.NET Tips | جستجوها: نتایج مشابه «بهبود جایگاه #C در بین بهترین زبان‌های فراگیری شده»، صفحه: ۹۰

اشتراک‌ها

ReSharper 2024.2 منتشر شد

ReSharper 2024.2 and the latest versions of other JetBrains .NET tools have just been released. This release brings support for the .NET 9 Preview SDK, new C# and C++ features, localization updates, AI Assistant enhancements, and much more.

‫۲ ماه قبل، جمعه ۲۶ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۳۶

سعد

اشتراک‌ها

بررسی چند ریسمانی در #C

Can database-style sharding improve the performance of a multi-threaded C# application? This tutorial talks about the performance bottlenecks in sophisticated C# concurrency operations and how sharding can solve these issues.

‫۶ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۱ شهریور ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۳۵

وحید نصیری

اشتراک‌ها

مجموعه‌ی مهندسی معکوس برای همه!

This comprehensive set of reverse engineering tutorials covers x86, x64 as well as 32-bit ARM and 64-bit architectures. If you're a newbie looking to learn reversing, or just someone looking to revise on some concepts, you're at the right place. As a beginner, these tutorials will carry you from nothing upto the mid-basics of reverse engineering, a skill that everyone within the realm of cyber-security should possess. If you're here just to refresh some concepts, you can conveniently use the side bar to take a look at the sections that has been covered so far.

‫۲ ماه قبل، دوشنبه ۸ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۳۶

وحید نصیری

اشتراک‌ها

چرا SQL در حال شکست NoSQL است؟

SQL is back. Not just because writing glue code to kludge together NoSQL tools is annoying. Not just because retraining workforces to learn a myriad of new languages is hard. Not just because standards can be a good thing.

But also because the world is filled with data. It surrounds us, binds us. At first, we relied on our human senses and sensory nervous systems to process it. Now our software and hardware systems are also getting smart enough to help us. And as we collect more and more data to make better sense of our world, the complexity of our systems to store, process, analyze, and visualize that data will only continue to grow as well.

‫۷ سال قبل، دوشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۴۳

عبدالواحد همایون

اشتراک‌ها

راهنمای قدم به قدم و ایجاد Monorepo برای React Native با استفاده از Nx

Do you want to have both mobile and web apps in the same repo? Do you wish that you could share code between mobile and web apps? This blog post shows you how to create a React Native mobile app and a React web app in the same repo with shared libraries using Nx

‫۲ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۰۶

وحید نصیری

اشتراک‌ها

بررسی Columnstore Indexes

Columnstore indexes were first introduced in SQL Server 2012. They are a new way to store the data from a table that improves the performance of certain query types by at least ten times. They are especially helpful with fact tables in data warehouses.

‫۵ سال و ۲ ماه قبل، سه‌شنبه ۱ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۱۰

وحید نصیری

مطالب

React 16x - قسمت 2 - بررسی پیشنیازهای جاوا اسکریپتی - بخش 1

برای کار با React، نیاز است با ES6 آشنایی داشته باشید که در این سایت، یک سری کامل بررسی مقدمات آن‌را پیشتر مرور کرده‌ایم. علاوه بر توصیه‌ی مطالعه‌ی این سری (اینکار الزامی است)، در این قسمت خلاصه‌ی بسیار سریع و کاربردی آن‌را که بیشتر در برنامه‌های مبتنی بر React مورد استفاده قرار می‌گیرند، با هم مرور خواهیم کرد. در قسمت‌های بعدی، اهمیت ذکر این خلاصه بیشتر مشخص می‌شود.

برای بررسی ویژگی‌های جاوا اسکریپت مدرن، یک پروژه‌ی جدید React را ایجاد می‌کنیم.

