نظرات اشتراک‌ها
دوراهی انتخاب NHibernate و Entityframework
برای تحت وب هم بهتون پیشنهاد میکتن که با ASP.NET MVC شروع کنید که سازگاری خوبی با ORM مایکروسافت یعنی Entityframewrok (آشنایی کاربردی با Entityframework )داره و برای شروع مطالب مربوط به ASP.NET MVC در وبسایت و بعد هم برای آشنایی بیشتر و ریز جزئیات بهترین کتاب فارسی ASP.NET MVC در حال حاضر که ترجمه|تالیف آقای مهندس راد هست که خود من هم تهیه کردم کمک بگیرید. البته الگوهای طراحی رو هم در نظر داشته باشید که برای آشنایی باز هم مطالب مربوط به آشنایی با الگوهای طراحی در همین سایت و کتابی که خدمتتون عرض شد، اشاره شده است.
نظرات مطالب
طراحی افزونه پذیر با ASP.NET MVC 4.x/5.x - قسمت دوم
سلام
من میخوام یک مجموعه از application‌های تحت وب داشته باشم که همگی یک نوع طراحی UI داشته باشند و یک منو کلی داشته باشم که کاربر‌ها بتون از اون به هریک از application‌ها هدایت بشوند منتها چند نکته وجود داره :
  1. همه این برنامه‌ها به لحاظ عملکردی یکسری مشترکات دارند ( مثلا احراز هویت ، لیست کاربرها و ....)
  2. هر کدوم از این برنامه‌ها باید بتونن مستقل طراحی بشن در عین حال که از یک شکل ui استفاده می‌کنند
  3. به راحتی بتونم یک برنامه به مجموعه برنامه هام اضافه کنم یا یکی ازش کم کنم یا یکی را غیر فعال کنم ( باید معماری scalable باشد
در واقع یه چیزی شبیه مجمو.عه نرم افزار‌های گوگل
به نظر شما روش ارائه شده در این صفحه بدرد من می‌خوره؟
اگر نه از چه معماری استفاده کنم؟
پاسخ به بازخورد‌های پروژه‌ها
خطا و راهنمایی
- خود کتابخانه PdfReport به عمد برای Client profile طراحی شده تا پیشنیازهای آن سبک باشند. اما این کتابخانه جانبی مثال‌های آن چون ارجاعی را به System.web دارد، حتما نیاز است به خواص پروژه خود مراجعه کرده و Client profile پیش فرض رو به حالت Full تغییر بدید تا System.web ذکر شده در کلاس AppPath قابل دسترسی شود.
- نمی‌تونید از این کتابخانه یا کلاس‌های مثال‌های آن مستقیما در سیلورلایت استفاده کنید (could not be resolved in the currently targeted framework). نیاز است حتما از طریق یک وب سرویس اینکار انجام شود. در پوشه Samples\SlPdf سورس‌های همراه کتابخانه یک مثال کامل در این مورد هست: ^
- مراجعه کنید به مثال طراحی برگه سؤالات امتحانی. شبیه به آن است. با هر دو حالت قابل انجام است: ^ و ^

