مطالب دورهها
ایجاد کاتالوگهای Full text search و ایندکسهای آن
جستجو بر روی خواص و متادیتای اسناد آفیس
همانطور که در قسمت قبل نیز عنوان شد، فیلترهای FTS آفیس، علاوه بر اینکه امکان جستجوی پیشرفته FTS را بر روی کلیه فایلهای مجموعه آفیس میسر میکنند، امکان جستجوی FTS را بر روی خواص ویژه اضافی آنها، مانند نام نویسنده، واژههای کلیدی، تاریخ ایجاد و امثال آن نیز به همراه دارند.
اینکه چه خاصیتی را بتوان جستجو کرد نیز بستگی به نوع فیلتر نصب شده دارد. برای تعریف خواص قابل جستجوی یک سند، باید یک SEARCH PROPERTY LIST را ایجاد کرد:
در این تعریف، PROPERTY_INT_ID و PROPERTY_SET_GUIDها استاندارد بوده و لیست آنها را در آدرس ذیل میتوانید مشاهده نمائید:
بهبود کیفیت جستجو توسط Stop lists و Stop words
به یک سری از کلمات و حروف، اصطلاحا noise words گفته میشود. برای مثال در زبان انگلیسی حروف و کلماتی مانند a، is، the و and به صورت خودکار از FTS حذف میشوند؛ چون جستجوی آنها بیحاصل است. به اینها stop words نیز میگویند.
با استفاده از کوئری ذیل میتوان لیست stop words تعریف شده در بانک اطلاعاتی جاری را مشاهده کرد:
و برای تعریف stop words از دستورات ذیل کمک گرفته میشود:
کاتالوگهای Full Text Search
ایندکسهای ویژهی FTS، در مکانهایی به نام Full Text Catalogs ذخیره میشوند. این کاتالوگها صرفا یک شیء مجازی بوده و تنها برای تعریف ظرفی دربرگیرندهی ایندکسهای FTS تعریف میشوند. در نگارشهای پیش از 2012 اس کیوال سرور، این کاتالوگها اشیایی فیزیکی بودند؛ اما اکنون تبدیل به اشیایی مجازی شدهاند.
حالت کلی تعریف یک fulltext catalog به نحو ذیل است:
اما اکثر گزینههای آن مانند on filegroup و in path صرفا برای حفظ سازگاری با نگارشهای قبلی حضور دارند و دیگر نیازی به ذکر آنها نیست؛ چون تعریف کنندهی ماهیت فیزیکی این کاتالوگها میباشند.
به صورت پیش فرض حساسیت به لهجه یا accent_sensivity خاموش است. اگر روشن شود، باید کل ایندکس مجددا بازسازی شود.
ایجاد ایندکسهای Full Text
پس از ایجاد یک fulltext catalog، اکنون نوبت به تعریف ایندکسهایی فیزیکی هستند که داخل این کاتالوگها ذخیره خواهند شد:
در اینجا توسط KEY INDEX نام منحصربفرد ایندکس مشخص میشود.
CHANGE_TRACKING AUTO به این معنا است که SQL Server به صورت خودکار کار به روز رسانی این ایندکس را با تغییرات رکوردها انجام خواهد داد.
ذکر STATISTICAL_SEMANTICS، منحصر به SQL Server 2012 بوده و کار آن تشخیص واژههای کلیدی و ایجاد ایندکسهای یافتن اسناد مشابه است. برای استفاده از آن حتما نیاز است مطابق توضیحات قسمت قبل، Semantic Language Database پیشتر نصب شده باشد.
توسط STOPLIST، لیست واژههایی که قرار نیست ایندکس شوند را معرفی خواهیم کرد. SQLStopList را در ابتدای بحث ایجاد کردیم.
Language 1033 به معنای استفاده از زبان US English است.
نحوهی استفاده از SEARCH PROPERTY LIST ایی که پیشتر تعریف کردیم را نیز در اینجا ملاحظه میکنید.
مثالی برای ایجاد ایندکسهای FTS
برای اینکه ربط منطقی نکات عنوان شده را بهتر بتوانید بررسی و آزمایش کنید، مثال ذیل را درنظر بگیرید.
ابتدا جدول Documents را برای ذخیره سازی تعدادی سند، ایجاد میکنیم:
اگر به این جدول دقت کنید، هدف از آن ذخیرهی اسناد آفیس است که فیلترهای FTS آنرا در قسمت قبل نصب کردیم. ستون doctype، معرف نوع سند و doccontent ذخیره کنندهی محتوای کامل سند خواهند بود.
سپس اطلاعاتی را در این جدول ثبت میکنیم:
4 ردیف ثبت شده در جدول اسناد، نیاز به 4 فایل docx نیز دارند که آنها را از آدرس ذیل میتوانید برای تکمیل سادهتر آزمایش دریافت کنید:
fts_docs.zip
در ادامه میخواهیم قادر باشیم تا بر روی متادیتای نویسندهی این اسناد نیز جستجوی کامل FTS را انجام دهیم. به همین جهت SEARCH PROPERTY LIST آنرا نیز ایجاد خواهیم کرد:
همچنین میخواهیم از واژهی SQL در این اسناد، در حین ساخت ایندکسهای FTS صرفنظر شود. برای این منظور یک FULLTEXT STOPLIST را به نام SQLStopList ایجاد کرده و سپس واژهی مدنظر را به آن اضافه میکنیم:
صحت عملیات آنرا توسط کوئری «Check the Stopwords list» ذکر شده در ابتدای بحث میتوانید بررسی کنید.
اکنون زمان ایجاد یک کاتالوگ FTS است:
با توجه به اینکه در نگارشهای جدید SQL Server این کاتالوگ صرفا ماهیتی مجازی دارد، سادهترین Syntax آن برای کار ما کفایت میکند.
و در آخر ایندکس FTS ایی را که پیشتر در مورد آن بحث کردیم، ایجاد خواهیم کرد:
در این تصویر محل یافتن اجزای مختلف Full text search را در management studio مشاهده میکنید.
