اشتراکها
اگه بخواهیم از بوت استرپ 3 استفاده کنیم چه تغییراتی رو باید انجام بدیم؟
قدرت الکترون برگرفته از فناوری وب است و هر آنچه که در آنجا امکان پذیر باشد، در اینجا نیز امکان پذیر است و خصوصیت برنامههای دسکتاپ را نیز داراست. الکترون به دلیل بارگذاری فایلهای html، به شما اجازه میدهد تا از ابزارهایی چون بوت استرپ و فریمورکها و کیتهای مشابهی چون جیکوئری و انگیولار، امبر Ember و ... در آن استفاده کنید. ولی با این حال، الکترون نوپا سعی دارد کیتهای اختصاصی خودش را هم داشته باشد، که در این مقاله به آنها اشاره میکنیم.
یکی از این کیتها، فوتون نام دارد. فوتون شامل یک سری css ,sass، فونت و قالبهای html است که به شما اجازه میدهد تا یک برنامه با ظاهری شبیه به برنامههای مک را داشته باشید. کامپوننتهای فوتون شامل tab ها، لیستها، منوی کناری، دکمههای معمولی یا جعبه ابزاری و کنترلهای فرمها میشود. با این حال اگر هم دوست ندارید که از این کامپوننتها استفاده کنید، میتوانید از layout های آن استفاده کند که پنجرهی شما را تقسیم بندی میکنند.
برای استفاده از فوتون لازم است آن را دانلود کرده و فایلهای آن را در پروژهی خود کپی کنید. دایرکتوری dist آن شامل یک مثال میشود که میتوانید آن را به داخل دایرکتوری پروژه خود کپی کنید؛ یا خود این دایرکتوری را به عنوان دایرکتوری پروژه تعیین کنید. بعد از آن، فایلهای موجود در دایرکتوری template را به داخل دایرکتوری والد، یعنی dist انتقال دهید و داخل فایل html، مسیر فایل css را تصحیح نمایید. فقط میماند که الکترون را بر روی این محل نصب کنید، یا اینکه الکترون نصب شدهی به صورت عمومی (Global) را در اختیار آن قرار دهید.
بعد از آن ممکن است با خطا مواجه شوید و وقتی فایل اصلی را که در اینجا نام آن app.js است، باز کنید، خطوط زیر را میبینید:
این نوع استفاده از ماژولهای داخلی، متعلق به نسخههای اولیه است و در نسخههای اخیر پشتیبانی نمیشود. پس بهتر است این خطوط را به صورتهایی که قبلا گفتهایم تغییر دهید.
سپس برنامه را اجرا کنید تا رابط جدید کاربری را ببینید.
فقط یک مشکلی هست و آن هم این است که باید فریم یا پنجرهای را که خود الکترون تولید میکند، حذف کنیم برای حذف آن میتوانید از خصوصیت frame در شیء Browser Window استفاده کنید:
در نسخههای 10 به بعد مک، از آنجاکه این خصوصیت، نه تنها فریم کرومیوم را حذف میکند، بلکه قابلیتهایی چون تغییر اندازه و ... را از آن نیز میگیرد، برای همین خصوصیت titleBarStyle را که به دو شکل هم میتواند نوشته شود، مورد استفاده قرار میدهیم.
حالا اگر برنامه را مجددا اجرا کنید، میبینید که قابهای دور آن حذف شدهاند، ولی با چند ثانیه کار کردن متوجه این ایراد میشوید که پنجره قابل درگ کردن و جابجایی نمیباشد. برای حل آن باید از css کمک بگیریم:
دستور بالا را به هر المانی انتساب دهید، آن المان و فرزندانش قابل درگ خواهند بود، ولی اگر المانی را با این خصوصیت تنظیم کردید، ولی قصد دارید که یکی یا چند عدد از المانهای فرزند این خاصیت را نداشته باشند، این دستور را به آنان انتساب دهید:
از آنجاکه در این رابط کاربری، نوار عنوان تگ مشخصی دارد:
با اضافه کردن این دستور css میتوانید به آن قابلیت درگ را بدهید:
حالا مجددا برنامه را تست کنید تا نتیجه کار را ببینید.