مطالب
Url Routing در ASP.Net WebForms
داشتن Url‌های تمیز و با معنا یکی از ویژگی‌های یک سایت خوب هست و بهترین روش برای بازنویسی URL‌ها یا همان Url Routing، استفاده از امکانات توکار خود ASP.Net برای این کار است. در یک مثال کوچک برای WebForm‌ها این کار را بررسی خواهیم کرد.
ابتدا باید فضای نام  System.Web.Routing را در فایل Global.asax اضافه کنیم .
سپس توسط RouteTable.Routes.MapPageRoute  در Application_Start میتوانیم الگو‌های تبدیل Url‌های خود را بنویسیم.
protected void Application_Start(object sender, EventArgs e)
        {
            RouteTable.Routes.MapPageRoute("Product", "Product/{Name}", "~/Product.aspx");
        }
تابع RouteTable.Routes.MapPageRoute  سه ورودی می‌گیرد.  ورودی اول یک نام برای الگوی تبدیل ماست که در مثال بالا، "Product" نام گرفته است. ورودی دوم، الگوی تبدیل ماست که می‌گوید Url هایی به شکل {Product/{Name را به صفحه‌ی Product.aspx بفرست و در صفحه‌ی Product.aspx میتوانیم مقدار {Name} را توسط ["Page.RouteData.Values["Name بدست بیاوریم . ورودی سوم نیز صفحه‌ی مقصد می‌باشد.
با این الگو میتوانیم لینک هایی مثل "لبتاب/Product" ایجاد کنیم و در صفحه‌ای که میخواهیم اطلاعات محصولمان را نشان دهیم از ["Page.RouteData.Values["Name که همان مقدار لبتاب را بر میگرداند، استفاده کنیم.
یک مثال واقعی‌تر؛ مثالی که در URL‌های مقالات همین سایت هم از آن استفاده شده البته از نوع MVC .
RouteTable.Routes.MapPageRoute("PostDetail", "Post/{pi}/{pt}", "~/PostShow.aspx");
این الگو یو آر الی مثل "این-یک-تست-است/Post/2" را به صفحه‌ی PostShow.aspx میفرستد و در صفحه‌ی مقصد میتوانیم توسط ["Page.RouteData.Values["pi که منظور از pi همون PostId یا کد مقاله ما است، خوانده و نمایش دهیم. دلیل ارسال قسمت {pt} یا همان "این-یک-تست-است" می‌باشد و از pt منظورمان PostTitile یا عنوان مقاله‌است که در SEO سایت تاثیر زیادی دارد. 
نحوه استفاده از این تبدیل هم اینطور می‌تواند باشد.
ساخت لینک :
<a href='<%# string.Format("/Post/{0}/{1}",Eval("PostID"),Eval("PostTitle").ToString().Replace(" ","-")) %>'>
وقتی روی لینک کلیک می‌شود، به طور مثال چنین آدرسی در قسمت آدرس مرورگر ظاهر می‌شود. دلیل استفاده از Replace هم برای زیباتر شدن Url هست. چون فضای خالی در Url زیبا نیست.
Post/12/چگونه-طراحان-وب-به-جهنم-می-روند!؟
و در صفحه‌ی PostShow.aspx به این نحو میتوانیم اطلاعات مقاله‌ی مورد نظر را بدست بیاریم:
int pi = int.Parse(Page.RouteData.Values["pi"].ToString());
Posts post = (from p in con.Posts where p.PostID == pi select p).FirstOrDefault();
یا حتی برای نشان دادن اطلاعات از این روش استفاده کنیم:
<asp:EntityDataSource ID="EntityDataSource1" runat="server" 
        AutoGenerateWhereClause="True" ConnectionString="name=WebWorkEntities" 
        DefaultContainerName="WebWorkEntities" EnableFlattening="False" 
        EntitySetName="Posts" EntityTypeFilter="Posts" Where="" Select="">
        <WhereParameters>
            <asp:RouteParameter Name="PostID" RouteKey="pi" DbType="Int32" 
                DefaultValue="0" />
        </WhereParameters>
    </asp:EntityDataSource>
منطورم استفاده از asp:RouteParameter  در <WhereParameters> برای انتخاب مقاله است.
و برای زیباتر شدن کد نویسی، بهتر است الگو‌های تبدیل را در یک تابع جدا بنویسیم:
protected void Application_Start(object sender, EventArgs e)
        {
            RoutingSite(RouteTable.Routes);
        }

        public static void RoutingSite(RouteCollection route)
        {
            route.MapPageRoute("PostDetail", "Post/{pi}/{pt}", "~/PostShow.aspx");
            route.MapPageRoute("RouteAbout", "About-Me", "~/About.aspx");            
        }
مطالعه بیشتر
مطالب
بازسازی کد: استخراج کلاس (Extract class)
زمانیکه کلاسی، دو یا چند کار را انجام می‌دهد، بهتر است این امور در کلاس‌های مجزایی انجام شوند. راه اصلی این کار، بازسازی کد استخراج کلاس است. ایده اصلی این بازسازی کد با ساختن کلاسی جدید و انتقال خصوصیت‌ها، فیلدها و متدهای مورد نظر به آن انجام می‌شود.
کلاس‌ها معمولا از ابتدا به صورت چند وظیفه‌ای و پیچیده طراحی و پیاده سازی نمی‌شوند. اما با گذشت زمان معمولا کلاس‌ها پیچیده‌تر می‌شوند. این پیچیدگی تاثیر مستقیمی را بر روی قابلیت نگهداری نرم افزار خواهد داشت. 
تشخیص کلاسی که نیاز به جداسازی دارد امر مهمی است. روش‌های مختلفی نیز برای این کار وجود دارد که در زیر اشاره شده‌است. با دیدن نشانه‌هایی مانند نشانه‌های زیر می‌توانید اطمینان داشته باشید که کلاس مورد نظر شما نیاز به جداسازی دارد.
  • تعدادی خصوصیت و فیلد و متد در کلاس وجود دارند که به نظر می‌رسد فقط باهم کار می‌کنند.
  • زیر مجموعه‌ای از داده‌های کلاس، معمولا همراه هم تغییر می‌کنند یا به یکدیگر وابسته هستند.
  • با تغییر بدنه متدی، نیاز شود متدهای دیگری در همان راستا تغییر کنند.
  • ارث بری‌ها تنها به صورت دسته‌ای بر اعضای کلاس اثر می‌گذارند.  

