اشتراکها
اشتراکها
تازههای T-SQL در SQL Server 2022
مطالب
MongoDB #14
عمل تکثیر در MongoDB
عمل تکثیر (Replication) به فرآیند همزمان سازی داده در میان چند سرور گفته میشود. تکثیر، افزونگی را فراهم میآورد و دسترسی پذیری دادهها را توسط کپی داده در چندین سرور مختلف افزایش میدهد. این کار، یک پایگاه داده را در مقابل از دسترس خارج شدن یک سرور مفرد، محافظت میکند. همچنین امکان بازیابی از خرابی سخت افزار و وقفههای سرویس را به کاربر میدهد. توسط کپی برداری از اطلاعات، میتوانید یکی از آنها را برای بازیابی، گزارشگیری و پشتیبان گیری اختصاص دهید.
چرا تکثیر؟
- برای ایمن نگه داری اطلاعات
- دسترسی پذیری بالای اطلاعات (شبانه روزی)
- بازیابی اطلاعات
- نیازی به از کار افتادن هنگام انجام عملیات نگهداری ندارد
- مقایس پذیری خواندن دادهها (کپی برداریهای اضافه برای عمل خواندن)
- کپی اطلاعات برای نرم افزارها شفاف و قابل دستیابی است.
تکثیر در MongoDB چگونه کار میکند
MongoDB عمل تکثیر را با استفاده از مجموعه کپی یا المثنی (Replica set) انجام میدهد. مجموعه کپی یک گروه از نمونههای mongodb هستند که مجموعه داده یا دیتاست مشابهی را میزبانی (Host) میکنند. در یک کپی داده، یک گره، گره اصلی است که تمام عملیات نوشتن را دریافت میکند. بقیهی نمونههای ثانویه، عملیات را از گره اصلی، دریافت و اعمال میکنند؛ بنابراین آنها هم دیتاست مشابهی دارند. مجموعهی کپی تنها میتواند یک گرهی اصلی داشته باشد.
- یک مجموعهی کپی، یک گروه از دویا چند گره است. (عموما حداقل 3 گره نیاز است.)
- در یک مجموعهی کپی، یک گره، گره اصلی است و بقیه گرهها گرههای ثانویه هستند.
- همهی دادهها از گرهی اصلی به گرههای ثانویه تکثیر میشوند.
- هنگام انجام عملیات نگه داری یا ازدسترس خارج شدن سرور، گزینش برای گره اصلی و انتخاب گره اصلی جدید آغاز میشود.
- گره از کار افتاده، بعد از بازیابی دوباره، به مجموعه کپی ملحق میشود و بعنوان یک گره ثانویه کار میکند.
در زیر یک نوع دیاگرام از تکثیر در MongoDB نشان داده شده است که در آن برنامهی سمت کلاینت همیشه با گرهی اصلی در ارتباط است و گرهی اصلی، دادهها را گرههای ثانویه تکثیر میکند.
ویژگیهای مجموعهی کپی
- یک کلاستر از N عدد گره
- هر گرهایی میتواند گره اصلی باشد
- همهی عملیات نوشتن بر روی گره اصلی انجام میشود
- عمل ازدسترس خارج شدن سرور و جایگزین شدن یک گره بصورت اتوماتیک
- بازیابی بصورت اتوماتیک
- همراهی و توافق در گزینش گره اصلی
ساختن یک مجموعه کپی
در اینجا میخواهیم یک نمونه از mongodb را به یک مجموعهی کپی تبدیل کنیم. برای این کار مراحل زیر را انجام دهید:
- همهی نمونههای در حال اجرای mongod را در سمت سرور، متوقف کنید.
- اکنون mongod سمت سرور را با سوئیچ –replSet راه اندازی کنید.
گرامر پایه --replSet به شکل زیر است:
mongod --port "PORT" --dbpath "YOUR_DB_DATA_PATH" --replSet "REPLICA_SET_INSTANCE_NAME"
mongod --port 27017 --dbpath "D:\set up\mongodb\data" --replSet rs0
افزودن اعضا به مجموعهی کپی
برای افرودن اعضا به مجموعهی کپی، چند نمونه mongodb را در چندین کامپیوتر راه اندازی کنید. اکنون برنامهی سمت کلاینت را اجرا و دستور ()rs.add را اجرا کنید.
گرامر
گرامر پایه دستور ()rs.add به شکل زیر است:
>rs.add(HOST_NAME:PORT)
فرض کنید نام نمونهی mongodb شما mongod1.net و بر روی پورت 27017 در حال اجراست. برای افزودن این نمونه به مجموعه کپی، دستور () rs.add را در سمت کلاینت اجرا کنید.
