NPAPI
این عبارت مخفف Netscape Plugin Application Programming Interface هست و یک پلاگین چندسکویی است که بسیاری از مرورگرها از آن استفاده میکنند. معماری این پلاگین ابتدا در سال 1995 برای مرورگر netscape نسخه 2 آن توسعه پیدا کرد. ولی رفته رفته توسط دیگر مرورگرها هم استفاده و پیاده سازی شد و البته تعدادی هم بعدها استفاده از آن را رها کردند و از فناوریهای دیگری استفاده کردند.
کار این پلاگین تعریف یک سری ContentType مانند audio/mp3 است و موقعیکه مرورگر در رندر کردن این صفحات به چنین محتوایی برخورد کند، پلاگین مربوط به این محتوا را در حافظه بار میکند تا پلاگین را در حافظه رندر کرده و جابجایی دادهها با پلاگین صورت بگیرد. سپس آن پلاگین محتوای مربوطه را رندر میکند. امروزه پلاگینها در همان قسمت از حافظه صفحه مرورگر بار میشوند و مانند مرورگرهای قدیمی مجبور به اجرای برنامه خارجی برای محتواهای ناشناخته نیستند.
این API نیاز دارد هر پلاگین تقریبا 15 تابع را پیاده سازی کند. این توابع برای پیاده سازی، ایجاد، نابودسازی آن و موقعیت مکانی آن به کار میروند. NPAPI همچنین امکاناتی از قبیل اسکریت نویسی، چاپ کردن، تمام صفحه شدن، پلاگین بدون پنجره، استریم کردن محتوا را نیز دارد.
مبداء و منشا ابتدایی این فناوری از شرکت Adobe و محصول Adobe Reader آن و خواندن PDFهای تحت وب آغاز گشت. در آن زمان در وب، تنها فرمت HTML به همراه تصاویر به عنوان محتوا حساب میشد و مابقی نوعها به دانلود ختم میشدند و شرکت ادوب قصد داشت کاربران تجربهی جدیدی از خواندن فایلهای PDF را بر روی مرورگر وب داشته باشند و برای دیدن حتما نیازی به دانلود نداشته باشند.
شرکت ادوب برای جلب نظر توسعه دهنگان netscape از یک نسخهی دمو استفاده کرد و موقعی که روی لینک یک PDF کلیک میشد به جای دانلود آن، محتوا داخل صفحه مرورگر رندر میشد که مخلوطی از کدهای html و PDF بود ولی آنها خواستار یک سیستم یکپارچه بودند تا دیگر مرورگر netscape درگیر آن نباشد و بدون وابستگی به مرورگر و به طور مستقل این کار انجام شود که کم کم باعث ایجاد این API شد و از آن موقع در طول این سالها مرورگرهای زیادی از این فناوری استفاده کردند تا استاندارد عمومی در توسعه مرورگرها باشد.
عدم پشتیبانی گوگل از این پلاگین API
گوگل در سال 2013 عدم پشتیبانی از این API را در مرورگرش اعلام کرد که در این حالت پشتیبانی از تمامی فناوریهای مرتبط آن نیز خاتمه میابد که شامل جاوا و سیلورلایت میشود و دلیل آن مسائل پایداری و امنیت آن در کنار سایر موارد است.
پشتیبانی از اسکریپت نویسی
این ویژگی اجازه میدهد که شما با استفاده از کدهای جاوااسکریپت، در صفحات وب با پلاگین تعامل کنید. ابتدا netscape این امکان را اضافه کرد و بعدها موزیلا این ویژگی را با استفاده از فناوری هایی چون Live Connect ، XP Connect و npRuntime ارتقاء بخشید.
Live Connect
از netscape 4 به بعد NPAPI برای اسکریپت نویسی توسعه یافت. این ویژگی به مرورگرها اجازه میدهد که برنامههای نوشته شده با جاوا و جاوااسکریپت، با صفحات وب به تعامل بپردازند. به عنوان مثال اپلت نوشته شده با جاوا میتواند با کدهای داخل صفحه ارتباط برقرار کند یا بیشتر از خود اسکریتهای صفحه با محیط جاوااسکریت داخلی ارتباط برقرار کند. با این ویژگی یک پلاگین میتواند یک نمونه کلاس جاوا را پیاده سازی و بازگرداند. این کلاس میتواند از طریق جاوااسکریت یا اپلتهای جاوا صدا زده شود.
XP Connect
ابتدا قبل از هر چیز بگذارید با XPCOM اشنا شویم. XPCOM یا Cross Platform Component Object Model از طرف شرکت موزیلا ارائه شده است و اصلیترین ویژگی آن اتصال چندین زبان به یکدیگر از طریق IDL یا یک زبان واسط است. بدین ترتیب برنامه نویسها میتوانستند کدهای اختصاصی خود را با دیگر کامپوننتها مرتبط کنند.
