Ext.data.JsonP.request({
url: '@url',
params: {
apiKey: '1234'
},
callbackKey: 'myCallbackFn',
success: function(){
},
failure: function(){
},
scope: this
}); حال با همه این تفاسیر آیا این فریم ورک یک رویا برای هر توسعه دهنده وب خواهد بود؟
به طور قطع نه. با توجه به اصل واقع بینی! همواره به خاطر داشته باشید که
اگر این فریم ورک یک ابزار بی نقص و همه منظوره بود الآن مطمئنا صدها کتاب و
مستندات درباره آن نوشته شده بود و شاید شهرتی بس فراتر از این داشت.
کابوسی به نام ExtJs
Ext.Net چیست؟
Ext.Net یک پیاده سازی خاص از فریم ورک ExtJs است که برای توسعه پروژه‌های Asp.Net Web Forms و Asp.Net MVC طراحی شده است. تفاوت اصلی بین این دو محصول در نوع کدنویسی برای استفاده در پروژه‌های Asp.Net است. برای مثال در هنگام کار با Ext.Net و پروژه‌های MVC از آنجا که این محصول سازگاری کامل با موتور Razor دارد به راحتی میتوانید به صورت سینتکس Razor صفحات خود را طراحی کنید.
مثال:
ExtJs
Ext.create('Ext.panel.Panel', {
title: 'Fit Layout',
width: 500,
height: 200,
items: {
title: 'Inner Panel',
html: 'Panel content',
bodyPadding: 10,
border: true
},
renderTo: Ext.getBody()
}); 
@(X.Panel()
.ID("ExpandablePanel")
.Title("Panel")
.Width(500)
.Height(300)
.Collapsible(true)
.Loader(X.ComponentLoader()
.Url(Url.Action("RenderChild"))
.Mode(LoadMode.Frame)
.DisableCaching(true)
.Params(new { containerId = "ExpandablePanel" })
.LoadMask(lm => lm.ShowMask = true)
)
.Listeners(l => {
l.Expand.Handler = "this.reload();";
l.Collapse.Handler = "this.clearContent();";
})
) 
Entity Framework is Microsoft’s flagship Object/Relation Mapper, and the recommended way to access relational databases. Entity Framework Core is a complete rewrite from the “classic” Entity Framework, building on the new multiplatform .NET Core framework and adding the ability to connect to nonrelational data sources while keeping the features that made Entity Framework Code First so popular. In Entity Framework Core Succinctly, join Ricardo Peres to explore this new version of the O/RM, from getting set up to avoiding common traps.
C:\Users\Vahid>dotnet --version 1.0.0-preview2-003121
.NET Core -> ASP.NET Core Web Application (.NET Core) -> Select `Empty` Template
{
"projects": [ "src", "test" ],
"sdk": {
"version": "1.0.0-preview2-003121"
}
} 
طراحی مدل دیتابیس
اولین کار برای داشتن یک سایت چند زبانه، این است که یک مدل صحیح و مناسب را برای دیتابیس خود انتخاب کنید. یکی از اولین روش‌هایی که به ذهن هر فردی می‌رسد این است که برای هر ستون متنی که قرار است چند زبانه باشد، به تعداد زبان‌ها برایش یک ستون در نظر بگیریم. یعنی برای جدول مقالات که قرار است در سه زبان فارسی و انگلیسی و عربی باشد، سه ستون برای عنوان مقاله و سه ستون نیز برای متن آن داشته باشیم. تصویر زیر نمونه‌ای از این مدل را نشان می‌دهد.
مزایا:
معایب:
پی نوشت: با اینکه امروزه بحث فیلدهای sparse Column وجود دارد ولی این فیلدها در هر شرایطی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند وبیشتر متعلق به زمانی است که می‌دانیم آن فیلد به شدت کم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پی نوشت دوم : در صورتی که فیلد شما مانند متن مقاله که عموما از نوع داده (varchar(max است استفاده می‌کنید و در صورتی که زبان مورد استفاده قرار نگیرد در خیلی از اوقات بی جهت فیلدهای Blob ساخته اید که بهینه سازی آن را نیز باید در نظر بگیرید.
| ID | کد |
| Language | زبان |
| ISO | کد دو رقمی آن زبان |
| Flag | پرچم آن کشور |
مزایا:
معایب:
سومین راه حل این است که سه جدول ایجاد کنیم:
یک. جدول زبان‌ها (که بالاتر ایجاد شده بود)
دو . جدول نام مقاله به همراه اطلاعات پایه و فیلدها بی نیاز به چند زبانه بودن
سه : یک جدول که هر دو ستون آن کدهای کلید دو جدول بالا را دارند و فیلدهای چند زبانه در آن وجود دارند.
