- اتفاقا برعکس است. چون از سرور محتوای JSON را دریافت می‌کنید (Data)، حجم کمتری نسبت به HTML نهایی رندر شده‌ی در سمت سرور (HTML+Data) دارد.
- از سال 2014، گوگل شروع به پردازش جاوا اسکریپت موجود در صفحات وب هم کرده‌است. بنابراین مشکلی با این نوع برنامه‌ها ندارد.

- لینک فوق همیشه آخرین نگارش مخصوص برنامه نویس‌ها را دارد و از این لحاظ بسیار عالی است (به صورت خودکار به جدیدترین نگارش ری دایرکت می‌شود). پس از نصب آن باید شماره نگارش 4.0.60531.0  در سیستم شما موجود باشد. این شماره رو از طریق صفحه About مربوط به اطلاعات سیلورلایت (all programs---silverlight) می‌تونید مشاهده کنید.
- ضمنا خطای  AG_E_UNKNOWN_ERROR عموما مرتبط می‌شود به وجود مشکلی در XAML تولیدی. بررسی کنید آیا فایل‌ها درست تولید شده‌اند؟ آیا فضای نامی فراموش نشده؟ آیا تمام ارجاعات به اسمبلی‌های مورد نیاز تعریف شده؟ آیا پس از به روز رسانی جدید سیلورلایت، پروژه مجددا Re build شده؟
در کل این خطای 1001 (+) فوق العاده عمومی است. برای مثال همانطور که می‌دونید در سیلورلایت دسترسی به یک سری منابع با پروتکل file://URLs میسر نیست (یعنی اگر برنامه سیلورلایت با یک صفحه html معمولی از روی هارد باز شده) و حتما باید پروژه شما به همراه وب سایت ASP.NET ایجاد شود تا منابع مورد نظر از طریق پروتکل http://URLs قابل دسترسی شوند (به دلایل امنیتی).

هیچ چیزی نباید از اینجا حذف شود. این سابقه‌ی به روز رسانی‌های برنامه و بانک اطلاعاتی آن است.

مهم! «چند نکته در مورد VS 2015 و به روز رسانی‌های جدید NET Core.» 

نگارش 4 آن به صورت کامل از NET Core. پشتیبانی می‌کند.

- ابتدا آخرین نگارش SDK را دریافت و نصب کنید.
- سپس به خط فرمان مراجعه کرده و دستور dotnet restore را در ریشه‌ی پروژه صادر کنید. اگر این دستور بدون مشکل به پایان رسید، یعنی نگارش فعلی ویژوال استودیوی شما با نگارش SDK نصب شده سازگاری ندارد و «باید» به روز شود (حداقل نگارش «15.3» آن‌را باید نصب کنید).
راه حل بهتر: از VSCode استفاده کنید تا نگران به روز رسانی‌های ویژوال استودیو نباشید. نیازی به دریافت حجم‌های بالای آن‌را نداشته باشید و همچنین بلافاصله پس از نصب SDK جدید، قادر به استفاده‌ی از نگارش‌های جدید NET Core. باشید.  

بحث اصلی هم همین نحوه و محل ذخیره سازی snapshot است.
- Sanpshot مطابق واژه نامه مایکروسافت معنای «نگارش» را می‌دهد. در این حالت کلیه کوئری‌های داخل یک تراکنش، یک نگارش یا snapshot از دیتابیس را مشاهده خواهند کرد. این نگارش یا Row version، در tempdb نگه داری می‌شود. با فعال سازی SNAPSHOT isolation، هر زمانیکه یک ردیف به روز رسانی می‌شود، موتور SQL Server یک نسخه از اطلاعات اولیه این ردیف را در tempdb ذخیره می‌کند (اینجا بود که عنوان شد با یک کپی فقط خواندنی از اطلاعات در حین واکشی اطلاعات سر و کار خواهید داشت).
خلاصه الگوریتم کاری آن :
الف) با آغاز یک تراکنش، یک عدد متوالی منحصربفرد تراکنش (شماره نگارش) ایجاد شده و به آن نسبت داده می‌شود.
ب) در حین این تراکنش، موتور SQL Server، به tempdb مراجعه کرده و شماره نگارشی نزدیک و کمتر از شماره نگارش تراکنش جاری را پیدا می‌کند. همچنین SQL Server بررسی می‌کند که این شماره یافت شده حتما جزو تراکنش‌های پایان یافته سیستم باشد.
ج) بر اساس این شماره یافت شده، نگارش معتبری از اطلاعات از tempdb استخراج می‌شود.
به این ترتیب یک تراکنش، کلیه اطلاعات موجود در ابتدای کار خود را بدون قرار دادن قفلی بر روی جداول مرتبط، دریافت خواهد کرد.
اطلاعات بیشتر

- در متن ذکر گردید که از SQL Server 2005 به بعد قابلیت فوق اضافه شده.
- همچنین SQL Server 2000 دیگر پشتیبانی رسمی ندارد و استفاده از آن حداقل از لحاظ امنیتی معقول نیست.