Agile is a term used to describe approaches to software development emphasizing incremental delivery, team collaboration, continual planning, and continual learning. The term “Agile” was coined in 2001 in the Agile Manifesto. The manifesto set out to establish principles to guide a better approach to software development. The manifesto set out to establish principles to guide a better approach to software development. At its core, the manifesto declares 4 value statements representing the foundation of the agile movement.
Spawn an Online Game with Blazor, .NET 7 and Clean Architecture in under 60 minutes
In this fun talk, Luke Parker will show you step-by-step how to build a playable game in under 60 minutes. He will go over some basic game design, project planning, then build the game and finally… play live with the audience! Utilizing code sharing and the magic of Clean Architecture allows for very rapid app development. Also, leveraging MudBlazor as the component library lets you save time and to focus on what really matters.
کتابخانه CSharpFunctionalExtensions
This library helps write code in more functional way. To get to know more about the principles behind it, check out the Applying Functional Principles in C# Pluralsight course.
Readings and watchings
راهنمای رایگان زیر نحوه نصب ویندوز سرور 2003 تا اس کیوال سرور 2005 ، تنظیمات IIS و نصب SharePoint و ابزارهای لازم برای برنامه نویسی آنرا در یک ماشین مجازی (اینبار در VMware) به صورت مصور و قدم به قدم توضیح داده است.
فهرست مطالب آن:
- Introduction
- Enabling 64-bit Guest OS Support on your Motherboard (if required)
- Creating the Virtual Machine
- Editing the Virtual Machine Settings
- Building Windows
- Configuring Windows
- Patch and Backup
- Domain Promotion and Configuration
- Moss Domain Accounts Creation
- Pop 3 Email Service Configuration
- Moss 2007 Base Installation
- SQL Server 2005 64-bit Enterprise Installation and Configuration
- Create MossSetup login
- Patch and Backup
- Office Enterprise 2007 Installation and Configuration
- SharePoint Designer 2007 Installation
- Visual Studio 2005 Team Developer Edition Installation
- Development Tools Installation
- Force IIS to use 64 bit mode and disable 32 bit mode
- Complete Moss 2007 Installation
- MOSS 2007 Basic Configuration Guide
- Check Search Services and Event Log
- Backup
Download
یا برای مثال این روند از اکسچنج سرور 2007 شروع شد (میل سرور مایکروسافت). نسخه سازمانی این محصول فقط 64 بیتی است.
در واقع ما یک سیستمی داریم که شامل مدلی است از دیتاهای ما و از این مدل برای کوئری گرفتن از دیتابیس استفاده میشود، که البته برای بیشتر پروژههای نرم افزاری، معماری درست و ترجیح داده شدهای هم میباشد.
زمانیکه نیازهای پروژه روز به روز افزورده و پیچیدهتر میشود، مدل CRUD بصورت پیوسته از ارزشش کاسته میشود و از آن سادگی اولیهی در درک و خوانایی آن دور خواهد شد.
ذات CQRS بر آن است که شما مدلهای مختلفی را برای خواندن و نوشتن دیتا داشته باشید. الگوی آن چیزی شبیه به تصویر زیر است
ES از برنامه نویسان میخواهد که مدل سنتی CRUD را فراموش کرده و بجای آن تغییراتی را که روی دیتا صورت گرفته، نیز درج نمایند. اینکار به وسیلهی یک دیتابیس Append-only انجام میشود که به نام Event Store شناخته میشود.
در این معماری ما همهی تغییرات روی دیتا را به صورت Serialize Event ذخیره میکنیم که میتواند دوباره در هر زمانی اجرا شده و current state هر objectی را در اختیار بگذارد.
