مهرداد کاهه مهرداد کاهه
مطالب
توسعه سرویس‌های مبتنی بر REST در AngularJs با استفاده از RestAngular : بخش اول
برای مطالعه‌ی این مقاله شما باید به مواردی از قبیل کتابخانه‌ی AngularJs، تعاملات بین کلاینت و سرور و همچنین معماری RESTful تسلط کافی داشته باشید و ما از توضیح و تفصیلی این سرفصل‌ها اجتناب میکنیم.
خیلی خوب بپردازیم به اصل مطلب:

Restangular  چیست؟

کتابخانه RestAngular بنا به گفته ناشر در مستندات Github آن، یک سرویس توسعه داده شده AngularJs می‌باشد که کد‌های نوشته شده‌ی برای پیاده سازی فرآیند‌های Request/Response کلاینت و سرور را به حداقل رسانده است. این فرآیندها در قالب درخواست‌های GET، POST، DELETE و Update صورت می‌پذیرند. این سرویس برای وب اپلیکیشن‌هایی که که داده‌های خود را از API‌های RESTful  همانند Microsoft ASP.NET Web API 2 دریافت می‌کنند نیز بسیار کارآمد است.
کد زیر یک فرآیند درخواست GET را نمایش می‌دهد که در آن از سرویس RestAngular استفاده شده است:
// Restangular returns promises
Restangular.all('users').getList()  // GET: /users
.then(function(users) {
  // returns a list of users
  $scope.user = users[0]; // first Restangular obj in list: { id: 123 }
})

// Later in the code...

// Restangular objects are self-aware and know how to make their own RESTful requests
$scope.user.getList('cars');  // GET: /users/123/cars

// You can also use your own custom methods on Restangular objects
$scope.user.sendMessage();  // POST: /users/123/sendMessage

// Chain methods together to easily build complex requests
$scope.user.one('messages', 123).one('from', 123).getList('unread');
// GET: /users/123/messages/123/from/123/unread
همانطور که ملاحظه میکنید تمام پروسه‌ی دریافت، در یک خط خلاصه شده است. همچنین می‌بینید که restAngular دارای Promise نیز هست. در تکه کد اول، تمامی userها به صورت Get دریافت می‌شوند. در تکه کد دوم مشاهده می‌کنید که عملیات درخواست لیست ماشین‌های کاربر چگونه در یک خط خلاصه می‌گردد. حال فرض کنید قصد داشتیم تا این عملیات را با وابستگی http پیاده سازی نماییم. برای این کار باید چندین خط کد را درون یک سرویس جا می‌دادیم و آنگاه از متد سرویس در کنترلر استفاده می‌کردیم.
در اینجا همچنین قادرید درخواست‌های خود را به صورت سفارشی نیز اعمال کنید (تکه کد سوم) و در آخر مشاهده می‌کنید که پیچیده‌ترین عملیات‌های درخواست کاربر را می‌توان در یک خط خلاصه نمود. برای نمونه کد آخر یک دستور GET تو در تو را به چه سادگی پیاده سازی کرده است.

وابستگی ها

باید توجه داشته باشید که برای استفاده از RestAngular نیاز به کتابخانه‌ی Lodash نیز می‌باشد.

شروع پروژه

برای شروع پروژه و استفاده از RestAngular، پس از اضافه کردن اسکریپت رفرنس‌ها و وابستگی‌ها (lodash و AngularJs) باید وابستگی restAngular را به صورت زیر به angular.module اضافه نمایید:
// Add Restangular as a dependency to your app
angular.module('your-app', ['restangular']);

// Inject Restangular into your controller
angular.module('your-app').controller('MainCtrl', function($scope, Restangular) {
  // ...
});
توجه داشته باشید هنگامیکه یک وابستگی به module اضافه می‌گردد، با حروف کوچک یعنی restangular اضافه می‌گردد؛ اما هنگامیکه به کنترلر اضافه می‌شود، به صورت Restangular و با R بزرگ اضافه می‌گردد.