مراحل انجام این بازسازی کد  

  1. تصمیم بگیرید که به چه صورت کلاسی را تقسیم خواهید کرد.
  2. کلاس جدیدی بسازید که نشان دهنده مسئولیت‌های جدید تقسیم شده باشد. اگر نام کلاس قدیمی با مسئولیت‌های باقی مانده برای آن همخوانی نداشت، نام آن را تغییر دهید 
  3. فیلدها و خصوصیات کلاس قدیمی را با استفاده از بازسازی Move field به کلاس جدید منتقل نمایید.
  4. کد را برای هر انتقال کامپایل و تست نمایید.
  5. متدهای کلاس قدیمی را با استفاده از بازسازی جابجایی متد به کلاس جدید منتقل نمایید.
  6. کد را برای هر انتقال، کامپایل و تست نمایید.
مثال   (برای سادگی توضیح، موضوع مثال‌ها بسیار ساده در نظر گرفته شده‌اند)
فرض کنید بخشی از نرم افزار تولید شده، مسئولیت مدیریت صورت حساب‌ها و پرداخت‌ها را بر عهده دارد. در این زیر سیستم کلاس مدیریت کننده صورت حساب‌ها و پرداخت‌ها به اسم InvoiceService ساخته شده‌است. بدنه این کلاس به صورت زیر است:  
public class InvoiceService 
{ 
    public void AddInvoice() 
    { 
    } 
    public void DeleteInvoice() 
    { 
    } 
    public void AddOfflinePayment(int invoiceId) 
    { 
    } 
    public void AddOnlinePayment(int invoiceId) 
    { 
    } 
}
متدهای AddOfflinePayment و AddOnlinePayment مسئولیت ذخیره یک پرداخت را برای صورت حساب مشخص شده، دارند. 
متدهای دیگری نیز برای ذخیره و حذف صورت حساب‌ها در این کلاس مشاهده می‌شود. 
اگر کلاس InvoiceService با این تعداد عضو باقی بماند احتمالا مشکل خاصی پیش نخواهد آمد. مشکل زمانی بوجود می‌آید که تعداد اعضای بیشتری برای مدیریت پرداخت‌ها و صورت حساب‌ها نیاز باشد. طراحی فعلی این کلاس موارد مربوط به پرداخت و صورت حساب را تلفیق کرده‌است. طراحی بهتر این کلاس، بازسازی استخراج کلاس است. به این صورت که کلاسی مجزا برای مدیریت امور پرداخت ایجاد شود. به این ترتیب کلاس‌هایی با مسئولیت‌های مشخص خواهیم داشت. تکه کد زیر تغییرات کلاس InvoiceService را نشان می‌دهد:  
public class InvoiceService 
{ 
    public void AddInvoice() 
    { 
    } 
    public void DeleteInvoice() 
    { 
    } 
} 
public class PaymentService 
{ 
    public void AddOfflinePayment(int invoiceId) 
    { 
    } 
    public void AddOnlinePayment(int invoiceId) 
    { 
    } 
}
تغییرات اعمال شده ساده هستند، اما با در نظر گرفتن تاثیر مثبت فراوان کلاسهای تک وظیفه‌ای، این تغییر می‌تواند اثر بسیار خوبی بر روی قابلیت نگهداری نرم افزار نیز داشته باشد. 
نمونه‌های دیگری از بازسازی کد استخراج متد که بیشتر مشاهده کرده‌ام، به صورت زیر هستند:  
  • تقسیم کلاس‌های controller بر اساس قوانین طراحی REST 
  • تقسیم کلاس‌های داده (data model) بر اساس قوانین شیءگرایی و تک وظیفگی  
نظر شما چیست؟ بیشترین موارد نیاز به استخراج کلاس را در چه بخش‌هایی از کد مشاهده کرده‌اید؟
بازخوردهای دوره
آشنایی با نحوه ایجاد یک IoC Container
پاسخ به این سؤال نیاز به مطالعه قسمت‌های بعدی دارد. 
- هدف از قسمت جاری آشنایی اولیه با مراحل ابتدایی کار با یک IoC Container است.
