همان طور که میدونید مکانیزم عملکرد اکثر پلاگینهای lightbox به صورت زیر است:
<a href="orginal size of image directory"><img src="thumb(smaller size) image directory" /></a>
خب معلوم میشه که آدرس عکسی که به صورت کوچیک)اصطلاحا بند انگشتی) به نمایش در میاد باید داخل تگ img ، وآدرس عکس با سایز اصلی ، داخل تگ a قرار بگیره.
پس تقریبا معلوم شد که چه باید بکنیم.
ابتدا باید عکسی که آپلود شده را به صورت خودکار به اندازه کوچکتر تغییر ابعاد داده و سپس آدرس عکس تغییر ابعاد داده شده ، را به عنوان آدرس عکس آپلود شده به ckeditor باز گردانیم که در شکل زیر آن را نشان داده ام:
ولی ما فقط آدرس عکس تغییر ابعاد داده شده متعلق به تگ img را ، به ckeditor داده ایم و برای اینکه با lightbox به خوبی کار کند، احتیاج داریم که آدرس عکس با سایز اصلی را داخل تگ a قرار دهیم، که در ckeditor میتوانیم از قسمت پیوندها این کار را انجام دهیم، و همهی این عملیات باید به صورت خودکار انجام شود.خب تا اینجا خلاصه ای از آنچه باید انجام شود را گفتم.
در کل منطقی که باید پیاده شود بدین گونه است:
1- پیاده سازی ckeditor
2- فعال کردن قسمت آپلود عکس ckeditor
3- آپلود کردن عکس و تغییر اندازه آن به کمک کلاس WebImage
4- برگرداندن آدرس عکسهای آپلود شده به ckeditor و روشهای پیاده سازی آن
نکات:
الف) من در اینجا از ASP.NET MVC استفاده میکنم .شما نیز میتوانید منطق پیاده سازی شده را به راحتی و با کمی تغییرات به پروژه خود اعمال کنید.
ب) کدهایی که من نوشتم 100% بهینه نیستند و کاملا هم بدون اشکال نیستند ولی نیازهای شما را برآورده میکند.
ج)آدرس دادن فایلهای من کاملا صحیح نیستند و بهتر است شما از T4MVC استفاده کنید.
مرحله اول: دانلود و پیاده سازی ckeditor در صفحه
ابتدا به سایت ckeditor.com مراجعه و از قسمت دانلود، آن را دانلود کرده و سپس از حالت فشرده درآورده، در فولدری مثلا به نام Scripts در پروژهی خود بریزید.
همان طور که میدانید ckeditor با یک textarea یکپارچه میشود ، که من سادهترین آن را برای شما شرح میدهم.
اول از همه شما باید یک فایل جاوا اسکریپت متعلق به ckeditor را در صفحه ای که از آن میخواهید استفاده کنید به صفحه ضمیمه کنید. نام این فایل ckeditor.js هست که در فایل دانلودی در داخل پوشهی ckeditor دیده میشود.
<script src="/Scripts/ckeditor/ckeditor.js" type="text/javascript"></script>
خب فرض کنید که یک textarea به شکل زیر داریم. برای اینکه این textarea با ckeditor یکپارچه شود کافیست که class آن را بر روی ckeditor قرار دهید.
<textarea id="content" name="content" class="ckeditor" ></textarea>
تا به اینجای کار توانستیم ckeditor را اجرا کنیم.
در مرحله بعد سراغ فعال سازی آپلود عکس در آن میرویم.
مرحله دوم: فعال سازی آپلود عکس در ckeditor
از شواهد این طور به نظر میاد که به صورت پیشفرض این امکان غیر فعال است و باید به صورت دستی آن را فعال کنیم.
برای این کار کافیست که از مستندات ckeditor کمک بگیریم.
خب یکی از راحتترین این روشها این است که قبل از بسته شدن تگ بادی فایل جاوا اسکریپت زیر را بنویسیم:
<script type="text/javascript"> CKEDITOR.replace( 'content' , { filebrowserImageUploadUrl: '/Admin/UploadImage' } ); </script>
توضیحات:
آرگومان اول CKEDITOR.replace که در اینجا content است ، در واقع id همان textarea ای هست که میخواهیم ckeditor روی آن اعمال شود.
آرگومان دوم نام کنترلر و اکشن را برای آپلود فایل مشخص میکنه.(از منطق ASP.Net MVC استفاده کردم)
خب تا اینجا اگر تست بگیرید میبینید که قسمت زیر برایتان فعال شده.
مرحله سوم: آپلود کردن عکس و تغییر اندازه آن به کمک کلاس WebImage
برای این که ببینم که این فرم آپلود ckeditor ، چه پارامترهایی را به اکشن متد من ارسال میکنه ، از فایرباگ کمک گرفتم:
همان طور که مییبینید به خوبی آدرس post شدن اطلاعات به اکشن متدی که من برایش مشخص کردم را فهمیده.
اما سه پارامتر دیگر نیز به اکشن متد ما ارسال میکنه: CKEditor و CKeditorFuncNum و langCod
برای اینکه با این پارامترهای ارسالی بیشتر آشنا شوید ، توصیه میکنم این صفحه را ببینید.
آنچه که از این پارامترها برای ما مهم هست ، من در اکشن متد تعریفی خود لحاظ کرده ام.
خب همون طور که یپش از این گفته بودم ما نیاز داریم که عکس آپلود شده را به ابعاد کوچکتر تغییر اندازه داده و اصطلاحا از آن به عنوان تصویر بند انگشتی استفاده کنیم. آدرس این عکس کوچک شده ، همانیست که در آدرس تگ img قرار میگیره و در ابتدا به کاربر نمایش داده میشه.
برای انجام این عمل من کلاسی را برای کار کردن با عکس برایتان معرفی میکنم، به نام WebImage که در داخل فضای نامی System.Web.Helpers قرار گرفته است.
از طریق این کلاس میتوان کلیه عملیات دریافت فایل آپلود شده، ویرایش ، تغییر اندازه ، چرخاندن ، بریدن و حتی watermark کردن و در نهایت ذخیره عکس را به آسانی انجام داد.
من کدهای متد UploadImage را برایتان قرار میدهم که زیاد هم بهینه نیست و سپس برایتان توضیح میدهم.
public ActionResult UploadImage(string CKEditorFuncNum, string CKEditor, string langCode) { string message; // message to display when file upload successfully(optional) string thumbPath = ""; // the directory for thumb file that should resize var db = new MyDbContext(); // make new instance from my context // here logic to upload image // and get file path of the image var file = WebImage.GetImageFromRequest(); // get the uploaded file from request var ext = Path.GetExtension(file.FileName); // get the path of file //get the file name without extension var fileName = Path.GetFileNameWithoutExtension(file.FileName); //add time to file name to avoid same name file overwrite, and then add extension to it fileName += DateTime.Now.ToFileTime() + ext; //choose the path for the original size of image var path = Path.Combine(Server.MapPath("~/Content/UploadedImages/Default"), fileName); file.Save(path); //save the original size of the image db.Images.Add(new Image { RealName = file.FileName, FileName = fileName, UploadDate = DateTime.Now }); // save image info to db db.SaveChanges(); // submit changes to db string defaultPath = "/Content/UploadedImages/Default/" + fileName; //path for original size of //images if (file.Width > 400) // if width of image bigger than 400 px do resize { file.Resize(400, 400, true); //resize the image , third argument is aspect ratio string thumbName = "Thumb-" + fileName; // resized image name //path for resized image file string path2 = Server.MapPath("~/Content/UploadedImages/Thumbs/" + thumbName); thumbPath = "/Content/UploadedImages/Thumbs/" + thumbName; //save resized image file file.Save(path2); } else { thumbPath = defaultPath; // if the size not bigger than 400px the thumb, path = default path } // passing message success/failure message = "Image was saved correctly"; // since it is an ajax request it requires this string //java script that return files path to ckeditor string output = @"<script>window.parent.CKEDITOR.tools.callFunction(" + CKEditorFuncNum + ", \"" + thumbPath + "\", \"" + message + "\");window.parent.document.getElementById('cke_145_textInput').value='" + defaultPath + "';window.parent.document.getElementById('cke_125_textInput').value=0;</script>"; return Content(output); }
توضیحات:
ابتدا یه رشته به نام message در نظر گرفتم ، برای هنگامی که آپلود شد، ckeditor به کاربر نشان بده.
