اشتراک‌ها
معرفی کتابخانه InfiniteEnumFlags

Enum‌های دات نت با [Flags] attribute, ویژگی قدرتمندی است که امکان ذخیره و ترکیب چندین گزینه یا Feature را تنها به صورت یک مقدار ثابت فراهم میکند که از طریق Bitwise operator‌ها میتوانیم به ترکیب چندین Enum بپردازیم و یا از طریق این مقدار ثابت به تک تک اعضای تشکیل دهنده آن برسیم. ولی مشکل بزرگی این این ویژگی دارد محدودیت آن است که برای Enum هایی از نوع int تنها 32 آیتم و از نوع long تنها 64 مورد را پشتیبانی میکند. این مشکل سبب میشود در اکثر سناریو‌ها به سراغ این ویژگی نرویم, 

به طور مثال برای تعریف دسترسی‌های یک نرم افزار به صورت Strongly Type به احتمال زیاد با بزرگ‌تر شدن برنامه در آینده به مشکل برخورد میکنیم.

InfiniteEnumFlags کتابخانه کوچکی است که تمام امکانات [Flags] را در اختیار ما میگذارد و میتواند حدود 2.1 میلیارد آیتم را پشتیبانی کند. 

public class Permission : InfiniteEnum<Permission>
{
    public static readonly Flag<Permission> None = new(-1);
    public static readonly Flag<Permission> ViewRoles = new(0);
    public static readonly Flag<Permission> ManageRoles = new(1);
    public static readonly Flag<Permission> ViewUsers = new(2);
    public static readonly Flag<Permission> ManageUsers = new(3);
    public static readonly Flag<Permission> ConfigureAccessControl = new(4);
    public static readonly Flag<Permission> Counter = new(5);
    public static readonly Flag<Permission> Forecast = new(6);
    public static readonly Flag<Permission> ViewAccessControl = new(7);

    // We can support up to 2,147,483,647 items

}


مثال استفاده از آن برای تعریف سطح دسترسی‌ها در برنامه‌های Asp.net core  در فولدر Example این مخزن میتوانید پیدا کنید.

 git clone --recurse-submodules https://github.com/alirezanet/InfiniteEnumFlags.git


معرفی کتابخانه  InfiniteEnumFlags
مطالب
مبانی TypeScript؛ پیمایشگرها
همانطور که پیشتر در این مطلب نیز توضیح داده شد symbol یک primitive data type مانند number و string است. حین کار کردن با سمبل‌ها باید این نکات را در نظر بگیرید:
  • منحصربفرد و immutable (غیرقابل تغییر) هستند. 
  • همانند رشته‌ها می‌توان از آن‌ها به عنوان کلیدی برای پراپرتی‌ها یک شیء استفاده کرد.
بنابراین از سمبل‌ها بیشتر جهت توکن‌های منحصر به فرد برای استفاده و به عنوان کلید در پراپرتی‌های اشیاء استفاده خواهد شد. در اینجا می‌توانید لیستی از سمبل‌های رایج را مشاهده کنید.

Iterators and Generators  
یک شیء زمانی قابلیت پیمایش را خواهد داشت که یک پیاده‌سازی از Symbol.iterator را داشته باشد:
var myIterable = {}
myIterable[Symbol.iterator] = function* () {
    yield 1;
    yield 2;
    yield 3;
};
در اینحالت می‌توان شیء myIterable را توسط حلقه‌ی for..of پیمایش کرد:
for (let item of myIterable) {
  console.log(item);
}
در واقع کار حلقه‌ی for..of حرکت درون یک قابل پیمایش (iterable) است و در هر بار اجرای حلقه پراپرتی Symbol.iterator شیء را فراخوانی خواهد کرد.

