<script type="text/javascript" language="javascript" src="../../media/js/jquery.js"></script>
<script type="text/javascript" language="javascript" src="../../media/js/jquery.dataTables.js"></script>

<style type="text/css" title="currentStyle">
    @import "../../media/css/demo_page.css";
    @import "../../media/css/demo_table.css";
</style>

$(document).ready(function() {
    $('#example').dataTable();
} );

• مرور اجمالی مدل: توسط دو برگه اول یعنی Cluster Diagram و Cluster Profiles می‌توان توپولوژی مدل خوشه بندی را به دست آورد. در برگه Cluster Diagram هر خوشه یک گره را تشکیل می‌دهد که براساس شباهت به یکدیگر متصل شده‌اند. بدیهی است خوشه‌هایی که در ضعیف‌ترین ارتباط هم به یکدیگر متصل نیستند، هیچگونه شباهتی ندارند. براساس میزان شباهت، نوار اتصال بین گره‌ها، تیره‌تر یا روشن‌تر می‌گردد. همانطور که در شکل فوق مشخص است هرچه این نوار تیره‌تر باشد، بیانگر شباهت بیشتر بین دو خوشه است. Cluster Profiles یک ستون را برای هر خوشه و یک سطر را برای هر ویژگی درنظر می‌گیرد. درصورتیکه یک ویژگی برای شما جالب توجه باشد می‌توانید به صورت افقی توزیع آن را در خوشه‌های مختلف مشاهده کنید. هر زمانیکه آیتمی نظر شما را جلب کرد می‌توان به سلول‌های مجاور یا سلول‌های هم خوشه آن نگاه کرد و مفهوم آن خوشه را بیشتر درک نمود. با کلیک برروی هر یک از سلول‌ها می‌توان جزییات مربوط به آن سلول را مشاهده کرد. برای مثال می‌توان فهمید این خوشه براساس چه شروطی ایجاد شده‌است. شکل زیر نمایی از Cluster Profiles را نشان می‌دهد. همانطور که در قسمت قبل نیز بحث شد، نوارهای هیستوگرام مربوط به ویژگی‌های گسسته بوده و نوارهای الماسی نشان دهنده ویژگی‌های پیوسته می‌باشند.

• انتخاب یک خوشه و تشخیص وجه تمایز آن: از برگه Cluster Diagram شروع می‌نماییم. یک راه این است که ببینیم کدام خوشه‌ها، قوی‌ترین ارتباط را دارند و یکی از آن‌ها را انتخاب نماییم. راه دیگر این است که خوشه‌ای را انتخاب کنیم که به نظر دور  از بقیه خوشه‌ها است. پس از انتخاب خوشه موردنظر به تب Cluster Characteristics می‌رویم. همانطور که در شکل زیر مشخص است این بخش مشخصات حالات مختلف یک خوشه را توسط نمودار احتمال با روند کاهشی  نشان می‌دهد. بنابراین می‌توان متوجه شد چه ویژگی هایی و با چه احتمالی سبب ایجاد یک خوشه شده‌اند.

  

  ممکن است تعدادی ویژگی با احتمال بالا در یک خوشه وجود داشته باشند اما سوال اینجاست که از کجا معلوم که تمام این ویژگی‌ها در خوشه‌های دیگر نیز این احتمال را نداشته باشند؟ برای اینکه متوجه شویم که بیشتر چه ویژگی سبب وجه تمایز این خوشه شده‌است باید به برگه Cluster Discrimination مراجعه کنیم که نمونه‌ای از آن در شکل زیر آمده است.

  

   در این بخش می‌توان خصوصیات خوشه مدنظر را با خوشه‌های دیگر یا با متمم خوشه (Complement) مقایسه کرد و توسط آن، ویژگی‌هایی را که سبب وجه تمایز این خوشه شده‌اند، مشاهد نمود. توجه به این نکته ضروری است که نوار نشان داده شده در رابطه با هر ویژگی تنها نشان دهنده میزان توجه به آن ویژگی در آن خوشه است و به این معنی نیست که خوشه‌های دیگر عاری از آن ویژگی هستند.
  

