Laws of UX is a collection of the key maxims that designers must consider when building user interfaces
This is a jQuery plugin that can determine the coordinates of corners of a HTML page element. Demo
C# Application From Start to Finish: Tournament Tracker Course - YouTube
28 videos, 192,192 views, Last updated on Jan 13, 2019
Follow along in this free course as I show you how to create an application in C# from idea through the finished product. Everything is shown on screen and in great detail. Learn how to use SQL databases, CSV text files, custom events, Linq, Lambda expressions, emailing, and more. Everything you learn will be in context of a real application.
در این مطلب نکات کار با تصاویر را توسط افزونه‌ی Web Esstentials بررسی می‌کنیم. این افزونه قابلیت‌های زیر را در کار با تصاویر در اختیار شما قرار می‌دهد:
بهینه‌سازی تصاویر
یکی از موارد مهمی که باید مورد توجه قرار بگیرد، استفاده از تصاویر کم حجم در وب‌سایت می‌باشد. روش‌های مختلفی جهت بهینه‌سازی تصاویر مورد استفاده در سایت وجود دارند، به طور مثال جهت بهینه‌سازی تصاویر PNG می‌توانید از ابزار PNGGauntlet استفاده کنید. همچنین اینجا نیز یک ابزار آنلاین موجود می‌باشد. افزونه‌ی Web Essentails این قابلیت را به آسانی در اختیار شما قرار می‌دهد؛ اینکار را می‌توانید توسط این افزونه به روش‌های زیر انجام دهید:
- کلیک راست بر روی تصویر
برای اینکار بر روی فایلی که می‌خواهید optimize کنید، کلیک راست کرده و از منوی ظاهر شده گزینه Web Essentials و سپس Optimize Image را انتخاب کنید:
در قسمت status bar نیز می‌توانید نتیجه را مشاهده کنید:
- انتخاب چندین تصویر
روال قبلی را می‌توانید برای چندین فایل انتخاب شده و یا یک پوشه تکرار کنید:
- بهینه‌سازی تصاویر موجود در فایل‌های CSS
همچنین امکان بهینه‌سازی تصاویر داخل فایل‌های CSS نیز توسط این افزونه امکان پذیر است:
همانطور که در تصویر فوق مشاهده می‌کنید می‌توانیم تصاویری که به صورت Data Uri درون کد پیوست شده اند را با کلیک بر روی Save to file به صورت یک فایل ذخیره کنیم.
ایجاد تصاویر Sprite
یکی دیگر ار قابلیت‌های افزونه Web Essentials امکان تهیه تصاویر به صورت Sprite می باشد. برای اینکار کافی است به این صورت عمل کنید:
بعد از کلیک بر روی Create image sprite باید یک نام برای آن تعیین کنید و سپس بر روی کلید Save کلیک کنید. با اینکار یک فایل از نوع XML با پسوند sprite برای شما ساخته خواهد شد:
<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<sprite xmlns:xsi="http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance" xsi:noNamespaceSchemaLocation="http://vswebessentials.com/schemas/v1/sprite.xsd">
<settings>
<!--Determines if the sprite image should be automatically optimized after creation/update.-->
<optimize>true</optimize>
<!--Determines the orientation of images to form this sprite. The value must be vertical or horizontal.-->
<orientation>vertical</orientation>
<!--File extension of sprite image.-->
<outputType>png</outputType>
<!--Determin whether to generate/re-generate this sprite on building the solution.-->
<runOnBuild>false</runOnBuild>
<!--Use full path to generate unique class or mixin name in CSS, LESS and SASS files. Consider disabling this if you want class names to be filename only.-->
<fullPathForIdentifierName>true</fullPathForIdentifierName>
<!--Use absolute path in the generated CSS-like files. By default, the URLs are relative to sprite image file (and the location of CSS, LESS and SCSS).-->
<useAbsoluteUrl>false</useAbsoluteUrl>
<!--Specifies a custom subfolder to save CSS files to. By default, compiled output will be placed in the same folder and nested under the original file.-->
<outputDirectoryForCss />
<!--Specifies a custom subfolder to save LESS files to. By default, compiled output will be placed in the same folder and nested under the original file.-->
