کار با کلیدهای اصلی و خارجی در EF Code first
مثلا رابطه many-to-many نیازی به این تعریف ندارد چون مدیریت جدول واسط بین دو موجودیت مرتبط که حاوی کلیدهای خارجی به این دو جدول است، خودکار میباشد.
سیلورلایت 5 و تاریخ شمسی
private static void seedDb(ApplicationDbContext context) { if (!context.Chapters.Any()) { var user1 = context.Users.Add(new User { Name = "Test User" }); context.Chapters.Add(new Chapter { Title = "Learn SQlite FTS5", Text = "This tutorial teaches you how to perform full-text search in SQLite using FTS5", User = user1.Entity }); context.Chapters.Add(new Chapter { Title = "Advanced SQlite Full-text Search", Text = "Show you some advanced techniques in SQLite full-text searching", User = user1.Entity }); context.Chapters.Add(new Chapter { Title = "SQLite Tutorial", Text = "Help you learn SQLite quickly and effectively", User = user1.Entity }); context.Chapters.Add(new Chapter { Title = "Handle markup in text", Text = "<p>Isn't this <font face=\"Comic Sans\">funny</font>?", User = user1.Entity }); context.Chapters.Add(new Chapter { Title = "آزمایش متن فارسی", Text = "برای نمونه تهیه شدهاست", User = user1.Entity }); context.Chapters.Add(new Chapter { Title = "Exclude test 1", Text = "in the years 2018-2019 something happened.", User = user1.Entity }); context.Chapters.Add(new Chapter { Title = "Exclude test 2", Text = "It was 2018 and then it was 2019", User = user1.Entity }); context.SaveChanges(); } }
ثبت اطلاعات فوق، چنین رکوردهایی را در جدول Chapters به وجود میآورد که شامل اطلاعات یونیکد، HTML ای و غیره است:
اجرای اولین کوئری بر روی جدول مجازی Chapters_FTS به صورت مستقیم
کوئریهای Full-text در SQLite، چنین شکل کلی را دارند و توسط تابع match انجام میشوند:
select * from Chapters_FTS where Chapters_FTS match "fts5"
همانطور که مشاهده میکنید در اینجا تنها دو ستونی که ایندکس شدهاند، در خروجی نهایی ظاهر میشوند؛ اما این جدول به همراه ستونهای مخفی توکار دیگری نیز هست:
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "fts5"
- Rowid با توجه به تعریفی که در قسمت قبل انجام دادیم:
CREATE VIRTUAL TABLE "Chapters_FTS" USING fts5("Text", "Title", content="Chapters", content_rowid="Id")
- تمام جداول مجازی FTS، به همراه ستون مخفی rank نیز هستند که میزان نزدیک بودن خروجی حاصل را به کوئری درخواستی مشخص میکنند. این عدد توسط تابعی به نام bm25 تهیه میشود. اگر کوئری FTS به همراه قسمت where نباشد، مقدار rank همواره نال خواهد بود. اما اگر قسمت where به همراه match قید شود، مقدار rank، مقدار از پیش محاسبه شدهی تابع توکار bm25 است. به همین جهت کار با این مقدار از پیش محاسبه شده، سریعتر از فراخوانی مستقیم متد bm25 است. برای مثال دو کوئری زیر اساسا یکی هستند؛ اما دومی سریعتر است:
select * from Chapters_FTS where Chapters_FTS match "fts5" ORDER BY bm25(fts); select * from Chapters_FTS where Chapters_FTS match "fts5" ORDER BY rank;
یک نکته: کوئری FTS فوق بر روی هر دو ستون title و text اجرا میشود (و یا هر ستون موجود دیگری که پیشتر ایندکس شده باشد).