حال کار xpconnect برقراری ارتباط بین جاوااسکریپت با XPCOM یا کدهای نوشته شده توسعه گران است. XP Connect به اشیاء جاوااسکریپتی اجازه میدهد به طور مستقیم به اشیاء XPCom دسترسی داشته و آنها را دستکاری کنند.
NPRuntime
در پایان سال 2004 بسیاری از شرکتهای اصلی ارائه کننده مرورگرهای وب که از NPAPI استفاده میکردند، به این توافق رسیدند که از فناوری NPRuntime به عنوان یک اکستنشن (افزونه) برای تامین اسکریپت نویسی NPAPI استفاده کنند. اسکریپت نویسی این فناوری مستقل از دیگر فناوریهایی چون جاوا و XPCOM است و توسط گوگل (در آن زمان)، فایرفاکس، سافاری و اپرا (در آن زمان) پشتیبانی میشود.
NPRuntime
در پایان سال 2004 بسیاری از شرکتهای اصلی ارائه کننده مرورگرهای وب که از NPAPI استفاده میکردند، به این توافق رسیدند که از فناوری NPRuntime به عنوان یک اکستنشن (افزونه) برای تامین اسکریپت نویسی NPAPI استفاده کنند. اسکریپت نویسی این فناوری مستقل از دیگر فناوریهایی چون جاوا و XPCOM است و توسط گوگل (در آن زمان)، فایرفاکس، سافاری و اپرا (در آن زمان) پشتیبانی میشود.
PPAPI
این فناوری در 12 آگوست 2009 معرفی شد. Pepper Plugin API مجموعه ای از تغییرات و اصلاحات روی NPAPI است که باعث انعطاف پذیری و امنیت بیشتر میشود. این افزونه جهت پیاده سازی آسان اجرای پلاگین در یک پروسهی جداگانه است. هدف این پروژه تهیه یک فریمورک برای ایجاد پلاگینهای مستقل یا Cross-Platform میباشد.
تعدادی از مواردی که در طراحی این افزونه در نظر گرفته شده است:
- اجرای جداگانه از پروسهی مرورگر
- تعریف رویدادهای استاندارد و رسم تصاویر دو بعدی
- تهیه گرافیک سه بعدی
- ریجستری پلاگین
- استاندارد سازی برای استفاده از سیستم رندر مرورگر Compositing Process
- تعریف مفهوم یا معنای واحد از NPAPI بین تمامی مروگرها
مرورگرهایی که در حال حاضر به این افزونه روی آورده اند طبعا مرورگر کروم و اپرا از نسخه 24 به بعد است.
شرکت موزیلا در سال 2011 اعلام کرد که فعلا علاقه ای به شرکت در این پروژه ندارد.
شرکت ادوب برای افزونه flash player اعلام کرد که دیگر تنها بر روی PPAPI فعالیت میکنند و از آخرین نسخه فلش پلیر 11.2 که برای NPAPI ایجاد شده است تنها به مدت پنج سال بستههای آپدیت آن را در دسترس قرار میدهد.
ActiveX
یکی دیگر از این پلاگینها ActiveX است که توسط IE مورد استفاده قرار میگیرد ولی در مرورگر Edge حذف شده است. به این دلیل، پشتیبانی از جاوا در این مرورگر قطع شده است و فلش پلیر را به صورت ذاخلی Built-in پشتیبانی میکند. امروزه بسیاری از تولیدکنندگان اعتقاد دارند که با Html5 بسیاری از مسائل حل میشود.
زیرساخت یکی کردن و فشرده سازی اسکریپتها و فایلهای CSS نگارش پیشین ASP.NET MVC، به طور کامل از ASP.NET Core حذف شدهاست. در ابتدا (تا نگارش RC2)، روش استفادهی از Gulp را توصیه کردند و در زمان ارائهی نگارش RTM، توصیهی رسمی آنها به Bundler Minifier تغییر کرد (و دیگر Gulp را توصیه نمیکنند).
یکی کردن و فشرده سازی فایلهای استاتیک در ASP.NET Core
هدف از یکی کردن و فشرده سازی فایلهای استاتیک مانند اسکریپتها و فایلهای CSS، بهبود کارآیی برنامه با کاهش حجم نهایی ارائهی آن و همچنین کاهش تعداد رفت و برگشتهای به سرور برای دریافت فایلهای متعدد مرتبط به آن است. در عملیات Bundling، چندین فایل، به یک تک فایل تبدیل میشوند تا اتصالات مرورگر به وب سرور، جهت دریافت آنها به نحو چشمگیری کاهش پیدا کند و در عملیات Minification، مراحل متعددی بر روی کدهای نوشته شده صورت میگیرد تا حجم نهایی آنها کاهش پیدا کنند. مایکروسافت در ASP.NET Core RTM، ابزاری را به نام BundlerMinifier.Core جهت برآورده کردن این اهداف ارائه کردهاست. بنابراین اولین قدم، نصب وابستگیهای آن است.