سپس منطق من به این صورت بوده که مسیری برای ذخیره سازی فایلهای تغییر اندازه داده شده ، و نیز مسیری برای فایلهای با اندازه اصلی در نظر گرفتم.
همچنین من در اینجا من از بانک اطلاعاتی برای ذخیره سازی اطلاعاتی از عکس استفاده کردم، که در اینجا بحث اصلی ما نیست.
سپس به کمک WebImage.GetImageFromRequest فایل آپلود شده را دریافت کردم.این متد به اندازه کافی باهوش هست که بفهمد ، چه فایلی آپلود شده.
سپس پسوند فایل را از نام فایل جدا کردم، و تاریخ کنونی را به شکل رشته در آورده و به انتهای نام عکس اضافه کرده تا از تکراری نبودن نام عکسها مطمئن باشم.
سپس پسوند فایل را نیز دوباره به نام فایل اضافه کردم و به کمک متد Save کلاس WebImage عکس را ذخیره کردم.
سپس چک کردم که اگر عرض عکس بیشتر از 400 پیکسل هست ، آن را تغییر اندازه بده و ذخیره کنه، و در غیر این صورت آدرس عکسی که قرار بود تغییر اندازه داده بشه با آدرس عکس اصلی یکی میشه.
قسمت مهم:
نکته مهم اینه که ما آدرسهای عکسهای آپلود شده را چگونه به ckeditor برگردانیم.
همان طوری که در قسمت آخر هم مشاهده میکنید ، ما سه دستور جاوا اسکریپت به مرورگر برگردوندیمم:
اولیش:
window.parent.CKEDITOR.tools.callFunction(" + CKEditorFuncNum + ", \"" + thumbPath + "\", \"" + message + "\");
در حقیقت ما در اینجا ما از apiهای ckeditor و همچنین پارامترهای ارسالی از طرف ckeditor استفاده کردیم ، تا قسمت آدرس عکس را با آدرس عکس تغییر اندازه داده شده و کوچک شده پر میکنیم.
سوال؟
حالا چگونه قسمت پیوند را پر کنیم؟ این را دیگر من پیدا نکردم ، تا دست به دامن دوست و یا شایدم دشمن قدیمیمون جاوا اسکریپت شدم.
اول رفتم به کمک فایرباگ دیدم که id فیلد پیوندها چیه؟
همان طور که معلومه id این فیلد cke_145_textInput هست و به کمک یه خط js میتوان این فیلد را با آدرس عکس آپلود شده با سایز اصلی پر کرد.
اولش من این را نوشتم:
document.getElementsById("cke_145_textInput").value = defaultPath;
اما بازم js شروع کرد به بدقلق شدن. هرچی توی کنسول دیباگش کردم خطای null بودن را میداد. بعد از یه ساعت سرو کله زدن و تقریبا ناامید شدن ، چشمم به قسمت اول کد api خود ادیتور که اولش را با window.parent شروع کرده افتاد ، و من هم کد خودم را به شکل زیر تغییر دادم:
window.parent.document.getElementsById("cke_145_textInput").value = defaultPath;
موفقیت در این قسمت از کد باعث شد که من دست به کدتر شوم و مشکل border عکس ها، که به صورت دیفالت در IE یا همون دشمن همیشگی وجود داره ، را حل کنم ومقدار border را به صورت پیش فرض صفر کنم.
window.parent.document.getElementsById('cke_125_textInput').value=0;
خب همهی این دردسرها را ما تحمل کردیم تا به سادهترین شکل ممکن هر عکسی را که آپلود شد ، برای مکانیزم lightbox آماده کنیم و به راحتی یه گالری عکس خوب داشته باشیم.
خب حتما میپرسید که از چه پلاگینی برای ایجاد lightbox استفاده کنیم:
من به شخصه پلاگین colorbox را پیشنهاد میدم.
با انجام یک سرچ ساده سایتش را پیدا کنید و با مستندات و ویژگیهای آن آشنا شوید.
یک پیشنهاد:
برای انجام سلکت زدن برای عناصری که باید پلاگین colorbox روی آنها اعمال شوند من سلکت زدن به شیوهی زیر را پیشنهاد میکنم:
$(".container [href$='.jpg']").colorbox({ maxWidth: 800, opacity: 0.5, rel: 'gal' }); $(".container [href$='.png']").colorbox({ maxWidth: 800, opacity: 0.5, rel: 'gal' }); $(".container [href$='.gif']").colorbox({ maxWidth: 800, opacity: 0.5, rel: 'gal' });
فرض کنید div ی که متن و عکسهای ما را شامل میشه ، کلاسش container باشه . با کمک [href$='.jpg'] میتوان گفت هر لینکی که، پسوند فایلی که به آن اشاره میکند، .jpg هست، ویژگی colorbox را به خود بگیرید.
یک پیشنهاد برای تشکیل گالری عکس:
همان طور که من در بالا اشاره کردم ، rel را بر روی gal قرار دادم، تا هر تگی که ویژگی rel را داشته باشد، تشکیل یک گروه برای گالری عکس را بدهد.
برای اینکه بتوانیم این ویژگی را به عناصر مورد نظر خود اعمال کنیم ، بازم دست به دامان jQuery میشویم:
$(".container [href$='.jpg']").attr("rel", "gal");
خب مثل اینکه دیگر کار تمام شده و امیدوارم برای شما مفید بوده باشه.
موفق باشید...
ساختار سند زیر را در نظر بگیرید:
<div id="parent"> <div id="child1"> <div id="child2"> <div id="child3"></div> </div> </div> </div>
Event bubbling فقط مختص صفحات وب نیست؛ بلکه در تمامی سیستم عاملها یکی از مفاهیم مدیریت رخدادها(Events) است. حتی در برنامههای مبتنی بر ویندوز فرم هم شما با این مفهوم برخورد کردهاید.
در صفحات وب، در نهایت رویدادها به شیء Window منتقل میشوند و در یک وب فرم، به From اصلی برنامه.
حال با این مقدمه به سراغ بهینه سازی کدهای نوشته شدهی خود میرویم. اگر از کتابخانهی جیکوئری استفاده کرده باشید، حتما از رویدادهای مختلف ماوس و صفحه کلید بهره بردهاید. تصور برنامهای که از رویدادها استفاده نکند و باید با کاربر در تعامل باشد، غیرممکن است؛ زیرا این رویدادها هستند که درخواستهای کاربر را به برنامه منتقل میکنند.