>rs.add("mongod1.net:27017") >
- این خروجی SQL لاگ شده مطلب جاری (با تمام توضیحات و نگاشتهای آن) توسط برنامه مطمئن SQL Server Profiler است:
منطقی هم هست. چون در ToList اول، کار با دیتابیس تمام و قطع میشود. ToList دوم سمت کلاینت اجرا میشود. یعنی تشکیل درخت نهایی توسط امکانات LINQ to Objects انجام میشود و نه هیچ کار اضافهای در سمت سرور.
- اگر اینجا join اضافی پیدا کردید ... حتما مشکلی در تنظیمات نگاشتها دارید.
- اگر duplicate reader دارید شاید بخاطر lazy loading سایر خواص راهبری است که تعریف کردید مانند User و EditByUser و غیره. اینها اگر قرار است نمایش داده شوند، پیش از ToList اول باید توسط متد الحاقی Include به صورت eager loading تعریف شوند تا lazy loading و duplicate reader نداشته باشید.
- برای فیلتر فیلدهای اضافی، پیش از ToList اول، با استفاده از Projection و نوشتن یک Select، موارد مورد نیاز را انتخاب کنید.
SELECT [Extent1].[Id] AS [Id], [Extent1].[Body] AS [Body], [Extent1].[ReplyId] AS [ReplyId] FROM [dbo].[BlogComments] AS [Extent1]
- اگر اینجا join اضافی پیدا کردید ... حتما مشکلی در تنظیمات نگاشتها دارید.
- اگر duplicate reader دارید شاید بخاطر lazy loading سایر خواص راهبری است که تعریف کردید مانند User و EditByUser و غیره. اینها اگر قرار است نمایش داده شوند، پیش از ToList اول باید توسط متد الحاقی Include به صورت eager loading تعریف شوند تا lazy loading و duplicate reader نداشته باشید.
- برای فیلتر فیلدهای اضافی، پیش از ToList اول، با استفاده از Projection و نوشتن یک Select، موارد مورد نیاز را انتخاب کنید.
چند روز قبل مشکلی رخ داده بود به این شرح!
سروری کهSQL server بر روی آن نصب بود بخاطر SQL server ، بیش از 50 درصد CPU usage مداوم پیدا کرده بود. عموما مصرف CPU اس کیوال سرور روی سرورهای قوی بالا نیست و تداوم این حالت به این شدت یعنی بروز مشکل.
اینجا است که این سؤال پیش میاد، SQL Server الان داره چکار میکنه که تا این حد به صورت مداوم مصرف CPU آن بالا رفته؟ (حدودا 2 ساعت تمام به صورت مداوم مصرف CPU بالای 50 درصد بود)
با استفاده از کوئری زیر میشود، عبارات SQL ایی را که هم اکنون در حال اجرا هستند را به صورت زنده مشاهده کرد: (در اس کیوال سرور 2005 به بعد)
USE master;
SELECT st.text, r.session_id, r.status, r.command, r.cpu_time, r.total_elapsed_time
FROM sys.dm_exec_requests r
CROSS APPLY sys.dm_exec_sql_text(sql_handle) AS st
همچنین با استفاده از کوئری زیر میتوان آخرین 50 کوئری اجرا شده در SQL server را به همراه زمان اجرای آنها گزارشگیری کرد:
SELECT TOP 50
deqs.last_execution_time AS [Time],
dest.text AS [Query]
FROM sys.dm_exec_query_stats AS deqs
CROSS apply
sys.dm_exec_sql_text(deqs.sql_handle) AS dest
ORDER BY
deqs.last_execution_time DESC
http://www.sqlteam.com/article/dynamic-management-views
نظرات مطالب
Blazor 5x - قسمت 31 - احراز هویت و اعتبارسنجی کاربران Blazor WASM - بخش 1 - انجام تنظیمات اولیه
- فلسفهی کار با Blazor server، امکان دسترسی مستقیم به لایه سرویسهای برنامه، بدون نیاز به طراحی یک Web API خاص آنها است (کار با آن سادهتر است). اگر قرار است با Web API کار کنید، شاید بهتر باشد از WASM استفاده کنید.
- سرویسهای Blazor Server، طول عمر خاصی دارند و تا زمانیکه اتصال برقرار است، از دست نمیروند. بنابراین خیلی از اطلاعات را میتوان به صورت متداولی در آنها ذخیره کرد و نیازی به تمهید خاصی نیست؛ هرچند encrypted local storage هم دارند.
- امکان طراحی interceptor برای HTTP Client هم وجود دارد تا هربار نیازی به مقدار دهی هدر Authorization نباشد.
