مجموعه ای از کامپوننت‌های مجانی که برای Blazor نوشته شده است . شامل اکثر کنترل‌های مورد نیاز از قبیل :
Buttons, Menu, Dialog, Accordion, Card, Tabs, DataGrid و ....
public class MyClass : INotifyPropertyChanged
{
private string _myValue;
public event PropertyChangedEventHandler PropertyChanged;
public string MyValue
{
get
{
return _myValue;
}
set
{
_myValue = value;
RaisePropertyChanged("MyValue");
}
}
protected void RaisePropertyChanged(string propertyName)
{
if (PropertyChanged != null)
PropertyChanged(this, new PropertyChangedEventArgs(propertyName));
}
}public class MyDreamClass : INotifyPropertyChanged
{
public event PropertyChangedEventHandler PropertyChanged;
public string MyValue { get; set; }
}PM> Install-Package structuremap PM> Install-Package Castle.Core
namespace AOP01.Services
{
public interface ITestService
{
int GetCount();
}
}
namespace AOP01.Services
{
public class TestService: ITestService
{
public int GetCount()
{
return 10; //این فقط یک مثال است برای بررسی تزریق وابستگی‌ها
}
}
}using AOP01.Services;
using AOP01.Core;
namespace AOP01.ViewModels
{
public class TestViewModel : BaseViewModel
{
private readonly ITestService _testService;
//تزریق وابستگی‌ها در سازنده کلاس
public TestViewModel(ITestService testService)
{
_testService = testService;
}
// Note: it's a virtual property.
public virtual string Text { get; set; }
}
}using System.ComponentModel;
namespace AOP01.Core
{
public abstract class BaseViewModel : INotifyPropertyChanged
{
public event PropertyChangedEventHandler PropertyChanged;
public void RaisePropertyChanged(string propertyName)
{
var handler = PropertyChanged;
if (handler != null)
handler(this, new PropertyChangedEventArgs(propertyName));
}
}
}using System;
using Castle.DynamicProxy;
namespace AOP01.Core
{
public class NotifyPropertyInterceptor : IInterceptor
{
public void Intercept(IInvocation invocation)
{
// متد ست، ابتدا فراخوانی می‌شود و سپس کار اطلاع رسانی را انجام خواهیم داد
invocation.Proceed();
if (invocation.Method.Name.StartsWith("set_"))
{
var propertyName = invocation.Method.Name.Substring(4);
raisePropertyChangedEvent(invocation, propertyName, invocation.TargetType);
}
}
void raisePropertyChangedEvent(IInvocation invocation, string propertyName, Type type)
{
var methodInfo = type.GetMethod("RaisePropertyChanged");
if (methodInfo == null)
{
if (type.BaseType != null)
raisePropertyChangedEvent(invocation, propertyName, type.BaseType);
}
else
{
methodInfo.Invoke(invocation.InvocationTarget, new object[] { propertyName });
}
}
}
}using System.Linq;
using System.Windows;
using AOP01.Core;
using AOP01.Services;
using Castle.DynamicProxy;
using StructureMap;
namespace AOP01
{
public partial class App
{
protected override void OnStartup(StartupEventArgs e)
{
base.OnStartup(e);
ObjectFactory.Initialize(x =>
{
x.For<ITestService>().Use<TestService>();
var dynamicProxy = new ProxyGenerator();
x.For<BaseViewModel>().EnrichAllWith(vm =>
{
var constructorArgs = vm.GetType()
.GetConstructors()
.FirstOrDefault()
.GetParameters()
.Select(p => ObjectFactory.GetInstance(p.ParameterType))
.ToArray();
return dynamicProxy.CreateClassProxy(
classToProxy: vm.GetType(),
constructorArguments: constructorArgs,
interceptors: new[] { new NotifyPropertyInterceptor() });
});
});
}
}
}<Window x:Class="AOP01.MainWindow"
xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
Title="MainWindow" Height="350" Width="525">
<Grid>
<TextBox Text="{Binding Text, Mode=TwoWay, UpdateSourceTrigger=PropertyChanged}" />