همانطور که میبینید با کمترین زحمت، به چنین رابط کاربری رسیدید. تصویر زیر متعلق به برنامهای است که در دو قسمت قبلی (+ + ) ساختیم و حالا با استفاده از این پکیج، ظاهر آن را تغییر دادهایم:
Electron UI Kit
دومین رابط کاربری که معرفی میکنیم در واقع یک کیت از یک سری کامپوننت است که بسیار شبیه به برنامههای دسکتاپ طراحی شده و شامل لیستها، گریدها، کنترلها و ... است که در دو فایل استایل، برای ویندوز و مک، مجزا شدهاند.
Maverix
یک استایل تحت وب به نام Maverix است که البته در مورد برنامههای دسکتاپ و الکترون حرفی نزده و خود را فریمورکی برای استفاده در برنامههای تحت وب معرفی کرده است. ولی از آنجا که کنترلهای موجود آن بر اساس سیستم عامل مک ایجاد شدهاند، به راحتی میتوانند خود را بجای برنامههای دسکتاپ جا بزنند. میتوانید دموی آن را نیز ببینید.
یکی از این کیتها، فوتون نام دارد. فوتون شامل یک سری css ,sass، فونت و قالبهای html است که به شما اجازه میدهد تا یک برنامه با ظاهری شبیه به برنامههای مک را داشته باشید. کامپوننتهای فوتون شامل tab ها، لیستها، منوی کناری، دکمههای معمولی یا جعبه ابزاری و کنترلهای فرمها میشود. با این حال اگر هم دوست ندارید که از این کامپوننتها استفاده کنید، میتوانید از layout های آن استفاده کند که پنجرهی شما را تقسیم بندی میکنند.
برای استفاده از فوتون لازم است آن را دانلود کرده و فایلهای آن را در پروژهی خود کپی کنید. دایرکتوری dist آن شامل یک مثال میشود که میتوانید آن را به داخل دایرکتوری پروژه خود کپی کنید؛ یا خود این دایرکتوری را به عنوان دایرکتوری پروژه تعیین کنید. بعد از آن، فایلهای موجود در دایرکتوری template را به داخل دایرکتوری والد، یعنی dist انتقال دهید و داخل فایل html، مسیر فایل css را تصحیح نمایید. فقط میماند که الکترون را بر روی این محل نصب کنید، یا اینکه الکترون نصب شدهی به صورت عمومی (Global) را در اختیار آن قرار دهید.
بعد از آن ممکن است با خطا مواجه شوید و وقتی فایل اصلی را که در اینجا نام آن app.js است، باز کنید، خطوط زیر را میبینید:
var app=require('app'); var BrowserWindow=require('browser-window');
سپس برنامه را اجرا کنید تا رابط جدید کاربری را ببینید.
فقط یک مشکلی هست و آن هم این است که باید فریم یا پنجرهای را که خود الکترون تولید میکند، حذف کنیم برای حذف آن میتوانید از خصوصیت frame در شیء Browser Window استفاده کنید:
if(process.platform=='darwin') { mainWindow= new BrowserWindow({ width: 1000, height: 500, 'min-width': 1000, 'min-height': 500, 'accept-first-mouse': true, 'title-bar-style': 'hidden', titleBarStyle:'hidden' }); } else { new BrowserWindow({ width: 1000, height: 500, 'min-width': 1000, 'min-height': 500, frame:false }); }
حالا اگر برنامه را مجددا اجرا کنید، میبینید که قابهای دور آن حذف شدهاند، ولی با چند ثانیه کار کردن متوجه این ایراد میشوید که پنجره قابل درگ کردن و جابجایی نمیباشد. برای حل آن باید از css کمک بگیریم:
-webkit-app-region: drag
-webkit-app-region: no-drag;
<header class="toolbar toolbar-header" >
<header class="toolbar toolbar-header" style="-webkit-app-region: drag">
همانطور که میبینید با کمترین زحمت، به چنین رابط کاربری رسیدید. تصویر زیر متعلق به برنامهای است که در دو قسمت قبلی (+ + ) ساختیم و حالا با استفاده از این پکیج، ظاهر آن را تغییر دادهایم:
Electron UI Kit
دومین رابط کاربری که معرفی میکنیم در واقع یک کیت از یک سری کامپوننت است که بسیار شبیه به برنامههای دسکتاپ طراحی شده و شامل لیستها، گریدها، کنترلها و ... است که در دو فایل استایل، برای ویندوز و مک، مجزا شدهاند.
