نظرات مطالب
شروع کار با Angular Material ۲
از نسخه 2.0.beta-11، ماژول  MaterialModule حذف شده است. این ماژول تمامی کامپوننتهای پیاده سازی شده را جهت استفاده وارد می‌کرد. از این نسخه به بعد بایستی کامپوننتهای مورد استفاده یکی یکی وارد شوند. به عنوان مثال اگر در برنامه خود فقط از کامپوننت دکمه و چک باکس استفاده می‌کنیم، به شکل زیر عمل میکنیم. 
import {
  MatButtonModule,
  MatCheckboxModule
} from "@angular/material";
به جهت جلوگیری از شلوغی ماژول اصلی برنامه بهتر است ماژول دیگری به شکل زیر تعریف کنیم که کامپوننتهای مورد استفاده در برنامه را مدیریت میکند و ماژول اصلی برنامه تنها از این ماژول استفاده خواهد کرد. (این روش در راهنمای استفاده از Angular Material Design به عنوان یک روش مطرح شده است.)
import {MatButtonModule, MatCheckboxModule} from '@angular/material';

@NgModule({
  imports: [MatButtonModule, MatCheckboxModule],
  exports: [MatButtonModule, MatCheckboxModule],
})
export class MyOwnCustomMaterialModule { }
در این صورت کافی است در AppModule فقط MyOwnCustomMaterialModule را در قسمت imports ذکر کنیم.
نظرات مطالب
شروع به کار با AngularJS 2.0 و TypeScript - قسمت دوم - معرفی کامپوننت‌ها
یک نکته‌ی تکمیلی
روشی که در سری ابتدایی Angular مطرح شد‌ه‌است، مبتنی بر سیستم مدیریت ماژول‌های system.js هست. اما در نهایت روش توصیه شده‌ی توسط تیم Angular استفاده از Angular CLI است که مبتنی بر webpack است. این روش بسیار ساده‌تر (کار با ابزاری استاندارد)، ساخت‌یافته‌تر (به همراه تنظیماتی مبتنی بر best practices)، بهینه‌تر (به همراه بهینه سازی‌های بسیاری جهت کاهش حجم نهایی و کاهش تعداد فایل‌های تولیدی) و پیشرفته‌تر از روش system.js هست و توضیحات تکمیلی آن در مطلب « Angular CLI - قسمت پنجم - ساخت و توزیع برنامه» ارائه شده‌اند. این روشی است که برای ارائه‌ی نهایی از آن استفاده می‌شود و در مطالبی مانند «یکپارچه سازی Angular CLI و ASP.NET Core در VS 2017» و «سفارشی سازی صفحه‌ی اول برنامه‌های Angular CLI توسط ASP.NET Core» از آن‌ها استفاده شده‌است.   
مطالب
کامپوننت‌ها در AngularJS 1.5 - قسمت دوم - مسیریابی
در این قسمت به معرفی سیستم مسیریاب در Angular 1.5 خواهیم پرداخت. قبل از معرفی این سیستم ابتدا سیستم مسیریاب اصلی در Angular را بررسی خواهیم کرد.

مروری بر مسیریابی در AngularJS
برای استفاده از مسیریاب اصلی Angular کافی است از دایرکتیو ویژه‌ایی با نام ng-view به همراه یکسری تنظیمات پیکربندی استفاده کنیم. به عنوان مثال اگر آدرس صفحه با home/ مطابقت داشته باشد، تمپلیت home.html توسط دایرکتیو ng-view بارگذاری خواهد شد. برای فعال‌سازی این سیستم ابتدا باید پکیج angular-route را به پروژه مثال قسمت قبل اضافه کنید:
bower install angular-route --save
در ادامه لازم است وابستگی فوق را به صفحه‌ی index.html اضافه نمائید:
<script src="bower_components/angular-route/angular-route.min.js" type="text/javascript"></script>
اکنون درون صفحه به جای نمایش مستقیم کامپوننت، از دایرکتیو ng-view استفاده خواهیم کرد:
<div class="col-md-9">
                <ng-view></ng-view>
</div>

 همچنین مقدار فیلد url کامپوننت dntWidget را به صورت زیر تغییر دهید:
      model.panel = {
          title: "Panel Title",
          items: [
              {
                  title: "Home", url: "#/home"
              },
              {
                  title: "Articles", url: "#/articles"
              },
              {
                  title: "Authors", url: "#/authors"
              }
          ]
      };

