که من در کد نویسی تگ changefreq را 1 و تگ priority را always قراار دادم.ظاهرا جابجا نوشتین
در قسمت قبل کلیات نحوه‌ی استفاده از Animation در Angular را مورد بررسی
قرار دادیم. در این بخش قصد داریم نحوه‌ی اعمال Animation های پیشرفته‌تری
را مورد بررسی قرار دهیم.
وضعیت void
این وضعیت به تمامی المانهایی که به view متصل نیستند، اعمال خواهد شد. این عدم اتصال به view برای یک المان میتواند بخاطر این باشد که این المان هنوز به صفحه وارد نشده است یا اینکه قبلا در صفحه بوده و الان در حال حذف شدن است.
درکل وضعیت void برای تعریف انیمیشنی در هنگام ورود و خروج المان به و از صفحه مورد استفاده قرار میگیرد. برای مثال گذار *=>void به تمامی المانهایی که view را ترک می‌کنند اعمال خواهد شد و void=>* به المانهایی که به view اضافه می‌شوند.
قطعه کد زیر سبب تعریف انیمیشنی بر روی المنتهای ورودی و خروجی از صفحه خواهد شد:
animations: [
trigger('flyInOut', [
transition('void => *', [
style({transform: 'translateX(-100%)'}),
animate(100)
]),
transition('* => void', [
animate(100, style({transform: 'translateX(100%)'}))
])
])
] در این قطعه کد یک trigger به نام flyInOut تعریف شده است که در آن برای گذار ورود و خروج المنت در صفحه، انیمیشن تعریف شده است. همانطور که واضح است نیازی به تعریف حالت void، توسط تابع state وجود ندارد.
کد زیر نحوه استفاده از این trigger را نشان میدهد
(با فرض اینکه لیستی از کاربران را در متغییر users داریم که با
فراخوانی متد addNewUser یک آیتم به آن اضافه شده و با زدن دکمه Remove آیتم مورد نظر
از لیست حذف میشود):
<ul>
<li *ngFor="let user of users" [@flyInOut]>
{{user.FirstName}}
<button (click)="remove(user)">Remove</button>
</li>
</ul>
<button (click)="addNewUser()">Add New User</button> همچنین به جای void=>* در تابع transition، از :enter و به جای *=>void، از :leave میتوان استفاده کرد.
transition(':enter', [ ... ]); // void => *
transition(':leave', [ ... ]); // * => void واضح است که شما میتوانید از حالت void به هر حالت
تعریف شده‌ی توسط خودتان نیز گذاری را تعریف کنید. برای مثال اگر قبلا حالت active و inactive را با استفاده
از تابع state
ساخته باشید، گذارهای زیر قابل تعریف خواهند بود و هیچگونه محدودیتی وجود نخواهد
داشت:
transition('void => inactive', //...)
transition('inactive => void', //...)
transition('void => active', //..)
transition('active => void', //...)
کاربرد * در style
فرض کنید می‌خواهیم گذاری را تعریف کنیم که هنگام ورود
المنت، در ابتدا ارتفاع المنت را به مقداری 0px تنظیم
کرده و سپس همراه با یک انیمیشن، مقدار ارتفاع را به مقدار اصلی تنظیم خواهد کرد. چالشی
که در اینجا وجود دارد این است که مقدار ارتفاع المنت مشخص نیست و بستگی به اندازه
صفحه نمایش داشته و توسط آن css تنظیم
خواهد شد. در اینجا میتوان از * برای
بدست آورن مقدار جاری یک خصوصیت از استایل استفاده کرد:
transition('void => *', [
style({height: 0 }),
animate(1000,style({ color: '*' }))
]),
انیمیشن چند مرحله‌ای با استفاده از Keyframes
تا اینجا تمامی انیمیشنهایی را که بررسی کردیم، یک انیمیشن یک مرحله‌ای بودند. در صورتیکه یک انیمیشن حرفه‌ای، متشکل از چند مرحله گذار خواهد بود. برای انجام اینکار از تابع Keyframes استفاده میکنیم. برای مثال می‌خواهیم انیمیشن ورود المنت را به صورتی در نظر بگیریم که المنت در ابتدا در نقطه -75% بالاتر از مکانی‌که در آنجا نمایش داده خواهد شد، با opacity صفر شروع به حرکت کرده و در مرحله بعد به نقطه 35px پائین‌تر از مکان اصلی خود آمده و opacity نیم را خواهد داشت و در نهایت، با حرکت بعدی به جای اصلی خود خواهد رفت و opacity یک را پیدا میکند.
animations: [
trigger('flyInOut', [
transition('void => *', [
animate(300, keyframes([
style({opacity: 0, transform: 'translateY(-75%)', offset: 0}),
style({opacity: 0.5, transform: 'translateY(35px)', offset: 0.3}),
style({opacity: 1, transform: 'translateY(0)', offset: 1.0})
]))
])
])
] تابع Keyframes آرایه‌ای از تابع style را دریافت میکند که هر تابع شامل خصوصیتهای انیمیشن به همراه یه خصوصیت offset است. این خصوصیت اختیاری است و مقدار صفر تا یک را قبول میکند و بیانگر زمان اجرای تابع style بعدی است.
رخداد شروع و پایان انیمیشن
با استفاده از @triggerName.start و @triggerName.done با شروع و پایان انیمیشن خود میتوانید یک تابع سفارشی را نیز اجرا کنید. برای مثال کد زیر را در نظر بگیرید:
template: `
<ul>
<li *ngFor="let hero of heroes"
(@flyInOut.start)="animationStarted($event)"
(@flyInOut.done)="animationDone($event)"
[@flyInOut]="'in'">
{{hero.name}}
</li>
</ul>
`, در این مثال هنگام شروع انیمیشن تابع animationStarted و پس از اتمام انیمیشن، تابع animationDone اجرا خواهند شد.