یک نکتهی تکمیلی
برای زبان فارسی نیز یک سری stop words وجود دارند. لیست آنها را از اینجا میتوانید دریافت کنید:
stopwords.sql
متاسفانه زبان فارسی جزو زبانهای پشتیبانی شده توسط FTS در SQL Server نیست (نه به این معنا که نمیتوان با آن کار کرد؛ به این معنا که برای مثال دستورات صرفی زبان را ندارد) و به همین جهت از زبان انگلیسی در اینجا استفاده شدهاست.
همانطور که در قسمت قبل نیز عنوان شد، فیلترهای FTS آفیس، علاوه بر اینکه امکان جستجوی پیشرفته FTS را بر روی کلیه فایلهای مجموعه آفیس میسر میکنند، امکان جستجوی FTS را بر روی خواص ویژه اضافی آنها، مانند نام نویسنده، واژههای کلیدی، تاریخ ایجاد و امثال آن نیز به همراه دارند.
اینکه چه خاصیتی را بتوان جستجو کرد نیز بستگی به نوع فیلتر نصب شده دارد. برای تعریف خواص قابل جستجوی یک سند، باید یک SEARCH PROPERTY LIST را ایجاد کرد:
CREATE SEARCH PROPERTY LIST WordSearchPropertyList; GO ALTER SEARCH PROPERTY LIST WordSearchPropertyList ADD 'Authors' WITH (PROPERTY_SET_GUID = 'F29F85E0-4FF9-1068-AB91-08002B27B3D9', PROPERTY_INT_ID = 4, PROPERTY_DESCRIPTION = 'System.Authors - authors of a given item.'); GO
بهبود کیفیت جستجو توسط Stop lists و Stop words
به یک سری از کلمات و حروف، اصطلاحا noise words گفته میشود. برای مثال در زبان انگلیسی حروف و کلماتی مانند a، is، the و and به صورت خودکار از FTS حذف میشوند؛ چون جستجوی آنها بیحاصل است. به اینها stop words نیز میگویند.
با استفاده از کوئری ذیل میتوان لیست stop words تعریف شده در بانک اطلاعاتی جاری را مشاهده کرد:
-- Check the Stopwords list SELECT w.stoplist_id, l.name, w.stopword, w.language FROM sys.fulltext_stopwords AS w INNER JOIN sys.fulltext_stoplists AS l ON w.stoplist_id = l.stoplist_id;
-- Stopwords list CREATE FULLTEXT STOPLIST SQLStopList; GO -- Add a stopword ALTER FULLTEXT STOPLIST SQLStopList ADD 'SQL' LANGUAGE 'English'; GO
کاتالوگهای Full Text Search
ایندکسهای ویژهی FTS، در مکانهایی به نام Full Text Catalogs ذخیره میشوند. این کاتالوگها صرفا یک شیء مجازی بوده و تنها برای تعریف ظرفی دربرگیرندهی ایندکسهای FTS تعریف میشوند. در نگارشهای پیش از 2012 اس کیوال سرور، این کاتالوگها اشیایی فیزیکی بودند؛ اما اکنون تبدیل به اشیایی مجازی شدهاند.
حالت کلی تعریف یک fulltext catalog به نحو ذیل است:
create fulltext catalog catalog_name on filegroup filegroup_name in path 'rootpath' with some_options as default authoriztion owner_name accent_sensivity = {on|off}
به صورت پیش فرض حساسیت به لهجه یا accent_sensivity خاموش است. اگر روشن شود، باید کل ایندکس مجددا بازسازی شود.
ایجاد ایندکسهای Full Text
پس از ایجاد یک fulltext catalog، اکنون نوبت به تعریف ایندکسهایی فیزیکی هستند که داخل این کاتالوگها ذخیره خواهند شد:
-- Full-text catalog CREATE FULLTEXT CATALOG DocumentsFtCatalog; GO -- Full-text index CREATE FULLTEXT INDEX ON dbo.Documents ( docexcerpt Language 1033, doccontent TYPE COLUMN doctype Language 1033 STATISTICAL_SEMANTICS ) KEY INDEX PK_Documents ON DocumentsFtCatalog WITH STOPLIST = SQLStopList, SEARCH PROPERTY LIST = WordSearchPropertyList, CHANGE_TRACKING AUTO; GO
CHANGE_TRACKING AUTO به این معنا است که SQL Server به صورت خودکار کار به روز رسانی این ایندکس را با تغییرات رکوردها انجام خواهد داد.
ذکر STATISTICAL_SEMANTICS، منحصر به SQL Server 2012 بوده و کار آن تشخیص واژههای کلیدی و ایجاد ایندکسهای یافتن اسناد مشابه است. برای استفاده از آن حتما نیاز است مطابق توضیحات قسمت قبل، Semantic Language Database پیشتر نصب شده باشد.
توسط STOPLIST، لیست واژههایی که قرار نیست ایندکس شوند را معرفی خواهیم کرد. SQLStopList را در ابتدای بحث ایجاد کردیم.
Language 1033 به معنای استفاده از زبان US English است.
نحوهی استفاده از SEARCH PROPERTY LIST ایی که پیشتر تعریف کردیم را نیز در اینجا ملاحظه میکنید.
مثالی برای ایجاد ایندکسهای FTS
برای اینکه ربط منطقی نکات عنوان شده را بهتر بتوانید بررسی و آزمایش کنید، مثال ذیل را درنظر بگیرید.
