وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
کامپوننت‌های جنریک در Blazor
طرح مشکل! نیاز به دریافت انواع و اقسام مقادیر یک جنس (مانند اعداد و یا تاریخ) در کامپوننت‌های Blazor

فرض کنید می‌خواهید عددی را در کامپوننتی، دریافت کنید. می‌توان اینکار را با تعریف یک پارامتر عمومی به صورت زیر انجام داد:
[Parameter] public int Value { get; set; }
و ... مشکل از همینجا شروع می‌شود! خوب، برای نوع‌های double ، decimal ، float ، long و غیره چه باید کرد؟ آیا باید به ازای هر کدام، یک پارامتر مخصوص را تعریف کنیم؟ و یا اگر خواستیم زمان و تاریخ را از کاربر دریافت کنیم، آیا باید او را مجبور به ارائه‌ی فقط DateTime کنیم و یا ... شاید بهتر باشد به او بگوییم اگر «رشته‌ای» را در اختیار ما قرار دهید، ما یکبار دیگر خودمان کار تبدیل آن‌را به نوع تاریخ انجام خواهیم داد!
برای حل این نوع مشکلات، می‌توان در Blazor پارامترها را جنریک تعریف کرد. برای نمونه اگر به طراحی یک سری کامپوننت‌های پایه‌ای Blazor دقت کنیم، امکان دریافت مستقیم انواع و اقسام اعداد و یا انواع و اقسام نوع‌های مرتبط با زمان را دارند؛ بدون اینکه این اطلاعات را به صورت رشته‌ای دریافت کنند و یا به ازای هر نوع عددی، یک پارامتر جداگانه را تعریف و یا اینکه استفاده کننده را محدود به ورود تنها یک نوع عددی و یا زمانی خاص کرده باشند.


نحوه‌ی جنریک تعریف کردن یک کامپوننت در Blazor

Blazor فایل‌های razor. را در حین پروسه‌ی build، به cs. تبدیل می‌کند و از آنجائیکه فایل‌های razor. الزامی به تعریف نام کلاس مرتبط را ندارند و این نام به صورت خودکار دقیقا از نام خود فایل، دریافت می‌شود، نیاز است راهی را یافت تا بتوان کلاس مرتبط را به صورت Generic تعریف کرد. برای این منظور، دایرکتیو ویژه‌ای به نام typeparam@ پیش‌ بینی شده‌است که توسط آن می‌توان یک یا چند نوع/پارامتر جنریک جدا شده‌ی توسط کاما را تعریف کنیم (تعریف شده‌ی در فایل فرضی MyGenericComponent.razor):
@typeparam T

@code {
    [Parameter] public T Value { get; set; }
}
در این مثال کامپوننتی را مشاهده می‌کنید که مقدار دریافتی خود را به صورت جنریک از نوع T دریافت می‌کند. این T باید توسط دایرکتیو typeparam@ دقیقا قید شود تا در حین ساخت خودکار کلاس معادل این فایل، مورد استفاده قرار گیرد.


نحوه‌ی جنریک تعریف کردن کامپوننت‌های دارای code-behind

اگر قسمت code@ فایل‌های razor. را به فایل‌های code-benind منتقل می‌کنید و داخل فایل razor.، کد #C نمی‌نویسید، روش جنریک تعریف کردن یک کامپوننت، به صورت زیر خواهد بود (برای مثال دو فایل MyGenericComponentWithCodeBehind.razor و MyGenericComponentWithCodeBehind.razor.cs تعریف شده‌اند):
using Microsoft.AspNetCore.Components;

namespace BlazorGenericComponents.Pages;

public partial class MyGenericComponentWithCodeBehind<T>
{
    [Parameter] public T Value { get; set; }
}
در اینجا ذکر دایرکتیو typeparam@ در فایل razor. متناظر هم باید صورت گیرد:
@typeparam T
یعنی هر دو کلاس نهایی حاصل از این فایل‌ها که به صورت partial تعریف شده‌اند (و در آخر یکی می‌شوند)، باید به صورت جنریک تعریف شوند.


