افزونهی Text Sharp
The free Text Sharp extension lets you adjust text clarity in Visual Studio 2015, Visual Studio 2013, Visual Studio 2012 and Visual Studio 2010 IDEs (Professional, Premium, Ultimate and LightSwitch). You can select Aliased, Grayscale or ClearType text rendering mode for Visual Studio menu, tabs and editor windows. An easy way to turn off ClearType. (Aliased rendering looks terrible when text scale is changed from default 100% in text views, so Text Sharp doesn't override VS settings when Aliased+Display is selected and zoom level is not 100%.)
مروری بر Blazor (قسمت اول)
بررسی نحوهی راه اندازی پروژهی Decision
PM> Update-Database -Verbose -ConnectionStringName "DefaultConnection" -StartUpProjectName "Decision.Web"
PM> Update-Database -Verbose -ConnectionStringName "DefaultConnection" -StartUpProjectName "Decision.Web" EXEC sp_configure filestream_access_level, 2 Configuration option 'filestream access level' changed from 2 to 2. Run the RECONFIGURE statement to install. RECONFIGURE alter database DecisionDb Add FileGroup FileGroupApplicant contains FileStream System.Data.SqlClient.SqlException (0x80131904): FILESTREAM feature is disabled. FILESTREAM feature is disabled.
«آشنایی با قابلیت FileStream اس کیوال سرور 2008 - قسمت دوم»
https://msdn.microsoft.com/en-us/library/cc645923.aspx
public class CustomLogger : iTextSharp.text.log.ILogger { public iTextSharp.text.log.ILogger GetLogger(Type klass) { return this; } public iTextSharp.text.log.ILogger GetLogger(string name) { return this; } public bool IsLogging(iTextSharp.text.log.Level level) { return true; } public void Warn(string message) { System.Diagnostics.Trace.TraceWarning(message); } public void Trace(string message) { System.Diagnostics.Trace.TraceInformation(message); } public void Debug(string message) { System.Diagnostics.Trace.TraceInformation(message); } public void Info(string message) { System.Diagnostics.Trace.TraceInformation(message); } public void Error(string message) { System.Diagnostics.Trace.TraceError(message); } public void Error(string message, Exception e) { System.Diagnostics.Trace.TraceError(message + System.Environment.NewLine + e); } }
iTextSharp.text.log.LoggerFactory.GetInstance().SetLogger(new CustomLogger());
همون طور که آقای محسن خان گفت، احتمالا هاست شما medium trust هست. اما رو کامپیوتر خودتون full trust برنامه نویسی میکنید.
چون هویت کاربر هنوز مشخص نشده پیغامی مبنی بر این لاگ میشه که اسمبلی mscorlib وجود نداره. در واقع وجود داره ولی نه برای کاربر anonymous ! همچنین این به دلیل medium trust بودن هم میتونه باشه. برای حل این مشکل کارهای زیر رو انجام بدین:
1) به فایل web.config برین و کد زیر رو اضافه کنید:
<trust level="Full" originUrl=".*" />
2) باید تغییری رو در متدهای الحاقی Encrypt و Decrypt بدین، که از این متدها برای رمزنگاری و رمزگشایی محتوای کوکی تصویر امنیتی استفاده میشه. قبل از هر کدوم از این متدها flag زیر رو اضافه کنید:
[System.Security.Permissions.PermissionSet(System.Security.Permissions.SecurityAction.Assert, Unrestricted = true)]
همچنین، یک خط داخل بدنه هر کدوم از متدهای الحاقی Encrypt و Decrypt هست، منظورم این خط کد هست:
var cspp = new CspParameters { KeyContainerName = key };
var cspp = new CspParameters { KeyContainerName = key, Flags = CspProviderFlags.UseMachineKeyStore };
