مطالب
Full Text Search و Rank فیلدهای بازیابی شده
حالتی را در نظر بگیرید که بخواهید تعداد زیادی رکورد را که حجم هر رکورد هم قابل ملاحظه هست، نگهداری کنید(مثلا چندین هزار مقاله) و همچنین قابلیت جستجو را در این رکوردها لحاظ کنید به صورتی که بر اساس رکوردهایی که بیشترین تعداد تکرار کلمات مدنظر را دارند مرتب شوند.
شاید اولین راه حل، مطلب آقای سلیم آبادی در اینجا باشه، که تعداد تکرار یک کلمه را در فیلدی در جدول بیان کردند و درست هم هست اما با 2 شرط:
1) رکوردهای ما حجم کمی داشته باشند چرا که دستور LIKE پاسخ سریعی را با حجم بالای اطلاعات به ما نمی‌دهد.
2) رکوردهای ما از خانواده‌ی char باشند. برای مثال اگر مقالات ما به صورت pdf باشند این کد جواب نمی‌دهد.

اما راه دوم استفاده از Ful Text Search  و دستور CONTAINSTABLE هست که 2 شرط لازم را برای راه حل اول احتیاج نداره. در اینجا فقط نحوه‌ی استفاده از CONTAINSTABLE  رو مطرح میکنیم.
CONTAINSTABLE جدولی از موارد یافت شده را بر اساس معیارهایی که ما به اون معرفی می‌کنیم، ایجاد می‌کند. این جدول حاوی دو فیلد KEY(کلید فیلد مورد نظر) و RANK(مقداری بین 0 تا 1000) است که میزان همسانی رکورد با معیار ما را مشخص می‌کند و ما با استفاده از این فیلد می‌توانیم رکوردهایمان را مرتب کنیم.
به این کد توجه کنید:
SELECT t.Title, p.[RANK]
    FROM Articles AS t 
        INNER JOIN CONTAINSTABLE(Articles, Data, 'management' ) AS p
            ON t.Id = p.[KEY]
ORDER BY p.RANK
در اینجا کار جستجو انجام شده و بر حسب میزان نزدیکی محتویات رکورد با معیار ما مرتب شده است.
نکته: هیچ فرقی نمی‌کند که محتویات فیلد مورد نظر شما یک متن ساده، یک فایل word یا حتی pdf باشد. فقط باید تنظیمات Full Text Search درست انجام شود.
مطالب
ایجاد سرویس چندلایه‎ی WCF با Entity Framework در قالب پروژه - 3
پیش از ادامه‌ی نوشتار بهتر است توضیحاتی درباره‎ی قالب‎های T4 داده شود. این قالب‏‌های مصنوعی حاوی کدهایی که است که هدف آن صرفه‎جویی در نوشتن کد توسط برنامه‏ نویس است. مثلاً در MVC شما یکبار قالبی برای صفحه Index خود تهیه می‏‌کنید که برای نمونه بجای ساخت جدول ساده، از گرید Kendo استفاده کند و همچنین دارای دکمه ویرایش و جزئیات باشد. از این پس هر بار که نیاز به ساخت یک نمای نوع لیست برای یک ActionResult داشته باشید فرم‏ ساز MVC از قالب شما استفاده خواهد کرد. روشن است که خود Visual Studio نیز از T4 در ساخت بسیاری از فرم‏ها و کلاس‏‌ها بهره می‏برد.
خبر خوب این‏که برای ساخت کلاس‏‌های هر موجودیت در Entity Framework نیز از قالب‏های T4 استفاده می‏شود و این‏که این قالب‏‌ها در دسترس توسعه‌دهندگان برای ویرایش یا افزودن است.
افزونه‌ی  Tangible را دریافت کنید و سپس نصب کنید. این افزونه ظاهر نامفهوم قالب‏های T4 را ساده و روشن می‏کند. 
ما نیاز داریم که خود Visual Studio زحمت این سه کار را بکشد: 
1- بالای هر کلاس موجودیت عبارت using System.Runtime.Serialization; را بنویسید.
2- صفت [DataContract] را پیش از تعریف کلاس بیفزاید.
3- صفت [DataMember] را پیش از تعریف هر ویژگی بیفزاید.
همانند شکل زیر روی فایل MyNewsModel.tt دوکلیک کنید تا محتوای آن در سمت چپ نشان داده شود. این محتوا باید ظاهری همانند شکل پیدا کرده باشد:

