مطالب
پردازش فایل‌های XML با استفاده از jQuery

فرض کنید مثال دریافت اطلاعات API فیدبرنر را بخواهیم با استفاده از jQuery پیاده سازی کنیم، یعنی امکان برنامه نویسی سمت سرور را نداریم و می‌خواهیم با استفاده از جاوا اسکریپت، تعداد مشترکین فید یک سایت را نمایش دهیم.
برای مثال آدرس دریافت اطلاعات مربوط به API فیدبرنر وبلاگ جاری به صورت زیر است:

و در حالت کلی :
http://api.feedburner.com/awareness/1.0/GetFeedData?uri=<feeduri>

که حاصل آن برای مثال یک فایل XML با فرمت زیر می‌باشد:

<rsp stat="ok">
<feed id="fhphjt61bueu08k93ehujpu234" uri="vahidnasiri">
<entry date="2009-01-23" circulation="153" hits="276" reach="10"/>
</feed>
</rsp>

همانطور که مطلع هستید چند روزی است که jQuery 1.3.1 ارائه شده است. جهت استفاده از آخرین نگارش موجود آن تا این زمان، می‌توان از گوگل به عنوان هاست این کتابخانه به صورت زیر استفاده کرد:

<script src='http://ajax.googleapis.com/ajax/libs/jquery/1.3.1/jquery.min.js' type='text/javascript'></script>

نحوه خواندن مقدار circulation فایل xml ذخیره شده بر روی کامپیوتر:
<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
<html>
<head>
<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8">
<title>FeedBurner API</title>
<script src='http://ajax.googleapis.com/ajax/libs/jquery/1.3.1/jquery.min.js' type='text/javascript'>
</script>
<script type="text/javascript">
function parseXml(xml){
//find every entry and print the circulation
$(xml).find("entry").each(function(){
$("#output").append($(this).attr("circulation"));
});
}

$(document).ready(function(){
$.ajax({
type: "GET",
url: "GetFeedData_local.xml",
dataType: "xml",
success: parseXml
});
});
</script>
</head>
<body>
<div dir="rtl" style="font-family:tahoma; font-size:12px;">
تعداد مشترکین تغذیه خبری سایت:
<div id="output">
</div>
</div>
</body>
</html>

با استفاده از قابلیت Ajax کتابخانه jQuery ، اطلاعات فایل محلی GetFeedData_local.xml دریافت شده و محتوای آن به تابع parseXml پاس می‌شود (توسط قسمت success). سپس در این تابع تمام تگ‌های entry یافت شده و مقدار circulation آن‌ها به یک div با ID معادل output اضافه می‌شود.
مثال فوق در مورد خواندن اطلاعات از یک فایل xml می‌تواند برای مثال این کاربرد را در یک سایت داشته باشد:
نمایش اتفاقی سخن روز یا سخن بزرگان و امثال آن بدون برنامه نویسی سمت سرور جهت انجام این کار از یک فایل xml تهیه شده، بدون نیاز به استفاده از دیتابیس خاصی.

تا اینجای کار مشکلی نیست. اما همانطور که در مطلب مقابله با حملات CSRF نیز ذکر شد، مرورگرهای جدید امکان ارسال یا دریافت اطلاعات به صورت Ajax را بین سایت‌ها ممنوع کرده‌اند (ماجرا هم از آنجا شروع شد که یکبار جی‌میل این باگ امنیتی را داشته است). بنابراین اگر شما بجای url قسمت Ajax فوق، آدرس سایت فید برنر را قرار دهید با خطای زیر متوقف خواهید شد:

Access to restricted URI denied

تمام موارد دیگری هم که در jQuery برای دریافت اطلاعات از یک فایل یا url موجود است (مثلا تابع load یا get و امثال آن) فقط به سایت جاری و دومین جاری باید ختم شوند در غیر اینصورت توسط مرورگرهای جدید متوقف خواهند شد.