برخی از متدهای RestAngular

در این بخش قصد داریم تا برخی از پر کاربرد‌ترین متد‌های RestAngular را تشریح کنیم:
 نام متد  پارامتر‌های ارسالی  توضیحات
 one
 route, id
 این متد یک RestAngular object ایجاد میکند که از آدرسی که در route قرار داده شده با id مشخص دریافت میشود.
 all
 route
 این متد یک RestAngular object که لیستی از المنت هایی را که در آدرس route قرار دارد، دریافت می‌نماید.
 oneUrl
 route, url
 این متد یک RestAngular object ایجاد می‌کند که یک المنت از url خاصی را بازگشت میدهد.
مانند: Restangular.oneUrl( 'googlers' , 'http://www.google.com/1' ).get(); 
 allUrl
 route, url
 این متد مانند متد قبل است با این تفاوت که یک مجموعه را بازگشت میدهد.
 copy
 formElement
 این متد یک کپی از المنت‌های یک فرم را ایجاد میکند که ما میتوانیم آنها را تغییر دهیم.
 restangularizeElement
 parent,element, route, queryParams
 یک المنت جدید را به صورت Restangularize تغییر میدهد.
 restangularizeCollection
 parent, element, route, queryParams
 یک کالکشن Collection را به صورت Restangularize تغییر میدهد.
در این قسمت قصد داشتیم تا شما را با این کتابخانه کمی آشنا کنیم. در قسمت بعدی سعی می‌کنیم تا با مثال‌هایی کاربردی، شما را بیشتر با این سرویس خارق العاده آشنا کنیم.
‫۹ سال قبل، چهارشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۵۵
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
ایجاد Drop Down List های آبشاری توسط Kendo UI
پیشتر مطلبی را در مورد ایجاد Drop Down List‌های به هم پیوسته توسط jQuery Ajax در این سایت مطالعه کرده بودید. شبیه به همان مطلب را اینبار قصد داریم توسط Kendo UI پیاده سازی کنیم.


مدل‌های برنامه

در اینجا قصد داریم لیست گروه‌ها را به همراه محصولات مرتبط با آن‌ها، توسط دو drop down list نمایش دهیم:
public class Category
{
    public int CategoryId { set; get; }
    public string CategoryName { set; get; }
 
    [JsonIgnore]
    public IList<Product> Products { set; get; }
}


public class Product
{
    public int ProductId { set; get; }
    public string ProductName { set; get; }
}
از ویژگی JsonIgnore جهت عدم درج لیست محصولات، در خروجی JSON نهایی تولیدی گروه‌ها، استفاده شده‌است.


منبع داده JSON سمت سرور

پس از مشخص شدن مدل‌های برنامه، اکنون توسط دو اکشن متد، لیست گروه‌ها و همچنین لیست محصولات یک گروه خاص را با فرمت JSON بازگشت می‌دهیم:
using System.Linq;
using System.Text;
using System.Web.Mvc;
using KendoUI12.Models;
using Newtonsoft.Json;
 
namespace KendoUI12.Controllers
{
 
    public class HomeController : Controller
    {
        public ActionResult Index()
        {
            return View(); // shows the page.
        }
 
        [HttpGet]
        public ActionResult GetCategories()
        {
            return new ContentResult
            {
                Content = JsonConvert.SerializeObject(CategoriesDataSource.Items),
                ContentType = "application/json",
                ContentEncoding = Encoding.UTF8
            };
        }
 
        [HttpGet]
        public ActionResult GetProducts(int categoryId)
        {
 
            var products = CategoriesDataSource.Items
                            .Where(category => category.CategoryId == categoryId)
                            .SelectMany(category => category.Products)
                            .ToList();
 
            return new ContentResult
            {
                Content = JsonConvert.SerializeObject(products),
                ContentType = "application/json",
                ContentEncoding = Encoding.UTF8
            };
        }
    }
}
بار اولی که صفحه بارگذاری می‌شود، توسط یک درخواست Ajax ایی، لیست گروه‌ها دریافت خواهد شد. سپس با انتخاب یک گروه، اکشن متد GetProducts جهت بازگرداندن لیست محصولات آن گروه، فراخوانی می‌گردد.
در اینجا به عمد از JsonConvert.SerializeObject استفاده شده‌است تا ویژگی JsonIgnore کلاس گروه‌ها، توسط کتابخانه‌ی JSON.NET مورد استفاده قرار گیرد (ASP.NET MVC برخلاف ASP.NET Web API به صورت پیش فرض از JSON.NET استفاده نمی‌کند).