کد زیر را در محتوای فایل جست‌وجو کنید:
    public string Property(EdmProperty edmProperty)
    {
        return string.Format(
            CultureInfo.InvariantCulture,
            "{0} {1} {2} {{ {3}get; {4}set; }}",
            Accessibility.ForProperty(edmProperty),
            _typeMapper.GetTypeName(edmProperty.TypeUsage),
            _code.Escape(edmProperty),
            _code.SpaceAfter(Accessibility.ForGetter(edmProperty)),
            _code.SpaceAfter(Accessibility.ForSetter(edmProperty)));
    }
متن آن‌را به این صورت تغییر دهید:
    public string Property(EdmProperty edmProperty)
    {
        return string.Format(
            CultureInfo.InvariantCulture,
"[DataMember]" + Environment.NewLine +
            "{0} {1} {2} {{ {3}get; {4}set; }}",
            Accessibility.ForProperty(edmProperty),
            _typeMapper.GetTypeName(edmProperty.TypeUsage),
            _code.Escape(edmProperty),
            _code.SpaceAfter(Accessibility.ForGetter(edmProperty)),
            _code.SpaceAfter(Accessibility.ForSetter(edmProperty)));
    }
بار دیگر به دنبال این کد بگردید:
 public string EntityClassOpening(EntityType entity)
    {
        return string.Format(
            CultureInfo.InvariantCulture,
            "{0} {1}partial class {2}{3}",
            Accessibility.ForType(entity),
            _code.SpaceAfter(_code.AbstractOption(entity)),
            _code.Escape(entity),
            _code.StringBefore(" : ", _typeMapper.GetTypeName(entity.BaseType)));
    }
این کد را نیز به این صورت تغییر دهید:
    public string EntityClassOpening(EntityType entity)
    {
        return string.Format(
            CultureInfo.InvariantCulture,
"[DataContract]" + Environment.NewLine + 
            "{0} {1}partial class {2}{3}",
            Accessibility.ForType(entity),
            _code.SpaceAfter(_code.AbstractOption(entity)),
            _code.Escape(entity),
            _code.StringBefore(" : ", _typeMapper.GetTypeName(entity.BaseType)));
    }
برای واپسین تغییر به دنبال کد زیر بگردید:
    public string UsingDirectives(bool inHeader, bool includeCollections = true)
    {
        return inHeader == string.IsNullOrEmpty(_code.VsNamespaceSuggestion())
            ? string.Format(
                CultureInfo.InvariantCulture,
                "{0}using System;{1}" +
                "{2}",
                inHeader ? Environment.NewLine : "",
                includeCollections ? (Environment.NewLine + "using System.Collections.Generic;") : "",
                inHeader ? "" : Environment.NewLine)
            : "";
    }
سپس کد زیر را جاگزین آن کنید:
    public string UsingDirectives(bool inHeader, bool includeCollections = true)
    {
        return inHeader == string.IsNullOrEmpty(_code.VsNamespaceSuggestion())
            ? string.Format(
                CultureInfo.InvariantCulture,
"using System.Runtime.Serialization;" + Environment.NewLine +
                "{0}using System;{1}" +
                "{2}",
                inHeader ? Environment.NewLine : "",
                includeCollections ? (Environment.NewLine + "using System.Collections.Generic;") : "",
                inHeader ? "" : Environment.NewLine)
            : "";
    }
فایل MyNewsModel.tt را ذخیره کنید و از آن خارج شوید. بار دیگر هر کدام از کلاس‌های tblNews و tblCategory را باز کنید. خواهید دید که به صورت خودکار تغییرات مد نظر ما به آن افزوده شده است. از این پس بدون هیچ دلواپسی بابت حذف صفت‎ها، می‎توانید هرچند بار که خواستید مدل خود را به‎هنگام کنید.
در بخش پسین دوباره به WCF بازخواهیم گشت و به تعریف روال‏های مورد نیاز خواهیم پرداخت. 
بازخوردهای پروژه‌ها
راهنمایی در مورد سفارش و جزییات سفارش و اتصال به درگاه بانک
با سلام و تشکر فراوان بابت انتشار پروژه
میخواستم ببینم جدول سفارش و جزییاتش چه زمانی اطلاعات داخلشون ذخیره مشه؟ زمانی که کاربر روی دکمه پرداخت کلیک میکنه یا وقتی نتیجه پرداخت از بانک برمیگرده و نتیجه پرداخت موفقیت امیز بوده؟ یا...؟
مورد بعدی اینکه با توجه به اینکه بانک برای هر درخواست یک شماره منحصر به فرد میخواد این شماره قراره کجا ذخیره بشه و چجوری بررسی میشه؟
مطالب
آشنایی با قابلیت FileStream اس کیوال سرور 2008 - قسمت دوم