برای اینکار یک سطر ذیل را به فایل project.json اضافه کنید. این بسته باید به قسمت tools اضافه شود تا قابلیت فراخوانی از طریق خط فرمان را نیز پیدا کند:
در غیر اینصورت (ذکر آن در قسمت dependencies) خطاهای ذیل را دریافت خواهید کرد:
اسکریپت نویسی برای کار با BundlerMinifier.Core
روشهای زیادی برای کار با ابزار BundlerMinifier.Core وجود دارند؛ منجمله انتخاب فایلها در solution explorer و سپس کلیک راست بر روی فایلهای انتخاب شده و انتخاب گزینهی bundler & minifier برای یکی کردن و فشرده سازی خودکار این فایلها. برای این منظور افزونهی Bundler & Minifier را نیاز است نصب کنید.
اما روشی که قابلیت خودکارسازی را دارد، استفاده از فایل ویژهی bundleconfig.json این ابزار است. برای این منظور فایل جدید bundleconfig.json را به ریشهی پروژه اضافه کرده و سپس محتوای ذیل را به آن اضافه کنید:
فرمت این فایل بسیار خوانا است. برای مثال در یک مدخل آن، در ذیل خاصیت inputFiles، لیست فایلهای css ذکر میشوند و سپس در outputFileName، محل نهایی فایل تولیدی باید ذکر شود. این محل نیز باید از پیش وجود داشته باشد. یعنی باید پوشههای js و css را در پوشهی عمومی wwwroot پیشتر ایجاد کرده باشید.
با ذخیره سازی این فایل، کار یکی سازی و فشرده کردن مداخل آن به صورت خودکار صورت خواهد گرفت.
خودکار سازی فرآیند یکی کردن و فشرده سازی فایلهای استاتیک
برای خودکار سازی این فرآیند، میتوان به صورت زیر عمل کرد. فایل project.json را گشوده و قسمت scripts آنرا به نحو ذیل تغییر دهید:
روش دستی کار با ابزار BundlerMinifier، مراجعه به خط فرمان و صدور دستور dotnet bundle است (ابتدا از طریق خط فرمان به ریشهی پروژه وارد شده و سپس این دستور را صادر کنید). برای خودکار سازی آن میتوان این دستور را در قسمت scripts فایل project.json نیز ذکر کرد تا پیش از کامپایل برنامه، کار یکی کردن، فشرده سازی و همچنین کپی فایل نهایی به پوشهی wwwroot برنامه به صورت خودکار انجام شود.
یک نکته: به منوی Build گزینهی Update all bundles نیز با نصب افزونهی Bundler & Minifier اضافه میشود. همچنین اگر از منوی Tools گزینهی Task runner explorer را انتخاب کنید، فایل bundleconfig.json توسط آن شناسایی شده و گزینهی update all files را نیز در اینجا مشاهده خواهید کرد.
ساده سازی تعاریف فایل Layout برنامه
در یک چنین حالتی دیگر نباید در فایل layout شما، ارجاعات مستقیمی به پوشهی مثلا bower_components وجود داشته باشند و یا در کلاس آغازین برنامه، نیازی نیست تا این پوشه را عمومی کنید. لیست مداخلی را که نیاز دارید، به ترتیب از پوشههای مختلفی تهیه و در فایل bundleconfig.json ذکر کنید تا یکی شده و خروجی js/site.min.js را تشکیل دهند. این مورد تنها مدخلی است که نیاز است در فایل layout برنامه ذکر شود (بجای چندین و چند مدخل مورد نیاز):
در مورد ویژگی asp-append-version نیز پیشتر در مطلب «ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 12 - معرفی Tag Helpers» بحث شد و به آن مکانیزم cache busting میگویند. این ویژگی سبب خواهد شد تا یک کوئری استرینگ v=xyz? مانند، به انتهای آدرس اسکریپت یا فایل css یا هر فایل استاتیک دیگری اضافه شود. با تغییر محتوای این فایل، قسمت xyz به صورت خودکار تغییر خواهد کرد و به این ترتیب مرورگر همواره آخرین نگارش این فایل را دریافت میکند.
