وجود سیستم مدیریت محتوای Orchard , DotNetNuke و ... ، طراحی یک CMS جدید - و آن هم بومی - را نفی نمی‌کند. کما اینکه وجود دروپال Drupal و جوملا Joomla مانعی برای خلق WordPress نبود. (با وجود اینکه شباهتهای فراوانی دارند - البته که همگی سیستم مدیریت محتوا هستند)
جناب مهندس کی نسخه جدید اماده میشه؟ برای پرداخت باشگاه مشتریان
سپاس از شما
مقدمه
یکی از امکانات اضافه شده در Sql Server 2012 ابزار Sql Server Data Tools یا به اختصار SSDT می‌باشد. این ابزار در واقع جایگزین ابزار Business Intelligence Development Studio می باشد که همه امکانات قبلی را داشته و همچنین قابلیت‌های جدیدی نیز به آن اضافه شد است. اما کاربرد این ابزار ایجاد محیطی یکپارچه برای طراحی و توسعه تمامی نسخه‌های پایگاه داده Sql Server با استفاده از Visual Studio می‌باشد. در این مقاله من به بیشتر بر روی امکانات زیر تمرکز دارم:
- Installation
- Creating a SQL Server Database Project
- Modify Database Schema
- Schema Compare and Update
- Snapshot Project
- Publish
- نصب Sql Server Data Tools
آخرین نسخه این ابزار را از این آدرس دانلود کنید یا زمان نصب Sql Server 2012 گزینه آن را انتخاب کنید
- ایجاد یک پروژه جدید از نوع
SQL Server Database Project
پس از نصب SSDT شما از طریق Visual Studio 2012 Shell که همراه SqlServer 2012 نصب میشود یا با Visual Stadio 2012 یک پروژه جدید از نوع SQL Server Database Project ایجاد کنید.
Server Database Project Project به شما امکان توسعه پایگاه داده Sql Server را با استفاده از محیط یکپارچه Visual Studio با در اختیار گذاشتن ابزارهای همچون navigation, intellisense, validation, debugging, declarative editing و غیره را می‌دهد. شی پایگاه داده شما در پروژه و فایل‌های مجزا ذخیره میشود مثل آن که شما در حال توسعه برنامه #C یا VB.NET هستید.
- ورود پایگاه داده موجود به پروژه SQL Server Database
شما می‌توانید شمای پایگاه داده موجود یا SQL Server DAC Package File (.dacpac) یا هر T-SQL دیگری را با راست کلیک بر روی پروژه و انتخاب گزینه Import به پروژه خود اضافه و تغییرات لازم را اعمال نماید شکل زیر پنجره Import Database را نشان می‌دهد:
پنجره Solution Explorer امکانات زیر را در اختیار شما قرارمی دهد:
- اضافه کردن اشیای همچون Table، View و غیره با راست کیلک کردن بر روی پروژه و انتخاب گزینه Add
- ویرایش اشیا موجود با دبل کیلک کردن بر روی اشیا
- مقایسه شمای پایگاه داده با پایگاه داده دیگر و یا Microsoft SQL Server DAC Package File کافیست بر روی پروژه راست کیلک و گزینه Schema Compare را انتخاب نمایید.
- ایجاد یک Snapshot از شمای پایگاه داده در یک Microsoft SQL Server DAC Package File . یک snapshot برای ایجاد یک پایگاه داده یا ورود در پروژه ای دیگر یا در مقایسه دو پایگاه داده کاربرد دارد.
- انتشار پایگاه داده که امکان ایجاد پایگاه داده یر روی یک سرور SQL Server را فراهم می‌نماید.
- مقایسه شمای دو پایگاه داده با هم
SSDT ابزاری برای مقایسه دو پایگاه داده و بروز رسانی پایگاه داده مقصد از روی شمای منبع از طریق ایجاد یک Script یا به صورت مستقیم را می‌دهد.
- انتشار پروژه با استفاده از SQL Server Data Tools
این ابزار امکان گسترش پروژه شما بر روی SQL Server 2005, 2008, 2008 R2, 2012, یا SQL Azure instance را می‌دهد. برای انتشار کافیت از پنجره Solution Explorer بر روی پروژه راست کیلک و گزینه Publish را انتخاب کنید.
- پنجره SQL Server Object Explorer
این پنجره با اتصال به سرور SQL Server امکان دسترسی و مدیریت پایگاه داده را به ما می‌دهد. علاوه بر دسترسی به اجزای یک پایگاه داده امکان مدیریت پوشه‌های Security , Server Objects نیز فراهم می‌باشد. همچنین امکان اتصال به Sql Server Express , localdb نیز وجود دارد.
مقدمه
در اکثر موارد در یک Landscape عملیاتی، چنانچه به تجمیع و انتقال داده‌ها از بانک‌های اطلاعاتی مختلف نیاز باشد، از SSIS Package اختصار (SQL Server Integration Service) استفاده میشود و معمولاً با تعریف یک Job در سطح SQL Server به اجرای Package در زمانهای مشخص می‌پردازند. چنانچه در موقعیتی لازم باشد که از طریق برنامه کاربردی توسعه یافته، به اجرای Package مبادرت ورزیده شود و البته نخواهیم Job تعریف شده را از طریق کد برنامه، اجرا کنیم و در واقع این امکان را داشته باشیم که همانند یک رویه ذخیره شده تعریف شده در سطح بانک اطلاعاتی به اجرای عمل فوق بپردازیم، یک راه حل می‌تواند تعریف یک CLR Stored Procedures باشد. در این مقاله به بررسی این موضوع پرداخته میشود، در ابتدا لازم است به بیان تئوری موضوع پرداخته شود (قسمت‌های 1 الی 5) در ادامه به ذکر پیاده سازی روش پیشنهادی پرداخته میشود.
