اشتراک‌ها
پروژه ESLint

Maintaining JavaScript Code Quality with ESLint 

پروژه ESLint
بازخوردهای دوره
معرفی پروژه NotifyPropertyWeaver
نیازی به مثال اضافه‌تری ندارد. بسته‌ی نیوگت مربوطه را نصب کنید. اینترفیس یاد شده را پیاده سازی کنید. برنامه را کامپایل کنید. فقط همین مراحل کافی هستند تا مابقی کدهای مرتبط، به صورت خودکار به فایل exe یا dll نهایی اضافه شوند.
نظرات مطالب
Blazor 5x - قسمت 34 - توزیع برنامه‌های Blazor بر روی IIS
در مورد خطای «SignalR Error 405 (method not allowed)»
- ممکن هست سرور IIS شما قدیمی باشد و متد در حال اجرا را پشتیبانی نکند.
- ممکن است به CORS نیاز باشد و تنظیم نشده باشد.
- ممکن است ترتیب معرفی میان‌افزارها را اشتباه کرده باشید.
- ممکن است بسته‌ی نیوگت سیگنال‌آر اشتباهی را در حال استفاده هستید و یا این بسته قدیمی است.
نظرات مطالب
بررسی روش آپلود فایل‌ها در ASP.NET Core
خلاصه نکات این مطلب در برنامه‌های ASP.NET Core

ابتدا بسته‌ی نیوگت DNTCommon.Web.Core را نصب کنید:
PM> Install-Package DNTCommon.Web.Core
سپس مثالی از UploadFileExtensions آن‌را در اینجا می‌توانید مشاهده کنید. همچنین قسمت ذخیره سازی فایل آن نیز تبدیل به یک سرویس به نام IUploadFileService شده‌است. 
اشتراک‌ها
5 زبان تابعی برتر برنامه نویسی در سال 2024

Top Functional Programming Languages to Learn in 2024

Functional programming languages encourage a different approach to solving problems, often leading to cleaner and more predictable code. By focusing on pure functions, avoiding side effects, and utilizing higher-order functions, functional programming can improve code quality and reduce bugs. Additionally, these languages are well-suited for concurrent and parallel programming, making them valuable in modern, high-performance computing environments.

5 زبان تابعی برتر برنامه نویسی در سال 2024
مطالب
مبانی TypeScript؛ تهیه فایل‌های تعاریف نوع‌ها
فایل‌های تعاریف نوع‌ها (Type Definitions) امکان استفاده‌ی ساده‌تر از انواع و اقسام کتابخانه‌های جاوا اسکریپتی موجود را فراهم می‌کنند. این فایل‌ها حاوی تعاریف نوع‌های استفاده شده‌ی در کتابخانه‌های جاوا اسکریپتی هستند که بر اساس TypeScript تهیه نشده‌اند. حاوی هیچ نوع پیاده سازی نیستند و تنها از اینترفیس‌هایی تشکیل می‌شوند که راهنمای کامپایلر TypeScript جهت بررسی نوع‌ها هستند و همچنین به عنوان راهنمای ادیتورهای TypeScript جهت ارائه‌ی Intellisense کاملتر و دقیق‌تری نیز می‌توانند بکار روند. به آن‌ها TypeScript wrapper for JavaScript libraries هم می‌گویند. این فایل‌ها دارای پسوند d.ts. هستند.


منابع یافتن فایل‌های تعاریف نوع‌ها

- بزرگترین مخزن کد فایل‌های تعاریف نوع‌های TypeScript، در سایت Github و در مخزن کد DefinitelyTyped قابل مشاهده است:
https://github.com/DefinitelyTyped/DefinitelyTyped
- همچنین ابزار دیگری به نام «Typings type definition manager» نیز می‌تواند برای این منظور بکار رود.
- علاوه بر این‌ها، بسته‌های npm نیز می‌توانند به همراه تعاریف فایل‌های .d.ts باشند.