- در حالت اول هنوز شما هستید که مسئول وهله سازی‌های اولیه می‌باشید و کار وهله سازی را به لایه‌ای دیگر واگذار نکرده‌اید.
- در کد حالت اول نمی‌شود این وابستگی ارسالی به سازنده کلاس را به سادگی تعویض کرد. در حالیکه با استفاده از یک IoC container فقط کافی است تنظیمات اولیه نگاشت‌های آن‌را مشخص کنیم تا نوع کلاسی که باید در سازنده‌ها تزریق شوند مشخص شود. مزیت اینکار ساده‌تر شدن نوشتن آزمون‌های واحد و تهیه کلاس‌های Fake است؛ بدون نیازی به تغییری حتی در حد یک سطر در کدهای اصلی برنامه.
- در مورد وهله سازی خودکار چند سطح وابستگی‌ها، در قسمت‌های بعد تحت عنوان Object graph بیشتر بحث شده است و مثال زده شده. همیشه با یک کلاس ساده ویزا مانند مثال فوق سر و کار نداریم. عموما با سرویس‌هایی سر و کار داریم که خودشان نیز از سرویس‌های دیگری استفاده می‌کنند. برای مثال یک سرویس ارسال ایمیل از سرویس کاربران برای دریافت ایمیل‌های کاربران کمک می‌گیرد. وهله سازی تمام این وابستگی‌ها را در چند سطح می‌شود با استفاده از IoC Containers خودکار کرد و به کد‌های نهایی بسیار تمیزتری رسید.
- در حالت اول، طول عمر یک شیء را نمی‌شود مشخص کرد (یا حداقل نیاز به کد نویسی قابل توجهی دارد). برای مثال با استفاده از یک IoC Container می‌شود وهله ایجاد شده را Singleton کرد تا در سراسر برنامه یک وهله از آن استفاده شود یا حتی می‌شود در طول یک درخواست رسیده وب، یک وهله را در اختیار تمام کلاس‌های درگیر قرار داد. به این ترتیب به سربار کمتری در حالت‌های خاصی مانند وهله سازی ObjectContext یا DbContext در EF خواهیم رسید.
- زمان استفاده از IoC Containerها کارهای فراتری از تزریق وابستگی‌ها را هم می‌شود انجام داد. برای مثال فراخوانی‌های متدها را هم تحت نظر قرار داد (برنامه نویسی AOP یا جنبه گرا) و مثلا بدون نوشتن کد اضافه‌ای در برنامه، خروجی متدها را کش کرد. AOP یک سری بحث مفصل را در طی یک دوره جدا به همراه دارد.

مطالب
آشنایی با چالش های امنیتی در توسعه برنامه‌های تحت وب، بخش اول
در پروژه‌های بزرگ نرم افزاری، از قدیم بحث تامین امنیت پروژه، یکی از چالش‌های مهم بوده است. از دیدگاه شخصی بنده، یک مدیر نرم افزار یا حتی یک توسعه دهنده‌ی برنامه‌های تحت وب، لازم است علاوه بر صرف وقت مطالعاتی و آشنایی و تسلط بر مباحث طراحی معماری سیستم‌های تحت وب، که از اهمیت بالا و مقیاس بزرگی برخوردارند آشنایی لازم را با چالش‌های امنیتی در پیاده سازی اینگونه سیستم‌ها داشته باشد. امنیت در یک سیستم بزرگ و ارائه دهنده خدمات، باعث می‌شود تا کاربر علاوه بر یک تجربه کاربری (user experience) خوب از سیستم که حاصل پیاده سازی صحیح سیستم می‌باشد، اعتماد ویژه‌ای به سیستم مذکور داشته باشد. گاها کاربران به علت بی اعتمادی به شرایط امنیتی حاکم بر یک سیستم، از تجربه کاربری خوب یک سیستم چشم پوشی می‌کنند. اهمیت این مسئله تا جاییست که غول‌های تکنولوژی دنیا همچون Google درگیر این چالش می‌باشند و همیشه سعی بر تامین امنیت کاربران علاوه بر ایجاد تجربه کاربری خوب دارند. پس عدم توجه به این موضوع میتواند خسارات وارده جبران ناپذیری را به یک سیستم از جهت‌های مختلف وارد کند.

