XMLHttpRequest رابطی است که به شما امکان نقل و انتقالات را از سمت کاربر، به سمت سرور و سپس دریافت پاسخ آن را میدهد. این رابط طوری طراحی شدهاست که دیگر برای این جابجایی نیازی به بارگزاری مجدد کل صفحه نباشد و قسمتی از اطلاعات صفحات به روز شوند، مزاحمتی برای کاربر ایجاد نشود. به همین دلیل از این رابط، در پشت صحنههای عملیات ایجکسی استفاده زیادی میشود. در این مقاله با استفاده از خصوصیتی به نام request.IsAjax بررسی میشود که آیا درخواست رسیده به سرور از نوع ایجکسی است یا خیر. اگر به سورس نوشته شده این متد نگاه دقیقتری بیندازیم، متوجه میشویم کاری که این متد انجام میدهد، در واقع در یک خط خلاصه میشود و آن بررسی هدری برای وجود درخواست از نوع XMLHttpRequest است:
return request.Headers["X-Requested-With"] == "XMLHttpRequest";
یکی از متدهای این رابط، متد ارسال آن (send) میباشد که میتواند رابطی به نام formData را انتقال دهد و این رابط از نوع مجموعهای از کلید و مقدارهاست. این رابط زمانی به کار گرفته میشود که انکدینگ فرم خود را بر روی multipart/form-data قرار داده باشید. این ساختار میتواند توسط دستور for of بررسی گردد. برای آشنایی بیشتر با متدهای آن این صفحه را مطالعه فرمایید.
هنگام ارسال فایل در حالت postback، ما فرم را بر روی multipart قرار میدهیم تا امکان ارسال آن توسط formData مهیا شود. ولی از آنجاکه ما از ایجکس استفاده میکنیم، بهتر است که خودمان مستقیما از این ساختار استفاده کنیم.
بخشی از فرم Html
<div> <label>تصویر</label> <div> <input id="picture" type="file" data-buttonText="انتخاب تصویر"> </div> </div> <div> <label>کد ملی</label> <div> <input id="txtNationalCode" required="" maxlength="10" type="text"> </div> </div> <div> <label>نام</label> <div> <input id="txtName" type="text" maxlength="50" required=""> </div> </div> <div class="form-group"> <div class="col-sm-4 col-sm-offset-2"> <button class="btn btn-primary" id="btnSubmit" type="submit">ذخیره</button> <button class="btn btn-white" id="btnClear" type="submit">لغو</button> </div> </div>
سپس کد جی کوئری زیر را مینویسیم:
var formData = new FormData(); formData.append('FirstName', $("#txtName").val()); formData.append('NationalCode', $("#txtNationalCode").val()); jQuery.each($('#picture')[0].files, function (i, file) { formData.append('picture-'+i, file); }); $.ajax({ type: "POST", dataType: "json", url: address, data: formData, success: function (data) { //..... }, error: function (data) { //...... } });
توجه به این نکته ضروری است و با توجه کدهایی که در نت دیدم و بسیاری از آن حتی به عنوان پاسخ صحیح در نظر گرفته شده بودند این است که شیء FormData شامل هیچ سازندهای نیست و باید با استفاده از متد append آنها را اضافه کنید.
PM> Install-Package DNTFrameworkCore.Web
- Refactor کردن فرمهای ثبت و ویرایش مرتبط با یک Aggregate، به یک PartialView که با یک ViewModel کار میکند. برای موجودیتهای ساده و پایه، همان Model/DTO، به عنوان Model متناظر با یک ویو یا به اصطلاح ViewModel استفاده میشود؛ ولی برای سایر موارد، از مدلی که نام آن با نام موجودیت + کلمه ModalViewModel یا FormViewModel تشکیل میشود، استفاده خواهیم کرد.
- یک فرم، در قالب یک پارشالویو، به صورت Ajaxای با استفاده از افزونه jquery-unobtrusive-ajax بارگذاری شده و به سرور ارسال خواهد شد.
- یک فرم براساس طراحی خود میتواند در قالب یک مودال باز شود، یا به منظور inline-editing آن را بارگذاری و به قسمتی از صفحه که مدنظرتان میباشد اضافه شود.