تفاوت حلقه‌ی for..of با حلقه‌ی for..in
هر دوی این حلقه‌ها یک لیست را پیمایش می‌کنند. با این تفاوت که حلقه‌ی for..in کلید هر آیتم را بر می‌گرداند اما for..of مقدار هر آیتم را بر می‌گرداند:
let list = [4, 5, 6];

for (let i in list) {
   console.log(i); // "0", "1", "2",
}

for (let i of list) {
   console.log(i); // "4", "5", "6"
نکته‌ی دیگر این است که for..in برای هر شیء‌ی قابل استفاده است یعنی از آن جهت پیمایش پراپرتی‌های یک شیء استفاده خواهد شد. اما for..of برای اشیایی که قابلیت پیمایش را داشته باشند استفاده خواهد شد؛ همانند Map و Set که پراپرتی Symbol.iterator را پیاده‌سازی کرده‌اند.
به عنوان مثال کد زیر را در نظر بگیرید:
let numbers = [1, 2, 3];
for (let num of numbers) {
    console.log(num);
}
اگر target را به ES5 و یا ES6 تنظیم کرده باشید، کد تولید شده‌ی یک حلقه‌ی for را به اینصورت برایتان تولید خواهد کرد:
var numbers = [1, 2, 3];
for (var _i = 0, numbers_1 = numbers; _i < numbers_1.length; _i++) {
    var num = numbers_1[_i];
    console.log(num);
}
//# sourceMappingURL=app.js.map
مطالب
خلاصه‌ای کاربردی در مورد Observable collection

Observable collection در WPF را می‌توان نوعی لیست جنریک ویژه تعریف کرد که زمانیکه به کنترلی بایند شد، کنترل را از تغییرات خودش آگاه می‌کند. برای مثال اگر آیتمی به این لیست اضافه شد بلافاصله آن آیتم را در کنترل مقید به آن نیز خواهید دید، به همین ترتیب در مورد ویرایش و یا حذف یک آیتم، بدون نیاز به کوچکترین تماسی با کنترل مورد نظر. برای مثال اگر مقدار یک خاصیت را تغییر دادید، بلافاصله بدون اینکه به کنترل مقید به آن اعلام کنیم که لطفا این مورد ویژه را برای من تغییر بده، شاهد نتیجه‌ی نهایی خواهیم بود.



اما استفاده‌ی پیشرفته از این لیست جنریک ویژه به همینجا ختم نشده و حین اضافه کردن کمی پیچیدگی به برنامه مشکلات عدیده‌ای بروز می‌کنند که آن‌ها را جهت دسترسی ساده‌ی بعدی در زیر لیست می‌کنم:

الف) اصلا Observable collection چیست؟ چکار می‌کند؟
List vs ObservableCollection vs INotifyPropertyChanged in Silverlight

ب) نمی‌توانم از این مجموعه‌ی اشیای خودآگاه سازنده در یک ترد استفاده کنم. مشکل کجاست؟
این روزها نمی‌توان یک برنامه‌ی دسکتاپ خوب را بدون استفاده از تردها متصور شد. اما به محض سعی در به روز رسانی این لیست جنریک در یک ترد دیگر (ترد دیگر منظور هر تردی بجز ترد اصلی برنامه است که کار مدیریت رابط کاربر را به عهده دارد) خطای زیر ظاهر می‌شود:
This type of CollectionView does not support changes to its SourceCollection from a thread different from the Dispatcher thread

راه حل:
Adding to an ObservableCollection from a background thread

ج) یکی از خاصیت‌های یک شیء این لیست جنریک ویژه را تغییر داده‌ام. اما هیچ تغییری در کنترل بایند شده به آن مشاهده نمی‌کنم. مشکل در کجاست؟
راه حل: پیاده سازی اینترفیس INotifyPropertyChanged را فراموش کرده‌اید:
Data Binding in WPF with the Monostate Pattern

د) خوب، این که خیلی دردسر دارد! راه ساده‌تری برای تعریف این موارد نیست؟!
هوشمندانه‌ترین روشی که برای حل این مساله تابحال دیده‌ام:
An easier way to manage INotifyPropertyChanged

ه) زمانیکه این یک لیست جنریک خودآگاه سازنده را به یک مثلا listview بایند می‌کنم، دیگر نمی‌توانم با استفاده از متد clear items آن کنترل، نسبت به خالی کردن نمای ظاهری آن اقدام کنم. چکار باید کرد؟
خطای مشاهده شده:
Operation is not valid while ItemsSource is in use. Access and modify elements with ItemsControl.ItemsSource instead

راه حل:
همان Observable collection اصلی را تخلیه کنید، UI به صورت خودکار به روز خواهد شد.

و) اضافه کردن رنجی از اطلاعات به آن به صورتی یکباره ممکن است کند باشد. چه باید کرد؟
راه حل:
AddRange for ObservableCollection in Silverlight 3


اشتراک‌ها
کتابخانه sammy

Sammy is a tiny JavaScript framework built on top of jQuery, It's RESTful Evented JavaScript.