مفهوم Ambient Modules

پروژه‌های TypeScript عموما به همراه تعداد زیادی ماژول هستند. به این ترتیب هر ماژول نیاز به d.ts. فایل مخصوص خودش خواهد داشت که نگهداری آن‌ها مشکل خواهد بود. به همین جهت یک Solution متشکل از تعدادی ماژول، می‌تواند تمام تعاریف نوع‌ها را در یک تک فایل d.ts. نگهداری کند که به آن Ambient Module نیز می‌گویند. برای نمونه فایل d.ts. ذیل را درنظر بگیرید:
 // cardCatalog.d.ts
declare module "CardCatalog"{
   export function printCard(callNumber: string): void;
}
در اینجا نحوه‌ی تعریف یک module از نوع ambient را مشاهده می‌کنید که تنها حاوی تعاریف export شده‌است؛ بدون به همراه داشتن پیاده سازی آن‌ها.
سپس برای استفاده‌ی از این فایل d.ts. خواهیم داشت:
 // app.ts
/// <reference path="cardCatalog.d.ts" />
import * as catalog from "CardCatalog";
چون فایل‌های d.ts. دارای پیاده سازی‌های مرتبط نیستند، کار import آن‌ها همانند سایر ماژول‌ها نخواهد بود. ابتدا نیاز است با استفاده از Triple-Slash Directives به ابتدای ماژول فعلی الحاق شوند (مانند مثال فوق). سپس سطر import آن مانند قبل است؛ با این تفاوت که مسیر فایل ماژول را به همراه ندارد و بجای آن نام ماژولی که در فایل d.ts. ذکر شده‌است، تعریف می‌شود.


بررسی مخرن DefinitelyTyped

DefinitelyTyped مخزن کد عظیمی از فایل‌های تعاریف نوع‌های TypeScript است. هرچند دریافت این فایل‌ها از مخزن کد Github آن مانند سایر فایل‌های متداول آن سایت، اما چندین روش دیگر نیز برای کار با این مخزن کد وجود دارد:
- استفاده از NuGet. تقریبا تمام فایل‌های d.ts. آن به صورت یک بسته‌ی نیوگت مجزا نیز وجود دارند.
- استفاده از برنامه‌ی tsd. این برنامه یا type definition manager، به صورت اختصاصی برای کار با این نوع فایل‌ها طراحی شده‌است.
- استفاده از برنامه‌ی typings. این برنامه نیز یک type definition manager دیگر است. مزیت آن کار با چندین منبع مجزای ارائه‌ی فایل‌های d.ts. است که DefinitelyTyped تنها یکی از آن‌ها است.


یک مثال: دریافت مستقیم و افزودن فایل d.ts. مربوط به کتابخانه‌ی جاوا اسکریپتی lodash از مخزن کد DefinitelyTyped

در ادامه قصد داریم فایل تعاریف نوع‌های کتابخانه‌ی معروف lodash را به پروژه‌ی جدیدی در VSCode اضافه کنیم. قدم اول، نصب خود کتابخانه است؛ از این جهت که فایل‌های d.ts.، فاقد هرگونه پیاده سازی هستند.
در مطلب «چرا TypeScript» نحوه‌ی کار با npm را جهت به روز رسانی کامپایلر TypeScript پیش فرض VSCode ملاحظه کردید. در اینجا نیز از npm برای نصب lodash استفاده می‌کنیم:
ابتدا خط فرمان را گشوده و سپس به پوشه‌ی پروژه‌ی خود وارد شوید. سپس دو دستور ذیل را صادر کنید:
npm init -f
npm install lodash --save


در ادامه به مخزن کد DefinitelyTyped وارد شده و پوشه‌ی مربوط به lodash را با جستجو پیدا کنید:
https://github.com/DefinitelyTyped/DefinitelyTyped/tree/master/lodash
در این پوشه تنها به فایل lodash.d.ts آن نیاز است. روی لینک این فایل کلیک کرده و سپس در صفحه‌ی باز شده، بر روی دکمه‌ی raw کلیک نمائید. این فایل نهایی را در ریشه‌ی پروژه‌ی جاری ذخیره کنید.
https://github.com/DefinitelyTyped/DefinitelyTyped/raw/master/lodash/lodash.d.ts

اگر به انتهای فایل lodash.d.ts دقت کنید، تعریف ambient module آن چنین شکلی را دارد و export آن lo dash است:
declare module "lodash" {
   export = _;
}
در ادامه برای استفاده‌ی از آن در فایل test.ts، به ابتدای فایل، با استفاده از Triple-Slash Directive، تعریف فایل d.ts. را اضافه کنید:
 /// <reference path="lodash.d.ts" />
سپس جهت دریافت یکجای تمام امکانات این کتابخانه خواهیم داشت:
 import * as _ from "lodash";
و اکنون بلافاصله intellisense به همراه مشخص بودن نوع پارامترهای یک متد فراهم است:
 let snakeCaseTitle = _.snakeCase("test this");
console.log(snakeCaseTitle);


برای گرفتن خروجی از این مثال همانند قبل، ابتدا Ctrl+Shift+P را فشرده و سپس انتخاب tasks:Run build task< و در ادامه فشردن F5 برای اجرا برنامه، نیاز است صورت گیرند:



مدیریت فایل‌های تعاریف نوع‌ها با استفاده از tsd

tsd یک برنامه‌ی خط فرمان است که کار یافتن و دریافت فایل‌های d.ts. را ساده می‌کند. این برنامه منحصرا با مخزن کد DefinitelyTyped کار می‌کند و پس از دریافت هر فایل d.ts.، ارجاعی به آن‌را در فایل tsd.json در ریشه‌ی پروژه ذخیره می‌کند. همچنین یک تک فایل tsd.d.ts حاوی تعاریف Triple-Slash Directive‌ها را نیز تولید می‌کند که در ادامه می‌توان تنها این فایل را به فایل‌های مدنظر الحاق کرد.
البته باید دقت داشت که این برنامه در ابتدای سال 2016 منسوخ شده اعلام گردید و با برنامه‌ی typings جایگزین شده‌است؛ هرچند هنوز هم مفید است و قابل استفاده.
روش دریافت tsd را در سایت definitelytyped.org می‌توانید مشاهده کنید:
http://definitelytyped.org/tsd
نصب آن نیز به صورت یک بسته‌ی npm است:
 npm install tsd -g
توضیحات بیشتر در مورد نحوه‌ی استفاده‌ی از tsd را در مخزن کد آن می‌توانید مشاهده کنید:
https://github.com/Definitelytyped/tsd#readme

برای مثال برای نصب فایل تعاریف نوع‌های lodash، ابتدا به پوشه‌ی پروژه از طریق خط فرمان وارد شده و سپس دستور ذیل را صادر کنید:
 D:\Prog\1395\VSCodeTypeScript>tsd install lodash --save
البته اگر موفق به اجرای این دستور نشدید؛ با خطای ذیل
 [ERR!] Error: connect ECONNREFUSED 10.10.34.36:443
به این معنا است که آدرس فایل‌های raw در github در ایران فیلتر شده‌است و قابل دسترسی نیست (آدرس IP فوق رنج خصوصی است).
اگر موفق به اجرای این دستور شدید، پوشه‌ی جدید typings در ریشه‌ی پروژه ایجاد خواهد شد. داخل آن فایل tsd.d.ts را نیز می‌توان مشاهده کرد که حاوی تعاریف فایل‌های نوع‌های دریافت شده‌است. از این پس در ابتدای فایل‌های ts، بجای تعریف جداگانه‌ی این فایل‌ها، تنها می‌توان نوشت:
 /// <reference path="./typings/tsd.d.ts" />
این تک فایل، reference pathهای تک تک فایل‌های نصب شده‌ی توسط tsd را به همراه دارد.


مدیریت فایل‌های تعاریف نوع‌ها با استفاده از typings

برنامه‌ی typings نیز بسیار شبیه به برنامه‌ی tsd است؛ با این تفاوت که منابع آن منحصر به مخزن کد definitelytyped نیست.
مخزن کد این برنامه در گیت‌هاب قرار دارد: https://github.com/typings/typings
و نصب آن با استفاده از دستور ذیل است:
 npm install typings --global
و اینبار دستور tsd قسمت قبل به نحو ذیل تغییر می‌کند:
 typings install lodash --ambient --save
این مورد نیز قابل استفاده نیست؛ چون به نظر تنها مرجع lodash در حال حاضر github است و آدرس https://raw.githubusercontent.com در ایران فیلتر شده‌است:
 typings ERR! caused by Unable to connect to "https://raw.githubusercontent.com/DefinitelyTyped/DefinitelyTyped/299b5caa22876ef27dc8e9a5b7fd7bf93457b6f4/lodash/lodash-3.10.d.ts"
typings ERR! caused by connect ECONNREFUSED 10.10.34.36:443
اگر موفق به نصب این بسته شدید، اکنون پوشه‌ی جدیدی به نام typings در ریشه‌ی سایت ایجاد شده‌است. داخل این پوشه علاوه بر فایل‌های دریافت شده، دو فایل browser.d.ts و main.d.ts را نیز می‌توان مشاهده کرد. فایل browser آن مخصوص برنامه‌های سمت کلاینت است و فایل main آن جهت برنامه‌های NodeJS طراحی شده‌است (که البته در مثال ما هر دو فایل حاوی یک محتوا هستند). این فایل‌ها حاوی تعاریف reference pathهای به فایل‌های نوع‌های نصب شده هستند. بنابراین ابتدای هر فایل ts می‌توان نوشت:
 /// <reference path="./typings/main.d.ts" />
نظرات مطالب
صفحه بندی و مرتب سازی خودکار اطلاعات به کمک jqGrid در ASP.NET MVC
سلام
برای فعال سازی jqGrid در ASP.NET Core 3 به نحوی که بتونه اطلاعات جداول رو نمایش بده توسط متد POST چه تنظیمات دیگری نیازه؟
تنظیمات ارتقای از ASP.NET2.2 به ASP.NET3.0 رو از این لینک مطالعه کردم و همینطور همه بازخوردهای سایت که در زمینه ارتقای به ASP.NET Core3.0 بود رو مطالعه کردم ولی بازم اطلاعات رو نمایش نمیده؟!
خطای زیر رو نمایش می‌ده که گویا نتونسته آدرس دهی رو پیدا کنه!