Maverix
یک استایل تحت وب به نام Maverix است که البته در مورد برنامههای دسکتاپ و الکترون حرفی نزده و خود را فریمورکی برای استفاده در برنامههای تحت وب معرفی کرده است. ولی از آنجا که کنترلهای موجود آن بر اساس سیستم عامل مک ایجاد شدهاند، به راحتی میتوانند خود را بجای برنامههای دسکتاپ جا بزنند. میتوانید دموی آن را نیز ببینید.
مطالب
SQL Injection چیست؟
برای ایجاد امنیت در نرم افزار، باید ابتدا مشکلات رایج را بدانیم. یکی از رایجترین نقائص امنیتی نرم افزارها SQL Injection میباشد.
SQL Injection در لغت به معنی تزریق کد SQL میباشد. در اصلاح یعنی تزریق دستوراتی به کد SQL تولیدی یک نرم افزار به نحوی که به جای عمل مورد انتظار برنامه نویس آن، کاری را که ما میخواهیم انجام دهد. مثلا به جای اینکه هنگام ورود به برنامه وقتی کاربر مشخصات کاربری خود را وارد میکند، مشخصات کاربری را به نحوی وارد کنیم که بتوانیم بعنوان مدیر سامانه و یا یک کاربر معمولی بدون داشتن کلمه عبور وارد سیستم شویم.
البته همیشه از این نوع حمله برای ورود به سیستم استفاده نمیشود. یعنی ممکن است هکر به عنوان یک کاربر عادی وارد سیستم شود ولی با به کاربردن دستورات خاص SQL در بخشهای مختلف، بتواند اطلاعاتی را حذف نماید.
خوب حالا این کار چگونه انجام میشود؟
فرض کنید برنامه نویسی کد چک نام کاربری را اینگونه نوشته باشد:
فکر نکنید خوب این نوع کد نویسی مربوط به زمان تیرکمون شاه است! همین امروز در نظارت از یک پروژه به این نکته برخورد کردم! دلیل نوشتن این مقاله هم همین کد بود.
خوب حالا مگر کد بالا چه مشکلی دارد؟ ;) اگر کاربر در نامه کاربری و کلمه عبور مقادیر معمولی وارد کند (مانند admin, salam123) کد sql تولید شده به شکل زیر خواهد بود:
خوب حالا اگر کاربر کمی با ورودیها بازی کند. به عنوان مثال فرض کنید به جای کلمه عبور تایپ کند
نتیجه حاصله خواهد بود:
با وارد کردن این دستور کاربر بدون داشتن کلمه عبور خواهد توانست وارد سیستم شود. موردی که توضیح دادم پایه مسئله بود. ما قصد آموزش هک نداریم ولی داشتن اطلاعات پایه لازم است. ممکن است فردی بگوید خوب ما قبل از تولید همچین کدی ' را از رشته کلمه عبور حذف میکنیم. خیلی خوب ولی اگر هکر از معادل unicode آن استفاده کرد چه؟ اگر و اگر و اگر...
راه حلهای متعددی برای این موضوع پیشنهاد شده است. ولی سادهترین و کارآمدترین راه، استفاده از پارامترها میباشد که علاوه بر حذف این خطر باعث ایجاد و ذخیره query plan در sql server میشود و اجرای این query را در آینده تسریع میکند.