ابتدا جدول Documents را برای ذخیره سازی تعدادی سند، ایجاد میکنیم:
CREATE TABLE dbo.Documents ( id INT IDENTITY(1,1) NOT NULL, title NVARCHAR(100) NOT NULL, doctype NCHAR(4) NOT NULL, docexcerpt NVARCHAR(1000) NOT NULL, doccontent VARBINARY(MAX) NOT NULL, CONSTRAINT PK_Documents PRIMARY KEY CLUSTERED(id) );
سپس اطلاعاتی را در این جدول ثبت میکنیم:
-- Insert data -- First row INSERT INTO dbo.Documents (title, doctype, docexcerpt, doccontent) SELECT N'Columnstore Indices and Batch Processing', N'docx', N'You should use a columnstore index on your fact tables, putting all columns of a fact table in a columnstore index. In addition to fact tables, very large dimensions could benefit from columnstore indices as well. Do not use columnstore indices for small dimensions. ', bulkcolumn FROM OPENROWSET (BULK 'C:\Users\Vahid\Desktop\Updates\fts_docs\ColumnstoreIndicesAndBatchProcessing.docx', SINGLE_BLOB) AS doc; -- Second row INSERT INTO dbo.Documents (title, doctype, docexcerpt, doccontent) SELECT N'Introduction to Data Mining', N'docx', N'Using Data Mining is becoming more a necessity for every company and not an advantage of some rare companies anymore. ', bulkcolumn FROM OPENROWSET (BULK 'C:\Users\Vahid\Desktop\Updates\fts_docs\IntroductionToDataMining.docx', SINGLE_BLOB) AS doc; -- Third row INSERT INTO dbo.Documents (title, doctype, docexcerpt, doccontent) SELECT N'Why Is Bleeding Edge a Different Conference', N'docx', N'During high level presentations attendees encounter many questions. For the third year, we are continuing with the breakfast Q&A session. It is very popular, and for two years now, we could not accommodate enough time for all questions and discussions! ', bulkcolumn FROM OPENROWSET (BULK 'C:\Users\Vahid\Desktop\Updates\fts_docs\WhyIsBleedingEdgeADifferentConference.docx', SINGLE_BLOB) AS doc; -- Fourth row INSERT INTO dbo.Documents (title, doctype, docexcerpt, doccontent) SELECT N'Additivity of Measures', N'docx', N'Additivity of measures is not exactly a data warehouse design problem. However, you have to realize which aggregate functions you will use in reports for which measure, and which aggregate functions you will use when aggregating over which dimension.', bulkcolumn FROM OPENROWSET (BULK 'C:\Users\Vahid\Desktop\Updates\fts_docs\AdditivityOfMeasures.docx', SINGLE_BLOB) AS doc; GO
fts_docs.zip
در ادامه میخواهیم قادر باشیم تا بر روی متادیتای نویسندهی این اسناد نیز جستجوی کامل FTS را انجام دهیم. به همین جهت SEARCH PROPERTY LIST آنرا نیز ایجاد خواهیم کرد:
-- Search property list CREATE SEARCH PROPERTY LIST WordSearchPropertyList; GO ALTER SEARCH PROPERTY LIST WordSearchPropertyList ADD 'Authors' WITH (PROPERTY_SET_GUID = 'F29F85E0-4FF9-1068-AB91-08002B27B3D9', PROPERTY_INT_ID = 4, PROPERTY_DESCRIPTION = 'System.Authors - authors of a given item.'); GO
-- Stopwords list CREATE FULLTEXT STOPLIST SQLStopList; GO -- Add a stopword ALTER FULLTEXT STOPLIST SQLStopList ADD 'SQL' LANGUAGE 'English'; GO
اکنون زمان ایجاد یک کاتالوگ FTS است:
-- Full-text catalog CREATE FULLTEXT CATALOG DocumentsFtCatalog; GO
و در آخر ایندکس FTS ایی را که پیشتر در مورد آن بحث کردیم، ایجاد خواهیم کرد:
-- Full-text index CREATE FULLTEXT INDEX ON dbo.Documents ( docexcerpt Language 1033, doccontent TYPE COLUMN doctype Language 1033 STATISTICAL_SEMANTICS ) KEY INDEX PK_Documents ON DocumentsFtCatalog WITH STOPLIST = SQLStopList, SEARCH PROPERTY LIST = WordSearchPropertyList, CHANGE_TRACKING AUTO; GO
در این تصویر محل یافتن اجزای مختلف Full text search را در management studio مشاهده میکنید.
یک نکتهی تکمیلی
برای زبان فارسی نیز یک سری stop words وجود دارند. لیست آنها را از اینجا میتوانید دریافت کنید:
stopwords.sql
متاسفانه زبان فارسی جزو زبانهای پشتیبانی شده توسط FTS در SQL Server نیست (نه به این معنا که نمیتوان با آن کار کرد؛ به این معنا که برای مثال دستورات صرفی زبان را ندارد) و به همین جهت از زبان انگلیسی در اینجا استفاده شدهاست.
جهت اطلاع
پروژهی DNTIdentity به ASP.NET Core 2.1 ارتقاء داده شد.
- مشاهدهی لیست کامل تغییرات
برای اجرای آن فقط کافی است:
- ابتدا SDK جدید را نصب کنید.
- سپس مجوز SSL آنرا تبدیل به مجوز امن و قابل اطمینان کنید.
- در ادامه به پوشهی DataLayer مراجعه کرده و ابتدا دستور dotnet restore را صادر کنید. بعد از آن دو فایل cmd موجود در آنرا اجرا کنید. فایل اول مهاجرتها را تولید میکند و فایل دوم، آنها را به بانک اطلاعاتی از نوع LocalDB اعمال خواهد کرد. بانک اطلاعاتی تولید شده را در پوشهی wwwroot/App_Data میتوانید مشاهده کنید.
- در آخر به پوشهی اصلی برنامه مراجعه کرده و دو فایل bat موجود در آنرا اجرا کنید. اولی وابستگیها را بازیابی میکند و دومی برنامه را کامپایل کرده و سپس بر روی پورت SSL 5001 ارائه میدهد که بلافاصله در مرورگر قابل مشاهده خواهد بود.
برای اجرای این مراحل نیاز به IDE خاصی ندارید. همینقدر که SDK جدید را نصب کرده باشید، کافی است.
پروژهی DNTIdentity به ASP.NET Core 2.1 ارتقاء داده شد.