اجرای اولین کوئری بر روی جدول مجازی Chapters_FTS توسط EF Core
پس از آشنایی مقدماتی با کوئری نویسی FTS در SQLite، بر انجام یک چنین کوئری در EF Core میتوان به صورت زیر عمل کرد:
- ابتدا باید یک موجودیت بدون کلید را مطابق ستونهای مخفی و ایندکس شدهی بازگشتی تهیه کنیم:
namespace EFCoreSQLiteFTS.Entities { public class ChapterFTS { public int RowId { get; set; } public decimal? Rank { get; set; } public string Title { get; set; } public string Text { get; set; } } }
- سپس نیاز است این موجودیت بدون کلید را به EF معرفی کنیم:
namespace EFCoreSQLiteFTS.DataLayer { public class ApplicationDbContext : DbContext { //... protected override void OnModelCreating(ModelBuilder builder) { base.OnModelCreating(builder); builder.Entity<ChapterFTS>().HasNoKey().ToView(null); } //... } }
- و در آخر روش کوئری گرفتن از جدول مجازی FTS در EF Core به صورت زیر میباشد که توسط متد FromSqlRaw به صورت پارامتری (مقاوم در برابر حملات تزریق اسکیوال)، قابل انجام است:
const string ftsSql = "SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH {0}"; foreach (var chapter in context.Set<ChapterFTS>().FromSqlRaw(ftsSql, "fts5")) { Console.WriteLine($"Title: {chapter.Title}"); Console.WriteLine($"Text: {chapter.Text}"); }
بررسی قابلیتهای ویژهی کوئریهای FTS در SQLite
اکنون که با روش کلی کوئری گرفتن از جدول مجازی FTS آشنا شدیم، نکات ویژهی آنرا بررسی میکنیم و در اینجا بیشتر پارامتر ذکر شدهی پس از عملگر match تغییر خواهد کرد و مابقی قسمتهای آن ثابت و مانند قبل هستند.
بجای عملگر match میتوان از = نیز استفاده کرد
دو کوئری زیر دقیقا به یک معنا هستند:
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "fts5"; SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS = "fts5";
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "fts5" ORDER by rank;
جستجوهایی به همراه واژههایی در کنار هم
از دیدگاه FTS، دو کوئری زیر که در قسمت match آنها، واژهها با فاصله در کنار هم قرار گرفتهاند، یکی هستند:
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "learn SQLite" ORDER by rank; SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "learn + SQLite" ORDER by rank;
علت اینجا است که یک full-text search بر اساس ایندکس شدن واژهها تولید میشود و هر کدام از این واژهها به یک توکن نگاشت خواهند شد. به همین جهت است که در اینجا تفاوتی بین + و فاصله در عبارت جستجو شده وجود ندارد. در این حالت اگر در یکی از ستونهای ایندکس شده، واژهی learn و یا واژهی SQLite بکار رفته باشد، در خروجی نهایی لیست خواهد شد.
امکان جستجو بر اساس پیشوندها
میتوان با استفاده از *، تمام توکنهای ایندکس شده و شروع شدهی با واژهی مشخصی را جستجو کرد:
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "search*" ORDER by rank;
امکان استفاده از عملگرهای بولی NOT، AND و OR
اگر learn text را جستجو کنیم:
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "learn text" ORDER by rank;
رکوردی با ID مساوی 1 بازگشت داده میشود. اما اگر نیاز باشد رکوردی بازگشت داده شود که حاوی learn باشد، اما text خیر، میتوان از عملگر NOT استفاده کرد:
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "learn NOT text" ORDER by rank;
که اینبار رکوردی با ID مساوی 3 را بازگشت دادهاست.
نکتهی مهم: عملگرهای بولی FTS مانند AND، OR، NOT و غیره باید با حروف بزرگ قید شوند.
در ادامه مثال دیگری از ترکیب عملگرهای بولی را مشاهده میکنید:
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "search AND sqlite OR help" ORDER by rank;
که تقدم و تاخر این عملگرها را میتوان توسط پرانتزها به صورت صریحی نیز مشخص کرد:
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "search AND (sqlite OR help)" ORDER by rank;
امکان ذکر صریح ستونهای مدنظر در کوئری
همانطور که عنوان شد، حالت پیشفرض جستجوهای تمام متنی، جستجوی واژهی مدنظر در تمام ستونهای ایندکس شدهاست؛ اما شاید این مورد مدنظر شما نباشد. به همین منظور میتوان ابتدا نام ستون مدنظر را ذکر کرد و پس از آن یک : را قرار داد تا فقط جستجو بر روی آن ستون خاص صورت گیرد:
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "text:some AND title:sqlite" ORDER by rank;
امکان ترکیب نام ستونها به صورت {col2 col1 col3} نیز وجود دارد.