بنابراین میتوان کد فوق را به صورت زیر بازنویسی کرد:
SQL Injection در لغت به معنی تزریق کد SQL میباشد. در اصلاح یعنی تزریق دستوراتی به کد SQL تولیدی یک نرم افزار به نحوی که به جای عمل مورد انتظار برنامه نویس آن، کاری را که ما میخواهیم انجام دهد. مثلا به جای اینکه هنگام ورود به برنامه وقتی کاربر مشخصات کاربری خود را وارد میکند، مشخصات کاربری را به نحوی وارد کنیم که بتوانیم بعنوان مدیر سامانه و یا یک کاربر معمولی بدون داشتن کلمه عبور وارد سیستم شویم.
البته همیشه از این نوع حمله برای ورود به سیستم استفاده نمیشود. یعنی ممکن است هکر به عنوان یک کاربر عادی وارد سیستم شود ولی با به کاربردن دستورات خاص SQL در بخشهای مختلف، بتواند اطلاعاتی را حذف نماید.
خوب حالا این کار چگونه انجام میشود؟
فرض کنید برنامه نویسی کد چک نام کاربری را اینگونه نوشته باشد:
SqlCommand cmd=new SqlCommand ("select count(*) from login where user='"+userName+"' and pass='"+password+"'",con);
فکر نکنید خوب این نوع کد نویسی مربوط به زمان تیرکمون شاه است! همین امروز در نظارت از یک پروژه به این نکته برخورد کردم! دلیل نوشتن این مقاله هم همین کد بود.
خوب حالا مگر کد بالا چه مشکلی دارد؟ ;) اگر کاربر در نامه کاربری و کلمه عبور مقادیر معمولی وارد کند (مانند admin, salam123) کد sql تولید شده به شکل زیر خواهد بود:
select count(*) from login where user='admin' and pass='salam123'
خوب حالا اگر کاربر کمی با ورودیها بازی کند. به عنوان مثال فرض کنید به جای کلمه عبور تایپ کند
' or 1=1 --
نتیجه حاصله خواهد بود:
select count(*) from login where user='admin' and pass='' or 1=1 --'
با وارد کردن این دستور کاربر بدون داشتن کلمه عبور خواهد توانست وارد سیستم شود. موردی که توضیح دادم پایه مسئله بود. ما قصد آموزش هک نداریم ولی داشتن اطلاعات پایه لازم است. ممکن است فردی بگوید خوب ما قبل از تولید همچین کدی ' را از رشته کلمه عبور حذف میکنیم. خیلی خوب ولی اگر هکر از معادل unicode آن استفاده کرد چه؟ اگر و اگر و اگر...
راه حلهای متعددی برای این موضوع پیشنهاد شده است. ولی سادهترین و کارآمدترین راه، استفاده از پارامترها میباشد که علاوه بر حذف این خطر باعث ایجاد و ذخیره query plan در sql server میشود و اجرای این query را در آینده تسریع میکند.
