از زمانیکه موتور پردازشی جاوا اسکریپت فایرفاکس در نگارش 18 تغییر کرده (Faster JavaScript performance via IonMonkey compiler)، این مرورگر دچار مصرف بالای CPU به صورت مداوم شده ....
بله. ولی نیازی به اینکار نیست. نگارش بعدی Blazor به همراه یک Grid توکار خواهد بود که هم اکنون هم قابل استفاده‌است. به علاوه کامپوننت‌های اختصاصی Blazor هم به همراه Grid نوشته شده‌ی با خود Blazor هستند.
یک نکته‌ی تکمیلی
با انتشار «NetAnalyzers 5.0.3» روش استفاده‌ی از آن، ذکر صریح PackageReference ای است که در متن عنوان شد؛ در غیراینصورت (استفاده از نگارش قدیمی به همراه SDK)، نیازی به این تنظیم را ندارد.
به روز رسانی
UseDatabaseErrorPage در نگارش 6 حذف خواهد شد. بجای آن از UseDeveloperExceptionPage استفاده کنید:
public void Configure(IApplicationBuilder app, IWebHostEnvironment env)
{
if (env.IsDevelopment())
{
app.UseDeveloperExceptionPage();
}
...
} Type Load Exception فقط به معنای binary-mismatch است. یعنی کتابخانه‌ی مدنظر شما از وابستگی‌های قدیمی استفاده می‌کند که با نگارش ASP.NET Core مورد استفاده‌ی در پروژه‌ی شما یکی نیست. فقط یک راه حل هم دارد: به روز رسانی وابستگی‌های کتابخانه و کامپایل مجدد آن.
- لطفا خارج از موضوع و عنوان اصلی، بحث نکنید.
- فرم مودال استفاده شده‌ی در اینجا همان مطلب «صفحات مودال در بوت استرپ 3» ارتقاء داده شده به نگارش 4 آن است.
نظرات مطالب
مستند سازی ASP.NET Core 2x API توسط OpenAPI Swagger - قسمت دوم - شروع به مستند سازی یک API
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk.Web">
<ItemGroup>
<PackageReference Include="Swashbuckle.AspNetCore" Version="5.0.0-rc2" />
</ItemGroup>
</Project> یک خبر تکمیلی
پشتیبانی توکار از «ماژول‌ها در ES 6» به فایرفاکس 60 اضافه شد. این قابلیت در مرورگر کروم از نگارش 61 آن ارائه شده‌است.
ASP.NET Core در نگارش فعلی آن برای خطای 500 یا Internal server error، حتی اگر CORS را تنظیم کرده باشید، هدرهای آن‌را ارسال نمی‌کند. به همین جهت مرورگر خطای عدم تنظیم این هدرها را نمایش می‌دهد.
استفاده از کامپایلر 1.1 برای پروژه‌های 1.1
اگر NET Core SDK. جدید را نصب کنید، سیستم build پروژه، به صورت خودکار از آخرین نگارش نصب شده استفاده می‌کند (یعنی نگارش 2). اگر می‌خواهید این مورد را بازنویسی کنید، نیاز است فایل ویژه‌ای را به نام global.json با محتوای ذیل به ریشه‌ی solution در بالاترین سطح ممکن اضافه کنید:
در اینجا عدد 1.0.4 شماره نگارش SDK مدنظر است. این شماره‌ها را در مسیر C:\Program Files\dotnet\sdk می‌توانید مشاهده کنید و بر این اساس باید تصمیم گیری کنید (بر اساس شماره‌های موجود و نصب شده‌ی بر روی سیستم شما).
و همچنین اگر فایل global.json را اضافه کرده‌اید، حین ارتقاء پروژه حتما باید شماره SDK موجود در آن‌را به صورت دستی اصلاح کنید؛ وگرنه پروژه build نخواهد شد. عدم وجود این فایل به معنای استفاده‌ی از آخرین شماره نگارش SDK موجود است.
اگر NET Core SDK. جدید را نصب کنید، سیستم build پروژه، به صورت خودکار از آخرین نگارش نصب شده استفاده می‌کند (یعنی نگارش 2). اگر می‌خواهید این مورد را بازنویسی کنید، نیاز است فایل ویژه‌ای را به نام global.json با محتوای ذیل به ریشه‌ی solution در بالاترین سطح ممکن اضافه کنید:
{
"sdk": {
"version": "1.0.4"
}
} و همچنین اگر فایل global.json را اضافه کرده‌اید، حین ارتقاء پروژه حتما باید شماره SDK موجود در آن‌را به صورت دستی اصلاح کنید؛ وگرنه پروژه build نخواهد شد. عدم وجود این فایل به معنای استفاده‌ی از آخرین شماره نگارش SDK موجود است.