در ادامه باید سیستم مسیریاب را به عنوان یک وابستگی به اپلیکیشن معرفی کنیم:
var module = angular.module("dntModule", ["ngRoute"]);
اکنون می‌توانیم پیکربندی موردنظر جهت هدایت آدرس‌ها به تمپلیت‌های مربوطه را بنویسیم:
module.config(function ($routeProvider) {
        $routeProvider
            .when("/home", { template: "<app-home></app-home>" })
            .when("/articles", { template: "<app-articles></app-articles>" })
            .when("/authors", { template: "<app-authors></app-authors>" })
            .otherwise({ redirectTo: "/home" });
    });

همانطور که مشاهده می‌کنید به route provider اعلام کرده‌ایم که در صورت مطابقت داشتن آدرس URL با هر کدام از حالت‌های فوق، تمپلیت متناسب با آن را نمایش بدهد. در نهایت توسط otherwise اگر آدرس، با هیچکدام از حالت‌های تعریف شده مطابقت نداشت، کاربر به آدرس home/ هدایت خواهد شد. 
نکته‌ایی که در کد فوق وجود دارد این است که سیستم مسیریاب اصلی Angular تا اینجا هیچ اطلاعی از وجود کامپوننت‌ها ندارد، اما می‌داند یک تمپلیت چیست. بنابراین از تمپلیت، جهت نمایش یک کامپوننت استفاده خواهد کرد.
برای ایجاد کامپوننت‌های فوق نیز می‌توانید آن را به صورت زیر ایجاد کنید:
module.component("appHome", {
        template: `
        <hr><div>
            <div>Panel heading = HomePage</div>
            <div>
                HomePage
            </div>
        </div>`
    });
    module.component("appArticles", {
        template: `
        <hr><div>
            <div>Panel heading = Articles</div>
            <div>
                Articles
            </div>
        </div>`
    });
    module.component("appAuthors", {
        template: `
        <hr><div>
            <div>Panel heading = Authors</div>
            <div>
                Authors
            </div>
        </div>`
    });

اکنون اگر برنامه را اجرا کنید، خواهید دید که به صورت پیش‌فرض به آدرس home/# هدایت خواهیم شد. زیرا آدرسی برای root، درون route configuration تعریف نکرده‌ایم:

اکنون توسط لینک‌های تعریف شده می‌توانیم به راحتی درون تمپلیت‌ها، پیمایش کنیم. همانطور که عنوان شد تا اینجا مسیریاب پیش‌فرض Angular هیچ اطلاعی از کامپوننت‌ها ندارد؛ بلکه آنها را با کمک template، به صورت غیر مستقیم، درون صفحه نمایش داده‌ایم.


معرفی Component Router

مزیت این روتر این است که به صورت اختصاصی برای کار با کامپوننت‌ها طراحی شده است. بنابراین دیگر نیازی به استفاده از template درون route configuration نیست. برای استفاده از این روتر ابتدا باید پکیج آن را نصب کنیم:

bower install angular-component-router --save

سپس وابستگی فوق را با روتر پیش‌فرضی که در مثال قبل بررسی کردیم، جایگزین خواهیم کرد:

<script src="bower_components/angular-component-router/angular_1_router.js"></script>

همچنین درون فایل module.js به جای وابستگی ngRoute از ngComponentrouter استفاده خواهیم کرد:

var module = angular.module("dntModule", ["ngComponentRouter"]);

در ادامه به جای تمامی route configurations قبلی، اینبار یک کامپوننت جدید را به صورت زیر ایجاد خواهیم کرد:

module.component("appHome", {
        template: `
        <hr>
        <div>
            <div>Panel heading = HomePage</div>
            <div>
                HomePage
            </div>
        </div>`
    });

همانطور که مشاهده می‌کنید برای پاسخ‌گویی به تغییرات URL، مقدار routeConfig$ را مقداردهی کرده‌ایم. در اینجا به جای بارگذاری تمپلیت، خود کامپوننت، در هر یک از ruleهای فوق بارگذاری خواهد شد. برای حالت otherwise نیز از سینتکس **/ استفاده کرده‌ایم.