بنابراین میتوان کد فوق را به صورت زیر بازنویسی کرد:
SqlCommand cmd=new SqlCommand ("select count(*) from login where user=@u and pass=@p",con); cmd.Parameters.Add("@u", SqlDbType.Varchar, 10).Value=TextLogin.Text.Trim(); cmd.Parameters.Add("@p", SqlDbType.Varchar,10).Value=TextPwd.Text.Trim();
نظرات مطالب
با ASP.MVC چه مزایایی را به دست خواهیم آورد
نوشتن یک برنامه enterprise با استفاده از سیلورلایت سریعتر و راحتتر است یا mvc؟
با توجه به عدم ارایه سیلورلایت ۶ آیا نوشتن چنین برنامه هایی که حداقل دارای طول عمری 10 ساله هستند کار عاقلانه ای است؟ یا به طور کلی بهتره بپرسم آیا در حال حاضر گزینه دیگری به جز سیلورلایت برای نوشتن یک برنامه Lob وجود دارد؟آشنایی با Automapping در فریم ورک Fluent NHibernate
اگر قسمتهای قبل را دنبال کرده باشید، احتمالا به پروسه طولانی ساخت نگاشتها توجه کردهاید. با کمک فریم ورک Fluent NHibernate میتوان پروسه نگاشت domain model خود را به data model متناظر آن به صورت خودکار نیز انجام داد و قسمت عمدهای از کار به این صورت حذف خواهد شد. (این مورد یکی از تفاوتهای مهم NHibernate با نمونههای مشابهی است که مایکروسافت تا تاریخ نگارش این مقاله ارائه داده است. برای مثال در نگارشهای فعلی LINQ to SQL یا Entity framework ، اول دیتابیس مطرح است و بعد ساخت کد از روی آن، در حالیکه در اینجا ابتدا کد و طراحی سیستم مطرح است و بعد نگاشت آن به سیستم دادهای و دیتابیس)
امروز قصد داریم یک سیستم ساده ثبت خبر را از صفر با NHibernate پیاده سازی کنیم و همچنین مروری داشته باشیم بر قسمتهای قبلی.
مطابق کلاس دیاگرام فوق، این سیستم از سه کلاس خبر، کاربر ثبت کنندهی خبر و گروه خبری مربوطه تشکیل شده است.
ابتدا یک پروژه کنسول جدید را به نام NHSample2 آغاز کنید. سپس ارجاعاتی را به اسمبلیهای زیر به آن اضافه نمائید:
FluentNHibernate.dll
NHibernate.dll
NHibernate.ByteCode.Castle.dll
NHibernate.Linq.dll
و ارجاعی به اسمبلی استاندارد System.Data.Services.dll دات نت فریم ورک سه و نیم
سپس پوشهای را به نام Domain به این پروژه اضافه نمائید (کلیک راست روی نام پروژه در VS.Net و سپس مراجعه به منوی Add->New folder). در این پوشه تعاریف موجودیتهای برنامه را قرار خواهیم داد. سه کلاس جدید Category ، User و News را در این پوشه ایجاد نمائید. محتویات این سه کلاس به شرح زیر هستند:
namespace NHSample2.Domain
{
public class User
{
public virtual int Id { get; set; }
public virtual string UserName { get; set; }
public virtual string Password { get; set; }
}
}
namespace NHSample2.Domain
{
public class Category
{
public virtual int Id { get; set; }
public virtual string CategoryName { get; set; }
}
}
using System;
namespace NHSample2.Domain
{
public class News
{
public virtual Guid Id { get; set; }
public virtual string Subject { get; set; }
public virtual string NewsText { get; set; }
public virtual DateTime DateEntered { get; set; }
public virtual Category Category { get; set; }
public virtual User User { get; set; }
}
}
اکنون کلاس جدید Config را به برنامه اضافه نمائید:
using FluentNHibernate.Automapping;
using FluentNHibernate.Cfg;
using FluentNHibernate.Cfg.Db;
using NHibernate;
using NHibernate.Cfg;
using NHibernate.Tool.hbm2ddl;
namespace NHSample2
{
class Config
{
public static Configuration GenerateMapping(IPersistenceConfigurer dbType)
{
var cfg = dbType.ConfigureProperties(new Configuration());
new AutoPersistenceModel()
.Where(x => x.Namespace.EndsWith("Domain"))
.AddEntityAssembly(typeof(NHSample2.Domain.News).Assembly).Configure(cfg);
return cfg;
}
public static void GenerateDbScript(Configuration config, string filePath)
{
bool script = true;//فقط اسکریپت دیتابیس تولید گردد