روش مقید کردن پارامترهای جنریک در کامپوننت‌ها

از زمان دات نت 6 به بعد، امکان محدود کردن بازه‌ی نوع‌های قابل پذیرش T نیز میسر شده‌است:
@typeparam T where T : IMyInterface


روش مشخص کردن صریح نوع پارامترهای جنریک، در حین استفاده‌ی از آن‌ها

عموما نیازی به مشخص کردن نوع پارامترهای جنریک، در حین استفاده‌ی از آن‌ها نیست و کامپایلر بر اساس نوع مقدار ورودی، سعی خواهد کرد این نوع را به صورت خودکار تشخیص دهد؛ اما اگر به هر دلیلی چنین امری ممکن نبود و خطایی را دریافت کردید، می‌توان نوع پارامتر جنریک را به صورت زیر مشخص کرد:
<MyGenericComponent Value="10" T="int"/>
در اینجا نام پارامتر جنریک، ذکر شده و سپس نوعی به آن انتساب داده می‌شود.


روش پردازش پارامترهای جنریک در کامپوننت‌ها

تا اینجا امکان پذیرش نوع‌های جنریک را توسط استفاده کننده میسر کردیم؛ اما قسمت دیگر آن، نحوه‌ی کار با نوع T، درون یک کامپوننت است:
using Microsoft.AspNetCore.Components;

namespace BlazorGenericComponents.Pages;

public partial class MyGenericComponentWithCodeBehind<T>
{
    private string FormattedValue { set; get; }

    [Parameter] public T Value { get; set; }

    [Parameter] public string Format { get; set; }

    protected override void OnParametersSet()
    {
        FormattedValue = ConvertNumberToText();
    }

    private string ConvertNumberToText()
    {
        return Value switch
        {
            short shortValue => shortValue.ToString(Format),
            ushort ushortValue => ushortValue.ToString(Format),
            int intValue => intValue.ToString(Format),
            uint uintValue => uintValue.ToString(Format),
            byte byteValue => byteValue.ToString(Format),
            sbyte sbyteValue => sbyteValue.ToString(Format),
            decimal decimalValue => decimalValue.ToString(Format),
            double doubleValue => doubleValue.ToString(Format),
            float floatValue => floatValue.ToString(Format),
            long longValue => longValue.ToString(Format),
            ulong ulongValue => ulongValue.ToString(Format),
            _ => string.Empty
        };
    }
}
برای مثال فرض کنید کامپوننت جنریک ما قرار است انواع و اقسام اعداد را بپذیرد و سپس بر اساس Format مشخص شده، آن‌ها را نمایش دهد. در اینجا جهت واکنش نشان دادن به تغییرات Value، می‌توان از روال رخ‌داد گردان OnParametersSet استفاده کرد. سپس در متد ConvertNumberToText، بر اساس هر نوع میسر عددی، باید منطق ویژه‌ای را تهیه کرد که نمونه‌ای از آن‌را در اینجا مشاهده می‌کنید.

و در آخر نمایش نهایی آن هم در فایل razor. متناظر، به این صورت خواهد بود:
@typeparam T

@FormattedValue
‫۲ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۲ تیر ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۱۵
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
Blazor 5x - قسمت یازدهم - مبانی Blazor - بخش 8 - کار با جاوا اسکریپت
اضافه شدن JavaScript initializers   به Blazor 6x

در اینجا می‌توان فایل ویژه‌ای به نام NAME.lib.module.js را به پوشه‌ی wwwroot پروژه اضافه کرد که name آن، همان نام اسمبلی، کتابخانه و در اصل package identifier پروژه‌است؛ با این محتوا: 
export function beforeStart(options, extensions) {
    console.log("beforeStart");
}

export function afterStarted(blazor) {
    console.log("afterStarted");
}
قالب این محتوا باید به همین نحو باشد و معرف اجرای کدهایی پیش از و پس از load برنامه است. به این ترتیب می‌توان به این مزایا دست یافت:
- سفارشی سازی نحوه‌ی بارگذاری یک برنامه‌ی Blazor
- اجرای کدهای سفارشی، پیش و پس از بارگذاری برنامه
- امکان تنظیم ویژگی‌های Blazor

یک مثال: بارگذاری یک اسکریپت پس از کامل شدن بارگذاری Blazor
<body>
    ...