جدول پایه
| ID | کد |
| Name | نام مقاله |
| CreationDate | تاریخ ایجاد |
| Writer | نویسنده |
| Visibilty | وضعیت نمایش |
| LanguageCode | کد زبان |
| ArticleID | کد مقاله |
| CreationDate | تاریخ ایجاد |
| Visibility | وضعیت نمایش مقاله |
| Title | عنوان مقاله |
| ContentText | متن مقاله |
در جدول پایه یک مقاله ایجاد میشود که اطلاعات عمومی همه مقالات را دارد و حتی خصوصیت وضعیت نمایش آن، روی همه‌ی مقالات با هر زبانی تاثیر می‌گذارد. در جدول دو، هر مقاله یک رکورد دارد که کد زبان و کد مقاله برای آن یک کلید ترکیبی به حساب می‌آیند. پس، از هر مقاله یک یا چند زبان خواهیم داشت. همچنین دارای فیلدهایی با وضعیت مخصوص به خود هم هستند؛ مثل فیلد وضعیت نمایش مقاله که فقط برای این مقاله با این زبان کاربرد دارد.
مزایا:
معایب:
استفاده از ساختارهای XML یا JSON برای ذخیره سازی اطلاعات چند زبانه مانند ساختارهای زیر:
XML<Articles> <Article> this is english text </Article> <Article> این یک متن فارسی است </Article> </Articles> یا <Articles> <en-us> this is english text </en-us> <fa-ir> این یک متن فارسی است </fa-ir> </Articles>
"Articles":["en-us':{"title":"this is english text","content":" english content"},"fa-ir":{"title":"متن فارسی","content":"محتوای فارسی"}] <html lang="en">
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" xml:lang="en">
<blockquote lang=”fr”> <p>Le plus grand faible des hommes, c'est l'amour qu'ils ont de la vie.</p> </blockquote>
<a href="" hreflang="fr">French</a>
<a href="" hreflang="fr">Francais</a>
<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html;charset=UTF-8">
<meta charset="UTF-8">
:lang(en) {
font-size: 85%;
font-family: arial, verdana, sans-serif;
}
:lang(zh) {
font-size: 125%;
font-family: helvetica, verdana, sans-serif;
} <html lang="en">
<html lang="zh">
<body class="english"> or <body class="chinese">
.english {
font-size: 85%;
font-family: arial, verdana, sans-serif;
}
.chinese {
font-size: 125%;
font-family: helvetica, verdana, sans-serif;
} 
هشت : زمان را نیز تغییر دهید: یکی از مواردی که در کمتر سایت چند زبانهای به چشم می‌خورد و به نظر بنده می‌تواند بسیار مهم باشد این است که time zone منطقه‌ی هر زبان را بدانید. به عنوان مثال برای مقاله‌ی خود، تاریخ ایجاد را به صورت UTC ذخیره کنید و سپس نمایش را بر اساس زبان یا حتی بهتر و دقیق‌تر از طریق IP کشور مربوطه به دست آورید. برای کاربران ثبت نام شده این تاریخ می‌تواند دقیق‌تر باشد همانند انجمن‌های وی بولتین.
شیوه‌های تشخیص زبان سایت
یکی از راه‌های تشخیص زبان این است که موقعی که برای اولین بار کاربری به سایت مراجعه میکند، زبان مورد نظرش را سوال کنید و این اطلاعات را در یک کوکی بدون تاریخ انقضاء ذخیره کنید تا در دفعات بعدی آن را بررسی نمایید.
دومین راه، استفاده از IP کاربر مراجعه کننده است تا بر اساس آن زبان مورد نظر را انتخاب کنید.
در سومین شیوه که اغلب استفاده میشود، زبان سایت به طور پیش فرض بر روی یک زبان خاص که بهتر است انگلیسی باشد تنظیم شده است و سپس کاربر از طریق یک منو یا ابزارهای موجود در سایت، زبان سایت را تغییر دهد.
پی نوشت: فراموش نگردد که امکان تغییر زبان همیشه برای کاربر مهیا باشد و طوری نباشد که کاربر در آینده نتواند زبان سایت را تغییر دهد؛ حتی اگر تشخیص خودکار سایت برای زبان فعال باشد.
پلاگین‌ها و ابزارهای مدیریت زبانپی نوشت: در روش‌های بالا بهتر است همان مرتبه‌ی اول اطلاعات را در یک کوکی ذخیره کنید تا مراحل پیگیری راحت‌تر و آسان‌تر شود.
در مقاله‌های زیر که در سایت جاری است در مورد Globalization و به خصوص استفاده از ریسورس‌ها مطالب خوبی بیان شده است:
قسمت بیست و دوم آموزش MVC که مبحث Globalization را دنبال میکند.
قسمت اول از شش قسمت مباحث Globalization که دنباله‌ی آن را میتوانید در مقاله‌ی خودش دنبال کنید.