نظرات مطالب
T4MVC : یکی از الزامات مدیریت پروژه‌های ASP.NET MVC
در کد فوق که از T4MVC استفاده نشده ولی نحوه تعریف Url شما اشتباه است. قبلا هم در مورد نحوه تعریف صحیح Url در ASP.NET MVC مطلب نوشتم. حتما باید از Url.Action استفاده کنید.
برای اینکه بتونید از Url.Action در اسکریپت‌های خودتون استفاده کنید پایین View جاری یک section به نام مثلا JavaScript درست کنید. در اینجا می‌شود داخل کدهای جاوا اسکریپتی هم از Razor استفاده کرد. سپس این section را در layout در قسمت header صفحه include کنید (در قسمت 14 سری MVC این سایت در مورد این تکنیک کاملا توضیح دادم).

مطالب
Syntax highlighting در بلاگر!

اگر علاقمند باشید که syntax highlighting را به سورس کدهای ارسالی در بلاگر اضافه کنید، روش کار به صورت زیر است:
از آنجائیکه دسترسی به سرور و راه‌ حل‌های سمت سرور را نخواهیم داشت، تنها راه حل باقیمانده استفاده از روش‌های سمت کلاینت است. کتابخانه زیر این امر را میسر می‌سازد:
http://code.google.com/p/syntaxhighlighter/
این کتابخانه، کار Syntax highlighting سمت کلاینت را با استفاده از JavaScript انجام می‌دهد.

پس از دریافت آن (احتمالا به یک پروکسی نیاز پیدا خواهید کرد ...)، فایل‌ها را در یک سرور قرار دهید. (برای مثال در Google pages)
سپس به قسمت ویرایش html قالب سایت مراجعه کنید و کدهای زیر را به آن اضافه نمائید (درصورت نیاز مسیرهای فایل‌ها را ویرایش کنید):
<link href='http://vahid.nasiri.googlepages.com/SyntaxHighlighter.css' rel='stylesheet' type='text/css'/>
<script src='http://vahid.nasiri.googlepages.com/shCore.js' type='text/javascript'/>
<script src='http://vahid.nasiri.googlepages.com/shBrushCpp.js' type='text/javascript'/>
<script src='http://vahid.nasiri.googlepages.com/shBrushCSharp.js' type='text/javascript'/>
<script src='http://vahid.nasiri.googlepages.com/shBrushCss.js' type='text/javascript'/>
<script src='http://vahid.nasiri.googlepages.com/shBrushJava.js' type='text/javascript'/>
<script src='http://vahid.nasiri.googlepages.com/shBrushJScript.js' type='text/javascript'/>
<script src='http://vahid.nasiri.googlepages.com/shBrushSql.js' type='text/javascript'/>
<script src='http://vahid.nasiri.googlepages.com/shBrushXml.js' type='text/javascript'/>

<script class='javascript'>
//<![CDATA[
function FindTagsByName(container, name, Tag)
{
var elements = document.getElementsByTagName(Tag);
for (var i = 0; i < elements.length; i )
{
if (elements[i].getAttribute("name") == name)
{
container.push(elements[i]);
}
}
}
var elements = [];
FindTagsByName(elements, "code", "pre");
FindTagsByName(elements, "code", "textarea");

for(var i=0; i < elements.length; i ) {
if(elements[i].nodeName.toUpperCase() == "TEXTAREA") {
var childNode = elements[i].childNodes[0];
var newNode = document.createTextNode(childNode.nodeValue.replace(/<br\s*\/?>/gi,'\n'));
elements[i].replaceChild(newNode, childNode);

}
else if(elements[i].nodeName.toUpperCase() == "PRE") {
brs = elements[i].getElementsByTagName("br");
for(var j = 0, brLength = brs.length; j < brLength; j ) {
var newNode = document.createTextNode("\n");
elements[i].replaceChild(newNode, brs[0]);
}
}
}
// dp.SyntaxHighlighter.ClipboardSwf =
//"http://vahid.nasiri.googlepages.com/clipboard.swf";
dp.SyntaxHighlighter.HighlightAll("code");
//]]>
</script>


خطوط فوق باید پس از تگ‌های زیر در قالب استاندارد قرار داده شوند:
</div></div> <!-- end outer-wrapper -->

از این پس جهت استفاده از این قابلیت تنها کافی است از تگ‌های pre یا textarea استفاده کنید (در قسمت html ارسال مطلب) و name را مساوی code قرار داده و language را مساوی زبان مورد نظر. برای مثال:

<div align="left" dir="ltr">
<pre name='code' language='sql'>
--get login time
SELECT login_time FROM master..sysprocesses WHERE spid = 1
</pre>
</div>

که نتیجه نهایی به صورت زیر خواهد بود:
--get login time
SELECT login_time FROM master..sysprocesses WHERE spid = 1

همچنین باید دقت داشت که مجاز به ارسال کاراکترهای غیرمجاز در xml (<>\'&) در کدهای خود نیستید و این کاراکترها سبب خواهند شد که کد شما نمایش داده نشوند. به همین جهت همانطور که پیشتر نیز ذکر شد می‌توان از سرویس سایت http://www.elliotswan.com/postable/ استفاده کرد.

ماخذ:
http://developertips.blogspot.com/2007/08/syntaxhighlighter-on-blogger.html



نظرات مطالب
نحوه استفاده از افزونه Firebug برای دیباگ برنامه‌های ASP.NET مبتنی بر jQuery
حداقل دو علت می‌تونه داشته باشه:
الف) تصاویر رو نمی‌تونه پیدا کنه، یا صفحه کش شده بیش از حد. قسمت «اجرای کدهای jQuery Ajax فوق، چه تغییری را در صفحه سبب می‌شوند؟» را بررسی کنید که چه آدرسی توسط کدهای جی‌کوئری در حال پردازش است.
همچنین کش شدن نتایج قبلی رو هم می‌شود غیرفعال کرد:
$.ajax({
  cache: false /* گاهی از اوقات خصوصا برای آی ایی نیاز است */
});
ب) چند وقت قبل در یکی از بحث‌های سایت دیدم که مورد زیر رعایت نشده بود و کدهای جی‌کوئری کار نمی‌کردند:
<script type="text/javascript">
        $(function () {
            // کدهای جی‌کوئری در اینجا 
        });
</script>
اجرای کدهای جی‌کوئری نیازی به DOM حاضر و آماده دارند که توسط متد document ready آن مانند کدهای فوق باید تدارک دیده شود. نیازی به این کد نخواهد بود اگر اسکریپت‌ها در آخر صفحه و پیش از بسته شدن تگ body اضافه بشن.
مطالب
نمایش ساختارهای درختی در Blazor
یکی از نکات جالب رندر کامپوننت‌ها در Blazor، امکان فراخوانی بازگشتی آن‌ها است؛ یعنی یک کامپوننت می‌تواند خودش را نیز فراخوانی کند. از همین قابلیت می‌توان جهت نمایش ساختارهای درختی، مانند مدل‌های خود ارجاع دهنده‌ی EF استفاده کرد.


مدل برنامه، جهت تامین داده‌های خود ارجاع دهنده و درختی

فرض کنید قصد داریم لیستی از کامنت‌های تو در تو را مدل سازی کنیم که در آن هر کامنت، می‌تواند چندین کامنت تا بی‌نهایت سطح تو در تو را داشته باشد:
namespace BlazorTreeView.ViewModels;

public class Comment
{
    public IList<Comment> Comments = new List<Comment>();
    public string? Text { set; get; }
}
برای نمونه بر اساس این مدل، منبع داده‌ی فرضی زیر را تهیه می‌کنیم:
using BlazorTreeView.ViewModels;

namespace BlazorTreeView.Pages;

public partial class TreeView
{
    private IReadOnlyDictionary<string, object> ChildrenHtmlAttributes { get; } =
        new Dictionary<string, object>(StringComparer.Ordinal)
        {
            { "style", "list-style: none;" },
        };

    private IList<Comment> Comments { get; } =
        new List<Comment>
        {
            new()
            {
                Text = "پاسخ یک",
            },
            new()
            {
                Text = "پاسخ دو",
                Comments =
                    new List<Comment>
                    {
                        new()
                        {
                            Text = "پاسخ اول به پاسخ دو",
                            Comments =
                                new List<Comment>
                                {
                                    new()
                                    {
                                        Text = "پاسخی به پاسخ اول پاسخ دو",
                                    },
                                },
                        },
                        new()
                        {
                            Text = "پاسخ دوم به پاسخ دو",
                        },
                    },
            },
            new()
            {
                Text = "پاسخ سوم",
            },
        };
}
این قطعه کد partial class که مربوط به فایل TreeView.razor.cs برنامه‌است، در حقیقت کدهای پشت صحنه‌ی کامپوننت مثال TreeView.razor است که در ادامه آن‌را توسعه خواهیم داد. در نهایت قرار است بتوانیم آن‌را به صورت زیر رندر کنیم:



طراحی کامپوننت DntTreeView

برای اینکه بتوانیم به یک کامپوننت با قابلیت استفاده‌ی مجدد بررسیم، کدهای نمایش اطلاعات تو در تو و درختی را توسط کامپوننت سفارشی DntTreeView پیاده سازی خواهیم کرد. پیشنیازهای آن نیز به صورت زیر است:
- این کامپوننت باید جنریک باشد؛ یعنی باید به صورت زیر شروع شود:
/// <summary>
///   A custom DntTreeView
/// </summary>
public partial class DntTreeView<TRecord>
{
چون باید بتوان یک لیست جنریک <IEnumerable<TRecord را به آن، جهت رندر ارسال کرد و قرار نیست این کامپوننت، تنها به شیء سفارشی Comment مثال جاری ما وابسته باشد. بنابراین اولین خاصیت آن، شیء جنریک Items است که لیست کامنت‌ها/عناصر را دریافت می‌کند:
    /// <summary>
    ///     The treeview's self-referencing items
    /// </summary>
    [Parameter]
    public IEnumerable<TRecord>? Items { set; get; }
- هنگام رندر هر آیتم کامنت باید بتوان یک قالب سفارشی را از کاربر دریافت کرد. نمی‌خواهیم صرفا برای مثال Text شیء Comment فوق را به صورت متنی و ساده نمایش دهیم. می‌خواهیم در حین رندر، کل شیء TRecord جاری را به مصرف کننده ارسال و یک قالب سفارشی را از آن دریافت کنیم. یعنی باید یک RenderFragment جنریک را به صورت زیر نیز داشته باشیم تا مصرف کننده بتواند TRecord در حال رندر را دریافت و قالب Htmlای خودش را بازگشت دهد:
    /// <summary>
    ///     The treeview item's template
    /// </summary>
    [Parameter]
    public RenderFragment<TRecord>? ItemTemplate { set; get; }
- همچنین همیشه باید به فکر عدم وجود اطلاعاتی برای نمایش نیز بود. به همین جهت بهتر است قالب دیگری را نیز از مصرف کننده برای اینکار درخواست کنیم و نحوه‌ی رندر سفارشی این قسمت را نیز به مصرف کننده واگذار کنیم:
    /// <summary>
    ///     The content displayed if the list is empty
    /// </summary>
    [Parameter]
    public RenderFragment? EmptyContentTemplate { set; get; }
- زمانیکه با شیء از پیش تعریف شده‌ی Comment این مثال کار می‌کنیم، کاملا مشخص است که خاصیت Comments آن تو در تو است:
public class Comment
{
    public IList<Comment> Comments = new List<Comment>();
    public string? Text { set; get; }
}
اما زمانیکه با یک کامپوننت جنریک کار می‌کنیم، نیاز است از مصرف کننده، نام این خاصیت تو در تو را به نحو واضحی دریافت کنیم؛ به صورت زیر:
    /// <summary>
    ///     The property which returns the children items
    /// </summary>
    [Parameter]
    public Expression<Func<TRecord, IEnumerable<TRecord>>>? ChildrenSelector { set; get; }
دلیل استفاده از Expression Funcها را در مطلب «static reflection» می‌توانید مطالعه کنید. زمانیکه قرار است از کامپوننت DntTreeView استفاده کنیم، ابتدا نوع جنریک آن‌را مشخص می‌کنیم، سپس لیست اشیاء ارسالی به آن‌را و در ادامه با استفاده از ChildrenSelector به صورت زیر، مشخص می‌کنیم که خاصیت Comments است که به همراه Children می‌باشد و تو در تو است:
        <DntTreeView
            TRecord="Comment"
            Items="Comments"
            ChildrenSelector="m => m.Comments"
و مرسوم است جهت بالابردن کارآیی Expression Funcها، آن‌ها را کامپایل و کش کنیم که نمونه‌ای از روش آن‌را به صورت زیر مشاهده می‌کنید:
public partial class DntTreeView<TRecord>
{
    private Expression? _lastCompiledExpression;
    internal Func<TRecord, IEnumerable<TRecord>>? CompiledChildrenSelector { private set; get; }

    // ...

    protected override void OnParametersSet()
    {
        if (_lastCompiledExpression != ChildrenSelector)
        {
            CompiledChildrenSelector = ChildrenSelector?.Compile();
            _lastCompiledExpression = ChildrenSelector;
        }
    }
}
تا اینجا ساختار کدهای پشت صحنه‌ی DntTreeView.razor.cs مشخص شد. اکنون UI این کامپوننت را به صورت زیر تکمیل می‌کنیم:
@namespace BlazorTreeView.Pages.Components
@typeparam TRecord

@if (Items is null || !Items.Any())
{
    @EmptyContentTemplate
}
else
{
    <CascadingValue Value="this">
        <ul @attributes="AdditionalAttributes">
            @foreach (var item in Items)
            {
                <DntTreeViewChildrenItem TRecord="TRecord" ParentItem="item"/>
            }
        </ul>
    </CascadingValue>
}
در ابتدای کار، اگر آیتمی برای نمایش وجود نداشته باشد، EmptyContentTemplate دریافتی از استفاده کننده را رندر می‌کنیم. در غیراینصورت، حلقه‌ای را بر روی لیست Items ایجاد کرده و آن‌‌ها را یکی نمایش می‌دهیم. این نمایش، نکات زیر را به همراه دارد:
- نمایش توسط کامپوننت دومی به نام DntTreeViewChildrenItem انجام می‌شود که آن‌‌هم جنریک است و شیء item جاری را توسط خاصیت ParentItem دریافت می‌کند.
- در اینجا یک CascadingValue اشاره کننده به شیء this را هم مشاهده می‌کنید. این روش، یکی از روش‌های اجازه دادن دسترسی به خواص و امکانات یک کامپوننت والد، در کامپوننت‌های فرزند است که در ادامه از آن استفاده خواهیم کرد.


تکمیل کامپوننت بازگشتی DntTreeViewChildrenItem.razor

اگر به حلقه‌ی foreach (var item in Items) در کامپوننت DntTreeView.razor دقت کنید، یک سطح را بیشتر پوشش نمی‌دهد؛ اما کامنت‌های ما چندسطحی و تو در تو هستند و عمق آن‌ها هم مشخص نیست. به همین جهت نیاز است به نحوی بتوان یک طراحی recursive و بازگشتی را در کامپوننت‌های Blazor داشت که خوشبختانه این مورد پیش‌بینی شده‌است و هر کامپوننت Blazor، می‌تواند خودش را نیز فراخوانی کند:
@namespace BlazorTreeView.Pages.Components
@typeparam TRecord

<li @attributes="@SafeOwnerTreeView.ChildrenHtmlAttributes" @key="ParentItem?.GetHashCode()">
    @if (SafeOwnerTreeView.ItemTemplate is not null && ParentItem is not null)
    {
        @SafeOwnerTreeView.ItemTemplate(ParentItem)
    }
    @if (Children is not null)
    {
        <ul>
            @foreach (var item in Children)
            {
                <DntTreeViewChildrenItem TRecord="TRecord" ParentItem="item"/>
            }
        </ul>
    }
</li>
این‌ها کدهای DntTreeViewChildrenItem.razor هستند که در آن، ابتدا ItemTemplate دریافتی از والد یا همان DntTreeView.razor رندر می‌شود. سپس به کمک CompiledChildrenSelector ای که عنوان شد، یک شیء Children را تشکیل داده و آن‌را به خودش (فراخوانی مجدد DntTreeViewChildrenItem در اینجا)، ارسال می‌کند. این فراخوانی بازگشتی، سبب رندر تمام سطوح تو در توی شیء جاری می‌شود.

کدهای پشت صحنه‌ی این کامپوننت یعنی فایل DntTreeViewChildrenItem.razor.cs به صورت زیر است:
/// <summary>
///     A custom DntTreeView
/// </summary>
public partial class DntTreeViewChildrenItem<TRecord>
{
    /// <summary>
    ///     Defines the owner of this component.
    /// </summary>
    [CascadingParameter]
    public DntTreeView<TRecord>? OwnerTreeView { get; set; }

    private DntTreeView<TRecord> SafeOwnerTreeView =>
        OwnerTreeView ??
        throw new InvalidOperationException("`DntTreeViewChildrenItem` should be placed inside of a `DntTreeView`.");

    /// <summary>
    ///     Nested parent item to display
    /// </summary>
    [Parameter]
    public TRecord? ParentItem { set; get; }

    private IEnumerable<TRecord>? Children =>
        ParentItem is null || SafeOwnerTreeView.CompiledChildrenSelector is null
            ? null
            : SafeOwnerTreeView.CompiledChildrenSelector(ParentItem);
}
با استفاده از یک پارامتر از نوع CascadingParameter، می‌توان به اطلاعات شیء CascadingValue ای که در کامپوننت والد DntTreeView.razor قرا دادیم، دسترسی پیدا کنیم. سپس یکبار هم بررسی می‌کنیم که آیا نال هست یا خیر. یعنی قرار نیست که این کامپوننت فرزند، درجائی به صورت مستقیم استفاده شود. فقط قرار است داخل کامپوننت والد فراخوانی شود. به همین جهت اگر این CascadingParameter نال بود، یعنی این کامپوننت فرزند، به اشتباه فراخوانی شده و با صدور استثنائی این مساله را گوشزد می‌کنیم. اکنون که به SafeOwnerTreeView یا همان نمونه‌ای از شیء والد دسترسی پیدا کردیم، می‌توانیم پارامتر CompiledChildrenSelector آن‌را نیز فراخوانی کرده و توسط آن، به شیء تو در توی جدیدی در صورت وجود، جهت رندر بازگشتی آن رسید.
یعنی این کامپوننت ابتدا ParentItem، یا اولین سطح ممکن و در دسترس را رندر می‌کند. سپس با استفاده از Expression Func مهیای در کامپوننت والد، شیء فرزند را در صورت وجود یافته و سپس به صورت بازگشتی آن‌را با فراخوانی مجدد خودش ، رندر می‌کند.


روش استفاده از کامپوننت DntTreeView

اکنون که کار توسعه‌ی کامپوننت جنریک DntTreeView پایان یافت، روش استفاده‌ی از آن به صورت زیر است:
<div class="card" dir="rtl">
    <div class="card-header">
        DntTreeView
    </div>
    <div class="card-body">
        <DntTreeView
            TRecord="Comment"
            Items="Comments"
            ChildrenSelector="m => m.Comments"
            style="list-style: none;"
            ChildrenHtmlAttributes="ChildrenHtmlAttributes">
            <ItemTemplate Context="record">
                <div class="card mb-1">
                    <div class="card-body">
                        <span>@record.Text</span>
                    </div>
                </div>
            </ItemTemplate>
            <EmptyContentTemplate>
                <div class="alert alert-warning">
                    There is no item to display!
                </div>
            </EmptyContentTemplate>
        </DntTreeView>
    </div>
</div>
همانطور که مشاهده می‌کنید، چون کامپوننت جنریک است، باید نوع TRecord را که در مثال ما، شیء Comment است، مشخص کرد. سپس لیست نظرات، خاصیت تو در تو، قالب سفارشی نمایش Text نظرات (با توجه به Context دریافتی که امکان دسترسی به شیء جاری در حال رندر را میسر می‌کند) و همچنین قالب سفارشی نبود اطلاعاتی برای نمایش را تعریف می‌کنیم.

کدهای کامل این مطلب را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: BlazorTreeView.zip
کامپوننت توسعه یافته‌ی در اینجا در هر دو حالت Blazor WASM و Blazor Server کار می‌کند.
مطالب
چرا به الگوهای طراحی JavaScript نیاز داریم ؟
امروزه اهمیت یادگیری JavaScript بر هیچ کس پوشیده نیست ، API‌های جدید HTML 5 و امکانات جدید وب مثل Geo Location ، Offline storage ، Canvas ، Offline Web applications و ... همه نیاز به دانش JavaScript دارند. در نتیجه نیاز است علاوه بر یادگیری JavaScript به تمیز کد نوشتن جهت سهولت نگهداری آگاه بود.  همانطور که در کدهای سمت سرور مثل C# و یا PHP نیاز به استفاده از الگوهای طراحی (Design Patterns)است در JavaScript هم اوضاع به همین منوال است.
الگوی طراحی یک راه حل قابل استفاده مجدد است که برای حل مشکلات متداول در طراحی نرم افزار به کار می‌رود.
چرا به الگوی‌های طراحی JavaScript نیازمندیم ؟ 
  1. می خواهیم کد هایی با قابلیت استفاده‌ی مجدد بنویسیم ، استفاده از عملکرد‌های مشابه در سطح صفحات یک Web application یا چند Web Application.
  2. می خواهیم کد هایی با قابلیت نگهداری بنویسیم ، هر چه قدر در فاز توسعه کد‌های با کیفیت بنویسیم در فاز نگهداری از آن بهره می‌بریم. باید کد هایی بنویسیم که قابل Debug و خواندن توسط دیگر افراد تیم باشند.
  3. کدهای ما نباید با توابع و متغیر‌های دیگر پلاگین‌ها تداخل نامگزاری داشته باشند. در برنامه‌های امروزی بسیار مرسوم است که از پلاگین‌های Third party استفاده شود. می‌خواهیم با رعایت Encapsulation and modularization در کدهایمان از این تداخل جلوگیری کنیم.
معمولا کد‌های JavaScript که توسط اکثر ما نوشته می‌شود یک سری تابع پشت سرهم هست ، بدون هیچ کپسوله سازی : 
function getDate() {
    var now = new Date();
    var utc = now.getTime() + (now.getTimezoneOffset() * 60000);
    var est;
    est = new Date(utc + (3600000 * -4));
    return dateFormat(est, "dddd, mmmm dS, yyyy, h:MM:ss TT") + " EST";

}
function initiate_geolocationToTextbox() {
    navigator.geolocation.getCurrentPosition(handle_geolocation_queryToTextBox);
}

function handle_geolocation_queryToTextBox(position) {
    var longitude = position.coords.longitude;
    var latitude = position.coords.latitude;
    $("#IncidentLocation").val(latitude + " " + longitude);
}
به این روش کدنویسی Function Spaghetti Code گفته می‌شود که معایبی دارد : 
  • توابع و متغیر‌ها به Global scope برنامه افزوده می‌شوند.
  • کد Modular نیست.
  • احتمال رخ دادن Conflict در اسامی متغیر‌ها و توابع بالا می‌رود.
  • نگهداری کد به مرور زمان سخت می‌شود.
با شبیه سازی یک مثال مشکلات احتمالی را بررسی می‌کنیم : 
// file1.js
function saveState(obj) {
    // write code here to saveState of some object
    alert('file1 saveState');
}
// file2.js (remote team or some third party scripts)
function saveState(obj, obj2) {
     // further code...
    alert('file2 saveState");
}
همانطور که می‌بینید در این مثال در 2 فایل متفاوت در برنامه مان از 2 تابع با اسامی یکسان و امضای متفاوت استفاده کرده ایم . اگر فایل‌ها را اینگونه در برنامه آدرس دهی کنیم : 
<script src="file1.js" type="text/javascript"></script>
<script src="file2.js" type="text/javascript"></script>
متد saveState در فایلی که دیرتر آدرس داده شده (file2.js) ، متد saveState در file1.js را Override می‌کند ، در نتیجه عملکردی که از متد saveState در فایل اول انتظار داریم اتفاق نمی‌افتد.
 در پست بعدی به راه حل این مشکلات و کپسوله سازی خواهم پرداخت.
برای مطالعه‌ی بیشتر کتاب (Learning JavaScript Design Patterns) را از دست ندهید.
نظرات مطالب
چک لیست ارتقاء به HTTPS مخصوص یک برنامه‌ی ASP.NET MVC 5x
روشی برای بهبود رتبه‌ی سرور در سایت ssllabs
سایت ssllabs سرور شما را جهت یافتن مشکلات SSL اسکن می‌کند. تعداد زیادی از الگوریتم‌های رمزنگاری مرتبط با SSL تا به امروز منسوخ شده‌اند و باید از سیستم حذف شوند. برای بالابردن رتبه‌ی سرور در این حالت، اسکریپت پاورشل Setup your IIS for SSL Perfect Forward Secrecy and TLS را بر روی سرور اجرا کرده و سپس یکبار کل سرور را ری‌استارت کنید.