در این سری از مقالات، بنده سعی دارم تا حد توان در رابطه با چالش‌های امنیتی موجود در زمینه توسعه برنامه‌های تحت وب، مطالبی را منتشر کنم. از این رو امیدوارم تا این سری از مقالات برای دوستان مفید واقع گردد.

در این سری از مقالات چالش‌های امنیتی زیر مورد بحث و بررسی واقع خواهند گردید 

XSS , LDAPi ,RFI ,LFI ,SQLi ,RFD ,LFD ,SOF ,BSQLI ,DNN ,BOF ,CRLF ,CSRF ,SSI ,PCI ,SCD ,AFD ,RCE

در بخش اول از این سری مقالات ، به بررسی آسیب پذیری Cross-site scripting میپردازیم .

واژه XSS مخفف Cross-site scripting، نوعی از آسیب پذیریست که در برنامه‌های تحت وب نمود پیدا میکند. به طور کلی و خلاصه، این آسیب پذیری به فرد نفوذ کننده اجازه تزریق اسکریپت‌هایی را به صفحات وب، می‌دهد که در سمت کاربر اجرا می‌شوند ( Client Side scripts ) . در نهایت این اسکریپت‌ها توسط سایر افرادی که از صفحات مورد هدف قرار گرفته بازدید می‌کنند اجرا خواهد شد.

هدف از این نوع حمله :

بدست آوردن اطلاعات کوکی‌ها و سشن‌های کاربران ( مرتبط با آدرسی که صفحه آلوده شده در آن قرار دارد ) است. سپس فرد نفوذ کننده متناسب با اطلاعات بدست آمده می‌تواند به اکانت شخصی کاربران مورد هدف قرار گرفته، نفوذ کرده و از اطلاعات شخصی آن‌ها سوء استفاده کند .

به صورت کلی دو طبقه بندی برای انواع حملات Cross-site scripting وجود دارند.

حملات XSS ذخیره سازی شده ( Stored XSS Attacks ) :

در این نوع ، کدهای مخرب تزریق شده، در سرور سایت قربانی ذخیره میشوند. محل ذخیره سازی می‌تواند دیتابیس سایت یا هر جای دیگری که داده‌ها توسط سایت یا برنامه تحت وب بازیابی می‌شوند و نمایش داده می‌شوند باشد. اما اینکه چگونه کدهای مخرب در منابع یاد شده ذخیره میشوند؟

فرض کنید در سایت جاری آسیب پذیری مذکور وجود دارد. راه‌های ارسال داده‌ها به این سایت چیست؟ نویسندگان میتوانند مطلب ارسال کنند و کاربران میتوانند نظر دهند. حال اگر در یکی از این دو بخش بررسی‌های لازم جهت مقابله با این آسیب پذیری وجود نداشته باشد و نوشته‌های کاربران که می‌تواند شامل کدهای مخرب باشد مستقیما در دیتابیس ذخیره شده و بدون هیچ اعتبار سنجی نمایش داده شود چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ مسلما با بازدید صفحه آلوده شده، کدهای مخرب بر روی مرورگر شما اجرا و کوکی‌های سایت جاری که متعلق به شما هستند برای هکر ارسال میشود و ...