</Grid>
</Window>using AOP01.ViewModels;
using StructureMap;
namespace AOP01
{
public partial class MainWindow
{
public MainWindow()
{
InitializeComponent();
//علاوه بر تشکیل پروکسی
//کار وهله سازی و تزریق وابستگی‌ها در سازنده را هم به صورت خودکار انجام می‌دهد
var vm = ObjectFactory.GetInstance<TestViewModel>();
this.DataContext = vm;
}
}
}
[HttpPost]
[AllowAnonymous]
[ValidateAntiForgeryToken]
public async Task<ActionResult> Login(LoginViewModel model, string returnUrl)
{
if (!ModelState.IsValid)
{
return View(model);
}
// This doesn't count login failures towards account lockout
// To enable password failures to trigger account lockout, change to shouldLockout: true
var result = await SignInManager.PasswordSignInAsync(model.Email, model.Password, model.RememberMe, shouldLockout: false);
switch (result)
{
case SignInStatus.Success:
return RedirectToLocal(returnUrl);
case SignInStatus.LockedOut:
return View("Lockout");
case SignInStatus.RequiresVerification:
return RedirectToAction("SendCode", new { ReturnUrl = returnUrl, RememberMe = model.RememberMe });
case SignInStatus.Failure:
default:
ModelState.AddModelError("", "Invalid login attempt.");
return View(model);
}
} var loggedinUser = await UserManager.FindAsync(model.Email, model.Password);
if (loggedinUser != null)
{
await UserManager.UpdateSecurityStampAsync(loggedinUser.Id);
} app.UseCookieAuthentication(new CookieAuthenticationOptions
{
AuthenticationType = DefaultAuthenticationTypes.ApplicationCookie,
LoginPath = new PathString("/Account/Login"),
Provider = new CookieAuthenticationProvider
{
// Enables the application to validate the security stamp when the user logs in.
// This is a security feature which is used when you change a password or add an external login to your account.
OnValidateIdentity = SecurityStampValidator.OnValidateIdentity<ApplicationUserManager, ApplicationUser>(
validateInterval: TimeSpan.FromMinutes(30),
regenerateIdentity: (manager, user) => user.GenerateUserIdentityAsync(manager))
}
}); OnValidateIdentity = SecurityStampValidator.OnValidateIdentity<ApplicationUserManager, ApplicationUser>( TimeSpan.FromMinutes(0), // <-- Note the timer is set for zero (manager, user) => user.GenerateUserIdentityAsync(manager))
window.setInterval(function() {
$.ajax({
url:,
type: "Post",
dataType: "json",
success: function(data) {
if (!data) {
alert("Someone has logged in using your username and password!");
location.reload();
}
}
});
}, 60000); [AllowAnonymous]
public virtual ActionResult Authenticated()
{
return Json(User.Identity.IsAuthenticated);
} 
$('#someDiv')
.html('There are '+$('a').size()+' link(s) on this page.');()size
تعداد عناصر موجود در مجموعه را محاسبه می‌کند
پارامترها
بدون پارامتر
خروجی
تعداد عناصر مجموعه
$('img[alt]')[0]دستور زیر مانند دستور قبلی عمل می‌کند:(get(index
برای واکشی یک یا تمام عناصر موجود در مجموعه استفاده می‌شود. اگر برای این متد پارامتری ارسال نشود، تمام عناصر را در قالب یک آرایه جاوااسکریپت بر می‌گرداند، اما در صورت ارسال یک پارامتر، تنها آن عنصر را بر می‌گرداند.
پارامتر
شماره اندیس یک عنصر که می‌بایست یک مقدار عددی باشد.
خروجی
یک یا آرایه ای از عناصر
$('img[alt]').get(0)var allLabeledButtons = $('label+button').get();var n = $('img').index($('img#findMe')[0]);(index(element
عنصر ارسالی را در مجموعه عناصر پیدا می‌کند، سپس شماره اندیس ان را بر می‌گرداند. اگر چنین عنصری در مجموعه یافت نشد خروجی 1- خواهد بود.
پارامتر
پارامتر این متد می‌تواند یک عنصر و یا یک انتخاب کننده باشد که خروجی انتخاب کننده نیز در نهایت یک عنصر خواهد بود.