نکتهی مهم! در جستجوهای FTS در SQLite، ذکر - به معنای قید صریح نام یک ستون خاص است (و یا لیست ستونهایی به صورت {col2 col1 col3}-) که قرار نیست چیزی با آن(ها) انطباق داده شود (- شبیه به عملگر NOT عمل میکند؛ اینبار در مورد ستونها) و این مورد عموما تازهکاران را به اشتباه میاندازد. برای مثال در ابتدای بحث، دو رکورد را که دارای text ای مساوی عبارات زیر هستند، ثبت کردیم:
"in the years 2018-2019 something happened" "It was 2018 and then it was 2019"
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "2018-2019" ORDER by rank;
Execution finished with errors. Result: no such column: 2019
و یا میتوان عبارت جستجو شده را بین "" قرار داد:
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH '"2018-2019"' ORDER by rank;
و یا حتی میتوان '"2018 2019"' را نیز جستجو کرد که نتیجهی مشابهی را ارائه میدهد.
امکان جستجوی بر روی عبارات یونیکد
FTS5 و آخرین نگارش SQLite، به همراه tokenizer مخصوص یونیکد نیز هست و با اینگونه جستجوهای تمام متنی، مشکلی ندارد:
SELECT rowid, title, text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "آزمایش" ORDER by rank;
توابع کمکی FTS در SQLite برای متمایز سازی عبارات یافت شدهی در متن
فرض کنید میخواهیم واژهی fts5 را جستجو کرده و همچنین در خروجی نهایی، هرجائیکه fts5 قرار دارد، آنرا به صورت bold نمایش دهیم. برای اینکار، تابع توکار highlight قابل استفادهاست. اما اگر در این بین خواستیم فقط قسمت کوتاهی از متن مورد نظر را که به جستجوی ما نزدیک است نمایش دهیم، میتوان از متد توکار snippet استفاده کرد:
SELECT rowid, highlight(Chapters_FTS, title, '<b>', '</b>') as title, snippet(Chapters_FTS, text, '<b>', '</b>', '...', 64) as text, rank FROM Chapters_FTS WHERE Chapters_FTS MATCH "fts5" ORDER BY rank
نکتهی مهم: چون بر اساس نکات قسمت قبل، متنی که به Chapters_FTS ارسال میشود، نرمال سازی شدهاست، متدهای فوق کارآیی خودشان را از دست میدهند. برای مثال اگر در کوئری فوق، واژهی funny را که به یک رکورد HTML ای اشاره میکند، جستجو کنیم، خروجی زیر را دریافت خواهیم کرد:
خروجی نهایی، چون به جدول اصلی chapters متصل است، اصل متن را بازگشت میدهد، اما چون اطلاعاتی را که به Chapters_FTS ارسال کردهایم، فاقد تگهای HTML هستند، تا خروجی دقیقی حاصل شود، متدهای highlight و snippet دیگر قادر به علامتگذاری خروجی نهایی نبوده و اینکار را باید خودمان به صورت دستی در سمت کلاینت انجام دهیم.
کار با کلیدهای اصلی و خارجی در EF Code first
کد
namespace TestKeys { class Program { public class Bill { [DatabaseGenerated(DatabaseGeneratedOption.None)] public string Id { get; set; } public decimal Amount { set; get; } [ForeignKey("AccountId")] public virtual Account Account { get; set; } public string AccountId { set; get; } } public class Account { [DatabaseGenerated(DatabaseGeneratedOption.None)] public string Id { get; set; } public string Name { get; set; } } public class MyContext : DbContext { public DbSet<Bill> Bills { get; set; } public DbSet<Account> Accounts { get; set; } } public class BillFromWebsrv { public string Id { get; set; } public decimal Amount { set; get; } public DateTime DateTime { get; set; } public Account Account { get; set; } } static void Main(string[] args) { Database.SetInitializer(new DropCreateDatabaseIfModelChanges<MyContext>()); using (var ctx = new MyContext()) { foreach (var dummyBill in DummyBills()) { var bl = new Bill { Id = dummyBill.Id, Amount = dummyBill.Amount, Account = dummyBill.Account }; ctx.Bills.Add(bl); } ctx.SaveChanges(); } } public static List<BillFromWebsrv> DummyBills() { return new List<BillFromWebsrv> { new BillFromWebsrv { Id = "1", Amount = 1231, DateTime = DateTime.Now, Account = new Account {Id = "1", Name = "ac1"} }, new BillFromWebsrv { Id = "2", Amount = 1232, DateTime = DateTime.Now, Account = new Account {Id = "2", Name = "ac2"} }, new BillFromWebsrv { Id = "3", Amount = 1233, DateTime = DateTime.Now, Account = new Account {Id = "2", Name = "ac2"} }, new BillFromWebsrv { Id = "4", Amount = 1134, DateTime = DateTime.Now, Account = new Account {Id = "3", Name = "ac3"} } }; } } }
