وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
ASP.NET MVC #8

معرفی HTML Helpers

یک HTML Helper تنها یک متد است که رشته‌ای را بر می‌گرداند و این رشته می‌تواند حاوی هر نوع محتوای دلخواهی باشد. برای مثال می‌توان از HTML Helpers برای رندر تگ‌های HTML، مانند img و input استفاده کرد. یا به کمک HTML Helpers می‌توان ساختارهای پیچیده‌تری مانند نمایش لیستی از اطلاعات دریافت شده از بانک اطلاعاتی را پیاده سازی کرد. به این ترتیب حجم کدهای تکراری تولید رابط کاربری در Viewهای برنامه‌های ASP.NET MVC به شدت کاهش خواهد یافت، به همراه قابلیت استفاده مجدد از متدهای الحاقی HTML Helpers در برنامه‌های دیگر.
HTML Helpers در ASP.NET MVC معادل کنترل‌های ASP.NET Web forms هستند اما نسبت به آن‌ها بسیار سبک‌تر می‌باشند؛ برای مثال به همراه ViewState و همچنین Event model نیستند.
ASP.NET MVC به همراه تعدادی متد HTML Helper توکار است و برای دسترسی به آن‌ها شیء Html که وهله‌ای از کلاس توکار HtmlHelper می‌باشد، در تمام Viewها قابل استفاده است.


نحوه ایجاد یک HTML Helper سفارشی

از دات نت سه و نیم به بعد امکان توسعه اشیاء توکار فریم ورک، به کمک متدهای الحاقی (extension methods) میسر شده است. برای نوشتن یک HTML Helper نیز باید همین شیوه عمل کرد و کلاس HtmlHelper را توسعه داد. در ادامه قصد داریم یک HTML Helper را جهت رندر تگ label در صفحه ایجاد کنیم. برای این منظور پوشه‌ی جدیدی به نام Helper را به پروژه اضافه نمائید (جهت نظم بیشتر). سپس کلاس زیر را به آن اضافه کنید:

using System;
using System.Web.Mvc;

namespace MvcApplication4.Helpers
{
    public static class LabelExtensions
    {
        public static string MyLabel(this HtmlHelper helper, string target, string text)
        {
            return string.Format("<label for='{0}'>{1}</label>", target, text);
        }
    }
}

همانطور که ملاحظه می‌کنید متد Label به شکل یک متد الحاقی توسعه دهنده کلاس HtmlHelper که تنها یک رشته را بر می‌گرداند، تعریف شده است. اکنون برای استفاده از این متد در View دلخواهی خواهیم داشت:

@using MvcApplication4.Helpers
@{
    ViewBag.Title = "Index";
}

<h2>Index</h2>

@Html.MyLabel("firstName", "First Name:")

ابتدا فضای نام مرتبط با متد الحاقی باید پیوست شود و سپس از طریق شیء Html می‌توان به این متد الحاقی دسترسی پیدا کرد. اگر برنامه را اجرا کنید، این خروجی را مشاهده خواهیم کرد. چرا؟

Index
<label for='firstName'>First Name:</label>

علت این است که Razor، اطلاعات را Html encoded به مرورگر تحویل می‌دهد. برای تغییر این رویه باید اندکی متد الحاقی تعریف شده را تغییر داد:

using System.Web.Mvc;

namespace MvcApplication4.Helpers
{
    public static class LabelExtensions
    {
        public static MvcHtmlString MyLabel(this HtmlHelper helper, string target, string text)
        {
            return MvcHtmlString.Create(string.Format("<label for='{0}'>{1}</label>", target, text));
        }
    }
}

تنها تغییر صورت گرفته، استفاده از MvcHtmlString بجای string معمولی است تا Razor آن‌را encode نکند.