این روش به ما کمک بزرگی میکند تا وضعیت یک object را در گذشته به راحتی پیدا کنیم و از آن میتوان به غیر از فوایدی که دارد، به عنوان یک Logger نیز استفاده نمود. به دلیل اینکه جزء به جزء تغییرات بر روی state سیستم، در آن ثبت شده است. از آنجاییکه دیتا بصورت serialize ذخیره میشود، بارگزاری آن نیز با سرعت بالایی انجام خواهد شد.
public class Movie : AggregateRoot { public string Title { get; set; } public DateTime ReleaseDate { get; set; } public int RunningTimeMinutes { get; set; } public Movie() { } public Movie(Guid movieId, string title, DateTime releaseDate, int runningTimeMinutes) { //پیاده سازی خواهد شد } }
public class CreateMovieCommand : ICommand { public string Title { get; set; } public DateTime ReleaseDate { get; set; } public int RunningTimeMinutes { get; set; } public CreateMovieCommand(string title, DateTime releaseDate, int runningTime) { Title = title; ReleaseDate = releaseDate; RunningTimeMinutes = runningTime; } }
public class CreateMovieCommandHandler : CommandHandler<CreateMovieCommand> { protected IDomainRepository _repository; public CreateMovieCommandHandler(IDomainRepository repository) { _repository = repository; } public override void Handle(CreateMovieCommand command) { var movie = new Domain.Movie(Guid.NewGuid(), command.Title, command.ReleaseDate, command.RunningTimeMinutes); _repository.Save(movie); } }
public class MovieCreatedEvent : DomainEvent { public Guid MovieId { get { return AggregateRootId; } set { AggregateRootId = value;} } public string Title { get; set; } public DateTime ReleaseDate { get; set; } public int RunningTimeMinutes { get; set; } public MovieCreatedEvent(Guid movieId, string title, DateTime releaseDate, int runningTime) { MovieId = movieId; Title = title; ReleaseDate = releaseDate; RunningTimeMinutes = runningTime; } }
public class Movie : AggregateRoot { public string Title { get; set; } public DateTime ReleaseDate { get; set; } public int RunningTimeMinutes { get; set; } public Movie(Guid movieId, string title, DateTime releaseDate, int runningTimeMinutes) { Apply(new MovieCreatedEvent(Guid.NewGuid(), title, releaseDate, runningTimeMinutes)); } }
public class MovieEventHandler : IHandleDomainEvents<MovieCreatedEvent> { public void Handle(MovieCreatedEvent createdEvent) { using (MoviesContext entities = new MoviesContext()) { entities.Movies.Add(new Movie() { Id = createdEvent.AggregateRootId, Title = createdEvent.Title, ReleaseDate = createdEvent.ReleaseDate, RunningTimeMinutes = createdEvent.RunningTimeMinutes }); entities.SaveChanges(); } } }
protected void OnMovieCreated(MovieCreatedEvent domainEvent) { Id = domainEvent.AggregateRootId; Title = domainEvent.Title; ReleaseDate = domainEvent.ReleaseDate; RunningTimeMinutes = domainEvent.RunningTimeMinutes; }
- ذاتا پیاده سازی این مدل سخت و دشوار است و از آنجاییکه سادگی در پیاده سازی سیستمهای نرم افزاری، یک اصل مهم محسوب میشود، بنابراین استفاده از این مدل محدود میشود به سیستمهای نرم افزاری که مزیتهای گفته شده در قسمت فوق برایشان حیاتی محسوب شود.
- برای پیاده سازی سیستمی با این مدل احتیاج به تیم توسعهای است که با مفاهیم آن کاملا آشنا باشد.
- هر چند امروزه فضای فیزیکی برای ذخیره سازی دیتا ارزان محسوب میشود، اما به هر حال استفاده از این مدل به همراه ES، حجم زیادی از Disk space را خواهد گرفت.
- همانطور که دیدید برای پیاده سازی یک Insert ساده، حجم زیادی کد نوشته شدهاست. بنابراین تولید اینگونه نرم افزارها به زمان بیشتری نیاز دارد.