• تشخیص چگونگی تمایز یک خوشه از خوشه‌های نزدیک به آن: حال می‌توان با اطلاعاتی که تا به حال کسب کرده‌ایم یک خوشه را به صورت دقیق برچسب بزنیم. اما ممکن است این خوشه خیلی شبیه به خوشه‌های دیگر باشد و بنابراین مجبور شویم که یک برچسب را بر روی دو خوشه بزنیم. پس توصیه می‌شود که خوشه انتخاب شده را با خوشه‌های همسایه مقایسه کنیم. برای این منظور به تب Cluster Diagram مراجعه نموده و نگاه می‌کنیم که کدام خوشه‌ها به خوشه مدنظر ما نزدیک هستند. اگر هیچ اتصال قوی بین دو خوشه نبود کار تمام است. اما اگر اینگونه نبود آنگاه باید مجددا به تب Cluster Characteristics مراجعه نموده و تک تک ویژگی‌های دو خوشه نزدیک به هم را مقایسه نماییم، تا فرق بین آن‌ها را در صورت وجود به دست آوریم.
  

فرض کنید یک وب سایت حرفه‌ای خبری یا علمی-پژوهشی داریم که قابلیت دریافت نظرات کاربران را در مورد هر مطلب مندرج در سایت یا نظرات داده شده در مورد آن مطالب را دارا می‌باشد. یعنی هر کاربر علاوه بر توانایی اظهار نظر در مورد یک خبر یا مطلب باید بتواند پاسخ نظرات کاربران دیگر را نیز بدهد. اولین راه حلی که برای طراحی این مطلب در پایگاه داده به ذهن ما می‌رسد، ایجاد یک زنجیره با استفاده از کد sql زیر می‌باشد:

CREATE TABLE Comments (
comment_idSERIAL PRIMARY KEY,
parent_idBIGINT UNSIGNED,
comment TEXT NOT NULL,
FOREIGN KEY (parent_id) REFERENCES Comments(comment_id)
);

البته همان طور که پیداست بازیابی زنجیره‌ای از پاسخ‌ها در یک پرس‌وجوی sql کار سختی است. این نخ‌ها معمولا عمق نامحدودی دارند و برای به دست آوردن تمام نخ‌های یک زنجیره باید پرس‌وجوهای زیادی را اجرا نمود.

ایده‌ی دیگر می‌تواند بازیابی تمام نظرها و ذخیره‌ی آن‌ها در حافظه‌ی برنامه به صورت درخت باشد. ولی این روش برای ذخیره هزاران نظری که ممکن است در سایت ثبت شود و علاوه بر آن مقالات جدیدی که اضافه می‌شوند، تقریبا غیرعملی است.

1.2 هدف: ذخیره و ایجاد پرس‌وجو در سلسله‌مراتب

وجود سلسله مراتب بین داده‌ها امری عادی محسوب می‌گردد. در ساختار داده‌ای درختی هر ورودی یک گره محسوب می‌گردد. یک گره ممکن است تعدادی فرزند و یک پدر داشته باشد. گره اول پدر ندارد، ریشه و گره فرزند که فرزند ندارد، برگ و گره‌ای دیگر، گره‌های غیربرگ نامیده می‌شوند.

مثال‌هایی که از ساختار درختی داده‌ها وجود دارد شامل موارد زیر است:

Organizational chart: در این ساختار برای مثال در ارتباط بین کارمندان و مدیر، هر کارمند یک مدیر دارد که نشان‌دهنده‌ی پدر یک کارمند در ساختار درختی است. هر مدیر هم یک کارمند محسوب می‌گردد.

Threaded discussion: در این ساختار برای مثال در سیستم نظردهی و پاسخ‌ها، ممکن است زنجیره‌‌ای از نظرات در پاسخ به نظرات دیگر استفاده گردد. در درخت، فرزندان یک گره‌ی نظر، پاسخ‌های آن گره هستند.

در این فصل ما از مثال ساختار دوم برای نشان دادن Antipattern و راه حل آن بهره می‌گیریم.