> create-react-app sample-02
> cd sample-02
> npm start

سپس تمام کدهای داخل index.js را نیز حذف می‌کنیم. اکنون تمام کدهای خالص جاوا اسکریپتی خود را داخل این فایل خواهیم نوشت.
به علاوه چون در این قسمت خروجی UI نخواهیم داشت، تمام خروجی را در کنسول developer tools مرورگر خود می‌توانید مشاهده کنید (فشردن دکمه‌ی F12).

var، let و const

در اکثر زبان‌های برنامه نویسی، متغیرها در محدوده‌ی دید قطعه کدی که تعریف شده‌اند (scope)، قابل دسترسی هستند. برای نمونه محتوای فایل index.js پروژه را به صورت زیر تغییر داده و با فرض اجرای دستور npm start، خروجی آن‌را می‌توان در کنسول مرورگر مشاهده کرد.

function sayHello() {
  for (var i = 0; i < 5; i++) {
    console.log(i);
  }
  console.log(i);
}

sayHello();

در این مثال متغیر i، مخصوص قطعه کد حلقه، تعریف شده‌است. بنابراین به ظاهر نباید خارج از این حلقه نیز قابل دسترسی باشد. اما خروجی آن به صورت زیر است:

در آخرین پیمایش حلقه، i مساوی 5 شده و از حلقه خارج می‌شود. اما چون در اینجا برای تعریف متغیر از واژه‌ی کلیدی var استفاده شده‌است، محدوده‌ی دید آن به کل تابعی که در آن تعریف شده‌است، بسط پیدا می‌کند. به همین جهت در این خروجی، عدد 5 را نیز مشاهده می‌کند که حاصل دسترسی به i، خارج از حلقه‌است.
برای یک دست سازی این رفتار با سایر زبان‌های برنامه نویسی، در ES6، واژه‌ی کلیدی جدیدی به نام let تعریف شده‌است که میدان دید متغیر را به قطعه کدی که در آن تعریف شده‌است، محدود می‌کند. اکنون اگر در حلقه‌ی فوق بجای var از let استفاده شود، یک چنین خطایی در مرورگر ظاهر خواهد شد که عنوان می‌کند، i استفاده شده‌ی در خارج از حلقه، تعریف نشده‌است.

./src/index.js
  Line 14:15:  'i' is not defined  no-undef

Search for the keywords to learn more about each error.

علاوه بر let، واژه‌ی کلیدی جدید const نیز به ES6 اضافه شده‌است که از آن برای تعریف ثوابت استفاده می‌شود. constها نیز همانند let، میدان دید محدود شده‌ای به قطعه کد تعریف شده‌ی در آن دارند؛ اما قابلیت انتساب مجدد را ندارند:

 const x = 1;
x = 2; // Attempting to override 'x' which is a constant.

اگر یک چنین قطعه کدی را اجرا کنیم، خطای x is const را در مرورگر می‌توان مشاهده کرد.

به صورت خلاصه از این پس واژه‌ی کلیدی var را فراموش کنید. همیشه با const جهت تعریف متغیرها شروع کنید. اگر به خطا برخوردید و نیاز به انتساب مجدد وجود داشت، آن‌را به let تغییر دهید. بنابراین استفاده از const همیشه نسبت به let ارجحیت دارد.

اشیاء در جاوا اسکریپت

اشیاء در جاوا اسکریپت به صورت مجموعه‌ای از key/value‌ها تعریف می‌شوند:

const person = {
  name: "User 1",
  walk: function() {}, // method
  talk() {} // concise method
};

در اینجا امکان تعریف یک تابع نیز وجود دارد که چون درون یک شیء قرار می‌گیرد، اینبار «متد» نامیده می‌شود. همچنین در ES6 می‌توان این متدها را به صورت معمولی، مانند متد talk نیز تعریف کرد که به آن‌ها concise method می‌گویند. بنابراین نحوه‌ی تعریف فوق را به نحو زیر نیز می‌توان خلاصه کرد:

const person = {
  name: "User 1",
  walk() {},
  talk() {}
};

پس از تعریف این شیء، روش دسترسی به اجزای آن به صورت زیر است:

person.talk();
person.name = "User 3";
person["name"] = "User 2";

به دو مورد اول، روش dot notation می‌گویند که از همان ابتدا دقیقا مشخص است کدامیک از خواص و متدهای شیء تعریف شده، مورد استفاده قرار می‌گیرند.
مورد آخر همان روش استفاده از key/valueها است که اساس اشیاء جاوا اسکریپتی را تشکیل می‌دهد. البته از این روش فقط زمانی استفاده کنید که قرار است یکسری کار پویا صورت گیرند (مقدار key به صورت متغیر دریافت شود) و از ابتدا مشخص نیست که کدام خاصیت یا متد قرار است تعریف و استفاده شود:

const targetMember = "name";
person[targetMember] = "User 2";