ارور
DebuggerStepThroughAttribute
class Program { public static void Main(string[] args) { DebuggerStepThroughMethod1(); } [DebuggerStepThrough] public static void DebuggerStepThroughMethod1() { Console.WriteLine( "Method 1" ); DebuggerStepThroughMethod2(); } [DebuggerStepThrough] public static void DebuggerStepThroughMethod2() { Console.WriteLine( "Method 2" ); } }
ConditionalAttribute
class Program { public static void Main(string[] args) { DebugMode(); } [Conditional("DEBUG")] public static void DebugMode() { Console.WriteLine( "Debug mode" ); } }
#define ReleaseMode
Flags Enum Attribute
[System.Flags] public enum Permission { View = 1, Insert = 2, Update = 4, Delete = 8 }
public static void Main( string[] args ) { var permission = ( Permission.View | Permission.Insert ).ToString(); Console.WriteLine( permission ); // Displays ‘View, Insert’ var userPermission = Permission.View | Permission.Insert | Permission.Update | Permission.Delete; // To retrieve the value from property you can do this if ( ( userPermission & Permission.Delete ) == Permission.Delete ) { Console.WriteLine( "کاربر دارای مجوز دسترسی به عملیات حذف میباشد" ); } // In .NET 4 and later Console.WriteLine( userPermission.HasFlag( Permission.Delete ) ? "کاربر دارای مجوز دسترسی به عملیات حذف میباشد" : "کاربر مجوز دسترسی به عملیات حذف را ندارد"); }
نکته: در صورتیکه مقداری را برای enum تعریف کرده باشید، نمیتوانید آن را با مقدار 0 مشخص کنید (در زمانی که ویژگی flags را بر روی enum اضافه کرده باشید)، چرا که با استفاده از عملیات بیتی AND نمیتوانید دارا بودن آن مقدار را تست کنید و همیشه نتیجه صفر خواهد بود.
Dynamically Compile and Execute C# Code
CodeDOM
public static void Main( string[] args ) { var sourceCode = @"class DotNetTips { public void Print() { System.Console.WriteLine("".Net Tips""); } }"; var compiledAssembly = CompileSourceCodeDom( sourceCode ); ExecuteFromAssembly( compiledAssembly ); } static Assembly CompileSourceCodeDom( string sourceCode ) { CodeDomProvider csharpCodeProvider = new CSharpCodeProvider(); var cp = new CompilerParameters { GenerateExecutable = false }; cp.ReferencedAssemblies.Add( "System.dll" ); var cr = csharpCodeProvider.CompileAssemblyFromSource( cp, sourceCode ); return cr.CompiledAssembly; }
Roslyn
سکوی کامپایلر دات نت " Roslyn "، کامپایلرهای متن باز #C و VB.NET را به همراه APIهای تجزیه و تحلیل کد ارائه کرده است که با استفاده از این APIها میتوان ابزارهای آنالیز کد جهت استفاده در ویژوال استودیو را ایجاد کرد.
برای استفاده از Roslyn باید این کتابخانه را نصب کنید
Install-Package Microsoft.CodeAnalysis
حال مثال قبل را با استفاده از Roslyn بازنویسی میکنیم:
public static void Main(string[] args) { var sourceCode = @"class DotNetTips { public void Print() { System.Console.WriteLine("".Net Tips""); } }"; var compiledAssembly = CompileSourceRoslyn( sourceCode ); ExecuteFromAssembly( compiledAssembly ); } private static Assembly CompileSourceRoslyn(string sourceCode) { using ( var memoryStream = new MemoryStream() ) { var assemblyFileName = string.Concat( Guid.NewGuid().ToString(), ".dll" ); var compilation = CSharpCompilation.Create( assemblyFileName, new[] { CSharpSyntaxTree.ParseText( sourceCode ) }, new[] { MetadataReference.CreateFromFile( typeof( object ).Assembly.Location ) }, new CSharpCompilationOptions( OutputKind.DynamicallyLinkedLibrary ) ); compilation.Emit( memoryStream ); var assembly = Assembly.Load( memoryStream.GetBuffer() ); return assembly; } }
و جهت فراخوانی اسمبلی ساخته شده به هر دو روش بالا، از کد زیر استفاده میکنیم.