تعریف HTML Helpers سفارشی به صورت عمومی:

می‌توان فضای نام MvcApplication4.Helpers این مثال را عمومی کرد. یعنی بجای اینکه بخواهیم در هر View  آن‌را ابتدا تعریف کنیم، یکبار آن‌را همانند تعاریف اصلی یک برنامه ASP.NET MVC، عمومی معرفی می‌کنیم. برای این منظور فایل web.config موجود در پوشه Views را باز کنید (و نه فایل web.config قرار گرفته در ریشه اصلی برنامه). سپس فضای نام مورد نظر را در قسمت namespaces صفحات اضافه نمائید:

<pages pageBaseType="System.Web.Mvc.WebViewPage">
      <namespaces>
        <add namespace="System.Web.Mvc" />
        <add namespace="System.Web.Mvc.Ajax" />
        <add namespace="System.Web.Mvc.Html" />
        <add namespace="System.Web.Routing" />
        <add namespace="MvcApplication4.Helpers"/>
      </namespaces>

به این ترتیب متدهای الحاقی تعریف شده در فضای نام MvcApplication4.Helpers،‌ در تمام Viewهای برنامه در دسترس خواهند بود.

استفاده از کلاس TagBuilder برای تولید HTML Helpers سفارشی:

using System.Web.Mvc;

namespace MvcApplication4.Helpers
{
    public static class LabelExtensions
    {
        public static MvcHtmlString MyNewLabel(this HtmlHelper helper, string target, string text)
        {
            var labelTag = new TagBuilder("label");
            labelTag.MergeAttribute("for", target);
            labelTag.InnerHtml = text;
            return MvcHtmlString.Create(labelTag.ToString());
        }
    }
}

در فضای نام System.Web.Mvc، کلاسی وجود دارد به نام TagBuilder که کار تولید تگ‌های HTML، مقدار دهی ویژگی‌ها و خواص آن‌ها را بسیار ساده می‌کند و روش توصیه شده‌ای است برای تولید متدهای HTML Helper. یک نمونه از کاربرد آن‌را برای بازنویسی متد MyLabel ذکر شده در اینجا ملاحظه می‌کنید.
شبیه به همین کلاس، کلاس دیگری به نام HtmlTextWriter در فضای نام System.Web.UI برای انجام اینگونه کارها وجود دارد.


نوشتن HTML Helpers ویژه، به کمک امکانات Razor

نوع دیگری از این متدهای کمکی، Declarative HTML Helpers نام دارند. از این جهت هم Declarative نامیده شده‌اند که مستقیما درون فایل‌های cshtml یا vbhtml به کمک امکانات Razor قابل تعریف هستند. تولید این نوع متدهای کمکی به این شکل نسبت به مثلا روش TagBuilder ساده‌تر است،‌ چون توسط Razor به سادگی و به نحو طبیعی‌تری می‌توان تگ‌های HTML و کدهای مورد نظر را با هم ترکیب کرد (این رفتار طبیعی و روان، یکی از اهداف Razor است).
به عنوان مثال، تعاریف همان کلاس‌های Product و Products قسمت قبل (قسمت هفتم) را در نظر بگیرید. با همان کنترلر و View ایی که ذکر شد.
سپس برای تعریف این نوع خاص از HTML Helpers/Razor Helpers باید به این نحو عمل کرد:
الف) در ریشه پروژه یا سایت، پوشه‌ی جدیدی به نام App_Code ایجاد کنید (دقیقا به همین نام. این پوشه، جزو پوشه‌های ویژه ASP.NET است).
ب) بر روی این پوشه کلیک راست کرده و گزینه Add|New Item را انتخاب کنید.
ج) در صفحه باز شده، MVC 3 Partial Page/Razor را یافته و مثلا نام ProductsList.cshtml را وارد کرده و این فایل را اضافه کنید.
د) محتوای این فایل جدید را به نحو زیر تغییر دهید:

@using MvcApplication4.Models
@helper GetProductsList(List<Product> products)
{
    <ul>
        @foreach (var item in products)
        {
            <li>@item.Name ($@item.Price)</li>
        }
    </ul>
}