<outputDirectoryForLess />
<!--Specifies a custom subfolder to save SCSS files to. By default, compiled output will be placed in the same folder and nested under the original file.-->
<outputDirectoryForScss />
</settings>
<!--The order of the <file> elements determines the order of the images in the sprite.-->
<files>
<file>/Content/Images/01.png</file>
<file>/Content/Images/02.png</file>
<file>/Content/Images/03.png</file>
<file>/Content/Images/04.png</file>
</files>
</sprite> 
به عنوان مثال فایل CSS تصویر فوق به صورت زیر می‌باشد:
/*
This is an example of how to use the image sprite in your own CSS files
*/
.Content-Images-01 {
/* You may have to set 'display: block' */
width: 32px;
height: 32px;
background: url('icons.png') 0 0;
}
.Content-Images-02 {
/* You may have to set 'display: block' */
width: 32px;
height: 32px;
background: url('icons.png') 0 -32px;
}
.Content-Images-03 {
/* You may have to set 'display: block' */
width: 32px;
height: 32px;
background: url('icons.png') 0 -64px;
}
.Content-Images-04 {
/* You may have to set 'display: block' */
width: 32px;
height: 32px;
background: url('icons.png') 0 -96px;
} <div class="Content-Images-01"></div> <div class="Content-Images-02"></div> <div class="Content-Images-03"></div> <div class="Content-Images-04"></div>
استفاده از تصاویر Data URIs
یکی دیگر از روش‌های کاهش درخواست‌های HTTP در یک سایت استفاده از Data URIs می باشد، توسط این روش می‌توانید فایل هایتان را درون HTML و یا CSS قرار دهید یا به اصطلاح embed کنید. به طور مثال جهت استفاده از یک تصویر می‌توانید به راحتی با آدرس دهی تصویر درون تگ img، تصویر را درون صفحه نمایش دهید:
<img src="https://www.dntips.ir/images/logo.png" />
<img src="" />
سینتکس Data URIs
به طور مثال تگ زیر را در نظر داشته باشید:
<img src="..." />
data: نام schema
image/png: نوع محتوا(content type)
base64: نوع encoding استفاده شده برای encode کردن اطلاعات
iVBOR...: اطلاعات encode شده.
توسط افزونه Web Essentials به راحتی می‌توانید تصویر موردنظرتان را به صورت Data URI تهیه کنید:
در بخش اول، کارهایی که انجام دادیم به طور خلاصه عبارت بودند از:
1- حذف کاربرانی که نام کاربری و ایمیل تکراری داشتند
2- تغییر نام فیلد Password به PasswordHash در جدول User
سیستم مدیریت محتوای IRIS، برای استفاده از Entity Framework، از الگوی واحد کار (Unit Of Work) و تزریق وابستگی استفاده کرده است و اگر با نحوه‌ی پیاده سازی این الگو‌ها آشنا نیستید، خواندن مقاله EF Code First #12 را به شما توصیه می‌کنم.
برای استفاده از ASP.NET Identity نیز باید از الگوی واحد کار استفاده کرد و برای این کار، ما از مقاله اعمال تزریق وابستگی‌ها به مثال رسمی ASP.NET Identity استفاده خواهیم کرد.
نکته مهم: در ادامه اساس کار ما بر پایه‌ی مقاله اعمال تزریق وابستگی‌ها به مثال رسمی ASP.NET Identity است و چیزی که بیشتر برای ما اهمیت دارد کدهای نهایی آن هست؛ پس حتما به مخزن کد آن مراجعه کرده و کدهای آن را دریافت کنید.
تغییر نام کلاس User به ApplicationUser
اگر به کدهای مثال رسمی ASP.NET Identity نگاهی بیندازید، می‌بینید که کلاس مربوط به جدول کاربران ApplicationUser نام دارد، ولی در سیستم IRIS نام آن User است. بهتر است که ما هم نام کلاس خود را از User به ApplicationUser تغییر دهیم چرا که مزایای زیر را به دنبال دارد:
1- به راحتی می‌توان کدهای مورد نیاز را از مثال Identity کپی کرد.
2- در سیستم Iris، بین کلاس User متعلق به پروژه خودمان و User مربوط به HttpContext تداخل رخ می‌داد که با تغییر نام کلاس User دیگر این مشکل را نخواهیم داشت.
برای این کار وارد پروژه Iris.DomainClasses شده و نام کلاس User را به ApplicationUser تغییر دهید. دقت کنید که این تغییر نام را از طریق Solution Explorer انجام دهید و نه از طریق کدهای آن. پس از این تغییر ویژوال استودیو می‌پرسد که آیا نام این کلاس را هم در کل پروژه تغییر دهد که شما آن را تایید کنید.