در این قسمت نحوه‌ی فعال سازی قابلیت FileStream را بررسی خواهیم کرد و در قسمت بعدی نحوه‌ی دسترسی به آن‌را از طریق برنامه نویسی مرور می‌نمائیم.

فعال سازی قابلیت FileStream
همانند اکثر قابلیت‌های اس کیوال سرور، فعال سازی FileStream نیز حداقل به دو صورت استفاده از GUI و قابلیت‌های management studio میسر است و یا استفاده از دستورات T-SQL (و البته کتابخانه‌ی SMO یا همان محصور کننده‌ی توانایی‌های management studio نیز قابل استفاده است).

روش اول) استفاده از management studio
قابلیت FileStream به صورت پیش فرض غیرفعال است. برای فعال سازی آن به مسیر زیر مراجعه نمائید:

Start > All Programs > Microsoft SqlServer 2008 > Configuration Tools > SQL Server Configuration Manager

سپس در قسمت SQL Server services ، وهله مربوط به SQL Server را یافته، کلیک راست و به برگه خواص آن مراجعه کرده (شکل زیر) و قابلیت FileStream را فعال کنید:



گزینه‌های مختلف آن به شرح زیر هستند:
• Enable FileStream for transact-sql access : امکان استفاده از دستورات T-SQL را جهت دسترسی به فایل‌ها فعال می‌سازد (یا برعکس)
• Enable FileStream for File I/O streaming access : امکان دسترسی به فایل‌ها با استفاده از Win32 streaming access
• All remote clients to have streaming access to file stream data : اجازه‌ی دسترسی به کلاینت‌های راه دور جهت استفاده از قابلیت FileStream

مرحله بعد، فعال سازی سطح دسترسی به سرور است. به management studio مراجعه نمائید. سپس بر روی وهله سرور مورد نظر کلیک راست نموده و به خواص آن مراجعه کنید (شکل زیر). سپس در قسمت advanced سطح دسترسی را بر روی Full قرار دهید.



پس از این تنظیم به شما پیغام داده خواهد شد که باید دیتابیس سرور را یکبار راه اندازی مجدد نمائید تا تنظیمات مورد نظر، اعمال شوند.

در ادامه باید دیتابیسی را که نیاز است نوع داده FileStream را بپذیرد، تنظیم نمود.
بر روی دیتابیس مورد نظر کلیک راست کرده و در برگه خواص آن به گزینه‌ی Filegroups مراجعه کنید. سپس در اینجا یک گروه جدید را اضافه کرده ، نامی دلخواه را وارد نموده و سپس تیک مربوط به default بودن آن‌را نیز قرار دهید (شکل زیر):



سپس در همین برگه‌ی خواص دیتابیس که باز است، به گزینه‌ی Files مراجعه کنید. در اینجا سه کار را باید انجام دهید. ابتدا بر روی دکمه Add کلیک کرده و در قسمت logical name ردیف اضافه شده، نامی دلخواه را وارد کنید. سپس file type آن را بر روی FileStream قرار دهید. در ادامه به قسمت path در همین ردیف مراجعه نموده و مسیر ذخیره سازی را مشخص کنید. در پایان بر روی دکمه‌ی OK کلیک نمائید تا کار تنظیم دیتابیس به پایان رسد (شکل زیر):