- بله. در این سری اگر از Identity استفاده شده، بیشتر هدف مدیریت کاربران بوده و یا برای Blazor Server، دسترسی به کوکی خودکار پس از لاگین. نکات تهیهی authentication provider سفارشی مطرح شدهی در قسمت wasm این سری برای کار با JWT، همه جا یکسان است و وابستگی به Identity و یا حتی Identity server پیشفرض مطرح شدهی توسط مایکروسافت، ندارد.
مطالب دورهها
نگاهی به گزینههای مختلف مهیای جهت میزبانی SignalR
حداقل چهار گزینه برای Hosting سرویسهای Hub برنامههای مبتنی بر SignalR وجود دارند که تا به اینجا، مورد دوم آن بیشتر بررسی گردید:
1) OWIN
2) ASP.NET Hosting
3) Self Hosting
4) Cloud و ویندوز Azure
1) OWIN
اگر به اسمبلیهای همراه با SignalR دقت کنید، یکی از آنها Microsoft.AspNet.SignalR.Owin.dll نام دارد. OWIN مخفف Open web server interface for .NET است و کار آن ایجاد لایهای بین وب سرورها و برنامههای وب میباشد. یکی از اهداف مهم آن ترغیب دنیای سورس باز به تهیه ماژولهای مختلف قابل استفاده در وب سرورهای دات نتی است. نکتهی مهمی که در SignalR و کلیه میزبانهای آن وجود دارد، بنا شدن تمامی آنها برفراز OWIN میباشد.
2) ASP.NET Hosting
بدون شک، میزبانی ASP.NET از هابهای SignalR، مرسومترین روش استفاده از این فناوری میباشد. این نوع میزبانی نیز برفراز OWIN بنا شده است. نصب آن توسط اجرای دستور پاور شل ذیل در یک پروژه وب صورت میگیرد:
3) خود میزبانی یا Self hosting
خود میزبانی نیز برفراز OWIN تهیه شده است و برای پیاده سازی آن نیاز است وابستگیهای مرتبط با آن، از طریق NuGet به کمک فرامین پاور شل ذیل دریافت شوند:
مواردی که با پارامتر pre مشخص شدهاند، در زمان نگارش این مطلب هنوز در مرحله بتا قرار دارند اما برای دموی برنامه کفایت میکنند.
مراحل تهیه یک برنامه ثالث (برای مثال خارج از IIS یا یک وب سرور آزمایشی) به عنوان میزبان Hubs مورد نیاز به این شرح هستند:
الف) کلاس آغازین میزبان باید با پیاده سازی اینترفیسی به نام IAppBuilder تهیه شود.
ب) مسیریابیهای مورد نیاز تعریف گردند.
ج) وب سرور HTTP یا HTTPS توکار برای سرویس دهی آغاز گردد.
باید توجه داشت که در این حالت برخلاف روش ASP.NET Hosting، سایر اسمبلیهای برنامه جهت یافتن Hubهای تعریف شده، اسکن نمیشوند. همچنین هنگام کار با jQuery مباحث عنوان شده در مورد تنظیم دسترسیهای Cross domain نیز باید در اینجا اعمال گردند. به علاوه اجرای وب سرور توکار آن به دلایل امنیتی، نیاز به دسترسی مدیریتی دارد.
برای پیاده سازی یک نمونه، به برنامهای که تاکنون تهیه کردهایم، یک پروژه کنسول دیگر را به نام ConsoleHost اضافه کنید. البته باید درنظر داشت در دنیای واقعی این نوع برنامهها را عموما از نوع سرویسهای ویندوز NT تهیه میکنند.
در ادامه سه فرمان پاور شل یاد شده را برای افزودن وابستگیهای مورد نیاز فراخوانی نمائید. همچنین باید دقت داشت که این دستور بر روی پروژه جدید اضافه شده باید اجرا گردد.
سپس یک کلاس Startup را با امضایی که مشاهده میکنید تهیه نمائید. در اینجا مسیریابی و تنظیمات دسترسی از سایر دومینها مشخص شدهاند. در ادامه یک Hub نمونه، تعریف و نهایتا توسط WebApplication.Start، این وب سرور راه اندازی میشود. اکنون اگر برنامه را اجرا کرده و به مسیر http://localhost:1073/signalr/hubs مراجعه کنید، فایل پروکسی تعاریف متادیتای مرتبط با سرور قابل مشاهده خواهد بود.
سمت کلاینت استفاده از آن هیچ تفاوتی نمیکند و با جزئیات آن پیشتر آشنا شدهاید؛ برای مثال در کلاینت جیکوئری خاصیت connection.hub.url باید به مسیر جدید سرور هاب تنظیم گردد تا اتصالات به درستی برقرار شوند.
