Taylor Mullen shows us how to create custom Tag Helpers. The TagHelper that was added in the show was the Markdown TagHelper. It enables you to write Markdown in your Views.
Complete Docker Course - From BEGINNER to PRO! (Learn Containers)
Learn Docker and containers to improve your software systems! 🐳 📦
This course covers everything from getting started all the way through building a containerized web application and deploying it to the cloud!
Timestamps:
00:00 - Introduction
04:40 - History and motivation
30:27 - Technology overview
40:30 - Installation and set up
47:15 - Using 3rd party container images
48:06 - Understanding container data and docker volumes
1:13:00 - Demo application
1:28:37 - Building container images
2:23:46 - Container registries
2:33:45 - Running containers
3:02:36 - Container security
3:06:58 - Interacting with Docker objects
3:18:36 - Development workflow
3:52:05 - Ephemeral environments with Shipyard
4:07:17 - Deploying containers
4:42:59 - Final wrap up
NOTE: This popular course was recently updated with all new videos and content. Check it out!
01 | IntroductionGet an introduction from Bob, as he kicks off the course, sets expectations, and gives you a little guidance for the road ahead.
02 | Setting Up the Development Environment
03 | Basic JavaScript Syntax
04 | Variables
05 | Data Types
06 | Type Coercion and Conversion
07 | Expressions and Operators
08 | Arrays
09 | Function Declaration
10 | Function Expressions
11 | Decision Statements
12 | Iteration Statements
13 | Basics of Scope
14 | Returning Functions from Functions
15 | Object Literals
16 | Module Pattern and Revealing Module Pattern
17 | Closures
18 | this Keyword
19 | Destructuring
20 | String Template Literals
21 | Regular Expressions
22 | Built-In Natives
23 | Constructor Function Calls with the new Keyword
24 | Objects and the Prototype Chain
25 | JavaScript Classes
26 | Arrow Functions
27 | Truthy and Falsy Values
28 | null Type
29 | Date Objects
30 | String Methods
31 | Array Methods
32 | Error Handling with Try Catch
33 | Understanding the Document Object Model
34 | Working with DOM Nodes
35 | Course Conclusion
وبسایت رسمی زبان جدید. عمدتا یک بهبود برای PHP است.هستند کسانی که چرخ را دوباره اختراع میکنند. 
ChromiumHtmlToPdf is a 100% managed C# .NETStandard 2.0 library and .NET Core 3.1 console application (that also works on Linux and macOS) that can be used to convert HTML to PDF format with the use of Google Chromemium (Google Chrome and Microsoft Edge browser)
provide information about data stored in the table at any point in time rather than only the data that is correct at the current moment in time. Temporal is a database feature that was introduced in ANSI SQL 2011 and is now supported in SQL Server 2016 Community Technology Preview 2 (CTP2).
Azure
DocumentDB is a NoSQL document database service designed from the
ground up to natively support JSON and JavaScript directly inside the
database engine. It’s the right solution for applications that run in
the cloud when predictable throughput, low latency, and flexible query
are key. Microsoft consumer applications like MSN use DocumentDB in
production to support millions of users.
- VS2019 Preview 4 broke conditional compilation symbols in C#
- API has been deprecated
- Android debugging not working in latest release 16.4 "Debuggee returned error code INVALID_ARGUMENT"
- Fixed a frequent UI delay that can occur while using the editor.
- Fixed a crash when an attribute constructor is decorated with itself and Nullable Reference Types is enabled while using C#.
- Fixed an issue that resulted in Visual Studio failing to start or crashing on C# solution load on certain Virtual Machine setups.
- Fixed a bug where user defined conditional compliation symbols are lost when the build properties page is reopened.
در بخش اول، کارهایی که انجام دادیم به طور خلاصه عبارت بودند از:
1- حذف کاربرانی که نام کاربری و ایمیل تکراری داشتند
2- تغییر نام فیلد Password به PasswordHash در جدول User
سیستم مدیریت محتوای IRIS، برای استفاده از Entity Framework، از الگوی واحد کار (Unit Of Work) و تزریق وابستگی استفاده کرده است و اگر با نحوه‌ی پیاده سازی این الگو‌ها آشنا نیستید، خواندن مقاله EF Code First #12 را به شما توصیه می‌کنم.