همینطور بسته‌ی نیوگت Microsoft.AspNetCore.Mvc.NewtonsoftJson را هم برای بخشی که اطلاعات به صورت json به صفحه ارسال میشه نصب کردم ولی اطلاعات رو در جداول نمایش نمیده.
روی ASP.NET Core 2.2 به خوبی کار می‌کرد ولی با ارتقا به ASP . NET Core 3.0 این مشکل پیش اومده.
کار خاص دیگرهم باید انجام بدیم؟
ممنون میشم راهنمایی بفرمایید.

مطالب
ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 8 - فعال سازی ASP.NET MVC
پیشنیازهای بحث (از قسمت 8 به بعد این سری)
اگر پیشتر سابقه‌ی کار کردن با ASP.NET MVC را ندارید، نیاز است «15 مورد» ابتدایی مطالب ASP.NET MVC سایت را پیش از ادامه‌ی این سری مطالعه کنید؛ از این جهت که این سری از مطالب «ارتقاء» نام دارند و نه «بازنویسی مجدد». دراینجا بیشتر تفاوت‌ها و روش‌های تبدیل کدهای قدیمی، به جدید را بررسی خواهیم کرد؛ تا اینکه بخواهیم تمام مطالبی را که وجود دارند از صفر بازنویسی کنیم.


فعال سازی ASP.NET MVC

تا اینجا خروجی برنامه را صرفا توسط میان افزار app.Run نمایش دادیم. اما در نهایت می‌خواهیم یک برنامه‌ی ASP.NET MVC را برفراز ASP.NET Core 1.0 اجرا کنیم و این قابلیت نیز به صورت پیش فرض غیرفعال است. برای فعال سازی آن نیاز است ابتدا بسته‌ی نیوگت آن‌را نصب کرد. سپس سرویس‌های مرتبط با آن‌را ثبت و معرفی نمود و در آخر میان افزار خاص آن‌را فعال کرد.


نصب وابستگی‌های ASP.NET MVC

برای این منظور بر روی گره references کلیک راست کرده و گزینه‌ی manage nuget packages را انتخاب کنید. سپس در برگه‌ی browse آن Microsoft.AspNetCore.Mvc را جستجو کرده و نصب نمائید:


انجام این مراحل معادل هستند با افزودن یک سطر ذیل به فایل project.json برنامه:
 {
    "dependencies": {
      //same as before  
      "Microsoft.AspNetCore.Mvc": "1.0.0"
 },


تنظیم سرویس‌ها و میان افزارهای ASP.NET MVC

پس از نصب بسته‌ی نیوگت ASP.NET MVC، دو تنظیم ذیل در فایل آغازین برنامه، برای شروع به کار با ASP.NET MVC کفایت می‌کنند:
الف) ثبت یکجای سرویس‌های ASP.NET MVC
public void ConfigureServices(IServiceCollection services)
{
    services.AddMvc();

ب) معرفی میان افزار ASP.NET MVC
public void Configure(IApplicationBuilder app)
{
   app.UseFileServer();
   app.UseMvcWithDefaultRoute();
در مورد متد UseFileServer در مطلب «ارتقاء به ASP.NET Core 1.0 - قسمت 4 - فعال سازی پردازش فایل‌های استاتیک» بیشتر بحث شد.
در اینجا دو متد UseMvc و UseMvcWithDefaultRoute را داریم. اولی، امکان تعریف مسیریابی‌های سفارشی را میسر می‌کند و دومی به همراه یک مسیریابی پیش فرض است.