کتابخانه sammy
مطالب
بررسی شیوه‌نامه‌های المان‌های پر کاربرد بوت استرپ 4
در این قسمت، شیوه‌نامه‌هایی را بررسی می‌کنیم که به المان‌های پر کاربردی مانند دکمه‌ها، لیست‌ها و نشان‌ها اعمال می‌شوند.


شیوه‌نامه‌های کار با دکمه‌ها در بوت استرپ 4

کلاس پایه ایجاد دکمه‌های بوت استرپی، کلاس btn است. البته آن‌را می‌توان با کلاس‌های دیگری نیز ترکیب کرد:
- کلاس btn را می‌توان بر روی المان‌هایی مانند anchor، button و input نیز اعمال کرد:
<a class="btn btn-primary" href="#" role="button">Link</a>
<button class="btn btn-primary" type="submit">Button</button>
<input class="btn btn-primary" type="submit" value="Input">
در این حالت تمام این المان‌ها یکسان به نظر می‌رسند:


- برای تعیین رنگ اجباری دکمه‌های بوت استرپ، از فرمول زیر استفاده می‌شود؛ مانند btn-primary:

<button class="btn btn-primary">Primary</button>
<button class="btn btn-secondary">Secondary</button>
<button class="btn btn-success">Success</button>
<button class="btn btn-danger">Danger</button>
<button class="btn btn-warning">Warning</button>
<button class="btn btn-info">Info</button>
<button class="btn btn-light">Light</button>
<button class="btn btn-dark">Dark</button>
با این خروجی:


همانطور که ملاحظه می‌کنید، رنگ این دکمه‌ها نیز نسبت به نگارش سوم آن، به روز رسانی شده‌است.

همچنین نگارش outline آن‌ها نیز قابل تعریف است؛ مانند btn-outline-primary:

<button class="btn btn-outline-primary">Primary</button>
<button class="btn btn-outline-secondary">Secondary</button>
<button class="btn btn-outline-success">Success</button>
<button class="btn btn-outline-danger">Danger</button>
<button class="btn btn-outline-warning">Warning</button>
<button class="btn btn-outline-info">Info</button>
<button class="btn btn-outline-light">Light</button>
<button class="btn btn-outline-dark">Dark</button>
با این خروجی:


- کلاس btn-size که در اینجا size می‌تواند sm یا lg باشد و سبب ایجاد دکمه‌هایی کوچک یا بزرگ می‌شوند.
- کلاس btn-block سبب می‌شود تا دکمه‌ای کل عرض container را پر کند.
<button class="btn btn-primary">Default</button>
<button class="btn btn-primary btn-lg">Large</button>
<button class="btn btn-primary btn-sm">Small</button>
<button class="btn btn-primary btn-block">Block</button>
با این خروجی:


- امکان اعمال کلاس‌های active و disabled نیز در اینجا میسر است:
<h2>States</h2>
<h3>Active</h3>
<button class="btn btn-primary active">Active Button</button>

<h3>Disabled</h3>
<button class="btn btn-primary disabled">Disabled Button</button>
<a class="btn btn-primary disabled" href="#">Disabled Link Button</a>
با این خروجی:



تشکیل گروهی از دکمه‌ها در بوت استرپ 4

برای تبدیل تعدادی از دکمه‌ها به یک گروه، از کلاس btn-group استفاده می‌شود. همچنین امکان تشکیل گزینه‌ی عمودی آن، با کلاس btn-group-vertical نیز وجود دارد. در این  حالت دکمه‌ها بجای نمایش افقی، به صورت یک ستون نمایش داده می‌شوند. کلاس btn-toolbar نیز برای تشکیل نوار ابزاری از دکمه‌ها در نظر گرفته شده‌است. توسط کلاس‌های btn-group-sm و یا btn-group-lg می‌توان اندازه‌ی این گروه‌ها را تغییر داد.
<div class="btn-toolbar" aria-label="All pets">
    <div class="btn-group mb-2 mr-2" aria-label="Common pets">
        <button type="button" class="btn btn-primary active">Cat</button>
        <button type="button" class="btn btn-primary">Dog</button>
        <button type="button" class="btn btn-primary">Fish</button>
        <button type="button" class="btn btn-primary">Bird</button>
    </div>