    <script src="_framework/blazor.{webassembly|server}.js" 
        autostart="false"></script>
    <script>
      Blazor.start().then(function () {
        var customScript = document.createElement('script');
        customScript.setAttribute('src', 'scripts.js');
        document.head.appendChild(customScript);
      });
    </script>
</body>
‫۲ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۵۵
مهدی ملائیان مهدی ملائیان
اشتراک‌ها
نگاهی به ویژگی های جدید 6 #C

The C# language itself has changed little in version 6, the main importance of the release being the introduction of the Roslyn .NET Compiler Platform. However the New features and improvements that have been made to C# are welcome because they are aimed at aiding productivity. Paulo Morgado explains what they are, and how to use them. 

نگاهی به ویژگی های جدید 6 #C
‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۱۹
وحید نصیری وحید نصیری
اشتراک‌ها
مقایسه‌ای بین Xamarin.Forms و MAUI

Xamarin.Forms vs MAUI


 Xamarin.Forms MAUI
Platforms

Android API 19+ API 21+
iOS 9-14 10+
Linux Community Community
macOS Community Microsoft
Tizen Samsung Samsung
Windows UWP Microsoft
WPF Community		 Microsoft
Features

Renderers Tightly coupled to BindableObject Loosely coupled, no Core dependencies
App Models MVVM, RxUI MVVM, RxUI, MVU, Blazor
Single Project No Yes
Multi-targeting No Yes
Multi-window No Yes
Misc

.NET Xamarin.iOS, Xamarin.Android, Mono, .NET Framework, ... .NET 6+
Acquisition NuGet & Visual Studio Installer dotnet
Project System Franken-proj SDK Style
dotnet CLI No Yes
Tools

Visual Studio 2019 Yes Yes
Visual Studio 2019 for Mac Yes Yes
Visual Studio Code No Yes
مقایسه‌ای بین Xamarin.Forms و MAUI
‫۴ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۴۸
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات اشتراک‌ها
فراخوانی بیشتر از یک بار "window.onload"
- اگر از MVC استفاده می‌کنید، در فایل layout
...
    اینجا اسکریپت‌های عمومی قرار گیرند قبل از پایان فایل
    @RenderSection("JavaScript", false)
</body>
</html>
به کمک RenderSection کلیه اسکریپت‌های inline فقط در همین مکان فراخوانی آن قرار می‌گیرند. به این ترتیب در Viewها فقط کافی است یک section به نام JavaScript اضافه کرد تا در این مکان درج شود.
- در ASP.NET Web forms هم می‌شود این نظم رو پدید آورد. از ContentPlaceHolder استفاده کنید. یکی در master page تعریف شود دیگری در وب فرم به ارث رسیده از آن برای قرار دادن اسکریپت‌های خاص همان صفحه.
    ....  سایر قسمت‌های فایل مستر پیج
    <asp:ContentPlaceHolder id='PageScriptPlaceHolder' runat='server'>
    </asp:ContentPlaceHolder>
</body>
حالا وب فرم شما فقط کافی است اسکریپت‌های خاص خودش را با ID فوق درج کنه
<asp:Content ID='ScriptIncludes' runat='server'  ContentPlaceHolderID='PageScriptPlaceHolder'>
  اسکریپت‌های صفحه در اینجا
</asp:Content>
‫۱۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۰ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۴:۰۷
شریعتی پیام شریعتی پیام
نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 7 - کار با فایل‌های config
نکته تکمیلی: نحوه بایند کردن دو Section مختلف در asppsettings.json به یک کلاس
مثلا دو Object متفاوت در appsettings.json داریم و میخواهیم آن را به یک کلاس بایند کنیم:
"SiteSettingsA": {
    "DefaultUserPicture": "http://site.com/users/defaultavatar.png"
},
"SiteSettingsB": {
    "DefaultUserPicture": "http://site.com/users/defaultavatar2.png"
}
و این کلاس برای بایند کردن تنظیمات به آن:
public class SiteSettings
{
    public string DefaultUserPicture { get; set; }
}
اگر به روش انجام شده در این مطلب فراخوانی کنیم Object ـی که بالاتر است به کلاس بایند میشود که در این اینجا SiteSettingsA میباشد. برای حل این مشکل به این صورت عمل میکنیم:
services.Configure<SiteSettings>("FirstSettings", Configuration.GetSection("SiteSettingsA"));
services.Configure<SiteSettings>("SecondSettings", Configuration.GetSection("SiteSettingsB"));
و فراخوانی آن در یک کنترلر:
private readonly SiteSettings _firstSiteSettings;
private readonly SiteSettings _secondSiteSettings;

public HomeController(IOptionsSnapshot<SiteSettings> siteSettings)
{
    _firstSiteSettings = siteSettings.Get("FirstSettings");
    _secondSiteSettings = siteSettings.Get("SecondSettings");
}

