Let’s continue our journey to learn the MVVM pattern, applied to Universal Windows apps development. After we’ve learned the basic concepts in the previous post, now it’s time to start writing some code. As already mentioned in the previous post, we’re going to leverage MVVM Light as toolkit to help us implementing the pattern: since it’s the most flexible and simple to use, it will be easier to understand and apply the basic concepts we’ve learned so far.
نگاهی به SignalR Clients
مصرف کنندگان یک Hub میتوانند انواع و اقسام برنامههای کلاینت مانند jQuery Clients و یا حتی یک برنامه کنسول ساده باشند و همچنین Hubهای دیگر نیز قابلیت استفاده از این امکانات Hubهای موجود را دارند. تیم SignalR امکان استفاده از Hubهای آنرا در برنامههای دات نت 4 به بعد، برنامههای WinRT، ویندوز فون 8، سیلورلایت 5، jQuery و همچنین برنامههای CPP نیز مهیا کردهاند. به علاوه گروههای مختلف نیز با توجه به سورس باز بودن این مجموعه، کلاینتهای iOS Native، iOS via Mono و Android via Mono را نیز به این لیست اضافه کردهاند.
بررسی کلاینتهای jQuery
با توجه به پروتکل مبتنی بر JSON سیگنالآر، استفاده از آن در کتابخانههای جاوا اسکریپتی همانند jQuery نیز به سادگی مهیا است. برای نصب آن نیاز است در کنسول پاور شل نوگت، دستور زیر را صادر کنید:
PM> Install-Package Microsoft.AspNet.SignalR.JS
با استفاده از افزونه SignalR jQuery، به دو طریق میتوان به یک Hub اتصال برقرار کرد:
الف) استفاده از فایل proxy تولید شده آن (این فایل، در زمان اجرای برنامه تولید میشود و یا امکان استفاده از آن به کمک ابزارهای کمکی نیز وجود دارد)
نمونهای از آنرا در قسمت قبل ملاحظه کردید؛ همان فایل تولید شده در مسیر /signalr/hubs برنامه. به نوعی به آن Service contract نیز گفته میشود (ارائه متادیتا و قراردادهای کار با یک سرویس Hub). این فایل همانطور که عنوان شد به صورت پویا در زمان اجرای برنامه ایجاد میشود.
امکان تولید آن توسط برنامه کمکی signalr.exe نیز وجود دارد؛ برای دریافت آن میتوان از طریق NuGet اقدام کرد (بسته Microsoft.AspNet.SignalR.Utils) که نهایتا در پوشه packages قرار خواهد گرفت. نحوه استفاده از آن نیز به صورت زیر است:
Signalr.exe ghp http://localhost/
ب) بدون استفاده از فایل proxy و به کمک روش late binding (انقیاد دیر هنگام)
برای کار با یک Hub از طریق jQuery مراحل ذیل باید طی شوند:
1) ارجاعی به Hub باید مشخص شود.
2) روالهای رخدادگردان تنظیم گردند.
3) اتصال به Hub برقرار گردد.
4) متدی فراخوانی شود.
در اینجا باید دقت داشت که امکانات Hub به صورت خواص
$.connection
$.connection.chatHub
خوب، تا اینجا فرض بر این است که یک پروژه خالی ASP.NET را آغاز و سپس فرمان نصب Microsoft.AspNet.SignalR.JS را نیز همانطور که عنوان شد، صادر کردهاید. در ادامه یک فایل ساده html را به نام chat.htm، به این پروژه جدید اضافه کنید (برای استفاده از کتابخانه جاوا اسکریپتی SignalR الزامی به استفاده از صفحات کامل پروژههای وب نیست).