bool export = false;//نیازی نیست بر روی دیتابیس هم اجرا شود
new SchemaExport(config).SetOutputFile(filePath).Create(script, export);
}
public static void BuildDbSchema(Configuration config)
{
bool script = false;//آیا خروجی در کنسول هم نمایش داده شود
bool export = true;//آیا بر روی دیتابیس هم اجرا شود
bool drop = false;//آیا اطلاعات موجود دراپ شوند
new SchemaExport(config).Execute(script, export, drop);
}
public static void CreateSQL2008DbPlusScript(string connectionString, string filePath)
{
Configuration cfg =
GenerateMapping(
MsSqlConfiguration
.MsSql2008
.ConnectionString(connectionString)
.ShowSql()
);
GenerateDbScript(cfg, filePath);
BuildDbSchema(cfg);
}
public static ISessionFactory CreateSessionFactory(IPersistenceConfigurer dbType)
{
return
Fluently.Configure().Database(dbType)
.Mappings(m => m.AutoMappings
.Add(
new AutoPersistenceModel()
.Where(x => x.Namespace.EndsWith("Domain"))
.AddEntityAssembly(typeof(NHSample2.Domain.News).Assembly))
)
.BuildSessionFactory();
}
}
}
در متد GenerateMapping از قابلیت Automapping موجود در فریم ورک Fluent Nhibernate استفاده شده است (بدون نوشتن حتی یک سطر جهت تعریف این نگاشتها). این متد نوع دیتابیس مورد نظر را جهت ساخت تنظیمات خود دریافت میکند. سپس با کمک کلاس AutoPersistenceModel این فریم ورک، به صورت خودکار از اسمبلی برنامه نگاشتهای لازم را به کلاسهای موجود در پوشه Domain ما اضافه میکند (مرسوم است که این پوشه در یک پروژه Class library مجزا تعریف شود که در این برنامه جهت سهولت کار در خود برنامه قرار گرفته است). قسمت Where ذکر شده به این جهت معرفی گردیده است تا Fluent Nhibernate برای تمامی کلاسهای موجود در اسمبلی جاری، سعی در تعریف نگاشتهای لازم نکند. این نگاشتها تنها به کلاسهای موجود در پوشه دومین ما محدود شدهاند.
سه متد بعدی آن، جهت ایجاد اسکریپت دیتابیس از روی این نگاشتهای تعریف شده و سپس اجرای این اسکریپت بر روی دیتابیس جاری معرفی شده، تهیه شدهاند. برای مثال CreateSQL2008DbPlusScript یک مثال ساده از استفاده دو متد قبلی جهت ایجاد اسکریپت و دیتابیس متناظر اس کیوال سرور 2008 بر اساس نگاشتهای برنامه است.
با متد CreateSessionFactory در قسمتهای قبل آشنا شدهاید. تنها تفاوت آن در این قسمت، استفاده از کلاس AutoPersistenceModel جهت تولید خودکار نگاشتها است.
در ادامه دیتابیس متناظر با موجودیتهای برنامه را ایجاد خواهیم کرد:
using System;
namespace NHSample2
{
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
Config.CreateSQL2008DbPlusScript(
"Data Source=(local);Initial Catalog=HelloNHibernate;Integrated Security = true",
"db.sql");
Console.WriteLine("Press a key...");
Console.ReadKey();
}
}
}
پس از اجرای برنامه، ابتدا فایل اسکریپت دیتابیس به نام db.sql در پوشه اجرایی برنامه تشکیل خواهد شد و سپس این اسکریپت به صورت خودکار بر روی دیتابیس معرفی شده اجرا میگردد. دیتابیس دیاگرام حاصل را در شکل زیر میتوانید ملاحظه نمائید:
همچنین اسکریپت تولید شده آن، صرفنظر از عبارات drop اولیه، به صورت زیر است:
create table [Category] (
Id INT IDENTITY NOT NULL,
CategoryName NVARCHAR(255) null,
primary key (Id)
)
create table [User] (
Id INT IDENTITY NOT NULL,
UserName NVARCHAR(255) null,
Password NVARCHAR(255) null,
primary key (Id)
)
create table [News] (
Id UNIQUEIDENTIFIER not null,
Subject NVARCHAR(255) null,
NewsText NVARCHAR(255) null,
DateEntered DATETIME null,
Category_id INT null,
User_id INT null,
primary key (Id)
)
alter table [News]
add constraint FKE660F9E1C9CF79
foreign key (Category_id)
references [Category]
alter table [News]
add constraint FKE660F95C1A3C92
foreign key (User_id)
references [User]
