«...اگر برنامه نویس پایتون باشید
حتما محیط Pycharm را بهترین و راحتترین گزینه برنامه نویسی با این زبان
میدانید. اما در چند سال اخیر حضور قدرتمند Visual Code را نمیتوانید نادیده بگیرید...»
کتابخانه های برتر پایتون در سال ۲۰۱۶
سایت KDnuggets به عنوان یکی از قدیمیترین سایتهای حوزه داده کاوی دنیا به شیوه هر ساله خود، پروژههای اپن سورس پایتون را که بیشترین مشارکت کننده و بیشترین میزان ارتقا و بهبود را در سایت github داشته اند، لیست میکند.
In my earlier post Getting Started: Xamarin Forms with .NET Standard I covered how to create a new Xamarin Forms project which uses a .NET Standard 1.4 library to share the views between iOS, Android and UWP.
ExtCore allows you to decouple your application into the modules (or extensions) and reuse that modules in other applications in various combinations. Each ExtCore extension may consist of one or more projects and each project may include everything you want (as any other ASP.NET Core project). Controllers, view components, views (added as resources and/or precompiled), static content (added as resources) will be resolved automatically. These projects (extension pieces) may be added to the application directly as dependencies in project.json of your main application project (as source code or NuGet packages), or by copying compiled DLL-files to the Extensions folder. ExtCore supports both of these approaches out of the box and at the same time.
------ Build started: Project: BlankCordovaApp4, Configuration: Debug Android ------ 1> GeneratedJavascript=scripts\index.js;scripts\index.js.map;scripts\platformOverrides.js;scripts\platformOverrides.js.map 1> D:\Project Dot Net\BlankCordovaApp4\BlankCordovaApp4>call "C:\Program Files (x86)\nodejs\"\nodevars.bat 1> Your environment has been set up for using Node.js 0.12.7 (ia32) and npm. 1> ------ Ensuring correct global installation of package from source package directory: C:\PROGRAM FILES (X86)\MICROSOFT VISUAL STUDIO 12.0\COMMON7\IDE\EXTENSIONS\MH2WEJOO.42Y\packages\vs-mda 1> ------ Name from source package.json: vs-mda 1> ------ Version from source package.json: 0.1.75 1> ------ Current globally installed version: 0.1.75 1> ------ Package already installed globally at correct version. ========== Build: 0 succeeded, 1 failed, 0 up-to-date, 0 skipped ========== ========== Deploy: 0 succeeded, 0 failed, 0 skipped ==========
بررسی یک مثال: تهیه یک برنامهی Blazor 8x برای نمایش لیست محصولات، به همراه جزئیات آنها
به لطف وجود SSR در Blazor 8x، میتوان HTML نهایی کامپوننتها و صفحات Blazor را همانند صفحات MVC و یا Razor pages، در سمت سرور تهیه و بازگشت داد. این خروجی در نهایت یک static HTML بیشتر نیست و گاهی از اوقات ما به بیش از یک خروجی ساده HTML ای نیاز داریم.
در این مثال که بر اساس قالب dotnet new blazor --interactivity Server تهیه میشود، قصد داریم موارد زیر را پیاده سازی کنیم:
- صفحهای که یک لیست محصولات فرضی را نمایش میدهد : بر اساس SSR
- صفحهای که جزئیات یک محصول را نمایش میدهد: بر اساس SSR
- دکمهای در ذیل قسمت نمایش جزئیات یک محصول، برای دریافت و نمایش لیست محصولات مشابه و مرتبط: بر اساس Blazor server islands
یعنی تا جائیکه ممکن است قصد نداریم تمام صفحات و تمام قسمتهای برنامه را با فعالسازی سراسری حالت تعاملی Blazor server که در قسمتهای قبل در مورد آن توضیح داده شد، پیاده سازی کنیم. میخواهیم فقط قسمت کوچکی از این سناریو را که واقعا نیاز به یک چنین قابلیتی را دارد، توسط یک جزیرهی تعاملی Blazor server واقع شدهی در قسمتی از یک صفحهی استاتیک SSR، مدیریت کنیم.
مدل برنامه: رکوردی برای ذخیره سازی اطلاعات یک محصول
namespace BlazorDemoApp.Models; public record Product { public int Id { get; set; } public required string Title { get; set; } public required string Description { get; set; } public decimal Price { get; set; } public List<int> Related { get; set; } = new(); }
سرویس برنامه: سرویسی برای بازگشت لیست محصولات
چون Blazor Server و SSR هر دو بر روی سرور اجرا میشوند، از لحاظ دسترسی به اطلاعات و کار با سرویسها، هماهنگی کاملی وجود داشته و میتوان کدهای یکسان و یکدستی را در اینجا بکار گرفت.