در اینجا نحوه تعریف یک helper method مخصوص Razor را مشاهده می‌کنید که با کلمه @helper شروع شده است. مابقی آن هم ترکیب آشنای code و markup هستند که به کمک امکانات Razor به این شکل روان میسر شده است.
اکنون اگر Viewایی بخواهد از این اطلاعات استفاده کند تنها کافی است به نحو زیر عمل نماید:

@model List<MvcApplication4.Models.Product>
@{
    ViewBag.Title = "Index";
}

<h2>Index</h2>

@ProductsList.GetProductsList(@Model)

ابتدا نام فایل ذکر شده بعد نام متد کمکی تعریف شده در آن. Model هم در اینجا به لیستی از محصولات اشاره می‌کند.
همچنین چون در پوشه app_code قرار گرفته، تمام Viewها به اطلاعات آن دسترسی خواهند داشت. علت هم این است که ASP.NET به صورت خودکار محتوای این پوشه ویژه را همواره کامپایل می‌کند و در اختیار برنامه قرار می‌دهد.
به علاوه در این فایل ProductsList.cshtml، باز هم می‌توان متدهای helper دیگری را اضافه کرد و از این بابت محدودیتی ندارد. همچنین می‌توان این متد helper را مستقیما داخل یک View هم تعریف کرد. بدیهی است در این حالت قابلیت استفاده مجدد از آن‌را به همراه داشتن Viewهایی تمیز و کم حجم، از دست خواهیم داد.

جهت تکمیل بحث
Turn your Razor helpers into reusable libraries


‫۱۲ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۴ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۲:۴۰
حامد67 حامد67
اشتراک‌ها
BenchmarkDotNet v0.10.13 منتشر شد

BenchmarkDotNet v0.10.13 has been released! This release includes:

  • Mono Support for DisassemblyDiagnoser: Now you can easily get an assembly listing not only on .NET Framework/.NET Core, but also on Mono. It works on Linux, macOS, and Windows (Windows requires installed cygwin with obj and as). (See #541)
  • Support ANY CoreFX and CoreCLR builds: BenchmarkDotNet allows the users to run their benchmarks against ANY CoreCLR and CoreFX builds. You can compare your local build vs MyGet feed or Debug vs Release or one version vs another. (See #651)
  • C# 7.2 support (See #643)
  • .NET 4.7.1 support (See 28aa94)
  • Support Visual Basic project files (.vbroj) targeting .NET Core (See #626)
  • DisassemblyDiagnoser now supports generic types (See #640)
  • Now it's possible to benchmark both Mono and .NET Core from the same app (See #653)
  • Many bug fixes (See details below) 
BenchmarkDotNet v0.10.13 منتشر شد
‫۶ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۰۸
سعد سعد
اشتراک‌ها
نحوه ساخت قالبهای سفارشی DotNET Core در 4 گام

Learn how you can save time by creating your own reusable .NET Core templates in just a few steps.

Do you ever develop prototypes, or starter projects/accelerators, that you’d like to use again in the future? A good way to do that is by creating custom templates for dotnet. Once completed, anytime you want to create a new project of that type in the future, you can key in “dotnet new ” and you’re off, complete with correct namespaces. You can even do conditional checks, or variable replacements. 

نحوه ساخت قالبهای سفارشی DotNET Core در 4 گام
‫۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۵ شهریور ۱۳۹۷، ساعت ۰۰:۴۷
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
از NET Standard. به NET 5.
 ارائه‌ی NET 5. یا پایان NET Standard.