واژه‌ی کلیدی this در جاوا اسکریپت

از واژه‌ی کلیدی this، در قسمت‌های بعدی زیاد استفاده خواهیم کرد. به همین جهت نیاز است تفاوت‌های اساسی آن‌را با سایر زبان‌های برنامه نویسی بررسی کنیم.
همان شیء person را که پیشتر تعریف کردیم درنظر بگیرید. در متد walk آن، مقدار this را لاگ می‌کنیم:

const person = {
  name: "User 1",
  walk() {
    console.log(this);
  },
  talk() {}
};

person.walk();

خروجی این قطعه، به صورت زیر است:

شیء this در جاوا اسکریپت، همانند سایر زبان‌های برنامه نویسی مانند سی‌شارپ و یا جاوا رفتار نمی‌کند. در سایر زبان‌های نامبرده شده، this همواره ارجاعی را به وهله‌ای از شیء جاری، باز می‌گرداند؛ دقیقا همانند تصویری که در بالا مشاهده می‌کنید. در اینجا نیز this جاوا اسکریپتی لاگ شده، ارجاعی را به وهله‌ی جاری شیء person، بازگشت داده‌است. اما مشکل اینجا است که this در جاوا اسکریپت، همیشه به این صورت رفتار نمی‌کند!
برای نمونه در ادامه یک ثابت را به نام walk تعریف کرده و آن‌را به person.walk مقدار دهی می‌کنیم:

const walk = person.walk;
console.log(walk);

دقت داشته باشید که در اینجا از () استفاده نشده‌است (متد walk اجرا نشده‌است). یعنی صرفا «ارجاعی» از متد walk شیء person را به ثابت walk نسبت داده‌ایم. بنابراین اکنون ثابت walk نیز یک function است که حاصل console.log آن به صورت زیر است:

سؤال: اکنون اگر این function را با فراخوانی ()walk اجرا کنیم، چه خروجی را می‌توان مشاهده کرد؟

اینبار this لاگ شده، به شیء person اشاره نمی‌کند و شیء استاندارد window مرورگر را بازگشت داده‌است!
اگر یک function به صورت متدی از یک شیء فراخوانی شود، مقدار this همواره اشاره‌گری به وهله‌ای از آن شیء خواهد بود. اما اگر این تابع به صورت متکی به خود و به صورت یک function و نه متد یک شیء، فراخوانی شود، اینبار this، شیء سراسری جاوا اسکریپت یا همان شیء window را بازگشت می‌دهد.

یک نکته: اگر strict mode جاوا اسکریپت را در پروژه‌ی جاری فعال کنیم، بجای شیء window، مقدار undefined را در خروجی فوق شاهد خواهیم بود.

اتصال مجدد this به شیء اصلی در جاوا اسکریپت

تا اینجا دریافتیم که اگر یک function را به صورت متکی به خود و نه جزئی از یک شیء فراخوانی کنیم، شیء this در این حالت به شیء window سراسری مرورگر اشاره می‌کند و اگر strict mode فعال باشد، فقط undefined را بازگشت می‌هد. اکنون می‌خواهیم بررسی کنیم که چگونه می‌توان این مشکل را برطرف کرد؛ یعنی صرف‌نظر از نحوه‌ی فراخوانی متدها یا تابع‌ها، this همواره ارجاعی را به شیء person بازگشت دهد.
در جاوا اسکریپت، تابع‌ها نیز شیء هستند. برای مثال person.walk نوشته شده نیز یک شیء است. برای اثبات ساده‌ی آن فقط یک دات را پس از person.walk قرار دهید:

همانطور که مشاهده می‌کنید، شیء person.walk مانند تمام اشیاء دیگر جاوا اسکریپت، به همراه متد bind نیز هست. کار آن، انقیاد یک تابع، به یک شیء است. یعنی هرچیزی را که به عنوان آرگومان آن، به آن ارسال کنیم، به عنوان مقدار شیء this درنظر می‌گیرد:

const walk2 = person.walk.bind(person);
console.log(walk2);
walk2();

در اینجا متد bind، یک وهله‌ی جدید از person.walk را بازگشت می‌دهد که در آن شیء person را به عنوان شیء this، تنظیم کرده‌است. به همین جهت اینبار فراخوانی walk2 که به شیء person متصل شده‌است، به this صحیحی بجای window سراسری اشاره می‌کند. از این روش در برنامه‌های مبتنی بر React زیاد استفاده می‌شود.

