This is a "go live" release that can be used in production with the understanding that you will need to update to the final stable release once it is available.
If you are just starting out with ASP.NET MVC, I thought this would be a good resource by presenting this dictionary to assist my readers in understanding everything about ASP.NET MVC.
JavaScript is an important technology for development on many
different platforms, including web, mobile app, and server programming.
In Visual Studio 2013 we already support IntelliSense, Go to Definition,
colorization, and formatting of JavaScript source, along with several
other features. We’ve carried these forward into Visual Studio 2015 and we’ve improved the experience for JavaScript developers by focusing on three key areas:
- Improving the development experience when using popular JavaScript libraries
- Adding support for new JavaScript ECMAScript 2015 (also known as ES2015 and formerly ES6) language and web browser APIs
- Increasing your productivity in complex JavaScript code bases
از زمان ارائه‌ی نگارش 72 مرورگر chrome، قابلیت‌های استفاده از ES10، میسر شده‌است. برای اینکه از شماره نگارش مرورگر خود مطلع شوید، کافیست به منوی Help و سپس بر روی گزینه‌ی About Google Chrome کلیک کنید تا شماره‌ی نسخه‌ی نصبی بر روی سیستم شما مشخص شود:
Symbol.prototype.description: بوسیله ساختن یک متغیر از نوع Symbol میتوانیم توضیحاتی را برای استفاده‌ی خطایابی آینده کد استفاده کنیم:
و اکنون میتوانیم با فراخوانی این تابع بدون نیاز به تابعی برای compare نمودن، مرتب سازی المنتها را انجام دهیم:
تابع ()flat : امکان یکی شدن همه آرایه‌های زیرمجموعه (sub-array) مجموعه را در یک آرایه جدید فراهم میکند و با استفاده از depth، سطح ادغام آرایه را مشخص میکنیم (عملکرد این تابع بصورت بازگشتی میباشد) و سینتکس استفاده از این تابع بشکل زیر است:
var newArray=Array.flat([depth])
بطور مثال:
var arr1 = [1, 2, [3, 4]]; arr1.flat(); // [1, 2, 3, 4] var arr2 = [1, 2, [3, 4, [5, 6]]]; arr2.flat(); // [1, 2, 3, 4, [5, 6]] var arr3 = [1, 2, [3, 4, [5, 6]]]; arr3.flat(2); // [1, 2, 3, 4, 5, 6]
Array.flatMap : سبب نگاشت المنتها با تابع تعریف شده‌ی برای این متد میشود. سپس نتیجه در آرایه‌ای جدید برگشت داده میشود. این تابع عملکردی شبیه به انجام تابع map و سپس اجرای تابع ()flat با عمق 1 را دارد:
// Let's say we want to remove all the negative numbers and split the odd numbers into an even number and a 1
let a = [5, 4, -3, 20, 17, -33, -4, 18]
// |\ \ x | | \ x x |
// [4,1, 4, 20, 16, 1, 18]
a.flatMap( (n) =>
(n < 0) ? [] :
(n % 2 == 0) ? [n] :
[n-1, 1]
)
// expected output: [4, 1, 4, 20, 16, 1, 18] ()Object.fromEntries : یک لیست را که بصورت key-value تعریف شده باشد، به یک آبجکت تبدیل میکند. شیء دریافتی این تابع باید از نوع Array و یا map باشد:
const entries = new Map([
['foo', 'bar'],
['baz', 42]
]);
const obj = Object.fromEntries(entries);
console.log(obj);
// expected output: Object { foo: "bar", baz: 42 } ()String.trimStart : تابعی برای حذف کردن فضای خالی سمت چپ یک رشته میباشد. نام مستعار دیگر این تابع () trimStart است:
var greeting = ' Hello world! '; console.log(greeting); // expected output: " Hello world! "; console.log(greeting.trimStart()); // expected output: "Hello world! ";
()String.trimEnd : تابعی برای حذف کردن فضای خالی سمت راست یک رشته میباشد و نام مستعار دیگر این تابع () trimRight است:
var greeting = ' Hello world! '; console.log(greeting); // expected output: " Hello world! "; console.log(greeting.trimEnd()); // expected output: " Hello world!";
Optional Catch Binding : توسط آن توانایی تعریف بلاک try/catch را بدون نیاز به قرار دادن پارامتری برای catch داریم (گاهی نیاز به استفاده‌ی از متغیری که برای خطای رخ داده شده، ارائه میشود نیست؛ چرا باید آن را تعریف کنیم ؟!)