1- اجرای Integration Service Package
جهت اجرای یک Package از ابزارهای زیر می‌توان استفاده کرد:• command-line ابزار خط فرمان dtexec.exeتوجه: همچنین یک Package را در زمان طراحی در Business Intelligence Development Studio) BIDS) می‌توان اجرا نمود.
• ابزار اجرائی پکیج dtexecui.exe
• استفاده از SQL Server Agent job
2- استفاده از dtexec جهت اجرای Package
با استفاده از ابزار dtexec می‌توان Packageهای ذخیره شده در فایل سیستم، یک SQL Instance و یا Packageهای ذخیره شده در Integration Service را اجرا نمود.توجه: در سیستم عامل‌های 64 بیتی، ابزار dtexec موجود در Integration Service با نسخه 64 بیتی نصب میشود. چنانچه بایست Packageهای معینی را در حالت 32 بیتی اجرا کنید، لازم است ابزار dtexec نسخه 32 بیتی نصب شود. ابزار dtexec دستیابی به تمامی ویژگی‌های پیکربندی و اجرای Package از قبیل اتصالات، مشخصات(Properties)، متغیرها، logging و شاخص‌های پردازشی را فراهم می‌کند.
توجه: زمانی که از نسخه‌ی ابزار dtexec که با SQL Server 2008 ارائه شده استفاده می‌کنید برای اجرای یک SSIS Package نسخه 2005، Integration Service به صورت موقت Package را به نسخه 2008 ارتقا می‌دهد، اما نمی‌توان از ابزار dtexec برای ذخیره این تغییرات استفاده کرد.
2-1- ملاحظات نصب dtexec روی سیستم‌های 64 بیتی
به صورت پیش فرض، یک سیستم عامل 64 بیتی که هر دو نسخه 64 بیتی و 32 بیتی ابزار خط فرمان Integration Service را دارد، نسخه 32 بیتی نصب شده را در خط فرمان اجرا خواهد کرد. نسخه 32 بیتی بدین دلیل اجرا میشود که در متغیر محیطی (Path (Path environment variable مسیر directory نسخه 32 بیتی قرار گرفته است.به طور معمول:
(<drive>:\Program Files(x86)\Microsoft SQL Server\100\DTS\Binn)
توجه: اگر از SQL Server Agent برای اجرای Package استفاده می‌کنید، SQL Server Agent به طور خودکار از ابزار نسخه 64 بیتی استفاده می‌کند. SQL Server Agent از Registry و نه از متغیر محیطی Path استفاده می‌کند. برای اطمینان از اینکه نسخه 64 بیتی این ابزار را در خط فرمان اجرا می‌کنید، directory را به directory ای تغییر دهید که شامل نسخه 64 بیتی این ابزار است(<drive>:\Program Files\Microsoft SQL Server\100\DTS\Binn) و ابزار را از این مسیر اجرا کنید و یا برای همیشه مسیر قرار گرفته در متغیر محیطی path را با مسیری که نسخه 64 بیتی قرار دارد، جایگزین کنید.2-2- تفسیر کدهای خروجی
هنگامی که یک Package اجرا میشود، dtexec یک کد خروجی (Return Code) بر می‌گرداند:| مقدار | توصیف |
| 0 | Package با موفقیت اجرا شده است. |
| 1 | Package با خطا مواجه شده است. |
| 3 | Package در حال اجرا توسط کاربر لغو شده است. |
| 4 | Package پیدا نشده است. |
| 5 | Package بارگذاری نشده است. |
| 6 | ابزار با یک خطای نحوی یا خطای معنایی در خط فرمان برخورد کرده است. |
2-3- قوانین نحوی dtexec
تمامی گزینه‌ها (Options) باید با یک علامت Slash (/) و یا Minus (-) شروع شوند.یک آرگومان باید در یک quotation mark محصور شود چنانچه شامل یک فاصله خالی باشد.
گزینه‌ها و آرگومان‌ها بجز رمزعبور حساس به حروف کوچک و بزرگ نیستند.
2-3-1- Syntax
dtexec /option [value] [/option [value]]…
2-3-2- Parameters
نکته: در Integration Service، ابزار خط فرمان dtsrun که برایData Transformation Service) DTS)های نسخه SQL Server 2000 استفاده می‌شد، با ابزار خط فرمان dtexec جایگزین شده است.• تعدادی از گزینه‌های خط فرمان dtsrun به طور مستقیم در dtexec معادل دارند برای مثال نام Server و نام Package.
• تعدادی از گزینه‌های dtsrun به طور مستقیم در dtexec معادل ندارند.
• تعدادی گزینه‌های خط فرمان جدید dtsexec وجود دارد که در ویژگی‌های جدید Integration Service پشتیبانی میشود.