Arrow functions

تابع زیر را درنظر بگیرید که به یک ثابت انتساب داده شده‌است:

const square = function(number) {
  return number * number;
};

در ES6، روش ساده‌تر و تمیزتری برای این نوع تعاریف، ذیل ویژگی جدید Arrow functions اضافه شده‌است. برای تبدیل قطعه کد فوق به یک arrow function، ابتدا واژه‌ی کلیدی function را حذف می‌کنیم. سپس بین پارامتر تابع و {}، یک علامت <= (که به آن fat arrow هم می‌گویند!) قرار می‌دهیم:

const square2 = (number) => {
  return number * number;
};

اگر مانند اینجا تنها یک تک پارامتر وجود داشته باشد، می‌توان پرانتزهای ذکر شده را نیز حذف کرد:

const square2 = number => {
  return number * number;
};

و اگر این متد پارامتری نداشت، از () استفاده می‌شود.
در ادامه اگر بدنه‌ی این تابع، فقط حاوی یک return بود، می‌توان آن‌را به صورت زیر نیز خلاصه کرد (در اینجا {} به همراه واژه‌ی کلیدی return حذف می‌شوند):

const square3 = number => number * number;
console.log(square3(5));

این یک سطر ساده شده، دقیقا معادل اولین const square ای است که نوشتیم. نحوه‌ی فراخوانی آن نیز مانند قبل است.

اکنون مثال مفید دیگری را در مورد Arrow functions بررسی می‌کنیم که بیشتر شبیه به عبارات LINQ در #C است:

const jobs = [
  { id: 1, isActive: true },
  { id: 2, isActive: true },
  { id: 3, isActive: true },
  { id: 4, isActive: true },
  { id: 5, isActive: false }
];

در اینجا آرایه‌ای از اشیاء job را مشاهده می‌کنید که مورد آخر آن، فعال نیست. اکنون می‌خواهیم لیست کارهای فعال را گزارشگیری کنیم:

var activeJobs = jobs.filter(function(job) {
  return job.isActive;
});

متد filter در جاوا اسکریپت، بر روی تک تک عناصر آرایه‌ی jobs حرکت می‌کند. سپس هر job را به پارامتر متد ارسالی آن که predicate نام دارد، جهت دریافت یک خروجی true و یا false، ارائه می‌دهد. اگر خروجی این متد true باشد، آن job انتخاب خواهد شد و در لیست نهایی گزارش، ظاهر می‌شود.
در ادامه می‌توان این تابع را توسط arrow functions به صورت ساده‌تر زیر نیز نوشت:

var activeJobs2 = jobs.filter(job => job.isActive);

ابتدا واژه‌ی کلیدی function را حذف می‌کنیم. سپس چون یک تک پارامتر را دریافت می‌کند، نیازی به ذکر پرانتزهای آن نیز نیست. در ادامه چون یک تک return را داریم، { return } را با یک <= جایگزین خواهیم کرد. در اینجا نیازی به ذکر سمی‌کالن انتهای return هم نیست. نوشتن یک چنین کدی تمیزتر و خواندن آن، ساده‌تر است.

ارتباط بین arrow functions و شیء this

نکته‌ی مهمی را که باید در مورد arrow functions دانست این است که شیء this را rebind نمی‌کنند (rebind: مقدار دهی مجدد؛ ریست کردن).
در مثال زیر، ابتدا شیء user با متد talk که در آن شیء this، لاگ شده، ایجاد شده و سپس این متد فراخوانی گردیده‌است:

const user = {
  name: "User 1",
  talk() {
    console.log(this);
  }
};
user.talk();

همانطور که انتظار می‌رود، this ای که در اینجا لاگ می‌شود، دقیقا ارجاعی را به وهله‌ی جاری شیء user دارد.
اکنون اگر متد لاگ کردن را داخل یک تایمر قرار دهیم چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

const user = {
  name: "User 1",
  talk() {
    setTimeout(function() {
      console.log(this);
    }, 1000);
  }
};
user.talk();