به قطعه کد زیر توجه کنید:
$('#parent').on('click', function (event) { }); $('#child1').on('click', function (event) { }); $('#child2').on('click', function (event) { });
$(document).on('click', '#parent, #child1, #child2, #child3', function (event) { });
در واقع شما فقط یک هندلر را ثبت و تمامی کارهای لازم را به آن میسپارید. شدیدا توصیه میشود که در نوشتن کدهای خود از ایجاد هندلر بر روی هر عنصر خودداری کنید.
برای مثال اگر شما در صفحهی مدیریت پستها قرار دارید و برای ویرایش هر پست دکمهای را تعیین کرده باشید به جای نوشتن کدی مانند زیر:
$('.post .edit').on('click', function (event) { });
$(document).on('click', '.post .edit', function (event) { });
همان صفحهی مدیریت پست را در نظر بگیرید. 50 پست داریم. هر کدام یک دکمهی ویرایش، حذف، امتیازات، کامنتها و کلی ابزار دیگر که همه با رویداد کلیک فعال میشوند. چیزی حدود به 300 رویداد را باید ثبت کنید!
این واقعا یک تراژدی بزرگ در مصرف حافظه محسوب میشود. پس بهینهتر است تا با نوشتن یک رویداد کلیک روی کل شیء سند، از ایجاد هندلرهای اضافی خودداری کنید.
در اینجا دو نکته قابل ذکر است:
1- چگونه از Event bubbling جلوگیری کنیم؟
برخی از اوقات لازم است تا در لایههای تو در تو، به ازای هر لایه، کد خاصی اجرا شود. یعنی با کلیک بر روی child3 نمیخواهیم رویداد مربوط به parent یا حتی child2 اجرا شوند. در این حالت باید از event.stopPropagation در بدنهی هندلر استفاده کنیم.
2- چگونه میتوان تشخیص داد که بر روی کدام لایه یا المنت کلیک شده است؟
شما با استفاده از event.event.target، به شیء هدف دسترسی خواهید داشت. برای مثال اگر قصد داشته باشیم که قسمتی از کدهای ما فقط بر روی یک المنت خاص اجرا شوند، میتوانیم به شکل زیر آنها را تفکیک کنیم:
var elemnt = $(event.target); if (elemnt.attr('id') === 'parent') { alert('this is parnet'); } else if (elemnt.attr('id') === 'child2') { alert('this is child2'); }
$(document).ready(function () { $(document).on('click','#parent', function (event) { }); $(document).on('click','#child1', function (event) { }); $(document).on('click','#child2', function (event) { event.st }); });
یکی دیگر از مهمترین مزایای کدنویسی به شکل فوق اینست که حتی رویدادهای مربوط به اشیایی که به صورت پویا به سند اضافه میشوند، اجرا خواهند شد.
در صفحهی اصلی همین سایت بر روی دکمهی بارگزاری بیشتر کلیک کنید. پس از اضافه شدن پستها سعی کنید به یک پست امتیاز دهید. اتفاقی نخواهد افتاد. زیرا برای عناصری که بصورت پویا به صفحه اضافه شدهاند رویدادی ثبت نشده است، که اگر از کدهای فوق استفاده شود با کمترین هزینه به هدف دلخواه خود خواهیم رسید.
پس همیشه رویدادها را تا حد امکان بر روی عنصر ریشه تعریف کنید.
دیدن لینک زیر برای اجرای یک تست و درک بهتر مطلب خالی از لطف نخواهد بود:
http://jsperf.com/jquery-body-delegate-vs-document-delegate
ایجاد یک پروژه با استفاده Razor
در ادامه با هم یک مثال را با استفاده از Razor ایجاد میکنیم. یک پروژه جدید را با قالب Empty و با نام Razor ایجاد میکنیم.
مراحل:
1- ابتدا در کلاس startup قابلیت MVC را فعال میکنیم؛ با قرار دادن کد زیر در متد ConfigureServices:
services.AddMvc();
app.Run(async (context) => { await context.Response.WriteAsync("Hello World!"); });
namespace Razor { public class Startup { // This method gets called by the runtime. Use this method to add services to the container. // For more information on how to configure your application, visit https://go.microsoft.com/fwlink/?LinkID=398940 public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { services.AddMvc(); } // This method gets called by the runtime. Use this method to configure the HTTP request pipeline. public void Configure(IApplicationBuilder app, IHostingEnvironment env) { if (env.IsDevelopment()) { app.UseDeveloperExceptionPage(); } //app.Run(async (context) => //{ // await context.Response.WriteAsync("Hello World!"); //}); } } }
ایجاد یک Model
یک پوشه جدید را به نام Models ایجاد و بعد در این پوشه یک کلاس را به نام Product ایجاد میکنیم و کدهای زیر را در آن قرار میدهیم:
namespace Razor.Models { public class Product { public int ProductID { get; set; } public string Name { get; set; } public string Description { get; set; } public decimal Price { get; set; } public string Category { set; get; } } }
ایجاد Controller
تنظیمات پیشفرض را در فایل Startup انجام دادهایم. درخواستهایی را که توسط کاربر ارسال میشوند، به controller پیشفرضی که نامش در اینجا Home است، ارسال میکند. حالا ما یک پوشه جدید را به نام Controllers ایجاد میکنیم و در آن یک کنترلر جدید را به نام HomeController ایجاد میکنیم و کدهای زیر را در آن قرار میدهیم:
namespace Razor.Controllers { public class HomeController : Controller { // GET: /<controller>/ public ViewResult Index() { Product myProduct = new Product { ProductID = 1, Name = "Kayak", Description = "A boat for one person", Category = "Watersports", Price = 275M }; return View(myProduct); } } }
ایجاد View
برای ایجاد یک View پیشفرض برای Action Method فوق در پوشه Views/Home یک MVC View Page (Razor View Page) را به نام Index.schtml ایجاد میکنیم.
- نکته1: پوشه View و داخل آن Home را ایجاد کنید.
- نکته2: معادل MVC View Page در نسخه جدید، Razor View میباشد. اگر در لیست این آیتم را انتخاب کنید، در توضیحات پنل سمت راست میتوانید این مطلب را مشاهده کنید.
- نکته3: دقت نمایید برای اینکه پروژه net Core2. باشد و تمام مشخصات موردنظر را داشته باشد، باید نگارش ویژوال استودیو VS 2017.15.6.6 و یا بیشتر باشد.
@model Razor.Models.Product @{ Layout = null; } <!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width"/> <title>Index</title> </head> <body> Content will go here </body> </html>
تا اینجا ما یک پروژه ساده را ایجاد نمودهایم که قابلیت استفادهی از Razor را هم دارد. در ادامه نحوهی استفاده از امکانات Razor شرح داده میشوند.
استفاده از Model در یک View
برای استفاده از شیء مدل در View، باید در View به آن شیء و مشخصات آن دسترسی داشته باشیم که این دسترسی را Razor با استفاده از کاراکتر @ برای ما ایجاد میکند. برای اتصال به Model از عبارت model@ (حتما باید حروف کوچک باشد) استفاده میکنیم و برای دسترسی به مشخصات مدل از عبارت Model@ (حتما باید حرف اول آن بزرگ باشد) استفاده میکنیم. به کد زیر دقت کنید:
@model Razor.Models.Product @{ Layout = null; } <!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width"/> <title>Index</title> </head> <body> @Model.Name </body> </html>
نتیجه خروجی بالا مانند زیر میباشد:
معرفی View Imports
زمانیکه بخواهیم به یک کلاس در View دسترسی داشته باشیم، باید فضای نام آن کلاس را مانند کد زیر در بالای View اضافه کنیم. حالا اگر بخواهیم به چند کلاس دسترسی داشته باشیم، باید این کار را به ازای هر کلاس در هر View انجام دهیم که سبب ایجاد کدهای اضافی در Viewها میشود. برای بهبود این وضعیت میتوانید یک کلاس View Import را در پوشهی Views ایجاد کنید و تمام فضاهای نام را در آن قرار دهید. با اینکار تمام فضاهای نامی که در این کلاس View Import قرار گرفتهاند، در تمام Viewهای موجود در پوشه Views قابل دسترسی خواهند بود.