PM> Install-Package Microsoft.AspNet.SignalR.JS
Signalr.exe ghp http://localhost/
$.connection
$.connection.chatHub
<!DOCTYPE>
<html>
<head>
<title></title>
<script src="Scripts/jquery-1.6.4.min.js" type="text/javascript"></script>
<script src="Scripts/jquery.signalR-1.0.1.min.js" type="text/javascript"></script>
<script src="http://localhost:1072/signalr/hubs" type="text/javascript"></script>
</head>
<body>
<div>
<input id="txtMsg" type="text" /><input id="send" type="button" value="send msg" />
<ul id="messages">
</ul>
</div>
<script type="text/javascript">
$(function () {
var chat;
$.connection.hub.logging = true; //اطلاعات بیشتری را در جاوا اسکریپت کنسول مرورگر لاگ میکند
chat = $.connection.chat; //این نام مستعار پیشتر توسط ویژگی نام هاب تنظیم شده است
chat.client.hello = function (message) {
//متدی که در اینجا تعریف شده دقیقا مطابق نام متد پویایی است که در هاب تعریف شده است
//به این ترتیب سرور میتواند کلاینت را فراخوانی کند
$("#messages").append("<li>" + message + "</li>");
};
$.connection.hub.start(/*{ transport: 'longPolling' }*/); // فاز اولیه ارتباط را آغاز میکند
$("#send").click(function () {
// Hub's `SendMessage` should be camel case here
chat.server.sendMessage($("#txtMsg").val());
});
});
</script>
</body>
</html><script src="http://localhost:1072/signalr/hubs" type="text/javascript"></script>
- webSockets - forverFrame - serverSentEvents - longPolling
$.connection.hub.url = 'http://localhost:1072/signalr'; //چون در یک پروژه دیگر قرار داریم
using System;
using System.Web;
using System.Web.Routing;
using Microsoft.AspNet.SignalR;
namespace SignalR02
{
public class Global : HttpApplication
{
protected void Application_Start(object sender, EventArgs e)
{
// Register the default hubs route: ~/signalr
RouteTable.Routes.MapHubs(new HubConfiguration
{
EnableCrossDomain = true
});
}
}
}SignalR: Auto detected cross domain url. jquery.signalR-1.0.1.min.js:10 SignalR: Negotiating with 'http://localhost:1072/signalr/negotiate'. jquery.signalR-1.0.1.min.js:10 SignalR: SignalR: Initializing long polling connection with server. jquery.signalR-1.0.1.min.js:10 SignalR: Attempting to connect to 'http://localhost:1072/signalr/connect?transport=longPolling&connectionToken…NRh72omzsPkKqhKw2&connectionData=%5B%7B%22name%22%3A%22chat%22%7D%5D&tid=3' using longPolling. jquery.signalR-1.0.1.min.js:10 SignalR: Longpolling connected jquery.signalR-1.0.1.min.js:10
<!DOCTYPE>
<html>
<head>
<title></title>
<script src="Scripts/jquery-1.6.4.min.js" type="text/javascript"></script>
<script src="Scripts/jquery.signalR-1.0.1.min.js" type="text/javascript"></script>
</head>
<body>
<div>
<input id="txtMsg" type="text" /><input id="send" type="button" value="send msg" />
<ul id="messages">
</ul>
</div>
<script type="text/javascript">
$(function () {
$.connection.hub.logging = true; //اطلاعات بیشتری را در جاوا اسکریپت کنسول مرورگر لاگ میکند
var connection = $.hubConnection();
connection.url = 'http://localhost:1072/signalr'; //چون در یک پروژه دیگر قرار داریم
var proxy = connection.createHubProxy('chat');
proxy.on('hello', function (message) {
//متدی که در اینجا تعریف شده دقیقا مطابق نام متد پویایی است که در هاب تعریف شده است
//به این ترتیب سرور میتواند کلاینت را فراخوانی کند
$("#messages").append("<li>" + message + "</li>");
});
$("#send").click(function () {
// Hub's `SendMessage` should be camel case here
proxy.invoke('sendMessage', $("#txtMsg").val());
});
connection.start();
});
</script>
</body>
</html>PM> Install-Package Microsoft.AspNet.SignalR.Client
using System;
using Microsoft.AspNet.SignalR.Client.Hubs;
namespace SignalR02.WinClient
{
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
var hubConnection = new HubConnection(url: "http://localhost:1072/signalr");
var chat = hubConnection.CreateHubProxy(hubName: "chat");
chat.On<string>("hello", msg => {
Console.WriteLine(msg);
});
hubConnection.Start().Wait();
chat.Invoke<string>("sendMessage", "Hello!");
Console.WriteLine("Press a key to terminate the client...");
Console.Read();
}
}
}
[BreezeController]
public class AccountController : ApiController
{
...
} module Interfaces {
export interface IAuthService {
user: Models.IUserToken
getUserInfo(accessToken);
login(data);
logOut();
register(data);
changePassword(data);
accessToken(accessToken, data);
}
} "grant_type=password & username=myusername & password=mypassword";
var ajaxAdapter = breeze.config.getAdapterInstance("ajax");
breeze.ajaxpost(ajaxAdapter); .withParameters({
$method: 'POST',
$encoding: 'JSON',
$data: newData
} module AdApps {
var securityUrls = {
site: '/',
login: '/token',
logout: 'logout',
register: 'register',
userInfo: 'getUserInfo',
changePassword: 'changePassword',
}
export class AuthService implements Interfaces.IAuthService {
private manager: breeze.EntityManager;
constructor(
private _breeze: typeof breeze,
private $http: ng.IHttpProvider,
private toaster: ngtoaster.IToasterService,
private $location: ng.ILocationService) {
var dataService = new _breeze.DataService({
serviceName: "/breeze/Account",
hasServerMetadata: false
});
var metadataStore = new _breeze.MetadataStore({
namingConvention: _breeze.NamingConvention.camelCase
});
this.manager = new _breeze.EntityManager({
dataService: dataService,
metadataStore: metadataStore,
saveOptions: new _breeze.SaveOptions({
allowConcurrentSaves: true, tag: [{}]
})
});
}
user: Models.IUserToken;
accessToken(accessToken, data): string {
if (accessToken === 'clear') {
localStorage.removeItem('accessToken');
delete this.$http.defaults.headers.common.Authorization;
}
else {
window.localStorage.setItem("accessToken", accessToken);
this.$http.defaults.headers.common.Authorization = 'Bearer ' + accessToken;
}
return accessToken;
}
getUserInfo(): ng.IPromise<any> {
var query = this._breeze.EntityQuery.from(securityUrls.userInfo);
return this.manager.executeQuery(query).then(data => {