متد setTimeout، متدی را که به عنوان آرگومان اول آن دریافت کرده، پس از 1 ثانیه اجرا می‌کند.
در این حالت خروجی console.log، مجددا همان شیء سراسری window مرورگر است و دیگر به وهله‌ی جاری شیء user اشاره نمی‌کند. علت اینجا است که پارامتر اول متد setTimeout که یک callback function نام دارد، جزئی از هیچ شیءای نیست. بنابراین دیگر مانند فراخوانی متد ()user.talk در مثال قبلی کار نمی‌کند؛ چون متکی به خود است. هر زمان که یک متد متکی به خود غیر وابسته‌ی به یک شیء را اجرا کنیم، به صورت پیش‌فرض this آن، به شیء window مرورگر اشاره می‌کند.

سؤال: چگونه می‌توان درون یک callback function متکی به خود، به this همان شیء user جاری دسترسی یافت؟
یک روش حل این مساله، ذخیره this شیء user در یک متغیر و سپس ارسال آن به متد متکی به خود setTimeout است:

const user2 = {
  name: "User 2",
  talk() {
    var self = this;
    setTimeout(function() {
      console.log(self);
    }, 1000);
  }
};
user2.talk();

این روشی است که سال‌ها است وجود دارد؛ با ارائه‌ی arrow functions، دیگر نیازی به اینکار نیست و می‌توان از روش زیر استفاده کرد:

const user3 = {
  name: "User 3",
  talk() {
    setTimeout(() => console.log(this), 1000);
  }
};
user3.talk();

در اینجا callback function را تبدیل به یک arrow function کرده‌ایم و چون arrow functions شیء this را rebind نمی‌کنند، یعنی شیء this را به ارث می‌برند. بنابراین console.log مثال فوق، دقیقا به this شیء user اشاره می‌کند و دوباره آن‌را مقدار دهی مجدد نمی‌کند و از همان نمونه‌ی موجود قطعه کد تعریف شده، استفاده خواهد کرد.

کدهای کامل این قسمت را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: sample-02.zip

در قسمت بعد نیز بررسی پیشنیازهای جاوا اسکریپتی شروع به کار با React را ادامه خواهیم داد.

‫۴ سال و ۱۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۰۵

وحید نصیری

اشتراک‌ها

مایکروسافت برنده‌ی پروژه ۱۰ میلیارد دلاری سرویس‌های پردازش ابری پنتاگون

In the battle over cloud providers, the bid for the United States Department of Defense (DoD) Joint Enterprise Defense Infrastructure (JEDI) contract is a big deal. The DoD released on October 25, 2019 that they are awarding the JEDI contract worth up-to $10 Billion ($10,000,000,000) over the next 10 years to Microsoft. They have ultimately chosen Microsoft, and Microsoft Azure, as the cloud of choice to standardize on a single cloud vendor to build out their enterprise cloud.

‫۴ سال و ۱۱ ماه قبل، دوشنبه ۶ آبان ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۵۳

محمد جواد ابراهیمی

اشتراک‌ها

چگونه یک کد آنالیزر Roslyn بنویسیم؟

Roslyn analyzers inspect your code for style, quality, maintainability, design and other issues. Because they are powered by the .NET Compiler Platform, they can produce warnings in your code as you type even before you’ve finished the line. In other words, you don’t have to build your code to find out that you made a mistake. Analyzers can also surface an automatic code fix through the Visual Studio light bulb prompt that allows you to clean up your code immediately.

‫۴ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۱۴ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۴۳

وحید محمدطاهری

اشتراک‌ها

ReadyRoll محصول جدید شرکت Red-Gate

Develop and deploy databases in Visual Studio with migration scripts.

Want to work on databases in Visual Studio alongside your application? Feeling the pain of managing and deploying database changes manually? Then ReadyRoll's the tool for you.

It generates numerically ordered SQL migration scripts that sit inside your project and take your schema from one version to the next.

You can add them to version control, use them to build and release, and automate database and application deployments, all in one process.

‫۸ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۰۰