در پوشه View راست کلیک کرده و گزینه Add و بعد New Item را انتخاب میکنیم و در کادر باز شده، آیتم MVC View Import Page (در نسخه جدید نام آن Razor View Imports است) انتخاب میکنیم. ویژوال استودیو به صورت پیش فرض نام ViewImports.cshtml_ را برای آن قرار میدهد.
نکته: استاندارد نام گذاری این View این میباشد که ابتدای آن کاراکتر (_) حتما وجود داشته باشد.
در کلاس تعریف شده با استفاده از عبارت using@ فضای نامهای خود را قرار میدهیم؛ مانند زیر:
@using Razor.Models
@model Product @{ Layout = null; } <!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width"/> <title>Index</title> </head> <body> @Model.Name </body> </html>
Layout ها
یکی دیگر از عبارتهای مهم Razor که در فایل Index وجود دارد، عبارت زیر است:
@{ Layout = null; }
از Layout برای طراحی الگوی Viewها استفاده میکنیم. اگر بخواهیم برای View ها یک قالب طراحی کنیم و این الگو بین تمام یا چندتای از آنها مشترک باشد، کدهای مربوط به الگو را با استفاده از Layout ایجاد میکنیم و از آن در View ها استفاده میکنیم. اینکار برای جلوگیری از درج کدهای تکراری قالب در برنامه انجام میشود. با اینکار اگر بخواهیم در الگو تغییری را انجام دهیم، این تغییر را در یک قسمت انجام میدهم و سپس به تمام Viewها اعمال میشود.
Layout
طرحبندی Viewهای برنامه بطور معمول بین چند View مشترک است و طبق استاندارد ویژوال استودیو در پوشهی Views/Shared قرار میگیرد. برای ایجاد Layout، روی پوشه Views/shared راست کلیک کرده و بعد گزینه Add وبعد NewItem و سپس گزینه MVC View Layout Page (نام آن در نسخه جدید Razor Layout است) را انتخاب میکنیم و ابتدای نام آن را به صورت پیشفرض کاراکتر (_) قرار میدهیم.
هنگام ایجاد این فایل توسط ویژوال استودیو، کدهای زیر به صورت پیش فرض در فایل ایجاد شده وجود دارند:
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width" /> <title>@ViewBag.Title</title> </head> <body> <div> @RenderBody() </div> </body> </html>
ViewBag ویژگی مفیدی است که اجازه میدهد تا مقادیر و دادهها در برنامه گردش داشته باشند و در این مورد بین یک View و Layout منتقل شوند. در ادامه خواهید دید وقتی Layout را به یک نمایه اعمال میکنیم، این مورد چگونه کار میکند.
عناصر HTML در یک Layout به هر View که از آن استفاده میکند، اعمال و توسط آن یک الگو برای تعریف محتوای معمولی ارائه میشود؛ مانند کدهای زیر. من برخی از نشانه گذاریهای ساده را به Layout اضافه کردم تا اثر قالب آن آشکارتر شود:
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta name="viewport" content="width=device-width" /> <title>@ViewBag.Title</title> <style> #mainDiv { padding: 20px; border: solid medium black; font-size: 20pt } </style> </head> <body> <h1>Product Information</h1> <div id="mainDiv"> @RenderBody() </div> </body> </html>
اعمال Layout
برای اعمال کردن Layout به یک View، نیاز است مشخصه Layout آنرا مقدار دهی و سپس Htmlهای اضافی موجود در آنرا مانند المنتهای head و Body حذف کنید؛ همانند کدهای زیر:
@model Product @{ Layout = "_BasicLayout"; ViewBag.Title = "Product"; }
در اینجا عبارت ViewBag.Title را نیز مقدار دهی میکنیم. زمانیکه فایل فراخوانی میشود، عنوان آن صفحه با این مقدار، جایگزین خواهد شد.
تغییرات این View بسیار چشمگیر است؛ حتی برای چنین برنامه سادهای. طرحبندی شامل تمام ساختار مورد نیاز برای هر پاسخ HTML است که View را به صورت یک محتوای پویا ارائه میدهد و دادهها را به کاربر منتقل میکند. هنگامیکه MVC فایل Index.cshtmal را پردازش میکند، این طرحبندی برای ایجاد پاسخ HTML نهایی یکپارچه میشود؛ مانند عکس زیر:
View Start
بعضی موارد هنوز در برنامه وجود دارند که میتوان کنترل بیشتری بر روی آنها داشته باشید. مثلا اگر بخواهیم نام یک فایل layout را تغییر دهیم، مجبور هستیم تمام Viewهایی را که از آن Layout استفاده میکنند، پیدا کنید و نام Layout استفاده شده در آنها را تغییر دهیم. اینکار احتمال خطای بالایی دارد و امکان دارد بعضی View ها از قلم بیفتند و برنامه دچار خطا شود. بنابراین با استفاده از View Start میتوانیم این مشکل را برطرف کنیم. وقتی نام Layout تغییر کرد، تنها کافی است نام آنرا در View Start تغییر دهیم. اکنون زمانیکه برنامه را اجرا میکنیم، MVC به دنبال فایل View Start میگردد و اگر اطلاعاتی داشته باشد، آن را اجرا میکند و الویت این فایل از تمام فایلهای دیگر بیشتر است و ابتدا تمام آنها اجرا میشوند.
برای ایجاد یک فایل شروع مشاهده، روی پوشهی Views کلیک راست کرده و گزینه add->New Items را انتخاب میکنیم و از پنجره باز شده گزینه ( Razor View Start ) Mvc View Start Page را انتخاب میکنیم؛ مانند تصویر زیر:
ویژوال استودیو به صورت پیش فرض نام ViewStart.cshtml_ را به عنوان نام آن قرار میدهد؛ شما گزینهی Create را در این حالت انتخاب کنید. محتویات فایل ایجاد شده به صورت زیر میباشد:
@{ Layout = "_Layout"; }
@{ Layout = "_BasicLayout"; }
@model Product @{ ViewBag.Title = "Product"; }
شما همچنین میتوانید چندین فایل View Start را برای تنظیم مقادیر پیش فرض قسمتهای مختلف برنامه، استفاده کنید. یک فایل Razor همواره توسط نزدیکترین فایل View start، پردازش میشود. به این معنا که شما میتوانید تنظیمات پیش فرض را با افزودن یک فایل View Start به پوشه Views / Home و یا Views / Shared لغو کنید.
نکته: درک تفاوت میان حذف محتویات فایل View Start یا مساوی Null قرار دادن آن مهم است. اگر View شما مستقل است و شما نمیخواهید از آن استفاده کنید، بنابراین مقدار Layout آنرا صریحا برابر Null قرار دهید. اگر مقدار دهی صریح شما مشخصه Layout را نادیده بگیرید، Mvc فرض میکند که میخواهید layout را داشته باشید و مقدار آن را از فایل View Start تامین میکند.