return data.results[0];
});
}
login(data: any): ng.IPromise<any> {
var newData = "grant_type=password&username=" + data.userName + "&password=" + data.password;
var query = this._breeze.EntityQuery.from(securityUrls.login)
.withParameters({
$method: 'POST',
$encoding: 'JSON',
$data: newData
});
return this.manager.executeQuery(query).then(data => {
var self = this;
var result = data.results[0] as any;
self.accessToken(result.access_token, data.results[0]);
self.user = <Models.IUserToken>{};
self.user = <Models.IUserToken>result;
return result;
});
}
logOut(): ng.IPromise<any> {
var query = this._breeze.EntityQuery.from(securityUrls.logout)
.withParameters({
$method: 'POST',
$encoding: 'JSON',
});
return this.manager.executeQuery(query).then(data => {
this.user = null;
this.accessToken('clear', null);
this.$location.path("/");
});
}
register(data: Object): ng.IPromise<any> {
var query = this._breeze.EntityQuery.from(securityUrls.register)
.withParameters({
$method: 'POST',
$encoding: 'JSON',
$data: data
});
return this.manager.executeQuery(query).then(data => { });
}
changePassword(data: Object): ng.IPromise<any> {
var query = this._breeze.EntityQuery.from(securityUrls.changePassword)
.withParameters({
$method: 'POST',
$encoding: 'JSON',
$data: data
});
return this.manager.executeQuery(query).then(data => { });
}
}
} module AdApps {
export class HttpInterceptor {
private static _toaster: ngtoaster.IToasterService;
private static _$q: ng.IQService;
constructor(
private $q: ng.IQService,
private toaster: ngtoaster.IToasterService,
private $location: ng.ILocationService) {
HttpInterceptor._toaster = toaster;
HttpInterceptor._$q = $q;
}
request(config): string {
config.headers = config.headers || {};
var authData = window.localStorage.getItem("accessToken");
if (authData) {
config.headers.Authorization = "Bearer " + authData;
}
return config;
};
response(response): ng.IPromise<any> {
if (response.data && response.data.message && response.status === 200) {
HttpInterceptor._toaster.success(response.data.message)
}
return HttpInterceptor._$q.resolve(response);
};
responseError(response): ng.IPromise<any> {
var self = this;
var data = response.data;
var title = "خطا";
var messages = [];
if (data) {
if (data.error) {
title = data.error;
}
if (data.message) {
messages.push(data.message);
}
if (data.Message) {
messages.push(data.Message);
}
if (data.ModelState) {
angular.forEach(data.ModelState, function (errors, key) {
if (key.substr(0, 1) != "$")
{ messages.push(errors); }
});
}
if (data.exceptionMessage) {
messages.push(data.exceptionMessage);
}
if (data.ExceptionMessage) {
messages.push(data.ExceptionMessage);
}
if (data.error_description) {
messages.push(data.error_description);
}
if (messages.length > 0) {
HttpInterceptor._toaster.error(title, messages.join("<br/>"));
}
if (response.status === "401") {
self.$location.path("/ورود");
}
}
return HttpInterceptor._$q.reject(response);
}
}
} module AdApps {
class SecurityCtrl {
constructor(private $scope: Interfaces.IAuthScope, private authService: AuthService) {
$scope.authService = authService;
if (window.localStorage.getItem("accessToken") != null) {
authService.getUserInfo().then(function (data) {
$scope.authService.user = data;
});
}
$scope.logOut = function () {
return authService.logOut().then(function () { });
}
}
}
define(["angularAmd", "angular", "factory/AuthService", "factory/httpInterceptor"], (angularAmd, ng) => {
angularAmd = angularAmd.__proto__;
var app = ng.module("AngularTypeScript", ['ngRoute', 'breeze.angular', 'toaster']);
var viewPath = "app/views/";
var controllerPath = "app/controller/";
app.config(['$routeProvider', '$httpProvider', function ($routeProvider, $httpProvider) {
$httpProvider.interceptors.push("HttpInterceptor");
$routeProvider
.when("/", angularAmd.route({
templateUrl: viewPath + "home.html",
controllerUrl: controllerPath + "home.js"
}))
.when("/login", angularAmd.route({
templateUrl: viewPath + "login.html",
controllerUrl: controllerPath + "login.js"
}))
.when("/register", angularAmd.route({
templateUrl: viewPath + "register.html",
controllerUrl: controllerPath + "register.js"
}))
.when("/changePassword", angularAmd.route({
templateUrl: viewPath + "change-password.html",
controllerUrl: controllerPath + "changePassword.js"
}))
.otherwise({ redirectTo: '/' });
}
]);
app.service('AuthService', ['breeze', '$http', 'toaster', '$location', AuthService]);
app.service("HttpInterceptor", ["$q", "toaster", "$location", HttpInterceptor]);
app.controller('SecurityCtrl', ['$scope', 'AuthService', SecurityCtrl]);
return angularAmd.bootstrap(app);
});
} module AdApps {
define(['app'], function (app) {
app.controller('LoginCtrl', ["$scope", "AuthService", "$location", LoginCtrl]);
});
export class LoginCtrl {
constructor($scope: Interfaces.ILoginScope, authService: AuthService, $location: ng.ILocationService) {
$scope.submit = function () {
authService.login(angular.copy($scope.form))
.then(function (data) {
this.$location.path("/");
})
};
}
}
} <div ng-controller="LoginCtrl">
<div>
<i></i>
<span>ورود</span>
<div>
<div>
</div>
</div>
</div>
<div>
<div>
<div>
<form name="Form" id="form1">
<fieldset>
<div>
<div>
<input
name="username"
ng-model="form.userName"
placeholder="نام کاربری"
required>
<span>
<i></i>
</span>
</div>
</div>
<div>
<div>
<input name="password"
type="password"
ng-model="form.password"
placeholder="{{'Password'}}"
validator="required">
<span>
<i></i>
</span>
</div>
</div>
</fieldset>
<div>
<button type="submit" ng-click="submit()">ورود</button>
</div>
</form>
</div>
</div>
</div>
</div> requirejs.config({
paths: {
"app": "app",
"angularAmd": "/Scripts/angularAmd",
"angular": "/Scripts/angular",
"breezeAjaxpost": "/Scripts/breeze/breeze.ajaxpost",
"breeze": "/Scripts/breeze/breeze.debug",