برای آن که نام جدول Users در دیتابیس تغییری نکند، وارد پوشه‌ی Entity Configuration شده و کلاس UserConfig را گشوده و در سازنده‌ی آن کد زیر را اضافه کنید:
ToTable("Users"); نصب ASP.NET Identity
برای نصب ASP.NET Identity دستور زیر را در کنسول Nuget وارد کنید:
Get-Project Iris.DomainClasses, Iris.Datalayer, Iris.Servicelayer, Iris.Web | Install-Package Microsoft.AspNet.Identity.EntityFramework
از پروژه AspNetIdentityDependencyInjectionSample.DomainClasses کلاس‌های CustomUserRole، CustomUserLogin، CustomUserClaim و CustomRole را به پروژه Iris.DomainClasses منتقل کنید. تنها تغییری که در این کلاس‌ها باید انجام دهید، اصلاح namespace آنهاست.
همچنین بهتر است که به کلاس CustomRole، یک property به نام Description اضافه کنید تا توضیحات فارسی نقش مورد نظر را هم بتوان ذخیره کرد:
همچنین بهتر است که به کلاس CustomRole، یک property به نام Description اضافه کنید تا توضیحات فارسی نقش مورد نظر را هم بتوان ذخیره کرد:
public class CustomRole : IdentityRole<int, CustomUserRole>
{
public CustomRole() { }
public CustomRole(string name) { Name = name; }
public string Description { get; set; }
} نکته: پیشنهاد می‌کنم که اگر می‌خواهید مثلا نام CustomRole را به IrisRole تغییر دهید، این کار را از طریق find and replace انجام ندهید. با همین نام‌های پیش فرض کار را تکمیل کنید و سپس از طریق خود ویژوال استودیو نام کلاس را تغییر دهید تا ویژوال استودیو به نحو بهتری این نام‌ها را در سرتاسر پروژه تغییر دهد.
سپس کلاس ApplicationUser پروژه IRIS را باز کرده و تعریف آن را به شکل زیر تغییر دهید:
public class ApplicationUser : IdentityUser<int, CustomUserLogin, CustomUserRole, CustomUserClaim>
اکنون می‌توانید propertyهای Id، UserName، PasswordHash و Email را حذف کنید؛ چرا که در کلاس پایه IdentityUser تعریف شده اند.
تغییرات DataLayer
وارد Iris.DataLayer شده و کلاس IrisDbContext را به شکل زیر ویرایش کنید:
public class IrisDbContext : IdentityDbContext<ApplicationUser, CustomRole, int, CustomUserLogin, CustomUserRole, CustomUserClaim>,
IUnitOfWork اکنون می‌توانید property زیر را نیز حذف کنید چرا که در کلاس پایه تعریف شده است:
public DbSet<ApplicationUser> Users { get; set; } نکته مهم: حتما برای کلاس IrisDbContext سازنده ای تعریف کنید که صراحتا نام رشته اتصالی را ذکر کرده باشد، اگر این کار را انجام ندهید با خطاهای عجیب غریبی روبرو می‌شوید.
public IrisDbContext()
: base("IrisDbContext")
{
} همچنین درون متد OnModelCreating کدهای زیر را پس از فراخوانی متد (base.OnModelCreating(modelBuilder جهت تعیین نام جداول دیتابیس بنویسید:
modelBuilder.Entity<CustomRole>().ToTable("AspRoles");
modelBuilder.Entity<CustomUserClaim>().ToTable("UserClaims");
modelBuilder.Entity<CustomUserRole>().ToTable("UserRoles");
modelBuilder.Entity<CustomUserLogin>().ToTable("UserLogins"); از این جهت نام جدول CustomRole را در دیتابیس AspRoles انتخاب کردم تا با نام جدول Roles نقش‌های کنونی سیستم Iris تداخلی پیش نیاید.