تا پیش از ارائه‌ی NET 5.، پیاده سازی‌های مجزایی از دات نت مانند Full .NET Framework ،.NET Core ،Xamarin و غیره وجود داشتند و دارند. در این حالت برای اینکه بتوان یک class library قابل اجرای بر روی تمام این‌ها را ارائه داد، نیاز به ارائه‌ی API ای بود که بین تمام آن‌ها به اشتراک گذاشته شود و این دقیقا هدف وجودی NET Standard. است؛ اما ... مشکلات زیر را نیز به همراه دارد:
هر زمانیکه نیاز به افزودن یک API جدید باشد، نیاز خواهد بود تا یک نگارش جدید از NET Standard. ارائه شود. سپس تمام نگارش‌های مختلف دات نت باید سعی کنند به صورت مجزایی این API جدید را پیاده سازی کنند. این پروسه بسیار کند است. همچنین همواره باید مراجع مختلف را دقیق بررسی کنید که برای مثال کدام نگارش از دات نت، کدام نگارش از NET Standard. را پیاده سازی کرده‌است.
با ارائه‌ی NET 5.، وضعیت کاملا فرق کرده‌است. در اینجا یک «کد پایه‌ی اشتراکی» را برای تمام نگارش‌های مختلف دات نت داریم و این نگارش می‌خواهد مخصوص دسکتاپ یا برنامه‌های موبایل باشد، تفاوتی نمی‌کند. اکنون که تمام نگارش‌های مختلف دات نت بر فراز یک کد اشتراکی پایه کار می‌کنند، دیگر نیازی به ارائه‌ی مجزای یک API استاندارد و سپس پیاده سازی مجزای دیگری از آن، نیست.


نگارش‌های ویژه‌ی NET 5.، مخصوص سکوهای کاری مختلف

همانطور که عنوان شد، NET 5. در اصل یک «مجموعه کد اشتراکی» بین NET Core ،Mono ،Xamarin. و سایر پیاده سازی‌های دات نت است. اما سکوهای کاری مختلف، مانند Android، iOS، ویندوز و غیره، به همراه کدهای قابل توجهی که مختص به آن سیستم عامل‌های خاص باشند نیز هستند. برای رفع این مشکل، یکسری TFM یا target framework name/Target Framework Moniker ارائه شده‌اند. برای مثال net5.0 یکی از آن‌ها است. زمانیکه از این TFM استفاده می‌کنید، یعنی در حال کار با API ای هستید که در تمام نگارش‌های چندسکویی مختلف دات نت، مهیا و قابل استفاده‌است. نام جدید «net5.0» جایگزین کننده‌ی نام‌های قدیمی «netcoreapp» و «netstandard» است.
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk">
  <PropertyGroup>
    <TargetFramework>net5.0</TargetFramework>
  </PropertyGroup>
</Project>
در اینجا اگر نیاز به کار با API مخصوص ویندوز را نیز داشتید، می‌توانید از TFM مخصوص آن که net5.0-windows نام دارد استفاده کنید. «net5.0-windows» به این معنا است که به تمام امکانات net5.0 دسترسی دارید؛ به علاوه‌ی API ای که مختص به سیستم عامل ویندوز است (مانند Windows Forms و WPF). در دات نت 6، دو TFM جدید net6.0-android و net6.0-ios را نیز شاهد خواهیم بود.
کار کردن با این اسامی و درک آن‌ها نیز ساده‌است. برای مثال net6.0-ios به این معنا است که این قطعه کد و اسمبلی آن، می‌تواند تمام کتابخانه‌های مخصوص net5.0 و net6.0 را نیز استفاده کند؛ اما نه کتابخانه‌هایی که به صورت اختصاصی برای net5.0-windows و یا net6.0-android کامپایل شده‌اند.
این توضیحات به معنای پایان کار «NET Standard.» است. پس از NET Standard 2.1. فعلی، دیگر هیچ نگارش جدیدتری از آن ارائه نخواهد شد و البته net5.0 و تمام نگارش‌های پس از آن، قابلیت استفاده‌ی از کتابخانه‌های مبتنی بر NET Standard 2.1. و پیش از آن‌را نیز دارا هستند. بنابراین از این پس، net5.0 را به عنوان پایه‌ی به اشتراک گذاری کدها مدنظر داشته باشید.