2-3-3- مثال
1) به منظور اجرای یک SSIS Package که در SQL Server ذخیره شده است، با استفاده از Windows Authentication :dtexec /sq <Package Name> /ser <Server Name>
2) به منظور اجرای یک SSIS Package که در پوشه File System در SSIS Package Store ذخیره شده است :
dtexec /dts “\File System\<Package File Name>”
3) به منظور اجرای یک SSIS Package که در سیستم فایل ذخیره شده است و مشخص کردن گزینه logging:
dtexec /f “c:\<Package File Name>” /l “DTS.LogProviderTextFile; <Log File Name>”
4) به منظور اجرای یک SSIS Package که در SQL Server ذخیره شده با استفاده از SQL Server Authentication برای نمونه(user:ssis;pwd:ssis@ssis)و رمز (Package(123:
dtexec /server “<Server Name>” /sql “<Package Name>” / user “ssis” /Password “ssis@ssis” /De “123”
3- تنظیمات سطح حفاظتی یک Package
به منظور حفاظت از داده‌ها در Packageهای Integration Service می‌توانید یک سطح حفاظتی (protection level) را تنظیم کنید که به حفاظت از داده‌های صرفاً حساس یا تمامی داده‌های یک Package کمک نماید. به علاوه می‌توانید این داده‌ها را با یک Password یا یک User Key رمزگذاری نمائید یا به رمزگذاری داده‌ها در بانک اطلاعاتی اعتماد کنید. همچنین سطح حفاظتی که برای یک Package استفاده می‌کنید، الزاماً ایستا (static) نیست و در طول چرخه حیات یک Package می‌تواند تغییر کند. اغلب سطح حفاظتی در طول توسعه یا به محض (deploy) استقرار Package تنظیم میشود.توجه: علاوه بر سطوح حفاظتی که توصیف شد، Packageها در بانک اطلاعاتی msdb ذخیره می‌شوند که همچنین می‌توانند توسط نقش‌های ثابت در سطح بانک اطلاعاتی (fixed database-level roles) حفاظت شوند. Integration Service شامل 3 نقش ثابت بانک اطلاعاتی برای نسبت دادن مجوزها به Package است که عبارتند از db_ssisadmin ،db_ssisltduser و db_ssisoperator
3-1- درک سطوح حفاظتی
در یک Package اطلاعات زیر به عنوان حساس تعریف می‌شوند:• بخش password در یک connection string. گرچه، اگر گزینه ای را که همه چیز را رمزگذاری کند، انتخاب کنید تمامی connection string حساس در نظر گرفته میشود.
• گره‌های task-generated XML که برچسب (tagged) هایی حساس هستند.
• هر متغییری که به عنوان حساس نشان گذاری شود.
3-1-1- Do not save sensitive
هنگامی که Package ذخیره میشود از ذخیره مقادیر ویژگی‌های حساس در Package جلوگیری می‌کند. این سطح حفاظتی رمزگذاری نمی‌کند اما در عوض از ذخیره شدن ویژگی هایی که حساس نشان گذاری شده اند به همراه Package جلوگیری می‌کند.3-1-2- Encrypt all with password
به منظور رمزگذاری تمامی Package از یک Password استفاده میشود. Package توسط Password ای رمزگذاری میشود که کاربر هنگامی که Package را ایجاد یا Export می‌کند، ارائه می‌دهد. به منظور باز کردن Package در SSIS Designer یا اجرای Package توسط ابزار خط فرمان dtexec کاربر بایست رمز Package را ارائه نماید. بدون رمز کاربر قادر به دستیابی و اجرای Package نیست.3-1-3- Encrypt all with user key
به منظور رمزگذاری تمامی Package از یک کلید که مبتنی بر Profile کاربر جاری می‌باشد، استفاده میشود. تنها کاربری که Package را ایجاد یا Export می‌کند، می‌تواند Package را در SSIS Designer باز کند و یا Package را توسط ابزار خط فرمان dtexec اجرا کند.3-1-4- Encrypt sensitive with password
به منظور رمزگذاری تنها مقادیر ویژگی‌های حساس در Package از یک Password استفاده میشود. برای رمزگذاری از DPAPI استفاده میشود. داده‌های حساس به عنوان بخشی از Package ذخیره می‌شوند اما آن داده‌ها با استفاده از Password رمزگذاری می‌شوند. به منظور باز نمودن Package در SSIS Designer کاربر باید رمز Package را ارائه دهد. اگر رمز ارائه نشود، Package بدون داده‌های حساس باز میشود و کاربر باید مقادیر جدیدی برای داده‌های حساس فراهم کند. اگر کاربر سعی نماید Package را بدون ارائه رمز اجرا کند، اجرای Package با خطا مواجه میشود.3-1-5- Encrypt sensitive with user key