نظرات مطالب
سفارشی سازی ASP.NET Core Identity - قسمت سوم - نرمال سازها و اعتبارسنج‌ها
تغییرات مطابق موارد زیر داده شد ولی باز هم همان ارور 
public class CustomNormalizer : ILookupNormalizer
    {
        public string NormalizeName(string key)
        {
            key = Normalize(key);
            key = key.ApplyCorrectYeKe()
                     .RemoveDiacritics()
                     .CleanUnderLines()
                     .RemovePunctuation();
            key = key.Trim().Replace(" ", "");
            return key;
        }
        public string NormalizeEmail(string key)
        {
            key = Normalize(key);
            key = fixGmailDots(key);
            return key;
        }
        public string Normalize(string key)
        {
            if (string.IsNullOrWhiteSpace(key))
            {
                return null;
            }

            key = key.Trim();
            key = key.ToUpperInvariant();
            return key;
        }

        private static string fixGmailDots(string email)
        {
            email = email.ToLowerInvariant().Trim();
            var emailParts = email.Split('@');
            var name = emailParts[0].Replace(".", string.Empty);

            var plusIndex = name.IndexOf("+", StringComparison.OrdinalIgnoreCase);
            if (plusIndex != -1)
            {
                name = name.Substring(0, plusIndex);
            }

            var emailDomain = emailParts[1];
            emailDomain = emailDomain.Replace("googlemail.com", "gmail.com");

            string[] domainsAllowedDots =
            {
                "gmail.com",
                "facebook.com"
            };

            var isFromDomainsAllowedDots = domainsAllowedDots.Any(domain => emailDomain.Equals(domain));
            return !isFromDomainsAllowedDots ? email : string.Format("{0}@{1}", name, emailDomain);
        }
    }

اینترفیس ILookupNormalizer   به شکل زیر است

#region Assembly Microsoft.Extensions.Identity.Core, Version=3.0.0.0, Culture=neutral, PublicKeyToken=adb9793829ddae60
// C:\Users\kazemi\.nuget\packages\microsoft.extensions.identity.core\3.0.0-preview-18579-0056\lib\netstandard2.0\Microsoft.Extensions.Identity.Core.dll
#endregion

namespace Microsoft.AspNetCore.Identity
{
    //
    // Summary:
    //     Provides an abstraction for normalizing keys for lookup purposes.
    public interface ILookupNormalizer
    {
        //
        // Summary:
        //     Returns a normalized representation of the specified key.
        //
        // Parameters:
        //   key:
        //     The key to normalize.
        //
        // Returns:
        //     A normalized representation of the specified key.
        string Normalize(string key);
    }
}

نظرات مطالب
Repository ها روی UnitOfWork ایده خوبی نیستند

1- من دقیقا متوجه نشدم منظور شما از decoupling  اول مقاله چیه؟ منظورتون تفکیک Domain از DAL هست؟ اگر اینطوره چه ربطی به UoW  و انواع پیاده سازی اون داره؟
اگر منظورشما انفکاک بین EFContext و Repository هست، توجه شما رو به این نکته جلب میکنم که StudentRepository  که در اول مقاله آورده شده در حقیقت یک پیاده سازی برپایه EF هست به عبارتی EFStudentRepository اسم مناسب‌تری میتونه باشه. بنابراین تزریق Context با هیچ اصلی مغایر نیست. چرا که این Repository یک پیاده سازی خاص از IStudentRepository است.

2- وجود متد Save در Repository؟ نه تنها قابل قبول نیست که اصلا اگر قرار باشه هر Repository مستقلا Save  رو صدا بزنه که مفهوم Transaction از بین میره یا حداقل سخت میشه بهش رسید.

3- با شما موافقم که Generic Repository ایده خوبی نیست. البته فقط تا اینجا موافقم که این الگو برای Expose کردن Interface یک Repository مناسب نیست. چه بسا Repository هایی که فقط SELECT میکنند. ولی اگر پیاده سازی خاصی از یک Repository مد نظر دارید (مثلا پیاده سازی برپایه EF یا NHibernate) اونوقت دقیقا چیزی که به کمک شما میاد همین Generic Repository  برای جلوگیری از کدهای تکراریه.

4- اصولا Repository برای اینکه منطق برنامه (یا به قول شما منطق تجاری) رو پیاده سازی کنه نیست. در حقیقت لایه ای که استفاده کننده مستقیم از Repository است میداند که چه موقع به چه Repository فرمانهای CRUD بده تا منطق برنامه پیاده سازی بشه.