    <div class="btn-group mb-2" aria-label="Exotic pets">
        <button type="button" class="btn btn-primary">Amphibian</button>
        <button type="button" class="btn btn-primary active">Reptile</button>
        <button type="button" class="btn btn-primary">Other</button>
    </div>
</div>
با این خروجی:


در اینجا دو گروه از دکمه‌ها تشکیل شده‌اند که این‌ها را داخل یک btn-toolbar قرار داده‌ایم. همچنین تعریف aria-labelها به screen readers و معلولین کمک می‌کند.
به علاوه با استفاده از کلاس‌های mb-2 و mr-2، سبب ایجاد margin بین این نوار ابزار با متن زیر آن و همچنین بین خود آن‌ها شده‌ایم.

و حالت عمودی آن:
<div class="btn-group-vertical mb-2" aria-label="Exotic pets">
    <button type="button" class="btn btn-primary">Amphibian</button>
    <button type="button" class="btn btn-primary active">Reptile</button>
    <button type="button" class="btn btn-primary">Other</button>
</div>
چنین شکلی را پیدا می‌کند:



کلاس‌های جدید تشکیل Badges در بوت استرپ 4

برای تشکیل نشان/آرم از کلاس badge استفاده می‌شود و برای تغییر شکل آن می‌توان از کلاس badge-pill کمک گرفت. برای تغییر رنگ آن نیز فرمول زیر وجود دارد:


یک مثال:
    <div class="container">
        <div class="row">
            <section class="col-12">
                <h1>Our Commitment <span class="badge badge-info">to you</span></h1>
                <h3>Grooming <span class="badge badge-danger badge-pill">new</span></h3>
            </section>
        </div><!-- row -->
    </div><!-- content container -->
با این خروجی:


همانطور که مشاهده می‌کنید، یک badge همواره به اندازه‌ی container آن در آمده و نمایش داده می‌شود.


ایجاد لیستی از آیتم‌ها در بوت استرپ 4

بوت استرپ، کلاس‌هایی را برای ایجاد لیست‌هایی با ظاهر لیست‌های اندرویدی به همراه دارد که در ادامه با مثال‌هایی آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.
<ul class="list-group mb-3">
    <li class="list-group-item active">Grooming</li>
    <li class="list-group-item list-group-item-action">
        General Health
    </li>
    <li class="list-group-item list-group-item-action">Nutrition</li>
    <li class="list-group-item list-group-item-action">
        Pest Control
    </li>
    <li class="list-group-item list-group-item-action">Vaccinations</li>
</ul>
با این خروجی:

در اینجا برای تشکیل لیستی با ظاهری شکیل‌تر، می‌توان ابتدا کلاس list-group را به ul انتساب داد و سپس به هر کدام از liهای آن کلاس list-group-item انتساب داده می‌شود. با افزودن کلاس active به اولین مورد، ظاهر آن با رنگی متمایز نمایان می‌شود. همچنین اگر علاقمند بودیم تا هر کدام از آیتم‌ها با عبور ماوس بر روی آن‌ها، با رنگ ملایمی مشخص شوند، می‌توان از کلاس list-group-item-action استفاده کرد.

این list-group را بر روی لینک‌ها و دکمه‌ها نیز می‌توان همانند قبل اعمال کرد:
<div class="list-group mb-3">
    <a class="list-group-item active" href="#">Grooming</a>
    <a class="list-group-item list-group-item-action list-group-item-success"
        href="#">Nutrition</a>
    <a class="list-group-item list-group-item-action  list-group-item-info"
        href="#">
        Pest Control
    </a>
    <a class="list-group-item list-group-item-action  list-group-item-warning"
        href="#">Vaccinations</a>
</div>
با این خروجی:


در اینجا از کلاس‌هایی مانند list-group-item-warning برای تغییر رنگ پس زمینه‌ی هر آیتم می‌توان کمک گرفت.