CREATE TABLE Users ( id INT NOT NULL AUTO_INCREMENT, first_name VARCHAR(255) NOT NULL, last_name VARCHAR(255) NOT NULL, email VARCHAR(255) NOT NULL, gender ENUM('Male', 'Female') NOT NULL, PRIMARY KEY (id) ); CREATE TABLE BlogPosts ( id INT NOT NULL AUTO_INCREMENT, title VARCHAR(255) NOT NULL, user_id INT NOT NULL, KEY user_id (user_id), CONSTRAINT `blogposts_ibfk_1` FOREIGN KEY (user_id) REFERENCES Users (id), PRIMARY KEY (id) )
SELECT U.id, CONCAT_WS(' ', U.first_name, U.last_name) AS FullName, BP.title FROM Users AS U JOIN BlogPosts AS BP ON U.id = BP.user_id;
تبدیل یک ساختار Relational به JSON
میتوانیم خروجی موردنظر را در قالب JSON نیز کوئری بگیریم:
SELECT JSON_OBJECT('id', U.id, 'user', CONCAT_WS(' ', U.first_name, U.last_name), 'title', BP.title) FROM Users AS U JOIN BlogPosts AS BP ON U.id = BP.user_id;
به عنوان مثال میتوانیم لیست کاربران را به همراه بلاگ پستهایشان، اینگونه کوئری بگیریم:
SELECT JSON_OBJECT('user', CONCAT_WS(' ', U.first_name, U.last_name), 'blog_posts', JSON_ARRAYAGG(JSON_OBJECT('id', BP.id, 'title', BP.title))) AS JSON FROM Users AS U JOIN BlogPosts AS BP ON U.id = BP.user_id GROUP BY U.id;
خروجی کوئری فوق اینچنین خواهد بود:
تبدیل یک ساختار JSON به Relational
همچنین میتوانیم یک ساختار JSON را به صورت Relational تبدیل کنیم. اینکار توسط تابع JSON_TABLE قابل انجام است. کاری که این تابع انجام میدهد، ایجاد یک جدول موقت و کپی کردن دیتای موردنظر درون آن است. فرض کنید ساختار JSON زیر را به اینصورت درون دیتابیس ذخیره کردهایم:
{ "id": "1", "new": false, "sku": "asdf123", "tag": ["fashion", "men", "jacket", "full sleeve"], "name": "Lorem ipsum jacket", "image": [ "/assets/img/product/fashion/1.jpg", "/assets/img/product/fashion/3.jpg", "/assets/img/product/fashion/6.jpg", "/assets/img/product/fashion/8.jpg", "/assets/img/product/fashion/9.jpg" ], "price": 12.45, "rating": 4, "category": ["fashion", "men"], "discount": 10, "offerEnd": "October 5, 2020 12:11:00", "saleCount": 54, "description": { "fullDescription": "Sed ut perspiciatis unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem quia voluptas sit aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. Ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Quis autem vel eum iure reprehenderit qui in ea voluptate velit esse quam nihil molestiae consequatur, vel illum qui dolorem eum fugiat quo voluptas nulla pariatur? Nor again is there anyone who loves or pursues or desires to obtain pain of itself, because it is pain, but because occasionally circumstances occur in which toil and pain can procure him some great pleasure. To take a trivial example, which of us ever undertakes laborious physical exercise, except to obtain some advantage from it? But who has any right to find fault with a man who chooses to enjoy a pleasure that has no annoying consequences, or one who avoids a pain that produces no resultant pleasure?", "shortDescription": "Ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Quis autem vel eum iure reprehenderit qui in ea voluptate velit esse quam nihil molestiae consequatur." } }
اکنون میخواهیم چنین خروجیای داشته باشیم:
کوئری موردنیاز برای تهیه خروجی فوق اینچنین خواهد بود:
SELECT newTable.* FROM experiments.productMetadata, JSON_TABLE( data, "$" COLUMNS ( id INT PATH "$.id", new CHAR(5) PATH "$.new", sku CHAR(20) PATH "$.sku", price FLOAT PATH "$.price", rating FLOAT PATH "$.rating", name CHAR(255) PATH "$.name", discount FLOAT PATH "$.discount", offerEnd TEXT PATH "$.offerEnd", saleCount INT PATH "$.saleCount", description TEXT PATH "$.description.shortDescription" ) ) AS newTable;