حملات XSS منعکس شده ( Reflected XSS Attacks ) :

در این نوع از حمله، هیچ نوع کد مخربی در منابع ذخیره سازی وبسایت یا اپلیکیشن تحت وب توسط فرد مهاجم ذخیره نمی‌شود ! بلکه از ضعف امنیتی بخش‌هایی همچون بخش جستجو وب سایت، بخش‌های نمایش پیغام خطا و ... استفاده میشود ... اما به چه صورت؟

در بسیاری از سایت‌ها، انجمن‌ها و سیستم‌های سازمانی تحت وب، مشاهده می‌شود که مثلا در بخش جستجو، یک فیلد برای وارد کردن عبارت جستجو وجود دارد. پس از وارد کردن عبارت جستجو و submit فرم، علاوه بر نمایش نتایج جستجو، عبارت جستجو شده نیز به نمایش گذاشته میشود و بعضا در بسیاری از سیستم‌ها این عبارت قبل از نمایش اعتبار سنجی نمی‌شود که آیا شامل کدهای مخرب می‌باشد یا خیر. همین امر سبب میشود تا اگر عبارت جستجو شامل کدهای مخرب باشد، آن‌ها به همراه نتیجه‌ی جستجو اجرا شوند.

اما این موضوع چگونه مورد سوء استفاده قرار خواهد گرفت؟ مگر نه اینکه این عبارت ذخیره نمیشود پس با توضیحات فوق، کد فقط بر روی سیستم مهاجم که کد جستجو را ایجاد می‌کند اجرا می‌شود، درست است؟ بله درست است ولی به نقطه ضعف زیر توجه کنید ؟

www.test.com/search?q=PHNjcmlwdD5hbGVydChkb2N1bWVudC5jb29raWUpOzwvc2NyaXB0Pg==

این آدرس حاصل submit  شدن فرم جستجو وب‌سایت test (نام وب‌سایت واقعی نیست و برای مثال است )  و ارجاع به صفحه نتایج جستجو میباشد. در واقع این لینک برای جستجوی یک کلمه یا عبارت توسط این وبسایت تولید شده و از هر کجا به این لینک مراجعه کنید عبارت مورد نظر مورد جستجو واقع خواهد شد. در واقع عبارت جستجو به صورت Base64 به عنوان یک query String به وبسایت ارسال می‌شود؛ علاوه بر نمایش نتایج، عبارت جستجو شده نیز به کاربر نشان داده شده و اگر آسیب پذیری مورد بحث وجود داشته باشد و عبارت شامل کدهای مخرب باشد، کدهای مخرب بر روی مرورگر فردی که این لینک را باز کرده اجرا خواهد شد!

در این صورت کافیست فرد مهاجم لینک مخرب را به هر شکلی به فرد مورد هدف بدهد ( مثلا ایمیل و ... ). حال در صورتیکه فرد لینک را باز کند (با توجه به اینکه لینک مربوط به یک سایت معروف است و عدم آگاهی کاربر از آسیب پذیری موجود در لینک، باعث باز کردن لینک توسط کاربر می‌شود)، کدها بر روی مرورگرش اجرا شده و کوکی‌های سایت مذکور برای مهاجم ارسال خواهد شد ... به این نوع حمله XSS   ، نوع انعکاسی می‌گویند که کاملا از توضیحات فوق الذکر، دلیل این نامگذاری مشخص می‌باشد.

اهمیت مقابله با این حمله :

برای نمونه این نوع باگ حتی تا سال گذشته در سرویس ایمیل یاهو وجود داشت. به شکلی که یکی از افراد انجمن hackforums به صورت Private این باگ را به عنوان Yahoo 0-Day XSS Exploit در محیط زیر زمینی و بازار سیاه هکرها به مبلغ چند صد هزار دلار به فروش می‌رساند. کاربران مورد هدف کافی بود تا فقط یک ایمیل دریافتی از هکر را باز کنند تا کوکی‌های سایت یاهو برای هکر ارسال شده و دسترسی ایمیل‌های فرد قربانی برای هکر فراهم شود ... ( در حال حاظر این باگ در یاهو وجو ندارد ).

چگونگی جلوگیری از این آسیب پذیری

در این سری از مقالات کدهای پیرامون سرفصل‌ها و مثال‌ها با ASP.net تحت فریم ورک MVC و به زبان C# خواهند بود. هر چند کلیات مقابله با آسیب پذیری هایی از این دست در تمامی زبان‌ها و تکنولوژی‌های تحت وب یکسان میباشند.