برنامه نویسی شیء گرا
در این بخش میخواهیم به بررسی یکسری از ویژگیها و نکات ریز برنامه نویسی شیء گرا در جاوا اسکریپت بپردازیم که یک برنامه نویس حرفهای جاوا اسکریپت حتما باید بر آنها واقف باشد تا بتواند کتابخانهها و Framework های موثرتر و بهینهتری را ایجاد کند. لازم به ذکر است که در این مجموعه مقالات، پیادهسازی اشیاء و شیوهی کد نویسی، بر اساس استاندارد ECMAScript 5 یا ES5 انجام خواهد شد. بنابراین از قابلیتهای جدیدی که در ES6 اضافه شدهاست، صحبت نخواهیم کرد. پس از پایان این مجموعه مقالات و پس از آگاهی کامل از قابلیتهای جاوا اسکریپت، در مجموعه مقالاتی به بررسی قابلیتهای جدید ES6 خواهیم پرداخت که مرتبط به مقالات جاری است.
همانطور که قبلا اشاره شد، در زبانهای برنامه نویسی شیء گرا، مفهومی به نام کلاس وجود دارد که ساختاری را جهت ایجاد اشیاء معرفی میکند و میتوانیم اشیاء مختلفی را از این کلاسها ایجاد نماییم. اما در جاوا اسکریپت مفهوم کلاس وجود ندارد و فقط میتوانیم از اشیاء استفاده کنیم که نسبت به زبانهای مبتنی بر کلاس متفاوت میباشد.
بر اساس تعریفی که از اشیاء در استاندارد ECMAScript صورت گرفته است، هرشیء، شامل مجموعهای از ویژگیهاست، که هر یک از آنها میتواند حاوی یک مقدار پایه، شیء و یا تابع باشد. به عبارت دیگر هر شیء شامل آرایهای از مقادیر است. هر ویژگی ( Property ) یا تابع (که در برنامه نویسی شیء گرا متد نیز نامیده میشود) توسط نام خود شناسایی میشوند که به یک مقدار دادهای نگاشت یا Map شدهاند. به همین دلیل میتوان هر شیء را به عنوان یک Hash Table تصور کرد که دادهها را به صورت یک زوج کلید مقدار یا key-value pairs نگهداری مینماید. در اینصورت نام ویژگیها و متدها به عنوان key و مقدار آنها به عنوان value در نظر گرفته میشوند.
مفهوم شیء
همانطور که قبلا اشاره شد، جهت تعریف اشیاء میتوان از دو روش استفاده نمود. در روش اول، ایجاد شیء با استفاده از شیء Object و در روش دوم، با استفاده از Object Literal Notation انجام خواهد شد. روش دوم جدیدتر و بین برنامه نویسان جاوا اسکریپت محبوبتر است. مثال دیگری را جهت یادآوری در این مورد ذکر میکنم:
var person = new Object(); person.firstName = "Meysam"; person.birth = new Date(1982, 11, 8); person.getAge = function () { var now = new Date(); return now.getFullYear() - this.birth.getFullYear(); } alert(person.firstName + ": " + person.getAge()); // Meysam: 34
var person = { firstName: "Meysam", birth: new Date(1982, 11, 8), getAge: function () { var now = new Date(); return now.getFullYear() - this.birth.getFullYear(); } }; alert(person.firstName + ": " + person.getAge()); // Meysam: 34
انواع Property ها
در ECMAScript 5 ، صفاتی برای Property ها معرفی شده است که از طریق Attribute های داخلی به Property ها اختصاص مییابد. این Attribute ها توسط موتور جاوا اسکریپت بر روی Property ها پیاده سازی میشوند و به صورت مستقیم قابل دسترسی نمیباشند. در طی فرآیند آموزش این مطالب، Attribute های داخلی را در [[]] قرار میدهیم، مثل [[Enumarable]] ، تا از سایر دستورات تفکیک شوند. به صورت کلی دو نوع ویژگی داریم که شامل Data Properties و Accessor Properties میباشند که به شرح آنها میپردازیم.