"breezeAngular": "/Scripts/breeze/breeze.angular",
"bootstrap": "/Scripts/bootstrap",
"angularRoute": "/Scripts/angular-route",
"jquery": "/Scripts/jquery-2.2.2",
"entityManagerService": "factory/entityManagerService",
"toaster": "/Scripts/toaster",
},
waitSeconds: 0,
shim: {
"angular": { exports: "angular" },
"angularRoute": { deps: ["angular"] },
"bootstrap": { deps: ["jquery"] },
"breeze": { deps: ["jquery"] },
"breezeAngular": {
deps: ["angular", "breeze"]
},
"toaster": { deps: ["angular"] },
"app": {
deps: ["bootstrap", "angularRoute", "toaster", "breezeAngular", "breezeAjaxpost"]
}
}
});
require(["app"]); C:\Windows\System32\inetsrv\config\applicationHost.config
| خصوصیت | توضیح |
| customLogPluginClsid | یک پارامتر رشته‌ای اختیاری که در آن، آی دی کلاس یا کلاس‌هایی نوشته میشود که برای custom logging نوشته شده‌اند و این گزینه ترتیب اجرای آنها را تعیین میکند. |
| directory | اختیاری است. محل ذخیره‌ی لاگ فایل‌ها را مشخص میکند و در صورتیکه ذکر نشود، همان مسیر پیش فرض است. |
| enabled | اختیاری است. فعال بودن سیستم لاگ برای آن سایت را مشخص میکند. مقدار پیش فرض آن true است. |
| flushByEntryCountW3CLog | این مقدار مشخص میکند چند رخداد باید اتفاق بیفتد تا عمل ذخیره سازی لاگ صورت گیرد. اگر بعد از هر رخداد عمل ثبت لاگ انجام شود، سرعت ثبت لاگ‌ها بالا می‌رود؛ ولی باعث استفاده‌ی مداوم از منابع و همچنین درخواست ثبت اطلاعات را روی دیسک خواهد داد و تاوان آن با زیاد شدن عملیات روی دیسک، پرداخته خواهد شد. ولی در حالتیکه چند رخداد را نگهداری سپس دسته‌ای ثبت کند، باعث افزایش کارآیی و راندمان سرور خواهد شد. در صورتیکه سرور به مشکلات لحظه‌ای برخورد میکند مقدار آن را کاهش دهید. مقدار پیش فرض 0 است. یعنی اینکه ثبت، بعد از 64000 لاگ خواهد بود. |
| localTimeRollover | نحوه‌ی نامگذاری فایلهای لاگ را مشخص میکند که مقدار بولین گرفته و اختیاری است. به طور پیش فرض مقدار false دارد. |
| logExtFileFlags | این گزینه در حالتی به کارتان می‌آید که فرمت W3C را برای ثبت لاگ‌ها انتخاب کرده باشید و در اینجا مشخص می‌کنید که چه فیلدهایی باید در لاگ باشند و اگر بیش از یکی بود میتوان با ، (کاما) از هم جدایشان کرد. |
| logFormat | نوع فرمت ذخیره سازی لاگ‌ها |
| logSiteId | اختیاری است و مقدار پیش فرض آن true است. بدین معنا که کد یا شماره‌ی سایت هم در لاگ خواهد بود و این در حالتی است که گزارش در سطح سرور باشد. در غیر این صورت اگر هر سایت، جداگانه لاگی برای خود داشته باشد، ذکر نمی‌گردد. |
| logTargetW3C | اختیاری است و و مقدار file و *ETW را میگیرد که به طور پیش فرض روی File تنظیم است. در این حالت فایل لاگ‌ها در یک فایل متنی توسط http.sys ذخیره میشود. ولی موقعیکه از ETW استفاده میشود، http.sys با استفاده از iislogprovider داده‌ها را به سمت ETW ارسال میکند که منجر به اجرای سرویس Logsvc شده که از داده‌ها کوئری گرفته و آنها را مستقیما از پروسه‌های کارگر جمع آوری و به سمت فایل لاگ ارسال میکند. همچنین انتخاب این دو گزینه نیز ممکن است. |
| maxLogLineLength | حداکثر تعداد خطی که یک لاگ میتواند داشته باشد تا اینکه بتوانید در مصرف دیسک سخت صرفه جویی کنید و بیشتر کاربرد آن برای لاگ‌های کاستوم است. این عدد باید از نوع Uint باشد و اختیاری است و از 2 تا 65536 مقدار میپذیرد که مقدار پیش فرض آن 65536 میباشد. |
| period | همان مبحث زمان بندی در مورد ایجاد فایلهای لاگ است که در مقاله‌ی پیشین برسی کردیم و مقادیر Dialy,Hourly,monthlyو weekly را میپذیرد. همچنین maxsize هم هست؛ موقعی که لاگ به نهایت حجمی که برای آن تعیین کردیم میرسد. |
| truncateSize | اختیاری است و مقدار آن از نوع int64 است. حداکثر حجم یک فایل لاگ را مشخص میکند تا اگر period روی maxsize تنظیم شده بود، حداکثر حجم را میتوان از اینجا تعیین نمود. در مقاله پیشین در این باره صحبت کردیم؛ حداقل عدد برای آن 1,048,576 است و اگر کمتر از آن بنویسید، سیستم همین عدد 1,048,576 را در نظر خواهد گرفت. مقدار پیش فرض آن 20971520 می باشد. |
<system.applicationHost>
<sites>
<siteDefaults>
<logFile logFormat="W3C"
directory="%SystemDrive%\inetpub\logs\LogFiles"
enabled="true">
<customFields>
<clear/>
<add logFieldName="ContosoField" sourceName="ContosoSource"
sourceType="ServerVariable" />
</customFields>
</logFile>
</siteDefaults>
</sites>
</system.applicationHost> appcmd.exe set config -section:system.applicationHost/sites /siteDefaults.logFile.enabled:"True" /commit:apphost appcmd.exe set config -section:system.applicationHost/sites /siteDefaults.logFile.logFormat:"W3C" /commit:apphost appcmd.exe set config -section:system.applicationHost/sites /siteDefaults.logFile.directory:"%SystemDrive%\inetpub\logs\LogFiles" /commit:apphost
using System;
using System.Text;
using Microsoft.Web.Administration;
internal static class Sample
{
private static void Main()
{
using (ServerManager serverManager = new ServerManager())
{
Configuration config = serverManager.GetApplicationHostConfiguration();
ConfigurationSection sitesSection = config.GetSection("system.applicationHost/sites");
ConfigurationElement siteDefaultsElement = sitesSection.GetChildElement("siteDefaults");
ConfigurationElement logFileElement = siteDefaultsElement.GetChildElement("logFile");
logFileElement["logFormat"] = @"W3C";
logFileElement["directory"] = @"%SystemDrive%\inetpub\logs\LogFiles";
logFileElement["enabled"] = true;
serverManager.CommitChanges();
}
}
} var adminManager = new ActiveXObject('Microsoft.ApplicationHost.WritableAdminManager');
adminManager.CommitPath = "MACHINE/WEBROOT/APPHOST";
var sitesSection = adminManager.GetAdminSection("system.applicationHost/sites", "MACHINE/WEBROOT/APPHOST");
var siteDefaultsElement = sitesSection.ChildElements.Item("siteDefaults");
var logFileElement = siteDefaultsElement.ChildElements.Item("logFile");
logFileElement.Properties.Item("logFormat").Value = "W3C";
logFileElement.Properties.Item("directory").Value = "%SystemDrive%\\inetpub\\logs\\LogFiles";
logFileElement.Properties.Item("enabled").Value = true;
adminManager.CommitChanges(); IIS را باز کنید و در لیست درختی، سرور را انتخاب کنید. در قسمت FTP میتوانید گزینه‌ی Ftp logging را ببینید. تنظیمات این قسمت هم دقیقا همانند قسمت logging میباشد و همان موارد برای آن هم صدق میکند.