5- در واقع استفاده از امکانات هر ORM تا حد بینهایتی امکان پذیره به شرطی که ORM و توانمندیهاشو در همون لایه DAL محصور کنید مثلا IQueriable  و Cachable و گرنه Leaky Abstraction به طور خزنده و ساکتی کل برنامه رو مثل سرطان در خودش میکشه.

نهایتا اینکه نمیشه یک پیاده سازی مشکل دار از مفهوم Repository + UoW رو بدون درنظر گرفتن مفاهیم مهمی مثل  Service Layer و Domain Model  نقد کرد و بعدا نتیجه گرفت که این الگوها صحیح نیستند. ضمن اینکه این موضوع بسته به تجربه و نظر هر برنامه نویس و معماری میتونه پیاده سازی خاص خودشو داشته باشه که من شخصا هنوز موارد جالب و جدیدی که یک برنامه نویس باهوش برداشت کرده رو میبینم و نتیجه میگیرم که مفهوم Repository + UoW در بین ماها هنوز به یک تعریف جهانشمول نرسیده.

بازخوردهای دوره
صفحات مودال در بوت استرپ 3
البته خاصیت ریموت از نسخه 3.3.0 به بعد قابل استفاده نیست (+)، و قرار است به صور کلی در نسخه 4 این خاصیت حذف شود. (+)
برای نمایش اطلاعات به صورت فقط خواندنی می‌شود از این روش استفاده کرد:
<a id="@item.Id" class="detail" data-toggle="modal" data-target=".bs-example-modal-lg" href="#">جزئیات</a>

<div class="modal fade bs-example-modal-lg" tabindex="-1" role="dialog" aria-labelledby="myLargeModalLabel" aria-hidden="true">
    <div class="modal-dialog">
        <div class="modal-content">
            // نتیجه اطلاعات
        </div><!-- /.modal-content -->
    </div><!-- /.modal-dialog -->
</div><!-- /.modal -->

<script type="text/javascript">
        $(function() {
            $('.detail').click(function () {
                var selectedId = $(this).attr('id');
                // نتیجه اکشن متد زیر یک پارشال ویو است
                $.post('@Url.Action("GetRequestById")' + "/" + selectedId, function (data) {
                    $('.modal-content').html(data);
                });
            });
        });
</script>
مطالب دوره‌ها
مثال - نمایش بلادرنگ تعداد کاربران آنلاین توسط SignalR
راه حل‌های زیادی برای محاسبه و نمایش تعداد کاربران آنلاین یک برنامه وب وجود دارند و عموما مبتنی بر کار با متغیرهای سشن یا Application و امثال آن هستند. این روش‌ها عموما دقیق نبوده و خصوصا قسمت قطع اتصال کاربر را نمی‌توانند دقیقا تشخیص دهند. به همین جهت نیاز به یک تایمر دارند که مثلا اگر در 5 دقیقه قبل، کاربری درخواست مشاهده آدرسی را به سرور ارسال نکرده بود، از لیست کاربران آنلاین حذف شود.
در ادامه بجای این روش‌ها، از SignalR برای محاسبه تعداد کاربران آنلاین و همچنین به روز رسانی بلادرنگ این عدد در سمت کاربر، استفاده خواهیم کرد.

تشخیص اتصال و قطع اتصال کاربران در SignalR

زیر ساخت‌های کلاس Hub موجود در SignalR، دارای متدهای ردیابی اتصال (OnConnected)، قطع اتصال (OnDisconnected) و یا برقراری مجدد اتصال کاربران (OnReconnected) هستند. با بازنویسی این متدها می‌توان به تخمین بسیار دقیقی از تعداد کاربران آنلاین یک سایت رسید.


پیشنیازهای بحث
پیشنیازهای این بحث با مطلب «مثال - نمایش درصد پیشرفت عملیات توسط SignalR» یکی است. برای مثال نحوه دریافت وابستگی‌ها، تنظیمات فایل global.asax و افزودن اسکریپت‌ها، تفاوتی با مثال یاد شده ندارند.