Data Properties
Data Property ها، 4 صفت یا Attribute را توصیف میکنند که عبارتند از:
[[Configurable]]
مشخص میکند یک Property اجازه حذف، تعریف مجدد و یا تغییر نوع را دارد یا خیر. بصورت پیش فرض، زمانی که یک شیء بصورت مستقیم ساخته میشود، مقدار این ویژگی True میباشد.
[[Enumarable]]
مشخص میکند که آیا امکان پیمایش یک Property توسط حلقه for-in وجود دارد یا خیر. بصورت پیش فرض، زمانیکه یک شیء بصورت مستقیم ساخته میشود، مقدار این ویژگی True میباشد.
[[Writable]]
مشخص میکند که آیا مقدار یک Property قابل تغییر میباشد یا خیر. بصورت پیش فرض، زمانیکه یک شیء بصورت مستقیم ساخته میشود، مقدار این ویژگی True میباشد.
[[Value]]
شامل مقدار واقعی یک Property و محل مقداردهی یا برگرداندن مقدار Property ها میباشد. مقدار پیش فرض آن نیز undefined میباشد.
زمانیکه یک Property به صورت عادی به یک شیء اضافه میشود، مانند مثالهای قبلی، سه Attribute اول به true تنظیم میشوند و [[Value]] با مقدار اولیه Property تنظیم میگردد. در این حالت آن Property ، قابل بروزرسانی و پیمایش میباشد. جهت تغییر ساختار یک Property و تنظیم Attribute های آن، باید آن Property را با استفاده از متد defineProperty() تعریف نماییم . شکل کلی تعریف Property با استفاده از این متد به صورت زیر میباشد:
Object.defineProperty(obj, prop, descriptor)
var person = {}; Object.defineProperty(person, "name", { writable: false, value:"Meysam" }); alert(person.name); // Meysam person.name = "Arash"; alert(person.name); // Meysam
var person = {}; Object.defineProperty(person, "name", { configurable: false, value: "Meysam" }); alert(person.name); // Meysam delete person.name; alert(person.name); // Meysam
لازم به ذکر است که میتوانید متد defineProperty() را چندین بار برای یک Property فراخوانی نموده و در هر مرحله صفات متفاوتی را تنظیم و یا صفات قبلی را تغییر دهید.
علاوه بر متد فوق، متد دیگری به نام defineProperties() وجود دارد که میتوان چند Property را بصورت همزمان تعریف و صفات آن را تنظیم نمود. شکل کلی این متد به صورت زیر است:
Object.defineProperties(obj, props)
آرگومان props یک شیء میباشد که ویژگیهای آن، نام همان Property هایی هستند که باید به obj اضافه شوند. همچنین هر ویژگی خود یک شیء میباشد که میتوان صفات آن ویژگی را تنظیم نمود. به مثال زیر توجه کنید:
var person = {}; Object.defineProperties(person, { "name": { configurable: false, value: "Meysam" }, "age": { writable:false, value:34 } });
Accessor Properties
این صفات شامل توابع getter و setter میباشند که یک یا هر دوی آنها میتوانند برای یک Property تنظیم شوند. زمانی که مقداری را از یک Property میخوانید، تابع getter فراخوانی میشود و مقدار Property مربوطه را بر میگرداند. این تابع میتواند قبل از برگرداندن مقدار، پردازش هایی را بر روی آن Property انجام داده و یک نتیجهی معتبر را برگرداند. زمانیکه Property را مقداردهی مینمایید، تابع setter فراخوانی میشود و Property را با مقدار جدید تنظیم مینماید. این تابع میتواند قبل از مقداردهی به Property ، دادهی مورد نظر را اعتبارسنجی نماید تا از ورود مقادیر نامعتبر جلوگیری کند. Accessor Properties شامل 2 صفت زیر میباشد:
[[Get]]
یک تابع میباشد و زمانی فراخوانی میگردد که مقدار یک Property را بخوانیم و مقدار پیش فرض آن undefined میباشد.