بررسی تگ آن در applicationhost
تگ این نوع لاگ در فایل applicationhost در زیر مجموعه‌ی تگ <site> به شکل زیر نوشته میشود:
<system.ftpServer>
<log centralLogFileMode="Central">
<centralLogFile enabled="true" />
</log>
</system.ftpServer> گزینه centralLogFileMode دو مقدار central و site را میپذیرد. اگر گزینه‌ی central انتخاب شود، یعنی همه‌ی لاگ‌ها را داخل یک فایل در سطح سرور ثبت کن ولی اگر گزینه‌ی site انتخاب شده باشد، لاگ هر سایت در یک فایل ثبت خواهد شد.
گزینه‌ی logInUTF8 یک خصوصیت اختیاری است که مقدار پیش فرض آن true میباشد. در این حالت باید تمامی رشته‌ها به انکدینگ UTF-8 تبدیل شوند.
همانطور که میبینید تگ log در بالا یک تگ فرزند هم به اسم centralLogFile دارد که همان خصوصیات جدول بالا در آن مهیاست.
دسترسی به تنظیمات این قسمت توسط دستور Appcmd:
appcmd.exe set config -section:system.ftpServer/log /centralLogFileMode:"Central" /commit:apphost appcmd.exe set config -section:system.ftpServer/log /centralLogFile.enabled:"True" /commit:apphost
دسترسی به تنظیمات این قسمت توسط دات نت:
using System;
using System.Text;
using Microsoft.Web.Administration;
internal static class Sample
{
private static void Main()
{
using (ServerManager serverManager = new ServerManager())
{
Configuration config = serverManager.GetApplicationHostConfiguration();
ConfigurationSection logSection = config.GetSection("system.ftpServer/log");
logSection["centralLogFileMode"] = @"Central";
ConfigurationElement centralLogFileElement = logSection.GetChildElement("centralLogFile");
centralLogFileElement["enabled"] = true;
serverManager.CommitChanges();
}
}
}
دسترسی به تنظیمات این قسمت توسط Javascript:
var adminManager = new ActiveXObject('Microsoft.ApplicationHost.WritableAdminManager');
adminManager.CommitPath = "MACHINE/WEBROOT/APPHOST";
var logSection = adminManager.GetAdminSection("system.ftpServer/log", "MACHINE/WEBROOT/APPHOST");
logSection.Properties.Item("centralLogFileMode").Value = "Central";
var centralLogFileElement = logSection.ChildElements.Item("centralLogFile");
centralLogFileElement.Properties.Item("enabled").Value = true;
adminManager.CommitChanges(); 
جواب این سوال بله میباشد. این سرویس در دو قالب سفید و مشکی ارائه شده‌است که به صورت پیش فرض قالب سفید آن انتخاب میشود. در تصویر زیر قالب‌های این سرویس را مشاهده خواهید کرد.
اضافه نمودن reCAPTCHA به سایت:
اگر قبلا در گوگل ثبت نام نموده‌اید کافیست وارد این سایت شوید و بر روی Get reCAPTCHA کلیک نمائید؛ در غیر اینصورت می‌بایستی یک حساب کاربری ایجاد نماید. بعد از ورود، به کنترل پنل هدایت خواهید شد. در نمای اول به تصویر زیر برخورد خواهید کرد که از شما ثبت سایت جدید را خواستار است:
نام، دامنه سایت و مالک را وارد و ثبت نام نماید.
پس از آنکه بر روی دکمه‌ی ثبت نام کلیک نمودید، برای شما دو کلید جدید را ثبت مینماید که منحصر به سایت شماست. Site Key رشته ای را داراست که در کدهای HTML قرار خواهد گرفت و کلید بعدی Secret Key میباشد. ارتباط سایت شما با گوگل می‌بایستی به صورت محرمانه محفوظ بماند.
کد زیر را در قبل از بسته شدن تک <head/> قرار دهید:
<script src='https://www.google.com/recaptcha/api.js'></script>
<div data-sitekey="6LdHGgwTAAAAAClKFhGthRrjBXh5AUGd4eWNCQq7"></div>
وقتی کاربر فرم حاوی کپچا را که به صورت صحیح هویت سنجی آن انجام شده باشد به سمت سرور ارسال کند، به عنوان بخشی از داده‌ی ارسال شده، یک رشته با نام g-recaptcha-response با دستور Request دریافت خواهید کرد که به منظور بررسی اینکه آیا گوگل تایید کرده است که کاربر، یک درخواست POST ارسال نمود‌است. با این پارامترها یک مقدار json برگشت داده خواهد شد که می‌بایستی کلاسی متناظر با آن جهت خواندن ساخته شود.