به منظور رمزگذاری تنها مقادیر ویژگی‌های حساس در Package از یک کلید که مبتنی بر Profile کاربر جاری می‌باشد، استفاده میشود. تنها کاربری که از همان Profile استفاده می‌کند، Package را می‌تواند بارگذاری (load) کند. اگر کاربر متفاوتی Package را باز نماید، اطلاعات حساس با مقادیر پوچی جایگزین میشود و کاربر باید مقادیر جدیدی برای داده‌های حساس فراهم کند. اگر کاربر سعی نماید Package را بدون ارائه رمز اجرا کند، اجرای Package با خطا مواجه میشود. برای رمزگذاری از DPAPI استفاده میشود.3-1-6- (Rely on server storage for encryption (ServerStorage
با استفاده از نقش‌های بانک اطلاعاتی، SQL Server تمامی Package را حفاظت می‌کند. این گزینه تنها زمانی پشتیبانی میشود که Package در بانک اطلاعاتی msdb ذخیره شده است.4- استفاده از نقش‌های Integration Service
برای کنترل کردن دستیابی به Package، SSIS شامل 3 نقش ثابت در سطح بانک اطلاعاتی است. نقش‌ها می‌توانند تنها روی Package هایی که در بانک اطلاعاتی msdb ذخیره شده اند، بکار روند. با استفاده از SSMS می‌توانید نقش‌ها را به Packageها نسبت دهید، این انتساب نقش‌ها در بانک اطلاعاتی msdb ذخیره میشود.| Write action | Read action | Role |
| Import packages Delete own packages Delete all packages Change own package roles Change all package roles * به نکته رجوع شود | Enumerate own packages Enumerate all packages View own packages View all packages Execute own packages Execute all packages Export own packages Export all packages Execute all packages in SQL Server Agent | db_ssisadmin or sysadmin |
| Import packages Delete own packages Change own package roles | Enumerate own packages Enumerate all packages View own packages Execute own packages Export own packages | db_ssisltduser |
| None | Enumerate all packages View all packages Execute all packages Export all packages Execute all packages in SQL Server Agent | db_ssisoperator |
| Stop all currently running packages | View execution details of all running packages | Windows administrators |
همچنین جدول sysssispackages در بانک اطلاعاتی msdb شامل Package هایی است که در SQL Server ذخیره می‌شوند. این جدول شامل ستون هایی که اطلاعاتی درباره نقش هایی که به Packageها نسبت داده شده است، می‌باشد.
به صورت پیش فرض، مجوزهای نقش‌های ثابت بانک اطلاعاتی db_ssisadmin و db_ssisoperator و شناسه منحصر به فرد کاربری (unique security identifier) که Package را ایجاد کرده برای خواندن Package بکار می‌رود، و مجوزهای نقش db_ssisadmin و شناسه منحصر به فرد کاربری که Package را ایجاد کرده برای نوشتن Package به کار می‌رود. یک User باید عضو نقش db_ssisadmin و db_ssisltduser یا db_ssisoperator برای داشتن دسترسی خواندن Package باشد. یک User باید عضو نقش db_ssisadmin برای داشتن دسترسی نوشتن Package باشد.
5- اتصال به صورت Remote به Integration Service
زمانی که یک کاربر بدون داشتن دسترسی کافی تلاش کند به یک Integration Service به صورت Remote متصل شود، با پیغام خطای "Access is denied" مواجه میشود. برای اجتناب از این پیغام خطا می‌توان تضمین کرد که کاربر مجوز مورد نیاز DCOM را دارد.به منظور پیکربندی کردن دسترسی کاربر به صورت Remote به سرویس Integration مراحل زیر را دنبال کنید:
- Component Service را باز نمایید ( در Run عبارت dcomcnfg را تایپ کنید).مجوز دسترسی Lunch به منظور شروع و خاتمه سرویس، اعطا یا رد میشود و مجوز دسترسیActivation به منظور متصل شدن به سرویس، اعطا (grant) یا رد (deny) میشود.
- گره Component Service را باز کنید، گره Computer و سپس My Computer را باز نمایید و روی DCOM Config کلیک نمایید.
- گره DCOM Config را باز کنید و از لیست برنامه هایی که می‌توانند پیکربندی شوند MsDtsServer را انتخاب کنید.
- روی Properties برنامه MsDtsServer رفته و قسمت Security را انتخاب کنید.
- در قسمت Lunch and Activation Permissions، مورد Customize را انتخاب و سپس روی Edit کلیک نمایید تا پنجره Lunch Permission باز شود.
- در پنجره Lunch Permission، کاربران را اضافه و یا حذف کنید و مجوزهای مناسب را به کاربران یا گروه‌های مناسب نسبت دهید. مجوزهای موجود عبارتند از Local Lunch، Remote Lunch، Local Activation و Remote Activation .
- در قسمت Access Permission مراحل فوق را به منظور نسبت دادن مجوزهای مناسب به کاربران یا گروه‌های مناسب انجام دهید.
- سرویس Integration را Restart کنید.