اکنون یک سری گروه خبری، کاربر و خبر را به دیتابیس خواهیم افزود:
using System;
using FluentNHibernate.Cfg.Db;
using NHibernate;
using NHSample2.Domain;
namespace NHSample2
{
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
using (ISessionFactory sessionFactory = Config.CreateSessionFactory(
MsSqlConfiguration
.MsSql2008
.ConnectionString("Data Source=(local);Initial Catalog=HelloNHibernate;Integrated Security = true")
.ShowSql()
))
{
using (ISession session = sessionFactory.OpenSession())
{
using (ITransaction transaction = session.BeginTransaction())
{
//با توجه به کلیدهای خارجی تعریف شده ابتدا باید گروهها را اضافه کرد
Category ca = new Category() { CategoryName = "Sport" };
session.Save(ca);
Category ca2 = new Category() { CategoryName = "IT" };
session.Save(ca2);
Category ca3 = new Category() { CategoryName = "Business" };
session.Save(ca3);
//سپس یک کاربر را به دیتابیس اضافه میکنیم
User u = new User() { Password = "123$5@1", UserName = "VahidNasiri" };
session.Save(u);
//اکنون میتوان یک خبر جدید را ثبت کرد
News news = new News()
{
Category = ca,
User = u,
DateEntered = DateTime.Now,
Id = Guid.NewGuid(),
NewsText = "متن خبر جدید",
Subject = "عنوانی دلخواه"
};
session.Save(news);
transaction.Commit(); //پایان تراکنش
}
}
}
Console.WriteLine("Press a key...");
Console.ReadKey();
}
}
}
و یا میتوان از LINQ استفاده کرد:
برای مثال کاربر VahidNasiri تعریف شده را یافته، اطلاعات آنرا نمایش دهید؛ سپس نام او را به Vahid ویرایش کرده و دیتابیس را به روز کنید.
برای اینکه کوئریهای LINQ ما شبیه به LINQ to SQL شوند، کلاس NewsContext را به صورت ذیل تشکیل میدهیم. این کلاس از کلاس پایه NHibernateContext مشتق شده و سپس به ازای تمام موجودیتهای برنامه، یک متد از نوع IOrderedQueryable را تشکیل خواهیم داد.
using System.Linq;
using NHibernate;
using NHibernate.Linq;
using NHSample2.Domain;
namespace NHSample2
{
class NewsContext : NHibernateContext
{
public NewsContext(ISession session)
: base(session)
{ }
public IOrderedQueryable<News> News
{
get { return Session.Linq<News>(); }
}
public IOrderedQueryable<Category> Categories
{
get { return Session.Linq<Category>(); }
}
public IOrderedQueryable<User> Users
{
get { return Session.Linq<User>(); }
}
}
}
using System;
using FluentNHibernate.Cfg.Db;
using NHibernate;
using System.Linq;
using NHSample2.Domain;
namespace NHSample2
{
class Program
{
static void Main(string[] args)
{
using (ISessionFactory sessionFactory = Config.CreateSessionFactory(
MsSqlConfiguration
.MsSql2008
.ConnectionString("Data Source=(local);Initial Catalog=HelloNHibernate;Integrated Security = true")
.ShowSql()
))
{
using (ISession session = sessionFactory.OpenSession())
{
using (ITransaction transaction = session.BeginTransaction())
{
using (NewsContext db = new NewsContext(session))
{
var query = from x in db.Users
where x.UserName == "VahidNasiri"
select x;
//اگر چیزی یافت شد
if (query.Any())
{
User vahid = query.First();
//نمایش اطلاعات کاربر
Console.WriteLine("Id: {0}, UserName: {0}", vahid.Id, vahid.UserName);
//به روز رسانی نام کاربر
vahid.UserName = "Vahid";
session.Update(vahid);
transaction.Commit(); //پایان تراکنش
}
}
}
}
}
Console.WriteLine("Press a key...");
Console.ReadKey();
}
}
}
اگر به اسکریپت دیتابیس تولید شده دقت کرده باشید، عملیات AutoMapping یک سری پیش فرضهایی را اعمال کرده است. برای مثال فیلد Id را از نوع identity و به صورت کلید تعریف کرده، یا رشتهها را به صورت nvarchar با طول 255 ایجاد نموده است. امکان سفارشی سازی این موارد نیز وجود دارد.