برای استفاده از ASP.NET Identity نیز باید از الگوی واحد کار استفاده کرد و برای این کار، ما از مقاله اعمال تزریق وابستگی‌ها به مثال رسمی ASP.NET Identity استفاده خواهیم کرد.
نکته مهم: در ادامه اساس کار ما بر پایه‌ی مقاله اعمال تزریق وابستگی‌ها به مثال رسمی ASP.NET Identity است و چیزی که بیشتر برای ما اهمیت دارد کدهای نهایی آن هست؛ پس حتما به مخزن کد آن مراجعه کرده و کدهای آن را دریافت کنید.
تغییر نام کلاس User به ApplicationUser
اگر به کدهای مثال رسمی ASP.NET Identity نگاهی بیندازید، می‌بینید که کلاس مربوط به جدول کاربران ApplicationUser نام دارد، ولی در سیستم IRIS نام آن User است. بهتر است که ما هم نام کلاس خود را از User به ApplicationUser تغییر دهیم چرا که مزایای زیر را به دنبال دارد:
1- به راحتی می‌توان کدهای مورد نیاز را از مثال Identity کپی کرد.
2- در سیستم Iris، بین کلاس User متعلق به پروژه خودمان و User مربوط به HttpContext تداخل رخ می‌داد که با تغییر نام کلاس User دیگر این مشکل را نخواهیم داشت.
برای این کار وارد پروژه Iris.DomainClasses شده و نام کلاس User را به ApplicationUser تغییر دهید. دقت کنید که این تغییر نام را از طریق Solution Explorer انجام دهید و نه از طریق کدهای آن. پس از این تغییر ویژوال استودیو می‌پرسد که آیا نام این کلاس را هم در کل پروژه تغییر دهد که شما آن را تایید کنید.
برای آن که نام جدول Users در دیتابیس تغییری نکند، وارد پوشه‌ی Entity Configuration شده و کلاس UserConfig را گشوده و در سازنده‌ی آن کد زیر را اضافه کنید:
ToTable("Users"); نصب ASP.NET Identity
برای نصب ASP.NET Identity دستور زیر را در کنسول Nuget وارد کنید:
Get-Project Iris.DomainClasses, Iris.Datalayer, Iris.Servicelayer, Iris.Web | Install-Package Microsoft.AspNet.Identity.EntityFramework
از پروژه AspNetIdentityDependencyInjectionSample.DomainClasses کلاس‌های CustomUserRole، CustomUserLogin، CustomUserClaim و CustomRole را به پروژه Iris.DomainClasses منتقل کنید. تنها تغییری که در این کلاس‌ها باید انجام دهید، اصلاح namespace آنهاست.
همچنین بهتر است که به کلاس CustomRole، یک property به نام Description اضافه کنید تا توضیحات فارسی نقش مورد نظر را هم بتوان ذخیره کرد:
همچنین بهتر است که به کلاس CustomRole، یک property به نام Description اضافه کنید تا توضیحات فارسی نقش مورد نظر را هم بتوان ذخیره کرد:
public class CustomRole : IdentityRole<int, CustomUserRole>
{
public CustomRole() { }
public CustomRole(string name) { Name = name; }
public string Description { get; set; }
} نکته: پیشنهاد می‌کنم که اگر می‌خواهید مثلا نام CustomRole را به IrisRole تغییر دهید، این کار را از طریق find and replace انجام ندهید. با همین نام‌های پیش فرض کار را تکمیل کنید و سپس از طریق خود ویژوال استودیو نام کلاس را تغییر دهید تا ویژوال استودیو به نحو بهتری این نام‌ها را در سرتاسر پروژه تغییر دهد.
سپس کلاس ApplicationUser پروژه IRIS را باز کرده و تعریف آن را به شکل زیر تغییر دهید:
public class ApplicationUser : IdentityUser<int, CustomUserLogin, CustomUserRole, CustomUserClaim>
اکنون می‌توانید propertyهای Id، UserName، PasswordHash و Email را حذف کنید؛ چرا که در کلاس پایه IdentityUser تعریف شده اند.