روش دوم) استفاده از دستورات T-SQL
منهای قسمت تنظیمات SQL Server Configuration Manager که باید از طریق روش عنوان شده صورت گیرد، سایر موارد فوق را با استفاده از دستورات T-SQL نیز می‌توان انجام داد:

الف) تنظیم سطح دسترسی بر روی سرور

EXEC sp_configure filestream_access_level, 2 -- 0 : Disable , 1 : Transact Sql Access , 2 : Win IO Access
GO
RECONFIGURE
GO
ب) تنظیمات دیتابیس

اگر نیاز باشد دیتابیس جدیدی ایجاد شود: (ایجاد گروه فایل مربوطه و سپس تنظیمات مسیر آن)

CREATE DATABASE Test_Db
ON
PRIMARY ( NAME = TestDb1,
FILENAME = 'C:\DATA\Test_Db.mdf'),
FILEGROUP FileStreamGroup1 CONTAINS FILESTREAM( NAME = Testfsg1,
FILENAME = 'C:\DATA\Learning_DbStream')
LOG ON ( NAME = TestDbLog1,
FILENAME = 'C:\DATA\Test_Db.ldf')
GO

و یا ایجاد تغییرات بر روی دیتابیسی موجود: (ایجاد گروه فایل مخصوص و سپس افزودن فایل مربوطه و تنظیمات آن)

--add filegroup
alter database TestDb
Add FileGroup FileStreamFileGroup1 contains FileStream
go

--Add FileGroup To DB
alter database TestDB
add file
(
name = 'UserDocuments' ,
filename = 'C:\FileStream\UserDocuments'
) to filegroup FileStreamFileGroup1


تعریف جدولی آزمایشی به همراه فیلدی از نوع FileStream :
تا اینجا سرور و همچنین دیتابیس جهت پذیرش این نوع داده آماده شدند. اکنون نوبت به استفاده از آن است:

CREATE TABLE [tblFiles]
(
FileId UNIQUEIDENTIFIER NOT NULL ROWGUIDCOL UNIQUE DEFAULT(NEWID()),
Title NVARCHAR(255) NOT NULL,
SystemFile VARBINARY(MAX) FILESTREAM NULL
)
ON [PRIMARY] FILESTREAM_ON [fsg1]

توسط دستور T-SQL فوق جدولی که از نوع داده FileStream استفاده می‌کند، ایجاد خواهد شد. این جدول همانطور که مشخص است حتما باید دارای یک فیلد منحصربفرد باشد (ر.ک. مقاله قبل) و همچنین برچسب فایل استریم به فیلدی از نوع VARBINARY(MAX) نیز الصاق شده است. به علاوه گروه فایل آن نیز باید به صورت صریح مشخص گردد؛ که در مثال ما مطابق تصاویر به fsg1 تنظیم شده بود.

ادامه دارد ...

نظرات مطالب
EF Code First #9
من یک سری مدل به شکل زیر دارم:
    public class Context : DbContext
    {
        public Context():base("Server=.;Database=EfTest;Trusted_Connection=True;Integrated Security=true;")
        {
            
        }

        public DbSet<Student> Students { get; set; }
        public DbSet<Teacher> Teachers { get; set; }

    }


    public class Person
    {
        public int Id { get; set; }
        public DateTime InsertTime { get; set; }
        public string FirstName { get; set; }
        public string LastName { get; set; }

    }


    public class Student:Person
    {
        public string Student1 { get; set; }
    }

    public class Teacher:Person
    {
        public string Teacher1 { get; set; }

    }
بدون هیچ تنظیماتی، یعنی طبق تعاریف بالا الان باید حالت به شکل TPH باشد ولی در ساخت نهایی دو جدول دانش آموز و معلم تشکیل میشه. من در این مدتی که ef کار کردم روی این حالت بودم و راضی هستم ولی برای یکی از دوستان EF سعی داره جدولی به اسم People رو از روی Person تشکیل بده.
مطالب
گروه‌های گوگل، اینترفیس جدید و زبان فارسی