static void ExecuteFromAssembly( Assembly assembly ) { var helloKittyPrinterType = assembly.GetType( "DotNetTips" ); var printMethod = helloKittyPrinterType.GetMethod( "Print" ); var kitty = assembly.CreateInstance( "DotNetTips" ); printMethod.Invoke( kitty, BindingFlags.InvokeMethod, null, null, CultureInfo.CurrentCulture ); }
Asp.Net Identity #2
در مرحلهی بعد سه پکیج زیر را باید نصب کنیم :
- Microsoft.AspNet.Identity.EntityFramework
- Microsoft.AspNet.Identity.OWIN
- Microsoft.Owin.Host.SystemWeb
<connectionStrings> <add name="IdentityDb" providerName="System.Data.SqlClient" connectionString="Data Source=(localdb)\v11.0;Initial Catalog=IdentityDb;Integrated Security=True;Connect Timeout=15;Encrypt=False;TrustServerCertificate=False;MultipleActiveResultSets=True"/> </connectionStrings>
<appSettings> <add key="webpages:Version" value="3.0.0.0" /> <add key="webpages:Enabled" value="false" /> <add key="ClientValidationEnabled" value="true" /> <add key="UnobtrusiveJavaScriptEnabled" value="true" /> <add key="owin:AppStartup" value="Users.IdentityConfig" /> </appSettings>
ساخت کلاس User
using System; using Microsoft.AspNet.Identity.EntityFramework; namespace Users.Models { public class AppUser : IdentityUser { // پروپرتیهای اضافی در اینجا } }
ساخت کلاس Database Context برنامه
using System.Data.Entity; using Microsoft.AspNet.Identity.EntityFramework; using Users.Models; namespace Users.Infrastructure { public class AppIdentityDbContext : IdentityDbContext<AppUser> { public AppIdentityDbContext() : base("IdentityDb") { } static AppIdentityDbContext() { Database.SetInitializer<AppIdentityDbContext>(new IdentityDbInit()); } public static AppIdentityDbContext Create() { return new AppIdentityDbContext(); } } public class IdentityDbInit : DropCreateDatabaseIfModelChanges<AppIdentityDbContext> { protected override void Seed(AppIdentityDbContext context) { PerformInitialSetup(context); base.Seed(context); } public void PerformInitialSetup(AppIdentityDbContext context) { // initial configuration will go here } } }
ساخت کلاس User Manager
کلاس UserManager حاوی متدهای بالا است. اگر دقت کنید، میبینید که تمامی متدهای بالا به کلمهی Async ختم میشوند. زیرا Asp.Net Identity تقریبا کل ویژگیهای برنامه نویسی Async را پیاده سازی کرده است و این بدین معنی است که عملیات میتوانند به صورت غیر همزمان اجرا شده و دیگر فعالیتها را بلوکه نکنند.
using Microsoft.AspNet.Identity; using Microsoft.AspNet.Identity.EntityFramework; using Microsoft.AspNet.Identity.Owin; using Microsoft.Owin; using Users.Models; namespace Users.Infrastructure { public class AppUserManager : UserManager<AppUser> { public AppUserManager(IUserStore<AppUser> store) : base(store) { } public static AppUserManager Create( IdentityFactoryOptions<AppUserManager> options, IOwinContext context) { AppIdentityDbContext db = context.Get<AppIdentityDbContext>(); AppUserManager manager = new AppUserManager(new UserStore<AppUser>(db)); return manager; } } }
زمانی که Identity نیاز به وهلهای از کلاس AppUserManager داشته باشد، متد استاتیک Create را صدا خواهد زد. این عمل زمانی اتفاق میافتد که عملیاتی بر روی دادههای کاربر انجام گیرد. برای ساخت وهلهای از کلاس AppUserManager نیاز به کلاس <UserStor<AppUser دارد. کلاس <UserStore<T یک پیاده سازی از رابط <IUserStore<T توسط EF میباشد که وظیفهی آن فراهم کنندهی پیاده سازی Storage-Specific متدهای تعریف شده در کلاس User Manager (که در اینجا AppUserManager ) میباشد. برای ساخت <UserStore<T نیاز به وهلهای از کلاس AppIdentityDbContext میباشد که از طریق Owin به صورت زیر قابل دریافت است:
AppIdentityDbContext db = context.Get<AppIdentityDbContext>();
یک پیاده سازی از رابط IOwinContext، به عنوان پارامتر به متد Create پاس داده میشود. در این پیاده سازی، یک تابع جنریک به نام Get تعریف شده که اقدام به برگشت وهله ای از اشیای ثبت شدهی در کلاس شروع Owin مینماید.