برای تعریف badge برای هر آیتم، می‌توان به صورت زیر عمل کرد:
<li class="list-group-item list-group-item-action d-flex justify-content-between align-items-center">
    Nutrition
    <span class="badge badge-info badge-pill">12</span>
</li>
با این خروجی:


با اعمال کلاس‌های badge، این نشان نمایش داده می‌شود؛ اما دقیقا در کنار متن Nutrition در اینجا. برای اینکه آن‌را به سمت دیگر این ردیف منتقل و همچنین تراز عمودی آن‌را نیز به میانه‌ی صفحه تنظیم کنیم، می‌توان از Flexbox کمک گرفت. با اعمال d-flex، این ردیف تبدیل به یک Flexbox container می‌شود و سپس می‌توان کلاس‌های مخصوص Flexbox مانند justify-content-between و align-items-center را به این ردیف اعمال کرد تا ترازهای عمودی و افقی آیتم‌های قرار گرفته‌ی درون آن تغییر کنند.



کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: Bootstrap4_08.zip
مطالب
Image Annotations
می‌خواهیم با تغییر jQuery Image Annotation  این پلاگین و برای asp.net استفاده کنیم

ایجاد دیتابیس
ابتدا یک دیتابیس به نام Coordinates  ایجاد کنید و سپس جدول زیر رو ایجاد کنید
USE [Coordinates]
GO
CREATE TABLE [dbo].[Coords2](
[top] [int] NULL,
[left] [int] NULL,
[width] [int] NULL,
[height] [int] NULL,
[text] [nvarchar](50) NULL,
[id] [uniqueidentifier] NULL,
[editable] [bit] NULL
) ON [PRIMARY]
GO

ایجاد کلاس Coords برای خواندن و ذخیره اطلاعات
public class Coords
{
    public string top;
    public string left;
    public string width;
    public string height;
    public string text;
    public string id;
    public string editable;

    public Coords(string top, string left, string width, string height, string text, string id, string editable)
    {
        this.top = top;
        this.left = left;
        this.width = width;
        this.height = height;
        this.text = text;
        this.id = id;
        this.editable = editable;


    }
}
فرم اصلی برنامه شامل 3 وب سرویس به شرح زیر می‌باشد

1-GetDynamicContext 
این متد در زمان لود اطلاعات از دیتابیس استفاده می‌شود (وقتی که postback صورت می‌گیرد)
[WebMethod]
    public static List<Coords> GetDynamicContext(string entryId, string entryName)
    {
        List<Coords> CoordsList = new List<Coords>();

        string connect = "Connection String";
        using (SqlConnection conn = new SqlConnection(connect))
        {
            string query = "SELECT [top], [left], width, height, text, id, editable FROM  Coords2";
            using (SqlCommand cmd = new SqlCommand(query, conn))
            {
                conn.Open();
                using (SqlDataReader reader=cmd.ExecuteReader())
                {
                    while (reader.Read())
                    {
                        CoordsList.Add(new Coords(reader["top"].ToString(), reader["left"].ToString(),
                                                  reader["width"].ToString(), reader["height"].ToString(),
                                                  reader["text"].ToString(), reader["id"].ToString(),
                                                  reader["editable"].ToString()));
                    }
                }
               
               conn.Close();
            }
        }

         return CoordsList;


    }

2,3 -SaveCoordsو DeleteCoords 
این دو متد هم واسه ذخیره و حذف می‌باشند که نکته خاصی ندارند و خودتون بهینه اش کنید(در فایل ضمیمه موجودند)

تغییر فایل jquery.annotate.js  جهت فراخوانی وب سرویس ها
فقط لازمه که سه قسمت زیر رو در فایل اصلی تغییر بدید
$.fn.annotateImage.ajaxLoad = function (image) {
        ///<summary>
        ///Loads the annotations from the "getUrl" property passed in on the
        ///     options object.
        ///</summary>
      
        $.ajax({
            type: "POST",
            contentType: "application/json; charset=utf-8",
            url: "Default.aspx/GetDynamicContext",
            data: "{'entryId': '" + 1 + "','entryName': '" + 2 + "'}",
            dataType: "json",
            success: function (msg) {
                image.notes = msg.d;
                $.fn.annotateImage.load(image);
            }
        });
};