- وجود ویو Index به همراه پارشالویو _List برای نمایش لیستی و یک پارشالویو برای عملیات ثبت و ویرایش الزامی میباشد. البته اگر از مکانیزمی که در مطلب « طراحی یک گرید با jQuery Ajax و ASP.NET MVC به همراه پیاده سازی عملیات CRUD» مطرح شد، استفاده نمیکنید و نیاز دارید تا اطلاعات صفحهبندی شده، مرتب شده و فیلتر شدهای را در قالب JSON دریافت کنید، از اکشنمتد ReadPagedList کنترلر پایه استفاده کنید.
public class BlogsController : CrudController<IBlogService, int, BlogModel> { public BlogsController(IBlogService service) : base(service) { } protected override string CreatePermissionName => PermissionNames.Blogs_Create; protected override string EditPermissionName => PermissionNames.Blogs_Edit; protected override string ViewPermissionName => PermissionNames.Blogs_View; protected override string DeletePermissionName => PermissionNames.Blogs_Delete; protected override string ViewName => "_BlogModal"; }
<form asp-action="@(Model.IsNew() ? "Create" : "Edit")" asp-controller="Blogs" asp-modal-form="BlogForm"> <div> <input type="hidden" name="save-continue" value="true"/> <input asp-for="RowVersion" type="hidden"/> <input asp-for="Id" type="hidden"/> <div> <div> <label asp-for="Title"></label> <input asp-for="Title" autocomplete="off"/> <span asp-validation-for="Title"></span> </div> </div> <div> <div> <label asp-for="Url"></label> <input asp-for="Url" type="url"/> <span asp-validation-for="Url"></span> </div> </div> </div> ... </form>
<div> <a asp-modal-delete-link asp-model-id="@Model.Id" asp-modal-toggle="false" asp-controller="Blogs" asp-action="Delete" asp-if="!Model.IsNew()" asp-permission="@PermissionNames.Blogs_Delete" title="Delete Blog"> <i></i> </a> <a title="Refresh Blog" asp-if="!Model.IsNew()" asp-modal-link asp-modal-toggle="false" asp-controller="Blogs" asp-action="Edit" asp-route-id="@Model.Id"> <i></i> </a> <a title="New Blog" asp-modal-link asp-modal-toggle="false" asp-controller="Blogs" asp-action="Create"> <i></i> </a> <button type="button" data-dismiss="modal"> <i></i> Cancel </button> <button type="submit"> <i></i> Save Changes </button> </div>
public class RoleModalViewModel : RoleModel { public IReadOnlyList<LookupItem> PermissionList { get; set; } }
protected override IActionResult RenderView(RoleModel role) { var model = _mapper.Map<RoleModalViewModel>(role); model.PermissionList = ReadPermissionList(); return PartialView(ViewName, model); }
برای مدیریت سناریوهای Master-Detail به مانند قسمت مدیریت دسترسیها در تب Permissions فرم بالا، امکاناتی در زیرساخت تعبیه شده است ولی پیادهسازی آن را به عنوان یک تمرین و با توجه به سری مطالب «Editing Variable Length Reorderable Collections in ASP.NET MVC» به شما واگذار میکنم.
نکته تکمیلی: برای ارسال اطلاعات اضافی به ویو Index متناظر با یک موجودیت میتوانید متد RenderIndex را به شکل زیر بازنویسی کنید:
protected override IActionResult RenderIndex(IPagedQueryResult<RoleReadModel> model) { var indexModel = new RoleIndexViewModel { Items = model.Items, TotalCount = model.TotalCount, Permissions = ReadPermissionList() }; return Request.IsAjaxRequest() ? (IActionResult) PartialView(indexModel) : View(indexModel); }
مدل RoleIndexViewModel استفاده شده در تکه کد بالا نیز به شکل زیر خواهد بود:
public class RoleIndexViewModel : PagedQueryResult<RoleReadModel> { public IReadOnlyList<LookupItem> Permissions { get; set; } }
فرآیند بارگذاری یک پارشالویو در مودال
به عنوان مثال برای استفاده از مودالهای بوت استرپ، ایده کار به این شکل است که یک مودال را به شکل زیر در فایل Layout قرار دهید:
<div class="modal fade" @*tabindex="-1"*@ id="main-modal" data-keyboard="true" data-backdrop="static" role="dialog" aria-hidden="true"> <div class="modal-dialog modal-dialog-centered" role="document"> <div class="modal-content"> <div class="modal-body"> Loading... </div> </div> </div> </div>
سپس در زمان کلیک بروی یک دکمه Ajaxای، ابتدا main-modal را نمایش داده و بعد از دریافت پارشالویو از سرور، آن را با محتوای modal-content جایگزین میکنیم. به همین دلیل Tag Halperهای مطرح شده در مطلب جاری، callbackهای failure/complete/success متناظر با unobtrusive-ajax را نیز مقداردهی میکنند. برای این منظور نیاز است تا متدهای جاوااسکریپتی زیر نیز در سطح شیء window تعریف شده باشند:
/*---------------------------------- asp-modal-link ---------------------------*/ window.handleModalLinkLoaded = function (data, status, xhr) { prepareForm('#main-modal.modal form'); }; window.handleModalLinkFailed = function (xhr, status, error) { //.... }; /*---------------------------------- asp-modal-form ---------------------------*/ window.handleModalFormBegin = function (xhr) { $('#main-modal a').addClass('disabled'); $('#main-modal button').attr('disabled', 'disabled'); }; window.handleModalFormComplete = function (xhr, status) { $('#main-modal a').removeClass('disabled'); $('#main-modal button').removeAttr('disabled'); }; window.handleModalFormSucceeded = function (data, status, xhr) { if (xhr.getResponseHeader('Content-Type') === 'text/html; charset=utf-8') { prepareForm('#main-modal.modal form'); } else { hideMainModal(); } }; window.handleModalFormFailed = function (xhr, status, error, formId) { if (xhr.status === 400) { handleBadRequest(xhr, formId); } };
برای بررسی بیشتر، پیشنهاد میکنم پروژه DNTFrameworkCore.TestWebApp موجود در مخزن این زیرساخت را بازبینی کنید.