- مشاهدهی لیست کامل تغییرات
برای اجرای آن فقط کافی است:
- ابتدا SDK جدید را نصب کنید.
- سپس مجوز SSL آنرا تبدیل به مجوز امن و قابل اطمینان کنید.
- در ادامه به پوشهی DataLayer مراجعه کرده و ابتدا دستور dotnet restore را صادر کنید. بعد از آن دو فایل cmd موجود در آنرا اجرا کنید. فایل اول مهاجرتها را تولید میکند و فایل دوم، آنها را به بانک اطلاعاتی از نوع LocalDB اعمال خواهد کرد. بانک اطلاعاتی تولید شده را در پوشهی wwwroot/App_Data میتوانید مشاهده کنید.
- در آخر به پوشهی اصلی برنامه مراجعه کرده و دو فایل bat موجود در آنرا اجرا کنید. اولی وابستگیها را بازیابی میکند و دومی برنامه را کامپایل کرده و سپس بر روی پورت SSL 5001 ارائه میدهد که بلافاصله در مرورگر قابل مشاهده خواهد بود.
برای اجرای این مراحل نیاز به IDE خاصی ندارید. همینقدر که SDK جدید را نصب کرده باشید، کافی است.
جهت اطلاع
پروژهی DNTIdentity به ASP.NET Core 2.0 ارتقاء داده شد.
- مشاهدهی لیست کامل تغییرات
برای اجرای آن فقط کافی است
- ابتدا SDK جدید را نصب کنید.
- سپس به پوشهی DataLayer مراجعه کرده و ابتدا دستور dotnet restore را صادر کنید. بعد از آن دو فایل cmd موجود در آنرا اجرا کنید. فایل اول مهاجرتها را تولید میکند و فایل دوم، آنها را به بانک اطلاعاتی از نوع LocalDB اعمال خواهد کرد. بانک اطلاعاتی تولید شده را در پوشهی wwwroot/App_Data میتوانید مشاهده کنید.
- در آخر به پوشهی اصلی برنامه مراجعه کرده و دو فایل bat موجود در آنرا اجرا کنید. اولی وابستگیها را بازیابی میکند و دومی برنامه را کامپایل کرده و سپس بر روی پورت 5000 ارائه میدهد که بلافاصله در مرورگر قابل مشاهده خواهد بود.
برای اجرای این مراحل نیاز به IDE خاصی ندارید. همینقدر که SDK جدید را نصب کرده باشید، کافی است.
پروژهی DNTIdentity به ASP.NET Core 2.0 ارتقاء داده شد.
- مشاهدهی لیست کامل تغییرات
برای اجرای آن فقط کافی است
- ابتدا SDK جدید را نصب کنید.
- سپس به پوشهی DataLayer مراجعه کرده و ابتدا دستور dotnet restore را صادر کنید. بعد از آن دو فایل cmd موجود در آنرا اجرا کنید. فایل اول مهاجرتها را تولید میکند و فایل دوم، آنها را به بانک اطلاعاتی از نوع LocalDB اعمال خواهد کرد. بانک اطلاعاتی تولید شده را در پوشهی wwwroot/App_Data میتوانید مشاهده کنید.
- در آخر به پوشهی اصلی برنامه مراجعه کرده و دو فایل bat موجود در آنرا اجرا کنید. اولی وابستگیها را بازیابی میکند و دومی برنامه را کامپایل کرده و سپس بر روی پورت 5000 ارائه میدهد که بلافاصله در مرورگر قابل مشاهده خواهد بود.
برای اجرای این مراحل نیاز به IDE خاصی ندارید. همینقدر که SDK جدید را نصب کرده باشید، کافی است.
اشتراکها
Ninject برای Xamarin
انتشار نسخه جدیدی از افزونه Resharper در یک پک تحت عنوان .net Tool .
لازم به ذکر است که به همراه Resharper نرم افزارهای dot memory، dot
cover،dot peek،dot trace، dot memory و TeamCity نیز نصب میشوند. طبق گفته
تیم Resharper نسخه 9 این افزونه از قابلیتهای C# 6 پشتیبانی میکند.
لینک دانلود
در مقاله قبل در مورد نحوه ذخیره سازی در حافظه نوشتیم و به user mode و kernel mode اشاراتی کردیم که میتوانید به آن رجوع کنید.
در این سری مقالات قصد داریم به بررسی اجزا و روند کاری موجود در IIS بپردازیم که چگونه IIS کار میکند و شامل چه بخش هایی میشود. مطمئنا آشنایی با این بخشها در روند شناسایی رفتارهای وب اپلیکیشنها و واکنشهای سرور، کمک زیادی به ما خواهد کرد. در اینجا نسخه IIS7 را به عنوان مرجع در نظر گرفتهایم.
وب سرور IIS در عبارت مخفف Internet information services به معنی سرویسهای اطلاعاتی اینترنت میباشد. IIS شامل کامپوننتهای زیادی است که هر کدام ازآنها کار خاصی را انجام میدهند؛ برای مثال گوش دادن به درخواستهای ارسال شده به سرور، مدیریت فرآیندها Process و خواندن فایلهای پیکربندی Configuration؛ این اجزا شامل protocol listener ،Http.sys و WSA و .. میشوند.
Protocol Listeners
این پروتکلها به درخواستهای رسیده گوش کرده و آنها را مورد پردازش قرار میدهند و پاسخی را به درخواست کننده، ارسال میکنند. هر listener بر اساس نوع پروتکل متفاوت هست. به عنوان مثال کلاینتی، درخواست صفحهای را میکند و http listener که به آن Http.sys میگویند به آن پاسخ میدهد. به طور پیش فرض http.sys به درخواستهای http و https گوش فرا میدهد، این کامپوننت از IIS6 اضافه شده است ولی در نسخه 7 از SSL نیز پشتیبانی میکند.