گوگل اخیرا شروع کرده به اعمال قالب جدید مترو مانند خودش به گروه‌های قدیمی موجود در آن. این مساله چند مزیت رو برای فارسی زبان‌ها می‌تونه به همراه داشته باشه:
پیشتر این گروه‌ها برای فارسی زبان‌ها آنچنان/«اصلا» دلچسب نبود. چون نه از زبان فارسی پشتیبانی می‌کرد، نه از راست به چپ و نه از فونت‌های سفارشی مطلوب (قلم پیش فرض آن courier new بود). هرچند یک سری style توسط افزونه استایلیش به آن قابل اعمال بود ولی خوب، به یک سری مرورگر خاص محدود می‌شد. الان این گروه‌های جدید (که در آدرس آن‌ها بجای groups از کلمه forum استفاده شده) هم از زبان فارسی پشتیبانی می‌کنند و هم اینکه با انتخاب این زبان، کل مجموعه راست به چپ خواهد شد و برای تمام مرورگرها به شکل یکسانی قابل استفاده خواهد بود. به علاوه این قالب جدید گروه‌ها/انجمن‌های گوگل،‌ ادیتور متنی پیشرفته‌ای را هم به همراه دارد؛ به علاوه امکان الصاق فایل.





به این ترتیب این گروه‌ها برای کسانی‌ که می‌خواهند یک انجمن فارسی رایگان هاست شده توسط گوگل، به همراه قابلیت الصاق فایل و پشتیبانی از زبان فارسی و راست به چپ را داشته باشند، بسیار مناسب شده است. همچنین سطح دسترسی این گروه‌ها به عمومی، فقط خواندنی و همچنین خصوصی (فقط اعضای دعوت شده قابلیت خواندن یا ارسال مطلب را داشته باشند)‌،‌ قابل تنظیم است.
نظرات مطالب
Blazor 5x - قسمت دوم - بررسی ساختار اولیه‌ی پروژه‌های Blazor
یک نکته‌ی تکمیلی: بررسی ساختار Layout در برنامه‌های Blazor

بعضی از قسمت‌های صفحه مانند هدر، منوی راهبری، فوتر امثال آن، عموما در تمام صفحات سایت، به یک شکل نمایش داده می‌شوند. جهت کاهش اینگونه کدهای تکراری، در برنامه‌ی ASP.NET Web Forms، مفهوم  Master Page و در برنامه‌های MVC، مفهوم layout page ارائه شد که قسمت‌های مشترک UI را در آن قرار می‌دهند تا دیگر نیازی نباشد به ازای هر صفحه، آن‌ها را تکرار کرد. Layout در برنامه‌های Blazor نیز چنین عملکردی را دارد. از لحاظ فنی، Layout نیز یک کامپوننت Blazor محسوب می‌شود. برای مثال فایل پیش‌فرض Shared\MainLayout.razor با یک چنین ساختاری:
@inherits LayoutComponentBase
<div class="sidebar">
    <NavMenu />
</div>
<div class="main">
    <div class="content px-4">
        @Body
    </div>
</div>
- ابتدا از کلاس LayoutComponentBase ارث‌بری می‌کند که به این ترتیب امکان دسترسی به خاصیت Body را در این کامپوننت میسر خواهد کرد.
- سپس با استفاده از Body@، سبب درج محتوای کامپوننت در حال رندر، در صفحه می‌شود.