خروجی
شماره اندیس عنصر در مجموعه
$('img[alt],img[title]')$('img[alt]').add('img[title]')َ(add(expressionاصلاح عناصر یک مجموعه عنصر انتخاب شده
ابتدا یک کپی از مجموعه انتخاب شده ایجاد می‌کند، سپس با افزودن محتویات پارامتر expression به آن نمونه، یک مجموعه جدید تشکیل می‌دهد. پارامتر expression می‌تواند حاوی یک انتخاب کننده، قطعه کد HTML، یک عنصر و یا آرایه ای از عناصر باشد.
پارامتر
در این پارامتر مواردی (مانند رشته، آرایه، المان) که می‌خواهیم به مجموعه عناصر انتخاب شده اضافه شوند قرار می‌گیرد. که می‌تواند انتخاب کننده، قطعه کد HTML، یک عنصر و یا ارایه ای از عناصر باشد.
خروجی
یک کپی از مجموعه اصلی به علاوه موارد اضافه شده.
$('img[title]').not('[title*=puppy]')(not(expressionاین شیوه برای ایجاد مجموعه هایی که انتخاب کننده‌ها قادر به ساخت آنها نمی‌باشند، کاربرد بسیار مناسبی دارد، زیرا از تکنیک‌های برنامه نویسی استفاده می‌کند و دست ما را برای اعمال انتخاب‌های گوناگون باز می‌کند.
ابتدا یک کپی از مجموعه انتخاب شده ایجاد می‌کند، سپس از آن کپی عناصری را که expression مشخص می‌کند را حذف می‌نماید.
پارامتر
این پارامتر تعیین کننده عناصر در نظر گرفته شده برای حذف می‌باشد. این پارامتر می‌تواند یک عنصر، ارایه ای از عناصر، انتخاب کننده و یا یک تابع باشد.
اگر این پارامتر تابع باشد، تک تک عناصر مجموعه به آن ارسال می‌شوند و هر یک که خروجی تابع را برابر با مقدار true کند، حذف می‌شود.
خروجی
یک کپی از مجموعه اصلی بدون موارد حذف شده.
$('td').filter(function(){return this.innerHTML.match(/^\d+$/)})(filter(expressionایجاد یک زیر مجموعه از مجموعه عناصر انتخاب شده
ابتدا یک کپی از مجموعه انتخاب شده ایجاد می‌کند، سپس از آن کپی عناصری را که expression مشخص می‌کند را حذف می‌نماید.
پارامتر
این پارامتر تعیین کننده عناصر در نظر گرفته شده برای حذف می‌باشد. این پارامتر می‌تواند یک عنصر، ارایه ای از عناصر، انتخاب کننده و یا یک تابع باشد.
اگر این پارامتر تابع باشد، تک تک عناصر مجموعه به آن ارسال می‌شوند و هر یک که خروجی تابع را برابر با مقدار false کند، حذف می‌شود.
خروجی
یک کپی از مجموعه اصلی بدون عناصر حذف شده.
(slice(begin, endاگر بخواهیم از یک مجموعه کلی، تنها یک عنصر را در قالب یک مجموعه انتخاب کنیم می‌توانیم از متد ()slice استفاده کنیم و مکان آن عنصر در مجموعه را به آن ارسال کنیم. دستور زیر مثالی از این حالت می‌باشد:
ایجاد و برگرداندن یک مجموعه جدید از بخشی از عناصر پشت سر هم در یک مجموعه اصلی.
پارامتر
begin: پارامتر begin که یک پارامتر عددی می‌باشد و مقدار اولیه آن از صفر آغاز می‌شود، نشان دهنده اولین عنصری است که می‌خواهیم در مجموعه جدید حضور داشته باشد.
end: پارامتر دوم که آن هم یک پارامتر عددی می‌باشد و از صفر آغاز می‌شود، در این متد اختیاری است. این پارامتر اولین عنصری است که نمی‌خواهیم از آن به بعد در مجموعه جدید حضور داشته باشد را مشخص می‌کند. اگر مقداری برای این پارامتر ننویسیم، به صورت پیش فرض تا انتهای مجموعه انتخاب می‌شود.
خروجی
یک مجموعه عنصر جدید.