 $.fn.SaveCoords = function (note) {
        $.ajax({
            type: "POST",
            contentType: "application/json; charset=utf-8",
            url: "Default.aspx/SaveCoords",
            data: "{'top': '" + note.top + "','left': '" + note.left + "','width': '" + note.width + "','height': '" + note.height + "','text': '" + note.text + "','id': '" + note.id + "','editable': '" + note.editable + "'}",
            dataType: "json",
            success: function (msg) {
                note.id = msg.d;
             }
        });
 };
$.fn.annotateView.prototype.edit = function () {
///<summary>
///Edits the annotation.
///</summary>
if (this.image.mode == 'view') {
this.image.mode = 'edit';
var annotation = this;
// Create/prepare the editable note elements
var editable = new $.fn.annotateEdit(this.image, this.note);
$.fn.annotateImage.createSaveButton(editable, this.image, annotation);
// Add the delete button
var del = $('<a>حذف</a>');
del.click(function () {
var form = $('#image-annotate-edit-form form');
$.fn.annotateImage.appendPosition(form, editable)
if (annotation.image.useAjax) {
$.ajax({
type: "POST",
contentType: "application/json; charset=utf-8",
url: "Default.aspx/DeleteCoords",
// url: annotation.image.deleteUrl,
// data: form.serialize(),
data: "{'id': '" + editable.note.id + "'}",
dataType: "json",
success: function (msg) {
// image.notes = msg.d;
// $.fn.annotateImage.load(image);
},
error: function (e) { alert("An error occured deleting that note.") }
});
}
annotation.image.mode = 'view';
editable.destroy();
annotation.destroy();
});
editable.form.append(del);
$.fn.annotateImage.createCancelButton(editable, this.image);
}
};
این پروژه شامل یه سری فایل css هم هست که می‌تونید کل پروژه رو از  اینجا دانلود کنید
نظرات مطالب
C# 7 - Tuple return types and deconstruction
مزیت خروجی‌های از نوع Tuple برای طراحان کتابخانه‌ها 
تبدیل خروجی‌های dynamic قبلی
// query dapper via "dynamic"
int id = ...
var row = conn.QuerySingle("select Name, LastUpdated from Records where Id=@id", new {id});
string name = row.Name; // "dynamic"
به tuple جدید
// query dapper via C# 7 tuples
int id = ...
var row = conn.QuerySingle<(string name, DateTime lastUpdated)>(
     "select Name, LastUpdated from Records where Id=@id", new {id});
// use row.name and row.lastUpdated
با مزیت نداشتن هیچ نوع سربار اضافه‌ای (کد dynamic ابتدایی جهت پردازش، DLR را وارد صحنه می‌کند؛ اما کد فوق خیر. به علاوه چون value type است، حتی سربار heap allocation را هم ندارد).
مطالب
Blazor 5x - قسمت هفتم - مبانی Blazor - بخش 4 - انتقال اطلاعات از کامپوننت‌های فرزند به کامپوننت والد
در قسمت پنجم، روش انتقال اطلاعات را از کامپوننت‌های والد، به کامپوننت‌های فرزند توسط پارامترها، بررسی کردیم. در این قسمت، حالت عکس آن‌را بررسی خواهیم کرد. برای مثال فرض کنید که کاربری قصد انتخاب بیش از یک اتاق را دارد و checkbox انتخاب هر اتاق، درون کامپوننت مجزای آن اتاق تعریف شده و درون کامپوننت والد نمایش دهنده‌ی لیست اتاق‌ها نیست. اکنون می‌خواهیم با انتخاب اتاق‌ها توسط کاربر، جمع تعداد اتاق‌های انتخاب شده را در کامپوننت والد نمایش دهیم. بنابراین باید بتوان اطلاعاتی را از کامپوننت‌های فرزند، به کامپوننت والد انتقال داد.


در این تصویر، checkboxهای انتخاب شده، درون کامپوننت‌های مجزای فرزند و گزارش جمع نهایی ارائه شده، در کامپوننت والد قرار دارند.


معرفی Event Call Back

در این قسمت قصد داریم به کامپوننت Pages\LearnBlazor\LearnBlazor‍Components\IndividualRoom.razor که در مثال این سری تکمیل کردیم، یک checkbox انتخاب را نیز اضافه کنیم تا کاربرها بتوانند در زمان نمایش لیست اتاق‌ها در کامپوننت Pages\LearnBlazor\DemoHotel.razor، بیش از یک اتاق را انتخاب کنند.
برای این منظور در ابتدا به کامپوننت DemoHotel مراجعه کرده و فیلد SelectedRooms را در آن تعریف کرده و ذیل عنوان Hotel Rooms نمایش می‌دهیم:
@page "/demoHotel"

        <div class="col-12">
            <h4 class="text-info">Hotel Rooms</h4>
            <span>Rooms Selected - @SelectedRooms</span>
        </div>
        @foreach (var room in Rooms)
        {
            <IndividualRoom Room="room"></IndividualRoom>
        }