یکی کردن و فشرده سازی فایلهای استاتیک در ASP.NET Core
هدف از یکی کردن و فشرده سازی فایلهای استاتیک مانند اسکریپتها و فایلهای CSS، بهبود کارآیی برنامه با کاهش حجم نهایی ارائهی آن و همچنین کاهش تعداد رفت و برگشتهای به سرور برای دریافت فایلهای متعدد مرتبط به آن است. در عملیات Bundling، چندین فایل، به یک تک فایل تبدیل میشوند تا اتصالات مرورگر به وب سرور، جهت دریافت آنها به نحو چشمگیری کاهش پیدا کند و در عملیات Minification، مراحل متعددی بر روی کدهای نوشته شده صورت میگیرد تا حجم نهایی آنها کاهش پیدا کنند. مایکروسافت در ASP.NET Core RTM، ابزاری را به نام BundlerMinifier.Core جهت برآورده کردن این اهداف ارائه کردهاست. بنابراین اولین قدم، نصب وابستگیهای آن است.
برای اینکار یک سطر ذیل را به فایل project.json اضافه کنید. این بسته باید به قسمت tools اضافه شود تا قابلیت فراخوانی از طریق خط فرمان را نیز پیدا کند:
"tools": { "BundlerMinifier.Core": "2.1.258" },
No executable found matching command "dotnet-bundle" Version for package `BundlerMinifier.Core` could not be resolved.
اسکریپت نویسی برای کار با BundlerMinifier.Core
روشهای زیادی برای کار با ابزار BundlerMinifier.Core وجود دارند؛ منجمله انتخاب فایلها در solution explorer و سپس کلیک راست بر روی فایلهای انتخاب شده و انتخاب گزینهی bundler & minifier برای یکی کردن و فشرده سازی خودکار این فایلها. برای این منظور افزونهی Bundler & Minifier را نیاز است نصب کنید.
اما روشی که قابلیت خودکارسازی را دارد، استفاده از فایل ویژهی bundleconfig.json این ابزار است. برای این منظور فایل جدید bundleconfig.json را به ریشهی پروژه اضافه کرده و سپس محتوای ذیل را به آن اضافه کنید:
[ { "outputFileName": "wwwroot/css/site.min.css", "inputFiles": [ "wwwroot/css/site.css" ] }, { "outputFileName": "wwwroot/js/site.min.js", "inputFiles": [ "bower_components/jquery/dist/jquery.min.js", "bower_components/jquery-validation/dist/jquery.validate.min.js", "bower_components/jquery-validation-unobtrusive/jquery.validate.unobtrusive.min.js" ], "minify": { "enabled": true, "renameLocals": true }, "sourceMap": false } ]
با ذخیره سازی این فایل، کار یکی سازی و فشرده کردن مداخل آن به صورت خودکار صورت خواهد گرفت.
خودکار سازی فرآیند یکی کردن و فشرده سازی فایلهای استاتیک
برای خودکار سازی این فرآیند، میتوان به صورت زیر عمل کرد. فایل project.json را گشوده و قسمت scripts آنرا به نحو ذیل تغییر دهید:
"scripts": { "precompile": [ "dotnet bundle" ], "prepublish": [ "bower install" ], "postpublish": [ "dotnet publish-iis --publish-folder %publish:OutputPath% --framework %publish:FullTargetFramework%" ] }
یک نکته: به منوی Build گزینهی Update all bundles نیز با نصب افزونهی Bundler & Minifier اضافه میشود. همچنین اگر از منوی Tools گزینهی Task runner explorer را انتخاب کنید، فایل bundleconfig.json توسط آن شناسایی شده و گزینهی update all files را نیز در اینجا مشاهده خواهید کرد.
ساده سازی تعاریف فایل Layout برنامه
در یک چنین حالتی دیگر نباید در فایل layout شما، ارجاعات مستقیمی به پوشهی مثلا bower_components وجود داشته باشند و یا در کلاس آغازین برنامه، نیازی نیست تا این پوشه را عمومی کنید. لیست مداخلی را که نیاز دارید، به ترتیب از پوشههای مختلفی تهیه و در فایل bundleconfig.json ذکر کنید تا یکی شده و خروجی js/site.min.js را تشکیل دهند. این مورد تنها مدخلی است که نیاز است در فایل layout برنامه ذکر شود (بجای چندین و چند مدخل مورد نیاز):
<script src="~/js/site.min.js" asp-append-version="true" type="text/javascript"></script>
بازخوردهای دوره
تزریق خودکار وابستگیها در برنامههای ASP.NET MVC
نوشتن تست و Mocking
خودکارسازی فرایند ایجاد اشیا
نحوه ساخت اشیا با توجه به context و یا singleton و ...
تغییر کلاس در آینده در تمامی بخش ها
اشتراکها