تابع JSON_TABLE دو ورودی نیاز خواهد داشت؛ ورودی اول ستون JSONی است که میخوایم از آن کوئری بگیریم. ورودی دوم با تعیین path شروع خواهد شد. از آنجائیکه محتوای داخل ستون data به صورت آبجکت ذخیره شدهاست، از $ استفاده کردهایم که به معنای داکیومنت جاری است. سپس توسط کلمه کلیدی COLUMNS ساختار جدول موقتمان را تعریف خواهیم کرد. این ساختار به صورت یک آرگومان به COLUMNS ارسال خواهد شد و شبیه به ساختار CREATE TABLE است؛ با این تفاوت که بعد از تعریف نوع دادهای هر ستون باید مسیر رسیدن به مقدار موردنظر را نیز تعیین کنیم که در واقع همان سینتکس pathی است که در مثالهای قبل نیز بررسی کردیم. به عنوان مثال برای رسیدن به مقدار پراپرتی name، مسیر را به صورت name.$ نوشتهایم. این path از آرایه نیز پشتیبانی میکند؛ مثلاً برای دسترسی به عنصر اول آرایه tag کافی است اینگونه عمل کنیم:
tag CHAR(20) PATH "$.tag[0]"
همچنین تابع JSON_TABLE، از ساختارهای تودرتو نیز پشتیبانی میکند. به عنوان مثال برای داشتن مقادیر tag, category, image در خروجی میتوانیم از کلمه کلیدی NESTED استفاده کنیم:
SELECT newTable.* FROM experiments.productMetadata, JSON_TABLE( data, "$" COLUMNS ( id INT PATH "$.id", new CHAR(5) PATH "$.new", sku CHAR(20) PATH "$.sku", price FLOAT PATH "$.price", rating FLOAT PATH "$.rating", NESTED PATH '$.tag[*]' COLUMNS (tag TEXT PATH '$'), name CHAR(255) PATH "$.name", discount FLOAT PATH "$.discount", offerEnd TEXT PATH "$.offerEnd", saleCount INT PATH "$.saleCount", description TEXT PATH "$.description.shortDescription", NESTED PATH '$.image[*]' COLUMNS (image TEXT PATH '$'), NESTED PATH '$.category[*]' COLUMNS (category TEXT PATH '$') ) ) AS newTable;
درون COLUMNS میتوانیم یک name FOR ORDINALITY نیز تعیین کنیم. این فیلد دقیقاً مشابه AUTO INCREMENT در ساختار CREATE TABLE میباشد. به این معنا که به ازای هر آیتم فیلد nested، یک واحد اضافه خواهد شد. از آن میتوانیم به عنوان rowId برای آیتم آرایه استفاده کنیم:
NESTED PATH '$.category[*]' COLUMNS (categoryRowId FOR ORDINALITY, category TEXT PATH '$')
همچنین از ON EMPTY برای پراپرتیهایی که در ساختار JSON وجود ندارند نیز میتوانیم استفاده کنیم. به عنوان مثال در کوئری زیر گفتهایم در صورت عدم وجود price، یک مقدار پیشفرض باید نمایش داده شود و همچنین در صورت عدم وجود name، یک خطا در خروجی نمایش داده شود:
name CHAR(255) PATH "$.name" ERROR ON EMPTY, price FLOAT PATH "$.price" DEFAULT "0" ON EMPTY,
همچنین میتوانیم مقدار NULL را در صورت عدم وجود name ست کنیم:
name CHAR(255) PATH "$.name" NULL ON EMPTY,
حدود یک سال قبل کامپیوتری را که داشتم (اینتل پنتیوم 4) به یک AMD دوهستهای ارتقاء دادم و هفتهی اول پس از ارتقاء، روزگار من سیاه شد! روزهای اول 2 بار کرش ویندوز و مشاهده صفحه آبی و روزهای بعد تا 7 بار این اتفاق تکرار میشد. حتی تا تعویض مادربرد جدید هم پیش رفتم ولی تاثیری نداشت. تست رم و غیره هم انجام شد، مشکلی نبود. خلاصه اینجا بود که از سر ناچاری به این فکر افتادم که آیا این پیغامهای صفحهی آبی ویندوز را میشود تفسیر کرد؟ مشکل دقیقا از کجاست؟ چون در این موارد به هر کسی که مراجعه کنید بر اساس تجربه قبلی یک نسخه برای شما خواهد پیچید. رمت خرابه! بایوست رو ارتقاء بده! (این مورد تاثیر داشت! ولی تعداد کرشها صفر نشد) مادربردت مشکل داره و ...
تمام اینها بر اساس تجربیات قبلی این افراد است و ارزشمند. ولی آیا این جوابها قانع کننده هستند؟ چرا باید رم را عوض کرد؟ از کجا فهمیدید مادربرد مشکل داره؟
شرکتهایی مثل apple برای اینکه با این نوع مشکلات مواجه نشوند، به صورت انحصاری با تولید کنندگان سخت افزار قرار داد میبندند و در نتیجه سیستم عاملی هم که تولید میکنند بسیار پایدار خواهد بود چون بر اساس سخت افزاری کاملا مشخص، طراحی و تست شده است. اما در مورد ویندوز اینطور نیست.