سؤال: اگر امروز خواستیم کتابخانه‌ای را تولید کنیم، باید از کدام TFM استفاده کرد؟

net5.0 و تمام نگارش‌های پس از آن، از کتابخانه‌های مبتنی بر NET Standard 2.1. و قبل از آن نیز پیشیبانی می‌کنند. در این حالت تنها دلیل تغییر TFM کتابخانه‌های قدیمی موجود به net5.0، می‌تواند دسترسی به یکسری API جدید باشد. اما در مورد کتابخانه‌های جدید چطور؟ آیا باید برای مثال از netstandard2.0 استفاده کرد و یا از net5.0؟ این مورد بستگی به نوع پروژه‌ی در حال تهیه دارد:
- اجزای مختلف یک برنامه: اگر از کتابخانه‌ها برای شکستن برنامه‌ی خود به چندین قسمت استفاده می‌کنید، بهتر است از نام جدید netX.Y استفاده کنید (مانند net5.0). که در اینجا X.Y، منظور پایین‌ترین شماره نگارش NET. ای است که برنامه‌ی شما قرار است بر مبنای آن تهیه شود.
- کتابخانه‌های با قابلیت استفاده‌ی مجدد: اگر قرار است از کتابخانه‌ی شما در NET 4x. نیز استفاده شود، با netstandard2.0 شروع کنید. بهتر است netstandard1x را فراموش کنید؛ چون دیگر پشتیبانی نمی‌شود. اگر نیازی به پشتیبانی از NET 4x. ندارید، می‌توانید یا از netstandard2.1 و یا از net5.0 استفاده کنید و اگر در این حالت نیازی به پشتیبانی از NET Core 3x. ندارید، می‌توانید مستقیما با net5.0 شروع کنید.
بنابراین به صورت خلاصه:
- netstandard2.0 امکان اشتراک کدها را بین NET 4x. و سایر سکوهای کاری میسر می‌کند.
- netstandard2.1 امکان اشتراک کدها را بین Mono ،Xamarin و NET Core 3x. میسر می‌کند.
- net5.0، مخصوص نگارش فعلی و آینده‌ی دات نت است.

و یا حتی می‌توانید یک کتابخانه را به صورت multi-targeting با پشتیبانی از تمام TFMهای یاد شده‌ی فوق نیز تولید کنید:
<Project Sdk="Microsoft.NET.Sdk">
  <PropertyGroup>
    <TargetFrameworks>net5.0;netstandard2.1;netstandard2.0;net461</TargetFrameworks>
  </PropertyGroup>
</Project>
‫۳ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۲۵
علیرضا صبوری علیرضا صبوری
نظرات نظرسنجی‌ها
اگر بخواهید کنار دات نت بر روی یک پلتفرم یا زبان دیگری نیز کار کنید کدام را انتخاب می کنید؟
برای بحث machine learning و  data mining  بلاشک استفاده از پایتون بهترین آپشن هست در حال حاضر در نتیجه حتما پایتون رو پیشنهاد میکنم. به علاوه اینه به دلیل سادگی برای اسکریپت نویسی هم بسیار مفید است.
یک گزینه رو هم اگر اضافه کنید خیلی نظر سنجی جالب‌تری باید بشه (Go-lang) ... به نظرم زبان آینده داری هست.
جاوا هم فکر نمیکنم اینجا زیاد رای بیاره ... چراکه کارد و پنیر رابطه خوبی با هم ندارند :)
‫۵ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۵:۰۳
امین پارسا امین پارسا
اشتراک‌ها
چگونه یک وبلاگ با Nest.js ،MongoDB و Vue.js بسازیم؟

In this tutorial, you'll build a Nest.js application to get yourself familiar with its building blocks as well as the fundamental principles of building modern web applications. You'll approach this project by separating the application into two different sections: the frontend and the backend. Firstly, you'll concentrate on the RESTful back-end API built with Nest.js. You'll then focus on the frontend, which you will build with Vue.js. Both applications will run on different ports and will function as separate domains.

چگونه یک وبلاگ با Nest.js ،MongoDB و Vue.js بسازیم؟
‫۵ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۲۲:۲۷
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 6 - سرویس‌ها و تزریق وابستگی‌ها
 این پیشنیازها را مطالعه کنید:
‫۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۰۹