DefaultLayout تعریف شده، در فایل آغازین App.razor به تمام کامپوننت‌های برنامه اعمال می‌شود. اما اگر نیاز باشد کامپوننت خاصی از layout دیگری استفاده کند، می‌توان از دایرکتیو layout برای بازنویسی آن، استفاده کرد:
@page "/episodes"
@layout DoctorWhoLayout

<h1>Component 2</h1>
نکته 1: این کامپوننت حتما باید به همراه دایرکتیو page@ نیز باشد؛ یعنی حتما باید routable باشد.
نکته 2: اگر برای کامپوننت‌های خود فایل code-behind تهیه می‌کنید، دایرکتیو layout@ به ویژگی Layout قرار گرفته‌ی بر روی کلاس کامپوننت ترجمه می‌شود:
[Layout(typeof(MainLayout))]

حتی می‌توان یک layout خاص را به پوشه‌ای از کامپوننت‌ها اعمال کرد. برای این منظور در ریشه‌ی این پوشه، فایل Imports.razor_ را قرار داده و سپس دایرکتیو layout@ را به آن اضافه کنید. فایل ویژه‌ی Imports.razor_ را می‌توان به هر پوشه‌ای از کامپوننت‌های برنامه اضافه کرد.

تذکر! دایرکتیو layout@ را در بالاترین فایل Imports.razor_ که در ریشه‌ی پروژه قرار دارد، درج نکنید؛ چون سبب بروز یک حلقه‌ی بی‌نهایت خواهد شد. همانطور که عنوان شد، بالاترین سطح تعریف layout پیش‌فرض، در فایل App.razor انجام می‌شود.
نظرات مطالب
ساخت یک Form Generator ساده در MVC
به دو روش می‌تونید اینکار رو انجام بدید: 1- از یک جدول دیگر برای اعمال اعتبارسنجی استفاده کنید که کاربر خودش بتونه rule اعمال کنه، رابطه این جدول با جدول فیلد هم به صورت یک به چند هست یعنی یک فیلد می‌تونه چند تا validation rule داشته باشه:
public class FieldValidation
{
        public int Id { get; set; }
        public string Rule { get; set; }
        public virtual Field Field { get; set; }
}
روش دوم:
می‌تونید از یک فیلد اضافی تحت عنوان "متن خطا" در جدول فیلد استفاده کنید و در ویوی مربوطه به این صورت از اون استفاده کنید:
<div class="col-md-4">
                                    <input type="text" name="[@i].TitleEn" data-val="true" data-val-required="عنوان را وارد نمائید" id="[@i].TitleEn" value="" />
                                    <span class="field-validation-valid text-danger" data-valmsg-for="[@i].TitleEn" data-valmsg-replace="true"></span>
                                </div>

مطالب
سفارشی کردن ASP.NET Identity در MVC 5
یکی از نیازهای رایج توسعه دهندگان هنگام استفاده از سیستم عضویت ASP.NET سفارشی کردن الگوی داده‌ها است. مثلا ممکن است بخواهید یک پروفایل سفارشی برای کاربران در نظر بگیرید، که شامل اطلاعات شخصی، آدرس و تلفن تماس و غیره می‌شود. یا ممکن است بخواهید به خود فرم ثبت نام فیلد‌های جدیدی اضافه کنید و آنها را در رکورد هر کاربر ذخیره کنید.

یکی از مزایای ASP.NET Identity این است که بر پایه EF Code First نوشته شده است. بنابراین سفارشی سازی الگوی دیتابیس و اطلاعات کاربران ساده است.

یک اپلیکیشن جدید ASP.NET MVC بسازید و نوع احراز هویت را Individual User Accounts انتخاب کنید. پس از آنکه پروژه جدید ایجاد شد فایل IdentityModels.cs را در پوشه Models باز کنید. کلاسی با نام ApplicationUser  مشاهده می‌کنید که همتای UserProfile  در فریم ورک SimpleMembership است. این کلاس خالی است و از کلاس IdentityUser  ارث بری می‌کند و شامل خواص زیر است.
  public class IdentityUser : IUser
    {
        public IdentityUser();
        public IdentityUser(string userName);
 