ضمنا هیچ الزامی هم ندارد که این صفحه آبی ویندوز بدلیل مشکلات سخت افزاری حاصل شود (وجود سخت افزار معیوب). ضعف برنامه نویسی و خصوصا درایورهای مشکل دار هم میتوانند سبب ایجاد این نوع صفحات آبی شوند که مشکل من هم دقیقا همین مورد بود که در ادامه نحوه بررسی آنرا توضیح خواهم داد. (البته سطح این مطلب را مقدماتی در نظر بگیرید)
در ویندوز این امکان وجود دارد که پس از هر بار کرش سیستم عامل و مشاهده صفحه آبی یک دامپ کرنل نیز به صورت خودکار حاصل شود. این فایل دامپ را میتوان پس از راه اندازی مجدد سیستم با یک سری ابزار آنالیز کرد و علت دقیق کرش ویندوز را بدست آورد.
برای اینکه این فایلهای دامپ تولید شوند باید مراحل زیر مطابق تصویر طی شوند:
اکنون بعد از هر کرش و صفحه آبی ویندوز یک فایل دامپ در دایرکتوری C:\WINDOWS\Minidump تشکیل میشود. برای آنالیز این فایلها به صورت زیر میشود عمل کرد:
ابتدا برنامه زیر را دانلود کنید:
Debugging Tools for Windows
پس از نصب، Debugging Tools for Windows را خواهید داشت که جهت دیباگ کردن سیستم و آنالیز فایلهای دامپ و غیره کاربرد دارد.
سپس مطالعه مقاله زیر در مورد نحوه استفاده از این ابزار بسیار مفید است:
http://support.microsoft.com/kb/315263
به صورت خلاصه :
یک فایل bat درست کنید با محتویات زیر و دقیقا به همین شکل:
c:\windbg\kd -y srv*c:\symbols*http://msdl.microsoft.com/download/symbols -i c:\windows\i386 -z %1
در این دستور سه مورد قابل ملاحظه است:
الف) مسیر فایل kd.exe که توسط پکیج Debugging Tools for Windows نصب میشود. (مطابق سیستم خودتان آنرا اصلاح کنید)
ب) مسیر c:\windows\i386 بدین معنا است که دایرکتوری i386 سی دی ویندوز را در این مسیر کپی کردهاید یا خواهید کرد (نیاز به یک ویندوز تر و تازه و نصب نشده خواهد بود).
ج) مسیر c:\symbols خودبخود ایجاد خواهد شد و فایلهای مربوطه از سایت مایکروسافت توسط برنامه kd.exe دانلود میشود (بنابراین باید دسترسی به اینترنت نیز داشت).
فرض کنید نام این فایل را test.bat گذاشتهاید.
برای آنالیز فایل Mini102607-07.dmp در دایرکتوری مینی دامپ ویندوز (07 در اینجا یعنی هفتمین کرش روز مربوطه!) دستور زیر را در خط فرمان صادر کنید:
test.bat C:\WINDOWS\Minidump\Mini102607-07.dmp
نتیجه یک نمونه از این آنالیزهای سیستم من به صورت زیر بود:
BAD_POOL_CALLER (c2)
The current thread is making a bad pool request. Typically this is at a bad IRQL level or double freeing the same allocation, etc.
Arguments:
Arg1: 00000007, Attempt to free pool which was already freed
Arg2: 00000cd4, (reserved)
Arg3: 02060008, Memory contents of the pool block
Arg4: 88b4a118, Address of the block of pool being deallocated
Debugging Details:
------------------
POOL_ADDRESS: 88b4a118
FREED_POOL_TAG: TCPc
BUGCHECK_STR: 0xc2_7_TCPc
CUSTOMER_CRASH_COUNT: 4
DEFAULT_BUCKET_ID: COMMON_SYSTEM_FAULT
PROCESS_NAME: System
LAST_CONTROL_TRANSFER: from 8054a583 to 804f9deb
STACK_TEXT:
ba4f3874 8054a583 000000c2 00000007 00000cd4 nt!KeBugCheckEx+0x1b
ba4f38c4 b043d3ff 88b4a118 00000000 ba4f390c nt!ExFreePoolWithTag+0x2a3
ba4f38d4 b043cca3 883ae760 883ae7f4 883ae7f4 tcpip!TCPClose+0x16
ba4f390c b02f3161 8a74fe20 883ae760 b02f2a6d tcpip!TCPDispatch+0x101
WARNING: Stack unwind information not available. Following frames may be wrong.