در ادامه کدهای کامل سرویس Services\ProductStore.cs را مشاهده میکنید:
using BlazorDemoApp.Models; namespace BlazorDemoApp.Services; public interface IProductStore { IList<Product> GetAllProducts(); Product GetProduct(int id); IList<Product> GetRelatedProducts(int productId); } public class ProductStore : IProductStore { private static readonly List<Product> ProductsDataSource = new() { new Product { Id = 1, Title = "Smart speaker", Price = 22m, Description = "This smart speaker delivers excellent sound quality and comes with built-in voice control, offering an impressive music listening experience.", Related = new List<int> { 2, 3 }, }, new Product { Id = 2, Title = "Regular speaker", Price = 89m, Description = "Enjoy room-filling sound with this regular speaker. With its slick design, it perfectly fits into any room in your house.", Related = new List<int> { 1, 3 }, }, new Product { Id = 3, Title = "Speaker cable", Price = 12m, Description = "This high-quality speaker cable ensures a reliable and clear audio connection for your sound system.", }, }; public IList<Product> GetAllProducts() => ProductsDataSource; public Product GetProduct(int id) => ProductsDataSource.Single(p => p.Id == id); public IList<Product> GetRelatedProducts(int productId) { var product = ProductsDataSource.Single(x => x.Id == productId); return ProductsDataSource.Where(p => product.Related.Contains(p.Id)).ToList(); } }
این سرویس را باید در فایل Program.cs برنامه به صورت زیر معرفی کرد تا در فایلهای razor برنامهی جاری قابل دسترسی شود:
builder.Services.AddScoped<IProductStore, ProductStore>();
تکمیل صفحهی نمایش لیست محصولات
قصد داریم زمانیکه کاربر برای مثال به آدرس فرضی http://localhost:5136/products مراجعه کرد، با تصویر لیستی از محصولات مواجه شود:
کدهای این صفحه را که در فایل Components\Pages\Store\ProductsList.razor قرار میگیرند، در ادامه مشاهده میکنید:
@page "/Products" @using BlazorDemoApp.Models @using BlazorDemoApp.Services @inject IProductStore Store @attribute [StreamRendering] <h3>Products</h3> @if (_products == null) { <p>Loading...</p> } else { @foreach (var item in _products) { <a href="/ProductDetails/@item.Id"> <div> <div> <h5>@item.Title</h5> </div> <div> <h5>@item.Price.ToString("c")</h5> </div> </div> </a> } } @code { private IList<Product>? _products; protected override Task OnInitializedAsync() => GetProductsAsync(); private async Task GetProductsAsync() { await Task.Delay(1000); // Simulates asynchronous loading to demonstrate streaming rendering _products = Store.GetAllProducts(); } }
- جهت دسترسی به سرویس لیست محصولات، ابتدا سرویس IProductStore به این صفحه تزریق شدهاست.
- سپس در روال رویدادگردان آغازین OnInitializedAsync، کار دریافت اطلاعات و انتساب آن به لیستی، صورت گرفتهاست.
- در این متد جهت شبیه سازی یک عملیات async از یک Task.Delay استفاده شدهاست.
- چون این صفحه، یک صفحهی SSR عادی است، بدون تعریف ویژگی StreamRendering در آن، پس از اجرای برنامه، هیچگاه قسمت loading که در حالت products == null_ قرار است ظاهر شود، نمایش داده نمیشود؛ چون در این حالت (حذف نوع رندر)، صفحهی نهایی که به کاربر ارائه خواهد شد، یک صفحهی استاتیک کاملا رندر شدهی در سمت سرور است و کاربر باید تا زمان پایان این رندر در سمت سرور، منتظر بماند و سپس صفحهی نهایی را دریافت و مشاهده کند. در حالت Streaming rendering، ابتدا میتوان یک قالب HTML ای را بازگشت داد و سپس مابقی محتوای آنرا به محض آماده شدن در طی چند مرحله بازگشت داد.
- لینکهای نمایش داده شدهی در اینجا، به صفحهی ProductDetails اشاره میکنند که در آن، جزئیات محصول انتخابی نمایش داده میشوند.
تکمیل صفحهی نمایش جزئیات یک محصول
در صفحهی کامپوننت Components\Pages\Store\ProductDetails.razor، کار نمایش جزئیات محصول انتخابی صورت میگیرد:
@page "/ProductDetails/{ProductId}" @using BlazorDemoApp.Models @using BlazorDemoApp.Services @inject IProductStore Store @attribute [StreamRendering] @if (_product == null) { <p>Loading...</p> } else { <div> <div> <h5> @_product.Title (@_product.Price.ToString("C")) </h5> <p> @_product.Description </p> </div> @if (_product.Related.Count > 0) { <div> <RelatedProducts ProductId="Convert.ToInt32(ProductId)" /> </div> } </div> <NavLink href="/Products">Back</NavLink> } @code { private Product? _product; [Parameter] public string? ProductId { get; set; } protected override Task OnInitializedAsync() => GetProductAsync(); private async Task GetProductAsync() { await Task.Delay(1000); // Simulates asynchronous loading to demonstrate streaming rendering _product = Store.GetProduct(Convert.ToInt32(ProductId)); } }
- باتوجه به نحوهی تعریف مسیریابی این صفحه، پارامتر ProductId از طریق آدرسی مانند http://localhost:5136/ProductDetails/1 دریافت میشود.