Http.sys یا Hypertext transfer protocol stack
کار این واحد در سه مرحله دریافت درخواست، ارسال آن به واحد پردازش IIS و ارسال پاسخ به کلاینت است؛ قبل از نسخه 6 از Winsock یا windows socket api که یک کامپوننت user-mod بود استفاده میشد ولی Http.sys یک کامپوننت Kernel-mod هست.
Http.sys مزایای زیر را به همراه دارد:
- کش کرنل به صورت پیش فرض بر روی صفحات ایستا فعال شده است؛ نه برای صفحاتی با محتوای پویا که البته این مورد قابل تغییر است که نحوه این تغییر را پایینتر توضیح خواهیم داد.
- اگر آدرس درخواستی شامل کوئری باشد صفحه کش نخواهد شد: http://www.site.info/postarchive.htm?id=25
- برای پاسخ ازمکانیزمهای فشرده سازی پویا استفاده شده باشد مثل gzip کش نخواهد شد
- صفحه درخواست شده صفحه اصلی سایت باشد کش نخواهد شد : http://www.dotnettip.info ولی اگر درخواست بدین صورت باشه http://www.domain.com/default.htm کش خواهد کرد.
- درخواست به صورت ناشناس anonymous نباشد و نیاز به authentication داشته باشد کش نخواهد شد (یعنی در هدر شامل گزینه authorization میباشد).
- درخواست باید از نوع نسخه http1 به بعد باشد.
- اگر درخواست شامل Entity-body باشد کش نخواهد کرد.
- درخواست شامل If-Range/Range header باشد کش نمیشود.
- کل حجم response بییشتر از اندازه تعیین شده باشد کش نخواهد گردید، این اندازه در کلید ریجستری UriMaxUriBytes قرار دارد. اطلاعات بیشتر
- اندازه هدر بیشتر از اندازه تعیین شده باشد که عموما اندازه تعیین شده یک کیلو بایت است.
- کش پر باشد، کش انجام نخواهد گرفت.
برای فعال سازی کش کرنل راهنمای زیر را دنبال کنید:
گزینه output cache را در IIS، فعال کنید و سپس گزینه Add را بزنید. کادر add cache rule که باز شود، از شما میخواهد یکی از دو نوع کش مد کاربر و مد کرنل را انتخاب کنید و مشخص کنید چه نوع فایلهایی (مثلا aspx) از این قوانین پیروری کنند و مکانیزم کش کردن به سه روش جلوگیری از کش کردن، کش زمان دار و کش بر اساس آخرین تغییر فایل انجام گردد.
برای تعیین مقدار سایز کش response که در بالا اشاره کردیم میتوانید در همان پنجره، گزینه edit feature settings را انتخاب کنید.
این قسمت از مطلب که به نقل از مقاله آقای Karol Jarkovsky در این آدرس است یک سری تست هایی با نرم افزار(Web Capacity Analysis Tool (WCAT گرفته است که به نتایج زیر دست پیدا کرده است:
Kernel Cache Disabled 4 clients/160 threads/30 sec 257 req/sec
Kernel Cache Enabled 4 clients/160 threads/30 sec 553 req/sec
همانطور که میبینید نتیجه فعال سازی کش کرنل پاسخ به بیش از دو برابر درخواست در حالت غیرفعال آن است که یک عدد فوق العاده به حساب میاد.
برای اینکه خودتان هم تست کرده باشید در این آدرس برنامه را دانلود کنید و به دنبال فایل request.cfg بگردید و از صحت پارامترهای server و url اطمینان پیدا کنید. در گام بعدی 5 پنجره خط فرمان باز کرده و در یکی از آنها دستور netsh http show cachestate را بنویسید تا تمامی وروردیهای entry که در کش کرنل ذخیره شده اند لیست شوند. البته در اولین تست کش را غیرفعال کنید و به این ترتیب نباید چیزی نمایش داده شود. در همان پنجره فرمان wcctl –a localhost –c config.cfg –s request.cfg را زده تا کنترلر برنامه در وضعیت listening قرار بگیرد. در 4 پنجره دیگر فرمان wcclient localhost از شاخه کلاینت را نوشته تا تست آغاز شود. بعد از انجام تست به شاخه نصب کنترلر WCAT رفته و فایل log را بخوانید و اگر دوباره دستور نمایش کش کرنل را بزنید باید خالی باشد. حالا کش را فعال کنید و دوباره عملیات تست را از سر بگیرید و اگر دستور netsh را ارسال کنید باید کش کرنل دارای ورودی باشد.
برای تغییرات در سطح http.sys میتوانید از ریجستری کمک بگیرید. در اینجا تعداد زیادی از تنظیمات ذخیره شده در ریجستری برای http.sys لیست شده است.
در قسمتهای Blazor Server مثال این سری، با روش کار با سرویسهای سمت سرور برنامه، آشنا شدیم. در این نوع برنامهها، فقط کافی است اصل سرویس مدنظر را مستقیما در کامپوننتهای Razor تزریق کرد و سپس میتوان به نحو متداولی با آنها کار کرد؛ اما در برنامههای Blazor WASM خیر! به این نوع برنامههای سمت کلاینت باید همانند برنامههای React ، Angular ، Vue و یا حتی برنامههای مبتنی بر jQuery نگاه کرد. در تمام فناوریهای سمت کلاینت، این درخواستهای Ajax ای هستند که با سرویسهای یک Web API سمت سرور، ارتباط برقرار کرده، اطلاعاتی را به آنها ارسال و یا دریافت میکنند. در برنامههای Blazor WASM نیز باید به همین ترتیب عمل کرد و در اینجا HttpClient دات نت، جایگزین برای مثال jQuery Ajax ، Fetch API و یا XMLHttpRequest استاندارد میشود (البته jQuery Ajax در اصل یک محصور کنندهی استاندارد XMLHttpRequest است که برای اولین بار توسط مایکروسافت در برنامهی Outlook web access معرفی شد).