ba4f3984 b03e2046 00000001 00000000 ba4f39d8 vsdatant+0x45161
ba4f39d8 b03e921c 00000008 ba4f3aac 00000000 ipnat!NatpRedirectQueryHandler+0x250
ba4f3a70 00000000 8837d8e8 0000000d 000005ee ipnat!NatpDirectPacket+0xd2
STACK_COMMAND: kb
FOLLOWUP_IP:
vsdatant+45161
b02f3161 ?? ???
SYMBOL_STACK_INDEX: 4
SYMBOL_NAME: vsdatant+45161
FOLLOWUP_NAME: MachineOwner
MODULE_NAME: vsdatant
IMAGE_NAME: vsdatant.sys
DEBUG_FLR_IMAGE_TIMESTAMP: 46e0766a
FAILURE_BUCKET_ID: 0xc2_7_TCPc_vsdatant+45161
BUCKET_ID: 0xc2_7_TCPc_vsdatant+45161
Followup: MachineOwner
به لاگ حاصل از دو دیدگاه میتوان پرداخت: الف) اگر من برنامه نویس مربوطه باشم، با trace موجود در لاگ فایل، مشخص میشود که کجای کار مشکل داشته است ، ب) یا اینکه خیر. بنده توسعه دهنده درایور نیستم. حداقل اسم دقیق درایور یا پروسه مشکلزا را میتوان از این لاگ بدست آورد.
خوب! تا اینجا مشخص شد که دلیل کرش، درایور vsdatant.sys است. با جستجو در اینترنت مشخص شد که این درایور مربوط به فایروال زون آلارم است! (همین عبارت بالا یا نام درایور ذکر شده را مستقیما در گوگل جستجو کنید)
پس از آن زون آلارم را با outpost firewall جایگزین کردم و تا الان کرشی حاصل نشده است (حتی یکبار از سال قبل تا به امروز). جدا زندگی من مختل شده بود. تصور کنید سیستم شما روزی 7 بار کرش کند!! و چه تصورات نامربوطی را نسبت به فروشنده سخت افزار در ذهن خود مرور کرده باشید!
خلاصهی کلام:
صفحات آبی ویندوز قابل تفسیر هستند. پدید آمدن آنها الزاما بدلیل وجود سخت افزار معیوب نیست و به صرف اینکه شخصی به شما گفته "رمت خرابه!" اکتفا نکنید.
پ.ن.
لاگ فوق مربوط به یک سال قبل است و احتمالا شاید زون آلارمهای جدید این مشکل را نداشته باشند.
در این بین راه حل دیگری نیز وجود دارد که با تمام مرورگرها سازگار است؛ اما تنها گزارش درصد آپلود را توسط آن نخواهیم داشت. در اینجا به صورت پویا یک IFrame مخفی در صفحه تشکیل میشود، مقادیر معمولی فرم (تمام المانها، منهای file) به صورت Ajax ایی به سرور ارسال خواهند شد. المان file آن در این IFrame مخفی، به صورت معمولی به سرور Postback میشود. البته کاربر در این بین چیزی را مشاهده یا احساس نخواهد کرد و تمام عملیات از دیدگاه او Ajax ایی به نظر میرسد. برای انجام اینکار تنها کافی است از افزونهی AjaxFileUpload استفاده کنیم که در ادامه نحوهی استفاده از آنرا بررسی خواهیم کرد.