6- پیاده سازی
در ابتدا به ایجاد یک CLR Stored Procedures پرداخته میشود نام اسمبلی ساخته شده به این نام RunningPackage.dll می‌باشد و حاوی کد زیر است:Partial Public Class StoredProcedures
'------------------------------------------------
'exec dbo.Spc_NtDtexec 'Package','ssis','ssis@ssis','1234512345'
'------------------------------------------------
<Microsoft.SqlServer.Server.SqlProcedure()> _
Public Shared Sub Spc_NtDtexec(ByVal PackageName As String, _
ByVal UserName As String, _
ByVal Password As String, _
ByVal Decrypt As String)
Dim p As New System.Diagnostics.Process()
p.StartInfo.FileName = "C:\Program Files\Microsoft SQL Server\100\DTS\Binn\DTExec.exe"
p.StartInfo.RedirectStandardOutput = True
p.StartInfo.Arguments = "/sql " & PackageName & " /User " & UserName & " /Password " & Password & " /De " & Decrypt
p.StartInfo.UseShellExecute = False
p.Start()
p.WaitForExit()
Dim output As String
output = p.StandardOutput.ReadToEnd()
Microsoft.SqlServer.Server.SqlContext.Pipe.Send(output)
End Sub
End Class در قدم بعدی نیاز به Register کردن dll ساخته شده در سطح بانک اطلاعاتی SQL Server است، این گام‌ها پس از اتصال به SQL Server Management Studio به شرح زیر است:
1- فعال کردن CLR در سرویس SQL Server
SP_CONFIGURE 'clr enabled',1 GO RECONFIGURE
2- فعال کردن ویژگی TRUSTWORTHY در بانک اطلاعاتی مورد نظر
ALTER DATABASE <Database Name> SET TRUSTWORTHY ON GO RECONFIGURE
3- ایجاد Assembly و Stored Procedure در بانک اطلاعاتی مورد نظر
Assembly ساخته شده با نام RunningPacakge.dll در ریشه :C کپی شود. بعد از ثبت نمودن این Assembly لزومی به وجود آن نمی‌باشد.
USE <Database Name> GO CREATE ASSEMBLY [RunningPackage] AUTHORIZATION [dbo] FROM 'C:\RunningPackage.dll' WITH PERMISSION_SET = UNSAFE Go CREATE PROCEDURE [dbo].[Spc_NtDtexec] @PackageName [nvarchar](50), @UserName [nvarchar](50), @Password [nvarchar](50), @Decrypt [nvarchar](50) WITH EXECUTE AS CALLER AS EXTERNAL NAME [RunningPackage].[RunningPackage.StoredProcedures].[Spc_NtDtexec] GO
در برنامه کاربردی تان کافی است متدی به شکل زیر ایجاد و با توجه به نیازتان در برنامه به فراخوانی آن و اجرای Package بپردازید.
Private Sub ExecutePackage()
Dim oSqlConnection As SqlClient.SqlConnection
Dim oSqlCommand As SqlClient.SqlCommand
Dim strCnt As String = String.Empty
strCnt = "Data Source=" & txtServer.Text & ";User ID=" & txtUsername.Text & ";Password=" & txtPassword.Text & ";Initial Catalog=" & cmbDatabaseName.SelectedValue.ToString() & ";"
Try
oSqlConnection = New SqlClient.SqlConnection(strCnt)
oSqlCommand = New SqlClient.SqlCommand
With oSqlCommand
.Connection = oSqlConnection
.CommandType = System.Data.CommandType.StoredProcedure
.CommandText = "dbo.Spc_NtDtexec"
.Parameters.Clear()
.Parameters.Add("@PackageName", System.Data.SqlDbType.VarChar, 50)
.Parameters.Add("@UserName", System.Data.SqlDbType.VarChar, 50)
.Parameters.Add("@Password", System.Data.SqlDbType.VarChar, 50)
.Parameters.Add("@Decrypt", System.Data.SqlDbType.VarChar, 50)
.Parameters("@PackageName").Value = txtPackageName.Text.Trim()
.Parameters("@UserName").Value = txtUsername.Text.Trim()
.Parameters("@Password").Value = txtPassword.Text.Trim()
.Parameters("@Decrypt").Value = txtDecrypt.Text.Trim()
End With
If (oSqlCommand.Connection.State <> System.Data.ConnectionState.Open) Then
oSqlCommand.Connection.Open()
oSqlCommand.ExecuteNonQuery()
System.Windows.Forms.MessageBox.Show("Success")
End If
If (oSqlCommand.Connection.State = System.Data.ConnectionState.Open) Then
oSqlCommand.Connection.Close()
End If
Catch ex As Exception
MessageBox.Show(ex.Message, "Error")
End Try
End Sub 'ExecutePackage 
نصب Rust
Cargo چیست و چه کاربردی دارد؟
Cargo همراه با زبان برنامه نویسی Rust گنجانده شده، همزمان نصب میشود و برای ایجاد، ساخت و مدیریت پروژه‌های Rust استفاده می‌گردد. این یک رابط سطح بالا برای کار با کدهای Rust را ارائه می‌دهد که شروع به کار با Rust و مدیریت پروژه‌های خود را برای توسعه دهندگان آسان‌تر می‌کند.
Cargo سیستم ساخت و package manager مخصوص زبان برنامه نویسی Rust است. ابزاری است که به توسعه دهندگان Rust کمک می‌کند تا پروژه‌های خود را با خودکارسازی کارهایی مانند کامپایل کد، مدیریت وابستگی‌ها، اجرای آزمایش‌ها و ایجاد بسته‌های قابل توزیع، مدیریت کنند.
برخی از ویژگی‌های Cargo
Dependency management: برنامه Cargo می‌تواند به‌طور خودکار وابستگی‌های پروژه‌های Rust را دانلود کرده، بسازد و مدیریت کند. این باعث میشود توسعه دهندگان به راحتی کتابخانه‌ها و ماژول‌های جدیدی را به پروژه‌های خود اضافه کنند.
Building and testing: برنامه Cargo می‌تواند پروژه‌های Rust را بسازد و testها را به صورت خودکار اجرا کند. همچنین گزینه‌هایی را برای ساختن ساخت‌های بهینه یا اشکال زدایی فراهم می‌کند.