ایجاد سرویس سمت کلاینت دریافت اطلاعات اتاقها از Web API
در قسمت 24، HotelRoomController را تکمیل کردیم که کار آن، بازگشت اطلاعات تمام اتاقها و یا یک اتاق مشخص به کلاینت است. اکنون میخواهیم در ادامهی قسمت قبل، اگر کاربری بر روی دکمهی Go صفحهی اول رزرو اتاقی کلیک کرد، لیست تمام اتاقهای تعریف شده را به او نمایش دهیم. به همین جهت نیاز به سرویس سمت کلاینتی داریم که بتواند با این Web API endpoint کار کند:
این سرویس را در پوشهی Services پروژهی BlazorWasm.Client ایجاد کردهایم که HotelRoomDTO خود را از پروژهی BlazorServer.Models دریافت میکند. به این ترتیب میتوان مدلی را بین یک Web API سمت سرور و یک سرویس سمت کلاینت، به اشتراک گذاشت. بنابراین پروژهی کلاینت، باید ارجاعی را به پروژهی BlazorServer.Models.csproj نیز داشته باشد.
در ادامه اینترفیس فوق را به صورت زیر پیاده سازی میکنیم:
توضیحات:
- HttpClient یکی از سرویسهای تنظیم شدهی در فایل Program.cs پروژههای سمت کلاینت است. بنابراین میتوان آنرا از طریق تزریق به سازندهی این سرویس، به دست آورد.
- در اینجا برای دریافت اطلاعات JSON دریافتی از سمت سرور و سپس Deserialize خودکار آن به لیستی از DTO تعریف شده، از متد جدید GetFromJsonAsync استفاده شدهاست. این مورد جزو تازههای NET 5x. است.
- در اینجا استفاده از کلاس UriBuilderExt را نیز جهت تشکیل یک URL دارای کوئری استرینگ، مشاهده میکنید. هیچگاه نباید URL نهایی را از طریق جمع زدن اجزای آن به سمت سرور ارسال کرد؛ از این جهت که اجزای آن باید URL-encoded شوند؛ وگرنه در سمت سرور قابلیت پردازش نخواهند داشت. در ادامه تعریف کلاس جدید UriBuilderExt را مشاهده میکنید:
- در اینجا توسط متد AddParameter، کار افزودن کوئری استرینگها به یک Url از پیش مشخص، انجام میشود. کار encoding نهایی به صورت خودکار توسط HttpUtility استاندارد دات نت، انجام خواهد شد.
- تاریخهای ارسالی به سمت سرور را با فرمت yyyy'-'MM'-'dd تبدیل رشته کردیم. این قالب، یکی از قالبهای پذیرفته شدهاست.
- جهت سهولت استفادهی از سرویس فوق و همچنین مدلهای برنامه، فضای نام آنها را به فایل BlazorWasm.Client\_Imports.razor اضافه میکنیم تا در تمام کامپوننتهای برنامهی سمت کلاینت، قابل دسترسی شوند:
- در آخر این سرویس جدید را باید به لیست سرویسهای برنامه معرفی کرد تا قابلیت تزریق در کامپوننتها را پیدا کند:
چند اصلاح جزئی در کنترلرها و سرویسهای سمت سرور
در Url نهایی فوق، دو پارامتر جدید checkInDate و checkOutDate هم وجود دارند. به همین جهت این دو را به اکشن متدهای کنترلر HotelRoom:
و همچنین سرویس سمت سرور IHotelRoomService نیز اضافه میکنیم:
البته فعلا پیاده سازی خاصی ندارند و آنها را در قسمتهای بعد مورد استفاده قرار خواهیم داد.
تنظیمات ویژهی HttpClient برنامهی سمت کلاینت
سرویس ClientHotelRoomService فوق، از HttpClient تزریق شدهی در سازندهی خود استفاده میکند که BaseAddress خود را مطابق تنظیمات ابتدایی برنامه، از HostEnvironment دریافت میکند. در اینجا علاقمندیم تا بجای این تنظیم پیشفرض، فایل جدید appsettings.json را به پوشهی BlazorWasm.Client\wwwroot\appsettings.json کلاینت اضافه کرده (محل قرارگیری آن در برنامههای سمت کلاینت، داخل پوشهی wwwroot است و نه در داخل پوشهی ریشهی اصلی پروژه):
و از این تنظیم جدید به عنوان BaseAddress برنامهی Web API استفاده کنیم که روش آنرا در کدهای ذیل مشاهده میکنید:
تکمیل کامپوننت دریافت لیست تمام اتاقها
در قسمت قبل، کامپوننت خالی HotelRooms.razor را تعریف کردیم. کاربران پس از کلیک بر روی دکمهی Go صفحهی اول، به این کامپوننت هدایت میشوند. اکنون میخواهیم، لیست تمام اتاقها را در این کامپوننت، از Web API برنامه دریافت کنیم:
در اینجا در ابتدا سعی میشود تا HomeModel، از Local Storage که در قسمت قبل آنرا تنظیم کردیم، خوانده شود. سپس با استفاده از متد GetHotelRoomsAsync، لیست اتاقها را از Web API دریافت میکنیم. تمام این عملیات آغازین نیز باید در روال رویدادگران OnInitializedAsync صورت گیرند.
روش اجرای پروژههای Blazor WASM
تا اینجا اگر برنامهی سمت کلاینت را توسط دستور dotnet watch run اجرا کنیم، هرچند صفحهی خالی نمایش لیست اتاقها ظاهر میشود، اما یک خطای fetch error را هم دریافت خواهیم کرد؛ چون نیاز است ابتدا پروژهی Web API را اجرا کرد و سپس پروژهی WASM را.
برای ساده سازی اجرای همزمان این دو پروژه، اگر از ویژوال استودیوی کامل استفاده میکنید، بر روی نام Solution کلیک راست کرده و از منوی ظاهر شده، گزینهی «Set Startup projects» را انتخاب کنید. در صفحه دیالوگ ظاهر شده، گزینهی «multiple startup projects» را انتخاب کرده و از لیست پروژههای موجود، دو پروژهی Web API و WASM را انتخاب کنید و Action مقابل آنها را به Start تنظیم کنید. در اینجا حتی میتوان ترتیب اجرای این پروژهها را هم تغییر داد. در این حالت زمانیکه بر روی دکمهی Run، در ویژوال استودیو کلیک میکنید، هر دو پروژه را با هم برای شما اجرا خواهد کرد.