پیشنیازها
در ادامه فرض بر این است که افزونهی AjaxFileUpload را دریافت کرده و به فایل Layout برنامه افزودهاید:
<!DOCTYPE html> <html> <head> <meta charset="utf-8" /> <meta name="viewport" content="width=device-width, initial-scale=1.0"> <title>@ViewBag.Title - My ASP.NET Application</title> <link href="~/Content/Site.css" rel="stylesheet" type="text/css" /> </head> <body> <div> @RenderBody() </div> <script src="~/Scripts/jquery-1.11.1.min.js"></script> <script src="~/Scripts/jquery.unobtrusive-ajax.js"></script> <script src="~/Scripts/ajaxfileupload.js"></script> @RenderSection("Scripts", required: false) </body> </html>
مدل، کنترلر و View برنامه
مدل برنامه مشخصات یک محصول است:
namespace MVCAjaxFormUpload.Models { public class Product { public int Id { set; get; } public string Name { set; get; } } }
کنترلر آن از سه متد تشکیل شدهاست:
using System.Threading; using System.Web; using System.Web.Mvc; using MVCAjaxFormUpload.Models; namespace MVCAjaxFormUpload.Controllers { public class HomeController : Controller { public ActionResult Index() { return View(); } [HttpPost] public ActionResult Index(Product product) { var isAjax = this.Request.IsAjaxRequest(); return Json(new { result = "ok" }, JsonRequestBehavior.AllowGet); } [HttpPost] public ActionResult UploadFiles(HttpPostedFileBase image1, int id) { var isAjax = this.Request.IsAjaxRequest(); Thread.Sleep(3000); //شبیه سازی عملیات طولانی return Json(new { FileName = "/Uploads/filename.ext" }, "text/html", JsonRequestBehavior.AllowGet); } } }
Index دوم کار پردازش Ajax ایی اطلاعات ارسالی به سرور را به عهده دارد. HttpPost آن Ajax ایی است.
متد UploadFiles، کار پردازش اطلاعات ارسالی از طرف IFrame مخفی را انجام میدهد. HttpPost آن معمولی است.
و کدهای View این مثال نیز به شرح زیر است:
@model MVCAjaxFormUpload.Models.Product @{ ViewBag.Title = "Index"; } <h2>Ajax Form Upload</h2> @using (Ajax.BeginForm(actionName: "Index", controllerName: "Home", ajaxOptions: new AjaxOptions { HttpMethod = "POST" }, routeValues: null, htmlAttributes: new { id = "uploadForm" })) { <label>Name:</label> @Html.TextBoxFor(model => model.Name) <br /> <label>Image:</label> <br /> <input type="file" name="Image1" id="Image1" /> <br /> <input type="submit" value="Submit" /> <img id="loading" src="~/Content/Images/loading.gif" style="display:none;"> } @section Scripts { <script type="text/javascript"> $(function () { $('#uploadForm').submit(function () { $("#loading").show(); $.ajaxFileUpload({ url: "@Url.Action("UploadFiles", "Home")", // مسیری که باید فایل به آن ارسال شود secureuri: false, fileElementId: 'Image1', // آی دی المان ورودی فایل dataType: 'json', data: { id: 1, data: 'test' }, // اطلاعات اضافی در صورت نیاز success: function (data, status) { $("#loading").hide(); if (typeof (data.FileName) != 'undefined') { alert(data.FileName); } }, error: function (data, status, e) { $("#loading").hide(); alert(e); } }); }); }); </script> }
در ادامه نحوهی فعال سازی ajaxFileUpload را دقیقا در زمان submit فرم، مشاهده میکنید. در اینجا url آن به اکشن متدی که اطلاعات المان file را باید دریافت کند، اشاره میکند. fileElementId آن مساوی Id المان فایل فرم Ajax ایی صفحهاست. از قسمت data جهت ارسال اطلاعات اضافهتری به اکشن متد UploadFiles استفاده میشود. سایر قسمتهای آن نیز مشخص هستند. اگر عملیات موفقیت آمیز بود، success آن و اگر خیر، error آن اجرا میشوند.
فقط باید دقت داشت که content type دریافتی توسط آن باید text/html باشد، که این مورد در اکشن متدهای کنترلر مشخص هستند.
به این ترتیب دیگر کاربر نیازی ندارد ابتدا یکبار بر روی دکمهی دومی کلیک کرده و فایل را ارسال کند و سپس بار دیگر بر روی دکمهی submit فرم کلیک نماید. هر دو کار توسط یک دکمه انجام میشوند.
کدهای کامل این مثال را از اینجا میتوانید دریافت کنید
MVCAjaxFormUpload.zip
NOSQL قسمت سوم
در مطلب قبلی با نوع اول پایگاههایداده NoSQL یعنی Key/Value Store آشنا شدیم و در این مطلب به معرفی دسته دوم یعنی Document Database خواهیم پرداخت.