<!DOCTYPE> <html> <head> <title></title> <script src="Scripts/jquery-1.6.4.min.js" type="text/javascript"></script> <script src="Scripts/jquery.signalR-1.0.1.min.js" type="text/javascript"></script> <script src="http://localhost:1072/signalr/hubs" type="text/javascript"></script> </head> <body> <div> <input id="txtMsg" type="text" /><input id="send" type="button" value="send msg" /> <ul id="messages"> </ul> </div> <script type="text/javascript"> $(function () { var chat; $.connection.hub.logging = true; //اطلاعات بیشتری را در جاوا اسکریپت کنسول مرورگر لاگ میکند chat = $.connection.chat; //این نام مستعار پیشتر توسط ویژگی نام هاب تنظیم شده است chat.client.hello = function (message) { //متدی که در اینجا تعریف شده دقیقا مطابق نام متد پویایی است که در هاب تعریف شده است //به این ترتیب سرور میتواند کلاینت را فراخوانی کند $("#messages").append("<li>" + message + "</li>"); }; $.connection.hub.start(/*{ transport: 'longPolling' }*/); // فاز اولیه ارتباط را آغاز میکند $("#send").click(function () { // Hub's `SendMessage` should be camel case here chat.server.sendMessage($("#txtMsg").val()); }); }); </script> </body> </html>
توضیحات:
همانطور که ملاحظه میکنید ابتدا ارجاعاتی به jquery و jquery.signalR-1.0.1.min.js اضافه شدهاند. سپس نیاز است مسیر دقیق فایل پروکسی هاب خود را نیز مشخص کنیم. اینکار با تعریف مسیر signalr/hubs انجام شده است.
<script src="http://localhost:1072/signalr/hubs" type="text/javascript"></script>
سپس ارجاعی به هاب تعریف شده، تعریف گردیده است. اگر از قسمت قبل به خاطر داشته باشید، توسط ویژگی HubName، نام chat را برگزیدیم. بنابراین connection.chat ذکر شده دقیقا به این هاب اشاره میکند.
سپس سطر chat.client.hello مقدار دهی شده است. متد hello، متدی dynamic و تعریف شده در سمت هاب برنامه است. به این ترتیب میتوان به پیامهای رسیده از طرف سرور گوش فرا داد. در اینجا، این پیامها، به li ایی با id مساوی messages اضافه میشوند.
سپس توسط فراخوانی متد connection.hub.start، فاز negotiation شروع میشود. در اینجا حتی میتوان نوع transport را نیز صریحا انتخاب کرد که نمونهای از آن را به صورت کامنت شده جهت آشنایی با نحوه تعریف آن مشاهده میکنید. مقادیر قابل استفاده در آن به شرح زیر هستند:
- webSockets - forverFrame - serverSentEvents - longPolling
اکنون به صورت جداگانه یکبار برنامه hub را در مرورگر باز کنید. سپس بر روی فایل chat.htm کلیک راست کرده و گزینه مشاهده آن را در مرورگر نیز انتخاب نمائید (گزینه View in browser منوی کلیک راست).
خوب! پروژه کار نمیکند! برای اینکه مشکلات را بهتر بتوانید مشاهده کنید نیاز است به JavaScript Console مرورگر خود مراجعه نمائید. برای مثال در مرورگر کروم دکمه F12 را فشرده و برگه Console آنرا باز کنید. در اینجا اعلام میکند که فاز negotiation قابل انجام نیست؛ چون مسیر پیش فرضی را که انتخاب کرده است، همین مسیر پروژه دومی است که اضافه کردهایم (کلاینت ما در پروژه دوم قرار دارد و نه در همان پروژه اول هاب).
