اشتراک‌ها
Deterministic vs Non-Deterministic Functions
چندی پیش در سایت مایکروسافت گذری داشتم و محتویات آزمون Querying Microsoft SQL Server 2012 را نگاه میکردم(اینجا ). در این محتویات دو واژه به چشمم خورد که به نظر آمد توضیحاتی در باب آنها اگر داده شود بهتر خواهند بود. این واژه‌ها Deterministic Functions و Non-Deterministic Functions هستند.
Deterministic Function چیست؟
واژه Deterministic در لغت معانی متفاوتی دارد، ولی یکی از معانی آن "معین بودن" میباشد. توابعی در SQL Server تابع معین هستند که به ازای ورودی‌های یکسان، همواره خروجی یکسان داشته باشند. برای مثال تابع POWER برای محاسبه توان میباشد. هرگاه این تابع با ورودی 2 و 3 صدا زده شود، حتما خروجی 8 میباشد و خروجی هیچگاه تغییر نخواهد کرد. البته ذکر این نکته نیز لازم میباشد که معین بودن یا نامعین بودن یک تابع، ربطی به built-in بودن یا نبودن آن ندارد. 
Non-Deterministic Function چیست؟ 
واژه Non-Deterministic در لغت معانی متفاوتی دارد، ولی یکی از معانی آن "نا معین بودن" میباشد. توابعی در SQL Server تابع نامعین هستند که به ازای ورودی‌های یکسان، همواره خروجی متفاوت داشته باشند. برای مثال تابع GetDate() را در نظر بگیرید. هرگاه این تابع صدا زده میشود خروجی‌های متفاوت تولید میشوند.
 برای مشاهده لیست توابع معین و نامعین built-in اینجا کلیک کنید. 
Deterministic vs Non-Deterministic Functions
نظرات مطالب
بهبود امنیت CSP با استفاده از معرفی هش‌های اسکریپت‌های Inline
یک نکته‌ی تکمیلی: استفاده از nonce بجای هش

روش دیگری هم برای مشخص کردن اسکریپت‌ها و شیوه‌نامه‌های inline وجود دارد که nonce نامیده می‌شود. nonce، یک مقدار منحصربفرد است که باید به ازای هر درخواست، یکبار دیگر به صورت خودکار، مجددا تولید شود (اگر ثابت باشد، مهاجم می‌تواند مقدار مشخص آن‌را به اسکریپت‌های خودش اضافه کند):
script-src 'nonce-rAnd0m'
یعنی قبل از هرکاری باید میان‌افزاری که کار تولید CSP Headers فوق را انجام می‌دهد، این مقدار را تولید کند. سپس می‌توان این مقدار را به ویژگی nonce برای مثال تگ اسکریپت، اضافه کرد:
<script nonce="rAnd0m">
</script>
مزیت آن، عدم نیاز به محاسبه و یا درج هش این قطعه اسکریپت، مطابق نکات مطلب جاری است؛ اما باید به صورت پویا به ازای هر درخواستی، مجددا در سمت سرور، تولید شود. همچنین تولید مجدد این مقدار، با کش شدن اطلاعات صفحه در تضاد است و باید به آن دقت داشت.

اگر از کتابخانه‌ی NetEscapades.AspNetCore.SecurityHeaders استفاده می‌کنید، فراخوانی متد WithNonce آن:
builder.AddScriptSrc().Self().WithNonce()
به صورت خودکار هدر مرتبط را تولید می‌کند. همچنین مقدار تولیدی آن‌را نیز در HttpContext.Items، درج می‌کند:
HttpContext.Items["NETESCAPADES_NONCE"]
به این روش، برای مثال یک Tag Helper و یا قسمت دیگری از برنامه که کار مقدار دهی nonce را به عهده دارد، می‌تواند به مقدار خودکار تولید شده‌ی توسط میان‌افزار، دسترسی داشته باشد (ابتدا میان‌افزار CSP اجرا می‌شود و سپس کار رندر صفحه به صورت جداگانه‌ای انجام می‌شود).