Packaging: برنامه Cargo می‌تواند بسته‌های قابل توزیعی را مانند tarballs یا بسته‌های باینری را برای پروژه‌های Rust ایجاد کند.
Customization: برنامه Cargo به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا فرآیند ساخت برنامه‌ی خود را با تعیین گزینه‌های ساخت مختلف، در فایل پیکربندی Cargo.toml سفارشی کنند. به‌طور کلی Cargo توسعه و مدیریت پروژه‌های Rust را با ارائه یک ابزار کارآمد برای خودکارسازی بسیاری از وظایف توسعه رایج، ساده می‌کند.
هنگامیکه یک پروژه‌ی جدید Rust را با استفاده از نام پروژه‌ی مورد نظر ایجاد می‌کنید، یک دایرکتوری با نام داده شده، حاوی فایل‌ها و دایرکتوری‌های زیر ایجاد می‌گردد:
Cargo.toml : این فایل manifest پروژه است که در آن نام پروژه، نسخه، وابستگی‌ها و سایر ابرداده‌ها را مشخص می‌کنید. فایل Cargo.toml حاوی یک metadata درباره پروژه است؛ مانند نام، نسخه، نویسندگان و وابستگی‌های آن. در اینجا مثالی از شکل ظاهری یک فایل Cargo.toml آورده شده است:
بخش [package] حاوی یک metadata در مورد خود پروژه، از جمله نام، نسخه، نویسندگان و جزئیات دیگر است.
بخش [dependencies] وابستگی‌های پروژه را فهرست می‌کند. در این مثال، پروژه به پکیج‌های serde و serde_json بستگی دارد که برای serialization و deserialization داده‌ها استفاده می‌شوند.
src directory: این دایرکتوری حاوی کد منبع پروژه شما است. به طور پیش فرض، شامل یک فایل main.rs است که نقطه ورود برنامه شما است.
target directory: این فهرست شامل فایل‌های باینری کامپایل شده تولید شده توسط کامپایلر Rust می‌باشد.
هنگامی که cargo build یا cargo run را اجرا می‌کنید، Cargo به طور خودکار یک دایرکتوری target/debug را برای ذخیره‌ی فایل‌های باینری کامپایل شده ایجاد می‌کند. اگر cargo build --release را اجرا کنید، Cargo بجای آن، یک دایرکتوری target/release را ایجاد می‌کند. بعلاوه، اگر هنگام ایجاد پروژه‌ی خود از نسخه‌ی خاصی از Rust (مانند نسخه‌ی 2018) استفاده کنید، Cargo یک فیلد نسخه را در فایل Cargo.toml شما برای تعیین نسخه، اضافه می‌کند.
برای نصب rust، متناسب با سیستم عامل خود، ابتدا وارد سایت rustup شوید و فایل دانلود متناسب با سیستم عامل مورد نظرتان را دانلود و نصب کنید.
Cargo چیست و چه کاربردی دارد؟
Cargo همراه با زبان برنامه نویسی Rust گنجانده شده، همزمان نصب میشود و برای ایجاد، ساخت و مدیریت پروژه‌های Rust استفاده می‌گردد. این یک رابط سطح بالا برای کار با کدهای Rust را ارائه می‌دهد که شروع به کار با Rust و مدیریت پروژه‌های خود را برای توسعه دهندگان آسان‌تر می‌کند.
Cargo سیستم ساخت و package manager مخصوص زبان برنامه نویسی Rust است. ابزاری است که به توسعه دهندگان Rust کمک می‌کند تا پروژه‌های خود را با خودکارسازی کارهایی مانند کامپایل کد، مدیریت وابستگی‌ها، اجرای آزمایش‌ها و ایجاد بسته‌های قابل توزیع، مدیریت کنند.
Dependency management: برنامه Cargo می‌تواند به‌طور خودکار وابستگی‌های پروژه‌های Rust را دانلود کرده، بسازد و مدیریت کند. این باعث میشود توسعه دهندگان به راحتی کتابخانه‌ها و ماژول‌های جدیدی را به پروژه‌های خود اضافه کنند.
Building and testing: برنامه Cargo می‌تواند پروژه‌های Rust را بسازد و testها را به صورت خودکار اجرا کند. همچنین گزینه‌هایی را برای ساختن ساخت‌های بهینه یا اشکال زدایی فراهم می‌کند.
Packaging: برنامه Cargo می‌تواند بسته‌های قابل توزیعی را مانند tarballs یا بسته‌های باینری را برای پروژه‌های Rust ایجاد کند.
Customization: برنامه Cargo به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد تا فرآیند ساخت برنامه‌ی خود را با تعیین گزینه‌های ساخت مختلف، در فایل پیکربندی Cargo.toml سفارشی کنند. به‌طور کلی Cargo توسعه و مدیریت پروژه‌های Rust را با ارائه یک ابزار کارآمد برای خودکارسازی بسیاری از وظایف توسعه رایج، ساده می‌کند.