برای اینکه مسیر دقیق hub را در این حالت مشخص کنیم، سطر زیر را به ابتدای کدهای جاوا اسکریپتی فوق اضافه نمائید:
$.connection.hub.url = 'http://localhost:1072/signalr'; //چون در یک پروژه دیگر قرار داریم
using System; using System.Web; using System.Web.Routing; using Microsoft.AspNet.SignalR; namespace SignalR02 { public class Global : HttpApplication { protected void Application_Start(object sender, EventArgs e) { // Register the default hubs route: ~/signalr RouteTable.Routes.MapHubs(new HubConfiguration { EnableCrossDomain = true }); } } }
SignalR: Auto detected cross domain url. jquery.signalR-1.0.1.min.js:10 SignalR: Negotiating with 'http://localhost:1072/signalr/negotiate'. jquery.signalR-1.0.1.min.js:10 SignalR: SignalR: Initializing long polling connection with server. jquery.signalR-1.0.1.min.js:10 SignalR: Attempting to connect to 'http://localhost:1072/signalr/connect?transport=longPolling&connectionToken…NRh72omzsPkKqhKw2&connectionData=%5B%7B%22name%22%3A%22chat%22%7D%5D&tid=3' using longPolling. jquery.signalR-1.0.1.min.js:10 SignalR: Longpolling connected jquery.signalR-1.0.1.min.js:10
در برگه شبکه، مطابق شکل فوق، امکان آنالیز اطلاعات رد و بدل شده مهیا است. برای مثال در حالتیکه سرور پیام دریافتی را به کلیه کلاینتها ارسال میکند، نام متد و نام هاب و سایر پارامترها در اطلاعات به فرمت JSON آن به خوبی قابل مشاهده هستند.
یک نکته:
اگر از ویندوز 8 (یعنی IIS8) و VS 2012 استفاده میکنید، برای استفاده از حالت Web socket، ابتدا فایل وب کانفیگ برنامه را باز کرده و در قسمت httpRunTime، مقدار ویژگی targetFramework را بر روی 4.5 تنظیم کنید. اینبار اگر مراحل negotiation را بررسی کنید در همان مرحله اول برقراری اتصال، از روش Web socket استفاده گردیده است.
تمرین 1
به پروژه ساده و ابتدایی فوق یک تکست باکس دیگر به نام Room را اضافه کنید؛ به همراه دکمه join. سپس نکات قسمت قبل را در مورد الحاق به یک گروه و سپس ارسال پیام به اعضای گروه را پیاده سازی نمائید. (تمام نکات آن با مطلب فوق پوشش داده شده است و در اینجا باید صرفا فراخوانی متدهای عمومی دیگری در سمت هاب، صورت گیرد)
تمرین 2
در انتهای قسمت دوم به نحوه ارسال پیام از یک هاب به هابی دیگر اشاره شد. این MonitorHub را ایجاد کرده و همچنین یک کلاینت جاوا اسکریپتی را نیز برای آن تهیه کنید تا بتوان اتصال و قطع اتصال کلیه کاربران سیستم را مانیتور و مشاهده کرد.
پیاده سازی کلاینت jQuery بدون استفاده از کلاس Proxy
در مثال قبل، از پروکسی پویای مهیای در آدرس signalr/hubs استفاده کردیم. در اینجا قصد داریم، بدون استفاده از آن نیز کار برپایی کلاینت را بررسی کنیم.
بنابراین یک فایل جدید html را مثلا به نام chat_np.html به پروژه دوم برنامه اضافه کنید. سپس محتویات آنرا به نحو زیر تغییر دهید:
<!DOCTYPE> <html> <head> <title></title> <script src="Scripts/jquery-1.6.4.min.js" type="text/javascript"></script> <script src="Scripts/jquery.signalR-1.0.1.min.js" type="text/javascript"></script> </head> <body> <div> <input id="txtMsg" type="text" /><input id="send" type="button" value="send msg" /> <ul id="messages"> </ul> </div> <script type="text/javascript"> $(function () { $.connection.hub.logging = true; //اطلاعات بیشتری را در جاوا اسکریپت کنسول مرورگر لاگ میکند var connection = $.hubConnection(); connection.url = 'http://localhost:1072/signalr'; //چون در یک پروژه دیگر قرار داریم var proxy = connection.createHubProxy('chat'); proxy.on('hello', function (message) { //متدی که در اینجا تعریف شده دقیقا مطابق نام متد پویایی است که در هاب تعریف شده است //به این ترتیب سرور میتواند کلاینت را فراخوانی کند $("#messages").append("<li>" + message + "</li>"); }); $("#send").click(function () { // Hub's `SendMessage` should be camel case here proxy.invoke('sendMessage', $("#txtMsg").val()); }); connection.start(); }); </script> </body> </html>
کلاینتهای دات نتی SignalR
تا کنون Solution ما حاوی یک پروژه Hub و یک پروژه وب کلاینت جیکوئری است. به همین Solution، یک پروژه کلاینت کنسول ویندوزی را نیز اضافه کنید.