- سپس این ProductId را در روال رخدادگردان OnInitializedAsync، برای یافتن جزئیات محصول انتخابی از سرویس تزریقی IProductStore، بکار میگیریم.
- در اینجا نیز از Task.Delay برای شبیه سازی یک عملیات طولانی async مانند دریافت اطلاعات از یک بانک اطلاعاتی، کمک گرفته شدهاست.
- همچنین برای نمایش قسمت loading صفحه در حالت SSR، بازهم از StreamRendering استفاده کردهایم.
- اگر دقت کرده باشید، ذیل تصویر اطلاعات محصول، دکمهای نیز جهت بارگذاری اطلاعات محصولات مشابه، قرار دارد که ProductId محصول انتخابی را دریافت میکند:
<RelatedProducts ProductId="Convert.ToInt32(ProductId)" />
تکمیل کامپوننت نمایش لیست محصولات مشابه و مرتبط
در فایل Components\Pages\Store\RelatedProducts.razor، کار نمایش یک دکمه و سپس نمایش لیستی از محصولات مشابه، صورت میگیرد:
@using BlazorDemoApp.Models @using BlazorDemoApp.Services @inject IProductStore Store <button @onclick="LoadRelatedProducts">Related products</button> @if (_loadRelatedProducts) { @if (_relatedProducts == null) { <p>Loading...</p> } else { <div> @foreach (var item in _relatedProducts) { <a href="/ProductDetails/@item.Id"> <div> <h5>@item.Title (@item.Price.ToString("C"))</h5> </div> </a> } </div> } } @code{ private IList<Product>? _relatedProducts; private bool _loadRelatedProducts; [Parameter] public int ProductId { get; set; } private async Task LoadRelatedProducts() { _loadRelatedProducts = true; await Task.Delay(1000); // Simulates asynchronous loading to demonstrate InteractiveServer mode _relatedProducts = Store.GetRelatedProducts(ProductId); } }
تعاملی کردن کامپوننت نمایش لیست محصولات مشابه
مشکل! اگر در این حالت برنامه را اجرا کرده و بر روی دکمهی related products کلیک کنیم، هیچ اتفاقی رخ نمیدهد! یعنی روال رویدادگران LoadRelatedProducts اصلا اجرا نمیشود. علت اینجا است که صفحات SSR، در نهایت یک static HTML بیشتر نیستند و فاقد قابلیتهای تعاملی، مانند واکنش نشان دادن به کلیک بر روی یک دکمه هستند.
محدودیتی که به همراه صفحات SSR وجود دارد این است: این نوع کامپوننتها و صفحات فقط یکبار رندر میشوند و نه بیشتر. بله میتوان بر روی آنها دهها دکمه، نوارهای لغزان، دراپداون و غیره را قرار داد، اما ... نمیتوان هیچگونه تعاملی را با آنها داشت. کامپوننت نهایی رندر شده و نمایش داده شده، دیگر در هیچجائی اجرا نمیشود. در این حالت است که میتوان تصمیم گرفت که نیاز است قسمتی از این صفحه، تعاملی شود.
به همین جهت باید نحوهی رندر کامپوننت RelatedProducts را به صورت یک جزیرهی تعاملی Blazor server درآورد تا رویداد منتسب به دکمهی related products موجود در آن، پردازش شود. بنابراین به صفحهی ProductDetails.razor مراجعه کرده و rendermode@ این کامپوننت را به صورت زیر به حالت InteractiveServer تغییر میدهیم:
<RelatedProducts ProductId="Convert.ToInt32(ProductId)" @rendermode="@InteractiveServer"/>
نحوهی پردازش پشت صحنهی این نوع صفحات هم جالب است. برای اینکار به برگهی network مخصوص developer tools مرورگر مراجعه کرده و مراحل رسیدن به صفحهی نمایش جزئیات محصول را طی میکنیم:
- اگر دقت کنید، جابجایی بین صفحات، با استفاده از fetch انجام شده؛ یعنی با اینکه این صفحات در اصل static HTML خالص هستند، اما ... کار full reload صفحه مانند ASP.NET Web forms قدیمی انجام نمیشود (و یا حتی برنامههای MVC و Razor pages) و نمایش صفحات، Ajax ای است و با fetch استاندارد آن صورت میگیرد تا هنوز هم حس و حال SPA بودن برنامه حفظ شود. همچنین اطلاعات DOM کل صفحه را هم بهروز رسانی نمیکند؛ فقط موارد تغییر یافته در اینجا به روز رسانی خواهند شد.