کدهای سمت کاربر برنامه

کدهای جاوا اسکریپتی Kendo UI را جهت تعریف دو drop down list به هم مرتبط و آبشاری، در ادامه ملاحظه می‌کنید:
<!--نحوه‌ی راست به چپ سازی -->
<div class="k-rtl k-header demo-section">
    <label for="categories">گروه‌ها: </label><input id="categories" style="width: 270px" />
    <label for="products">محصولات: </label><input id="products" disabled="disabled" style="width: 270px" />
</div>
 
@section JavaScript
{
    <script type="text/javascript">
        $(function () {
            $("#categories").kendoDropDownList({
                optionLabel: "انتخاب گروه...",
                dataTextField: "CategoryName",
                dataValueField: "CategoryId",
                dataSource: {
                    transport: {
                        read: {
                            url: "@Url.Action("GetCategories", "Home")",
                            dataType: "json",
                            contentType: 'application/json; charset=utf-8',
                            type: 'GET'
                        }
                    }
                }
            });
 
            $("#products").kendoDropDownList({
                autoBind: false, // won’t try and read from the DataSource when it first loads
                cascadeFrom: "categories", // the id of the DropDown you want to cascade from
                optionLabel: "انتخاب محصول...",
                dataTextField: "ProductName",
                dataValueField: "ProductId",
                dataSource: {
                    // When the serverFiltering is disabled, then the combobox will not make any additional requests to the server.
                    serverFiltering: true, // the DataSource will send filter values to the server
                    transport: {
                        read: {
                            url: "@Url.Action("GetProducts", "Home")",
                            dataType: "json",
                            contentType: 'application/json; charset=utf-8',
                            type: 'GET',
                            data: function () {
                                return { categoryId: $("#categories").val() };
                            }
                        }
                    }
                }
            });
        });
    </script>
 
    <style scoped>
        .demo-section {
            width: 100%;
            height: 100px;
        }
    </style>
}
دراپ داون اول، به صورت متداولی تعریف شده‌است. ابتدا فیلدهای Text و Value هر ردیف آن مشخص و سپس منبع داده آن به اکشن متد GetCategories تنظیم گردیده‌است. به این ترتیب با اولین بار مشاهده‌ی صفحه، این دراپ داون پر خواهد شد.
سپس دراپ دوم که وابسته‌است به دراپ داون اول، با این نکات طراحی شده‌است:
الف) خاصیت autoBind آن به false تنظیم شده‌است. به این ترتیب این دراپ داون در اولین بار نمایش صفحه، به سرور جهت دریافت اطلاعات مراجعه نخواهد کرد.
ب) خاصیت cascadeFrom آن به id دراپ داون اول تنظیم شده‌است.
ج) در منبع داده‌ی آن دو تغییر مهم وجود دارند:
- خاصیت serverFiltering به true تنظیم شده‌است. این مورد سبب خواهد شد تا آیتم گروه انتخاب شده، به سرور ارسال شود.
- خاصیت data نیز تنظیم شده‌است. این مورد پارامتر categoryId اکشن متد GetProducts را تامین می‌کند و مقدار آن از مقدار انتخاب شده‌ی دراپ داون اول دریافت می‌گردد.

اگر برنامه را اجرا کنیم، برای بار اول لیست گروه‌ها دریافت خواهند شد:


سپس با انتخاب یک گروه، لیست محصولات مرتبط با آن در دراپ داون دوم ظاهر می‌گردند:



کدهای کامل این مثال را از اینجا می‌توانید دریافت کنید.
‫۹ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۴، ساعت ۱۲:۳۵
آرمان فرقانی آرمان فرقانی
نظرات اشتراک‌ها
چگونگی نمایش 10 سایت پر بازدید در IE 5
جالب بود. با اینکه بسیار برای موضوع سازگاری نرم افزار تحت وب با مرورگرهای گوناگون ارزش قائلم ولی به عقیده من با توجه به جمیع جهات در حال حاضر بهتر است برخی مرورگرهای قدیمی حتی تا IE8 و همین طور ورژن قدیمی سایر مرورگرها توسط توسعه دهندگان پشتیبانی نشود و رفتار مناسبی از سوی نرم افزار مانند نمایش هشدار بروزرسانی مرورگر به همراه اطلاعات کافی از علت هشدار و لینک دانلود مرورگر جدید در نظر گرفته شود. در حال حاضر وقت صرفه شده برای IE6 و ... بهتر است صرف سازگاری و ارائه سرویس بهتر برای دیوایس‌های موبایل گردد. با توجه به سیاست کاری برخی وب سایت‌های مطرح اکنون امکان عملی این مورد بهتر فراهم شده است. همچنین در این صورت امکان بهره برداری از بسیاری امکانات جدید دنیای وب با هزینه کمتر فراهم می‌گردد که انصاف نیست کاربران را از آن محروم کنیم.
‫۱۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۶:۵۴
مهسا حسن کاشی مهسا حسن کاشی
اشتراک‌ها
اندازه گیری دما، مختصات جغرافیایی، لرزه یا تکانه و تنظیم نمودن هشدار دهنده توسط NET Micro Framework
اگر شما یک دات نت developer هستید، می‌توانید بدون داشتن دانش زبانهای سطح پایین مانند Assembly روی دستگاههای سازگار با این فریم ورک کد بنویسید و شرایط محیطی پیرامونتان را مانیتور نمایید. این پلت فرم رایگان و با سورس باز است و فرصت طلایی را در اختیار توسعه دهندگان جهت برنامه نویسی روی میکرو پروسسورها "با حداقل تنظیمات پیچیده" قرار می‌دهد. 
شما می‌توانید با syntax (دستورات) دات نتی روی بوردهایی با قیمت زیر 100$ براحتی در محیط دات نت برنامه بنویسید و به همان راحتی باگ گیری نمایید. بعنوان مثال برنامه GPS را روی بورد بنویسید و آن را به شی نصب کرده و از مختصات جغرافیایی در هر لحظه آگاه شوید. و یا دمای پیرامونتان را هر از X ثانیه توسط Thread اندازهگیری نمایید و چنانچه بالاتر و یا پایین‌تر از مقدار مورد انتظارتان بود هشدار دهنده را فعال نمایید.

Measuring temperature, GPS, vibration and set alarms by NET Micro Framework

اندازه گیری دما، مختصات جغرافیایی، لرزه یا تکانه و تنظیم نمودن هشدار دهنده توسط NET Micro Framework
‫۹ سال و ۱۲ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۳، ساعت ۲۲:۴۷
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
بررسی وجود نام کاربر با استفاده از jQuery Ajax در ASP.Net

شاید بعضی از سایت‌ها را دیده باشید که در حین ثبت نام، پس از وارد کردن یک نام کاربری و سپس مشغول شدن به پر کردن فیلد کلمه‌ی عبور، در قسمت نام کاربری شروع به جستجو در مورد آزاد بودن نام کاربری درخواستی می‌کنند یا نمونه‌ای دیگر، فرم پرداخت الکترونیکی بانک سامان. پس از اینکه شماره قبض را وارد کردید، بلافاصله بدون ریفرش صفحه به شما پیغام می‌دهد که این شماره معتبر است یا خیر. امروز قصد داریم این قابلیت را با استفاده از کتابخانه‌ی Ajax مجموعه jQuery در ASP.Net پیاده سازی کنیم (بدون استفاده از ASP.Net Ajax مایکروسافت).
ابتدا سورس کامل را ملاحظه نمائید:

<%@ Page Language="C#" AutoEventWireup="true" CodeBehind="AjaxTest.aspx.cs" Inherits="testWebForms87.AjaxTest" %>
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head runat="server">
<title>jQuery Ajax Text</title>

<script src="jquery.min.js" type="text/javascript"></script>
<script type="text/javascript">
    $(document).ready(function() {
        $("#<%= TextBox1.ClientID %>").blur(function(event) {
            $.ajax({
                type: "POST",
                url: "AjaxTest.aspx/IsUserAvailable",
                data: "{'username': '" + $('#<%= TextBox1.ClientID %>').val() + "'}",
                contentType: "application/json; charset=utf-8",
                dataType: "json",
                success: function(msg) {
                    $('#valid').html("<img src='ajaxImages/waiting.gif' alt='لطفا کمی تامل کنید'>");
                    var delay = function() {
                        AjaxSucceeded(msg);
                    };

                    setTimeout(delay, 2000); //remove this
                },
                error: AjaxFailed
            });
        });
    });
    function AjaxSucceeded(result) {
        if (result.d == true)
            $('#msg').html("<img src='ajaxImages/available.gif' alt='نام کاربری درخواستی موجود است'>");
        else
            $('#msg').html("<img src='ajaxImages/taken.gif' alt='متاسفانه نام کاربری مورد نظر پیشتر دریافت شده‌است'>");
    }
    function AjaxFailed(result) {
        alert(result.status + ' ' + result.statusText);
    }
</script>