نکتهی مهم! در این حالت هم برنامهی کلاینت نمیتواند با برنامهی Web API ارتباط برقرار کند! چون شماره پورت iisExpress درج شدهی در فایل appsettings.json آن، باید به شماره sslPort مندرج در فایل Properties\launchSettings.json پروژهی Web API تغییر داده شود که برای نمونه در اینجا این عدد 44314 است:
و یا اگر میخواهید پروژه را از طریق NET Core CLI. با اجرای دستور dotnet watch run اجرا کنید ... به صورت پیشفرض نمیشود! چون برای اینکار باید به پوشهی ریشهی پروژههای Web API و WASM وارد شد و دوبار دستور یاد شده را به صورت مجزا اجرا کرد. در این حالت، هر دو پروژه، بر روی پورت پیشفرض 5001 اجرا میشوند. روش تغییر این پورت، مراجعه به فایل Properties\launchSettings.json این پروژهها است. برای مثال همان پورت پیشفرض 5001 را که در فایل appsettings.json انتخاب کردیم، ثابت نگه میداریم. یعنی فایل launchSettings.json پروژهی Web API را ویرایش نمیکنیم. اما این پورت را در پروژهی کلاینت برای مثال به عدد 5002 تغییر میدهیم تا برنامهی کلاینت، بر روی پورت پیشفرض برنامهی Web API اجرا نشود:
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: Blazor-5x-Part-27.zip
ایجاد سرویس سمت کلاینت دریافت اطلاعات اتاقها از Web API
در قسمت 24، HotelRoomController را تکمیل کردیم که کار آن، بازگشت اطلاعات تمام اتاقها و یا یک اتاق مشخص به کلاینت است. اکنون میخواهیم در ادامهی قسمت قبل، اگر کاربری بر روی دکمهی Go صفحهی اول رزرو اتاقی کلیک کرد، لیست تمام اتاقهای تعریف شده را به او نمایش دهیم. به همین جهت نیاز به سرویس سمت کلاینتی داریم که بتواند با این Web API endpoint کار کند:
namespace BlazorWasm.Client.Services { public interface IClientHotelRoomService { public Task<IEnumerable<HotelRoomDTO>> GetHotelRoomsAsync(DateTime checkInDate, DateTime checkOutDate); public Task<HotelRoomDTO> GetHotelRoomDetailsAsync(int roomId, DateTime checkInDate, DateTime checkOutDate); } }
در ادامه اینترفیس فوق را به صورت زیر پیاده سازی میکنیم:
namespace BlazorWasm.Client.Services { public class ClientHotelRoomService : IClientHotelRoomService { private readonly HttpClient _httpClient; public ClientHotelRoomService(HttpClient httpClient) { _httpClient = httpClient ?? throw new ArgumentNullException(nameof(httpClient)); } public Task<HotelRoomDTO> GetHotelRoomDetailsAsync(int roomId, DateTime checkInDate, DateTime checkOutDate) { throw new NotImplementedException(); } public Task<IEnumerable<HotelRoomDTO>> GetHotelRoomsAsync(DateTime checkInDate, DateTime checkOutDate) { // How to url-encode query-string parameters properly var uri = new UriBuilderExt(new Uri(_httpClient.BaseAddress, "/api/hotelroom")) .AddParameter("checkInDate", $"{checkInDate:yyyy'-'MM'-'dd}") .AddParameter("checkOutDate", $"{checkOutDate:yyyy'-'MM'-'dd}") .Uri; return _httpClient.GetFromJsonAsync<IEnumerable<HotelRoomDTO>>(uri); } } }
- HttpClient یکی از سرویسهای تنظیم شدهی در فایل Program.cs پروژههای سمت کلاینت است. بنابراین میتوان آنرا از طریق تزریق به سازندهی این سرویس، به دست آورد.
- در اینجا برای دریافت اطلاعات JSON دریافتی از سمت سرور و سپس Deserialize خودکار آن به لیستی از DTO تعریف شده، از متد جدید GetFromJsonAsync استفاده شدهاست. این مورد جزو تازههای NET 5x. است.
- در اینجا استفاده از کلاس UriBuilderExt را نیز جهت تشکیل یک URL دارای کوئری استرینگ، مشاهده میکنید. هیچگاه نباید URL نهایی را از طریق جمع زدن اجزای آن به سمت سرور ارسال کرد؛ از این جهت که اجزای آن باید URL-encoded شوند؛ وگرنه در سمت سرور قابلیت پردازش نخواهند داشت. در ادامه تعریف کلاس جدید UriBuilderExt را مشاهده میکنید:
using System; using System.Collections.Generic; using System.Net.Http; using System.Net.Http.Json; using System.Threading.Tasks; using BlazorServer.Models; using BlazorWasm.Client.Utils; using System; using System.Collections.Specialized; using System.Web; namespace BlazorWasm.Client.Utils { public class UriBuilderExt { private readonly NameValueCollection _collection; private readonly UriBuilder _builder; public UriBuilderExt(Uri uri) { _builder = new UriBuilder(uri); _collection = HttpUtility.ParseQueryString(string.Empty); } public UriBuilderExt AddParameter(string key, string value) { _collection.Add(key, value); return this; } public Uri Uri { get { _builder.Query = _collection.ToString(); return _builder.Uri; } } } }
- تاریخهای ارسالی به سمت سرور را با فرمت yyyy'-'MM'-'dd تبدیل رشته کردیم. این قالب، یکی از قالبهای پذیرفته شدهاست.