تغییرات DataLayer
وارد Iris.DataLayer شده و کلاس IrisDbContext را به شکل زیر ویرایش کنید:
public class IrisDbContext : IdentityDbContext<ApplicationUser, CustomRole, int, CustomUserLogin, CustomUserRole, CustomUserClaim>,
IUnitOfWork اکنون می‌توانید property زیر را نیز حذف کنید چرا که در کلاس پایه تعریف شده است:
public DbSet<ApplicationUser> Users { get; set; } نکته مهم: حتما برای کلاس IrisDbContext سازنده ای تعریف کنید که صراحتا نام رشته اتصالی را ذکر کرده باشد، اگر این کار را انجام ندهید با خطاهای عجیب غریبی روبرو می‌شوید.
public IrisDbContext()
: base("IrisDbContext")
{
} همچنین درون متد OnModelCreating کدهای زیر را پس از فراخوانی متد (base.OnModelCreating(modelBuilder جهت تعیین نام جداول دیتابیس بنویسید:
modelBuilder.Entity<CustomRole>().ToTable("AspRoles");
modelBuilder.Entity<CustomUserClaim>().ToTable("UserClaims");
modelBuilder.Entity<CustomUserRole>().ToTable("UserRoles");
modelBuilder.Entity<CustomUserLogin>().ToTable("UserLogins"); از این جهت نام جدول CustomRole را در دیتابیس AspRoles انتخاب کردم تا با نام جدول Roles نقش‌های کنونی سیستم Iris تداخلی پیش نیاید.
اکنون دستور زیر را در کنسول Nuget وارد کنید تا کدهای مورد نیاز برای مهاجرت تولید شوند:
Add-Migration UpdateDatabaseToAspIdentity
public partial class UpdateDatabaseToAspIdentity : DbMigration
{
public override void Up()
{
CreateTable(
"dbo.UserClaims",
c => new
{
Id = c.Int(nullable: false, identity: true),
UserId = c.Int(nullable: false),
ClaimType = c.String(),
ClaimValue = c.String(),
ApplicationUser_Id = c.Int(),
})
.PrimaryKey(t => t.Id)
.ForeignKey("dbo.Users", t => t.ApplicationUser_Id)
.Index(t => t.ApplicationUser_Id);
CreateTable(
"dbo.UserLogins",
c => new
{
LoginProvider = c.String(nullable: false, maxLength: 128),
ProviderKey = c.String(nullable: false, maxLength: 128),
UserId = c.Int(nullable: false),
ApplicationUser_Id = c.Int(),
})
.PrimaryKey(t => new { t.LoginProvider, t.ProviderKey, t.UserId })
.ForeignKey("dbo.Users", t => t.ApplicationUser_Id)
.Index(t => t.ApplicationUser_Id);
CreateTable(
"dbo.UserRoles",
c => new
{
UserId = c.Int(nullable: false),
RoleId = c.Int(nullable: false),
ApplicationUser_Id = c.Int(),
})
.PrimaryKey(t => new { t.UserId, t.RoleId })
.ForeignKey("dbo.Users", t => t.ApplicationUser_Id)
.ForeignKey("dbo.AspRoles", t => t.RoleId, cascadeDelete: true)
.Index(t => t.RoleId)
.Index(t => t.ApplicationUser_Id);
CreateTable(
"dbo.AspRoles",
c => new
{
Id = c.Int(nullable: false, identity: true),
Description = c.String(),
Name = c.String(nullable: false, maxLength: 256),
})
.PrimaryKey(t => t.Id)
.Index(t => t.Name, unique: true, name: "RoleNameIndex");
AddColumn("dbo.Users", "EmailConfirmed", c => c.Boolean(nullable: false));