اکنون دستور زیر را در کنسول Nuget وارد کنید تا کدهای مورد نیاز برای مهاجرت تولید شوند:
Add-Migration UpdateDatabaseToAspIdentity
public partial class UpdateDatabaseToAspIdentity : DbMigration
{
public override void Up()
{
CreateTable(
"dbo.UserClaims",
c => new
{
Id = c.Int(nullable: false, identity: true),
UserId = c.Int(nullable: false),
ClaimType = c.String(),
ClaimValue = c.String(),
ApplicationUser_Id = c.Int(),
})
.PrimaryKey(t => t.Id)
.ForeignKey("dbo.Users", t => t.ApplicationUser_Id)
.Index(t => t.ApplicationUser_Id);
CreateTable(
"dbo.UserLogins",
c => new
{
LoginProvider = c.String(nullable: false, maxLength: 128),
ProviderKey = c.String(nullable: false, maxLength: 128),
UserId = c.Int(nullable: false),
ApplicationUser_Id = c.Int(),
})
.PrimaryKey(t => new { t.LoginProvider, t.ProviderKey, t.UserId })
.ForeignKey("dbo.Users", t => t.ApplicationUser_Id)
.Index(t => t.ApplicationUser_Id);
CreateTable(
"dbo.UserRoles",
c => new
{
UserId = c.Int(nullable: false),
RoleId = c.Int(nullable: false),
ApplicationUser_Id = c.Int(),
})
.PrimaryKey(t => new { t.UserId, t.RoleId })
.ForeignKey("dbo.Users", t => t.ApplicationUser_Id)
.ForeignKey("dbo.AspRoles", t => t.RoleId, cascadeDelete: true)
.Index(t => t.RoleId)
.Index(t => t.ApplicationUser_Id);
CreateTable(
"dbo.AspRoles",
c => new
{
Id = c.Int(nullable: false, identity: true),
Description = c.String(),
Name = c.String(nullable: false, maxLength: 256),
})
.PrimaryKey(t => t.Id)
.Index(t => t.Name, unique: true, name: "RoleNameIndex");
AddColumn("dbo.Users", "EmailConfirmed", c => c.Boolean(nullable: false));
AddColumn("dbo.Users", "SecurityStamp", c => c.String());
AddColumn("dbo.Users", "PhoneNumber", c => c.String());
AddColumn("dbo.Users", "PhoneNumberConfirmed", c => c.Boolean(nullable: false));
AddColumn("dbo.Users", "TwoFactorEnabled", c => c.Boolean(nullable: false));
AddColumn("dbo.Users", "LockoutEndDateUtc", c => c.DateTime());
AddColumn("dbo.Users", "LockoutEnabled", c => c.Boolean(nullable: false));
AddColumn("dbo.Users", "AccessFailedCount", c => c.Int(nullable: false));
}
public override void Down()
{
DropForeignKey("dbo.UserRoles", "RoleId", "dbo.AspRoles");
DropForeignKey("dbo.UserRoles", "ApplicationUser_Id", "dbo.Users");
DropForeignKey("dbo.UserLogins", "ApplicationUser_Id", "dbo.Users");
DropForeignKey("dbo.UserClaims", "ApplicationUser_Id", "dbo.Users");
DropIndex("dbo.AspRoles", "RoleNameIndex");
DropIndex("dbo.UserRoles", new[] { "ApplicationUser_Id" });
DropIndex("dbo.UserRoles", new[] { "RoleId" });
DropIndex("dbo.UserLogins", new[] { "ApplicationUser_Id" });
DropIndex("dbo.UserClaims", new[] { "ApplicationUser_Id" });
DropColumn("dbo.Users", "AccessFailedCount");
DropColumn("dbo.Users", "LockoutEnabled");
DropColumn("dbo.Users", "LockoutEndDateUtc");
DropColumn("dbo.Users", "TwoFactorEnabled");
DropColumn("dbo.Users", "PhoneNumberConfirmed");
DropColumn("dbo.Users", "PhoneNumber");
DropColumn("dbo.Users", "SecurityStamp");
DropColumn("dbo.Users", "EmailConfirmed");
DropTable("dbo.AspRoles");
DropTable("dbo.UserRoles");
DropTable("dbo.UserLogins");
DropTable("dbo.UserClaims");
}
} بهتر است که در کدهای تولیدی فوق، اندکی متد Up را با کد زیر تغییر دهید:
AddColumn("dbo.Users", "EmailConfirmed", c => c.Boolean(nullable: false, defaultValue:true)); در نهایت برای اعمال تغییرات بر روی دیتابیس دستور زیر را در کنسول Nuget وارد کنید:
Update-Database
تغییرات ServiceLayer
ابتدا دستور زیر را در کنسول Nuget وارد کنید:
Get-Project Iris.Servicelayer, Iris.Web | Install-Package Microsoft.AspNet.Identity.Owin
سپس از فولدر Contracts پروژه AspNetIdentityDependencyInjectionSample.ServiceLayer فایل‌های IApplicationRoleManager، IApplicationSignInManager، IApplicationUserManager، ICustomRoleStore و ICustomUserStore را در فولدر Interfaces پروژه Iris.ServiceLayer کپی کنید. تنها کاری هم که نیاز هست انجام بدهید اصلاح namespace هاست.