try {
throw new Error('Error');
} catch (error) {
// do stuff
} تبدیل میشود به:
try {
throw new Error('Error');
} catch { // removed parameter to catch block
console.log('Got an error!');
} const symbol = Symbol('My Symbol!');
console.log(symbol.toString()); // Symbol(My Symbol!)
console.log(symbol.description); // My Symbol! Function.prototype.toString() Revision : پیاده سازی جدیدی از تابع ()toString میباشد. در صورتیکه توسط یک تابع فراخوانی شود کد آن را برگشت میدهد:
// User-defined function object
// This prints "function () { console.log('My Function!'); }"
console.log(function () { console.log('My Function!'); }.toString());
// Build-in function object
// This prints "function parseInt() { [native code] }"
console.log(Number.parseInt.toString());
// Bound function object
// This prints "function () { [native code] }"
console.log(function () { }.bind(0).toString());
// Built-in callable function object
// This prints "function Symbol() { [native code] }"
console.log(Symbol.toString());
// Dynamically generated function object #1
// This prints "function anonymous() {}" (using V8 engine)
console.log(Function().toString());
// Dynamically generated function object #2
// This prints the followng (using V8 engine):
// function () { return __generator(this, function (_a) {
// return [2 /*return*/];
// }); }
console.log(function* () { }.toString());
// This throws a TypeError: "Function.prototype.toString requires that 'this' be a Function"
Function.prototype.toString.call({}); ()Array.sort : مرتب کردن عناصر یک آرایه را انجام میدهد. پیش‌تر برای مرتب سازی یک آرایه، کدی را مانند زیر داشتیم:
var numbers = [4, 2, 5, 1, 3];
numbers.sort(function(a, b) {
return a - b;
});
console.log(numbers);
// [1, 2, 3, 4, 5]
ES2015یا در
let numbers = [4, 2, 5, 1, 3];
numbers.sort((a, b) => a - b);
console.log(numbers);
// [1, 2, 3, 4, 5] var months = ['March', 'Jan', 'Feb', 'Dec']; months.sort(); console.log(months); // expected output: Array ["Dec", "Feb", "Jan", "March"] var array1 = [1, 30, 4, 21, 100000]; array1.sort(); console.log(array1); // expected output: Array [1, 100000, 21, 30, 4]
Although most of the attention is on .NET Core, development continues on the original .NET Framework. Microsoft has recently released a preview of .NET Framework 4.7.2 with updates to ASP.NET, ADO.NET, WCF, WPF, and even Windows Forms. You can see the complete release notes on GitHub.
مقدمه
موقعی که سینمای ناطق کار خود را آغاز
کرد، بسیاری از مردم از آن استقبال کردند و بسیاری از سینماگران که این
استقبال را دیدند، رفته رفته به سمت سینمای ناطق کشیده شدند. ولی در این بین
یک مشکلی ایجاد شده بود؛ اینکه ناشنوایان دیگر مانند قدیم یعنی دوران صامت
نمی‌توانستند فیلم‌ها را تماشا کنند، پس نیاز بود این مشکل به نحوی رفع شود. از اینجا بود که ایده‌ی زیرنویس شکل گرفت و این مشکل را رفع نمود. بعدها
فیلم‌ها انتقال دهنده‌ی فرهنگ و پیوند دهنده‌ی مردم با فرهنگ‌های مختلف شدند
ولی تفاوت در زبان باعث میشد که این امر به خوبی صورت نگیرد. به همین علت
زیرنویس، وظیفه‌ی دیگری را هم پیدا کرد و آن رساندن پیام فیلم با زبان خود
مخاطب بود. امروزه تهیه‌ی زیرنویس‌ها توسط بسیاری از افراد که با زبان انگلیسی
(آشنایی با یک زبان میانی برای ترجمه زیرنویس) آشنایی دارند رواج پیدا کرده
و روزانه نزدیک به صد زیرنویس یا گاها بیشتر با زبان‌های مختلف بر روی
اینترنت قرار می‌گیرند. بزرگترین سایتی که در حال حاضر با شهرت جهانی در این
زمینه فعالیت دارد سایت subscene.com است.