سپس در خط فرمان پاور شل نوگت دستور زیر را صادر نمائید تا فایلهای مورد نیاز به پروژه کنسول اضافه شوند:
PM> Install-Package Microsoft.AspNet.SignalR.Client
پس از نصب آن اگر به پوشه packages مراجعه کنید، نگارشهای مختلف آنرا مخصوص سیلورلایت، دات نتهای 4 و 4.5، WinRT و ویندوز فون8 نیز میتوانید در پوشه Microsoft.AspNet.SignalR.Client ملاحظه نمائید. البته در ابتدای نصب، انتخاب نگارش مناسب، بر اساس نوع پروژه جاری به صورت خودکار صورت میگیرد.
مدل برنامه نویسی آن نیز بسیار شبیه است به حالت عدم استفاده از پروکسی در حین استفاده از jQuery که در قسمت قبل بررسی گردید و شامل این مراحل است:
1) یک وهله از شیء HubConnection را ایجاد کنید.
2) پروکسی مورد نیاز را جهت اتصال به Hub از طریق متد CreateProxy تهیه کنید.
3) رویدادگردانها را همانند نمونه کدهای جاوا اسکریپتی قسمت قبل، توسط متد On تعریف کنید.
4) به کمک متد Start، اتصال را آغاز نمائید.
5) متدها را به کمک متد Invoke فراخوانی نمائید.
using System; using Microsoft.AspNet.SignalR.Client.Hubs; namespace SignalR02.WinClient { class Program { static void Main(string[] args) { var hubConnection = new HubConnection(url: "http://localhost:1072/signalr"); var chat = hubConnection.CreateHubProxy(hubName: "chat"); chat.On<string>("hello", msg => { Console.WriteLine(msg); }); hubConnection.Start().Wait(); chat.Invoke<string>("sendMessage", "Hello!"); Console.WriteLine("Press a key to terminate the client..."); Console.Read(); } } }
نکته مهم
کلیه فراخوانیهایی که در اینجا ملاحظه میکنید غیرهمزمان هستند.
به همین جهت پس از متد Start، متد Wait ذکر شدهاست تا در این برنامه ساده، پس از برقراری کامل اتصال، کار invoke صورت گیرد و یا زمانیکه callback تعریف شده توسط متد chat.On فراخوانی میشود نیز این فراخوانی غیرهمزمان است و خصوصا اگر نیاز است رابط کاربری برنامه را در این بین به روز کنید باید به نکات به روز رسانی رابط کاربری از طریق یک ترد دیگر دقت داشت.
آشنایی با مدل برنامه نویسی TAP
من متد DownloadStringAsync و رویداد مرتبط با آن یعنی DownloadStringCompleted رو تست کردم و به دلیل اینکه متد DownloadStringAsync را در UI Thread صدا میزدم رویداد DownloadStringCompleted نیز همیشه در UI Thread فراخوانی میشد.
من در یک پروژه یک کتابخانه درست کرده بودم که یکی از متدها باید کاری رو به صورت Async انجام میداد و وقتی که کار این متد تمام میشد نتیجه را با Raise کردن یک event به اطلاع استفاده کننده میرسوندم.
اما مشکل اینجا بود که به کنترلهای روی فرم دسترسی نداشتم و داخل این رویداد ابتدا شرط InvokeRequired و سپس Invoke رو نوشته بودم.این کار مشکل رو حل کرده بود.
اما به نظر من این کار درست نیست.چون من در واقع یکسری API نوشته ام و در اختیار برنامه نویسان دیگر گذاشته ام و آنها باید بتوانند کدهای خود را بدون InvokeRequired درون رویداد بنویسند.