با استفاده از کد زیر مقدار برگشتی Json را در کلاس مپ می‌نمائیم:
using System.Collections.Generic;
using Newtonsoft.Json;
namespace BaseConfig.Security.Captcha
{
public class RepaptchaResponse
{
[JsonProperty("success")]
public bool Success { get; set; }
[JsonProperty("error-codes")]
public List<string> ErrorCodes { get; set; }
}
} using System.Configuration;
using System.Net;
using Newtonsoft.Json;
namespace BaseConfig.Security.Captcha
{
public class ReCaptcha
{
public static string _secret;
static ReCaptcha()
{
_secret = ConfigurationManager.AppSettings["ReCaptchaGoogleSecretKey"];
}
public static bool IsValid(string response)
{
//secret that was generated in key value pair
var client = new WebClient();
var reply = client.DownloadString($"https://www.google.com/recaptcha/api/siteverify?secret={_secret}&response={response}");
var captchaResponse = JsonConvert.DeserializeObject<RepaptchaResponse>(reply);
// when response is false check for the error message
if (!captchaResponse.Success)
{
//if (captchaResponse.ErrorCodes.Count <= 0) return View();
//var error = captchaResponse.ErrorCodes[0].ToLower();
//switch (error)
//{
// case ("missing-input-secret"):
// ViewBag.Message = "The secret parameter is missing.";
// break;
// case ("invalid-input-secret"):
// ViewBag.Message = "The secret parameter is invalid or malformed.";
// break;
// case ("missing-input-response"):
// ViewBag.Message = "The response parameter is missing.";
// break;
// case ("invalid-input-response"):
// ViewBag.Message = "The response parameter is invalid or malformed.";
// break;
// default:
// ViewBag.Message = "Error occured. Please try again";
// break;
//}
return false;
}
// Captcha is valid
return true;
}
}
} //
// POST: /Account/Login
[HttpPost]
[AllowAnonymous]
[ValidateAntiForgeryToken]
public virtual async Task<ActionResult> Login(LoginPageModel model, string returnUrl)
{
var response = Request["g-recaptcha-response"];
if (response != null && ReCaptcha.IsValid(response))
{
//
}
} /**
*
* @param {} data
* @returns {}
*/
function Success(data) {
grecaptcha.reset();
} <div data-sitekey="6LdHGgwTAAAAAClKFhGthRrjBXh5AUGd4eWNCQq7"></div>
<script>
var recaptcha1;
var recaptcha2;
var myCallBack = function () {
//Render the recaptcha1 on the element with ID "recaptcha1"
recaptcha1 = grecaptcha.render('recaptcha1', {
'sitekey': '6Lf9FQwTAAAAAE6XlDqrey24K4xJOPM5nNVBmNO9',
'theme': 'light'
});
//Render the recaptcha2 on the element with ID "recaptcha2"
recaptcha2 = grecaptcha.render('recaptcha2', {
'sitekey': '6Lf9FQwTAAAAAE6XlDqrey24K4xJOPM5nNVBmNO9',
'theme': 'light'
});
//Render the recaptcha3 on the element with ID "recaptcha3"
recaptcha2 = grecaptcha.render('recaptcha3', {
'sitekey': '6Lf9FQwTAAAAAE6XlDqrey24K4xJOPM5nNVBmNO9',
'theme': 'light'
});
};
</script> <div id="recaptcha1"></div> <div id="recaptcha2"></div> <div id="recaptcha3"></div>
<script src='https://www.google.com/recaptcha/api.js?hl=@(App_GlobalResources.CP.CurrentAbbrivation)'></script>
<script src='https://www.google.com/recaptcha/api.js?hl=fa'></script>
اگر در حال تهیه یک سایت چند زبانه هستید و همچنین سری مقالات Globalization در ASP.NET MVC رو دنبال کرده باشید میدانید که با تغییر Culture فایلهای Resource مورد نظر بارگذاری و نوشته‌های سایت تغییر میابند ولی با تغییر Culture رفتار اعتبارسنجی در سمت سرور نیز تغییر و اعتبارسنجی بر اساس Culture فعلی سایت انجام میگیرد. بررسی این موضوع را با یک مثال شروع میکنیم.
یک پروژه وب بسازید سپس به پوشه Models یک کلاس با نام ValueModel اضافه کنید. تعریف کلاس به شکل زیر هست:
public class ValueModel
{
[Required]
[Display(Name = "Decimal Value")]
public decimal DecimalValue { get; set; }
[Required]
[Display(Name = "Double Value")]
public double DoubleValue { get; set; }
[Required]
[Display(Name = "Integer Value")]
public int IntegerValue { get; set; }
[Required]
[Display(Name = "Date Value")]
public DateTime DateValue { get; set; }
}به سراغ کلاس HomeController بروید و کدهای زیر را اضافه کنید:
[HttpPost]
public ActionResult Index(ValueModel valueModel)
{
if (ModelState.IsValid)
{
return Redirect("Index");
}
return View(valueModel);
}Culture را به fa-IR تغییر میدهیم، برای اینکار در فایل web.config در بخش system.web کد زیر اضافه نمایید:
<globalization culture="fa-IR" uiCulture="fa-IR" />
و در نهایت به سراغ فایل Index.cshtml بروید کدهای زیر رو اضافه کنید:
@using (Html.BeginForm())
{
<ol>
<li>
@Html.LabelFor(m => m.DecimalValue)
@Html.TextBoxFor(m => m.DecimalValue)
@Html.ValidationMessageFor(m => m.DecimalValue)
</li>
<li>
@Html.LabelFor(m => m.DoubleValue)
@Html.TextBoxFor(m => m.DoubleValue)
@Html.ValidationMessageFor(m => m.DoubleValue)
</li>
<li>
@Html.LabelFor(m => m.IntegerValue)
@Html.TextBoxFor(m => m.IntegerValue)
@Html.ValidationMessageFor(m => m.IntegerValue)
</li>
<li>
@Html.LabelFor(m => m.DateValue)
@Html.TextBoxFor(m => m.DateValue)
@Html.ValidationMessageFor(m => m.DateValue)
</li>
<li>
<input type="submit" value="Submit"/>
</li>
</ol>
}پرژه را اجرا نمایید و در ٢ تکست باکس اول ٢ عدد اعشاری را و در ٢ تکست باکس آخر یک عدد صحیح و یک تاریخ وارد نمایید و سپس دکمه Submit را بزنید. پس از بازگشت صفحه از سمت سرور در در ٢ تکست باکس اول با این پیامها روبرو میشوید که مقادیر وارد شده نامعتبر میباشند.
اگر پروژه رو در حالت دیباگ اجرا کنیم و نگاهی به داخل ModelState بیاندازیم، میبینیم که کاراکتر جدا کننده قسمت اعشاری برای fa-IR '/' میباشد که در اینجا برای اعداد مورد نظر کاراکتر '.' وارد شده است.
برای فایق شدن بر این مشکل یا باید سمت سرور اقدام کرد یا در سمت کلاینت. در بخش اول راه حل سمت کلاینت را بررسی مینماییم.