آشنایی با انواع زیرنویس‌ها
زیرنویس‌ها فرمت‌های مختلفی دارند مانند srt,sub idx,smi و ... ولی در حال حاضر معروف‌ترین و معتبرترین فرمت در بین همه‌ی فرمت‌ها Subrip با پسوند SRT میباشد که قالب متنی به صورت زیر دارد:
203 00:16:38,731 --> 00:16:41,325 <i>Happy Christmas, your arse I pray God it's our last</i>
بررسی مشکل ما با زیرنویس در تلویزیون‌ها
یکی از مشکلاتی
که ما در اجرای زیرنویس‌ها بر روی تلویزیون‌ها داریم این است که حروف
فارسی را به خوبی نمی‌شناسند و در هنگام نمایش با مشکل مواجه می‌شوند که
البته در اکثر مواقع با تبدیل زیرنویس از ANSI به Unicode یا UTF-8 مشکل حل
میشود. ولی در بعضی مواقع تلویزیون یا پلیرها از پشتیبانی زبان فارسی
سرباز می‌زنند و زیرنویس را به شکل زیر نمایش می‌دهند.
سلام = م ا ل س
به این جهت ما از یک برنامه به اسم
srttouni استفاده میکنیم که با استفاده یک روش جایگزینی و معکوس سازی، مشکل
ما را حل میکند. ولی باز هم این برنامه مشکلاتی دارد و از آنجا که برنامه
نویس این برنامه که واقعا کمال تشکر را از ایشان، دارم مشخص نیست، مجبور شدم
به جای گزارش، خودم این مشکلات را حل کنم.
مشکلات این برنامه :
- عدم حذف تگ‌ها ، گاها برنامه نویس‌ها از تگ هایی چون Bold,italic,underline,color استفاده می‌کنند که معدود برنامه‌هایی آن را پشتیبانی کرده و تلویزیون و پلیرها هم که اصلا پشتیبانی نمی‌کنند و باعث میشود که متن روی تلویزیون مثل کد html ظاهر شود
- بعضی جملات دوبار روی صفحه ظاهر می‌شوند.
- تنها یک فایل را در هر زمان تبدیل میکند. مثلا اگر یک سریال چند قسمته داشته باشید، برای هر قسمت باید زیرنویس را انتخاب کرده و تبدیل کنید، در صورتی که میتوان دستور داد تمام زیرنویس‌های داخل دایرکتوری را تبدیل کرد یا چند زیرنویس را برای این منظور انتخاب کرد.
نحوه‌ی خواندن زیرنویس با کدنویسی
با تشکر از دوست عزیز ما در این صفحه میتوان
گفت یک کد تقریبا خوب و جامعی را برای خواندن این قالب داریم. بار دیگر
نگاهی به قالب یک دیالوگ در زیرنویس می‌اندازیم و آن را بررسی میکنیم:
203 00:16:38,731 --> 00:16:41,325 <i>Happy Christmas, your arse I pray God it's our last</i>
کد زیر در کلاس SubRipServices وظیفه‌ی خواندن محتوای فایل srt را بر اساس عبارتی که دادیم دارد:
در اولین خط ما یک Regular Expersion یا یک عبارت با قاعده تعریف کردیم که در اینجا میتوانید
با خصوصیات آن آشنا شوید. ما برای این کلاس یک الگو ایجاد کردیم و بر حسب
این الگو، متن یک زیرنویس را خواهد گشت و خطوطی را که با این تعریف جور در
می‌آیند و معتبر هستند، برای ما باز می‌گرداند.