تعریف هاب کاربران آنلاین برنامه

using System.Collections.Concurrent;
using System.Collections.Generic;
using System.Linq;
using System.Threading.Tasks;
using Microsoft.AspNet.SignalR;

namespace SignalR05.Common
{
    public class OnlineUsersHub : Hub
    {
        public static readonly ConcurrentDictionary<string, string> OnlineUsers = new ConcurrentDictionary<string, string>();

        public void UpdateUsersOnlineCount()
        {
            // آی پی معرف یک کاربر است
            // اما کانکشن آی دی معرف یک برگه جدید در مرورگر او است
            // هر کاربر می‌تواند چندین برگه را به یک سایت گشوده یا ببندد
            var ipsCount = OnlineUsers.Select(x => x.Value).Distinct().Count();
            this.Clients.All.updateUsersOnlineCount(ipsCount);
        }

        /// <summary>
        /// اگر کاربران اعتبار سنجی شده‌اند بهتر است از
        /// this.Context.User.Identity.Name
        /// بجای آی پی استفاده شود
        /// </summary>        
        protected string GetUserIpAddress()
        {
            object environment;
            if (!Context.Request.Items.TryGetValue("owin.environment", out environment))
                return null;

            object serverRemoteIpAddress;
            if (!((IDictionary<string, object>)environment).TryGetValue("server.RemoteIpAddress", out serverRemoteIpAddress))
                return null;

            return serverRemoteIpAddress.ToString();
        }

        public override Task OnConnected()
        {
            var ip = GetUserIpAddress();
            OnlineUsers.TryAdd(this.Context.ConnectionId, ip);
            UpdateUsersOnlineCount();

            return base.OnConnected();
        }

        public override Task OnReconnected()
        {
            var ip = GetUserIpAddress();
            OnlineUsers.TryAdd(this.Context.ConnectionId, ip);
            UpdateUsersOnlineCount();

            return base.OnReconnected();
        }

        public override Task OnDisconnected()
        {
            // در این حالت ممکن است مرورگر کاملا بسته شده باشد
            // یا حتی صرفا یک برگه مرورگر از چندین برگه متصل به سایت بسته شده باشند
            string ip;
            OnlineUsers.TryRemove(this.Context.ConnectionId, out ip);
            UpdateUsersOnlineCount();

            return base.OnDisconnected();
        }
    }
}
کدهای کامل هاب شمارش کاربران آنلاین را در اینجا ملاحظه می‌کنید؛ به همراه نکته‌ی نحوه‌ی دریافت IP کاربر متصل شده به سایت، در یک هاب. کار افزودن یا حذف این کاربران به ConcurrentDictionary تعریف شده، در روال‌های بازنویسی شده اتصال، قطع اتصال و اتصال مجدد یک کاربر، انجام شده است.
در اینجا، هم به IP کاربر و هم به ConnectionId او نیاز است. از این جهت که هر ConnectionId، معرف یک برگه جدید باز شده در مرورگر کاربر است. اگر صرفا IPها را پردازش کنیم، با بسته شدن یکی از چندین برگه مرورگر او که اکنون به سایت متصل هستند، آمار او را از دست خواهیم داد. این کاربر هنوز چندین برگه باز دیگر را دارد که با سایت در ارتباط هستند، اما چون IP او را از لیست حذف کرده‌ایم (در نتیجه بسته شدن یکی از برگه‌ها)، آمار کلی شخص را نیز از دست خواهیم داد. بنابراین هر دوی IP و ConnectionIdها باید پردازش شوند.
اگر برنامه شما دارای اعتبارسنجی است (یک صفحه لاگین دارد)، بهتر است بجای IP از this.Context.User.Identity.Name استفاده کنید.