[[Set]]
یک تابع میباشد و زمانی فراخوانی میگردد که یک Property را مقداردهی نماییم و مقدار پیش فرض آن undefined میباشد. این تابع شامل یک آرگومان ورودی است که حاوی مقدار ارسالی به Property است.
مثال زیر یک پیاده سازی ساده از شیء تاریخ شمسی میباشد که هنوز از لحاظ طراحی دارای نواقصی هست و در ادامه کارآیی و کد آن را بهبود میبخشیم.
var date = { _year: 1, _month: 1, _day: 1, isLeap: function () { switch (this.year % 33) { case 1: case 5: case 9: case 13: case 17: case 22: case 26: case 30: return true; default: return false; } } }; Object.defineProperties(date, { "year": { "get": function () { return this._year; }, "set": function (newValue) { if (newValue < 1 || newValue > 9999) throw new Error("Year must be between 1 and 9999"); this._year = newValue; } }, "month": { "get": function () { return this._month; }, "set": function (newValue) { if (newValue < 1 || newValue > 12) throw new Error("Month must be between 1 and 12"); this._month = newValue; } }, "day": { "get": function () { return this._day; }, "set": function (newValue) { if (newValue < 1 || newValue > 31) throw new Error("Day must be between 1 and 31"); if (this.month === 12 && !this.isLeap() && newValue > 29) throw new Error("Day must be between 1 and 29"); if (this.month > 6 && newValue > 30) throw new Error("Day must be between 1 and 30"); this._day = newValue; } } });
دقت داشته باشید که لازم نیست حتما accessor های getter و setter با هم برای یک Property تنظیم شوند و شما میتوانید فقط یکی از آنها را برای Property به کار ببرید. اگر فقط تابع getter به یک Property اختصاص یابد، آن Property فقط خواندنی میشود و امکان تغییر مقدار آن وجود ندارد. در این صورت هر دستوری که اقدام به تغییر Property نماید، بیتاثیر خواهد بود. همچنین اگر فقط تابع setter به یک Property اختصاص یابد، آن Property فقط نوشتنی میشود و امکان خواندن مقدار آن وجود ندارد. در این صورت هر دستوری که اقدام به خواندن Property نماید، مقدار undefined برای آن برگردانده میشود.
نکتهی دیگری که باید به آن توجه کنید این است که اگر یک Property با استفاده از متد defineProperty() تعریف گردد، Attribute هایی که مقداردهی نشدهاند، مثل [[Configurable]] ، [[Enumarable]] و [[Writable]] با false مقداردهی میگردند و [[Value]] ، [[Get]] و [[Set]] مقدار undefined را بر میگردانند. در مبحث بعدی، در مورد این نکته مثالی ارائه شده است.
خواندن Attribute های مربوط به یک Property
با استفاده از متد getOwnPropertyDescriptor() میتوان، Attribute های اختصاص داده شده به Property ها را خواند و از مقدار آنها مطلع شد. این متد شامل 2 آرگومان میباشد، که آرگومان اول، شیء ای است که میخواهیم Attribute آن را بخوانیم و آرگومان دوم، نام Attribute میباشد. خروجی متد getOwnPropertyDescriptor() یک شیء از نوع PropertyDescriptor میباشد که ویژگیهای آن، همان Attribute هایی هستند که برای یک Property تنظیم شدهاند. به مثال زیر جهت خواندن Attribute های شیء تاریخ شمسی توجه کنید:
var descriptor = Object.getOwnPropertyDescriptor(date, "_year"); alert(descriptor.value); // 1 alert(descriptor.configurable); // true alert(typeof descriptor.get); // undefined descriptor = Object.getOwnPropertyDescriptor(date, "year"); alert(descriptor.value); // undefined alert(descriptor.configurable); // false alert(typeof descriptor.get); // function
Recently, Carl Frankin, software developer, musician and presenter on the popular programming podcast DotNet Rocks, released a music album aimed a software developers. The album is called Music to Code By and comprises of 3 x 25 minute long music tracks.