        public virtual ICollection<identityuserclaim> Claims { get; }
        public virtual string Id { get; set; }
        public virtual ICollection<identityuserlogin> Logins { get; }
        public virtual string PasswordHash { get; set; }
        public virtual ICollection<identityuserrole> Roles { get; }
        public virtual string SecurityStamp { get; set; }
        public virtual string UserName { get; set; }
    }
اگر دقت کنید خواهید دید که فیلد Id بر خلاف SimpleMembership یک عدد صحیح یا int نیست، بلکه بصورت یک رشته ذخیره می‌شود. پیاده سازی پیش فرض ASP.NET Identity مقدار این فیلد را با یک GUID پر می‌کند. در این پست تنها یک فیلد آدرس ایمیل به کلاس کاربر اضافه می‌کنیم. با استفاده از همین فیلد در پست‌های آتی خواهیم دید چگونه می‌توان ایمیل‌های تایید ثبت نام برای کاربران ارسال کرد. کلاس ApplicationUser بدین شکل خواهد بود.
public class ApplicationUser : IdentityUser
{
    public string Email { get; set; }
}
حال برای آنکه کاربر بتواند هنگام ثبت نام آدرس ایمیل خود را هم وارد کند، باید مدل فرم ثبت نام را بروز رسانی کنیم.
public class RegisterViewModel
{
    [Required]
    [Display(Name = "User name")]
    public string UserName { get; set; }
 
    [Required]
    [StringLength(100, ErrorMessage = "The {0} must be at least {2} characters long.", MinimumLength = 6)]
    [DataType(DataType.Password)]
    [Display(Name = "Password")]
    public string Password { get; set; }
 
    [DataType(DataType.Password)]
    [Display(Name = "Confirm password")]
    [Compare("Password", ErrorMessage = "The password and confirmation password do not match.")]
    public string ConfirmPassword { get; set; }
 
    [Required]
    [Display(Name = "Email address")]
    public string Email { get; set; }
 
}
سپس فایل View را هم بروز رسانی می‌کنیم تا یک برچسب و تکست باکس برای آدرس ایمیل نمایش دهد.
<div class="form-group">
     @Html.LabelFor(m => m.Email, new { @class = "col-md-2 control-label" })
     <div class="col-md-10">
         @Html.TextBoxFor(m => m.Email, new { @class = "form-control" })
     </div>
 </div>
برای تست این تغییرات، صفحه About را طوری تغییر می‌دهید تا آدرس ایمیل کاربر جاری را نمایش دهد. این قسمت همچنین نمونه ای از نحوه دسترسی به اطلاعات کاربران است.
public ActionResult About()
{
    ViewBag.Message = "Your application description page.";
    UserManager<ApplicationUser> UserManager = new UserManager<ApplicationUser>(new UserStore<ApplicationUser>(new ApplicationDbContext()));         
    var user = UserManager.FindById(User.Identity.GetUserId());
    if (user != null)
        ViewBag.Email = user.Email;
    else
        ViewBag.Email = "User not found.";
 
    return View();
}
همین! تمام کاری که لازم بود انجام دهید همین بود. از آنجا که سیستم ASP.NET Identity توسط Entity Framework مدیریت می‌شود، روی الگوی دیتابیس سیستم عضویت کنترل کامل دارید. بنابراین به سادگی می‌توانید با استفاده از قابلیت Code First مدل‌های خود را سفارشی کنید.
در پست‌های آتی این مطلب را ادامه خواهیم داد تا ببینیم چگونه می‌توان ایمیل‌های تاییدیه برای کاربران ارسال کرد.
نظرات مطالب
استفاده از خواص راهبری در Entity framework بجای Join نویسی
منم دقیقا همین کارو کردم اما به این خطا برخورد کردم. پس از رفع خطا با روش معرفی شده، این دفعه با این خطا مواجه میشم:
 The entity or complex type 'PWS.DataLayer.Context.Tag' cannot be constructed in a LINQ to Entities query.
کوئری منم اینه
return tags.Cacheable(x => x.Select(item => new Tag
            {
                Id = item.Id,
                ArticlesCount = item.Articles.Count(),
                Name = item.Name,
                CreatedBy = item.CreatedBy,
                CreatedOn = item.CreatedOn,
                ModifiedBy = item.ModifiedBy,
                ModifiedOn = item.ModifiedOn
            })).ToList();
که در اون خصیصه ArticlesCount با NotMapped مزین شده و قراره تعداد مقالات اون تگ توش قرار بگیره