اسرارِ یک دات نت کار حرفه ای
Working as a .NET Professional is a tumultuous rollercoaster ride of emotional highs and crushing lows. It’s likely the same for other communities, with different flavors of success and failures. I have over a decade of .NET development work, and I am here to share some general mantras that have served me well.
به روز رسانیهای sysinternals
استفاده از Sql View
در این قسمت در ابتدا نحوهی باز کردن یک پایگاه داهی چند بعدی را در محیط BIMS بررسی کرده و سپس چگونگی ساخت یک MDB را از پایه بررسی میکنیم. برای ادامه دادن این قسمت نیاز میباشد که پایگاه دادهی AdventureWorkDW2008 را در SSAS نصب کرده باشید .
در ابتدا مطابق شکل زیر منوی File سپس زیر منوی Open و Analysis Service Database را انتخاب نمایید.
در ادامه میبایست نام Server را مشخص نمایید و دقت داشته باشید که در اینجا منظور از نام سرور، نام سرور SSAS میباشد (در صورتیکه بر روی خود سرور در حال کار میباشید از . به جای نام سرور استفاده کنید). سپس در قسمت Database، نام پایگاه دادهی چند بعدی را انتخاب نمایید. در صورتی که به جز Adventure Work DW 2008 ، پایگاه دادههای چند بعدی دیگری را در SSAS داشته باشید، یک لیست از آنها را مشاهده خواهید کرد و در صورتیکه لیست شما خالی میباشد، احتمال دارد نام سرور اشتباه باشد یا روی سرویس SSAS مربوط به آن سرور هیچ پایگاه دادهی چند بعدی نصب نباشد.
حال مسیری را برای ذخیره سازی پروژهی جدید در نظر بگیرید:
پس از کمی شکیبایی، واکشی اطلاعات از روی پایگاه دادهی چند بعدی انتخاب شده انجام میشود و یک پروژه در ارتباط با آن پایگاه داده ساخته میشود.
همان طور که مشخص میباشد، یک شیء درون شاخهی Data Source وجود دارد که مشخص کنندهی ارتباط این پروژه با پایگاه دادهی Data Warehouse است. برای مشاهدهی این ارتباط، بر روی Adventure Work DW کلیک راست کنید و سپس گزینهی Open را انتخاب نمایید. در ادامه گزینهی Edit را بزنید.
سپس در پنجرهی جدید، تنظیمات رشتهی ارتباطی با DW را مشاهده نمایید
با زدن کلید Test Connection باید پیام Test Connection Succeeded را مشاهده نمایید. اکنون پنجرهها را با زدن کلید OK ببندید.
در قسمت Data Source View سه شی تعریف شده است؛ براساس دسته بندی مورد نظر و جاری در Business موجود در Adventure Work .
با کلیک راست کردن بر روی Adventure Works DW و انتخاب گزینهی Open، اقدام به باز کردن DSV انتخاب شده کنید. در صفحهی باز شده میتوانید انواع دیاگرام تهیه شده را مشاهده نمایید و همچنین لیستی از جداول موجود در این DSV مشخص میباشد.
با کلیک راست کردن در فضای خالی دیاگرام ، امکان Add/Remove کردن جداول را به دیاگرام دارید.
در شکل بالا بعد از انتخاب یک جدول در سمت راست و انتقال آن به سمت چپ میتوانید با زدن دکمهی Add Related Table براساس کلیدهای خارجی، جداول مرتبط با جدول انتخاب شده را به صورت خودکار انتخاب نمایید و به قسمت چپ انتقال دهید.
شما در ساخت Cube مشخص مینمایید که Cube را از کدام DSV خواهید ساخت. بنابراین انتخاب جداول در DSV ها میبایست براساس نوع Business شما باشد تا در ساخت Cube به مشکلی برخورد نکنید.
