کردن کوئری اصلی LINQ to Entites و بازگشت کل اطلاعات به صورت درون حافظه‌ای، کارآیی برنامه را هم به شدت کاهش داده.
- مثالی که اینجا ارائه شده جهت سهولت کار و توضیح و همچنین کاهش بار ذهنی خواننده، از یک منبع داده‌ی درون حافظه‌ای ساده‌ی بدون نیاز به بانک اطلاعاتی استفاده می‌کند. نه اینکه کدهای نهایی شما باید دقیقا به این شکل باشد.
نظرات مطالب
طبقه بندی Bad Code Smell ها
به صورت کلی استفاده  enum‌ها به تنهایی پیشنهاد نمیشود چون enum نشان دهنده یک وضعیت ( state ) است و ما در برنامه نویسی شی گرا نیاز به  وضعیت و رفتار ( state & behavior) داریم و یکی از مشکلات اصلی enum‌ها این است که قابلیت refactoring رو به خوبی ندارن به همین دلایل ما enum‌ها رو در یک کلاس قرار می‌دهیم مانند این مثال:
sealed class DeviceStatus : IEquatable<DeviceStatus>
    {
        [Flags]
        private enum StatusRepresentation
        {
            AllFine = 0,
            NotOperational = 1,
            VisiblyDamaged = 2,
            CircuitryFailed = 4
        }

        private StatusRepresentation Representation { get; }

        private DeviceStatus(StatusRepresentation representation)
        {
            this.Representation = representation;
        }

        public static DeviceStatus AllFine() =>
            new DeviceStatus(StatusRepresentation.AllFine);

        public DeviceStatus WithVisibleDamage() =>
            new DeviceStatus(this.Representation | StatusRepresentation.VisiblyDamaged);

        public DeviceStatus NotOperational() =>
            new DeviceStatus(this.Representation | StatusRepresentation.NotOperational);

        public DeviceStatus Repaired() =>
            new DeviceStatus(this.Representation & ~StatusRepresentation.NotOperational);

        public DeviceStatus CircuitryFailed() =>
            new DeviceStatus(this.Representation | StatusRepresentation.CircuitryFailed);

        public DeviceStatus CircuitryReplaced() =>
            new DeviceStatus(this.Representation & ~StatusRepresentation.CircuitryFailed);

        public override int GetHashCode() => (int)this.Representation;

        public override bool Equals(object obj) => this.Equals(obj as DeviceStatus);

        public bool Equals(DeviceStatus other) =>
            other != null && this.Representation == other.Representation;

        public static bool operator ==(DeviceStatus a, DeviceStatus b) =>
            (object.ReferenceEquals(a, null) && object.ReferenceEquals(b, null)) ||
            (!object.ReferenceEquals(a, null) && a.Equals(b));

        public static bool operator !=(DeviceStatus a, DeviceStatus b) => !(a == b);
    }
اگه دقت کرده باشید این کلاس به صورت value object طراحی شده است و از مهمترین ویژگی اینگونه کلاس‌ها این که تغییرناپذیر هستند. 
مطالب
استفاده از MediaWiki بهترین روش نگهداری یادداشت‌های شخصی خصوصا برای برنامه‌نویس‌ها
 شیوه‌های متعددی رو برای نگهداری نکات مختلفی که ضمن کار یادمی‌گرفتم،  تست کردم  از جمله نوشتن در کاغذهای مخصوص  فیش و استفاده از OneNote و بعضی از نرم افزارهای فیش نگاری و ... همه روش‌هایی که گفته شد به نوعی یک یادداشت برداری کاغذی ولی به سبک دیجیتال هستند نه خیلی بیشتر که معمولا خسته کننده هستند و کم نتیجه و عمدتا پاسخگوی نیازهای جدید نیستند
پس از مدتی استفاده از این شیوه‌ها به این نتیجه رسیدم که یک ویکی شخصی کم دردسر برای خودم راه اندازی کنم. نرم‌افزارهای سورس باز مختلفی رو تست کردم و علیرغم برخی کاستی‌ها به همان نرم افزاری رسیدم که سایت معظم ویکی پیدیا از اون استفاده میکنه یعنی نرم افزار MediaWiki که از  اینجا میتونید دانلودش کنید 
در مدیاویکی شخصی خودتون به صورت کاملا لوکالی، میتونید فیش‌ها، یادداشت‌ها، صفحات وبی و مقالات متعددی رو ایجاد و ویرایش کنید و به یکدیگر و به سایت‌های اینترنتی پیوند بدید. همه صفحات ویکی شما میتونند با همدیگه به شکل درون متنی پیوند برقرار کنند و شبکه‌ای از مفاهیم مرتبط  به هم تشکیل بدند. همچنین برای هر صفحه میشه از دسته‌بندی و کلمات کلیدی که توسط خودتون تعریف میشه برای طبقه‌بندی استفاده کرد 
نصب و راه‌اندازی اون بسیار ساده است و کافیه مثلا فقط نرم افزار WAMP -Windows Apache Mysql PHP- رو به عنوان راه انداز وب سرور داخلی نصب کنید و ...