استفاده از عبارتهای شرطی در Razor
حالا که من اصول و مبانی View و Layout را به شما نشان دادم، قصد دارم به انواع مختلفی از اصطلاحات که Razor آنها را پشتیبانی میکند و نحوه استفادهی از آنها را برای ایجاد محتوای نمایشی، ارائه دهم. در یک برنامه MVC، بین نقشهایی که توسط View و Action متدها انجام میشود، جدایی روشنی وجود دارد. در اینجا قوانین سادهای وجود دارند که در جدول زیر مشخص شدهاند:
کامپوننت |
انجام میشود |
انجام نمیشود |
Action Method |
یک شیء ViewModel را به View ارسال میکند. |
یک فرمت داده را به View ارسال میکند. |
View |
از شیء ViewModel برای ارائه محتوا به کاربر استفاده میکند. |
هر جنبهای از شیء View Model مشخصات را تغییر میدهد. |
برای به دست آوردن بهترین نتیجه از MVC، نیاز به تفکیک و جداسازی بین قسمتهای مختلف برنامه را دارید. همانطور که میبینید، میتوانید کاملا با Razor کار کنید و این نوع فایلها شامل دستورالعملهای سی شارپ نیز هستند. اما شما نباید از Razor برای انجام منطق کسب و کار استفاده کنید و یا هر گونه اشیاء Domain Model خود را دستکاری کنید. کد زیر نشان میدهد که یک عبارت جدید به View اضافه میشود:
*@ @model Product @{ ViewBag.Title = "Product"; } <p>Product Name: @Model.Name</p> <p>Product Price: @($"{Model.Price:C2}")</p>
پردازش دادهها در مقابل فرمت
تفاوت بین پردازش داده و قالب بندی داده مهم است.
- نمایش فرمت دادهها: به همین دلیل در آموزش قبل من یک نمونه از شیء کلاس Product را برای View ارسال کردهام و نه فرمت خاص یک شیء را به صورت یک رشته نمایشی.
- پردازش داده: انتخاب اشیاء دادهای برای نمایش، مسئولیت کنترلر است و در این حالت مدلی را برای دریافت و تغییر داده مورد نیاز، فراخوانی میکند.
گاهی سخت است که متوجه شویم کدی جهت پردازش داده است و یا فرمت آن.
اضافه نمودن مقدار داده ای
سادهترین کاری را که میتوانید با یک عبارت Razor انجام دهید این است که یک مقدار داده را در نمایش دهید. رایجترین کار برای انجام آن، استفاده از عبارت Model@ است. ویوو Index یک مثال از این مورد است؛ شبیه به این مورد:
<p>Product Name: @Model.Name</p>
using Microsoft.AspNetCore.Mvc; using Razor.Models; namespace Razor.Controllers { public class HomeController : Controller { // GET: /<controller>/ public ViewResult Index() { Product myProduct = new Product { ProductID = 1, Name = "Kayak", Description = "A boat for one person", Category = "Watersports", Price = 275M }; return View(myProduct); } } }
خصوصیت ViewBag یک شیء پویا را باز میگرداند که میتواند برای تعیین خواص دلخواهی مورد استفاده قرار گیرد. از آنجا که ویژگی ViewBag پویا است، لازم نیست که نام خصوصیات را پیش از آن اعلام کنم. اما این بدان معنا است که ویژوال استودیو قادر به ارائه پیشنهادهای تکمیل کننده برای ViewBag نیست.
در مثال زیر از یک مدل نوع دار و مزایای به همراه آن استفاده شدهاست:
<p>Product Name: @Model.Name</p> <p>Product Price: @($"{Model.Price:C2}")</p> <p>Stock Level: @ViewBag.StockLevel</p>
تنظیم مقادیر مشخص
شما همچنین میتوانید از عبارات Razor برای تعیین مقدار عناصر، استفاده کنید:
@model Product @{ ViewBag.Title = "Product"; } p>Product Name: @Model.Name</p> <p>Product Price: @($"{Model.Price:C2}")</p> <p>Stock Level: @ViewBag.StockLevel</p> <div data-productid="@Model.ProductID" data-stocklevel="@ViewBag.StockLevel"> <p>Product Name: @Model.Name</p> <p>Product Price: @($"{Model.Price:C2}")</p> <p>Stock Level: @ViewBag.StockLevel</p> </div>
نکته: ویژگیهای دادهها که نام آنها *-data است، روشی برای ایجاد ویژگیهای سفارشی برای سالها بوده است و بعنوان بخشی از استاندارد HTML5 است. عموما کدهای جاوا اسکریپت از آنها برای یافتن اطلاعات استفاده میکنند.
اگر برنامه را اجرا کنید و به منبع HTML که به مرورگر فرستاده شده نگاهی بیندازید، خواهید دید که Razor مقادیر صفات را تعیین کرده است؛ مانند این:
<div data-productid="1" data-stocklevel="2"> <p>Product Name: Kayak</p> <p>Product Price: £275.00</p> <p>Stock Level: 2</p> </div>
استفاده از عبارتهای شرطی
Razor قادر به پردازش عبارات شرطی است. در ادامه کدهای Index View را که در آن دستورات شرطی اضافه شدهاند میبینید:
@model Product @{ ViewBag.Title = "Product Name"; } <div data-productid="@Model.ProductID" data-stocklevel="@ViewBag.StockLevel"> <p>Product Name: @Model.Name</p> <p>Product Price: @($"{Model.Price:C2}")</p> <p>Stock Level: @switch (ViewBag.StockLevel) { case 0:@:Out of Stock break; case 1: case 2: case 3: <b>Low Stock (@ViewBag.StockLevel)</b> break; default: @: @ViewBag.StockLevel in Stock break; } </p> </div>
برای شروع یک عبارت شرطی، یک علامت @ را در مقابل کلمه کلیدی if یا swicth سی شارپ قرار دهید. سپس بخش کد را داخل } قرار میدهیم. درون قطعه کد Razor، میتوانید عناصر HTML و مقادیر داده را در خروجی نمایش دهید؛ مانند:
<b>Low Stock (@ViewBag.StockLevel)</b>
با این حال، اگر میخواهید متن واقعی را در نظر بگیرید و دستورات Razor را لغو کنید،میتوانید از :@ استفاده کنید تا عین آن عبارت درج شود.