این موارد توسط فایل blazor.web.js درج شدهی در کامپوننت آغازین App.razor، به صورت خودکار مدیریت میشوند:
<script src="_framework/blazor.web.js"></script>
به علاوه در این حالت ایجکسی fetch، کار دریافت مجدد فایلهای استاتیک مرتبط یک صفحه، مانند فایلهای js.، css.، تصاویر و غیره، مجددا انجام نمیشود که این مورد خود مزیتی است نسبت به حالت متداول برنامههای ASP.NET Core MVC و یا Razor pages. در حالت Blazor 8x SSR، فقط یک partial update از نوع Ajax ای انجام میشود.
به این قابلیت، enhanced navigation هم گفته میشود. برای مثال زمانیکه یک فرم SSR را در Blazor 8x به سمت سرور ارسال میکنیم، موقعیت scroll به صورت خودکار ذخیره و بازیابی میشود تا کاربر با یک full post back مواجه نشده و موقعیت جاری خود را در صفحه از دست ندهد (چنین ایدهای، یک زمانی در برنامههای ASP.NET Web forms هم برقرار بود و هست! به نظر مایکروسافت هنوز دلتنگ طراحی قدیمی ASP.NET Web forms است!).
- همچنین به محض نمایش صفحهی جزئیات محصول، پس از پایان کار نمایش آن، یک اتصال وبسوکت هم برقرار شده که مرتبط با جزیرهی تعاملی Blazor server تعریف شده، یا همان کامپوننت RelatedProducts است.
- یک disconnect را هم در اینجا مشاهده میکنید. اگر به یک صفحهی تعاملی مراجعه کنیم، همانطور که مشخص است، یک اتصال SignalR برقرار میشود (که به آن در اینجا circuit هم میگویند). اما اگر از این صفحه به سمت یک صفحهی SSR حرکت کنیم، پس از نمایش آن صفحه، اتصال SignalR قبلی که دیگر نیازی به آن نیست، بسته خواهد شد تا منابع سمت سرور، رها شوند.
در حین disconnect، شماره ID اتصال SignalR ای که دیگر به آن نیازی نیست، به برنامه ارسال میشود تا به صورت خودکار در سمت سرور بسته شود. تمام این موارد توسط blazor.web.js فریمورک، مدیریت میشوند.
در این تصویر ابتدا به آدرس http://localhost:5136/ProductDetails/1 مراجعه کردهایم که سبب برقراری اتصال یک وبسوکت شدهاست. سپس با کلیک بر روی دکمهی back، به صفحهی SSR مشاهدهی لیست محصولات برگشتهایم. در این حالت، دستور قطع اتصال SignalR قبلی صادر شدهاست.
نحوهی مدیریت Pre-rendering در جزایر تعاملی Blazor 8x
به صورت پیشفرض زمانیکه از حالت رندر InteractiveServer استفاده میکنیم، قابلیت pre-rendering آن نیز فعال است. یعنی ابتدا حداقل قالب و قسمتهای ثابت کامپوننت، در سمت سرور پردازش و رندر شده و سپس به سمت کلاینت ارسال میشوند. در این حالت کاربر، تجربهی کاربری روانتری را شاهد خواهد بود؛ چون برای مدتی نباید منتظر آماده شدن کل UI مرتبط باشد و حداقل، قسمتهایی از صفحه که تعاملی نیستند، قابل دسترسی و مشاهده هستند.
اگر به هر دلیلی نیاز به غیرفعال کردن این قابلیت را دارید، باید به صورت زیر عمل کرد:
<RelatedProducts ProductId="Convert.ToInt32(ProductId)" @rendermode="@(new InteractiveServerRenderMode(false))"/>
نحوهی تعریف خواص استاتیک InteractiveServer بکار گرفته شده و یا کلاس InteractiveServerRenderMode را در ادامه مشاهده میکنید. جهت سهولت تعریف این موارد، سطر زیر که یک using static است، به فایل Imports.razor_ اضافه شدهاست:
@using static Microsoft.AspNetCore.Components.Web.RenderMode
public static class RenderMode { public static InteractiveServerRenderMode InteractiveServer { get; } = new InteractiveServerRenderMode(); public static InteractiveWebAssemblyRenderMode InteractiveWebAssembly { get; } = new InteractiveWebAssemblyRenderMode(); public static InteractiveAutoRenderMode InteractiveAuto { get; } = new InteractiveAutoRenderMode(); } public class InteractiveServerRenderMode : IComponentRenderMode { public InteractiveServerRenderMode() : this(true) { } public InteractiveServerRenderMode(bool prerender) => this.Prerender = prerender; public bool Prerender { get; } }
کدهای کامل این مثال را از اینجا میتوانید دریافت کنید: Blazor8x-Server-Normal.zip
.NET Core -> ASP.NET Core Web Application (.NET Core) -> Select `Empty` Template
در اینجا نقش Solution همانند نگارشهای قبلی ویژوال استودیو است: ظرفی است برای ساماندهی موارد مورد نیاز جهت تشکیل یک برنامهی وب و شامل مواردی است مانند پروژهها، تنظیمات آنها و غیره. بنابراین هنوز در اینجا فایل sln. تشکیل میشود.