آیا راهی هست که بشه متد من در هر Thread یی اجرا شود رویداد اتمام آن نیز در همان Thread صدازننده ، فراخوانی شود؟
من در این کتابخانه از async و await استفاده نکرده بودم.
ممنون
ASP.NET MVC #18
من از vs 2013 update1 و win 8.1 استفاده میکنم و برنامه رو با .NetFrameWork 4.5.1 تست کردم.یعنی شما میفرمایید که اگه این بستهی ارتقاع رو نصب کنم مشکل حل میشه؟ (مشکل صدا زدن RoleProvider)
اگر هم تو سیستم لوکال خودم حل شه! به سیستم عامل Host که دسترسی ندارم .بخوام اونم به روز کنم.
من در دات نت 4 که با وب فرم کار میکردم همیشه از RoleProvider سفارشی استفاده میکردم و مشکلی نداشت.با مطالعه مقاله شما علاقه مند شدم تا از این به بعد برنامه هامو با MVC توسعه بدم. ولی چون آموزش شما با MVC4 هست و الان که MVC5 عرضه شده سوالات زیادی ذهنم رو مشغول کرده یکی اینکه آیا احتمال داره طی این زمان که از انتشار این مقاله میگذره روشها عوض شده و یا روش بهتری برای MVC ارائه شده باشه؟
بازم ممنون از زحمتتتون.
@(Html.Kendo().ComboBoxFor(model => model.ParentId) .DataTextField("Name") .DataValueField("Id") .HtmlAttributes(new { style = "width:150px" }) .Filter("contains") .AutoBind(false) .MinLength(3) .Placeholder(CategoryResource.Category) .DataSource(source => { source.Read(read => { read.Action("GetAllGroups", "Utility"); }) .ServerFiltering(false); }) )
کدامیک از قلمهای فارسی ذیل خواناتر هستند؟
در بقیه حالات حتی اگ هم ناراضی باشن سخنی نمیگویند ولی در یک نظرسنجی که کاربر دو نمونه رو ببینه میشه به نکات مهمتری رسید. فونت یکان یکی از فونتهای مورد علاقه من هست ولی در وب رضایت چندانی ازش ندارم. هر چند تا مدتها جز معدود فونتهای مجاز و خوب بود. دلیل اینکه ازش ناراضی هستم این هست که چندان برای وب بهینه نیست و در حالتهای سایز خیلی بزرگ و کوچک فرم خودش رو از دست میده ولی وزیر و صمیم این مشکل چندان حاد نیست. چون بسیار بهینهتر شدند یا مثلا تاهما تا موقعی که 9pt هست بسیار خوب عمل میکنه، بزرگتر بشه به یک فاجعه تبدیل میشه. من از صمیم راضی هستم چون واقعا برای خواندن مطالب بلند برای چشم عالی هست. خیلی حالت رسمی داره.
- تعدادی خصوصیت و فیلد و متد در کلاس وجود دارند که به نظر میرسد فقط باهم کار میکنند.
- زیر مجموعهای از دادههای کلاس، معمولا همراه هم تغییر میکنند یا به یکدیگر وابسته هستند.
- با تغییر بدنه متدی، نیاز شود متدهای دیگری در همان راستا تغییر کنند.
- ارث بریها تنها به صورت دستهای بر اعضای کلاس اثر میگذارند.
مراحل انجام این بازسازی کد
- تصمیم بگیرید که به چه صورت کلاسی را تقسیم خواهید کرد.
- کلاس جدیدی بسازید که نشان دهنده مسئولیتهای جدید تقسیم شده باشد. اگر نام کلاس قدیمی با مسئولیتهای باقی مانده برای آن همخوانی نداشت، نام آن را تغییر دهید
- فیلدها و خصوصیات کلاس قدیمی را با استفاده از بازسازی Move field به کلاس جدید منتقل نمایید.
- کد را برای هر انتقال کامپایل و تست نمایید.
- متدهای کلاس قدیمی را با استفاده از بازسازی جابجایی متد به کلاس جدید منتقل نمایید.