ربطش به برنامه نویسی

یکی از کاربردهایی که میشه برای این شیوه در نظر گرفت، نگهداری و به اشتراک گذاری دانش افراد مثلا در یک تیم برنامه‌نویسی است که پس از مدتی استفاده از اون باعث تولید یک مجموعه ارزشمند از تجربیات و دانش افراد میشه و افراد تازه کار میتونن در تجربیات بقیه شریک بشن و هرکاری فقط توسط یک نفر تجربه میشه و سایرین اونو استفاده میکنن و نیازی نیست که همه اونو تجربه کنن یا به قولی دوباره چرخ رو اختراع کنن 
مطالب
رمزگشایی عنوان یک ایمیل فارسی دریافت شده

گوگل اجازه‌ی فعال کردن POP3 را روی اکانت‌ها GMail می‌دهد. فرض کنید با استفاده از یکی از کلاینت‌های POP3 دات نت می‌خواهیم ایمیل‌ها را با برنامه نویسی دریافت کنیم (و مثلا از Outlook استفاده نکنیم). اکنون به نظر شما عنوان دریافت شده زیر چه معنایی دارد؟
=?UTF-8?B?QW5hbHl0aWNzIHZhaGlkbmFzaXJpLmJsb2dzcG90LmNvbSAyMDA4MTIyNiAo2KLZhdin?= =?UTF-8?B?2LEg2LPYp9mK2Kop?=

برای درک اتفاق رخ داده باید به RFC ‌های مربوطه مراجعه کرد (RFC-2822 و RFC-2047). مطابق استانداردهای ذکر شده، هدر ارسالی یک ایمیل همواره باید از حروف اسکی تشکیل شود. حال اگر عنوان ایمیل که جزئی از هدر را تشکیل می‌دهد از حروف غیر اسکی تشکیل شد، حتما باید یک لایه encoding روی آن‌ها صورت گیرد. دو حالت تعریف شده در این‌جا مطابق استاندارد میسر است:
الف) Quoted Printable : در این حالت عنوان با =?utf-8?Q شروع می‌شود.
ب) Base64 : در این روش عنوان با =?utf-8?B شروع خواهد شد.

روش متداول، روش ب است که نسبت به روش الف فشرده‌تر می‌باشد. در این حالت برای درک معنای قسمت‌های مختلف رشته دریافت شده باید به الگوی زیر مراجعه کرد:
=?charset?encoding?EncodedText?=
در این‌جا charset بیانگر نحوه encoding متن اصلی است که بر روی آن الگوریتم base64 اعمال شده.
در رشته طولانی فوق که در ابتدای مقاله به آن اشاره شده، عنوان به دو قسمت تجزیه شده. یا به عبارتی دوبار الگوی فوق در آن تکرار شده است که باید EncodedText های آن‌ها را یافت و سپس آن‌ها را با توجه به charset مربوطه از حالت base64 به یک رشته معمولی تبدیل نمود.

//using System.Text;
public static string Base64ToString(string charset, string encodedString)
{
//تبدیل بیس 64 به آرایه‌ای از بایت‌ها
byte[] buffer = Convert.FromBase64String(encodedString);
//تبدیل آرایه‌ای از بایت‌ها به رشته با توجه به انکدینگ مربوطه
return Encoding.GetEncoding(charset).GetString(buffer);
}
اکنون عنوان صحیح ایمیل فوق به صورت زیر قابل دریافت خواهد بود:

string subject = Base64ToString("utf-8", "QW5hbHl0aWNzIHZhaGlkbmFzaXJpLmJsb2dzcG90LmNvbSAyMDA4MTIyNiAo2KLZhdin2LEg2LPYp9mK2Kop");

مطالب
لینک‌های هفته‌ی اول اسفند

وبلاگ‌ها ، سایت‌ها و مقالات ایرانی (داخل و خارج از ایران)

Visual Studio

ASP. Net

طراحی و توسعه وب

اس‌کیوال سرور

عمومی دات نت

ویندوز

متفرقه
مطالب
مشکل اتصال به اس کیوال سرور 2000 از طریق management studio 2008

هر چند مدتی است که اس کیوال سرور 2008 ارائه شده یا سرویس پک 3 اس کیوال سرور 2005 اخیرا منتشر گردیده، اما هنوز هم هاست‌های ما زحمت ارتقاء را به خود نداده‌اند. (چرا باید پول خرج کنند؟!)
اس کیوال سروری را که الان برای برنامه نویسی از آن استفاده می‌کنم 2008 است و چند روز قبل قصد داشتم به اس کیوال سرور 2000 هاست محترم از طریق management studio 2008 متصل شوم تا تغییرات جدید را به دیتابیس سایت اعمال کنم.
اولین تلاش برای اتصال با خطای زیر متوقف شد!

TITLE: Microsoft SQL Server Management Studio
------------------------------
Failed to retrieve data for this request. (Microsoft.SqlServer.Management.Sdk.Sfc)
------------------------------
ADDITIONAL INFORMATION:
An exception occurred while executing a Transact-SQL statement or batch. (Microsoft.SqlServer.ConnectionInfo)
------------------------------
Server user 'hostXYZ' is not a valid user in database 'hostZXY'. (Microsoft SQL Server, Error: 916)
------------------------------


فقط هم management studio 2008 این مشکل را دارد. با 2005 تست کردم مشکلی نبود.
پس از مدتی جستجو، نتیجه کار به صورت زیر است:
به منوی View گزینه Object Explorer Details مراجعه کنید (در management studio اس کیوال سرور 2008). روی هدر صفحه‌ای که ظاهر می‌شود کلیک راست کرده و تیک collation را بردارید (شکل زیر). ممکن است collation دیتابیس آفلاین، نال گزارش شود و این مورد مشکل درست می‌کند. تیک collation را که بردارید این مورد بررسی نشده و لیست دیتابیس‌ها نمایش داده می‌شود.