AddColumn("dbo.Users", "SecurityStamp", c => c.String());
AddColumn("dbo.Users", "PhoneNumber", c => c.String());
AddColumn("dbo.Users", "PhoneNumberConfirmed", c => c.Boolean(nullable: false));
AddColumn("dbo.Users", "TwoFactorEnabled", c => c.Boolean(nullable: false));
AddColumn("dbo.Users", "LockoutEndDateUtc", c => c.DateTime());
AddColumn("dbo.Users", "LockoutEnabled", c => c.Boolean(nullable: false));
AddColumn("dbo.Users", "AccessFailedCount", c => c.Int(nullable: false));
}
public override void Down()
{
DropForeignKey("dbo.UserRoles", "RoleId", "dbo.AspRoles");
DropForeignKey("dbo.UserRoles", "ApplicationUser_Id", "dbo.Users");
DropForeignKey("dbo.UserLogins", "ApplicationUser_Id", "dbo.Users");
DropForeignKey("dbo.UserClaims", "ApplicationUser_Id", "dbo.Users");
DropIndex("dbo.AspRoles", "RoleNameIndex");
DropIndex("dbo.UserRoles", new[] { "ApplicationUser_Id" });
DropIndex("dbo.UserRoles", new[] { "RoleId" });
DropIndex("dbo.UserLogins", new[] { "ApplicationUser_Id" });
DropIndex("dbo.UserClaims", new[] { "ApplicationUser_Id" });
DropColumn("dbo.Users", "AccessFailedCount");
DropColumn("dbo.Users", "LockoutEnabled");
DropColumn("dbo.Users", "LockoutEndDateUtc");
DropColumn("dbo.Users", "TwoFactorEnabled");
DropColumn("dbo.Users", "PhoneNumberConfirmed");
DropColumn("dbo.Users", "PhoneNumber");
DropColumn("dbo.Users", "SecurityStamp");
DropColumn("dbo.Users", "EmailConfirmed");
DropTable("dbo.AspRoles");
DropTable("dbo.UserRoles");
DropTable("dbo.UserLogins");
DropTable("dbo.UserClaims");
}
} بهتر است که در کدهای تولیدی فوق، اندکی متد Up را با کد زیر تغییر دهید:
AddColumn("dbo.Users", "EmailConfirmed", c => c.Boolean(nullable: false, defaultValue:true)); در نهایت برای اعمال تغییرات بر روی دیتابیس دستور زیر را در کنسول Nuget وارد کنید:
Update-Database
تغییرات ServiceLayer
ابتدا دستور زیر را در کنسول Nuget وارد کنید:
Get-Project Iris.Servicelayer, Iris.Web | Install-Package Microsoft.AspNet.Identity.Owin
سپس از فولدر Contracts پروژه AspNetIdentityDependencyInjectionSample.ServiceLayer فایل‌های IApplicationRoleManager، IApplicationSignInManager، IApplicationUserManager، ICustomRoleStore و ICustomUserStore را در فولدر Interfaces پروژه Iris.ServiceLayer کپی کنید. تنها کاری هم که نیاز هست انجام بدهید اصلاح namespace هاست.
باز از پروژه AspNetIdentityDependencyInjectionSample.ServiceLayer کلاس‌های ApplicationRoleManager، ApplicationSignInManager، ApplicationUserManager، CustomRoleStore، CustomUserStore، EmailService و SmsService را به پوشه EFServcies پروژه‌ی Iris.ServiceLayer کپی کنید.
نکته: پیشنهاد می‌کنم که EmailService را به IdentityEmailService تغییر نام دهید چرا که در حال حاضر سیستم Iris دارای کلاسی به نامی EmailService هست.