public bool AddOrUpdateOrDelete<TEntity>(TEntity newItem, bool updateIsNull) where TEntity : class { try { var dbMyNews = new dbMyNewsEntities(); if (updateIsNull) dbMyNews.Set<TEntity>().AddOrUpdate(newItem); else { dbMyNews.Set<TEntity>().Attach(newItem); var entry = dbMyNews.Entry(newItem); foreach ( var pri in newItem.GetType().GetProperties() .Where(pri => (pri.GetGetMethod(false).ReturnParameter.ParameterType.IsSerializable && pri.GetValue(newItem, null) != null))) { entry.Property(pri.Name).IsModified = true; } } dbMyNews.SaveChanges(); return true; } catch (Exception) { return false; } }
var news = new tblNews(); news.tblCategoryId = 2; news.tblNewsId = 1; MyNews.EditNews(news);
var news = MyNews.GetNews(1); news.tblCategoryId = 2; MyNews.EditNews(news)
dbMyNews.Entry(news).State = EntityState.Modified;
public int AddNews(tblNews News) { dbMyNews.tblNews.Add(News); dbMyNews.SaveChanges(); return News.tblNewsId; } public bool EditNews(tblNews News) { try { dbMyNews.Entry(News).State = EntityState.Modified; dbMyNews.SaveChanges(); return true; } catch (Exception exp) { return false; } } public bool DeleteNews(int tblNewsId) { try { tblNews News = dbMyNews.tblNews.FirstOrDefault(p => p.tblNewsId == tblNewsId); News.IsDeleted = true; dbMyNews.SaveChanges(); return true; } catch (Exception exp) { return false; } }
public bool AddOrEditNews(tblNews News) { return AddOrUpdateOrDelete(News, News.tblNewsId == 0); }
MyNews.AddOrEditNews (new tblNews { tblNewsId = 1, IsDeleted =true });
<# if (!mvcHost.IsContentPage) { #> <# } } #> <div class="modal-header"> <button type="button" class="close" data-dismiss="modal" aria-hidden="true"> ×</button> <#= mvcHost.ViewDataType.Name #> </div> @using (Html.BeginForm()) { <div class="modal-body"> @Html.ValidationSummary(true, null, new { @class = "alert alert-error alert-block" }) <fieldset class="form-horizontal"> <legend><#= mvcHost.ViewDataType.Name #></legend> <# foreach (ModelProperty property in GetModelProperties(mvcHost.ViewDataType)) { if (!property.IsPrimaryKey && !property.IsReadOnly && property.Scaffold) { #> <div class="control-group"> <# if (property.IsForeignKey) { #> @Html.LabelFor(model => model.<#= property.Name #>, "<#= property.AssociationName #>",new {@class="control-label"}) <# } else { #> @Html.LabelFor(model => model.<#= property.Name #>,new {@class="control-label"}) <# } #> <div class="controls"> <# if (property.IsForeignKey) { #> @Html.DropDownList("<#= property.Name #>", String.Empty) <# } else { #> @Html.EditorFor(model => model.<#= property.Name #>) <# } #> @Html.ValidationMessageFor(model => model.<#= property.Name #>,null,new{@class="help-inline"}) </div> </div> <# } } #> </fieldset> </div> <div class="modal-footer"> <button class="btn btn-primary" type="submit"> ارسال</button> <button class="btn" data-dismiss="modal" aria-hidden="true"> انصراف</button> </div> }
حالا تنها مشکلم نحوه نمایش گروه محصولات داخل DropDownList است.
علت نیاز به Child Routes
در مثال این سری، منوی اصلی آن به صورت ذیل تعریف شدهاست:
<ul class="nav navbar-nav"> <li><a [routerLink]="['/home']">Home</a></li> <li><a [routerLink]="['/products']">Product List</a></li> <li><a [routerLink]="['/products', 0, 'edit']">Add Product</a></li> </ul>
<div class="container"> <router-outlet></router-outlet> </div>
کاربردهای Child routes
- امکان تقسیم فرمهای طولانی به چند Tab
- امکان طراحی طرحبندیهای Master/Layout
- قرار دادن قالب یک کامپوننت، درون قالب کامپوننتی دیگر
- بهبود کپسوله سازی ماژولهای برنامه
- جزو الزامات Lazy loading هستند
تنظیم کردن Child Routes
مثال جاری این سری، تنها به همراه یک سری primary routes است؛ مانند صفحهی خوشآمد گویی، نمایش لیست محصولات، افزودن و ویرایش محصولات. قالبهای کامپوننتهای اینها نیز در router-outlet اصلی برنامه نمایش داده میشوند. در ادامه میخواهیم کامپوننت ویرایش محصولات را تغییر داده و تعدادی برگه را به آن اضافه کنیم. برای اینکار، نیاز به تعریف Child routes است تا بتوان قالبهای کامپوننتهای هر برگه را در router-outlet کامپوننت والد که در درون router-outlet اصلی برنامه قرار دارد، نمایش داد.
به همین جهت دو کامپوننت جدید ProductEditInfo و ProductEditTags را نیز به ماژول محصولات اضافه میکنیم:
>ng g c product/ProductEditInfo >ng g c product/ProductEditTags
به علاوه اینترفیس src\app\product\iproduct.ts را نیز جهت افزودن گروه محصولات و همچنین آرایهی برچسبهای یک محصول تکمیل میکنیم:
export interface IProduct { id: number; productName: string; productCode: string; category: string; tags?: string[]; }
در ادامه برای تنظیم Child Routes، فایل src\app\product\product-routing.module.ts را گشوده و آنرا به نحو ذیل تکمیل کنید:
import { ProductEditTagsComponent } from './product-edit-tags/product-edit-tags.component'; import { ProductEditInfoComponent } from './product-edit-info/product-edit-info.component'; const routes: Routes = [ { path: 'products', component: ProductListComponent }, { path: 'products/:id', component: ProductDetailComponent, resolve: { product: ProductResolverService } }, { path: 'products/:id/edit', component: ProductEditComponent, resolve: { product: ProductResolverService }, children: [ { path: '', redirectTo: 'info', pathMatch: 'full' }, { path: 'info', component: ProductEditInfoComponent }, { path: 'tags', component: ProductEditTagsComponent } ] } ];
- در اولین Child Route تعریف شده، مقدار path به '' تنظیم شدهاست. به این ترتیب مسیریابی پیش فرض آن (در صورت عدم ذکر صریح آنها در URL) به صورت خودکار به مسیریابی info هدایت خواهد شد. بنابراین درخواست مسیر products/:id/edit به دومین Child Route تنظیم شده هدایت میشود.
- دومین Child Route تعریف شده با مسیری مانند products/:id/edit/info تطابق پیدا میکند.
- سومین Child Route تعریف شده با مسیری مانند products/:id/edit/tags تطابق پیدا میکند.
تعیین محل نمایش Child Views
برای نمایش قالب یک Child Route درون قالب والد آن، نیاز به تعریف یک دایرکتیو router-outlet جدید، درون قالب والد است و نحوهی تعریف آن با primary outlet تعریف شدهی در فایل src\app\app.component.html تفاوتی ندارد.
برای پیاده سازی این مفهوم، نیاز است از قالب ویرایش محصولات و یا فایل src\app\product\product-edit\product-edit.component.html که قالب والد این Child Routes است شروع و آنرا به دو Child View تقسیم کنیم. این قالب، تاکنون حاوی فرمی جهت ویرایش و افزودن محصولات است. در ادامه میخواهیم بجای آن چند برگه را نمایش دهیم. به همین جهت این فرم را حذف کرده و با دو برگهی جدید جایگزین میکنیم. در اینجا نحوهی تعریف لینکهای جدید، به Child Routes و همچنین محل قرارگیری router-outlet ثانویه را نیز مشاهده میکنید:
<div class="panel panel-primary"> <div class="panel-heading"> {{pageTitle}} </div> <div class="panel-body" *ngIf="product"> <div class="wizard"> <a [routerLink]="['info']"> Basic Information </a> <a [routerLink]="['tags']"> Search Tags </a> </div> <router-outlet></router-outlet> </div> <div class="panel-footer"> <div class="row"> <div class="col-md-6 col-md-offset-2"> <span> <button class="btn btn-primary" type="button" style="width:80px;margin-right:10px" [disabled]="!isValid()" (click)="saveProduct()"> Save </button> </span> <span> <a class="btn btn-default" [routerLink]="['/products']"> Cancel </a> </span> <span> <a class="btn btn-default" (click)="deleteProduct()"> Delete </a> </span> </div> </div> </div> <div class="has-error" *ngIf="errorMessage">{{errorMessage}}</div> </div>
فعالسازی Child Routes
دو روش برای فعالسازی Child Routes وجود دارند:
الف) با ذکر مسیر مطلق
<a [routerLink]="['/products',product.id,'edit','info']">Info</a>
ب) با ذکر مسیر نسبی
<a [routerLink]="['info']">Info</a>
در این حالت اگر تنظیمات والد این مسیریابی تغییر کنند، نیازی به تغییر مسیر نسبی تعریف شده نیست (برخلاف حالت مطلق که بر اساس قید کامل تمام اجزای مسیریابی والد آن کار میکند).