ایجاد اولین پروژه‌ی Rust
بعد از نصب rust برای ایجاد یک پروژه جدید، terminal سیستم عامل را باز کنید و دستور زیر را در آن وارد کنید:
cargo new project_name
Cargo.toml : این فایل manifest پروژه است که در آن نام پروژه، نسخه، وابستگی‌ها و سایر ابرداده‌ها را مشخص می‌کنید. فایل Cargo.toml حاوی یک metadata درباره پروژه است؛ مانند نام، نسخه، نویسندگان و وابستگی‌های آن. در اینجا مثالی از شکل ظاهری یک فایل Cargo.toml آورده شده است:
[package] name = "my-project" version = "0.1.0" authors = ["John Doe <johndoe@example.com>"] [dependencies] serde = "1.0" serde_json = "1.0"
بخش [dependencies] وابستگی‌های پروژه را فهرست می‌کند. در این مثال، پروژه به پکیج‌های serde و serde_json بستگی دارد که برای serialization و deserialization داده‌ها استفاده می‌شوند.
src directory: این دایرکتوری حاوی کد منبع پروژه شما است. به طور پیش فرض، شامل یک فایل main.rs است که نقطه ورود برنامه شما است.
target directory: این فهرست شامل فایل‌های باینری کامپایل شده تولید شده توسط کامپایلر Rust می‌باشد.
هنگامی که cargo build یا cargo run را اجرا می‌کنید، Cargo به طور خودکار یک دایرکتوری target/debug را برای ذخیره‌ی فایل‌های باینری کامپایل شده ایجاد می‌کند. اگر cargo build --release را اجرا کنید، Cargo بجای آن، یک دایرکتوری target/release را ایجاد می‌کند. بعلاوه، اگر هنگام ایجاد پروژه‌ی خود از نسخه‌ی خاصی از Rust (مانند نسخه‌ی 2018) استفاده کنید، Cargo یک فیلد نسخه را در فایل Cargo.toml شما برای تعیین نسخه، اضافه می‌کند.
از توجهتون سپاسگزارم.
مهندس جان من اینکار را انجام دادم و پاورشل را هم ارتقاء دادم، ولی مشکل برطرف نشد.
یه پروژۀ جدید ایجاد کردم و همۀ فایل‌های کد پروژۀ قبلی (بغیر از app.config) را بهش اضافه کردم و بعد با استفاده از NuGet نسخۀ آخر EF را به پروژه اضافه کردم. کانکشن استرینگ را به پروژه اضافه نکردم (کلاً به app.config دست نزدم) و دستور enable-migrations را اجرا کردم. دستور با موفقیت اجرا شد و اون چیزهایی که فرمودین به پروژه اضافه شد.
دیتابیس را به صورت دستی Drop کردم و یه بار برنامه را اجرا کردم و بعد از اون هم تغییراتی که به مدل دادم به دیتابیس اعمال شد و رکوردهای مربوط بهش داخل جدول dbo.__MigrationHistoryثبت شد.
رفتم به درس پنجم، و دوباره به محض بازکردن کنسول همون پیغامی را که توی کامنت اولم نوشتم می‌نویسه و وقتی هم می‌خوام که دستور Add-Migration را اجرا کنم، همون چیزی را می‌نویسه که قبلاً برای enable-migrations می‌نوشت. جالب اینکه برای خود دستور enable-migrations هم همینو می‌نویسه!برای دستور Update-Database هم همینطور، در حالی که برای پروژۀ شما می‌نوشت که هم اکنون فعال هست.
فکرمی‌کنم مشکل از فایل init.psd1 باشه که هنگام اضافه کردن EF در فولدر tools ایجاد میشه.
من فایل init.psd1 را که در پوشۀ tools مربوط به پروژۀ ایجاد شده توسط شما قرار داشت جایگزین فایل با همین نام که در پروژۀ خودم بود کردم و مشکل برطرف شد. نمی‌دونم ایراد کار چیه؟ من قدم به قدم همونطور که شما نوشتین پیش رفته‌م و چیزی را هم تغییر نداده‌م. آیا ممکنه توی پروژه‌هایی که می‌خوام از EF استفاده کنم این مسئله دردسرساز بشه؟
مهندس جان من اینکار را انجام دادم و پاورشل را هم ارتقاء دادم، ولی مشکل برطرف نشد.
یه پروژۀ جدید ایجاد کردم و همۀ فایل‌های کد پروژۀ قبلی (بغیر از app.config) را بهش اضافه کردم و بعد با استفاده از NuGet نسخۀ آخر EF را به پروژه اضافه کردم. کانکشن استرینگ را به پروژه اضافه نکردم (کلاً به app.config دست نزدم) و دستور enable-migrations را اجرا کردم. دستور با موفقیت اجرا شد و اون چیزهایی که فرمودین به پروژه اضافه شد.
دیتابیس را به صورت دستی Drop کردم و یه بار برنامه را اجرا کردم و بعد از اون هم تغییراتی که به مدل دادم به دیتابیس اعمال شد و رکوردهای مربوط بهش داخل جدول dbo.__MigrationHistoryثبت شد.
رفتم به درس پنجم، و دوباره به محض بازکردن کنسول همون پیغامی را که توی کامنت اولم نوشتم می‌نویسه و وقتی هم می‌خوام که دستور Add-Migration را اجرا کنم، همون چیزی را می‌نویسه که قبلاً برای enable-migrations می‌نوشت. جالب اینکه برای خود دستور enable-migrations هم همینو می‌نویسه!برای دستور Update-Database هم همینطور، در حالی که برای پروژۀ شما می‌نوشت که هم اکنون فعال هست.
فکرمی‌کنم مشکل از فایل init.psd1 باشه که هنگام اضافه کردن EF در فولدر tools ایجاد میشه.