در ساختار درختی موجود در پنجرهی Solution در شاخهی Cube، میتوانید Adventure Works را باز کنید (کلیک راست و انتخاب Open ) .
در شکل بالا در سمت چپ، میتوانید Measure ها و Dimension های موجود در این Cube را مشاهده کنید. همچنین در قسمت بالا چندین Tab وجود دارند که در هر کدام تنظیمات بیشتری را بر روی Cube اعمال میکنیم. با توجه به اینکه طراحی Cube ها کاری تخصصی میباشد و نیاز به اطلاعات زیادی دارد اجازه دهید مقاله ای در خصوص طراحی Cube در SSAS جداگانه انتشار داده شود و فعلا در همین حد بسنده کنیم. با این حال در صورت نیاز میتوانید برای اطلاعات بیشتر در این خصوص کتاب Microsoft SQL Server Analysis Services 2008 With MDX از انتشارات Wrox را مطالعه نمایید.
در Solution Explorer در شاخهی ،Dimensions میتوانید تمامی بعدهایی که در تمامی Cube های شما استفاده شدهاند را مشاهده نمایید.
با انتخاب یک بعد (ترجیحا بعد Date ) و با کلیک راست کردن و انتخاب گزینهی Open آن را باز نمایید.
در پنجرهی باز شده میتوانید 4 Tab در بالا را مشاهد نمایید و در Tab نخست، Attribute ها و همچنین ساختار Hierarchies و در آخر Data source View را مشاهده نمایید.
در Attribute relationships می توانید ارتباط صفتهای یک بعد را مشخص نمایید.
در Browsing Tab میتوانید محتوای Dimension را بررسی نمایید (البته اگر در پروژهی جدید قرار دارید حتما میبایست پروژه را Deploy کرده باشید. در حالتیکه یک پایگاه داهی چند بعدی را باز میکنید، نیازی به Deploy کردن نمیباشد؛ زیرا حتما قبلا این کار انجام شده است (زیرا شما پایگاه دادهی چند بعدی را بعد از Deploy کردن پروژهی SSAS خواهید داشت ))
در صورتیکه مانند روش بالا یک پایگاه دادهی چند بعدی را باز کنیم، دیگر نیازی به Deploy کردن نمیباشد و فقط برای اعمال تغییرات روی پایگاه دادهی چند بعدی باید پروژه را Process کنیم و برای این منظور روی نام پروژه کلیک راست کرده و گزینهی Process را انتخاب کنید. با این کار تغییرات اعمال شده در BIMS روی پایگاه دادهی SSAS اعمال میگردند و دادهها با توجه به ساختار Cube ها دوباره پردازش میشوند.
برای ساخت یک پروژهی جدید به شکل زیر عمل میکنیم :
در ابتدا BIMS را باز کرده و سپس به منوی File رفته و در قسمت New گزینهی Project را انتخاب میکنیم. سپس در صفحهی باز شده، مطابق شکل زیر عمل کرده و یک پروژه از نوع Analysis Service Multidimensional … میسازیم.
سپس برروی شاخهی Data Source کلیک راست کرده و گزینهی New Data Source را میزنیم و پنجرههای ویزارد را به جلو میرویم.
در ابتدا باید یک Connection به DW تولید کنیم. برای این منظور در پنجرهی فوق دکمهی New را زده و اطلاعات را مطابق شکل زیر پر میکنیم.
و سپس OK را میزنیم.
در صورتی که SSAS در یک سرور دیگر نصب شده است در پنجرهی بعدی نیاز میباشد نام کاربری را که به سرویس SSAS در آن سرور دسترسی دارد را وارد کنیم.
در صورتی که SSAS روی سیستم Local نصب شده است و کاربری که با آن Login هستیم دسترسی کافی به SSAS را دارد، گزینهی Use the credentials of the current user را انتخاب میکنیم.
در صفحهی آخر یک نام برای DS انتخاب میکنیم.