@code{

    int SelectedRooms;

    void RoomSelectionCounterChanged(bool isRoomSelected)
    {
        if (isRoomSelected)
        {
            SelectedRooms++;
        }
        else
        {
            SelectedRooms--;
        }
    }
    // ...
}
همچنین متد RoomSelectionCounterChanged را هم برای تغییر مقدار SelectedRooms تعریف کرده‌ایم. اما این متد به تنهایی کار نمی‌کند و باید بتوان آن‌را به کامپوننت فرزند <IndividualRoom Room="room"></IndividualRoom> انتقال داد تا در زمان انتخاب آن اتاق (و یا عدم انتخاب آن) در کامپوننت IndividualRoom، پارامتر bool isRoomSelected بر اساس وضعیت checkbox آن دریافت شده و در نتیجه مقدار جاری SelectedRooms، یک واحد کم یا زیاد شود. بنابراین نیاز است تا بتوان اشاره‌گری از یک متد کامپوننت سطح بالا را به یک کامپوننت سطح پایین و فرزند آن انتقال داد. اینکار در Blazor توسط EventCallback‌ها انجام می‌شود.
در ادامه به کامپوننت IndividualRoom.razor مراجعه کرده و کدهای آن را به صورت زیر تغییر می‌دهیم:
<input type="checkbox" @onchange="RoomCheckBoxSelectionChanged" />

@code
{
    //...

    [Parameter]
    public EventCallback<bool> OnRoomCheckBoxSelection { get; set; }

    async Task RoomCheckBoxSelectionChanged(ChangeEventArgs e)
    {
        await OnRoomCheckBoxSelection.InvokeAsync((bool)e.Value);
    }
}
ابتدا یک checkbox را جهت فراهم آوردن امکان انتخاب یک اتاق اضافه کرده‌ایم. سپس رخ‌داد onchange آن‌را به متد RoomCheckBoxSelectionChanged متصل کرده‌ایم. نوع پارامتر این متد را با نزدیک کردن اشاره‌گر ماوس به onchange@ چک باکس می‌توان مشاهده کرد:


تا اینجا فقط یک رخ‌داد را به یک متد، در همان کامپوننت متصل کرده‌ایم. هربار که checkbox تعریف شده انتخاب شود، متد رویدادگردان RoomCheckBoxSelectionChanged اجرا می‌شود. مرحله‌ی بعد، انتقال اطلاعات آن، به کامپوننت والد است که اینکار توسط پارامتر OnRoomCheckBoxSelection صورت می‌گیرد. کار آن، انتقال وضعیت checkbox، به متد RoomSelectionCounterChanged کامپوننت والد است.
بنابراین در اینجا نیاز است تا بتوان ارجاعی از این متد کامپوننت والد را به کامپوننت فرزند ارسال کرد که EventCallback تعریف شده‌ی به صورت پارامتر، چنین هدفی را برآورده می‌کند. با پارامتر تعریف شدن آن، می‌توان OnRoomCheckBoxSelection را به صورت زیر، به هر المان تعریف کننده‌ی کامپوننت IndividualRoom در کامپوننت DemoHotel اضافه کرد:
@foreach (var room in Rooms)
{
    <IndividualRoom OnRoomCheckBoxSelection="RoomSelectionCounterChanged" Room="room"></IndividualRoom>
}
در این تعریف، پارامتر Room، یک پارامتر ورودی است و پارامتر OnRoomCheckBoxSelection، به نوعی یک پارامتر خروجی است که با اتصال به متدی در همین کامپوننت، امکان دریافت اطلاعات و رویدادها را از یک کامپوننت سطح پایین‌تر پیدا می‌کند.

بنابراین به صورت خلاصه، هر زمانیکه یک checkbox در کامپوننت IndividualRoom انتخاب می‌شود، در نتیجه‌ی آن متد منتسب به EventCallback ارسالی به آن کامپوننت نیز فراخوانی می‌گردد که اینکار، سبب اجرای کدی در کامپوننت والد خواهد شد.