باز از پروژه AspNetIdentityDependencyInjectionSample.ServiceLayer کلاس‌های ApplicationRoleManager، ApplicationSignInManager، ApplicationUserManager، CustomRoleStore، CustomUserStore، EmailService و SmsService را به پوشه EFServcies پروژه‌ی Iris.ServiceLayer کپی کنید.
نکته: پیشنهاد می‌کنم که EmailService را به IdentityEmailService تغییر نام دهید چرا که در حال حاضر سیستم Iris دارای کلاسی به نامی EmailService هست.
تنظیمات StructureMap برای تزریق وابستگی ها
پروژه Iris.Web را باز کرده، به فولدر DependencyResolution بروید و به کلاس IoC کدهای زیر را اضافه کنید:
x.For<IIdentity>().Use(() => (HttpContext.Current != null && HttpContext.Current.User != null) ? HttpContext.Current.User.Identity : null);
x.For<IUnitOfWork>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<IrisDbContext>();
x.For<IrisDbContext>().HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use(context => (IrisDbContext)context.GetInstance<IUnitOfWork>());
x.For<DbContext>().HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use(context => (IrisDbContext)context.GetInstance<IUnitOfWork>());
x.For<IUserStore<ApplicationUser, int>>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<CustomUserStore>();
x.For<IRoleStore<CustomRole, int>>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<RoleStore<CustomRole, int, CustomUserRole>>();
x.For<IAuthenticationManager>()
.Use(() => HttpContext.Current.GetOwinContext().Authentication);
x.For<IApplicationSignInManager>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<ApplicationSignInManager>();
x.For<IApplicationRoleManager>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<ApplicationRoleManager>();
// map same interface to different concrete classes
x.For<IIdentityMessageService>().Use<SmsService>();
x.For<IIdentityMessageService>().Use<IdentityEmailService>();
x.For<IApplicationUserManager>().HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<ApplicationUserManager>()
.Ctor<IIdentityMessageService>("smsService").Is<SmsService>()
.Ctor<IIdentityMessageService>("emailService").Is<IdentityEmailService>()
.Setter<IIdentityMessageService>(userManager => userManager.SmsService).Is<SmsService>()
.Setter<IIdentityMessageService>(userManager => userManager.EmailService).Is<IdentityEmailService>();
x.For<ApplicationUserManager>().HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use(context => (ApplicationUserManager)context.GetInstance<IApplicationUserManager>());
x.For<ICustomRoleStore>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<CustomRoleStore>();
x.For<ICustomUserStore>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use<CustomUserStore>(); اگر ()HttpContext.Current.GetOwinContext شناسایی نمی‌شود دلیلش این است که متد GetOwinContext یک متد الحاقی است که برای استفاده از آن باید پکیج نیوگت زیر را نصب کنید:
Install-Package Microsoft.Owin.Host.SystemWeb
تغییرات Iris.Web
در ریشه پروژه‌ی Iris.Web یک کلاس به نام Startup بسازید و کدهای زیر را در آن بنویسید:
using System;
using Iris.Servicelayer.Interfaces;
using Microsoft.AspNet.Identity;
using Microsoft.Owin;
using Microsoft.Owin.Security.Cookies;
using Microsoft.Owin.Security.DataProtection;
using Owin;
using StructureMap;
namespace Iris.Web
{
public class Startup
{
public void Configuration(IAppBuilder app)
{
configureAuth(app);
}
private static void configureAuth(IAppBuilder app)
{
ObjectFactory.Container.Configure(config =>
{
config.For<IDataProtectionProvider>()
.HybridHttpOrThreadLocalScoped()
.Use(() => app.GetDataProtectionProvider());
});
//ObjectFactory.Container.GetInstance<IApplicationUserManager>().SeedDatabase();
// Enable the application to use a cookie to store information for the signed in user
// and to use a cookie to temporarily store information about a user logging in with a third party login provider
// Configure the sign in cookie
app.UseCookieAuthentication(new CookieAuthenticationOptions
{
AuthenticationType = DefaultAuthenticationTypes.ApplicationCookie,
LoginPath = new PathString("/Account/Login"),
Provider = new CookieAuthenticationProvider
{
// Enables the application to validate the security stamp when the user logs in.