سپس نیاز میباشد یک DSV بسازیم. برای این منظور روی شاخهی Data Source View کلیک راست کرده و گزینهی New را انتخاب کرده و سپس در پنجرهی Wizard باید Data Source ساخته شده در مرحلهی قبل را انتخاب کرده و سپس Next را بزنیم. در اینجا بر اساس بیزینسهای مختلف، راه کارهای گوناگونی را داریم. به عبارت دیگر میتوان جداول Fact و Dimension های مرتبط با آنرا بر اساس زیر سیستمهای مختلف انتخاب کرده و برای هر کدام از آنها یک DSV بسازیم. به نظر من میتوانیم تمامی جداول را در این مرحله انتخاب کرده و سپس این تفکیک بندی را در سطح Cube ها انجام داد. به طور کلی دقت داشته باشید به هیچ عنوان DSV و Cube های سیستم را خیلی تفکیک نکنید. زیرا در نوشتن کوئریها و Join بین Cube ها با مشکل و سختی روبرو خواهید شد. (از لحاظ تجربی تفکیک بندی به شرطی صورت گیرد که نیازی به Join کردن Cube ها در MDX Query ها نباشد.)
سپس یک نام برای DSV خود انتخاب کرده و Finish را بزنید.
خوب؛ آخرین مرحله ساخت Cube میباشد (البته در طراحی Cube مطالب بسیاری وجود دارند که در یک مقالهی دیگر تلاش خواهم کرد تمامی آن موارد را توضیح دهم.)
برای ساخت Cube ، روی شاخهی Cube کلیک راست کرده و گزینهی New را بزنید.
سپس Use Existing Table را انتخاب کرده و Next را بزنید.
در پنجرهی بعدی باید DSV را انتخاب کرد و بعد جداول مورد نیاز در طراحی Cube را انتخاب کنید. فراموش نکنید در صورت انتخاب یک Fact تمامی Dimension های مرتبط با آن را انتخاب نماید. دکمه Next را بزنید.
در پنجرهی بعدی باید جداول Fact را انتخاب کرده و دکمهی Next را بزنید.
سپس در پنجرهی بعدی دایمنشن را انتخاب نمایید. (ترجیحا اجازه بدهید خود BIMS برای شما Dimension ها را بسازد، هرچند که خود شما میتوانید بعدا به صورت دستی Dimension ها را ایجاد کنید).
بعد از زدن دکمهی Next نامی برای Cube خود انتخاب نمایید و سپس دکمهی Finish را بزنید.
بعد از ساخت Cube ، چندین دایمنشن به صورت خودکار ساخته میشوند . البته گاهی نیاز میباشد که اقدام به ساخت ساختارهای سلسله مراتبی در Dimension ها کنیم (این مورد را در یک مقاله جداگانه آموزش خواهم داد.)
پروژه با کلیدهای ترکیبی Ctrl+Shift+B ساخته میشود و بعد از اطمینان از درست بودن ساخت پروژه، آن را باید Deploy کرد.
برای Deploy کردن یک پروژه کافی است بعد از تنظیم کردن رشتهی ارتباطی در DS (قبلا توضیح داده شده است) روی پروژه کلیک راست کرده و گزینهی Deploy را بزنیم.
<script> let src = 'https://svelte.dev/tutorial/image.gif'; let name = 'Rick Astley'; </script> <img src={src} alt="{name} dancing">
- نکته اول : اگر در تگ img مقدار alt را وارد نکنیم و یا alt در این تگ وجود نداشته باشد، یک هشدار توسط کامپایلر svelte برای ما با عنوان <img> element should have an alt attribute> ایجاد میشود. زمان ساخت یک برنامه بسیار مهم است تا قوانین نوشتن یک کد html خوب را رعایت کنیم تا برای تمامی کاربران احتمالی برنامه قابل استفاده باشد. در همین مثال با ایجاد یک هشدار Svelte تلاش میکند که ما را از اشتباه در نوشتن کد html مطلع سازد.