من فایل init.psd1 را که در پوشۀ tools مربوط به پروژۀ ایجاد شده توسط شما قرار داشت جایگزین فایل با همین نام که در پروژۀ خودم بود کردم و مشکل برطرف شد. نمی‌دونم ایراد کار چیه؟ من قدم به قدم همونطور که شما نوشتین پیش رفته‌م و چیزی را هم تغییر نداده‌م. آیا ممکنه توی پروژه‌هایی که می‌خوام از EF استفاده کنم این مسئله دردسرساز بشه؟
بله
بله و حتی خودم هم حاضرم در توسعه اون مشارکت کنم.
خیر
بله و حتی خودم هم حاضرم در توسعه اون مشارکت کنم.
خیر
با سلام
واقعاً از دیدن سری آموزش MVC ذوق‌زده شدم. امیدوارم که ادامه داشته باشد.
برای شما در سال جدید آرزوی موفقیت بیشتر می‌کنم.
واقعاً از دیدن سری آموزش MVC ذوق‌زده شدم. امیدوارم که ادامه داشته باشد.
برای شما در سال جدید آرزوی موفقیت بیشتر می‌کنم.
فیلد Messsage برای حالت‌های مختلف داراری پیغام‌های مناسب باشه
مثلا برای حالتی که خرید با موفقیت انجام میشه پیغام "خرید با موفقیت انجام شد" باشه
1. ارسال درخواست با موفقیت انجام شد
2. خطا در ارسال درخواست
3. خرید با موفقیت انجام شد
و خطاهای بانکی همه ذخیره بشن
در بسیاری از زبان‌های برنامه نویسی امکان null بودن Reference types وجود دارد. به همین جهت مرسوم است پیش از استفاده از آن‌ها، بررسی شود آیا شیء مورد استفاده نال است یا خیر و سپس برای مثال متد یا خاصیت مرتبط با آن فراخوانی گردد؛ در غیر اینصورت برنامه با یک استثناء خاتمه خواهد یافت.
مشکلی هم که با این نوع بررسی‌ها وجود دارد این است که پس از مدتی کد موجود را تبدیل به مخزنی از انبوهی از if و else ها خواهند کرد که هم درجه‌ی پیچیدگی متدها را افزایش می‌دهند و هم نگهداری آن‌ها را در طول زمان مشکل می‌سازند. برای حل این مساله، الگوی استانداردی وجود دارد به نام null object pattern؛ به این معنا که بجای بازگشت دادن null و یا سبب بروز یک exception شدن، بهتر است واقعا مطابق شرایط آن متد یا خاصیت، «هیچ‌کاری» را انجام نداد. در ادامه، توضیحاتی در مورد نحوه‌ی پیاده سازی این «هیچ‌کاری» را انجام ندادن، ارائه خواهد شد.
الف) حین معرفی خاصیت‌ها از محافظ استفاده کنید.
برای مثال اگر قرار است خاصیتی به نام Name را تعریف کنید که از نوع رشته است، حالت امن آن رشته بجای null بودن، «خالی» بودن است. به این ترتیب مصرف کننده مدام نگران این نخواهد بود که آیا الان این Name نال است یا خیر. مدام نیاز نخواهد داشت تا if و else بنویسد تا این مساله را چک کند. نحوه پیاده سازی آن هم ساده است و در ادامه بیان شده است:
private string name = string.Empty;
public string Name
{
get { return this.name; }
set
{
if (value == null)
{
this.name = "";
return;
}
this.name = value;
}
}
دقیقا در زمان انتساب مقداری به این خاصیت، بررسی میشود که آیا مثلا null است یا خیر. اگر بود، همینجا و نه در کل برنامه، مقدار آن «خالی» قرار داده میشود.
ب) سعی کنید در متدها تا حد امکان null بازگشت ندهید.
برای نمونه اگر متدی قرار است لیستی را بازگشت دهد:
public IList<string> GetCultures()
{
//...
}
و حین تهیه این لیست، عضوی مطابق منطق پیاده سازی آن یافت نشد، null را بازگشت ندهید؛ یک new List خالی را بازگشت دهید. به این ترتیب مصرف کننده دیگری نیازی به بررسی نال بودن خروجی این متد نخواهد داشت.
ج) از متدهای الحاقی بجای if و else استفاده کنید.
پیاده سازی حالت الف زمانی میسر خواهد بود که طراح اصلی ما باشیم و کدهای برنامه کاملا در اختیار ما باشند. اما در شرایطی که امکان دستکاری کدهای یک کتابخانه پایه را نداریم چه باید کرد؟ مثلا دسترسی به تعاریف کلاس XElement دات نت فریم ورک را نداریم (یا حتی اگر هم داریم، تغییر آن تا زمانیکه در کدهای پایه اعمال نشده باشد، منطقی نیست). در این حالت میشود یک یا چند extension method را طراحی کرد:
public static class LanguageExtender
{
public static string GetSafeStringValue(this XElement input)
{
return (input == null) ? string.Empty : input.Value;
}
public static DateTime GetSafeDateValue(this XElement input)
{
return (input == null) ? DateTime.MinValue : DateTime.Parse(input.Value);
}
}
به این ترتیب می‌توان امکانات کلاس پایه‌‌ای را بدون نیاز به دسترسی به کدهای اصلی آن مطابق نیاز‌های خود تغییر و توسعه داد.