در سمت کلاینت برای اینکه کاربر را مجبور به وارد کردن کاراکترهای مربوط به Culture فعلی سایت نماییم باید مقادیر وارد شده را اعتبارسنجی و در صورت معتبر نبودن مقادیر پیام مناسب نشان داده شود. برای اینکار از کتابخانه jQuery Globalize استفاده میکنیم. برای اضافه کردن jQuery Globalize از طریق کنسول nuget فرمان زیر اجرا نمایید:
PM> Install-Package jquery-globalize
پس از نصب کتابخانه اگر به پوشه Scripts نگاهی بیاندازید میبینید که پوشەای با نام jquery.globalize اضافه شده است. درداخل پوشه زیر پوشەی دیگری با نام cultures وجود دارد که در آن Cultureهای مختلف وجود دارد و بسته به نیاز میتوان از آنها استفاده کرد. دوباره به سراغ فایل Index.cshtm بروید و فایلهای جاوا اسکریپتی زیر را به صفحه اضافه کنید:
<script src="~/Scripts/jquery.validate.js"> </script> <script src="~/Scripts/jquery.validate.unobtrusive.js"> </script> <script src="~/Scripts/jquery.globalize/globalize.js"> </script> <script src="~/Scripts/jquery.globalize/cultures/globalize.culture.fa-IR.js"> </script>
در فایل globalize.culture.fa-IR.js کاراکتر جدا کننده اعشاری '.' در نظر گرفته شده است که مجبور به تغییر آن هسیتم. برای اینکار فایل را باز کرده و numberFormat را پیدا کنید و آن را به شکل زیر تغییر دهید:
numberFormat: {
pattern: ["n-"],
".": "/",
currency: {
pattern: ["$n-", "$ n"],
".": "/",
symbol: "ریال"
}
},و در نهایت کدهای زیر را به فایل Index.cshtml اضافه کنید و برنامه را دوباره اجرا نمایید:
Globalize.culture('fa-IR');
$.validator.methods.number = function(value, element) {
if (value.indexOf('.') > 0) {
return false;
}
var splitedValue = value.split('/');
if (splitedValue.length === 1) {
return !isNaN(Globalize.parseInt(value));
} else if (splitedValue.length === 2 && $.trim(splitedValue[1]).length === 0) {
return false;
}
return !isNaN(Globalize.parseFloat(value));
};
};در خط اول Culture را ست مینمایم و در ادامه نحوه اعتبارسنجی را در unobtrusive validation تغییر میدهیم. از آنجایی که برای اعتبارسنجی عدد وارد شده از تابع parseFloat استفاده میشود، کاراکتر جدا کننده قسمت اعشاری قابل قبول برای این تابع '.' است پس در داخل تابع دوباره '/' به '.' تبدیل میشود و سپس اعتبارسنجی انجام میشود از اینرو اگر کاربر '.' را نیز وارد نماید قابل قبول است به همین دلیل با این خط کد if (value.indexOf('.') > 0) وجود نقطه را بررسی میکنیم تا در صورت وجود '.' پیغام خطا نشان داده شود.در خط بعدی بررسی مینماییم که اگر عدد وارد شده اعشاری نباشد از تابع parseInt استفاده نماییم. در خط بعدی این حالت را بررسی مینماییم که اگر کاربر عددی همچون /١٢ وارد کرد پیغام خطا صادر شود.
برای اعتبارسنجی تاریخ شمسی متاسفانه توابع کمکی برای تبدیل تاریخ در فایل globalize.culture.fa-IR.js وجود ندارد ولی اگر نگاهی به فایلهای Culture عربی بیاندازید همه دارای توابع کمکی برای تبدیل تاریج هجری به میلادی هستند به همین دلیل امکان اعتبارسنجی تاریخ شمسی با استفاده از jQuery Globalize میسر نمیباشد. من خودم تعدادی توابع کمکی را به globalize.culture.fa-IR.js اضافه کردەام که از تقویم فارسی آقای علی فرهادی برداشت شده است و با آنها کار اعتبارسنجی را انجام میدهیم. لازم به ذکر است این روش ١٠٠% تست نشده است و شاید راه کاملا اصولی نباشد ولی به هر حال در اینجا توضیح میدهم. در فایل globalize.culture.fa-IR.js قسمت Gregorian_Localized را پیدا کنید و آن را با کدهای زیر جایگزین کنید:
Gregorian_Localized: {
firstDay: 6,
days: {
names: ["یکشنبه", "دوشنبه", "سه شنبه", "چهارشنبه", "پنجشنبه", "جمعه", "شنبه"],
namesAbbr: ["یکشنبه", "دوشنبه", "سه شنبه", "چهارشنبه", "پنجشنبه", "جمعه", "شنبه"],
namesShort: ["ی", "د", "س", "چ", "پ", "ج", "ش"]
},
months: {
names: ["ژانویه", "فوریه", "مارس", "آوریل", "می", "ژوئن", "ژوئیه", "اوت", "سپتامبر", "اُکتبر", "نوامبر", "دسامبر", ""],
namesAbbr: ["ژانویه", "فوریه", "مارس", "آوریل", "می", "ژوئن", "ژوئیه", "اوت", "سپتامبر", "اُکتبر", "نوامبر", "دسامبر", ""]
},
AM: ["ق.ظ", "ق.ظ", "ق.ظ"],
PM: ["ب.ظ", "ب.ظ", "ب.ظ"],
patterns: {
d: "yyyy/MM/dd",
D: "yyyy/MM/dd",
t: "hh:mm tt",
T: "hh:mm:ss tt",
f: "yyyy/MM/dd hh:mm tt",
F: "yyyy/MM/dd hh:mm:ss tt",
M: "dd MMMM"
},
JalaliDate: {
g_days_in_month: [31, 28, 31, 30, 31, 30, 31, 31, 30, 31, 30, 31],
j_days_in_month: [31, 31, 31, 31, 31, 31, 30, 30, 30, 30, 30, 29]
},
gregorianToJalali: function (gY, gM, gD) {
gY = parseInt(gY);
gM = parseInt(gM);
gD = parseInt(gD);
var gy = gY - 1600;
var gm = gM - 1;
var gd = gD - 1;
var gDayNo = 365 * gy + parseInt((gy + 3) / 4) - parseInt((gy + 99) / 100) + parseInt((gy + 399) / 400);
for (var i = 0; i < gm; ++i)
gDayNo += Globalize.culture().calendars.Gregorian_Localized.JalaliDate.g_days_in_month[i];
if (gm > 1 && ((gy % 4 == 0 && gy % 100 != 0) || (gy % 400 == 0)))
/* leap and after Feb */
++gDayNo;
gDayNo += gd;
var jDayNo = gDayNo - 79;
var jNp = parseInt(jDayNo / 12053);
jDayNo %= 12053;
var jy = 979 + 33 * jNp + 4 * parseInt(jDayNo / 1461);
jDayNo %= 1461;
if (jDayNo >= 366) {
jy += parseInt((jDayNo - 1) / 365);