- نکته دوم : اگر نام یک آبجکت تعریف شده و یک attribute، برابر باشد میتوانیم از نسخه کوتاه شده یا Shorthand attributes در svelte استفاده کنیم. به طور مثال در مثال بالا میتوانیم از کد زیر در خط 6 استفاده کنیم.
<img {src} alt="{name} dancing">
<script> export let siteName = "dotnettips"; </script> <p>this is a nested component for third tutorial on {siteName}</p>
<script> import Nested from "./Nested.svelte"; export let name; </script> <h1>Hello {name}!</h1> <Nested siteName="dotnettips.info" />
Hello world! this is a nested component for third tutorial on dotnettips.info
در مثال بالا ما یک کامپوننت جدید را ایجاد کرده و از طریق دستور import به App.svelte اضافه کردیم. نکتهای که در اینجا وجود دارد، نحوه مقدار دهی props در کامپوننتها است. اگر به خط 9 دقت کنیم، کامپوننت ما از طریق تگ جدیدی با نام (Nested) به بدنه html برنامه اضافه شده است که یک attribute به نام siteName دارد. siteName متغیر export شده در کامپوننت Nested.svelte است که در کامپوننتها به این صورت مقدار دهی میشود. قبلا نحوه مقدار دهی این خصیصهها را در فایلهای جاوا اسکریپت مشاهده کرده بودیم. نکته دیگری که باید به آن دقت داشت این است که خصیصه siteName مقدار پیش فرض dotnettips را در Nested.svelte به خود اختصاص داده بود. به همین جهت اگر ما siteName را هنگام استفاده از کامپوننت مقدار دهی نکنیم، از مقدار پیش فرض خود استفاده خواهد کرد. ولی اینجا ما با مقدار دهی آن، siteName را به dotnettips.info تغییر دادهایم.
نکته مهم : دقت داشته باشید کامپوننتهای شما همیشه باید با حروف بزرگ شروع شوند؛ به طور مثال در صورت نوشتن <nested/> محتوای کامپوننت نمایش داده نخواهد شد. svelte، از طریق زیر نظر گرفتن حروف کوچک و بزرگ در ابتدای تگها، بین تگهای html و کامپوننتها تمایز قائل میشود.
Spread props :
تا اینجا به صورت خلاصه با props یا خصیصهها آشنا شدهاید و دیدیم که با export کردن یک متغیر در یک کامپوننت، میتوانیم آن را هنگام استفاده مقدار دهی نماییم. برای اینکه تمرینی هم باشد با توجه به مطالبی که تاکنون گفته شده، پروژهی جدیدی را ایجاد کنید و محتوای App.svelte را مانند کد زیر تغییر دهید.