using System.Collections.Generic; namespace TestRouting.Models { public class Issue { public int IssueId { set; get; } public int ProjectId { set; get; } public string Title { set; get; } public string Body { set; get; } } public static class IssuesDataSource { public static IList<Issue> CreateDataSource() { var results = new List<Issue>(); for (int i = 0; i < 100; i++) { results.Add(new Issue { IssueId = i, ProjectId = i, Body = "Test...", Title = "Title " + i }); } return results; } } }
using System.Linq; using System.Web.Mvc; using TestRouting.Models; namespace TestRouting.Controllers { public class HomeController : Controller { public ActionResult Index() { var issuesList = IssuesDataSource.CreateDataSource(); return View(issuesList); //show the list } public ActionResult Details(int issueId, int projectId) { var issue = IssuesDataSource.CreateDataSource() .Where(x => x.IssueId == issueId && x.ProjectId == projectId) .FirstOrDefault(); return View(issue); } } }
@model IEnumerable<TestRouting.Models.Issue> @{ ViewBag.Title = "Index"; } <h2> Issues</h2> <ul> @foreach (var item in Model) { <li> @Html.ActionLink(linkText: item.Title, actionName: "Details", controllerName: "Home", routeValues: new { issueId = item.IssueId, projectId = item.ProjectId }, htmlAttributes: null) </li> } </ul>
http://localhost:1036/Home/Details?issueId=0&projectId=0
برای مثال آنرا به نحو زیر نمایش داد:
http://localhost:1036/Home/Details/0/0
using System.Web.Mvc; using System.Web.Routing; namespace TestRouting { public class RouteConfig { public static void RegisterRoutes(RouteCollection routes) { routes.IgnoreRoute("{resource}.axd/{*pathInfo}"); routes.MapRoute( name: "IssueDetails", url: "Details/{issueId}/{projectId}", //تطابق با یک چنین مسیرهایی defaults: new { controller = "Home", //کنترلری که این نوع مسیرها را پردازش خواهد کرد action = "Details", // اکشن متدی که نهایتا پارامترها را دریافت میکند issueId = UrlParameter.Optional, //این خواص نیاز است هم نام پارامترهای اکشن متد تعریف شوند projectId = UrlParameter.Optional } ); routes.MapRoute( name: "Default", url: "{controller}/{action}/{id}", defaults: new { controller = "Home", action = "Index", id = UrlParameter.Optional } ); } } }
این route جدید با مسیرهایی مطابق پارامتر url آن تطابق خواهد یافت. پس از آن کوئری استرینگ متناظر با issueId را به پارامتر issueId اکشن متدی به نام Details و کنترلر Home ارسال خواهد کرد؛ به همین ترتیب در مورد projectId عمل خواهد شد.