دریافت پروژه کامل مرتبط با این 4 قسمت (البته بدون فایلهای باینری آن، جهت کاهش حجم 32 مگابایتی)
SignalRSamples.zip
1) OWIN
2) ASP.NET Hosting
3) Self Hosting
4) Cloud و ویندوز Azure
1) OWIN
اگر به اسمبلیهای همراه با SignalR دقت کنید، یکی از آنها Microsoft.AspNet.SignalR.Owin.dll نام دارد. OWIN مخفف Open web server interface for .NET است و کار آن ایجاد لایهای بین وب سرورها و برنامههای وب میباشد. یکی از اهداف مهم آن ترغیب دنیای سورس باز به تهیه ماژولهای مختلف قابل استفاده در وب سرورهای دات نتی است. نکتهی مهمی که در SignalR و کلیه میزبانهای آن وجود دارد، بنا شدن تمامی آنها برفراز OWIN میباشد.
2) ASP.NET Hosting
بدون شک، میزبانی ASP.NET از هابهای SignalR، مرسومترین روش استفاده از این فناوری میباشد. این نوع میزبانی نیز برفراز OWIN بنا شده است. نصب آن توسط اجرای دستور پاور شل ذیل در یک پروژه وب صورت میگیرد:
PM> Install-Package Microsoft.AspNet.SignalR
3) خود میزبانی یا Self hosting
خود میزبانی نیز برفراز OWIN تهیه شده است و برای پیاده سازی آن نیاز است وابستگیهای مرتبط با آن، از طریق NuGet به کمک فرامین پاور شل ذیل دریافت شوند:
PM> Install-Package Microsoft.AspNet.SignalR.Owin PM> Install-Package Microsoft.Owin.Hosting -Pre PM> Install-Package Microsoft.Owin.Host.HttpListener -Pre
مراحل تهیه یک برنامه ثالث (برای مثال خارج از IIS یا یک وب سرور آزمایشی) به عنوان میزبان Hubs مورد نیاز به این شرح هستند:
الف) کلاس آغازین میزبان باید با پیاده سازی اینترفیسی به نام IAppBuilder تهیه شود.
ب) مسیریابیهای مورد نیاز تعریف گردند.
ج) وب سرور HTTP یا HTTPS توکار برای سرویس دهی آغاز گردد.
باید توجه داشت که در این حالت برخلاف روش ASP.NET Hosting، سایر اسمبلیهای برنامه جهت یافتن Hubهای تعریف شده، اسکن نمیشوند. همچنین هنگام کار با jQuery مباحث عنوان شده در مورد تنظیم دسترسیهای Cross domain نیز باید در اینجا اعمال گردند. به علاوه اجرای وب سرور توکار آن به دلایل امنیتی، نیاز به دسترسی مدیریتی دارد.
برای پیاده سازی یک نمونه، به برنامهای که تاکنون تهیه کردهایم، یک پروژه کنسول دیگر را به نام ConsoleHost اضافه کنید. البته باید درنظر داشت در دنیای واقعی این نوع برنامهها را عموما از نوع سرویسهای ویندوز NT تهیه میکنند.
در ادامه سه فرمان پاور شل یاد شده را برای افزودن وابستگیهای مورد نیاز فراخوانی نمائید. همچنین باید دقت داشت که این دستور بر روی پروژه جدید اضافه شده باید اجرا گردد.
using System; using Microsoft.AspNet.SignalR; using Microsoft.AspNet.SignalR.Hubs; using Microsoft.Owin.Hosting; using Owin; namespace SignalR02.ConsoleHost { public class Startup { public void Configuration(IAppBuilder app) { app.MapHubs(new HubConfiguration { EnableCrossDomain = true }); } } [HubName("chat")] public class ChatHub : Hub { public void SendMessage(string message) { var msg = string.Format("{0}:{1}", Context.ConnectionId, message); Clients.All.hello(msg); } } class Program { static void Main(string[] args) { using (WebApplication.Start<Startup>("http://localhost:1073/")) { Console.WriteLine("Press a key to terminate the server..."); Console.Read(); } } } }
سمت کلاینت استفاده از آن هیچ تفاوتی نمیکند و با جزئیات آن پیشتر آشنا شدهاید؛ برای مثال در کلاینت جیکوئری خاصیت connection.hub.url باید به مسیر جدید سرور هاب تنظیم گردد تا اتصالات به درستی برقرار شوند.
دریافت پروژه کامل مرتبط با این 4 قسمت (البته بدون فایلهای باینری آن، جهت کاهش حجم 32 مگابایتی)
SignalRSamples.zip