</head>
<body>
<form id="form1" runat="server">
<div>
    user name:
    <asp:TextBox ID="TextBox1" runat="server"></asp:TextBox>
    <span id="msg"></span>
    <br />
    pass:
    <asp:TextBox ID="TextBox2" TextMode="Password" runat="server"></asp:TextBox>
</div>
<!-- preload -->
<div style="display: none">
    <img src="ajaxImages/available.gif" alt="available" />
    <img src="ajaxImages/taken.gif" alt="taken" />
    <img src="ajaxImages/waiting.gif" alt="waiting" />
</div>
</form>
</body>
</html>


using System;
using System.Web.Services;

namespace testWebForms87
{
public partial class AjaxTest : System.Web.UI.Page
{
    protected void Page_Load(object sender, EventArgs e)
    {
    }

    [WebMethod]
    public static bool IsUserAvailable(string username)
    {
        // این مورد را با خواندن اطلاعات از دیتابیس می‌شود تعویض کرد
        return username != "test";
    }
}
}

توضیحات:
همانطور که ملاحظه می‌کنید صفحه‌ی ASP.Net ما بسیار ساده است و از دو تکست باکس استاندارد تشکیل می‌شود، به همراه تصاویر مربوط به Ajax که یک سری تصاویر ساده چرخان معروف منتظر بمانید ، یافت شد یا موجود نیست می‌باشند. این تصاویر در یک div مخفی (display: none) در صفحه قرار گرفته‌اند و در هنگام بارگذاری صفحه، این‌ها نیز بارگذاری شده و حاضر و آماده خواهند بود. بنابراین هنگام استفاده از آن‌ها، کاربر تاخیری را مشاهده نخواهد کرد. همچنین یک span با id مساوی msg‌ را هم پس از تکست باکس اضافه کرده‌ایم تا تصاویر مربوط به رخدادهای Ajax را با استفاده از توانایی‌های jQuery به آن اضافه کنیم.

اسکریپت Ajax ما با دراختیار گرفتن روال رخداد گردان blur شیء textBox1 شروع می‌شود. همانطور که در مقالات پیشین سایت نیز ذکر شد، روش صحیح دریافت ID یک کنترل ASP.Net در کدهای سمت کلاینت جاوا اسکریپتی، بر اساس خاصیت ClientID آن است که در اولین سطر کدهای ما مشخص است (زیرا در ASP.Net نام و ID یک کنترل در هنگام رندر شدن به همراه ID کنترل‌های دربرگیرنده آن نیز خواهد بود، بنابراین بهتر است این مورد را داینامیک کرد).

کار بررسی موجود بودن نام کاربری (یا مثلا یک شماره قبض و امثال آن) توسط WebMethod ایی به نام IsUserAvailable در code behind صفحه انجام می‌شود که پیاده سازی آن‌را ملاحظه می‌کنید. بدیهی است در این مثال ساده، تنها نام کاربری از پیش رزرو شده، کلمه‌ی test است و در یک کد واقعی این مورد با مقایسه‌ی نام کاربری با اطلاعات موجود در دیتابیس باید صورت گیرد (و حملات تزریق اس کیوال را هم فراموش نکنید. برای رهایی از آن‌ها "حتما" باید از پارامترهای ADO.Net استفاده کرد و گرنه کد شما مستعد به این نوع حملات خواهد بود).