private readonly static Regex regex_srt = new Regex(@"(?<sequence>\d+)\r\n(?<start>\d{2}\:\d{2}\:\d{2},\d{3}) --\> " +
@"(?<end>\d{2}\:\d{2}\:\d{2},\d{3})\r\n(?<text>[\s\S]*?)\r\n\r\n", RegexOptions.Compiled);
public string ToUnicode(string lines)
{
string subtitle= regex_srt.Replace(lines,delegate(Match m)
{
string text = m.Groups["text"].Value;
//1.remove tags
text = CleanScriptTags(text);
//2.replace letters
PersianReshape reshaper = new PersianReshape();
text = reshaper.reshape(text);
string[] splitedlines = text.Split(new string[] { Environment.NewLine }, StringSplitOptions.None);
text = "";
foreach (string line in splitedlines)
{
//3.reverse tags
text += ReverseText(reshaper.reshape(line))+Environment.NewLine ;
}
return
string.Format("{0}\r\n{1} --> {2}\r\n", m.Groups["sequence"], m.Groups["start"].Value,
m.Groups["end"]) + text + Environment.NewLine+Environment.NewLine ;
}
);
return subtitle;
} عبارتهایی که به صورت <name>? تعریف شده‌اند در واقع یک
نامگذاری برای هر قسمت از الگوی ما هستند تا بعدا این امکان برای ما فراهم
شود که خطوط برگشتی را تجزیه کنیم که مثلا فقط قسمت متن را دریافت کنیم،
یا فقط قسمت زمان شروع یا پایان را دریافت کنیم و ...
متد tounicode یک آرگومان متنی دارد (lines) که شامل محتویات فایل
زیرنویس است. متد Replace در شی regex_srt با هر بار پیدا کردن یک متن بر
اساس الگو در رشته lines دلیگیتی را فرا می‌خواند که در اولین پارامتر آن
که از نوع matchEvaluator است، شامل اطلاعات متنی است که بر اساس الگو، یافت
شده است. خروجی آن از نوع string میباشد که با متن پیدا شده بر اساس الگو
جابجا خواهد کرد و در نهایت بعد از چندین بار اجرا شدن، کل متن‌های تعویض
شده، به داخل متغیر subtitle ارسال خواهند شد.
کاری که ما در اینجا میکنیم این است که هر دیالوگ داخل زیرنویس را بر
اساس الگو، یافته و متن آن را تغییر داده و متن جدید را جایگزین متن قبلی
میکنیم. اگر زیرنویس ما 800 دیالوگ داشته باشد این دلیگیت 800 مرتبه اجرا
خواهد شد.
از آنجا که ما تنها می‌خواهیم متن زیرنویس را تغییر دهیم، در اولین
خط فرامین این دلیگیت تعریف شده، متن مورد نظر را بر اساس همان گروه‌هایی
که تعریف کرده‌ایم دریافت میکنیم و در متغیر text قرار می‌دهیم:
m.Groups["text"].Value
private static readonly Regex regex_tags = new Regex("<.*?>", RegexOptions.Compiled);
private string CleanScriptTags(string html)
{
return regex_tags.Replace(html, string.Empty);
} PersianReshape reshaper = new PersianReshape();
text = reshaper.reshape(text);
string[] splitedlines = text.Split(new string[] { Environment.NewLine }, StringSplitOptions.None);
text = "";
foreach (string line in splitedlines)
{
//3.reverse tags
text += ReverseText(reshaper.reshape(line))+Environment.NewLine ;
} بلوک اول طبق گفته‌ی ویکی پدیا دسته‌ی متنوعی از حروف مورد نیاز برای زبان فارسی، اردو، پاکستانی و تعدادی از زبان‌های آسیای مرکزی است.
بلوک دوم شامل نمادها و نشانه‌های زبان
عربی است و در حال حاضر برای کد کردن استفاده نمی‌شوند و دلیل حضور آن
برای سازگاری با سیستم‌های قدیمی است.
اگر خوب به مشکلی که در بالا برای
زیرنویس‌ها اشاره کردیم دقت کنید، گفتیم حروف از هم جدا نشان داده می‌شوند و
اگر به بلوک دوم در لینک‌های داده شده نگاه کنید می‌بینید که حروف متصل را
داراست. یعنی برای حرف س 4 حرف یا کدپوینت داراست : سـ برای کلماتی مثل سبد، ـس برای کلماتی مثل شانس، ـسـ برای کلماتی مثل بسیار، ولی خود س برای کلمات غیر متصل مثل ناس، البته بعضی حروف یک یا دو حالت می‌طلبند مثل د، ر که فقط دو حالت ـد و د ، ـر و ر را دارند یا مثل آ که یک حالت دارد.