دقیقا همین پارامترها، قابلیت استفادهی در متد this.route.navigate را نیز دارند:
الف) برای حالت ذکر مسیر مطلق:
this.router.navigate(['/products', this.product.id,'edit','info']);
this.router.navigate(['info', { relativeTo: this.route }]);
تکمیل Child Viewهای برنامه
تا اینجا لینکهایی نسبی را به مسیریابیهای info و tags اضافه کردیم. در ادامه قالبها و کامپوننتهای آنها را تکمیل میکنیم:
الف) تکمیل کامپوننت ProductEditInfoComponent در فایل src\app\product\product-edit\product-edit.component.ts
import { ActivatedRoute } from '@angular/router'; import { NgForm } from '@angular/forms'; import { Component, OnInit, ViewChild } from '@angular/core'; import { IProduct } from './../iproduct'; @Component({ //selector: 'app-product-edit-info', templateUrl: './product-edit-info.component.html', styleUrls: ['./product-edit-info.component.css'] }) export class ProductEditInfoComponent implements OnInit { @ViewChild(NgForm) productForm: NgForm; errorMessage: string; product: IProduct; constructor(private route: ActivatedRoute) { } ngOnInit(): void { this.route.parent.data.subscribe(data => { this.product = data['product']; if (this.productForm) { this.productForm.reset(); } }); } }
<div class="panel-body"> <form class="form-horizontal" novalidate #productForm="ngForm"> <fieldset> <legend>Basic Product Information</legend> <div class="form-group" [ngClass]="{'has-error': (productNameVar.touched || productNameVar.dirty || product.id !== 0) && !productNameVar.valid }"> <label class="col-md-2 control-label" for="productNameId">Product Name</label> <div class="col-md-8"> <input class="form-control" id="productNameId" type="text" placeholder="Name (required)" required minlength="3" [(ngModel)] = product.productName name="productName" #productNameVar="ngModel" /> <span class="help-block" *ngIf="(productNameVar.touched || productNameVar.dirty || product.id !== 0) && productNameVar.errors"> <span *ngIf="productNameVar.errors.required"> Product name is required. </span> <span *ngIf="productNameVar.errors.minlength"> Product name must be at least three characters. </span> </span> </div> </div> <div class="form-group" [ngClass]="{'has-error': (productCodeVar.touched || productCodeVar.dirty || product.id !== 0) && !productCodeVar.valid }"> <label class="col-md-2 control-label" for="productCodeId">Product Code</label> <div class="col-md-8"> <input class="form-control" id="productCodeId" type="text" placeholder="Code (required)" required [(ngModel)] = product.productCode name="productCode" #productCodeVar="ngModel" /> <span class="help-block" *ngIf="(productCodeVar.touched || productCodeVar.dirty || product.id !== 0) && productCodeVar.errors"> <span *ngIf="productCodeVar.errors.required"> Product code is required. </span> </span> </div> </div> <div class="has-error" *ngIf="errorMessage">{{errorMessage}}</div> </fieldset> </form> </div>
ب) تکمیل کامپوننت ProductEditTagsComponent در فایل src\app\product\product-edit-tags\product-edit-tags.component.ts
import { ActivatedRoute } from '@angular/router'; import { IProduct } from './../iproduct'; import { Component, OnInit } from '@angular/core'; @Component({ //selector: 'app-product-edit-tags', templateUrl: './product-edit-tags.component.html', styleUrls: ['./product-edit-tags.component.css'] }) export class ProductEditTagsComponent implements OnInit { errorMessage: string; newTags = ''; product: IProduct; constructor(private route: ActivatedRoute) { } ngOnInit(): void { this.route.parent.data.subscribe(data => { this.product = data['product']; }); } // Add the defined tags addTags(): void { let tagArray = this.newTags.split(','); this.product.tags = this.product.tags ? this.product.tags.concat(tagArray) : tagArray; this.newTags = ''; } // Remove the tag from the array of tags. removeTag(idx: number): void { this.product.tags.splice(idx, 1); } }
<div class="panel-body"> <form class="form-horizontal" novalidate> <fieldset> <legend>Product Search Tags</legend> <div class="form-group" [ngClass]="{'has-error': (categoryVar.touched || categoryVar.dirty || product.id !== 0) && !categoryVar.valid }"> <label class="col-md-2 control-label" for="categoryId">Category</label> <div class="col-md-8"> <input class="form-control" id="categoryId" type="text" placeholder="Category (required)" required minlength="3" [(ngModel)]="product.category" name="category" #categoryVar="ngModel" /> <span class="help-block" *ngIf="(categoryVar.touched || categoryVar.dirty || product.id !== 0) && categoryVar.errors"> <span *ngIf="categoryVar.errors.required"> A category must be entered. </span> <span *ngIf="categoryVar.errors.minlength"> The category must be at least 3 characters in length. </span> </span> </div> </div> <div class="form-group" [ngClass]="{'has-error': (tagVar.touched || tagVar.dirty || product.id !== 0) && !tagVar.valid }"> <label class="col-md-2 control-label" for="tagsId">Search Tags</label> <div class="col-md-8"> <input class="form-control" id="tagsId" type="text" placeholder="Search keywords separated by commas" minlength="3" [(ngModel)]="newTags" name="tags" #tagVar="ngModel" /> <span class="help-block" *ngIf="(tagVar.touched || tagVar.dirty || product.id !== 0) && tagVar.errors"> <span *ngIf="tagVar.errors.minlength"> The search tag must be at least 3 characters in length. </span> </span> </div> <div class="col-md-1"> <button type="button" class="btn btn-default" (click)="addTags()"> Add </button> </div> </div> <div class="row col-md-8 col-md-offset-2"> <span *ngFor="let tag of product.tags; let i = index"> <button class="btn btn-default" style="font-size:smaller;margin-bottom:12px" (click)="removeTag(i)"> {{tag}} <span class="glyphicon glyphicon-remove"></span> </button> </span> </div> <div class="has-error" *ngIf="errorMessage">{{errorMessage}}</div> </fieldset> </form> </div>
دریافت اطلاعات جهت Child Routes
روشهای متعددی برای دریافت اطلاعات جهت Child Routes وجود دارند:
الف) میتوان از متد this.productService.getProduct جهت دریافت اطلاعات یک محصول استفاده کرد. اما همانطور که در قسمت قبل نیز بررسی کردیم، این روش سبب نمایش ابتدایی یک قالب خالی و پس از مدتی، نمایش اطلاعات آن میشود.
ب) میتوان توسط this.route.snapshot.data['product'] اطلاعات را از Route Resolver، پس از پیش واکشی آنها از وب سرور، دریافت کرد.
ج) اگر قسمتهای مختلف Child Routes قرار است با اطلاعاتی یکسان کار کنند که قرار است بین برگههای مختلف آن به اشتراک گذاشته شوند، این اطلاعات را میتوانند از Route Resolver والد خود به کمک this.route.snapshot.data['product'] دریافت کنند.