ضمنا در url نهایی نمایش داده شده، دیگر اثری از کوئری استرینگها نبوده و برای نمونه در این حالت، اولین لینک نمایش داده شده شکل زیر را خواهد داشت:
http://localhost:1036/Home/Details/0/0
public class CaptchaController : Controller { private static readonly Brush ForeColor = Brushes.Black; private const string FontName = "tahoma"; private const int FontSize = 14; private const int Width = 130; private const int Height = 35; [HttpGet] public ActionResult Image(string cc) { if (string.IsNullOrEmpty(cc) || string.IsNullOrWhiteSpace(cc)) return null; var captchaData = CustomHashing.DecryptTpl(cc); var rand = new Random((int)DateTime.Now.Ticks); // image stream FileContentResult img = null; using (var mem = new MemoryStream()) using (var bmp = new Bitmap(Width, Height)) using (var mtrx = new Matrix()) using (var gfx = Graphics.FromImage((Image)bmp)) { gfx.TextRenderingHint = TextRenderingHint.ClearTypeGridFit; gfx.SmoothingMode = SmoothingMode.AntiAlias; gfx.FillRectangle(Brushes.White, new Rectangle(0, 0, bmp.Width, bmp.Height)); //add noise int rn, xn, yn; var pen = new Pen(Color.Yellow); for (int i = 1; i < 10; i++) { pen.Color = Color.FromArgb((rand.Next(0, 255)), (rand.Next(0, 255)), (rand.Next(0, 255))); rn = rand.Next(0, (130 / 3)); xn = rand.Next(0, 130); yn = rand.Next(0, 30); gfx.DrawEllipse(pen, xn - rn, yn - rn, rn, rn); } //add chars #region draw pic float x = 1, y = 1; int degree = 10; for (int i = 0; i < captchaData.Length; i++) { mtrx.Reset(); x = (float)(Width * (0.19 * i)); y = (float)(Height * 0.19); degree = rand.Next(-25, 25); if (i == 0 && degree > 20) { x += (FontSize + 5); y -= 15; } mtrx.RotateAt(degree, new PointF(x, y)); gfx.Transform = mtrx; gfx.DrawString(captchaData[i].ToString(), new Font(FontName, FontSize), ForeColor, x, y); gfx.ResetTransform(); } #endregion //render as Jpeg bmp.Save(mem, System.Drawing.Imaging.ImageFormat.Jpeg); img = this.File(mem.GetBuffer(), "image/Jpeg"); } return img; }
@{ var r = new Web.Tools.CustomRandom(); string hash = Web.Tools.CustomHashing.EncryptTpl(r.CraeteCapchaNumericData(4)); } <!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width" /> <title>test Index</title> </head> <body> <div> <img src="@Url.Action("Image", "Captcha", new { cc = hash })" /> </div> </body> </html>
public class CustomRandom { /// <summary> /// ساخت یک عبارت عددی رندوم /// </summary> public string CraeteCapchaNumericData(int length) { var rnd = new Random((int) DateTime.Now.Ticks); var temp = new StringBuilder(); for (var i = 0; i < length; i++) temp.Append(Convert.ToChar(rnd.Next(49, 58))); return temp.ToString(); } /// <summary> /// ساخت یک عبارت رندوم /// </summary> public string CreateRandomName(int length) { var rnd = new Random((int) DateTime.Now.Ticks); var temp = new StringBuilder(); var flag = 1; for (var i = 0; i < length; i++) { flag = rnd.Next(0, 15); if (flag < 5) temp.Append(Convert.ToChar(rnd.Next(97, 123))); // lower else if (flag >= 5 && flag < 10) temp.Append(Convert.ToChar(rnd.Next(49, 58))); // numeric else temp.Append(Convert.ToChar(rnd.Next(65, 91))); // biger } return temp.ToString(); } }
Polly.JS is a standalone, framework-agnostic JavaScript library that enables recording, replaying, and stubbing HTTP interactions
<style> div,.content,table.main { color: red; } </style> <div>Text 1</div> <p>Text 2</p> <table class="main" border="1"> <tr> <td>Cell 1</td> <td>Cell 2</td> <td>Cell 3</td> </tr> <tr> <td>Cell 4</td> <td>Cell 5</td> <td>Cell 6</td> </tr> </table> <span class="content">Text 3</span> <h1>Text 4</h1>
|
|
|
|
| Selector | نسخه CSS |
Yes | Yes | Yes | Yes | Yes | S1,S2 | 1 |
<style> .content .tag { color: red; } h1#index { color: blue; } ul.list li.even { color: green; } </style> <h1 id="index">Index</h1> <h1>Header 1</h1> <div class="content"> Lorem ipsum dolor sit amet, <span class="tag">consectetuer</span> adipiscing elit. Maecenas porttitor congue massa. Fusce posuere, magna sed pulvinar ultricies, purus lectus malesuada libero, <span class="tag">sit</span> amet commodo magna eros quis urna. Nunc viverra <span class="tag">imperdiet</span> enim. Fusce est. </div> <h1>Header 2</h1> <div class="content"> <ul class="list"> <li>Item 1</li> <li class="even">Item 2</li> <li>Item 3</li> <li class="even">Item 4</li> <li>Item 5</li> <li class="even">Item 6</li> </ul> </div>
12- [attribute]
<style> [readonly] { background: green; } </style> <input type="text" value="Value 1" readonly="readonly"/> <input type="text"/>
|
|
|
|
| Selector | نسخه CSS |
3.1 | 9.6 | 7.0 | 2.0 | 4.0 | [attribute] | 2 |
13- [attribute=value]
<style> [lang=fa] { direction:rtl; } </style> <div lang="fa">متن 1</div>
|
|
|
|
| Selector | نسخه CSS |
3.1 | 9.6 | 7.0 | 2.0 | 4.0 | [attribute=value] | 2 |
14- [attribute=value i]
<style> [lang=fa] { direction:rtl; } </style> <div lang="FA">متن 1</div>
|
|
|
|
| Selector | نسخه CSS |
No | No | No | No | No | [attribute=value i] | 4 |
15- [attribute|=value]
<style> [class|=info] { color:red } </style> <div class="info">Text 1</div> <div class="infobar">Text 2</div> <div class="info bar">Text 3</div> <div class="info-bar">Text 4</div> <div class="btninfo">Text 5</div> <div class="btn info">Text 6</div> <div class="btn-info">Text 7</div> <div class="toolinfoicon">Text 8</div> <div class="tool info icon">Text 9</div> <div class="tool-info-icon">Text 10</div>
|
|
|
|
| Selector | نسخه CSS |
3.1 | 9.6 | 7.0 | 2.0 | 4.0 | [attribute|=value] | 2 |
16- [attribute^=value]
<style> [class^=info] { color: red; } </style> <div class="info">Text 1</div> <div class="infobar">Text 2</div> <div class="info bar">Text 3</div> <div class="info-bar">Text 4</div> <div class="btninfo">Text 5</div> <div class="btn info">Text 6</div> <div class="btn-info">Text 7</div> <div class="toolinfoicon">Text 8</div> <div class="tool info icon">Text 9</div> <div class="tool-info-icon">Text 10</div>
|
|
|
|
| Selector | نسخه CSS |
3.2 | 9.6 | 7.0 | 3.5 | 4.0 | [attribute^=value] | 3 |
17- [attribute~=value]
<style> [class~=info] { color: red; } </style> <div class="info">Text 1</div> <div class="infobar">Text 2</div> <div class="info bar">Text 3</div> <div class="info-bar">Text 4</div> <div class="btninfo">Text 5</div> <div class="btn info">Text 6</div> <div class="btn-info">Text 7</div> <div class="toolinfoicon">Text 8</div> <div class="tool info icon">Text 9</div> <div class="tool-info-icon">Text 10</div>
|
|
|
|
| Selector | نسخه CSS |
3.1 | 9.6 | 7.0 | 2.0 | 4.0 | [attribute~=value] | 2 |
18- [attribute*=value]
<style> [class*=info] { color: red; } </style> <div class="info">Text 1</div> <div class="infobar">Text 2</div> <div class="info bar">Text 3</div> <div class="info-bar">Text 4</div> <div class="btninfo">Text 5</div> <div class="btn info">Text 6</div> <div class="btn-info">Text 7</div> <div class="toolinfoicon">Text 8</div> <div class="tool info icon">Text 9</div> <div class="tool-info-icon">Text 10</div>
|
|
|
|
| Selector | نسخه CSS |
3.2 | 9.6 | 7.0 | 3.5 | 4.0 | [attribute*=value] | 3 |
19- [attribute$=value]
<style> [class$=info] { color: red; } </style> <div class="info">Text 1</div> <div class="infobar">Text 2</div> <div class="info bar">Text 3</div> <div class="info-bar">Text 4</div> <div class="btninfo">Text 5</div> <div class="btn info">Text 6</div> <div class="btn-info">Text 7</div> <div class="toolinfoicon">Text 8</div> <div class="tool info icon">Text 9</div> <div class="tool-info-icon">Text 10</div>
|
|
|
|
| Selector | نسخه CSS |
3.2 | 9.6 | 7.0 | 3.5 | 4.0 | [attribute$=value] | 3 |
TypeScript 5.2 منتشر شد
Here’s a quick list of what’s new in TypeScript 5.2!
using Declarations and Explicit Resource Management
Decorator Metadata
Named and Anonymous Tuple Elements
Easier Method Usage for Unions of Arrays
Copying Array Methods
symbols as WeakMap and WeakSet Keys
Type-Only Import Paths with TypeScript Implementation File Extensions
Comma Completions for Object Members
Inline Variable Refactoring
Clickable Inlay Parameter Hints
Optimized Checks for Ongoing Type Compatibility
Breaking Changes and Correctness Fixes
معرفی کتابخانهی Redux Thunk
thunk، تابعی است که خروجی تابعی دیگر است؛ مانند مثال زیر:
function definitelyNotAThunk() { return function aThunk() { console.log('Hello, I am a thunk.'); } }
برای مثال فرض کنید که نیاز است یک فراخوانی Ajax ای صورت گیرد و پس از پایان آن، جهت به روز رسانی state، یک شیء اکشن، به سمت reducer متناظری dispatch شود. مشکل اینجا است که نمیتوان به Redux، یک callback حاصل از دریافت نتیجهی عملیات Ajax ای و یا یک Promise را ارسال کرد. تمام اینها یک اثر جانبی یا side effect هستند که با توابع خالص Redux ای سازگاری ندارند. برای مدیریت یک چنین مواردی، یک میانافزار را به نام redux-thunk ایجاد کردهاند که اجازهی dispatch تابعی را میدهد (همان thunk در اینجا) که قرار است action اصلی را در زمانی دیگر dispatch کند. به این ترتیب Redux اطلاعاتی را در مورد یک عمل async نخواهد داشت؛ میانافزاری در این بین آنرا دریافت میکند و زمانیکه آنرا dispatch میکنیم، آنگاه اکشن متناظر با آن، به redux منتقل میشود. به این ترتیب امکان منتظر ماندن تا زمان رسیدن پاسخ از شبکه، میسر میشود.
فرض کنید یک action creator متداول به صورت زیر ایجاد شدهاست:
export const getAllItems = () => ({ type: UPDATE_ALL_ITEMS, items, });
برای پاسخ به این سؤال، اینبار action creator فوق را بر اساس الگوی redux-thunk به صورت زیر بازنویسی میکنیم:
export const getAllItems = () => { return dispatch => { Api.getAll().then(items => { dispatch({ type: UPDATE_ALL_ITEMS, items, }); }); }; };
برپایی پیشنیازها
در اینجا برای افزودن کامپوننتی که اطلاعات خودش را از یک API خارجی تامین میکند، از همان برنامهی به همراه کامپوننت شمارشگر که در قسمت قبل آنرا تکمیل کردیم، استفاده میکنیم. فقط در آن کتابخانههای Axios و همچنین redux thunk را نیز نصب میکنید. به همین جهت در ریشهی پروژهی React این قسمت، دستور زیر را در خط فرمان صادر کنید:
> npm install --save axios redux-thunk
پس از نصب پیشنیازها و راه اندازی برنامهی backend، در ابتدا فایل src\config.json را جهت درج مشخصات آدرس REST Api، ایجاد میکنیم:
{ "apiUrl": "https://localhost:5001/api" }
افزودن میانافزار redux-thunk به برنامه
فرض کنید در قسمتی از صفحه، در کامپوننتی مجزا، دکمهای وجود دارد و با کلیک بر روی آن، قرار است اطلاعاتی از سرور دریافت شده و در کامپوننت مجزای دیگری نمایش داده شود:
چون نیاز به عملیات async وجود دارد، باید از میانافزار مخصوص thunk برای انجام آن استفاده کرد. برای این منظور به فایل src\index.js مراجعه کرده و میانافزار thunk را توسط تابع applyMiddleware، به متد createStore، معرفی میکنیم:
import { applyMiddleware, compose, createStore } from "redux"; import thunk from "redux-thunk"; //... const store = createStore( reducer, compose( applyMiddleware(thunk), window.__REDUX_DEVTOOLS_EXTENSION__ && window.__REDUX_DEVTOOLS_EXTENSION__() ) ); //...
دریافت اطلاعات از یک API خارجی به کمک redux-thunk
پس از آشنایی با روش کلی برقراری اتصالات سیستم react-redux در قسمت قبل، پیاده سازی دریافت اطلاعات را بر اساس همان الگو، پیاده سازی میکنیم:
1) ایجاد نام نوع اکشن متناظر با دکمهی افزودن مقدار
به فایل src\constants\ActionTypes.js، نوع جدید دریافت مطالب را اضافه میکنیم:
export const GetPostsSuccess = "GetPostsSuccess"; export const GetPostsStarted = "GetPostsStarted"; export const GetPostsFailure = "GetPostsFailure";
2) ایجاد متد Action Creator
در فایل src\actions\index.js، متد ایجاد کنندهی شیء اکشن ارسالی به reducer متناظری را تعریف میکنیم تا بتوان بر اساس نوع آن در reducer دریافت اطلاعات، منطق نهایی را پیاده سازی کرد:
import axios from "axios"; import { apiUrl } from "../config.json"; import * as types from "../constants/ActionTypes"; export const fetchPosts = () => { return (dispatch, getState) => { dispatch(getPostsStarted()); axios.get(apiUrl + "/posts").then(response => { dispatch(getPostsSuccess(response.data)).catch(err => { dispatch(getPostsFailure(err)); }); }); }; }; export const fetchPostsAsync = () => { return async (dispatch, getState) => { dispatch(getPostsStarted()); try { const { data } = await axios.get(apiUrl + "/posts"); console.log(data); dispatch(getPostsSuccess(data)); } catch (error) { dispatch(getPostsFailure(error)); } }; }; const getPostsSuccess = posts => ({ type: types.GetPostsSuccess, payload: { posts } }); const getPostsStarted = () => ({ type: types.GetPostsStarted }); const getPostsFailure = error => ({ type: types.GetPostsFailure, payload: { error } });
- تابع fetchPosts، از همان روش قدیمی callback، برای مدیریت اطلاعات دریافتی از سرور استفاده میکند. زمانیکه اطلاعاتی دریافت شد، آنرا با فراخوانی dispatch و با قالبی که تابع getPostsSuccess ارائه میدهد، به reducer متناظر، ارسال میکند.
- تابع fetchPostsAsync، نمونهی به همراه async/await کار با کتابخانهی axios است. هر دو روش callback و یا async/await در اینجا پشتیبانی میشوند.
به صورت پیشفرض action creators کتابخانهی redux از اعمال async پشتیبانی نمیکنند. برای رفع این مشکل پس از ثبت میانافزار thunk، اینبار متدهای action creator، بجای بازگشت یک شیء، یک تابع را بازگشت میدهند که این تابع درونی در زمانی دیگر توسط میانافزار thunk و پیش از رسیدن به reducer، فراخوانی خواهد شد. این تابع درونی، دو پارامتر dispatch و getState را دریافت میکند. هر دوی اینها نیز متد هستند. برای مثال اگر نیاز به دریافت وضعیت فعلی state در اینجا وجود داشت، میتوان متد ()getState رسیده را فراخوانی کرد و حاصل آنرا بررسی نمود. برای مثال شاید تصمیم گرفته شود که بر اساس وضعیت فعلی state، نیازی نیست تا اطلاعاتی از سرور دریافت شود و بهتر است همان اطلاعات کش شدهی موجود در state را بازگشت دهیم. البته در این مثال فقط از متد dispatch ارسالی، برای بازگشت نتیجهی نهایی به reducer متناظر، استفاده شدهاست.
- در نهایت آرایهی اشیاء مطلب دریافتی از سرور، به عنوان مقدار خاصیت posts شیء منتسب به خاصیت payload شیء ارسالی به reducer، در متد getPostsSuccess تعریف شدهاست. یعنی reducer متناظر، اطلاعات را از طریق خاصیت action.payload.posts شیء رسیده، دریافت میکند.
- همچنین دو اکشن شروع به دریافت اطلاعات (getPostsStarted) و بروز خطا (getPostsFailure) نیز در ابتدا و در قسمت catch عملیات async، به سمت reducer متناظر، dispatch خواهند شد.
3) ایجاد تابع reducer مخصوص دریافت اطلاعات از سرور
اکنون در فایل جدید src\reducers\posts.js، بر اساس نوع شیء رسیده و مقدار action.payload.posts آن، کار تامین آرایهی posts موجود در state انجام میشود:
import * as types from "../constants/ActionTypes"; const initialState = { loading: false, posts: [], error: null }; export default function postsReducer(state = initialState, action) { switch (action.type) { case types.GetPostsStarted: return { loading: true, posts: [], error: null }; case types.GetPostsSuccess: return { loading: false, posts: action.payload.posts, error: null }; case types.GetPostsFailure: return { loading: false, posts: [], error: action.payload.error }; default: return state; } }
- در حالت آغاز کار و یا GetPostsStarted، با تنظیم خاصیت loading به true، سبب نمایش یک div «لطفا منتظر بمانید» خواهیم شد.
- در حالت دریافت نهایی اطلاعات از سرور، خاصیت loading به false تنظیم میشود تا div «لطفا منتظر بمانید» را مخفی کند. همچنین آرایهی posts را نیز از payload رسیده استخراج کرده و به سمت کامپوننتها ارسال میکند.
- در حالت بروز خطا و یا GetPostsFailure، خاصیت error شیء action.payload استخراج شده و جهت نمایش div متناظری، بازگشت داده میشود.
پس از تعریف این reducer باید آنرا در فایل src\reducers\index.js به کمک combineReducers، با سایر reducerهای موجود، ترکیب و یکی کرد تا در نهایت این rootReducer در فایل index.js اصلی برنامه، جهت ایجاد store اصلی redux، مورد استفاده قرار گیرد:
import { combineReducers } from "redux"; import counterReducer from "./counter"; import postsReducer from "./posts"; const rootReducer = combineReducers({ counterReducer, postsReducer }); export default rootReducer;
تشکیل کامپوننتهای دکمهی دریافت اطلاعات و نمایش لیست مطالب
UI این قسمت از سه کامپوننت تشکیل شدهاست که کدهای کامل آنها را در ادامه مشاهده میکنید:
الف) کامپوننت src\components\FetchPosts.jsx
import React from "react"; const FetchPosts = ({ fetchPostsAsync }) => { return ( <section className="card mt-5"> <div className="card-header text-center"> <button className="btn btn-primary" onClick={fetchPostsAsync}> Fetch Posts </button> </div> </section> ); }; export default FetchPosts;
همانطور که مشاهده میکنید، این کامپوننت هیچ اطلاعاتی از وجود کامپوننت دومی که قرار است لیست مطالب را نمایش دهد، ندارد. کارش تنها dispatch یک اکشن است.
بنابراین این کامپوننت از طریق props فقط یک اشارهگر به متد رویدادگردانی را دریافت میکند و اطلاعات دیگری را نیاز ندارد.
ب) کامپوننت src\components\Posts.jsx
import React from "react"; import Post from "./Post"; const Posts = ({ posts, loading, error }) => { return ( <> <section className="card mt-5"> <div className="card-header"> <h2>Posts</h2> </div> <div className="card-body"> {loading ? ( <div className="alert alert-info">Loading ...</div> ) : ( <div className="list-group list-group-flush"> {posts.map(post => ( <Post key={post.id} post={post} /> ))} </div> )} {error && <div className="alert alert-warning">{error.message}</div>} </div> </section> </> ); }; export default Posts;
در این کامپوننت اگر loading رسیده به true تنظیم شده باشد، یک div با عبارت loading نمایش داده میشود. در غیراینصورت، لیست مطالب را درج میکند. همچنین اگر خطایی نیز رخ داده باشد، آنرا نیز درون یک div در صفحه نمایش میدهد.
ج) کامپوننت src\components\Post.jsx
import React from "react"; const Post = ({ post }) => { return ( <article className="list-group-item"> <header> <h2>{post.title}</h2> </header> <p>{post.body}</p> </article> ); }; export default Post;
اتصال کامپوننتهای FetchPosts و Posts به مخزن redux
مرحلهی آخر کار، تامین state کامپوننتهای FetchPosts و Posts از طریق props است. به همین جهت باید دو دربرگیرنده را برای این دو کامپوننت ایجاد کنیم.
الف) ایجاد دربرگیرندهی کامپوننت FetchPosts
برای این منظور فایل جدید src\containers\FetchPosts.js را با محتوای زیر ایجاد میکنیم:
import { connect } from "react-redux"; import { fetchPostsAsync } from "../actions"; import FetchPosts from "../components/FetchPosts"; const mapDispatchToProps = { fetchPostsAsync }; export default connect(null, mapDispatchToProps)(FetchPosts);
- چون اطلاعات state ای قرار نیست به این کامپوننت ارسال شود، تابع mapStateToProps را در اینجا مشاهده نمیکنید و با نال مقدار دهی شدهاست.
ب) ایجاد دربرگیرندهی کامپوننت Posts
برای این منظور فایل جدید src\containers\Posts.js را با محتوای زیر ایجاد میکنیم:
import { connect } from "react-redux"; import Posts from "../components/Posts"; const mapStateToProps = state => { console.log("PostsContainer->mapStateToProps", state); return { ...state.postsReducer }; }; export default connect(mapStateToProps)(Posts);
- کامپوننت Posts رویدادی را سبب نخواهد شد. به همین جهت تابع mapDispatchToProps را در اینجا تعریف و ذکر نکردهایم.
استفاده از کامپوننتهای دربرگیرنده جهت نمایش نهایی کامپوننتهای تحت کنترل Redux
اکنون به فایل src\App.js مراجعه کرده و دو تامین کنندهی فوق را درج میکنیم:
import "./App.css"; import React from "react"; import CounterContainer from "./containers/Counter"; import FetchPostsContainer from "./containers/FetchPosts"; import PostsContainer from "./containers/Posts"; function App() { const prop1 = 123; return ( <main className="container"> <div className="row"> <div className="col"> <CounterContainer prop1={prop1} /> </div> <div className="col"> <FetchPostsContainer /> </div> <div className="col"> <PostsContainer /> </div> </div> </main> ); } export default App;
یک نکته: برای مثال در انتهای کامپوننت FetchPosts، سطر export default FetchPosts را داریم. اگر این سطر را حذف کنیم و بجای آن export default connect فوق را قرار دهیم، دیگر نیازی نخواهد بود تا FetchPostsContainer را از دربرگیرندهها، import کرد و سپس بجای درج المان </FetchPosts> نوشت </FetchPostsContainer>. میتوان همانند قبل از همان نام متداول </FetchPosts> استفاده کرد و import انجام شده نیز همانند سابق از همان فایل ماژول کامپوننت صورت میگیرد. یعنی میتوان پوشهی containers را حذف کرد و کدهای آن را دقیقا ذیل کلاس کامپوننت درج نمود.
کدهای کامل این قسمت را میتوانید از اینجا دریافت کنید: state-management-redux-mobx-part04-backend.zip و state-management-redux-mobx-part04-frontend.zip
Here’s a summary of what’s new in this preview release:
- Request decompression middleware
- Output caching middleware
- Updates to rate limiting middleware
- Kestrel support for WebSockets over HTTP/2
- Kestrel performance improvements on high core machines
- Support for logging additional request headers in W3CLogger
- Empty Blazor project templates
- System.Security.Cryptography support on WebAssembly
- Blazor custom elements no longer experimental
- Experimental
QuickGrid
component for Blazor - gRPC JSON transcoding multi-segment parameters
-
MapGroup
support for more extension methods