من قبلا یک کلاس به نام lettersTable ایجاد کرده بودم (و دیگر نوشتن آن را ادامه ندادم) که برای هر حرف، یک آیتم در شی‌ءایی از نوع dictionary
ساخته بودم و هر کدپوینت بلوک اول را در آن کلید و کد متقابلش را در بلوک
دوم، به صورت مقدار ذخیره کرده بودم (گفتیم که هر نماد در بلوک اول،
برابر با 4 نماد در بلوک دوم است؛ ولی ما در دیکشنری تنها مقدار اول را
ذخیره میکنیم. زیرا کد بقیه نمادها دقیقا پشت سر یکدیگر قرار گرفته‌اند که
میتوان با یک جمع ساده از عدد 0 تا 3، به مقدار هر کدام از نمادها
رسید. البته ناگفته نماند بعضی نمادها 2 عدد بودند که این هم باید بررسی
شود). برای همین هر کاراکتر را با کاراکتر قبل و بعد می‌گرفتم و بررسی
می‌کردم و از یک جدول دیکشنری دیگر هم به اسم specialchars هم استفاده کردم
تا آن کاراکترهایی که تنها دو نماد یا یک نماد را دارند، بررسی کنم و این
کاراکترها همان کاراکترهایی بودند که اگر قبل یک حرف هم بیایند، حرف بعدی
به آن‌ها نمی‌چسبد. برای درک بهتر، این عبارت مثال زیر را برای حرف س در
نظر بگیرید:
مستطیل = چون بین هر دو طرف س حر وجود دارد قطعا باید شکل س به صورت ـسـ انتخاب شود ، حالا مثال زیر را در نظر بگیرید:
دست = دـست که اشتباه است و باید باشد دست یعنی شکل سـ باید صدا زده شود، پس این مورد هم باید لحاظ شود.
نمونه‌ای از کد این کلاس:
Dictionary<int ,int> letters=new Dictionary<int, int>();
//0=0x0 ,1=1x0 ,2=0x1 ,3=1x1
private void FillPrimaryTable()
{
//آ
letters.Add(1570, 65153);
//ا
letters.Add(1575, 65166);
//أ
letters.Add(1571, 65155);
//ب
letters.Add(1576, 65167);
//ت
letters.Add(1578, 65173);
//ث
letters.Add(1579, 65177);
//ج
letters.Add(1580, 65181);
.....
}
Dictionary<int,byte> specialchars=new Dictionary<int, byte>();
private void SetSpecialChars()
{
//آ
specialchars.Add(1570, 0);
//ا
specialchars.Add(1575, 0);
//د2
specialchars.Add(1583, 1);
//ذ2
specialchars.Add(1584, 1);
//ر2
specialchars.Add(1585, 1);
//ز2
specialchars.Add(1586, 1);
//ژ
specialchars.Add(1688, 1);
//و2
specialchars.Add(1608, 1);
//أ
specialchars.Add(1571, 1);
} در آن متد هر بار یک حرف را انتخاب می‌کرد و حرف قبلی و بعدی آن را ارسال می‌کرد تا تابع CalculateIncrease آن را محاسبه کرده و کاراکتر نهایی را باز گرداند و به متغیر finalText اضافه می‌کرد. ولی در حین نوشتن، زمانی را به یاد آوردم که اندروید به تازگی آمده بود و هنوز در آن زمان از زبان فارسی پشتیبانی نمی‌کرد و حروف برنامه‌هایی که می‌نوشتیم به صورت جدا از هم بود و همین مشکل را داشت که ما این مشکل را با استفاده از یک کلاس جاوا که دوست عزیزی آن را در اینجا به اشتراک گذاشته بود، حل می‌کردیم. پس به این صورت بود که از ادامه‌ی نوشتن کلاس انصراف دادم و از یک کلاس دقیق‌تر و آماده استفاده کردم.
در واقع این کلاس همین کار بالا را با
روشی بهتر انجام میدهد. همه‌ی نمادها به طور دقیق‌تری کنترل می‌شوند
حتی تنوین‌ها و دیگر علائم، همه نمادها با کدهای متناظر
در یک آرایه ذخیره شده‌اند که ما در بالا از نوع Dictionary استفاده کرده
بودیم.
تنها کاری که نیاز بود، باید این کد به
سی شارپ تبدیل میشد و از آنجایی که این دو زبان خیلی شبیه به هم هستند، حدود
ده دقیقه‌ای برای ویرایش کد وقت برد که میتوانید کلاس نهایی را از اینجا دریافت کنید.