- کد را برای هر انتقال، کامپایل و تست نمایید.
public class InvoiceService { public void AddInvoice() { } public void DeleteInvoice() { } public void AddOfflinePayment(int invoiceId) { } public void AddOnlinePayment(int invoiceId) { } }
public class InvoiceService { public void AddInvoice() { } public void DeleteInvoice() { } } public class PaymentService { public void AddOfflinePayment(int invoiceId) { } public void AddOnlinePayment(int invoiceId) { } }
- تقسیم کلاسهای controller بر اساس قوانین طراحی REST
- تقسیم کلاسهای داده (data model) بر اساس قوانین شیءگرایی و تک وظیفگی
AnonymousTypeها به شما این امکان را میدهند که بدون ساخت Type جدیدی چندین پراپرتی رو در یک object قرار بدید و از اون استفاده کنید.
به مثال زیر توجه کنید:
var v = new { Amount = 108, Message = "Hello" }; Console.WriteLine(v.Amount + v.Message);
دقت داشته باشید که در این مثال Typeی بنام V از قبل ساخته نشده بود و فیلدهای Amount,Message هم وجود ندارند اما با استفاده از AnonymousTypeها این امکان فراهم شده تا بتونید بدون ساخت Type، رفتار Typeها رو شبیه سازی کنید.
بطور مثال فرض کنیم میخواهیم نام و شناسه پرسنل رو در یک ComboBox نمایش دهیم. برای این منظور نیازی نیست که تمام فیلدهای مربوط به پرسنل را بازیابی نموده و تنها نام و شناسه پرسنل را نمایش دهیم و همانطور که بسیاری از شما میدانید تنها نام و شناسه پرسنل را بازیابی میکنیم که این مورد را با استفاده از AnonymousType انجام میدهیم =>
var business = new Customers(); var modelsCollection = business.GetAll(w => w.MCode); cmbCustomerName.DataSource = modelsCollection.Select(w => new { w.CustomerName, w.Code }).ToList();
چنانچه از modelsCollection فیلد و یا فیلدی را انتخاب نمیکردیم و از تمام فیلدها استفاده میکردیم برای دریافت آیتم انتخاب شده مشکلی نداشتیم و با یک Cast ساده به Model Type مورد نظر، میتوانستیم مقدار شناسه پرسنل انتخابی را بدست آوریم اما با این قطعه کد چنانچه بخواهیم عمل Casting را برای Model Type مورد نظر انجام دهیم، با خطا مواجه خواهیم شد چون Type جدید از نوع AnonymousType بوده و شامل دو فیلد CustomerName,Code میباشد.
سوالاتی که پیش خواهد آمد:
1- مقدار Code رو چطور استخراج کنیم؟
2- AnonymousType یک Type موجود نیست که بتوان آیتم انتخابی را به آن Cast نموده و مقدار Code را دریافت نمود!
.
.
.
با استفاده از Reflection قادر خواهید بود مقدار فیلد مورد نظر خود را از یک AnonymousType استخراج کنید. برای این منظور تابع زیر رو در نظر بگیرید =>
public static T GetValueFromAnonymousType<T>(object dataitem, string itemkey) { Type type = dataitem.GetType(); T itemvalue = (T)type.GetProperty(itemkey).GetValue(dataitem, null); return itemvalue; }
با استفاده از این تابع براحتی خواهید توانست مقدار Code را بدست بیاورید =>
int code = GetValueFromAnonymousType<int>(cmbCustomerName.SelectedItem, "Code");
EF Code First #12
برای نمونه نوشتن ( public UnitOfWork(DbContext context به معنای استفاده مستقیم از DbContext در سازندهی کلاس است. در اینجا یک concrete class (یک کلاس معمولی دات نتی) در سازندهی کلاس تزریق شده و عملیات معکوس سازی وابستگیها رخ ندادهاست. این کلاس کاملا وابستهاست به جزئیات کامل پیاده سازی کلاس DbContext.
کار با کلیدهای اصلی و خارجی در EF Code first
context.Customers.MergeOption = System.Data.Objects.MergeOption.NoTracking;