نقش فایل global.json
زمانیکه یک پروژهی جدید ASP.NET Core 1.0 را آغاز میکنیم، ساختار پوشههای آن به صورت زیر هستند:
در اینجا هنوز فایل sln. قابل مشاهده است. همچنین در اینجا فایل جدیدی به نام global.json نیز وجود دارد، با این محتوا:
{ "projects": [ "src", "test" ], "sdk": { "version": "1.0.0-preview2-003121" } }
خاصیت projects در اینجا به صورت یک آرایه تعریف شدهاست و بیانگر محل واقع شدن پوشههای اصلی پروژهی جاری هستند. پوشهی src یا source را در تصویر فوق مشاهده میکنید و محلی است که سورسهای برنامه در آن قرار میگیرند. یک پوشهی test نیز در اینجا ذکر شدهاست و اگر در حین ایجاد پروژه، گزینهی ایجاد unit tests را هم انتخاب کرده باشید، این پوشهی مخصوص نیز ایجاد خواهد شد.
نکتهی مهم اینجا است، هرکدی که درون پوشههای ذکر شدهی در اینجا قرار نگیرد، قابلیت build را نخواهد داشت. به عبارتی این نسخهی از ASP.NET پوشهها را قسمتی از پروژه به حساب میآورد. در نگارشهای قبلی ASP.NET، مداخل تعریف فایلهای منتسب به هر پروژه، درون فایلی با پسوند csproj. قرار میگرفتند. معادل این فایل در اینجا اینبار پسوند xproj را دارد و اگر آنرا با یک ادیتور متنی باز کنید، فاقد تعاریف مداخل فایلهای پروژه است.
در این نگارش جدید اگر فایلی را به پوشهی src اضافه کنید یا حذف کنید، بلافاصله در solution explorer ظاهر و یا حذف خواهد شد.
یک آزمایش: به صورت معمول از طریق windows explorer به پوشهی src برنامه وارد شده و فایل پیش فرض Project_Readme.html را حذف کنید. سپس به solution explorer ویژوال استودیو دقت کنید. مشاهده خواهید کرد که این فایل، بلافاصله از آن حذف میشود. در ادامه به recycle bin ویندوز مراجعه کرده و این فایل حذف شده را restore کنید تا مجددا به پوشهی src برنامه اضافه شود. اینبار نیز افزوده شدن خودکار و بلافاصلهی این فایل را میتوان در solution explorer مشاهده کرد.
بنابراین ساختار مدیریت فایلهای این نگارش از ASP.NET در ویژوال استودیو، بسیار شبیه به ساختار مدیریت فایلهای VSCode شدهاست که آن نیز بر اساس پوشهها کار میکند و یک پوشه و تمام محتوای آنرا به صورت پیش فرض به عنوان یک پروژه میشناسد. به همین جهت دیگر فایل csproj ایی در اینجا وجود ندارد و file system همان project system است.
یک نکته: در اینجا مسیرهای مطلق را نیز میتوان ذکر کرد:
"projects": [ "src", "test", "c:\\sources\\Configuration\\src" ],
کامپایل خودکار پروژه در ASP.NET Core 1.0
علاوه بر تشخیص خودکار کم و زیاد شدن فایلهای سیستمی پروژه، بدون نیاز به Add new item کردن آنها در ویژوال استودیو، اگر سورسهای برنامه را نیز تغییر دهید، فایل سورس جدیدی را اضافه کنید و یا فایل سورس موجودی را حذف کنید، کل پروژه به صورت خودکار کامپایل میشود و نیازی نیست اینکار را به صورت دستی انجام دهید.
یک آزمایش: برنامه را از طریق منوی debug و گزینهی start without debugging اجرا کنید. اگر برنامه را در حالت معمول debug->start debugging اجرا کنید، حالت کامپایل خودکار را مشاهده نخواهید کرد. در اینجا (پس از start without debugging) یک چنین خروجی را مشاهده خواهید کرد:
این خروجی حاصل اجرای کدهای درون فایل Startup.cs برنامه است:
app.Run(async (context) => { await context.Response.WriteAsync("Hello World!"); });
await context.Response.WriteAsync("Hello DNT!");
این مساله قابلیت استفادهی از ASP.NET Core را در سایر ادیتورهای موجود، مانند VSCode سهولت میبخشد.