افزودن اولین کنترلر برنامه و معرفی POCO Controllers


در ویژوال استودیو بر روی نام پروژه کلیک راست کرده و پوشه‌ی جدیدی را به نام کنترلر اضافه کنید (تصویر فوق). سپس به این پوشه کلاس جدید HomeController را با این محتوا اضافه کنید:
namespace Core1RtmEmptyTest.Controllers
{
    public class HomeController
    {
        public string Index()
        {
            return "Running a POCO controller!";
        }
    }
}
در ادامه برای اینکه فایل index.html موجود در پوشه‌ی wwwroot بجای محتوای اکشن متد Index ما نمایش داده نشود (با توجه به تقدم و تاخر میان افزارهای ثبت شده‌ی در کلاس آغازین برنامه)، این فایل را حذف کره و یا تغییر نام دهید.
سپس برنامه را اجرا کنید. این خروجی باید قابل مشاهده باشد:


اگر با نگارش‌های قبلی ASP.NET MVC کار کرده باشید، تفاوت این کنترلر با آن‌ها، در عدم ارث بری آن از کلاس پایه‌ی Controller است. به همین جهت به آن POCO Controller نیز می‌گویند (plain old C#/CLR object).
در ASP.NET Core، همینقدر که یک کلاس public غیر abstract را که نامش به Controller ختم شود، داشته باشید و این کلاس در اسمبلی باشد که ارجاعی را به وابستگی‌های ASP.NET MVC داشته باشد، به عنوان یک کنترلر معتبر شناخته شده و مورد استفاده قرار خواهد گرفت. در نگارش‌های قبلی، شرط ارث بری از کلاس پایه Controller نیز الزامی بود؛ اما در اینجا خیر. هدف از آن نیز کاهش سربارهای وهله سازی یک کنترلر است. اگر صرفا می‌خواهید یک شیء را به صورت JSON بازگشت دهید، شاید وهله سازی یک کلاس ساده، بسیار بسیار سریعتر از نمونه سازی یک کلاس مشتق شده‌ی از Controller، به همراه تمام وابستگی‌های آن باشد.

 البته هنوز هم مانند قبل، کنترلرهای مشتق شده‌ی از کلاس پایه‌ی Controller قابل تعریف هستند:
using Microsoft.AspNetCore.Mvc;
 
namespace Core1RtmEmptyTest.Controllers
{
    public class AboutController : Controller
    {
        public IActionResult Index()
        {
            return Content("Hello from DNT!");
        }
    }
}
با این خروجی:


تفاوت دیگری را که ملاحظه می‌کنید، خروجی IActionResult بجای ActionResult نگارش‌های قبلی است. در اینجا هنوز هم ActionResult را می‌توان بکار برد و اینبار ActionResult، پیاده سازی پیش فرض اینترفیس IActionResult است.
و اگر بخواهیم در POCO Controllers شبیه به return Content فوق را پیاده سازی کنیم، نیاز است تا تمام جزئیات را از ابتدا پیاده سازی کنیم (چون کلاس پایه و ساده ساز Controller در اختیار ما نیست):
using Microsoft.AspNetCore.Http;
using Microsoft.AspNetCore.Mvc;
 
namespace Core1RtmEmptyTest.Controllers
{
    public class HomeController
    {
        [ActionContext]
        public ActionContext ActionContext { get; set; }
 
        public HttpContext HttpContext => ActionContext.HttpContext;
 
        public string Index()
        {
            return "Running a POCO controller!";
        }
 
        public IActionResult About()
        {
            return new ContentResult
            {
                Content = "Hello from DNT!",
                ContentType = "text/plain; charset=utf-8"
            };
        }
    }
}
همانطور که ملاحظه می‌کنید اینبار بجای return Content ساده، باید وهله سازی شیء ContentResult از ابتدا صورت گیرد؛ به همراه تمام جزئیات آن.
به علاوه در اینجا نحوه‌ی دسترسی به HttpContext را هم مشاهده می‌کنید. ویژگی ActionContext سبب تزریق اطلاعات آن به کنترلر جاری شده و سپس از طریق آن می‌توان به HttpContext و تمام قابلیت‌های آن دسترسی یافت.
اینجا است که می‌توان میزان سبکی و سریعتر بودن POCO Controllers را احساس کرد. شاید در کنترلری نیاز به این وابستگی‌ها نداشته باشید. اما زمانیکه کنترلری از کلاس پایه‌ی Controller مشتق می‌شود، تمام این وابستگی‌ها را به صورت پیش فرض و حتی در صورت عدم استفاده، در اختیار خواهد داشت و این در اختیار داشتن یعنی وهله سازی شدن تمام وابستگی‌های مرتبط با شیء پایه‌ی Controller. به همین جهت است که POCO Controllers بسیار سبک‌تر و سریع‌تر از کنترلرهای متداول مشتق شده‌ی از کلاس پایه‌ی Controller عمل می‌کنند.