jDayNo = (jDayNo - 1) % 365;
}
for (var i = 0; i < 11 && jDayNo >= Globalize.culture().calendars.Gregorian_Localized.JalaliDate.j_days_in_month[i]; ++i) {
jDayNo -= Globalize.culture().calendars.Gregorian_Localized.JalaliDate.j_days_in_month[i];
}
var jm = i + 1;
var jd = jDayNo + 1;
return [jy, jm, jd];
},
jalaliToGregorian: function (jY, jM, jD) {
jY = parseInt(jY);
jM = parseInt(jM);
jD = parseInt(jD);
var jy = jY - 979;
var jm = jM - 1;
var jd = jD - 1;
var jDayNo = 365 * jy + parseInt(jy / 33) * 8 + parseInt((jy % 33 + 3) / 4);
for (var i = 0; i < jm; ++i) jDayNo += Globalize.culture().calendars.Gregorian_Localized.JalaliDate.j_days_in_month[i];
jDayNo += jd;
var gDayNo = jDayNo + 79;
var gy = 1600 + 400 * parseInt(gDayNo / 146097); /* 146097 = 365*400 + 400/4 - 400/100 + 400/400 */
gDayNo = gDayNo % 146097;
var leap = true;
if (gDayNo >= 36525) /* 36525 = 365*100 + 100/4 */ {
gDayNo--;
gy += 100 * parseInt(gDayNo / 36524); /* 36524 = 365*100 + 100/4 - 100/100 */
gDayNo = gDayNo % 36524;
if (gDayNo >= 365)
gDayNo++;
else
leap = false;
}
gy += 4 * parseInt(gDayNo / 1461); /* 1461 = 365*4 + 4/4 */
gDayNo %= 1461;
if (gDayNo >= 366) {
leap = false;
gDayNo--;
gy += parseInt(gDayNo / 365);
gDayNo = gDayNo % 365;
}
for (var i = 0; gDayNo >= Globalize.culture().calendars.Gregorian_Localized.JalaliDate.g_days_in_month[i] + (i == 1 && leap) ; i++)
gDayNo -= Globalize.culture().calendars.Gregorian_Localized.JalaliDate.g_days_in_month[i] + (i == 1 && leap);
var gm = i + 1;
var gd = gDayNo + 1;
return [gy, gm, gd];
},
checkDate: function (jY, jM, jD) {
return !(jY < 0 || jY > 32767 || jM < 1 || jM > 12 || jD < 1 || jD >
(Globalize.culture().calendars.Gregorian_Localized.JalaliDate.j_days_in_month[jM - 1] + (jM == 12 && !((jY - 979) % 33 % 4))));
},
convert: function (value, format) {
var day, month, year;
var formatParts = format.split('/');
var dateParts = value.split('/');
if (formatParts.length !== 3 || dateParts.length !== 3) {
return false;
}
for (var j = 0; j < formatParts.length; j++) {
var currentFormat = formatParts[j];
var currentDate = dateParts[j];
switch (currentFormat) {
case 'dd':
if (currentDate.length === 2 || currentDate.length === 1) {
day = currentDate;
} else {
year = currentDate;
}
break;
case 'MM':
month = currentDate;
break;
case 'yyyy':
if (currentDate.length === 4) {
year = currentDate;
} else {
day = currentDate;
}
break;
default:
return false;
}
}
year = parseInt(year);
month = parseInt(month);
day = parseInt(day);
var isValidDate = Globalize.culture().calendars.Gregorian_Localized.checkDate(year, month, day);
if (!isValidDate) {
return false;
}
var grDate = Globalize.culture().calendars.Gregorian_Localized.jalaliToGregorian(year, month, day);
var shDate = Globalize.culture().calendars.Gregorian_Localized.gregorianToJalali(grDate[0], grDate[1], grDate[2]);
if (year === shDate[0] && month === shDate[1] && day === shDate[2]) {
return true;
}
return false;
}
},روال کار در تابع convert به اینصورت است که ابتدا تاریخ وارد شده را بررسی مینماید تا معتبر بودن آن معلوم شود به عنوان مثال اگر تاریخی مثل 1392/12/31 وارد شده باشد و در ادامه برای بررسی بیشتر تاریخ یک بار به میلادی و تاریخ میلادی دوباره به شمسی تبدیل میشود و با تاریخ وارد شده مقایسه میشود و در صورت برابری تاریخ معتبر اعلام میشود. در فایل Index.cshtml کدهای زیر اضافی نمایید:
$.validator.methods.date = function (value, element) {
return Globalize.culture().calendars.Gregorian_Localized.convert(value, 'yyyy/MM/dd');
};برای اعتبارسنجی تاریخ میتوانید از ٢ فرمت استفاده کنید:
١ – yyyy/MM/dd
٢ – dd/MM/yyyy
البته از توابع اعتبارسنجی تاریخ میتوانید به صورت جدا استفاده نمایید و لزومی ندارد آنها را همراه با jQuery Globalize بکار ببرید. در آخر خروجی کار به این شکل است:
در کل استفاده از jQuery Globalize برای اعتبارسنجی در سایتهای چند زبانه به نسبت خوب میباشد و برای هر زبان میتوانید از culture مورد نظر استفاده نمایید. در قسمت دوم این مطلب به بررسی بخش سمت سرور میپردازیم.
<DntInputPersianDate
@bind-Value="Person.MarriageDate"
LabelName="تاریخ "
ShowCalendarOnFocus="true"
BeginningOfCentury="1400"
CalendarFromYear="1350"
CalendarToYear="@DateTime.Now.Year"
UsePersianNumbers="true"
CalendarShowHolidays="true"
CalendarShowTodayButton="true"
ShowCalendarIcon="false"
ShowCalendarLabel="false"
CalendarUseShortPersianDayNamesOfWeek="false" /> It provides all the features available in the GitHub plain-text editor, including Markdown input. For features like tables, it offers a much easier experience in comparison to plain-text Markdown and allows users to be more productive.
Simple button checks is a simple plugin for transform checkbox inputs into html buttons for css customize. High performance, keyboard support and preserve original input click/change events. Demo