<script> import Info from './Info.svelte'; const pkg = { name: 'svelte', version: 3, speed: 'blazing', website: 'https://svelte.dev' }; </script> <Info name={pkg.name} version={pkg.version} speed={pkg.speed} website={pkg.website}/>
همانطور که در خط دوم کد میبینید، کامپوننتی به نام Info.svelte به این بخش اضافه شدهاست. این کامپوننت را با محتوای زیر ایجاد نمایید:
<script> export let name; export let version; export let speed; export let website; </script> <p> The <code>{name}</code> package is {speed} fast. Download version {version} from <a href="https://www.npmjs.com/package/{name}">npm</a> and <a href={website}>learn more here</a> </p>
اگر برنامه را اجرا کنید یک چنین خروجی را مشاهده خواهید کرد:
The svelte package is blazing fast. Download version 3 from npm and learn more here
<Info {...pkg}/>
<script> let count = 0; function handleClick() { count += 1; } </script> <p>Count : {count}</p> <button on:click={handleClick}> Clicked {count} {count === 1 ? 'time' : 'times'} </button>
<script> let count = 0; let doubled = count * 2; function handleClick() { count += 1; } </script> <button on:click={handleClick}> Clicked {count} {count === 1 ? 'time' : 'times'} </button> <p>{count} doubled is {doubled}</p>
$: doubled = count * 2;
$: console.log(`the count is ${count}`);
$: { console.log(`the count is ${count}`); alert(`I SAID THE COUNT IS ${count}`); }
$: if (count >= 10) { alert(`count is dangerously high!`); count = 9; }
<script> let numbers = [1, 2, 3, 4]; function addNumber() { let newNumber = numbers.length + 1; numbers.push(newNumber); } $: sum = numbers.reduce((t, n) => t + n, 0); </script> <p>{numbers.join(' + ')} = {sum}</p> <button on:click={addNumber}>Add a number</button>
function addNumber() { let newNumber = numbers.length + 1; numbers.push(newNumber); numbers = numbers; }
function addNumber() { let newNumber = numbers.length + 1; numbers = [...numbers, newNumber]; }
مروری بر Two way bindings :
<script> let name = ""; function updateName(event) { name = event.target.value; } </script> <h4>My Name Is {name}</h4> <input value={name} on:input={updateName} />
<script> let name = ""; </script> <h4>My Name Is {name}</h4> <input bind:value={name} />
{#if condition} <!-- you html codes ... --> {/if}
<script> let user = { loggedIn: false }; function toggle() { user.loggedIn = !user.loggedIn; } </script> {#if user.loggedIn} <button on:click={toggle}> Log out </button> {/if} {#if !user.loggedIn} <button on:click={toggle}> Log in </button> {/if}
{#if condition} <!-- you html code when condition is true --> {:else} <!-- you html code when condition is false --> {/if}
{#if user.loggedIn} <button on:click={toggle}> Log out </button> {:else} <button on:click={toggle}> Log in </button> {/if}
{#if condition} <!-- you html code when condition is true --> {:else if condition2} <!-- you html code when condition2 is true --> {:else} <!-- you html code when condition and condition2 are false --> {/if}
{#each list as item} <!-- you html code per each item in list --> {/each}
<script> let cats = [ { id: 'J---aiyznGQ', name: 'Keyboard Cat' }, { id: 'z_AbfPXTKms', name: 'Maru' }, { id: 'OUtn3pvWmpg', name: 'Henri The Existential Cat' } ]; </script> <h1>The Famous Cats of YouTube</h1> <ul> {#each cats as cat} <li><a target="_blank" href="https://www.youtube.com/watch?v={cat.id}"> {cat.name} </a></li> {/each} </ul>
<ul> {#each cats as {id,name}} <li><a target="_blank" href="https://www.youtube.com/watch?v={id}"> {name} </a></li> {/each} </ul>
<ul> {#each cats as { id, name }, i} <li><a target="_blank" href="https://www.youtube.com/watch?v={id}"> {i + 1}: {name} </a></li> {/each} </ul>
نکته : در این بخش من سعی کردم تا حدودی به ترتیب بخش آموزشی خود وبسایت Svelte، موارد را بیان کنم؛ ولی با توجه به اینکه شاید دوستان ترجیح بدهند روش آموزشی خود آن وبسایت که امکان تغییر و نوشتن کد را هم محیا کرده است، امتحان کنند لینک آن را به اشتراک میگذارم.
The desktop is here to stay. Sam Basu reviews how you can take advantage of the latest in .NET technologies and still build the apps your customers demand.
Sam covers Windows Forms, XAML (UWP,
WinUI), Progressive Web Apps, Electron, Blazor Mobile Bindings, .NET
MAUI and building for Mac OS and Linux.
The Bosque programming language is designed for writing code that is simple, obvious, and easy to reason about for both humans and machines. The key design features of the language provide ways to avoidaccidental complexity in the development and coding process. The goal is improved developer productivity, increased software quality, and enabling a range of new compilers and developer tooling experiences.