کدهای سمت کلاینت نمایش آمار کاربران

<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head runat="server">
    <title></title>
    <script src="Scripts/jquery-1.6.4.min.js" type="text/javascript"></script>
    <script src="Scripts/jquery.signalR-1.1.3.min.js" type="text/javascript"></script>
    <script type="text/javascript" src='<%= ResolveClientUrl("~/signalr/hubs") %>'></script>
</head>
<body>
    <form id="form1" runat="server">
    online users count: <span id="usersCount"></span>
    </form>
    <script type="text/javascript">
        $(function () {
            $.connection.hub.logging = true;
            var onlineUsersHub = $.connection.onlineUsersHub;
            onlineUsersHub.client.updateUsersOnlineCount = function (count) {
                $('#usersCount').text(count);
            };
            $.connection.hub.start();
        });
    </script>
</body>
</html>
با توجه به اینکه در هاب تعریف شده، متد پویای updateUsersOnlineCount، آمار تعداد کاربران متصل را (تعداد آی پی‌های منحصربفرد متصل را) به کلاینت‌ها ارسال می‌کند، بنابراین در سمت کلاینت نیز با تعریف callback ایی به همین نام، می‌توان این آمار دریافتی را به کاربران سایت نمایش داد. آماری که به صورت خودکار با کم و زیاد شدن کاربران به روز شده و نیازی نیست کاربر به صورت دستی، صفحه را به روز کند.


کدهای کامل این مثال را از اینجا نیز می‌توانید دریافت کنید:
SignalR05.zip
 
نظرات مطالب
بهبود امنیت CSP با استفاده از معرفی هش‌های اسکریپت‌های Inline

یک نکته‌ی تکمیلی: اکثر مشکلات گزارش شده‌ی CSP، ناشی از افزونه‌های کاربران هستند!

اگر CSP را بر روی سایت خود فعال کنید و گزارشات رسیده‌ی آن‌را بررسی کنید، بیش از همه‌چیز، به خطاهایی مانند گزارش زیر خواهید رسید:

{
   "csp-report":{
      "blocked-uri":"inline",
      "column-number":74344,
      "disposition":"enforce",
      "document-uri":"https://www.dntips.ir/news/details/19227",
      "effective-directive":"script-src-elem",
      "line-number":1,
      "referrer":"https://www.dntips.ir/",
      "source-file":"moz-extension",
      "status-code":200,
      "violated-directive":"script-src-elem"
   }
}

این خطاها، ناشی از دستکاری محتوای صفحه، توسط افزونه‌های ثالث نصب شده‌ی در مرورگرهاست! برای مثال افزونه‌ای را نصب کرده‌اند تا فونت پیش‌فرض صفحه را تغییر دهد که به دلیل فعال بودن CSP، توسط مرورگر برگشت زده می‌شود. لیستی از مواردی را که می‌توانید در این زمینه انتظار داشته باشید، در اینجا قابل مطالعه هستند.

نظرات مطالب
Angular CLI - قسمت پنجم - ساخت و توزیع برنامه
با سلام
لطفا درباره روش کار با System JS و systemjs.config.js بیشتر توضیح بدید.یا رفرنسی برای مطالعه.ممنون
من تمام مراحل Angular CLI انجام دادم فقط مقادیر  داخل تگ app-root  نمایش نمیدهد برنامه بیلد شده  و خطا ندارد.حالا نمیدونم کجای کار رو اشتباه رفتم جلو که نمایش نمیدهد. فقط فایل  bundel که ساخته به layout اضافه کردم

 <script src="~/ngsrc/main.js"></script>
 "architect": {
        "build": {
          "builder": "@angular-devkit/build-angular:browser",
          "options": {
            //"outputPath": "dist/ngsrc",
            //"index": "src/index.html",
            //"main": "src/main.ts",
            "outputPath": "../../wwwroot/ngsrc",
            "index": "src/index.html",
            "main": "src/main.ts",
            "polyfills": "src/polyfills.ts",
            "tsConfig": "tsconfig.app.json",
            "aot": false,
            "assets": [
              "src/favicon.ico",
              "src/assets"
            ],
            "styles": [
              "src/styles.css"
            ],
            "scripts": []
          },

@Component({
  selector: 'app-root',
  templateUrl: './app.component.html',
  styleUrls: ['./app.component.css']
})
export class AppComponent {
  title = 'ngsrc';
}