تمپلیت کامپوننت فوق نیز به صورت زیر است:

<div class="container">
    <div class="row">
        <div class="col-md-3">
            <hr>
            <dnt-widget></dnt-widget>
        </div>
        <div class="col-md-9">
            <ng-outlet></ng-outlet>
        </div>
    </div>
</div>

لازم به ذکر است دیگر نباید از دایرکتیو  ng-view استفاده کنیم؛ زیرا این دایرکتیو برای استفاده از روتر اصلی طراحی شده است. به جای آن از دایرکتیو ng-outlet استفاده شده است. این کامپوننت به عنوان یک کامپوننت top level عمل خواهد کرد. بنابراین درون صفحه‌ی index.html از کامپوننت فوق استفاده خواهیم کرد:

<html ng-app="dntModule">
<head>
    <meta charset="UTF-8">
    <title>Using Angular 1.5 Component Router</title>
    <link rel="stylesheet" href="bower_components/bootstrap/dist/css/bootstrap.css">
    <link rel="stylesheet" href="bower_components/font-awesome/css/font-awesome.min.css">
</head>
<body>
    
    <dnt-app></dnt-app>

    <script src="bower_components/angular/angular.js" type="text/javascript"></script>
    <script src="bower_components/angular-component-router/angular_1_router.js"></script>
    <script src="scripts/module.js" type="text/javascript"></script>
    <script src="scripts/dnt-app.component.js"></script>
    <script src="scripts/dnt-widget.component.js"></script>
</body>
</html>

در نهایت باید جهت فعال‌سازی سیستم مسیریابی جدید، سرویس زیر را همراه با نام کامپوننت فوق ریجستر کنیم:

module.value("$routerRootComponent", "dntApp");

اکنون اگر برنامه را اجرا کنید خواهید دید که همانند قبل، کار خواهد کرد. اما اینبار از روتر جدید و سازگار با کامپوننت‌ها استفاده می‌کند.

کدهای این قسمت را نیز از اینجا می‌توانید دریافت کنید. 

نظرات مطالب
وادار کردن خود به کامنت نوشتن
بله؛ محترمانه‌تر هست! مثلا ReSharper هم محترمانه زیر این موارد خط می‌کشه (البته اگر تیک XML Documentation file خورده باشه).
اگر نیاز به برخورد خشن‌تری (!) داشتید روش Treat warnings as errors یک نوع وادار کردن هست، آن هم غیرمحترمانه چون برنامه دیگر کامپایل نخواهد شد و ... کار به بعد موکول نمیشه.
نظرات مطالب
پیاده سازی کنترلرهای Angular با استفاده از Typescript
من از ورژن 1.3.15 angular  استفاده میکنم و در صفحه یک چنین اروری میده Error: [ng:areq] http://errors.angularjs.org/1.3.15/ng/areq?p0=Product.Controller&p1=not%20a%20function%2C%20got%20undefined 
مثل اینکه نوع تعریف controller در این ورژن متفاوت با قبله.چطور میشه  کد  typescript  رو اصلاح کرد تا مشکل حل بشه؟
مسیرراه‌ها
AngularJS
نظرات مطالب
آموزش TypeScript #1
بله امکان پذیر است. اما با توجه به این نکته که فلسفه وجودی TypeScript این است که در پروژه هایی با مقیاس پزرگ برای سازمان دهی کدهای سمت کلاینت مورد استفاده قرار گیرند و یکی از روش‌های سازمان دهی کدها این است که کد‌های TypeScript در فایل هایی جداگانه با پسوند ts ذخیره شده تا کامپایل و تبدیل به کد JavaScript شوند(مهم‌ترین مزیت این روش این است که از نوشتن کد‌های تکراری جلوگیری می‌شود). اما در صورتی که مایل به نوشتن کد به صورت Embed در تگ Script هستید باید از پروژه‌های متن بازی همچون TypeScript Compile یا ts-htaccess  استفاده کنید.
اشتراک‌ها
ارائه‌ی اولین بتای Kendo UI for Angular 2

We are proud to present the first beta release of Kendo UI for Angular 2. It’s been designed specifically for Angular 2. Written in Typescript, built as native Query-free components and distributed as NPM packages, Kendo UI for Angular 2 makes integrating UI components into ng2 a piece of cake for developers. In this beta release, you’ll find the business application essential building blocks — form elements, grid and data visualization components.  

ارائه‌ی اولین بتای Kendo UI for Angular 2