پس خط زیر در متد ToUnicode کار تبدیل اصلی را صورت میدهد:
PersianReshape reshaper = new PersianReshape();
text = reshaper.reshape(text); //3.reverse tags
text = ReverseText(text); string[] splitedlines = text.Split(new string[] { Environment.NewLine }, StringSplitOptions.None);
text = "";
foreach (string line in splitedlines)
{
//3.reverse tags
text += ReverseText(reshaper.reshape(line))+Environment.NewLine ;
} این دو تابع برای معکوس کردن عادی یک رشته به کار می‌روند:
ولی این تابع ReverseText جمعی از عملیات معکوس سازی ویژه‌ی ماست؛ مرحله اول، مرحله دریافت و ذخیره‌ی حروف خاص در ابتدای رشته به اسم پیشوند prefix است:
مرحله‌ی دوم هم دریافت و ذخیره‌ی حروف خاص در انتهای رشته به اسم پسوند postfix است که به این تابع اضافه میکنیم:
مرحله‌ی سوم عملیات معکوس سازی روی رشته است و سپس با استفاده از یک Regular
Expression حروف انگلیسی و اعداد بین حروف فارسی را یافته و یک معکوس سازی
هم روی آن‌ها انجام می‌دهیم تا به حالت اولشان برگردند. کل عملیات معکوس سازی
در اینجا به پایان می‌رسد:
تعریف عبارت با قاعده‌ی بالا به اسم unTargetedLetters:
آخر سر هم رشته را به‌علاوه پیشوند و پسوند جدا شده بر می‌گردانیم:
کد کامل تابع بدین شکل در می‌آید:
private string Reverse(string text)
{
return Reverse(text,0,text.Length);
}
private string Reverse(string text,int start,int end)
{
if (end < start)
return text;
string reverseText = "";
for (int i = end-1; i >=start; i--)
{
reverseText += text[i];
}
return reverseText;
} private string ReverseText(string text)
{
char[] chararray = text.ToCharArray();
string reverseText = "";
bool prefixcomp = false;
bool postfixcomp = false;
string prefix = "";
string postfix = "";
#region get prefix symbols
for (int i = 0; i < chararray.Length; i++)
{
if (!prefixcomp)
{
char ch =(char) chararray.GetValue(i) ;
if (ch< 130)
{
prefix += chararray.GetValue(i);
}
else
{
prefixcomp = true;
break;
}
}
}
#endregion
} #region get postfix symbols
for (int i = chararray.Length - 1; i >-1 ; i--)
{
if (!postfixcomp && prefix.Length!=text.Length)
{
char ch = (char)chararray.GetValue(i);
if (ch < 130)
{
postfix += chararray.GetValue(i);
}
else
{
postfixcomp = true;
break;
}
}
}
#endregion #region reverse text
reverseText = Reverse(text, prefix.Length, text.Length-postfix.Length);
reverseText = unTagetdLettersRegex.Replace(reverseText, delegate(Match m)
{
return Reverse(m.Value);
});
#endregion private static readonly Regex unTagetdLettersRegex = new Regex(@"[A-Za-z0-9]+", RegexOptions.Compiled);
return prefix+ reverseText+postfix;
private static readonly Regex unTagetdLettersRegex = new Regex(@"[A-Za-z0-9]+", RegexOptions.Compiled);
private string ReverseText(string text)
{
char[] chararray = text.ToCharArray();
string reverseText = "";
bool prefixcomp = false;
bool postfixcomp = false;
string prefix = "";
string postfix = "";
#region get prefix symbols
for (int i = 0; i < chararray.Length; i++)
{
if (!prefixcomp)
{
char ch =(char) chararray.GetValue(i) ;
if (ch< 130)
{
prefix += chararray.GetValue(i);
}
else
{
prefixcomp = true;
break;
}
}
}
#endregion
#region get postfix symbols
for (int i = chararray.Length - 1; i >-1 ; i--)
{
if (!postfixcomp && prefix.Length!=text.Length)
{
char ch = (char)chararray.GetValue(i);
if (ch < 130)
{
postfix += chararray.GetValue(i);
}
else
{
postfixcomp = true;
break;
}
}
}
#endregion
#region reverse text
reverseText = Reverse(text, prefix.Length, text.Length-postfix.Length);
reverseText = unTagetdLettersRegex.Replace(reverseText, delegate(Match m)
{
return Reverse(m.Value);
});
#endregion
return prefix+ reverseText+postfix;
} در نهایت، خط آخر دلیگت همه چیز را طبق
فرمت یک دیالوگ srt چینش کرده و بر می‌گردانیم.