 
نظرات مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 13 - معرفی View Components
- همانطور که در مقدمه‌ی بحث هم عنوان شد، مفهوم Child Actions از نگارش Core حذف شده‌است؛ چون مشکلات زیادی دارد (به این لیست، مشکلات async و همچنین آغاز یک چرخه‌ی جدید MVC را هم اضافه کنید که کارآیی مناسبی ندارد و یک سربار به شمار می‌رود).
- جایگزین آن ViewComponet است و از لحاظ دسترسی به منابع و سرویس‌ها محدودیتی ندارد. یک مثال
- هنوز هم اگر صرفا نیاز به رندر یک پارشال View را به صورت Ajax ایی دارید، روش زیر کار می‌کند:
جایی که می‌خواستید Html.RenderAction را قرار دهید، قطعه کد Ajax ایی زیر را فراخوانی کنید:
<div id="dynamicContentContainer"></div>
<script>   
    $.get('@Url.Action("GetData", "Home")', {id : 1}, function(content){
            $("#dynamicContentContainer").html(content);
        });
</script>
کار آن دریافت محتوای html ایی اکشن متد ذیل و افزودن آن به div مشخص شده‌است.
[HttpGet]
public IActionResult GetData(int id)
{
   return PartialView(id);
}
با این پارشال View فرضی:
@model int 
<span>Values from controler :</span> @Model
نظرات مطالب
مقابله با XSS ؛ یکبار برای همیشه!
سلام 
من یک سوال داشتم . من از کلاس‌های شما در برنامه ام استفاده کردم مدل من به شرح زیر است :
  public class Contact
    {
        public int Id { get; set; }
        [AllowHtml]
        public string Name { get; set; }
        public string Address { get; set; }
    }
و برای تست اکشن‌های زیر رو داخل کنترلر نوشتم :
 [HttpGet]
        public ActionResult ContactUs()
        {
            return View();
        }
        [HttpPost]
        public ActionResult ContactUs(Contact con)
        {

            ViewBag.Name = con.Name.ToSafeHtml();
            ViewBag.MyAddress = con.Address;
            return View();
        }

خوب همه چیز به درستی کار می‌کنه . اما سوالات من به شرح زیر است :
۱ - آیا واقعا نیاز نیست پروپرتی هایی رو که AllowHTML نیستند رو کنترل کنیم ؟ خود Asp.net MVC جلوی این قضیه رو می‌گیره ؟
۲ - اگر ما یک پروپرتی رو AllowHtml نگذاریم و قصد وارد کردن یک تگ Script داشته باشیم با خطای زیر مواجه می‌شویم :
A potentially dangerous Request.Form value was detected from the client (Name="<script>alert("aaa")...").
چطور این پیام رو سیستم نشون نده و یک پیام سفارشی نشون بده ؟
۳ - از متد‌های دیگه ای که در کلاس‌های شما است در کجا‌ها با مثال عملیاتی می‌شه استفاده کرد ؟
تشکر از لطفتون
نظرات مطالب
ASP.NET MVC #21
با درود؛ من با استفاده از متد jQuery.Ajax  و درخواست از یک کنترلر برای نمایش اطلاعات از دیتابیس به روش زیر عمل کردم
     <script type="text/javascript">
 
        $(function () {
            getData();
        });
 
        function getData() {
        var $tbl = $('#tblEmployee');
            $.ajax({
            url: 'Home/EmployeeInfoData',
            type: 'Post',
                datatype: 'json',
                success: function (data) {
                    if (data.length > 0) {
                        $tbl.empty();
                        $tbl.append(' <tr><th>ID</th><th>Name</th><th>Family</th></tr>');
                        var rows = [];
                        for (var i = 0; i < data.length; i++) {
                            rows.push(' <tr><td>' + data[i].Id + '</td><td>' + data[i].Name + '</td><td>' + data[i].Family + '</td></tr>');
                        }
                        $tbl.append(rows.join(''));
                    }
                }
            });
        }
    </script>

و کنترلر مربوط
[HttpPost]        
        public ActionResult EmployeeInfoData()
        {

 InfoEmployee mp = new InfoEmployee();
             var names = mp.GetData();
         return Json(names);
        }
و سوال اینکه وقتی از Return View استفاده کردم هیچ رکوردی بازگردانده نشد و با یک صفحه سفید مواجه شدم و باید حتما از Return Json استفاده کنم تا اطلاعات درخواستی نمایش داده بشه؟ آیا حتما باید از Return Json استفاده کرد ؟ و یا در کد نویسی من جایی اشکال هست ؟