نقش فایل project.json
فایل جدید project.json مهمترین فایل تنظیمات یک پروژهی ASP.NET Core است و مهمترین قسمت آن، قسمت وابستگیهای آن است:
"dependencies": { "Microsoft.NETCore.App": { "version": "1.0.0", "type": "platform" }, "Microsoft.AspNetCore.Diagnostics": "1.0.0", "Microsoft.AspNetCore.Server.IISIntegration": "1.0.0", "Microsoft.AspNetCore.Server.Kestrel": "1.0.0", "Microsoft.Extensions.Logging.Console": "1.0.0" },
در نگارشهای قبلی ASP.NET، فایلی XML ایی به نام packages.config حاوی تعاریف مداخل بستههای نیوگت برنامه بود. این فایل در اینجا جزئی از محتوای فایل project.json در قسمت dependencies آن است.
با قسمت وابستگیهای این فایل، به دو طریق میتوان کار کرد:
الف) ویرایش مستقیم این فایل که به همراه intellisense نیز هست. با افزودن مداخل جدید به این فایل و ذخیره کردن آن، بلافاصله کار restore و دریافت و نصب آنها آغاز میشود:
ب) از طریق NuGet package manager
روش دیگر کار با وابستگیها، کلیک راست بر روی گره references و انتخاب گزینهی manage nuget packages است:
برای نمونه جهت نصب ASP.NET MVC 6 این مراحل باید طی شوند:
ابتدا برگهی browse را انتخاب کنید و سپس تیک مربوط به include prerelease را نیز انتخاب نمائید.
البته بستهی اصلی MVC در اینجا Microsoft.AspNetCore.Mvc نام دارد و نه MVC6.
اینبار بستههایی که restore میشوند، در مسیر اشتراکی C:\Users\user_name\.nuget\packages ذخیره خواهند شد.
یک نکتهی مهم:
قرار هست در نگارشهای پس از RTM، فایلهای project.json و xproj را جهت سازگاری با MSBuild، اندکی تغییر دهند (که این تغییرات به صورت خودکار توسط VS.NET انجام میشود). اطلاعات بیشتر
انتخاب فریم ورکهای مختلف در فایل project.json
در قسمت قبل عنوان شد که ASP.NET Core را میتوان هم برفراز NET Core. چندسکویی اجرا کرد و هم NET 4.6. مختص به ویندوز. این انتخابها در قسمت frameworks فایل project.json انجام میشوند:
"frameworks": { "netcoreapp1.0": { "imports": [ "dotnet5.6", "portable-net45+win8" ] } },
در اینجا اگر علاقمند بودید که از دات نت کامل مخصوص ویندوز نیز استفاده کنید، میتوانید آنرا در لیست فریم ورکها اضافه نمائید (در این مثال، دات نت کامل 4.5.2 نیز ذکر شدهاست):
"frameworks": { "netcoreapp1.0": { }, "net452": { } }
- “netcoreapp1.0” برای معرفی و استفادهی از NET Core 1.0. بکار میرود.
- جهت معرفی فریم ورکهای کامل و ویندوزی دات نت، اسامی “net45”, “net451”, “net452”, “net46”, “net461” مجاز هستند.
- “portable-net45+win8” برای معرفی پروفایلهای PCL یا portable class libraries بکار میرود.
- “dotnet5.6”, “dnxcore50” برای معرفی نگارشهای پیش نمایش NET Core.، پیش از ارائهی نگارش RTM استفاده میشوند.
- “netstandard1.2”, “netstandard1.5” کار معرفی برنامههای NET Standard Platform. را انجام میدهند.
بر این مبنا، dotnet5.6 ذکر شدهی در قسمت تنظیمات نگارش RTM، به این معنا است که قادر به استفادهی از بستههای نیوگت و کتابخانههای تولید شدهی با نگارشهای RC نیز خواهید بود (هرچند برنامه از netcoreapp1.0 استفاده میکند).
یک مثال: قسمت فریم ورکهای فایل project.json را به نحو ذیل جهت معرفی دات نت 4.6.1 تغییر دهید:
"frameworks": { "netcoreapp1.0": { "imports": [ "dotnet5.6", "portable-net45+win8" ] }, "net461": { "imports": [ "portable-net45+win8" ], "dependencies": { } } },
در این حالت پس از ذخیرهی فایل و شروع خودکار بازیابی وابستگیها، با پیام خطای Package Microsoft.NETCore.App 1.0.0 is not compatible with net461 متوقف خواهید شد.
برای رفع این مشکل باید وابستگی Microsoft.NETCore.App را حذف کنید، چون با net461 سازگاری ندارد
"dependencies": { //"Microsoft.NETCore.App": { // "version": "1.0.0", // "type": "platform" //},
فریم ورک دوم استفاده شده نیز در اینجا قابل مشاهده است.
فایل project.lock.json چیست؟
ذیل فایل project.json، فایل دیگری به نام project.lock.json نیز وجود دارد. اگر به محتوای آن دقت کنید، این فایل حاوی لیست دقیق بستههای نیوگت مورد استفادهی توسط برنامه است و الزاما با آنچیزی که در فایل project.json قید شده، یکی نیست. از این جهت که در فایل project.json، قید میشود netcoreapp1.0؛ ولی این netcoreapp1.0 دقیقا شامل چه بستههایی است؟ لیست کامل آنها را در این فایل میتوانید مشاهده کنید.