مثال:
using FluentNHibernate.Conventions.Helpers;
public static Configuration GenerateMapping(IPersistenceConfigurer dbType)
{
var cfg = dbType.ConfigureProperties(new Configuration());
new AutoPersistenceModel()
.Conventions.Add()
.Where(x => x.Namespace.EndsWith("Domain"))
.Conventions.Add(
PrimaryKey.Name.Is(x => "ID"),
DefaultLazy.Always(),
ForeignKey.EndsWith("ID"),
Table.Is(t => "tbl" + t.EntityType.Name)
)
.AddEntityAssembly(typeof(NHSample2.Domain.News).Assembly)
.Configure(cfg);
return cfg;
}
تابع GenerateMapping معرفی شده را اینجا با قسمت Conventions.Add تکمیل کردهایم. به این صورت دقیقا مشخص شده است که فیلدهایی با نام ID باید primary key در نظر گرفته شوند، همواره lazy loading صورت گیرد و نام کلید خارجی به ID ختم شود. همچنین نام جداول با tbl شروع گردد.
روش دیگری نیز برای معرفی این قرار دادها و پیش فرضها وجود دارد. فرض کنید میخواهیم طول رشته پیش فرض را از 255 به 500 تغییر دهیم. برای اینکار باید اینترفیس IPropertyConvention را پیاده سازی کرد:
using FluentNHibernate.Conventions;
using FluentNHibernate.Conventions.Instances;
namespace NHSample2.Conventions
{
class MyStringLengthConvention : IPropertyConvention
{
public void Apply(IPropertyInstance instance)
{
instance.Length(500);
}
}
}
public static Configuration GenerateMapping(IPersistenceConfigurer dbType)
{
var cfg = dbType.ConfigureProperties(new Configuration());
new AutoPersistenceModel()
.Conventions.Add()
.Where(x => x.Namespace.EndsWith("Domain"))
.Conventions.Add<MyStringLengthConvention>()
.AddEntityAssembly(typeof(NHSample2.Domain.News).Assembly)
.Configure(cfg);
return cfg;
}
نکته:
اگر برای یافتن اطلاعات بیشتر در این مورد در وب جستجو کنید، اکثر مثالهایی را که مشاهده خواهید کرد بر اساس نگارش بتای fluent NHibernate هستند و هیچکدام با نگارش نهایی این فریم ورک کار نمیکنند. در نگارش رسمی نهایی ارائه شده، تغییرات بسیاری صورت گرفته که آنها را در این آدرس میتوان مشاهده کرد.
دریافت سورس برنامه قسمت ششم
ادامه دارد ...
بازخوردهای دوره
حذف یک ردیف از اطلاعات به همراه پویانمایی محو شدن اطلاعات آن توسط jQuery در ASP.NET MVC
خیر (سمت سرور آن یکسان نیست). این دوره مربوط به MVC است؛ مثال آن هم مرتبط است به MVC. سورس پروژه هم در بحث پیوست شده (دو بار).
نظرات مطالب
معرفی کتاب: مرجع کامل ASP.NET MVC 4
مهندس خسته نباشی.
امیدوارم همیشه سلامت و پر انرژی باشی.
امیدوارم همیشه سلامت و پر انرژی باشی.
نظرات مطالب
آموزش سیلورلایت 4 - قسمتهای 21 تا 27
بسیار مفید و کاربردی، خسته نباشید
و موفق باشید
و موفق باشید