‫۳ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۲۳:۵۱
شریفی محمد شریفی محمد
نظرات مطالب
نوشتن Middleware سفارشی در ASP.NET Core
یکی از روش‌های مقابله با مشکل فوق استفاده از کلاس SemaphoreSlim می باشد که در NET Framework 4.0 معرفی شده و در فضای نام  System.Threading در دسترس می‌باشد.
اگر اکشن متد‌های شما به صورت async await ایجاد کرده اید بهتر هست  ابتدا کلاس زیر را ایجاد نمایید:
using System;
using System.Threading;
using System.Threading.Tasks;
 
namespace MyApp
{
    public class AsyncLock : IDisposable
    {
        private SemaphoreSlim _semaphoreSlim = new SemaphoreSlim(1, 1);
 
        public async Task<AsyncLock> LockAsync()
        {
            await _semaphoreSlim.WaitAsync();
            return this;
        }
 
        public void Dispose()
        {
            _semaphoreSlim.Release();
        }
    }
}
سپس به صورت زیر از آن استفاده کنید:
private static readonly AsyncLock _mutex = new AsyncLock();
 
using(await _mutex.LockAsync())
{
    // Critical section... You can await here!
}
در این صورت تمامی درخواست‌های به سمت سرور به ترتیب اجرا خواهند شد و دیگر مشکل فوق را نخواهیم داشت.
‫۵ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۱۱
وحید نصیری وحید نصیری
نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 19 - بومی سازی
راه حل توکاری ندارد؛ چون این فناوری سمت سرور است. حتی Razor هم یک فناوری سمت سرور است. بنابراین یا باید وقت بگذارید این روش‌های قدیمی را به جدید ترجمه کنید:
و یا یک تامین کننده‌ی منابع عمومی اسکریپت‌ها را تعریف کنید:
<script type="text/javascript">
if (!window.resourceProvider) {
    window.resourceProvider = {
        message1: '',
        message2: ''
    };
}
</script>
سپس در View باید این کلیدها را بر اساس سرویس سمت سرور بومی سازی، مقدار دهی کنید:
@using Microsoft.AspNetCore.Mvc.Localization
@inject IViewLocalizer Localizer

@section Scripts
{
  <script type="text/javascript">
    resourceProvider.message1 = '@Localizer["About Title"]';
  </script> 
}
و در آخر به صورت زیر در هر قسمتی قابل استفاده خواهند بود:
<script type="text/javascript">
   alert(resourceProvider.message1); 
</script>
‫۶ سال و ۲ ماه قبل، شنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۱۰
لیلا لیلا
نظرات مطالب
ASP.NET MVC #13
با سلام و تشکر فراوان
اعتبار سنجی سمت کلاینت در مثال 13 که فرمودید در سیستم من کار نکرد اما این مثال code project کار می‌کند.
ولی بعد از اینکه دوباره مثال را در mvc4 vs2012 باز نویسی کردم کار نکرد (دقیقا مانند مثال code project) پس از تغییر متداز (-) split به (/) split و تغییر 
 mcvrTwo.ValidationParameters.Add("param", DateTime.Now.ToString("dd/MM/yyyy"));
به (فقط فرمت تاریخ تغییر کرد)
mcvrTwo.ValidationParameters.Add("param", DateTime.Now.ToString("dd-MM-yyyy"));
و حذف 
@section Scripts {
    @Scripts.Render("~/bundles/jqueryval")
}
کار کرد.
چرا به این تغییرات نیاز بود؟ (در صورتی که مثال code project کار می‌کرد، آیا به دلیل تفاوت ورژن است)
این مثال با مثال شما چه تفاوتی دارد که مثال شما در سیستم من اجرا نشد؟
این هم فایل نهایی من بعد از تغییر که کار کرد: MvcApplication-JsValidation.zip
‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۴۹