در ابتدای این فایل یک خاصیت locked نیز وجود دارد که مقدار پیش فرض آن false است. اگر به true تنظیم شود، در حین restore وابستگیهای برنامه، تنها از نگارشهای ذکر شدهی در این فایل استفاده میشود. از این جهت که در فایل project.json میتوان شماره نگارشها را با * نیز مشخص کرد؛ مثلا *.1.0.0
پوشهی جدید wwwroot و گره dependencies
یکی از پوشههای جدیدی که در ساختار پروژهی ASP.NET Core معرفی شدهاست، wwwroot نام دارد:
از دیدگاه هاستینگ برنامه، این پوشه، پوشهای است که در معرض دید عموم قرار میگیرد (وب روت). برای مثال فایلهای ایستای اسکریپت، CSS، تصاویر و غیره باید در این پوشه قرار گیرند تا توسط دنیای خارج قابل دسترسی و استفاده شوند. بنابراین سورس کدهای برنامه خارج از این پوشه قرار میگیرند.
گره dependencies که ذیل پوشهی wwwroot قرار گرفتهاست، جهت مدیریت این وابستگیهای سمت کلاینت برنامه است. در اینجا میتوان از NPM و یا Bower برای دریافت و به روز رسانی وابستگیهای اسکریپتی و شیوهنامههای برنامه کمک گرفت (علاوه بر نیوگت که بهتر است صرفا جهت دریافت وابستگیهای دات نتی استفاده شود).
یک مثال: فایل جدیدی را به نام bower.json به پروژهی جاری با این محتوا اضافه کنید:
{ "name": "asp.net", "private": true, "dependencies": { "bootstrap": "3.3.6", "jquery": "2.2.0", "jquery-validation": "1.14.0", "jquery-validation-unobtrusive": "3.2.6" } }
پس از اضافه شدن فایل bower.json، بلافاصله کار restore بستهها از اینترنت شروع میشود:
و یا با کلیک راست بر روی گره dependencies، گزینهی restore packages نیز وجود دارد.
فایلهای نهایی دریافت شده را در پوشهی bower_components خارج از wwwroot میتوانید مشاهده کنید.
در مورد نحوهی توزیع و دسترسی به فایلهای استاتیک یک برنامهی ASP.NET Core 1.0، نکات خاصی وجود دارند که در قسمتهای بعد، بررسی خواهند شد.
یک نکته: اگر خواستید نام پوشهی wwwroot را تغییر دهید، فایل جدیدی را به نام hosting.json با این محتوا به پروژه اضافه کنید:
{ "webroot":"AppWebRoot" }
نقطهی آغازین برنامه کجاست؟
اگر به فایل project.json دقت کنید، چنین تنظیمی در آن موجود است:
"buildOptions": { "emitEntryPoint": true, "preserveCompilationContext": true },
public static void Main(string[] args) { var host = new WebHostBuilder() .UseKestrel() .UseContentRoot(Directory.GetCurrentDirectory()) .UseIISIntegration() .UseStartup<Startup>() .Build(); host.Run(); }
var outputKind = compilerOptions.EmitEntryPoint.GetValueOrDefault() ? OutputKind.ConsoleApplication : OutputKind.DynamicallyLinkedLibrary;
در فایل Program.cs تنظیماتی را مشاهده میکنید، در مورد راه اندازی Kestler که وب سرور بسیار سریع و چندسکویی کار با برنامههای ASP.NET Core 1.0 است و قسمت مهم دیگر آن به استفادهی از کلاس Startup بر میگردد (()<UseStartup<Startup). این کلاس را در فایل جدید Startup.cs میتوانید ملاحظه کنید که کار تنظیمات آغازین برنامه را انجام میدهد. اگر پیشتر با OWIN، در نگارشهای قبلی ASP.NET کار کرده باشید، قسمتی از این فایل برای شما آشنا است:
public class Startup { public void ConfigureServices(IServiceCollection services) { } public void Configure(IApplicationBuilder app) { app.Run(async (context) => { await context.Response.WriteAsync("Hello World!"); }); } }
نقش فایل launchsetting.json
محتویات پیش فرض این فایل برای قالب empty پروژههای ASP.NET Core 1.0 به صورت ذیل است:
{ "iisSettings": { "windowsAuthentication": false, "anonymousAuthentication": true, "iisExpress": { "applicationUrl": "http://localhost:7742/", "sslPort": 0 } }, "profiles": { "IIS Express": { "commandName": "IISExpress", "launchBrowser": true, "environmentVariables": { "ASPNETCORE_ENVIRONMENT": "Development" } }, "Core1RtmEmptyTest": { "commandName": "Project", "launchBrowser": true, "launchUrl": "http://localhost:5000", "environmentVariables": { "ASPNETCORE_ENVIRONMENT": "Development" } } } }
پروفایلهایی که در اینجا ذکر شدهاند، در تنظیمات پروژه نیز قابل مشاهده هستند: (کلیک راست بر روی پروژه و مشاهدهی properties آن و یا دوبار کلیک بر روی گره properties)
به علاوه امکان انتخاب این پروفایلها در زمان آغاز برنامه نیز وجود دارند:
نکتهی مهم تمام این موارد به قسمت environment variable قابل مشاهدهی در تصاویر فوق بر میگردد. این متغیر محیطی میتواند سه مقدار Development ، Staging و Production را داشته باشد و بر اساس این متغیر و مقدار آن، میتوان پروفایل جدیدی را تشکیل داد. زمانیکه برنامه بر اساس پروفایل خاصی بارگذاری میشود، اینکه چه متغیر محیطی انتخاب شدهاست، در کلاس Startup قابل استخراج و بررسی بوده و بر این اساس میتوان اقدامات خاصی را انجام داد. برای مثال تنظیمات خاصی را بارگذاری کرد و یا صفحات ویژهای را فعال و غیرفعال کرد (این موارد را در قسمتهای بعدی مرور میکنیم).