در این نوع پایگاه داده ، دادهها مانند نوع اول در قالب
کلید/مقدار ذخیره میشوند و بازگردانی مقادیر نیز دقیقا مشابه نوع اول یعنی Key/Value Store بر اساس کلید میباشد. اما
تفاوت این سیستم با نوع اول در دستهبندی دادههای مرتبط با یکدیگر در قالب یک Document میباشد. سعی کردم در این مطلب با ذکر مثال مطالب را شفافتر بیان کنم:
به عنوان مثال اگر بخواهیم جداول مربوط به پستهای یک سیستم CMS را بصورت رابطهای پیاده کنیم ، یکی از سادهترین حالات پایه برای پستهای این سیستم در حالت نرمال به صورت زیر میباشد.
جداول واضح بوده و نیازی به توضیح ندارد ، حال نحوهی ذخیرهسازی دادهها در سیستم Document Database برای چنین مثالی را بررسی میکنیم:
{ _id: ObjectID(‘4bf9e8e17cef4644108761bb’), Title: ‘NoSQL Part3’, url: ‘https://www.dntips.ir/yyy/xxxx’, author: ‘hamid samani’, tags: [‘databases’,’mongoDB’], comments:[ {user: ‘unknown user’, text:’unknown test’ }, {user:unknown user2’, text:’unknown text2 } ] }
همانگونه که مشاهد میکنید نحوهی ذخیرهسازی دادهها بسیار با سیستم رابطهای متفاوت میباشد ، با جمعبندی تفاوت نحوهی نگهداری دادهها در این سیستم و RDBMS و بررسی این سیستم نکات اصلی به شرح زیر میباشند:
۱-فرمت ذخیره سازی دادهها مشابه فرمت JSON میباشد.
۲-به مجموعه دادههای مرتبط به یکدیگر Document گفته میشود.
۳-در این سیستم JOIN ها وجود ندارند و دادههای مرتبط کنار یکدیگر قرار میگیرند ، و یا به تعریف دقیقتر دادهها در یک داکیومنت اصلی Embed میشوند.
به عنوان مثال در اینجا مقدار commentها برابر با آرایهای از Documentها میباشد.
۴-مقادیر میتوانند بصورت آرایه نیز در نظر گرفته شوند.
۵-در سیستمهای RDBMS در صورتی که بخواهیم از وجود JOINها صرفنظر کنیم. به عدم توانایی در نرمالسازی برخواهیم خورد که یکی از معایب عدم نرمالسازی وجود مقادیر Null در جداول میباشد؛ اما در این سیستم به دلیل Schema free بودن میتوان ساختارهای متفاوت برای Documentها در نظر گرفت.
به عنوان مثال برای یک پست میتوان مقدار n کامنت تعریف کرد و برای پست دیگر هیچ کامنتی تعریف نکرد.
۶-در این سیستم اصولا نیازی به تعریف ساختار از قبل موجود
نمیباشد و به محض اعلان دستور قرار دادن دادهها در پایگاهداده ساختار متناسب
ایجاد میشود.
با مقایسه دستورات CRUD در هر دو نوع پایگاه داده با نحوهی کوئری گرفتن از Document Database آشنا میشویم:
در SQL برای ایجاد جدول خواهیم داشت:
CREATE TABLE posts ( id INT NOT NULL AUTO_INCREMENT, author_id INT NOT NULL, url VARCHAR(50), PRIMARY KEY (id) )
دستور فوق در Document Database معادل است با:
db.posts.insert({id: “256” , author_id:”546”,url:"http://example.com/xxx"}) // با قرار دادن مقدار نوع ساختار مشخص میشود
در SQL جهت خواندن خواهیم داشت:
SELECT * from posts WHERE author_id > 100
db.posts.find({author_id:{$gt:”1000”}})
در SQL جهت بروزرسانی داریم:
UPDATE posts SET author_id= "123"
db.posts.update({ $set: { author_id: "123" }})
در SQL جهت حذف خواهیم داشت:
DELETE FROM posts WHERE author_id= "654"
که معادل است با:
db.posts.remove( { author_id: "654" } )
همانگونه که مشاهده میفرمایید نوشتن کوئری برای این پایگاه داده ساده بوده و زبان آن نیز بر پایه جاوا اسکریپت میباشد که برای اکثر برنامهنویسان قابل درک است.
تاکنون توسط شرکتهای مختلف پیادهسازیهای مختلفی از این سیستم انجام شده است که از مهمترین و پر استفادهترین آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: