Blazor C# Tutorials
30 videos
In this playlist, I am going through all the fundamentals and sharing my journey to be a full stack Blazor developer. This is the future of web development in ASP.NET world. If you want to learn Blazor this is the best place to start.
1. Build Your First App - EP01
2. Getting Started - EP02
3. #Routing - EP03
4. Dependency #Injection - EP04
5. Forms & #Validations - EP05
6. JavaScript #Interop - EP06
7. #Razor #Components | Re-usability - EP07
8. Razor Components | #Lifecycle Methods - EP08
9. Razor Component #Libraries - EP09
10. Call #REST #API - #CRUD Methods - EP10
11. #Authentication | Out of the box- EP11
12. Custom AuthenticationStateProvider - EP12
13. Layouts | Login Pages - EP13
14. HttpClient | Login User
15. IHttpClientFactory | Login User
16. Sending JWT token & Request Middleware
17. Handling Exceptions
دریافت Swagger از نوگت
pm> Install-Package Swashbuckle.AspNetCore
پیکربندی برنامه
using Microsoft.AspNetCore.Mvc; using Swashbuckle.AspNetCore.Swagger; namespace MyProject.Web.Api { public class Startup { public IServiceProvider ConfigureServices(IServiceCollection services) { // Register the Swagger generator, defining one or more Swagger documents services.AddSwaggerGen(c => { c.SwaggerDoc("v1", new Info { Title = "MyProject API Documentation", Version = "v1" }); }); } public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env, IServiceScopeFactory serviceScopeFactory) { // Enable middleware to serve generated Swagger as a JSON endpoint. app.UseSwagger(); // Enable middleware to serve swagger-ui (HTML, JS, CSS, etc.), specifying the Swagger JSON endpoint. app.UseSwaggerUI(c => { c.SwaggerEndpoint("/swagger/v1/swagger.json", "My API V1"); }); } } }
مشاهده خروجی مستند سازی API ها
http://localhost:port/swagger
پس از فشردن دکمه Add کمی صبور باشید تا صفحه بارگذاری شود و تصویر زیر برای شما نمایش داده شود (دادههای نمایش داده شده آزمایشی و تصادفی هستند و با بازآوری صفحه تغییر میکنند):
همانطور که مشاهده میکنید دو دکمه در بالای این نمودار نمایش داده شده است (در قسمت تنظیمات web part هم میتوانید ارجاعهای لازم به این لینکها را بیابید ) :
Data & Appearance برای مدیریت منبع دادههای نمودار و نحوه نمایش دادهها که دو لینک اصلی در آن وجود دارد :
Advanced Propertes برای مدیریت قسمتهای دیگر از قبیل جزییات رنگ بندی و زمینه و ...
همانطور که در شکل زیر مشاهده میکنید میتوانید مشخص کنید که دادههای محورهای نمودار از کدام ستونها داده را بگیرند و در صورت نیاز به عملیات گروه بندی میتوانید آن را اعمال کنید :
در دیگر قسمتهای این فرم میتوانید تنظیمات دیگری را انجام دهید برای مثال در قسمت Other Fields میتوانید برای آیتمهای روی نمودار یک لینک یا Tooltip تعریف کنید .
پس از زدن دکمه Finish خروجی زیر را خواهید دید :
حال میتوانید از قسمت Customize Your Chart به ویرایش نحوه نمایش دادهها بپردازید
همانطور که مشاهده میکنید در این قسمت میتوانید نوع نمودار را بسته به نیاز خود انتخاب نمایید ، ویژکیهای نمایشی آن را تغییر داده و برای نمودار خود ویژکیهای 3 بعدی تنظیم کنید .
(برای نمایش بهتر خاصیت group by را از نمودار حذف کردم ) . نوع نمایش را مانند زیر تغییر میدهم :
در این قسمت Theme نمایشی نمودار و نوع نمایش ستونها و درصد transparency بودن ستون را بعلاوه طول و عرض اندازه نمودار و نوع خروجی نمایش داده شده در صفحه میتوانید تنظیم کنید . روی Next کلیک میکنم تا وارد دیگر تنظیمات شود از جمله عنوان نمودار و راهنمای آن :
در قسمت بالا تنظیمات عنوان برای نمودار قابل اجرا میباشد و در قسمت زیرین ، توضیحات و اختصارات راهنمای نمودار قابل تنظیم است . در این قسمت حتی میتوانید راهنما را داخل خود نمودار انداخته (Dock to chart Area ) و موقعیت آن را مشخص کنید . کار تقریبا تمام شد . روی Finish کلیک کنید .
حال با رجوع به قسمت Advanced Propertes میتوانید روی ظاهر این نمودار بیشتر کار کنید . این یک نمونه ساده از خروجی کار با این قسمت است :
اگر به سایت stackoverflow دقت کنید، اندازه textarea ایی که کاربران امکان ارسال مطلب دارند، قابل تغییر است:
شاید برای شما جالب باشد که بدانید به چه صورتی اینکار را انجام دادهاند. اینکار با استفاده از افزونه TextArea Resizer صورت گرفته است. (دریافت کتابخانه به همراه مثال)
البته حالت عمومیتری نیز توسط jQuery-UI استاندارد پشتیبانی میشود (امکان تغییر اندازه یک المان با قابلیت تغییر اندازه در حالت کلی). برای مثال به صفحهی سادهی ASP.Net زیر دقت بفرمائید:
<%@ Page Language="C#" AutoEventWireup="true" CodeBehind="WebForm5.aspx.cs" Inherits="testWebForms87.WebForm5" %>
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head runat="server">
<title></title>
<script src="http://ajax.googleapis.com/ajax/libs/jquery/1.2.6/jquery.min.js" type="text/javascript"></script>
<script src="http://ajax.googleapis.com/ajax/libs/jqueryui/1.5.3/jquery-ui.min.js" type="text/javascript"></script>
<script type="text/javascript">
$(function() {
$("#resizableArea").resizable({
handles: "s"
})
.find("textarea").height("100%").width("100%");
});
</script>
</head>
<body>
<form id="form1" runat="server">
<div id="resizableArea" style="width:300px; height:200px" >
<asp:TextBox ID="TextBox1" runat="server" TextMode="MultiLine" ></asp:TextBox>
</div>
</form>
</body>
</html>
برای مثال با استفاده از این روش میتوان یک GridView با قابلیت تغییر اندازه ایجاد کرد و امثال آن. یا برای نمونه شاید با مثالهایی که به گرید نمایش داده شده اسکرول بار اضافه میکنند برخورده باشید:
<div id="resizableArea" style="overflow:auto;height:200px;">
My Grid view ...
</div>
<asp:Panel ID="pnlScroll" runat="server" Width="391px" Height="282px" ScrollBars="Vertical">
My Grid view ...
</asp:Panel>
افزودن دکمهی ویرایش، به رکوردهای لیست اتاقها و نمایش جزئیات رکورد در حال ویرایش
تا اینجا کامپوننت Pages\HotelRoom\HotelRoomUpsert.razor دارای یک چنین مسیریابی است:
@page "/hotel-room/create"
@page "/hotel-room/create" @page "/hotel-room/edit/{Id:int}"
پس از تعریف مسیریابی دریافت پارامتر Id رکورد در حال ویرایش، نحوهی واکنش نشان دادن به آن در کامپوننت HotelRoomUpsert.razor به صورت زیر است:
@code { // ... [Parameter] public int? Id { get; set; } protected override async Task OnInitializedAsync() { if (Id.HasValue) { // Update Mode Title = "Update"; HotelRoomModel = await HotelRoomService.GetHotelRoomAsync(Id.Value); } else { // Create Mode HotelRoomModel = new HotelRoomDTO(); } } // ... }
- سپس میخواهیم در زمان بارگذاری کامپوننت جاری، اگر مقدار Id، تنظیم شده بود، تمام فیلدهای فرم متصل به شیء HotelRoomModel را به صورت خودکار بر اساس اطلاعات رکورد متناظر با آن در بانک اطلاعاتی، مقدار دهی اولیه کنیم.
<EditForm Model="HotelRoomModel" OnValidSubmit="HandleHotelRoomUpsert">
کار مقدار دهی اولیهی فیلدهای یک کامپوننت نیز باید در روال رویداد گردان OnInitializedAsync انجام شود که نمونهای از آن را در کدهای فوق مشاهده میکنید. در این مثال اگر Id مقدار داشته باشد، مقدار آنرا به متد GetHotelRoomAsync ارسال کرده و سپس شیء DTO دریافتی از آنرا به مدل فرم انتساب میدهیم تا فرم ویرایشی، قابل استفاده شود:
در ادامه برای ساده سازی رسیدن به مسیرهایی مانند hotel-room/edit/1، به کامپوننت Pages\HotelRoom\HotelRoomList.razor مراجعه کرده و در همان ردیفی که اطلاعات رکورد یک اتاق را نمایش میدهیم، لینکی را نیز به صفحهی ویرایش آن، اضافه میکنیم:
<tr> <td>@room.Name</td> <td>@room.Occupancy</td> <td>@room.RegularRate.ToString("c")</td> <td>@room.SqFt</td> <td> <NavLink href="@($"hotel-room/edit/{room.Id}")" class="btn btn-primary">Edit</NavLink> </td> </tr>
مدیریت ثبت اطلاعات ویرایش شدهی یک اتاق، در بانک اطلاعاتی
در حین تکمیل این قسمت میخواهیم پیامهایی مانند موفقیت آمیز بودن عملیات را نیز به کاربر نمایش دهیم. به همین جهت مراحل «Blazor 5x - قسمت یازدهم - مبانی Blazor - بخش 8 - کار با جاوا اسکریپت» را برای افزودن کتابخانهی معروف جاوا اسکریپتی Toastr طی میکنیم که شامل این قسمتها است:
- دریافت و نصب بستههای jquery و toastr
- اصلاح فایل Pages\_Host.cshtml برای افزودن مداخل فایلهای CSS و JS بستههای نصب شده
- تعریف فایل جدید wwwroot\js\common.js برای سادگی کار با توابع جاوا اسکریپتی toastr و افزودن مدخل آن به فایل Pages\_Host.cshtml
- تعریف متدهای الحاقی JSRuntimeExtensions ، جهت کاهش کدهای تکراری فراخوانی متدهای toastr و افزودن فضای نام آن به فایل Imports.razor_
جزئیات این موارد را در قسمت یازدهم این سری میتوانید مطالعه کنید و از تکرار آنها در اینجا صرفنظر میشود. همچنین کدهای تکمیل شدهی این قسمت را از انتهای مطلب جاری نیز میتوانید دریافت کنید.
همچنین پیش از تکمیل ادامهی کدهای ویرایش اطلاعات، نیاز است متد IsRoomUniqueAsync را به صورت زیر اصلاح کنیم:
namespace BlazorServer.Services { public interface IHotelRoomService { Task<bool> IsRoomUniqueAsync(string name, int roomId); // ... } } namespace BlazorServer.Services { public class HotelRoomService : IHotelRoomService { // ... public Task<bool> IsRoomUniqueAsync(string name, int roomId) { if (roomId == 0) { // Create Mode return _dbContext.HotelRooms .ProjectTo<HotelRoomDTO>(_mapperConfiguration) .AnyAsync(x => x.Name != name); } else { // Edit Mode return _dbContext.HotelRooms .ProjectTo<HotelRoomDTO>(_mapperConfiguration) .AnyAsync(x => x.Name != name && x.Id != roomId); } } } }
اکنون متد HandleHotelRoomUpsert کامپوننت Pages\HotelRoom\HotelRoomUpsert.razor جهت مدیریت ثبت و ویرایش اطلاعات به صورت زیر تغییر میکند:
// ... @inject IJSRuntime JsRuntime @code { // ... private async Task HandleHotelRoomUpsert() { var isRoomUnique = await HotelRoomService.IsRoomUniqueAsync(HotelRoomModel.Name, HotelRoomModel.Id); if (!isRoomUnique) { await JsRuntime.ToastrError($"The room name: `{HotelRoomModel.Name}` already exists."); return; } if (HotelRoomModel.Id != 0 && Title == "Update") { // Update Mode var updateResult = await HotelRoomService.UpdateHotelRoomAsync(HotelRoomModel.Id, HotelRoomModel); await JsRuntime.ToastrSuccess($"The `{HotelRoomModel.Name}` updated successfully."); } else { // Create Mode var createResult = await HotelRoomService.CreateHotelRoomAsync(HotelRoomModel); await JsRuntime.ToastrSuccess($"The `{HotelRoomModel.Name}` created successfully."); } NavigationManager.NavigateTo("hotel-room"); } }
- در ابتدا عدم تکراری بودن نام اتاق بررسی میشود:
- در آخر بر اساس Id مدل فرم، حالت ویرایش و یا ثبت اطلاعات را تشخیص میدهیم. البته Id مدل فرم، در حالت ثبت اطلاعات نیز صفر است؛ به علت فراخوانی ()HotelRoomModel = new HotelRoomDTO که سبب مقدار دهی Id آن با عدد پیشفرض صفر میشود. بنابراین صرفا بررسی Id مدل، کافی نیست و برای مثال میتوان عنوان تنظیم شدهی در متد OnInitializedAsync را نیز بررسی کرد.
- پس از تشخیص حالت ویرایش و یا ثبت، یکی از متدهای متناظر HotelRoom Service را مانند UpdateHotelRoomAsync و یا CreateHotelRoomAsync فراخوانی کرده و سپس پیامی را به کاربر نمایش داده و او را به صفحهی نمایش لیست اتاقها، هدایت میکنیم:
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: Blazor-5x-Part-15.zip
سناریویی را در نظر بگیرید که یک برنامه وب نوشته شده، قرار است به چندین مستاجر (مشتری یا tenant) خدماتی را ارائه کند. در این حالت اطلاعات هر مشتری به صورت کاملا جدا شده از دیگر مشتریان در سیستم قرار دارد و فقط به همان قسمتها دسترسی دارد.
مثلا یک برنامه مدیریت رستوران را در نظر بگیرید که برای هر مشتری، در دامین
مخصوص به خود قرار دارد و همه آنها به یک سیستم متمرکز متصل شده و اطلاعات
خود را از آنجا دریافت میکنند.
در معماری Multi-Tenancy، چندین کاربر میتوانند از یک نمونه (Single
Instance) از اپلیکیشن نرمافزاری استفاده کنند. یعنی این نمونه روی سرور
اجرا میشود و به چندین کاربر سرویس میدهد. هر کاربر را یک Tenant
مینامیم. میتوان به Tenantها امکان تغییر و شخصیسازی بخشی از اپلیکیشن
را داد؛ مثلا امکان تغییر رنگ رابط کاربری و یا قوانین کسبوکار، اما آنها نمیتوانند
کدهای اپلیکیشن را شخصیسازی کنند.
خوشبختانه اوضاع با وجود OWIN بهتر شده و ما در این مطلب قصد استفاده از یک تولکیت را به نام SaasKit، برای پیاده سازی این معماری در ASP.NET Core داریم. هدف از این toolkit، سادهتر کردن هر چه بیشتر ساخت برنامههای SaaS (Software as a Service) هست. با استفاده از OWIN ما قادریم که بدون در نظر گرفتن فریم ورک مورد استفاده، رفتار مورد نظر خودمان را مستقیما در یک چرخه درخواست HTTP پیاده سازی کنیم و البته به لطف طراحی خاص ASP.NET Core 1.0 و استفاده از میان افزارهایی مشابه OWIN در برنامه، کار ما با SaasKit باز هم راحتتر خواهد بود.
شروع کار
یک پروژه ASP.NET Core جدید را ایجاد کنید و سپس ارجاعی را به فضای نام SaasKit.Multitenancy (موجود در Nuget) بدهید.PM> Install-Package SaasKit.Multitenancy
شناسایی مستاجر (tenant)
اولین جنبه در معماری multi-tenant، شناسایی مستاجر بر اساس اطلاعات درخواست جاری میباشد که میتواند از hostname ، کاربر جاری یا یک HTTP header باشد.ابتدا به تعریف کلاس مستاجر میپردازیم:
public class AppTenant { public string Name { get; set; } public string[] Hostnames { get; set; } }
public class AppTenantResolver : ITenantResolver<AppTenant> { IEnumerable<AppTenant> tenants = new List<AppTenant>(new[] { new AppTenant { Name = "Tenant 1", Hostnames = new[] { "localhost:6000", "localhost:6001" } }, new AppTenant { Name = "Tenant 2", Hostnames = new[] { "localhost:6002" } } }); public async Task<TenantContext<AppTenant>> ResolveAsync(HttpContext context) { TenantContext<AppTenant> tenantContext = null; var tenant = tenants.FirstOrDefault(t => t.Hostnames.Any(h => h.Equals(context.Request.Host.Value.ToLower()))); if (tenant != null) { tenantContext = new TenantContext<AppTenant>(tenant); } return tenantContext; } }
سیم کشی کردن
بعد از پیاده سازی این اینترفیس نوبت به سیم کشیهای SaasKit میرسد. من در اینجا سعی کردم که مثل الگوی برنامههای ASP.NET Core عمل کنم. ابتدا نیاز داریم که وابستگیهای SaasKit را ثبت کنیم. فایل startups.cs را باز کنید و کدهای زیر را در متد ConfigureServices اضافه نمایید:public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddMultitenancy<AppTenant, AppTenantResolver>(); }
public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env, ILoggerFactory loggerFactory) { // after .UseStaticFiles() app.UseMultitenancy<AppTenant>(); // before .UseMvc() }
دریافت مستاجر جاری
حالا هر جا که نیاز به وهلهای از شیء مستاجر جاری داشتید، میتوانید به روش زیر عمل کنید:public class HomeController : Controller { private AppTenant tenant; public HomeController(AppTenant tenant) { this.tenant = tenant; } }
@inject AppTenant Tenant;
<a asp-controller="Home" asp-action="Index">@Tenant.Name</a>
اجرای نمونه مثال
فایل project.json را باز کنید و مقدار web را به شکل زیر مقدار دهی کنید: (در اینجا برای سایت خود 3 آدرس را نگاشت کردیم)"commands": { "web": "Microsoft.AspNet.Server.Kestrel --server.urls=http://localhost:6000;http://localhost:6001;http://localhost:6002", },
dotnet run
و اگر آدرس http://localhost:6002 را وارد کنیم، مستاجر 2 را مشاهده میکنیم:
قابل پیکربندی کردن مستاجر ها
از آنجائیکه نوشتن مشخصات مستاجرها در کد زیاد جالب نیست، برای همین
تصمیم داریم که این مشخصات را با استفاده از قابلیتهای ASP.NET Core از
فایل appsettings.json دریافت کنیم. تنظیمات مستاجرها را مطابق اطلاعات زیر به این فایل اضافه کنید:
"Multitenancy": { "Tenants": [ { "Name": "Tenant 1", "Hostnames": [ "localhost:6000", "localhost:6001" ] }, { "Name": "Tenant 2", "Hostnames": [ "localhost:6002" ] } ] }
public class MultitenancyOptions { public Collection<AppTenant> Tenants { get; set; } }
services.Configure<MultitenancyOptions>(Configuration.GetSection("Multitenancy"));
public class AppTenantResolver : ITenantResolver<AppTenant> { private readonly IEnumerable<AppTenant> tenants; public AppTenantResolver(IOptions<MultitenancyOptions> options) { this.tenants = options.Value.Tenants; } public async Task<TenantContext<AppTenant>> ResolveAsync(HttpContext context) { TenantContext<AppTenant> tenantContext = null; var tenant = tenants.FirstOrDefault(t => t.Hostnames.Any(h => h.Equals(context.Request.Host.Value.ToLower()))); if (tenant != null) { tenantContext = new TenantContext<AppTenant>(tenant); } return Task.FromResult(tenantContext); } }
در آخر
اولین قدم در پیاده سازی یک معماری multi-tenant، تصمیم گیری درباره این
موضوع است که شما چطور مستاجر خود را شناسایی کنید. به محض این شناسایی شما میتوانید عملیاتهای بعدی خود را مثل تفکیک بخشی از برنامه، فیلتر کردن دادهای، نمایش یک view خاص برای هر مستاجر و یا بازنویسی قسمتهای مختلف
برنامه بر اساس هر مستاجر، انجام دهید.
_ سورس مثال بالا در گیت هاب قابل دریافت میباشد.
_ منبع: اینجا
شما برای این کار باید چند مرحله را انجام دهید:
مرحلهی اول: یک پروژهی جدید بسازید
نکته: برای اینکار میتوانید پروژه را از نوع ASP.NET 5 Web Application نیز انتخاب نمایید و مراحل کوتاهتری را طی نمایید. اما راه اندازی دستی قسمتهای مختلف پروژه برای یکبار، به درک بهتر ساختار آن کمک زیادی میکند. از طرفی کار کردن بر روی یک پروژهی تمیز و خالی، برای انتقال دادههای مورد نیاز از یک پروژهی دیگر، از بروز خطاهای پیش بینی نشده و تداخلهای احتمالی نیز جلوگیری میکند.
مرحلهی دوم: اعمال تنظیمات جهت
استفادهی از MVC
همان طور که مشاهده میکنید در این پروژه دیگر خبری از web.config نیست. اما نگران نباشید، امکان اعمال تنظیمات، باز هم وجود دارد و فقط به فایلهای json منتقل شدهاند که project.json هم یکی از آنهاست. برای استفادهی از Microsoft.AspNet.Mvc فقط کافی است فایل project.json را باز کنید و در قسمت "dependencies" پکیج "Microsoft.AspNet.Mvc" را به آن اضافه نمایید تا به صورت خودکار دانلود و به پروژه اضافه گردد.
"dependencies": { "Microsoft.AspNet.Server.IIS": "1.0.0-beta5", "Microsoft.AspNet.Server.WebListener": "1.0.0-beta5", "Microsoft.AspNet.Mvc": "6.0.0-beta5" },
public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddMvc(); } public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.UseMvc(routes => { routes.MapRoute( name: "default", template: "{controller=Home}/{action=Index}/{id?}"); }); }
<h1>My First MVC6 Website!</h1>
برنامه را اجرا کنید تا خروجی مورد انتظار را مشاهده نمایید.
مرحلهی سوم: انتقال فایلهای پروژهی قبلی به پروژهی جدید
Viewهای مربوط به این controller را نیز به پوشهی Views/Home منتقل نمایید و پروژه را بار دیگر اجرا نمایید. حال باید نمایی از محتوای این فایلها بدون اعمال استایلها را مشاهده نمایید.
همان طور که میدانیم MVC 5 برای استایل صفحات خود از bootstrap استفاده میکند و فایلهای مورد نیاز آن در پوشههای Content و Script -که در root سایت موجود هستند- قرار دارند و نیز ارجاع به این فایلها در Layout.cshtml_ قرار دارد. اما در MVC 6 قضیه کمی متفاوت و البته بهتر شده است. در MVC 6 تمام فایلهای client-side شامل css و js در پوشهی wwwroot قرار دارند و ما میتواینم فایلهای bootstrap و غیره را از پروژهی خود، به این مکان کپی نماییم. ولی روش بهتر، استفاده از ابزارهای bower و gulp برای این کار است. همان طور که میدانید bower یک package manager برای نصب، به روزرسانی و مدیریت کتابخانههای سمت کلاینت و gulp نیز یک task runner برای انجام کارهای مختلف از قبیل script minification و ... در سمت کلاینت است. gulp و bower به طور تو کار در ویژوال 2015 پشتیبانی میشوند و حتی اگر پروژهی خود را از نوع ASP.NET 5 Web Application انتخاب کرده باشید، به صورت پیش فرض از آنها استفاده میکند.
در اینجا برای استفاده، ابتدا یک فایل از نوع Bower JSON Configuration را به root پروژه اضافه کرده و آن را bower.json بنامید و در خاصیت "dependencies" آن bootstrap, jquery, jquery-validation, jquery-validation-unobtrusive را اضافه نمایید.
نکته: من در این قسمت، در restore کردن پکیجها با استفاده از bower، با خطای زیر مواجه شدم:
visual 2015 ECMDERR Failed to execute "git ls-remote --tags --heads git://github.com/jquery/jquery.git", exit code of #-532462766
من از نسخهی Visual Studio 2015 Update 1 CTP استفاده میکنم، ولی ظاهرا این مشکل در نسخههای دیگر هم وجود دارد و فایل bower.cmd ویژوال به درستی کار نمیکند. من برای حل این مشکل، ابتدا git را نصب کردم و در تنظیمات bower، مسیر پیش فرض ویژال رو به مسیر نصب git تغییر دادم. یعنی در پروژه بر روی پوشهی Bower کلیک راست و configure external tools را انتخاب کردم و تیک $(DevEnvDir)\Extensions\Microsoft\Web Tools\External\git را برداشته و در عوض مسیر پیش فرض خودم یعنی C:\Program Files\Git\bin را اضافه کردم.
اگر راه درست و اصولیتری برای حل این مشکل وجود دارد ممنون میشوم دوستان راهنمایی بفرمایند.
خب بعد از اضافه کردن خاصیت dependencies و پکیجهای مورد نیاز، خاصیت exportsOverride را نیز مانند نمونه به فایل bower.json اضافه نمایید.
{ "name": "ASP.NET", "private": true, "dependencies": { "bootstrap": "3.3.6", "jquery": "2.1.4", "jquery-validation": "1.14.0", "jquery-validation-unobtrusive": "3.2.4" }, "exportsOverride": { "bootstrap": { "js": "dist/js/*.*", "css": "dist/css/*.*", "fonts": "dist/fonts/*.*" }, "jquery": { "": "jquery.{js,min.js,min.map}" }, "jquery-validation": { "": "jquery.validate.js" }, "jquery-validation-unobtrusive": { "": "jquery.validate.unobtrusive.{js,min.js}" } } }
"devDependencies": { "gulp": "3.9.0", "rimraf": "2.4.4", "gulp-concat": "2.6.0" }
var gulp = require('gulp'); var rimraf = require('rimraf'); var paths = { bower: "./bower_components/", lib: "./wwwroot/lib/" }; gulp.task('clean', function (callback) { rimraf(paths.lib, callback); }); gulp.task('default', ['clean'], function () { var bower = { "bootstrap": "bootstrap/dist/**/*.{js,map,css,ttf,svg,woff,eot}", "jquery": "jquery/jquery*.{js,map}", "jquery-validation": "jquery-validation/jquery.validate.js", "jquery-validation-unobtrusive": "jquery-validation-unobtrusive/jquery.validate.unobtrusive.js" }; for (var destinationDir in bower) { gulp.src(paths.bower + bower[destinationDir]) .pipe(gulp.dest(paths.lib + destinationDir)); } });
اگر پردازش فوق با موفقیت و بدون خطا انجام شود، میتوانید پکیجهای ایجاد شده را در مسیر wwwroot/lib، مشاهده نمایید.
مرحلهی چهارم: ویرایش برخی از view ها
حال که پکیجهای مورد نیاز پروژه، در پوشهی wwwroot قرار گرفتند، باید view هایی که ارجاعی را به این فایلها دارند، نیز ویرایش نماییم. یکی از این فایلها Layout.cshtml_ است که در مسیر Views/Shared قرار دارد. این فایل را باز کرده و به جای متد ()Styles .Render از عنصر <link> برای لود کردن استایلهای بوت استرپ و غیره استفاده نمایید.
<link rel="stylesheet" href="~/lib/bootstrap/dist/css/bootstrap.css" /> <link rel="stylesheet" href="~/css/site.css" />
<script src="~/lib/jquery/dist/jquery.js"></script> <script src="~/lib/bootstrap/dist/js/bootstrap.js"></script>
مرحلهی پنجم(اختیاری): جایگزین کردن متدهای Html helper با ساختار Tag
Helper
یکی از ویژگیهای جالب و مفید MVC 6 ساختار TagHalper ها هستند که در واقع جایگزینی برای متدهای HtmlHelper و عملکردی مشابه به آنها دارند. البته استفاده از این ویژگی اجباری نیست ولی اگر تعداد ویوهای شما زیاد نیست و خواهان استفادهی از این قابلیت در پروژهی خود هستید، تنها کاری که باید انجام دهید، پیدا کردن HtmlHelperها و جایگزینی آنها به صورت زیر میباشد:
@Html.TextBoxFor(model => model.Name, new { style = "width: 100px" })
<input asp-for="Name" style="width: 100px" />
نتیجه گیری
همان طور ملاحظه نمودید انتقال پروژه از ASP.NET MVC 5 به ASP.NET MVC 6 شامل انجام چند مرحله است و دشواری خاصی ندارد. عمدهی این تغییرات و پیچیدگیها هم مربوط به انتقال فایلهای client-side و نحوهی کار با ابزارهای مدیریت پکیج میشود و البته تنظیماتی که در این بین باید انجام شوند. البته قسمتهای دیگری مانند تنظیمات bundling و connection string نیز با MVC 5 تفاوت هایی دارد و کار با آنها نیز بسیار ساده میباشد.
ASP.NET MVC #11
شرح مسئله :
View من به شکل زیره :
<% using (Html.BeginForm("Forget", "Account", FormMethod.Post, new { encType = "multipart/form-data", id = "forgetForm", name = "forgetForm" })) { %> <%: Html.AntiForgeryToken() %> <%: Html.ValidationSummary(true) %> <input id="User_Name" name="User_Name" type="text" data-original-title="لطفاً نام کاربری انتخابی خود را وارد کنید" data-toggle="tooltip" data-placement="top"> <button id="submitForgetForm" type="button"><i></i> بازیابی کلمه عبور </button> <% } %>
کجای کار اشتباه است ؟ با تشکر
EF Code First #12
سرویسهای برنامه هم میتونند از این کتابخانه مشترک استفاده کنند و سرویس دهند.