ECMAScript 5
در حالیکه ECMAScript 5 قابلیتهای فوق العادهای را برای کنترل کردن خصوصیات موجود در اشیاء، در اختیار شما قرار میدهد، اما هیچ راه کاری را برای خصوصیاتی که موجود نیستند، ندارد. شما میتوانید برای خواص موجود، از رونویسی (تنظیم writable برابر false) و یا حذف شدن (تنظیم configurable برابر false) جلوگیری کنید. شما میتوانید از اختصاص خصوصیات جدید به اشیاء با استفاده از ()Object.preventExtensions و یا تنظیم تمام خصوصیات به صورت فقط خواندنی و یا غیرقابل حذف ()Object.freeze جلوگیری کنید.
اگر شما نمیخواهید تمام خصوصیات را فقط خواندنی کنید میتوانید از ()Object.seal استفاده کنید. اینها مانع از اضافه کردن خصوصیات و یا حذف کردن خصوصیات موجود میشوند. اگر به یک شیء مهر و موم شده (sealed)، زمانی که از strict mode استفاده میکنید، یک خصوصیت جدید اضافه کنید باعث ایجاد خطا میشود:
"use strict"; var person = { name: "Vahid Mohammad Taheri" }; Object.seal(person); person.age = 27; // Error!
نجات با Proxyها
پروکسیها، دارای سابقه طولانی و پیچیده ای در ECMAScript 6 است. طرح اولیه آن توسط Firefox و Chrome قبل از تصمیم TC-39 به تغییر پروکسیها، اجرا شده است. این تغییرات، برای بهتر و روانتر شدن پروکسیها از طرح اولیه پروکسیها انجام گرفت.
بزرگترین تغییر صورت گرفته، معرفی شیء هدف که میخواست با پروکسی در تعامل باشد، بود. به جای تعریف دام برای نوعهای مختلفی از عملیات، با ایجاد پروکسی، مستقیما برای عملیاتی از قبل تعیین شده بر روی اشیاء هدف، این کار را انجام میدهیم.
این کار از طریق یک سری از روشهایی که به مخفی کردن عملیات در ECMAScript مطابقت دارند، انجام میشود. به عنوان مثال زمانیکه بر روی یک ویژگی از یک شیء، عمل خواندن انجام میشود، عملیات [[Get]]
در موتور جاوااسکریپت انجام میگیرد. نحوهی رفتار [[Get]]
را نمیتوان تغییر داد؛ با این حال، با استفاده از پروکسیها میتوان دامی برای زمان فراخوانی [[Get]]
قرار داد و عملیات خاص مورد نظر خود را اعمال کرد. به مثال زیر توجه کنید:
var proxy = new Proxy({ name: "Vahid" }, { get: function(target, property) { if (property in target) { return target[property]; } else { return 13; } } }); console.log(proxy.time); // 13 console.log(proxy.name); // "Vahid" console.log(proxy.title); // 13
[[Get]]
به دام افتاده و تابع تعریف شدهی ما اجرا میشود (باقی عملیات به صورت عادی اجرا میشوند). دامی که برای شیء مورد نظر تعریف کردهایم دو پارامتر دریافت میکند (اول شی هدف، دوم ویژگی مورد نظر). با استفاده از کد نوشته شده در آن ابتدا بررسی میشود که شیء مورد نظر دارای ویژگی ارسال شده است یا خیر؟ در صورتی که وجود داشته باشد، مقدار آن بازگشت داده میشود و در غیر اینصورت به صورت ثابت مقدار 13 برگشت داده میشود.برای ایجاد اشیاء دفاعی لازم است چگونگی رهگیری عملیات
[[Get]]
را درک کنید و هدف از این کار صدور خطا در زمان دستیابی به ویژگی ای از شیءایی که وجود ندارد است.function createDefensiveObject(target) { return new Proxy(target, { get: function(target, property) { if (property in target) { return target[property]; } else { throw new ReferenceError("Property \"" + property + "\" does not exist."); } } }); }
تابع
()createDefensiveObject
یک شیء را به عنوان هدف میپذیرد و یک شیء دفاعی برای آن ایجاد میکند. پروکسی یک دام به نام get دارد؛ برای زمانی که عمل خواندن انجام میشود. اگر ویژگی خوانده شده در شیء وجود داشت، مقدار آن برگشت داده میشود و از سوی دیگر، وقتی ویژگی خوانده شده در شیء وجود نداشته باشد، سبب بروز خطا میشود. به مثال زیر توجه کنید:var person = { name: "Vahid" }; var defensivePerson = createDefensiveObject(person); console.log(defensivePerson.name); // "Vahid" console.log(defensivePerson.age); // Error!
اشیاء دفاعی باعث میشوند تا بر روی ویژگیهایی که در شیء وجود دارند، بتوان عمل خواندن را انجام داد و در ویژگیهایی که موجود نیستند در هنگام خواندن، باعث صدور پیام خطا میشوند. با این حال هنوز هم شما میتوانید ویژگیهای جدید را بدون خطا اضافه کنید:
var person = { name: "Vahid" }; var defensivePerson = createDefensiveObject(person); console.log(defensivePerson.name); // "Vahid" defensivePerson.age = 13; console.log(defensivePerson.age); // 13
روشهای تشخیص ویژگیهای استاندارد هنوز هم به طور معمول و بدون خطا کار میکنند.
var person = { name: "Vahid" }; var defensivePerson = createDefensiveObject(person); console.log("name" in defensivePerson); // true console.log(defensivePerson.hasOwnProperty("name")); // true console.log("age" in defensivePerson); // false console.log(defensivePerson.hasOwnProperty("age")); // false
var person = { name: "Vahid" }; Object.preventExtensions(person); var defensivePerson = createDefensiveObject(person); defensivePerson.age = 27; // Error! console.log(defensivePerson.age); // Error!
defensivePerson
برای هر دو حالت خواندن و نوشتن ویژگیهایی که وجود ندارند، خطا صادر میکند.شاید مفیدترین زمان برای استفاده از اشیاء دفاعی، در هنگام تعریف یک سازنده باشد و شما میتوانید این کار را به عنوان یک قرارداد در نوشتن اشیاء حفظ کنید.
برای مثال:
function Person(name) { this.name = name; return createDefensiveObject(this); } var person = new Person("Vahid"); console.log(person.age); // Error!
()createDefensiveObject
درون سازنده، میتوانید اطمینان کامل داشته باشید که همهی نمونههای ساخته شدهی از شیء Person، دارای حالت دفاعی میباشند.