در این مثال ما هرچند چندین برگهی مختلف را طراحی کردهایم، اما اطلاعات نمایش داده شدهی توسط آنها متعلق به یک شیء محصول میباشند. بنابراین نیاز است بتوان این اطلاعات را بین کامپوننتهای مختلف این Child Routes به اشتراک گذاشت و تنها با یک وهلهی آن کار کرد. به همین جهت با this.route.parent در هر یک از Child Components تعریف شده کار میکنیم تا بتوان به یک وهلهی شیء محصول، دسترسی یافت.
د) همچنین میتوان از روش this.route.parent.data.subscribe نیز استفاده کرد. البته در اینجا چون صفحهی افزودن محصولات با صفحهی ویرایش محصولات، دارای root URL Segment یکسانی است، نیاز است از این روش استفاده کرد تا بتوان از تغییرات بعدی پارامتر id آن مطلع شد. این مورد روشی است که در کدهای ProductEditInfoComponent مشاهده میکنید.
ngOnInit(): void { this.route.parent.data.subscribe(data => { this.product = data['product']; if (this.productForm) { this.productForm.reset(); } }); }
شبیه به همین روش را در ProductEditTagsComponent نیز بکار گرفتهایم و در آنجا نیز با شیء this.route.parent و دسترسی به اطلاعات دریافتی از Route Resolver، کار میکنیم. به این ترتیب مطمئن خواهیم شد که this.product این دو کامپوننت مختلف، هر دو به یک وهله از شیء product دریافتی از سرور، اشاره میکنند.
به این ترتیب دکمهی Save ذیل هر دو برگه، به درستی عمل کرده و میتواند اطلاعات نهایی یک شیء محصول را ذخیره کند.
رفع مشکلات اعتبارسنجی فرمهای قرار گرفتهی در برگههای مختلف
علت استفادهی از ViewChild در ProductEditInfoComponent
@ViewChild(NgForm) productForm: NgForm;
<form class="form-horizontal" novalidate #productForm="ngForm">
انجام اینکار برای برگههای دوم به بعد ضروری نیست. از این جهت که با اولین بار نمایش این صفحه، تمام آنها از حافظه خارج میشوند و مجددا بازیابی خواهند شد.
مشکل دوم اعتبارسنجی این فرم چند برگهای این است که هرچند خالی کردن نام یا کد محصول، سبب نمایش خطای اعتبارسنجی میشود، اما سبب غیرفعال شدن دکمهی Save نخواهند شد؛ از این جهت که این دکمه در قالب والد قرار دارد و نه در قالب فرزندان.
در اولین بار نمایش Child Routes، کامپوننت ویرایش اطلاعات در router-outlet آن نمایش داده میشود. در این حالت اگر کاربر بر روی لینک نمایش کامپوننت edit tags کلیک کند، قالب کامپوننت edit info به طور کامل از router-outlet حذف میشود و با قالب کامپوننت edit tags جایگزین میشود. این فرآیند به این معنا است که فرم edit info به همراه تمام اطلاعات اعتبارسنجی آن unload میشوند. به همین ترتیب زمانیکه کاربر درخواست نمایش برگهی ویرایش اطلاعات را میکند، قالب edit tags و اطلاعات اعتبارسنجی آن unload میشوند. به این معنا که در یک router-outlet در هر زمان تنها یک فرم، به همراه اطلاعات اعتبارسنجی آن در دسترس هستند.
راه حلهای ممکن:
الف) بدنهی اصلی فرم را در کامپوننت والد قرار دهیم و سپس هر کدام از فرزندان، المانهای فرمهای مرتبط را ارائه دهند. این روش کار نمیکند چون Angular المانهای فرمهای قرار گرفتهی درون router-outlet را شناسایی نمیکند.
ب) قرار دادن فرمها، به صورت مجزا در هر کامپوننت فرزند (مانند روش فعلی) و سپس اعتبارسنجی دستی در کامپوننت والد.
تغییرات مورد نیاز کامپوننت ProductEditComponent را جهت افزودن اعتبارسنجی فرمهای فرزند آنرا در اینجا ملاحظه میکنید:
export class ProductEditComponent implements OnInit { private dataIsValid: { [key: string]: boolean } = {}; isValid(path: string): boolean { this.validate(); if (path) { return this.dataIsValid[path]; } return (this.dataIsValid && Object.keys(this.dataIsValid).every(d => this.dataIsValid[d] === true)); } saveProduct(): void { if (this.isValid(null)) { this.productService.saveProduct(this.product) .subscribe( () => this.onSaveComplete(`${this.product.productName} was saved`), (error: any) => this.errorMessage = <any>error ); } else { this.errorMessage = 'Please correct the validation errors.'; } } validate(): void { // Clear the validation object this.dataIsValid = {}; // 'info' tab if (this.product.productName && this.product.productName.length >= 3 && this.product.productCode) { this.dataIsValid['info'] = true; } else { this.dataIsValid['info'] = false; } // 'tags' tab if (this.product.category && this.product.category.length >= 3) { this.dataIsValid['tags'] = true; } else { this.dataIsValid['tags'] = false; } } }
- سپس متد validate اضافه شدهاست تا کار اعتبارسنجی را انجام دهد. در اینجا از خود شیء this.product که بین دو برگه به اشتراک گذاشته شدهاست برای انجام اعتبارسنجی استفاده میکنیم. از این جهت که برگهها نیز با استفاده از this.route.parent.data، دقیقا به همین وهله دسترسی دارند. بنابراین هرتغییری که در برگهها بر روی این وهله اعمال شود، به کامپوننت والد نیز منعکس میشود.
- متد isValid، مسیر هر برگه را دریافت میکند و سپس به متغیر dataIsValid مراجعه کرده و وضعیت آن برگه را باز میگرداند. اگر path در اینجا قید نشود، وضعیت تمام برگهها بررسی میشوند؛ مانند if (this.isValid(null)) در متد ذخیره سازی اطلاعات.
- در آخر در فایل product-edit.component.html، وضعیت فعال و غیرفعال دکمهی ثبت را نیز به این متد متصل میکنیم:
<button class="btn btn-primary" type="button" style="width:80px;margin-right:10px" [disabled]="!isValid()" (click)="saveProduct()"> Save </button>
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: angular-routing-lab-04.zip
برای اجرای آن فرض بر این است که پیشتر Angular CLI را نصب کردهاید. سپس از طریق خط فرمان به ریشهی پروژه وارد شده و دستور npm install را صادر کنید تا وابستگیهای آن دریافت و نصب شوند. در آخر با اجرای دستور ng s -o برنامه ساخته شده و در مرورگر پیش فرض سیستم نمایش داده خواهد شد.
// student-model.ts export interface Student { id: number; name: string; }
// app.component.ts public model: Student; ngOnInit(): void { this.setDefaultValueForModel(); } saveForm(form: NgForm, evetn: Event) { evetn.preventDefault(); if (form.valid) { alert('everything is ok'); } } setDefaultValueForModel() { this.model = { id: 1, name: '' }; }
<form #form="ngForm" novalidate (submit)="saveForm(form,$event)"> <div> <label>Name</label> <input type="text" required name="name" autocomplete="off" [(ngModel)]="model.name" #name="ngModel"> <p [hidden]="name.valid || (name.pristine && !form.submitted)"> Name is required and should be minimum 4 characters. </p> </div> <div> <input type="submit" value="submit"> </div> </form>
غنی سازی کامپایلر C# 9.0 با افزونهها
<ItemGroup Condition="'$(Configuration)' == 'Debug'"> </ItemGroup>