ساخت کلاس شروع Owin
اگر خاطرتان باشد یک کلید در قسمت AppSettings فایل Web.config به صورت زیر تعریف کردیم:
<add key="owin:AppStartup" value="Users.IdentityConfig" />
قسمت Value کلید بالا از دو قسمت تشکیل شده است: Users بیانگر فضای نام برنامهی شماست و IdentityConfig بیانگر کلاس شروع میباشد. (البته شما میتوانید هر نام دلخواهی را برای کلاس شروع بگذارید. فقط دقت داشته باشید که نام کلاس شروع و مقدار، با کلیدی که تعریف میکنید یکی باشد)
Owin مستقل از ASP.NET اعلام شده است و قراردادهای خاص خودش را دارد. یکی از این قراردادها تعریف یک کلاس و وهله سازی آن به منظور بارگذاری و پیکربندی میان افزار و انجام دیگر کارهای پیکربندی که نیاز است، میباشد. به طور پیش فرض این کلاس Start نام دارد و در پوشهی App_Start تعریف میشود. این کلاس حاوی یک متد به نام Configuration میباشد که بوسیله زیرساخت Owin فراخوانی میشود و یک پیاده سازی از رابط Owin.IAppBuilder به عنوان آرگومان به آن پاس داده میشود که کار پشتیبانی از Setup میان افزار مورد نیاز برنامه را برعهده دارد.
using Microsoft.AspNet.Identity; using Microsoft.Owin; using Microsoft.Owin.Security.Cookies; using Owin; using Users.Infrastructure; namespace Users { public class IdentityConfig { public void Configuration(IAppBuilder app) { app.CreatePerOwinContext<AppIdentityDbContext>(AppIdentityDbContext.Create); app.CreatePerOwinContext<AppUserManager>(AppUserManager.Create); app.UseCookieAuthentication(new CookieAuthenticationOptions { AuthenticationType = DefaultAuthenticationTypes.ApplicationCookie, LoginPath = new PathString("/Account/Login"), }); } } }
رابط IAppBuilder بوسیله تعدادی متد الحاقی که در کلاسهایی که در فضای نام Owin تعریف شدهاند، تکمیل شده است. متد CreatePerOwinContext کار ساخت وهلهای از کلاس AppUserManager و کلاس AppIdentityDbContext را برای هر درخواست بر عهده دارد. این مورد تضمین میکند که هر درخواست، به یک دادهی تمیز از Asp.Net Identity دسترسی خواهد داشت و نگران اعمال همزمانی و یا کش ضعیف داده نخواهد بود. متد UseCookieAuthentication به Asp.Net Identity میگوید که چگونه از کوکیها برای تصدیق هویت کاربران استفاده کند که Optionهای آن از طریق کلاس CookieAuthenticationOptions مشخص میشود. مهمترین قسمت در اینجا پروپرتی LoginPath میباشد و مشخص میکند که کلاینتهای تصدیق هویت نشده، هنگام دسترسی به یک منبع محافظت شده، به کدام URL هدایت شوند که توسط یک رشته به متد PathString پاس داده میشود.