تنظیمات StructureMap برای تزریق وابستگی ها
پروژه Iris.Web را باز کرده، به فولدر DependencyResolution بروید و به کلاس IoC کدهای زیر را اضافه کنید:
x.For<IIdentity>().Use(() => (HttpContext.Current != null && HttpContext.Current.User != null) ? HttpContext.Current.User.Identity : null);
x.For<IUnitOfWork>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<IrisDbContext>();
x.For<IrisDbContext>().HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use(context => (IrisDbContext)context.GetInstance<IUnitOfWork>());
x.For<DbContext>().HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use(context => (IrisDbContext)context.GetInstance<IUnitOfWork>());
x.For<IUserStore<ApplicationUser, int>>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<CustomUserStore>();
x.For<IRoleStore<CustomRole, int>>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<RoleStore<CustomRole, int, CustomUserRole>>();
x.For<IAuthenticationManager>()
.Use(() => HttpContext.Current.GetOwinContext().Authentication);
x.For<IApplicationSignInManager>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<ApplicationSignInManager>();
x.For<IApplicationRoleManager>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<ApplicationRoleManager>();
// map same interface to different concrete classes
x.For<IIdentityMessageService>().Use<SmsService>();
x.For<IIdentityMessageService>().Use<IdentityEmailService>();
x.For<IApplicationUserManager>().HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<ApplicationUserManager>()
.Ctor<IIdentityMessageService>("smsService").Is<SmsService>()
.Ctor<IIdentityMessageService>("emailService").Is<IdentityEmailService>()
.Setter<IIdentityMessageService>(userManager => userManager.SmsService).Is<SmsService>()
.Setter<IIdentityMessageService>(userManager => userManager.EmailService).Is<IdentityEmailService>();
x.For<ApplicationUserManager>().HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use(context => (ApplicationUserManager)context.GetInstance<IApplicationUserManager>());
x.For<ICustomRoleStore>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<CustomRoleStore>();
x.For<ICustomUserStore>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<CustomUserStore>(); اگر ()HttpContext.Current.GetOwinContext شناسایی نمی‌شود دلیلش این است که متد GetOwinContext یک متد الحاقی است که برای استفاده از آن باید پکیج نیوگت زیر را نصب کنید:
Install-Package Microsoft.Owin.Host.SystemWeb
تغییرات Iris.Web
در ریشه پروژه‌ی Iris.Web یک کلاس به نام Startup بسازید و کدهای زیر را در آن بنویسید:
using System;
using Iris.Servicelayer.Interfaces;
using Microsoft.AspNet.Identity;
using Microsoft.Owin;
using Microsoft.Owin.Security.Cookies;
using Microsoft.Owin.Security.DataProtection;
using Owin;
using StructureMap;
namespace Iris.Web
{
public class Startup
{
public void Configuration(IAppBuilder app)
{
configureAuth(app);
}
private static void configureAuth(IAppBuilder app)
{
ObjectFactory.Container.Configure(config =>
{
config.For<IDataProtectionProvider>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use(() => app.GetDataProtectionProvider());
});
//ObjectFactory.Container.GetInstance<IApplicationUserManager>().SeedDatabase();
// Enable the application to use a cookie to store information for the signed in user
// and to use a cookie to temporarily store information about a user logging in with a third party login provider
// Configure the sign in cookie
app.UseCookieAuthentication(new CookieAuthenticationOptions
{
AuthenticationType = DefaultAuthenticationTypes.ApplicationCookie,
LoginPath = new PathString("/Account/Login"),
Provider = new CookieAuthenticationProvider
{
// Enables the application to validate the security stamp when the user logs in.
// This is a security feature which is used when you change a password or add an external login to your account.
OnValidateIdentity = ObjectFactory.Container.GetInstance<IApplicationUserManager>().OnValidateIdentity()
}
});
app.UseExternalSignInCookie(DefaultAuthenticationTypes.ExternalCookie);
// Enables the application to temporarily store user information when they are verifying the second factor in the two-factor authentication process.
app.UseTwoFactorSignInCookie(DefaultAuthenticationTypes.TwoFactorCookie, TimeSpan.FromMinutes(5));
// Enables the application to remember the second login verification factor such as phone or email.
// Once you check this option, your second step of verification during the login process will be remembered on the device where you logged in from.
// This is similar to the RememberMe option when you log in.
app.UseTwoFactorRememberBrowserCookie(DefaultAuthenticationTypes.TwoFactorRememberBrowserCookie);
app.CreatePerOwinContext(
() => ObjectFactory.Container.GetInstance<IApplicationUserManager>());
// Uncomment the following lines to enable logging in with third party login providers
//app.UseMicrosoftAccountAuthentication(
// clientId: "",
// clientSecret: "");
//app.UseTwitterAuthentication(
// consumerKey: "",
// consumerSecret: "");
//app.UseFacebookAuthentication(
// appId: "",
// appSecret: "");
//app.UseGoogleAuthentication(
// clientId: "",
// clientSecret: "");
}
}
} تا به این جای کار اگر پروژه را اجرا کنید نباید هیچ مشکلی مشاهده کنید. در بخش بعدی کدهای مربوط به کنترلر‌های ورود، ثبت نام، فراموشی کلمه عبور و ... را با سیستم Identity پیاده سازی می‌کنیم.
This article will show you how to build your Web API with the new ASP.NET Core 3.0 and how to integrate with Auth0 in order to secure them. Following the steps described in this tutorial, you will end up building a simple Web API project