سؤال: چرا از web method استفاده شد و همچنین چرا این متد static است؟
زمانیکه یک متد با کلمه کلیدی static‌ مشخص می‌شود حالت state less پیدا می‌کند یعنی مستقل از وهله‌ی کلاس عمل می‌کند. در این حالت نیازی به ارسال ViewState نبوده (بنابراین در کوئری مورد نظر ما بسیار بهینه و سبک عمل می‌کنند) و همچنین نیازی به ایجاد یک وهله‌ای از کلاس صفحه‌ی ما نیز نخواهد بود. برای توضیحات بیشتر به این مقاله مراجعه نمائید. (به صورت خلاصه، دلیل اصلی، کارآیی بالا و بهینه بودن این روش در این مساله ویژه است و در ASP.Net Ajax مایکروسافت به صورت گسترده‌ای در پشت صحنه مورد استفاده قرار می‌گیرد)
استفاده از ویژگی WebMethod عملکرد صفحه‌ی ما را شبیه به یک وب سرویس خواهد کرد و امکان دسترسی به آن در متدهای استاندارد POST به صورت ارسال دیتا به آدرس WebService.asmx/WebMethodName‌ خواهد بود. یک مثال ساده و عملی

بررسی تابع Ajax بکار رفته:
این تابع هنگام فراخوانی رخداد blur تکست‌باکس ما (مطابق کد فوق) فراخوانی می‌شود. ساختار ساده‌ای دارد که به شرح زیر است:
type: "POST"
نحوه‌ی ارسال داده را به متد وب سرویس ما مشخص می‌کند.

url: "AjaxTest.aspx/IsUserAvailable"
اطلاعات پست شده، به صفحه‌ی AjaxTest.aspx و وب متد IsUserAvailable ارسال خواهد شد

data: "{'username': '" + $('#<%= TextBox1.ClientID %>').val() + "'}",
داده‌ای که به آرگومان username ما ارسال می‌شود، همان مقدار تایپ شده در TextBox1 است (که باز هم دریافت ID آن به صورت داینامیک صورت گرفته تا مشکل زا نشود)

contentType: "application/json; charset=utf-8",
dataType: "json",
در این دو سطر از نوع داده‌ی json استفاده شده است که فرمت بسیار سبک و بهینه‌ای برای تبادل اطلاعات در وب به‌شمار می‌آید و توسط کتابخانه‌های جاوا اسکریپتی به سادگی پردازش شده و تبدیل به اشیاء مورد نظر خواهند شد. برای مثال اگر خروجی یک وب سرویس در حالت xml به صورت زیر باشد:

<xx yy="nn"></xx>
معادل json آن به شرح زیر است:
{ "xx": {"yy":"nn"} }
success: function(msg)
Success ، پس از موفقیت آمیز بودن عملیات ajax در jQuery فراخوانی می‌شود
error: AjaxFailed
و اگر در این بین خطایی رخ داده باشد، قسمت error فراخوانی می‌شود.

در این مثال برای نمایش بهتر عملیات، یک وقفه‌ی 2 ثانیه‌ای توسط setTimeout ایجاد شده و بدیهی است در یک مثال واقعی باید آن‌را حذف نمود.

نکته: با استفاده از افزونه‌ی فایرباگ فایرفاکس، می‌توان جزئیات این عملیات را بهتر مشاهده نمود:





‫۱۵ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۸۷، ساعت ۱۶:۴۸
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
مخفی کردن کوئری استرینگ‌ها در ASP.NET MVC توسط امکانات Routing
- بحث مطلب جاری در مورد ASP.NET MVC است و ساز و کار استاندارد آن؛ نه در مورد وب فرم‌ها یا روش‌های سفارشی دیگر. هنگام تعریف مسیر اسکریپت‌ها در MVC اگر از Url.Content و ~ برای ذکر ریشه سایت، استفاده شده باشد، موتور توکار MVC مسیرها را به صورت خودکار اصلاح می‌کند. مثلا:
<script src="@Url.Content("~/Scripts/jquery-1.4.4.min.js")" type="text/javascript"></script>
- پیشتر در مورد دیباگ اسکریپت‌های یک سایت مطلبی تهیه شده بود: (^)

الان مرورگر، مسیر اسکریپت‌های شما را از انتهای مسیر یک مطلب دریافت می‌کند نه از ریشه سایت. برای وب فرم‌ها هم روش ذیل وجود دارد:
<script language="javascript" src='<%=ResolveUrl("~/App_Themes/MainTheme/jquery.js")%>' type='text/javascript'></script>
البته در این حالت هدر صفحه باید runat server داشته باشد:
<head runat="server">
و یا از اسکریپت منیجر استفاده کنید:
<asp:ScriptManager ID="ScriptManager1" runat="server">
        <Scripts>
            <asp:ScriptReference Path="~/js/somefile.js" />
        </Scripts>
</asp:ScriptManager>
‫۱۱ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۶ مهر ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۵۴