- جهت سهولت استفادهی از سرویس فوق و همچنین مدلهای برنامه، فضای نام آنها را به فایل BlazorWasm.Client\_Imports.razor اضافه میکنیم تا در تمام کامپوننتهای برنامهی سمت کلاینت، قابل دسترسی شوند:
@using BlazorWasm.Client.Services @using BlazorServer.Models
namespace BlazorWasm.Client { public class Program { public static async Task Main(string[] args) { var builder = WebAssemblyHostBuilder.CreateDefault(args); // ... builder.Services.AddScoped<IClientHotelRoomService, ClientHotelRoomService>(); // ... } } }
چند اصلاح جزئی در کنترلرها و سرویسهای سمت سرور
در Url نهایی فوق، دو پارامتر جدید checkInDate و checkOutDate هم وجود دارند. به همین جهت این دو را به اکشن متدهای کنترلر HotelRoom:
namespace BlazorWasm.WebApi.Controllers { [Route("api/[controller]")] [ApiController] public class HotelRoomController : ControllerBase { // ... [HttpGet] public async Task<IActionResult> GetHotelRooms(DateTime? checkInDate, DateTime? checkOutDate) { // ... } [HttpGet("{roomId}")] public async Task<IActionResult> GetHotelRoom(int? roomId, DateTime? checkInDate, DateTime? checkOutDate) { // ... } } }
namespace BlazorServer.Services { public interface IHotelRoomService : IDisposable { Task<List<HotelRoomDTO>> GetAllHotelRoomsAsync(DateTime? checkInDate, DateTime? checkOutDate); Task<HotelRoomDTO> GetHotelRoomAsync(int roomId, DateTime? checkInDate, DateTime? checkOutDate); // ... } }
تنظیمات ویژهی HttpClient برنامهی سمت کلاینت
سرویس ClientHotelRoomService فوق، از HttpClient تزریق شدهی در سازندهی خود استفاده میکند که BaseAddress خود را مطابق تنظیمات ابتدایی برنامه، از HostEnvironment دریافت میکند. در اینجا علاقمندیم تا بجای این تنظیم پیشفرض، فایل جدید appsettings.json را به پوشهی BlazorWasm.Client\wwwroot\appsettings.json کلاینت اضافه کرده (محل قرارگیری آن در برنامههای سمت کلاینت، داخل پوشهی wwwroot است و نه در داخل پوشهی ریشهی اصلی پروژه):
{ "BaseAPIUrl": "https://localhost:5001/" }
namespace BlazorWasm.Client { public class Program { public static async Task Main(string[] args) { var builder = WebAssemblyHostBuilder.CreateDefault(args); // ... // builder.Services.AddScoped(sp => new HttpClient { BaseAddress = new Uri(builder.HostEnvironment.BaseAddress) }); builder.Services.AddScoped(sp => new HttpClient { BaseAddress = new Uri(builder.Configuration.GetValue<string>("BaseAPIUrl")) }); // ... } } }
تکمیل کامپوننت دریافت لیست تمام اتاقها
در قسمت قبل، کامپوننت خالی HotelRooms.razor را تعریف کردیم. کاربران پس از کلیک بر روی دکمهی Go صفحهی اول، به این کامپوننت هدایت میشوند. اکنون میخواهیم، لیست تمام اتاقها را در این کامپوننت، از Web API برنامه دریافت کنیم:
@page "/hotel/rooms" @inject ILocalStorageService LocalStorage @inject IJSRuntime JsRuntime @inject IClientHotelRoomService HotelRoomService <h3>HotelRooms</h3> @code { HomeVM HomeModel = new HomeVM(); IEnumerable<HotelRoomDTO> Rooms = new List<HotelRoomDTO>(); protected override async Task OnInitializedAsync() { try { var model = await LocalStorage.GetItemAsync<HomeVM>(ConstantKeys.LocalInitialBooking); if (model is not null) { HomeModel = model; } else { HomeModel.NoOfNights = 1; } await LoadRooms(); } catch (Exception e) { await JsRuntime.ToastrError(e.Message); } } private async Task LoadRooms() { Rooms = await HotelRoomService.GetHotelRoomsAsync(HomeModel.StartDate, HomeModel.EndDate); } }
روش اجرای پروژههای Blazor WASM
تا اینجا اگر برنامهی سمت کلاینت را توسط دستور dotnet watch run اجرا کنیم، هرچند صفحهی خالی نمایش لیست اتاقها ظاهر میشود، اما یک خطای fetch error را هم دریافت خواهیم کرد؛ چون نیاز است ابتدا پروژهی Web API را اجرا کرد و سپس پروژهی WASM را.
برای ساده سازی اجرای همزمان این دو پروژه، اگر از ویژوال استودیوی کامل استفاده میکنید، بر روی نام Solution کلیک راست کرده و از منوی ظاهر شده، گزینهی «Set Startup projects» را انتخاب کنید. در صفحه دیالوگ ظاهر شده، گزینهی «multiple startup projects» را انتخاب کرده و از لیست پروژههای موجود، دو پروژهی Web API و WASM را انتخاب کنید و Action مقابل آنها را به Start تنظیم کنید. در اینجا حتی میتوان ترتیب اجرای این پروژهها را هم تغییر داد. در این حالت زمانیکه بر روی دکمهی Run، در ویژوال استودیو کلیک میکنید، هر دو پروژه را با هم برای شما اجرا خواهد کرد.
نکتهی مهم! در این حالت هم برنامهی کلاینت نمیتواند با برنامهی Web API ارتباط برقرار کند! چون شماره پورت iisExpress درج شدهی در فایل appsettings.json آن، باید به شماره sslPort مندرج در فایل Properties\launchSettings.json پروژهی Web API تغییر داده شود که برای نمونه در اینجا این عدد 44314 است:
{ "iisSettings": { "iisExpress": { "applicationUrl": "http://localhost:62930", "sslPort": 44314 } } }
{ "BlazorWasm.Client": { "applicationUrl": "https://localhost:5002;http://localhost:5003", } }
کدهای کامل این مطلب را از اینجا میتوانید دریافت کنید: Blazor-5x-Part-27.zip