خوشبختانه کتابخانه‌ای قدرتمند برای مقابله با حمله مورد بحث وجود دارد با نام AntiXSS که میتوانید آخرین نسخه آن را با فرمان زیر از طریق nugget به پروژه خود اضافه کنید. البته ذکر این نکته حائز اهمیت است که Asp.net و فریم ورک MVC به صورت توکار تا حدودی از بروز این حملات جلوگیری می‌کند. برای مثال به این صورت که در View ‌ها شما تا زمانی که از MvcHtmlString استفاده نکنید تمامی محتوای مورد نظر برای نمایش به صورت Encode شده رندر می‌شوند. این داستان برای Url ‌ها هم که به صورت پیش فرض encode میشوند صدق می‌کند. ولی گاها وقتی شما برای ورود اطلاعات مثلا از یک ادیتور WYSWYG استفاده می‌کنید و نیاز دارید داده‌ها را بدون encoding رندر کنید. آنگاه به ناچار مجاب بر اعمال یک سری سیاست‌های خاص‌تر بر روی داده مورد نظر برای رندر می‌شوید و نمی‌توانید از encoding توکار فوق الذکر استفاده کنید. آنگاه این کتابخانه در اعمال سیاست‌های جلوگیری از بروز این آسیب پذیری می‌تواند برای شما مفید واقع شود.

 PM> Install-Package AntiXSS
این کتابخانه مجموعه‌ای از توابع کد کردن عبارات است که از مواردی همچون Html, XML, Url, Form, LDAP, CSS, JScript and VBScript پشتیبانی می‌کند. استفاده از آن بسیار ساده می‌باشد. کافیست ارجاعات لازم را به پروژه خود افزوده و به شکل زیر از توابع ارائه شده توسط این کتابخانه استفاده کنید: 
…
var reviewContent = model.UserReview;
reviewContent = Microsoft.Security.Application.Encoder.HtmlEncode(review);
…

امیدوارم در اولین بخش از این سری مقالات، به صورت خلاصه مطالب مهمی که باعث ایجاد فهم کلی در رابطه با حملات Xss وجود دارد، برای دوستان روشن شده و پیش زمینه فکری برای مقابله با این دست از حملات برایتان به وجود آمده باشد. 

مطالب
تکنیک‌های ایجاد سایت‌های چند زبانه
امروزه چند زبانه بودن سایت‌ها، از اهمیت بالایی برخوردار شده است و هر سایتی که نیاز داشته باشد در سایر نقاط جهان شناخته شود و کاربران مناطق مختلف، به راحتی از آن استفاده کنند، سایت‌های خود را بر پایه‌ی چندین زبان ایجاد می‌کنند. در این نوشتار سعی داریم بر این موضوع بررسی اجمالی داشته باشیم و نکات زیر را بررسی نماییم.

  • طراحی دیتابیس یا بانک اطلاعاتی بر پایه چند زبانه بودن و بررسی سناریوهای مختلف.
  • نکاتی که باید در ساخت سایت‌های چند زبانه به آن‌ها دقت کرد.
  • شیوه‌ی تشخیص و تغییر زبان سایت
  • معرفی چند کامپوننت وب، برای مباحث چند زبانه

طراحی مدل دیتابیس

اولین کار برای داشتن یک سایت چند زبانه، این است که یک مدل صحیح و مناسب را برای دیتابیس خود انتخاب کنید. یکی از اولین روش‌هایی که به ذهن هر فردی می‌رسد این است که برای هر ستون متنی که قرار است چند زبانه باشد، به تعداد زبان‌ها برایش یک ستون در نظر بگیریم. یعنی برای جدول مقالات که قرار است در سه زبان فارسی و انگلیسی و عربی باشد، سه ستون برای عنوان مقاله و سه ستون نیز برای متن آن داشته باشیم. تصویر زیر نمونه‌ای از این مدل را نشان می‌دهد.

مزایا:

  1. پیاده سازی آسان

معایب:

  1. در این روش با زیاد شدن هر زبان، تعداد ستون‌ها افزایش می‌یابد که باعث می‌شود طراحی مناسبی نداشته باشد.
  2. در ضمن این مورد باید توسط برنامه نویس مرتبا اضافه گردد یا اینکه برنامه نویس این امکان را در سیستم قرار دهد که مدیر سایت بتواند در پشت صحنه کوئری افزودن ستون را ایجاد کند که باید جدول مرتبا مورد alter گرفتن قرار بگیرد.
  3. ممکن است همیشه برای هر زبانی مطلبی قرار نگیرد و این مورد باعث می‌شود بی جهت فضایی برای آن در نظر گرفته شود.