2.2 Antipattern : همیشه مبتنی بر یکی از والدین

راه حل ابتدایی و ناکارآمد  

اضافه نمودن ستون parent_id . این ستون، به ستون نظر در همان جدول ارجاع داده می‌شود و شما می‌توانید برای اجرای این رابطه از قید کلید خارجی استفاده نمایید. پرس‌وجویی که برای ساخت مثالی که ما در این بحث از آن استفاده می‌کنیم در ادامه آمده است:

 CREATE TABLE Comments (  comment_idSERIAL PRIMARY KEY,
parent_idBIGINT UNSIGNED,
bug_idBIGINT UNSIGNED NOT NULL,
author BIGINT UNSIGNED NOT NULL,
comment_dateDATETIME NOT NULL,
comment TEXT NOT NULL,
FOREIGN KEY (parent_id)REFERENCES Comments(comment_id),
FOREIGN KEY (bug_id)         REFERENCES Bugs(bug_id),
FOREIGN KEY(author)          REFERENCES Accounts(account_id)
);

لیست مجاورت :

لیست مجاورت خود می‌تواند به عنوان یک antipattern در نظر گرفته شود. البته این مطلب از آنجایی نشأت می‌گیرد که این روش توسط بسیاری از توسعه‌دهندگان مورد استفاده قرار می‌گیرد ولی نتوانسته است به عنوان راه حل برای معمول‌ترین وظیفه‌ی خود، یعنی ایجاد پرس‌وجو بر روی کلیه فرزندان، باشد.

• با استفاده از پرس‌وجوی زیر می‌توان فرزند بلافاصله‌ی یک "نظر" را برگرداند: 

SELECT c1.*, c2.*
FROM Comments c1 LEFT OUTER JOIN Comments c2
ON c2.parent_id = c1.comment_id;

ضعف پرس‌وجوی فوق این است که فقط می‌تواند دو سطح از درخت را برای شما برگرداند. در حالیکه خاصیت درخت این است که شما را قادر می‌سازد بدون هیچ گونه محدودیتی فرزندان و نوه‌های متعدد (سطوح بی‌شمار) برای درخت خود تعریف کنید. بنابراین به ازای هر سطح اضافه باید یک join به پرس‌جوی خود اضافه نمایید. برای مثال اگر پرس‌وجوی زیر می‌تواند درختی با چهار سطح برای شما برگرداند ولی نه بیش از آن: 

SELECT c1.*, c2.*, c3.*, c4.*
FROM Comments c1                         -- 1st level
LEFT OUTER JOIN Comments c2
ON c2.parent_id = c1.comment_id  -- 2nd level
LEFT OUTER JOIN Comments c3
ON c3.parent_id = c2.comment_id  -- 3rd level
LEFT OUTER JOIN Comments c4
ON c4.parent_id = c3.comment_id; -- 4th level

این پرس‌وجو به این دلیل که با اضافه شدن ستون‌های دیگر، نوه‌ها را سطوح عمیق‌تری برمی‌گرداند، پرس‌وجوی مناسبی نیست. در واقع استفاده از توابع تجمیعی ، مانند COUNT() مشکل می‌شود.

راه دیگر برای به دست آوردن ساختار یک زیردرخت از لیست مجاورت برای یک برنامه، این است که سطرهای مورد نظر خود را از مجموعه بازیابی نموده و سلسه‌مراتب مورد نظر را در حافظه بازیابی نماییم و از آن به عنوان درخت استفاده نماییم:

   SELECT * FROM Comments WHERE bug_id = 1234;

INSERT INTO Comments (bug_id, parent_id, author, comment)
VALUES (1234, 7, 'Kukla' , 'Thanks!' );

UPDATE Comments SET parent_id = 3 WHERE comment_id = 6;

SELECT parent_id FROM Comments WHERE comment_id = 6; -- returns 4
UPDATE Comments SET parent_id = 4 WHERE parent_id = 6;
DELETE FROM Comments WHERE comment_id = 6;

  WITH CommentTree (comment_id, bug_id, parent_id, author, comment, depth)
AS (
SELECT *, 0 AS depth FROM Comments
WHERE parent_id IS NULL
UNION ALL
SELECT c.*, ct.depth+1 AS depth FROM CommentTreect
JOIN Comments c ON (ct.comment_id = c.parent_id)
)
SELECT * FROM CommentTree WHERE bug_id = 1234;

SELECT * FROM Comments
START WITH comment_id = 9876
CONNECT BY PRIOR parent_id = comment_id;

  CREATE TABLE Comments ( comment_id SERIAL PRIMARY KEY,
path VARCHAR(1000),
bug_id BIGINT UNSIGNED NOT NULL,
author BIGINT UNSIGNED NOT NULL,
comment_date DATETIME NOT NULL,
comment TEXT NOT NULL,
FOREIGN KEY (bug_id) REFERENCES Bugs(bug_id),
FOREIGN KEY (author) REFERENCES Accounts(account_id)

  SELECT * FROM Comments AS c
WHERE '1/4/6/7/' LIKE c.path || '%' ;

  SELECT * FROM Comments AS c
WHERE c.path LIKE '1/4/' || '%' ;

  CREATE TABLE Comments ( comment_id SERIAL PRIMARY KEY,
nsleft INTEGER NOT NULL,
nsright INTEGER NOT NULL,
bug_id BIGINT UNSIGNED NOT NULL,
author BIGINT UNSIGNED NOT NULL,
comment_date DATETIME NOT NULL,
comment TEXT NOT NULL,
FOREIGN KEY (bug_id) REFERENCES Bugs (bug_id),
FOREIGN KEY (author) REFERENCES Accounts(account_id)
);

  SELECT c2.* FROM Comments AS c1
JOIN Comments as c2
ON c2.nsleft BETWEEN c1.nsleft AND c1.nsright
WHERE c1.comment_id = 4;

SELECT c2.*
FROM Comments AS c1
JOIN Comment AS c2
ON c1.nsleft BETWEEN c2.nsleft AND c2.nsright
WHERE c1.comment_id = 6;

  SELECT parent.* FROM Comment AS c
JOIN Comment AS parent
ON c.nsleft BETWEEN parent.nsleft AND parent.nsright
LEFT OUTER JOIN Comment AS in_between
ON c.nsleft BETWEEN in_between.nsleft AND in_between.nsright
AND in_between.nsleft BETWEEN parent.nsleft AND parent.nsright
WHERE c.comment_id = 6
AND in_between.comment_id IS NULL;

-- make space for NS values 8 and 9
UPDATE Comment
SET nsleft = CASE WHEN nsleft >= 8 THEN nsleft+2 ELSE nsleft END,
nsright = nsright+2
WHERE nsright >= 7;

-- create new child of comment #5, occupying NS values 8 and 9
INSERT INTO Comment (nsleft, nsright, author, comment)
VALUES (8, 9, 'Fran' , 'Me too!' );

  CREATE TABLE Comments ( comment_id SERIAL PRIMARY KEY,
bug_id BIGINT UNSIGNED NOT NULL,
author BIGINT UNSIGNED NOT NULL,
comment_date DATETIME NOT NULL,
comment TEXT NOT NULL,
FOREIGN KEY (bug_id) REFERENCES Bugs(bug_id),
FOREIGN KEY (author) REFERENCES Accounts(account_id)
);
CREATE TABLE TreePaths (
ancestor BIGINT UNSIGNED NOT NULL,
descendant BIGINT UNSIGNED NOT NULL,
PRIMARY KEY(ancestor, descendant),
FOREIGN KEY (ancestor) REFERENCES Comments(comment_id),
FOREIGN KEY (descendant) REFERENCES Comments(comment_id)
);

   SELECT c.*  FROM Comments AS c
JOIN TreePaths AS t ON c.comment_id = t.descendant
WHERE t.ancestor = 4;

SELECT c.*
FROM Comments AS c
JOIN TreePaths AS t ON c.comment_id = t.ancestor
WHERE t.descendant = 6;

  INSERT INTO TreePaths (ancestor, descendant) SELECT t.ancestor, 8
FROM TreePaths AS t
WHERE t.descendant = 5
UNION ALL
SELECT 8, 8;

   DELETE FROM TreePaths WHERE descendant = 7;

شکل یک

همانطور که در عکس فوق مشاهده میکنید، کاربر با شناسه‌ی 1، ده مقاله را منتشر کرده‌است که به ازای تعداد مقالات، سه فیلد شناسه کاربر، نام و نام خانوادگی، تکرار شده‌است و همین اتفاق برای کاربر با شناسه‌ی 2 هم تکرار شده‌است. قطعا در اکثر نرم افزارها، نیاز به چنین کوئری‌ها و داده‌هایی زیاد است و جلوگیری از این تکرار داده‌ها، می‌تواند بر روی کارایی نرم افزار تاثیر گذار باشد.

Cartesian explosion

اجرای یک Join بین جداول با رابطه‌ی one to many، منجر به تکرار ستون‌های جدول طرف one، به تعداد رکورد‌های مرتبط می‌شود. این اتفاق باعث هدر رفت منابع و همچنین کند شدن اجرای کوئری خواهد شد که این مشکل تحت عنوان Cartesian explosion problem شناخته می‌شود.

از نسخه EF Core5.0، امکانی اضافه شده‌است که کمک می‌کند این مشکل را برطرف کنیم و سرعت اجرای کوئری‌ها سریع‌تر شود. Entity Framework به صورت پیش فرض، کوئری‌ها را در قالب یک دستور (یک رفت و برگشت) انجام میدهد، اما میتوان این رفتار را با استفاده از قابلیت SplitQuery تغییر داد.

متد ()SplitQuery

با استفاده از این متد، به Entity Framework الزام میکنیم که بجای استفاده از Join در یک کوئری، کوئری‌های جداگانه‌ای را بر روی دیتابیس اجرا کند. برای کوئری اول که در بالا نوشتیم، به صورت زیر می‌توانیم SplitQuery را اعمال کنیم:

 var users = context.Users.AsSplitQuery().Include(x => x.Articles).ToList();

کوئری حاصل از کد فوق به صورت زیر می‌باشد:

-- First Part  
 SELECT [u].[Id], [u].[FirstName], [u].[LastName]
      FROM [Users] AS [u]
      ORDER BY [u].[Id]
-- Second Part
   SELECT [a].[Id], [a].[Approved], [a].[AuthorId], [a].[Body], [a].[PubDate], [a].[Subject], [u].[Id]
      FROM [Users] AS [u]
      INNER JOIN [Articles] AS [a] ON [u].[Id] = [a].[AuthorId]
      ORDER BY [u].[Id]

همانطور که مشاهده می‌کنید، دو کوئری تولید شده است که کوئری اول برای دریافت لیست کاربران و کوئری دوم برای لیست مقالات تولید شده‌است. این تغییر باعث شده‌است که فیلدهای مورد نیاز از جدول کاربران، به تعداد مقالات هر کاربر تکرار نشود.

شکل 2- خروجی حاصل بعد از اجرا به صورت SplitQuery

فعال سازی به صورت سراسری

همانطور که بیان شد، EF به صورت پیش فرض  کوئری‌ها را در قالب یک درخواست اجرا می‌کند. اگر تمایل دارید خاصیت SplitQuery بر روی تمامی کوئری‌ها اعمال شود، می‌توانید به صورت زیر این امکان را به صورت سراسری اعمال نمایید.

protected override void OnConfiguring(DbContextOptionsBuilder optionsBuilder)
{
    optionsBuilder
        .UseSqlServer(
            @"Server=(localdb)\mssqllocaldb;Database=EFQuerying;",
            o => o.UseQuerySplittingBehavior(QuerySplittingBehavior.SplitQuery));
}

اگر SplitQuery را به صورت سراسری فعال کردید و نیاز داشتید جایی یک کوئری را به همان روش SignleQuery اجرا کنید، میتوانید از متد SingleQuery به صورت زیر استفاده نمایید.

var users = context.Users.AsSingleQuery().Include(x => x.Articles).ToList();

عکس زیر مقایسه ای بین اجرای کوئری‌ها به صورت Single و Split می‌باشد:

مبنع:  thinktecture  

در رابطه با SplitQuery موارد زیر مطرح می‌باشد :

• زمانیکه کوئری تبدیل به دو یا چند کوئری می‌شود، ممکن است بعد از اجرا کوئری اول و قبل از اجرای کوئری دوم، یک به روزرسانی انجام شود که ممکن است consistency نقض شود.
• در این حالت، چندین درخواست و رفت و برگشت اجرا می‌شود که همین می‌تواند باعث تاخیر و افزایش زمان گردد.

• expand$: بصورت نرمال، هنگام کوئری گرفتن از یک کالکشن OData، پاسخ سرور موجودیت‌های مرتبط (related entities) را شامل نمی‌شود. با استفاده از expand$ می‌توانیم موجودیت‌های مرتبط را بصورت inline در پاسخ سرور دریافت کنیم.
• select$: از این متد برای انتخاب چند خاصیت بخصوص از پاسخ سرور استفاده می‌شود، بجای آنکه تمام خاصیت‌ها بارگذاری شوند.
• value$: با این متد مقدار خام (raw) فیلد‌ها را بدست می‌آورید، بجای دریافت آنها در فرمت OData.

• Top 10 ASP.NET MVC Interview Questions 
  
• 7 jQuery code snippets every web developer must have 
  
• WCF Vs ASMX Web Services 
  
• Top 10 HTML5 Interview Questions 
  
• JavaScript : Validating Letters and Numbers 
  

1. استفاده از EF به عنوان منبع داده و ارسال آن‌ها به سمت گزارش ساز
2. نحوه طراحی فایل MRT و بایند کردن داده‌های اطلاعاتی و ایجاد جدول
3. استفاده از امکانات فایل خروجی ، چاپ و پیش نمایش و...
4. بررسی Direction جهت استفاده در محیط‌های فارسی زبان
5. نحوه ارسال اطلاعات بین دو اکشن متفاوت

طراحی فایل MRT

فایل MRT در واقع یک قالب (Template) خالی از مقادیر متغیر است که در StimulSoft Studio به طراحی آن میپردازیم و در برنامه خود، این مقادیر متغیر را با اطلاعات دلخواه خود جایگزین می‌کنیم. تصویر زیر یک نمونه از یک گزارش خالی است که ابتدا آن را طراحی کرده و سپس در برنامه آن را مورد استفاده قرار می‌دهیم:

برای اینکه فایل MRT بتواند دیتاهای لازمی را که به آن پاس میدهیم، بخواند و در جای مشخص شده قرار بدهد، باید یک BussinessObject برای آن ایجاد کنیم. بعد از اینکه یک گزارش جدید ایجاد کردید، در سمت راست به قسمت Dictionary بروید و در قسمت BussinessObject گزینه NewBussinessObject را انتخاب کنید. یک نام و نام مستعار که عموما هم یکی است، برای آن انتخاب کنید. در زیر همان پنجره شما می‌توانید ستون‌های اطلاعاتی خود را تعریف کنید. در اینجا من میخواهم اطلاعات یک راننده را به همراه خودروی وی، نشان دهم. برای همین، من دو موجودیت راننده و خودروی راننده را دارم. پس اسم Business Object را DriverReport میگذارم و ستون‌های اطلاعاتی فقط راننده (بدون در نظر گرفتن خودروی وی) را وارد میکنم.

در همین کادر بالا شما میتوانید تصیم بگیرید که آیا میخواهید اطلاعات خودرو را به همراه دیگرستون‌های اطلاعاتی راننده، ایجاد کنید یا اینکه برای خودرو یک نوع مجزا انتخاب کنید. اگر تنها یک خودرو برای راننده باشد، شاید راحت‌تر باشید همانند اطلاعات راننده با آن رفتار کنید. ولی اگر مثلا بخواهید خودروی‌های گذشته راننده را هم جز لیست داشته باشید، بهتر است یک  Business Object جدید متعلق و زیر مجموعه Business Object راننده ایجاد کنید. در اینجا چون تنها یک خودرو است، من آن اطلاعات آن را به همراه راننده، ارسال میکنم. شکل زیر ساختار درختی از گزارش بالاست:

شکل زیر هم یک ساختار دیگر از یک گزارش است که شامل Business object‌های مختلف می‌شود: 