همچنین در اینجا به ازای هر پروفایل مختلف میتوان Url آغازین یا launch url و پورت آنرا مجزا درنظر گرفت و یا از وب سرور دیگری استفاده کرد.
Features
<IncludeNativeLibrariesForSelfExtract>true</IncludeNativeLibrariesForSelfExtract> <RuntimeIdentifier>win-x86</RuntimeIdentifier> <PublishSingleFile>true</PublishSingleFile>
name: "Publish"
- push = هر زمان که کامیتی روی گیتهاب پوش شود، اکشن اجرا میشود.
- pull_request = هر زمانی که یک پول ریکوئست مرج شود، اکشن اجرا میشود.
- workflow_dispatch = برنامه نویس خودش میتواند با کلیک بر روی دکمهی مشخصی در قسمت اکشنها، اکشن موردنظر را اجرا کند.
on: push: tags: - "v*"
env: PROJECT_PATH: src/HandySub/HandySub.csproj ZIP_PATH: src/HandySub/bin/Release/net5.0-windows/win-x86/publish/HandySub-x86.zip EXE_PATH: src/HandySub/bin/Release/net5.0-windows/win-x86/publish/HandySub.exe
jobs: deploy: runs-on: windows-latest
steps: - name: Initialize Actions uses: actions/checkout@v2
- name: Initialize .Net uses: actions/setup-dotnet@v1 with: dotnet-version: 5.0.x
- name: Restore Project run: dotnet restore ${{ env.PROJECT_PATH }}
- name: Publish Project run: dotnet publish ${{ env.PROJECT_PATH }} -c Release --self-contained -r win-x86 --no-restore
- name: Create Zip File uses: papeloto/action-zip@v1 with: files: ${{ env.EXE_PATH }} dest: ${{ env.ZIP_PATH }}
- name: Initialize Release uses: actions/create-release@v1 id: create_release env: GITHUB_TOKEN: ${{ secrets.GITHUB_TOKEN }} with: tag_name: ${{ github.ref }} release_name: ${{ github.ref }}
- name: Create Release uses: csexton/release-asset-action@v2 with: github-token: ${{ secrets.GITHUB_TOKEN }} file: ${{ env.ZIP_PATH }} release-url: ${{ steps.create_release.outputs.upload_url }}
name: "Publish" on: push: tags: - "v*" env: PROJECT_PATH: src/HandySub/HandySub.csproj ZIP_PATH: src/HandySub/bin/Release/net5.0-windows/win-x86/publish/HandySub-x86.zip EXE_PATH: src/HandySub/bin/Release/net5.0-windows/win-x86/publish/HandySub.exe jobs: deploy: runs-on: windows-latest steps: - name: Initialize Actions uses: actions/checkout@v2 - name: Initialize .Net uses: actions/setup-dotnet@v1 with: dotnet-version: 5.0.x - name: Restore Project run: dotnet restore ${{ env.PROJECT_PATH }} - name: Publish Project run: dotnet publish ${{ env.PROJECT_PATH }} -c Release --self-contained -r win-x86 --no-restore - name: Create Zip File uses: papeloto/action-zip@v1 with: files: ${{ env.EXE_PATH }} dest: ${{ env.ZIP_PATH }} - name: Initialize Release uses: actions/create-release@v1 id: create_release env: GITHUB_TOKEN: ${{ secrets.GITHUB_TOKEN }} with: tag_name: ${{ github.ref }} release_name: ${{ github.ref }} - name: Create Release uses: csexton/release-asset-action@v2 with: github-token: ${{ secrets.GITHUB_TOKEN }} file: ${{ env.ZIP_PATH }} release-url: ${{ steps.create_release.outputs.upload_url }}
git tag v1.0.0
git push origin tag v1.0.0