یک نکته: هنگام درج مقدار nonce در attributes، به HTML encoding آن دقت داشته باشید؛ این مقدار نباید encode شود (یا تغییر کند).
نظرات مطالب
معرفی List Patterns Matching در C# 11
استفاده از List patterns matching در پیاده سازی الگوریتم‌های بازگشتی

فرض کنید قصد داریم حاصل ضرب و یا حاصل جمع اعداد یک آرایه را به روش بازگشتی محاسبه کنیم:
var values = Enumerable.Range(start: 1, count: 10).ToArray(); // 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10

Console.WriteLine($"MultiplyAll: {MultiplyAll(values)}"); // MultiplyAll: 3628800
Console.WriteLine($"AddAll: {AddAll(values)}"); // AddAll: 55

static int MultiplyAll(params int[] values) =>
    values switch
    {
        [] => 1,
        [var first, .. var rest] => first * MultiplyAll(rest)
    };

static int AddAll(params int[] elements) =>
    elements switch
    {
        [] => 0,
        [var first, .. var rest] => first + AddAll(rest)
    };
می‌توان با استفاده از List patterns matching، به سادگی به اولین عنصر (first در اینجا) و سپس لیست مابقی عناصر (rest در اینجا)، جهت تکرار یک عملیات بازگشتی دست یافت.
نظرات مطالب
ساخت بسته‌های نیوگت مخصوص NET Core.
یک نکته‌ی تکمیلی: چگونه فایل README.txt را به بسته‌های نیوگت NET Core. اضافه کنیم؟

Visual Studio اگر فایل README.txt را در پوشه‌ی ریشه‌ی یک بسته‌ی نیوگت پیدا کند، پس از نصب بسته، به صورت خودکار آن‌را نمایش می‌دهد. بنابراین با استفاده از این فایل ویژه می‌توان نکات جدید مرتبط با بسته‌ی نیوگت، راهنما و یا مثال‌هایی را به استفاده کننده نمایش داد. اما در پروژه‌های NET Core.، چگونه می‌توان این فایل را در زمان فراخوانی دستور dotnet pack، به بسته‌ی نهایی تولید شده اضافه کرد؟
<Project>
  …
  <ItemGroup>
    <Content Include="README.txt">
      <Pack>true</Pack>
      <PackagePath>README.txt</PackagePath>
    </Content>
  </ItemGroup>
  …
</Project>
در اینجا تغییرات لازم فایل csproj را جهت الحاق فایل README.txt مشاهده می‌کنید.
Include به مسیر فایل الحاق شده اشاره می‌کند. این مسیر نسبت به ریشه‌ی پروژه‌ی جاری محاسبه می‌شود.
Pack الحاق و یا عدم الحاق فایل را تنظیم می‌کند.
PackagePath به مسیر نهایی این فایل در بسته‌ی نیوگت اشاره می‌کند و نسبت به ریشه‌ی آن درنظر گرفته خواهد شد.
نظرات مطالب
ایجاد جداول بهینه سازی شده برای حافظه در SQL Server 2014
- بستگی دارد. چقدر سیستم شما RAM دارد. مشخصات CPU آن چیست و خیلی از مسایل جانبی دیگر (مانند تحت نظر بودن پوشه‌های فایل استریم‌ها توسط آنتی ویروس یا خیر).
- هدف اصلی از این تحولات، کارهای همزمان و بررسی تفاوت بهبود در کارهای چند ریسمانی و چند کاربری است. مثال فوق یک مثال تک ریسمانی است.
- یک آزمایش را باید چندبار تکرار کرد و بعد میانگین گرفت. برای تکرار هم نیاز است کش‌های سیستم را هربار حذف کنید:
set nocount on
CHECKPOINT
DBCC FREEPROCCACHE()
DBCC DROPCLEANBUFFERS
- بعد از پایان Insert تعداد ردیف‌های زیاد در یک جدول درون حافظه‌ای باید اطلاعات آماری آن‌را دستی به روز کرد (^).
UPDATE STATISTICS tblNormal WITH FULLSCAN, NORECOMPUTE;
UPDATE STATISTICS tblMemoryOptimized_Schema_And_Data WITH FULLSCAN, NORECOMPUTE;
UPDATE STATISTICS tblMemoryOptimized_Schema_Only WITH FULLSCAN, NORECOMPUTE;
این دستورات باید قبل از اجرای سه کوئری آخر قرار گیرند.
- تعداد bucket count هم مهم است. در اینجا فرمولی برای محاسبه آن ارائه شده:
Select  POWER(
    2,
    CEILING( LOG( COUNT( 0)) / LOG( 2)))
    AS 'BUCKET_COUNT'
FROM
  (SELECT DISTINCT CustomerId 
      FROM tblMemoryOptimized_Schema_And_Data) T