سپس همین فیلدها را به سمت صفحه خالی بکشانید. با دو بار کلیک روی فیلدهای قرار گرفته در صفحه، با نحوه بایند کردن مقادیر آشنا می‌شوید؛ هر فیلدی که قرار است دیتای آن بایند شود، باید به شکل زیر در بخش Expression پنجره باز شده، نوشته شود:

{driverReport.LastName}

راه اندازی گزارش ساز در ASP.Net MVC

اولین کاری که می‌کنیم، ورود سه dll اصلی به پروژه است:

Stimulate.Base

Stimulate.Report

Stimulate.Report.MVC

در مرحله بعد یک متد ساخته و یک ویوو را برای صفحه گزارش گیری ایجاد می‌کنیم:

public ActionResult Report(int id)
{
   return View();
}

@Html.Stimulsoft().StiMvcViewer(new StiMvcViewerOptions()
{
   
    Localization = "~/content/reports/fa.xml",
    Actions =
        {
        
            GetReportSnapshot = "LoadReportSnapshot",
            ViewerEvent = "ViewerEvent",
            ExportReport = "ExportReport",
            PrintReport = "PrintReport",
        }
 }

@Html.Stimulsoft().StiMvcViewer(new StiMvcViewerOptions()
{
   
    Localization = "~/content/reports/fa.xml",
            ActionGetReportSnapshot = "LoadReportSnapshot",
            ActionViewerEvent = "ViewerEvent",
            ActionExportReport = "ExportReport",
            ActionPrintReport = "PrintReport",
            
}

var driver = new
            {
                FirstName = "علی",
                LastName = "یگانه مقدم",
                NationalCode = "12500000000",
                FatherName = "حسین",
                Model = "نام خودرو",
                MotorNumber = 415244,
                ProductionYear = 1394,
                Capacity = 4
                
};

var driver = new
            {
                FirstName = "علی",
                LastName = "یگانه مقدم",
                NationalCode = "12500000000",
                FatherName = "حسین",
                car = new
                {
                    Model = "نام خودرو",
                    MotorNumber = 415244,
                    ProductionYear = 1394,
                    Capacity = 4
                }
};

var report = new StiReport();
            report.Load(Server.MapPath("~/Content/Reports/driver.mrt"));
            report.RegBusinessObject("driverReport", driver);
            report.Dictionary.Variables.Add("today", DateTime.Today.ToPersianString(PersianDateTimeFormat.Date));

var report = new StiReport();
            report.RegBusinessObject("driverReport", driver);
            report.Dictionary.Variables.Add("today", DateTime.Today.ToPersianString(PersianDateTimeFormat.Date));
           report.Load(Server.MapPath("~/Content/Reports/driver.mrt"));

 public ActionResult LoadReportSnapshot()
{
  var driver = new
            {
                FirstName = "علی",
                LastName = "یگانه مقدم",
                NationalCode = "12500000000",
                FatherName = "حسین",
                Model = "نام خودرو",
                MotorNumber = 415244,
                ProductionYear = 1394,
                Capacity = 4

            };

            var report = new StiReport();
            report.Load(Server.MapPath("~/Content/Reports/driver.mrt"));
            report.RegBusinessObject("driverReport", driver);
            report.Dictionary.Variables.Add("today", DateTime.Today.ToPersianString(PersianDateTimeFormat.Date));
return StiMvcViewer.GetReportSnapshotResult(HttpContext, report);
}

 public virtual ActionResult ViewerEvent()
 {
            return StiMvcViewer.ViewerEventResult();
 }

public virtual ActionResult PrintReport()
        {
            return StiMvcViewer.PrintReportResult(this.HttpContext);
        }

 public virtual ActionResult ExportReport()
        {
            return StiMvcViewer.ExportReportResult(this.HttpContext);
        }

.stiMvcViewerReportPanel table{
    direction:ltr !important;
}

 public virtual ActionResult Report(int id)
        {
            TempData["id"]=id;
            return View();
        }

         public virtual ActionResult LoadReportSnapshot()
        {
            var driverId = (int)TempData ["id"];
              //.....
        }

public virtual ActionResult Report(int id)
        {
    
            return View();
        }

         public virtual ActionResult LoadReportSnapshot(int id)
        {
             //.....
        }

Server =
    {
        GlobalReportCache = false
    }