// This is a security feature which is used when you change a password or add an external login to your account.
OnValidateIdentity = ObjectFactory.Container.GetInstance<IApplicationUserManager>().OnValidateIdentity()
}
});
app.UseExternalSignInCookie(DefaultAuthenticationTypes.ExternalCookie);
// Enables the application to temporarily store user information when they are verifying the second factor in the two-factor authentication process.
app.UseTwoFactorSignInCookie(DefaultAuthenticationTypes.TwoFactorCookie, TimeSpan.FromMinutes(5));
// Enables the application to remember the second login verification factor such as phone or email.
// Once you check this option, your second step of verification during the login process will be remembered on the device where you logged in from.
// This is similar to the RememberMe option when you log in.
app.UseTwoFactorRememberBrowserCookie(DefaultAuthenticationTypes.TwoFactorRememberBrowserCookie);
app.CreatePerOwinContext(
() => ObjectFactory.Container.GetInstance<IApplicationUserManager>());
// Uncomment the following lines to enable logging in with third party login providers
//app.UseMicrosoftAccountAuthentication(
// clientId: "",
// clientSecret: "");
//app.UseTwitterAuthentication(
// consumerKey: "",
// consumerSecret: "");
//app.UseFacebookAuthentication(
// appId: "",
// appSecret: "");
//app.UseGoogleAuthentication(
// clientId: "",
// clientSecret: "");
}
}
} تا به این جای کار اگر پروژه را اجرا کنید نباید هیچ مشکلی مشاهده کنید. در بخش بعدی کدهای مربوط به کنترلر‌های ورود، ثبت نام، فراموشی کلمه عبور و ... را با سیستم Identity پیاده سازی می‌کنیم.
MauiReactor is a component-based UI Library built on top of .NET MAUI that enables you to build applications with code first MVU component based architecture. James has Adolfo, the libraries creator, on to talk about the project and show off some stunning UI.
Immerse yourself in the world of .NET and join our live stream for 3 days of free online content June 7 - 9 featuring speakers from the .NET Community and Microsoft product teams.
Learn to develop for web, mobile, desktop, games, services, libraries and more for a variety of platforms and devices all with .NET! We'll have presentations on .NET Core and ASP.NET Core, C#, F#, Roslyn, Visual Studio, Universal Windows Platform (UWP), Xamarin, and much more.
Bringing WebAssembly to the .NET Mainstream - Steve Sanderson, Microsoft
Many developers still consider WebAssembly to be a leading-edge, niche technology tied to low-level systems programming languages. However, C# and .NET (open-source, cross-platform technologies used by nearly one-third of all professional developers [1]) have run on WebAssembly since 2017. Blazor WebAssembly brought .NET into the browser on open standards, and is now one of the fastest-growing parts of .NET across enterprises, startups, and hobbyists. Next, with WASI we could let you run .NET in even more places, introducing cloud-native tools and techniques to a wider segment of the global developer community. This is a technical talk showing how we bring .NET to WebAssembly. Steve will demonstrate how it runs both interpreted and AOT-compiled, how an IDE debugger can attach, performance tradeoffs, and how a move from Emscripten to WASI SDK lets it run in Wasmtime/Wasmer or higher-level runtimes like wasmCloud. Secondly, you'll hear lessons learned from Blazor as an open-source project - challenges and misconceptions faced bringing WebAssembly beyond early adopters. [1] StackOverflow survey 2021
Font Awesome gives you scalable vector icons that can instantly be customized — size, color, drop shadow, and anything that can be done with the power of CSS.
Welcome to .NET 8! The first preview is ready for you to download: claim your copy of the first .NET 8 preview and start building applications today. Scroll down to see the list of features included in this preview. .NET 8 is a long-term support (LTS) release. This blog post covers the major themes and goals that drive the prioritization and selection of enhancements to develop. .NET 8 preview and release candidate builds will be delivered monthly. As usual, the final release will be delivered sometime in November at .NET Conf.