return
string.Format("{0}\r\n{1} --> {2}\r\n", m.Groups["sequence"], m.Groups["start"].Value,
m.Groups["end"]) + text + Environment.NewLine+Environment.NewLine ; نمایی از برنامه‌ی نهایی
اجرای زیرنویس تبدیل شده روی کامپیوتر
روی پلیر یا تلویزیون
نکته‌ی نهایی: هنگام تست زیرنویس روی فیلم متوجه شدم پلیر خطوط بلند را که در صفحه‌ی نمایش جا نمی‌شود، می‌شکند و به دو خط تقسیم میکند. ولی نکته‌ی خنده دار اینجا بود که خط اول را پایین می‌اندازد و خط دوم را بالا. برای همین این تکه کد را نوشتم و به طور جداگانه در گیت هاب هم قرار داده‌ام.
این تکه کد را هم بعد از
به برنامه اضافه میکنیم:
%5B(009764)01-51-12%5D.JPG)
روی پلیر یا تلویزیون
نکته‌ی نهایی: هنگام تست زیرنویس روی فیلم متوجه شدم پلیر خطوط بلند را که در صفحه‌ی نمایش جا نمی‌شود، می‌شکند و به دو خط تقسیم میکند. ولی نکته‌ی خنده دار اینجا بود که خط اول را پایین می‌اندازد و خط دوم را بالا. برای همین این تکه کد را نوشتم و به طور جداگانه در گیت هاب هم قرار داده‌ام.
این تکه کد را هم بعد از
//1.remove tags
text = CleanScriptTags(text); text =StringUtils.ConvertToMultiLine(text);
کد متد ConvertToMultiline:
namespace Utils
{
public static class StringUtils
{
public static string ConvertToMultiLine(String text, int min = 30, int max = 40)
{
if (text.Trim() == "")
return text;
string[] words = text.Split(new string[] { " " }, StringSplitOptions.None);
string text1 = "";
string text2 = "";
foreach (string w in words)
{
if (text1.Length < min)
{
if (text1.Length == 0)
{
text1 = w;
continue;
}
if (w.Length + text1.Length <= max)
text1 += " " + w;
}
else
text2 += w + " ";
}
text1 = text1.Trim();
text2 = text2.Trim();
if (text2.Length > 0)
{
text1 += Environment.NewLine + ConvertToMultiLine(text2, min, max);
}
return text1;
}
}
} برنامه مورد نظر را به طور کامل میتوانید از اینجا یا اینجا به صورت فایل نهایی و هم سورس دریافت کنید.
If you're interested in being a Web Developer but you’re not sure where to start, we have just the course for you. In today’s fast-changing world of technology, navigating the languages, frameworks, platforms, and even the vocabulary can seem confusing. Clear up the confusion with popular experts Michael Choi of Coding Dojo and Christopher Harrison of Microsoft, as they walk you through the basic concepts of web development.
1. .NET has better Performance
2. Node.js requires to mix & match languages to compensate for performance
3. C# is an amazing language
4. Best tooling available
5. Easier built-in development loop
6. Stable ecosystem
7. Compliance, privacy, and security
The "Blazor United" effort is really a collection of features we're adding to Blazor so that you can get the best of server & client based web development. These features include: Server-side rendering, streaming rendering, enhanced navigations & form handling, add client interactivity per page or component, and determining the client render mode at runtime. We've started delivering server-side rendering support for Blazor with .NET 8 Preview 3, which is now available to try out. We plan to deliver the remaining features in upcoming previews. We hope to deliver them all for .NET 8, but we'll see how far we get.
For an application, logging is very important to keep track of that application and keep it error-free. In .NET Core, we don't need any third party logging; instead, we can use built-in logging whenever we want. This is very efficient in terms of code and performance.
Let’s start. Create a new .NET Core application and name it.