خوب دوستان برپایی سیستم Identity به پایان رسید. انشالله در قسمت بعدی به چگونگی استفادهی از این سیستم خواهیم پرداخت.
declare @t table(id int, name nvarchar(max), active bit) insert @t values (1, 'Group 1', 1), (2, 'Group 2', 0)
select '[' + STUFF(( select ',{"id":' + cast(id as varchar(max)) + ',"name":"' + name + '"' + ',"active":' + cast(active as varchar(max)) +'}' from @t t1 for xml path(''), type ).value('.', 'varchar(max)'), 1, 1, '') + ']'
[{"id":1,"name":"Group 1","active":1},{"id":2,"name":"Group 2","active":0}]
declare @group table(id int, name nvarchar(max), active bit) insert @group values (1, 'Group 1', 1), (2, 'Group 2', 0) declare @member table(id int, groupid int,name nvarchar(max)) insert @member values (1, 1,'Ali'), (2, 1,'Mojtaba'),(3,2,'Hamid') select '[' + STUFF(( select ',{"id":' + cast(g.id as varchar(max)) + ',"name":"' + g.name + '"' + ',"members": { "children": [' + (select + STUFF(( select ',{"id":' + cast(m.id as varchar(max)) + ',"name":"' + m.name + '"}' from @member m where m.groupid = g.id for xml path(''), type ).value('.', 'varchar(max)'), 1, 1, '') + ']}' + ',"active":' + cast(g.active as varchar(max)) +'}') from @group g for xml path(''), type ).value('.', 'varchar(max)'), 1, 1, '') + ']'
[{"id":1,"name":"Group 1","members": { "children": [{"id":1,"name":"Ali"},{"id":2,"name":"Mojtaba"}]} ,"active":1}, {"id":2,"name":"Group 2","members": { "children": [{"id":3,"name":"Hamid"}]} ,"active":0}]
برای پیاده سازی اینگونه ستونها SQL Server یک قابلیتی به نام computed column ارائه داده است. برای تعریف این چنین ستون هایی بعد از نام ستون از کلمه AS استفاده میکنیم. عبارتی که ستون محاسباتی را تشکیل میدهد میتواند شامل این موارد باشد: تابع، نام ستون غیر محاسباتی و مقادیر ثابت ولی امکان استفاده از subquery وجود ندارد.
ستونهای محاسباتی بطور پیشفرض مجازی هستند (بطور فیزیکی بر روی دیسک ذخیره نشده اند). یعنی هر موقع که query اجرا میشود آنها نیز مجدد محاسبه شده و نمایش داده میشوند.
برای اینکه نوع ذخیره سازی را از مجازی به فیزیکی تبدیل کنیم باید در هنگام ساخت جدول (یا تغییر آن) از کلید واژه PERSISTED استفاده کنیم. وقتی بطور فیزیکی ذخیره شده باشد با هر بار ویرایش یکی از ستونهای تشکلیل دهنده ستون محاسباتی هم ویرایش میشود.
ستون محاسباتی بعد از تبدیل شدن از مجازی به فیزیکی میتواند به عنوان کلید اولیه و ایندکس در نظر گرفته شود.
به مثال زیر توجه کنید:
جدولی داریم با دو ستون، قرار هست بر اساس ترکیب مقادیر دو ستون جستجویی انجام دهیم. ضمن اینکه ترکیب دو ستون باید منحصر بفرد باشد. برای این منظور یک unique index روی دو ستون لحاظ میکنیم.
create table t1 ( col1 char(1), col2 char(1) ) create unique nonclustered index ix_uq on t1 (col1 , col2); insert t1 values('A', 'B'), ('B', 'C'), ('C', 'D'), ('D', 'E'), ('E', 'F'), ('G', 'H'), ('I', 'J'), ('K', 'L'), ('M', 'N'), ('O', 'P');
اکنون به دنبال سطری میگردیم که ترکیب مقادیر دو ستون آن برابر با OP باشد. پس query زیر را اجرا میکنیم
select col1 + col2 from t1 where col1 + col2 = 'OP'
برای اینکه Index Seek داشته باشیم بایستی مقادیر را جداگانه مقایسه کنیم(ستونها به صورت عبارت محاسباتی نباشند)
select col1 + col2 from t1 where col1 = 'O' and col2 = 'P'
ولی ما میخواهیم شرط بر اساس ترکیب دو ستون باشد. خب اینجا هست که Computed Columns مطرح میشوند.
alter table t1 add col3 as col1 + col2 persisted create clustered index ix1 on t1 (col3)
حال مجددا عمل جستجو را انجام میدهیم ولی به کمک ستون محاسباتی که اخیرا ایجاد نمودیم:
select * from t1 where col3 = 'OP';
حالا مشاهده میشود که شاخص ix1 اسکن نشده است. و از آنجایی که شاخص از نوع Clustered است مشکل Covering هم نخواهیم داشت.