یک تمرین: انتقال رویداد انتخاب شدن یک div به کامپوننت والد

در بخش 2، در انتهای مطلب، لیست امکانات رفاهی هتل را هم نمایش دادیم. در اینجا می‌خواهیم اگر کاربری بر روی خروجی کامپوننت یکی از امکانات موجود کلیک کرد (کلیک بر روی div آن)، نام آن ویژگی در کامپوننت والد نمایش داده شود.
برای این منظور کامپوننت Pages\LearnBlazor\LearnBlazor‍Components\IndividualAmenity.razor را به صورت زیر تغییر می‌دهیم:
<div class="bg-light border p-2 col-5 offset-1 mt-2"
    @onclick="args => AmenitySelectionChanged(args, Amenity.Name)">
    <h4 class="text-secondary">Amenity - @Amenity.Id</h4>
    @Amenity.Name<br />
    @Amenity.Description<br />
</div>

@code
{
    [Parameter]
    public BlazorAmenity Amenity { get; set; }

    [Parameter]
    public EventCallback<string> OnAmenitySelection { get; set; }

    protected async Task AmenitySelectionChanged(MouseEventArgs e, string name)
    {
        await OnAmenitySelection.InvokeAsync(name);
    }
}
هدف از این مثال، آشنایی با نحوه‌ی تغییر امضای متد منتسب به رویداد onclick@ است. چون نوع پارامتر متد متناظر با آن، از نوع MouseEventArgs است (<EventCallback<MouseEventArgs) و نه از نوع ChangeEventArgs مثال قبلی که به همراه خاصیت Value مفیدی بود:


در اینجا نیاز خواهیم داشت تا اطلاعات رشته‌ای نام Amenity جاری را پس از کلیک بر روی div، به کامپوننت والد انتقال دهیم و MouseEventArgs فقط به همراه اطلاعات مختصات محل قرارگیری اشاره‌گر ماوس است. در یک چنین حالتی می‌توان با استفاده از anonymous method زیر، امضای متد منتسب به آن‌را تغییر داد:
@onclick="args => AmenitySelectionChanged(args, Amenity.Name)"
اکنون با هر بار کلیک بر روی div، نام Amenity جاری از طریق EventCallback تعریف شده، به سمت کامپوننت والد ارسال می‌شود. بنابراین مرحله‌ی بعدی، مراجعه به کامپوننت DemoHotel.razor است و استفاده از پارامتر جدید OnAmenitySelection:
@page "/demoHotel"

    @foreach (var amenity in AmenitiesList)
    {
      <IndividualAmenity OnAmenitySelection="AmenitySelectionChanged" Amenity="amenity"></IndividualAmenity>
    }

    <div class="col-12">
        <p class="text-secondary"> Selected Amenity : @SelectedAmenity </p>
    </div>

@code{

    string SelectedAmenity = "";

    void AmenitySelectionChanged(string amenity)
    {
        SelectedAmenity = amenity;
    }
}
ابتدا پارامتر جدید OnAmenitySelection کامپوننت IndividualAmenity به متد AmenitySelectionChanged همین کامپوننت متصل می‌شود. امضای آن بر اساس نوع پارامتر <EventCallback<string کامپوننت IndividualAmenity تعیین شده‌است.
سپس این پارامتر رشته‌ای دریافتی، به فیلد جدید SelectedAmenity انتساب داده می‌شود که پس از پایان این متد و رویداد، سبب درج آن در زیر حلقه‌ی نمایش AmenitiesList خواهد شد:



کدهای کامل این مطلب را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: Blazor-5x-Part-07.zip
بازخوردهای دوره
ایجاد یک کلاس جدید پویا و وهله‌ای از آن در زمان اجرا توسط Reflection.Emit
الان لیست رو به صورت زیر ایجاد کنید
List<object> items = new List<object>();
هر آیتم این لیست، یک وهله از شیء پویایی خواهد بود که تهیه کردید.
گرید شما هم اگر حالت auto generate columns را پشتیبانی کند، بدون مشکل کار خواهد کرد.
نظرات مطالب
ایجاد یک Repository در پروژه برای دستورات EF
برای مواردی که خروجی یک لیست (تعدادی آیتم) باشد از Property استفاده نمی‌شود. مثلا برای All باید از Method استفاده کنید. Properties vs. Methods
بهتر است برای خروجی متد هایی مانند All نیز به جای لیست از IEnumerable یا IQueryable استفاده کنید.
متد‌های Update و Insert نیز به طور جداگانه تعریف شوند.  (قرار است هر متد تنها یک وظیفه داشته باشد)