$('*').slice(2,3);$('*').slice(0,4);$('*').slice(4);| توضیح | متد |
| مجموعه ای را برمی گرداند که شامل تمام فرزندان بدون تکرار از عناصر مجموعه می‌باشد. | () children |
| مجموعه ای شامل محتویات تمام عناصر برمی گرداند. (از این متد معمولا برای عناصر iframe استفاده می‌شود) | () contents |
| مجموعه ای شامل فرزندان پدرش که بعد از خود این عنصر می‌باشند را برمی گرداند. این مجموعه عنصر تکراری ندارد. | () next |
| مجموعه ای شامل تمام فرزندان پدرش که بعد از خود این عنصر می‌باشند را بر می‌گرداند. | () nextAll |
| مجموعه ای شامل نزدیک‌ترین پدر اولین عنصر مجموعه را بر می‌گرداند. | () parent |
| مجموعه ای شامل تمام پدران مستقیم عناصر مجموعه را بر می‌گرداند. این مجموعه عنصر تکراری ندارد. | () parents |
| مجموعه ای شامل فرزندان پدرش که قبل از خود این عنصر می‌باشند را برمی گرداند. این مجموعه عنصر تکراری ندارد. | () prev |
| مجموعه ای شامل تمام فرزندان پدرش که قبل از خود این عنصر می‌باشند را بر می‌گرداند. | () prevAll |
| مجموعه ای بدون عنصر تکراری را بر می‌گرداند که شامل تمام فرزندان پدر خود عنصر خواهد بود. | () siblings |
wrappedSet.find('p cite')$('p cite', wrapperSet)(find(selectorجهت پیدا کردن عناصری که داخل یک wrapperSet می‌توانیم از متد دیگری به نام ()contains نیز استفاده کنیم. این متد مجموعه ای را بر می‌گرداند که شامل تمام عناصری است که در انتخاب کننده پارامتر ورودی است. مثلا
یک مجموعه عنصر جدید ایجاد می‌کند که شامل فرزندان عناصر مجموعه قبل می‌شود.
پارامتر
یک انتخاب کننده است که در قالب یک رشته به این متد ارسال می‌شود.
خروجی
یک مجموعه عنصر جدید
$('p').contains('Lorem ipsum')(contains(textآخرین متدی که به بررسی آن می‌پردازیم متد ()is می‌باشد. با استفاده از این متد می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که دست کم یک عنصر از مجموعه عناصر، شرایط مشخص شده توسط ما را دارا باشد. یک انتخاب کننده به این متد ارسال می‌شود، اگر عنصری از مجموعه عناصر انتخاب شد، خروجی متد true می‌شود و در غیر این صورت مقدار false بر گردانده خواهد شد. برای مثال:
مجموعه ای از عناصر که شامل متن ورودی می‌باشند را بر می‌گرداند.
پارامتر
رشته ورودی که می‌خواهیم در عنصر فراخوان متد جستجو شود.
خروجی
مجموعه ای از عناصر از نوع فراخوان متد را بر می‌گرداند که شامل متن ورودی باشد.
var hasImage = $('*').is('img');(is(selector
بررسی می‌کند که آیا عنصری در مجموعه وجود دارد که انتخاب کننده ارسالی آن را انتخاب کند؟
پارامتر
یک انتخاب کننده است که در قالب یک رشته به این متد ارسال می‌شود.
خروجی
مقدار true در صورت وجود دست کم یک عنصر و false در صورت عدم وجود توسط تابع برگردانده می‌شود.
$('img').clone().appendTo('#somewhere');$('img').clone().appendTo('#somewhere').end().addClass('beenCloned');()endشاید در نظر گرفتن مجموعه‌ها در متدهای زنجیره ای به شکل یک پشته به درک بهتر از متد ()end کمک کند. هر زمان که یک مجموعه جدید در زنجیره ایجاد می‌شود، آن مجموعه به بالای پشته افزوده می‌شود، اما با فراخوانی متد ()end، بالاترین مجموعه از این پشته برداشته می‌شود و مجدادا مجموعه پیشین در زنجیره قرار می‌گیرد.
در متدهای زنجیره ای استفاده می‌شود و از مجموعه کنونی یک پشتیبان می‌گیرد تا همان مجموعه در زنجیره جریان داشته باشد.
پارامتر
ندارد
خروجی
مجموعه عنصر قبلی
()andSelfدر مباحث بعدی کار با صفت‌ها و ویژگی‌های عناصر بحث خواهد شد.
دو مجموعه پیشین در یک زنجیره را با یکدیگر ادغام می‌کند.
پارامتر
ندارد
خروجی
مجموعه عنصری ادغام شده