پی نوشت: با اینکه امروزه بحث فیلدهای sparse Column وجود دارد ولی این فیلد‌ها در هر شرایطی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند وبیشتر متعلق به زمانی است که می‌دانیم آن فیلد به شدت کم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پی نوشت دوم : در صورتی که فیلد شما مانند متن مقاله که عموما از نوع داده (varchar(max است استفاده می‌کنید و در صورتی که زبان مورد استفاده قرار نگیرد در خیلی از اوقات بی جهت فیلد‌های Blob ساخته اید که بهینه سازی آن را نیز باید در نظر بگیرید.


در مرحله‌ی بعد برای رفع مشکلات بالا یک جدول از زبان‌ها، مانند جدول زیر را ایجاد می‌کنیم:
 
 ID  کد
 Language  زبان
 ISO  کد دو رقمی آن زبان
 Flag  پرچم آن کشور
بعد از آن هر مقاله برای یک زبان ایجاد خواهد شد؛ چیزی مانند تصویر زیر:

مزایا:

  1. پیاده سازی آسان

معایب:

  1. ایجاد رکوردهای تکراری، هر مقاله برای بعضی از اطلاعاتش که چند زبانه نیستند داده‌های تکراری خواهد داشت.
  2. هر مقاله یک مقاله‌ی جدا شناخته می‌شود و ارتباطی میان آنان نخواهد بود. بدین ترتیب توانایی ایجاد گزارش‌هایی چون هر گروه از مقاله و دسته بندی آن‌ها از بین خواهد رفت. در ضمن مدیر عموما در یک سیستم مدیریتی می‌خواهد تنها یک لینک را به یک مقاله بدهد و سایت بنا به تشخیص در زبان مزبور، یکی از این مقالات را به کاربر نمایش دهد؛ نه اینکه مرتبا مدیر برای هر زبان، لینکی را مهیا کند و در این حالت چنین چیزی ممکن نخواهد بود.
  3. در یک سیستم فروشگاهی همانند تصویر بالا کار هم سخت‌تر می‌شود و هر رکورد، یک محصول جدا شناخته می‌شود و ویرایش‌ها هم برای هر کدام باید جداگانه صورت بگیرد که در عمل این طرح را رد می‌کند.


سومین راه حل این است که سه جدول ایجاد کنیم:

یک. جدول زبان‌ها (که بالاتر ایجاد شده بود)

دو . جدول نام مقاله به همراه اطلاعات پایه و فیلدها بی نیاز به چند زبانه بودن

سه : یک جدول که هر دو ستون آن کدهای کلید دو جدول بالا را دارند و فیلدهای چند زبانه در آن وجود دارند.

جدول پایه

 ID  کد
 Name  نام مقاله
 CreationDate  تاریخ ایجاد
 Writer  نویسنده
 Visibilty  وضعیت نمایش
 جدول مقالات
 LanguageCode کد زبان
 ArticleID  کد مقاله
 CreationDate  تاریخ ایجاد
 Visibility  وضعیت نمایش مقاله
Title
عنوان مقاله
ContentText
متن مقاله

 در جدول پایه یک مقاله ایجاد می‌شود که اطلاعات عمومی همه مقالات را دارد و حتی خصوصیت وضعیت نمایش آن، روی همه‌ی مقالات با هر زبانی تاثیر می‌گذارد. در جدول دو، هر مقاله یک رکورد دارد که کد زبان و کد مقاله برای آن یک کلید ترکیبی به حساب می‌آیند. پس، از هر مقاله یک یا چند زبان خواهیم داشت. همچنین دارای فیلدهایی با وضعیت مخصوص به خود هم هستند؛ مثل فیلد وضعیت نمایش مقاله که فقط برای این مقاله با این زبان کاربرد دارد.

مزایا:

  1. گزارش گیری آسان برای هر دسته مقاله با زبان‌های مختلف و ارتباط و یکپارچگی
  2. آسان در افزودن زبان.

معایب:

  1. ایجاد کوئری‌های پیچیده‌تر و جوین دار که به نسبت روش‌های قبلی کوئری‌ها پیچیده‌تر شده اند.
  2. کدنویسی زیادتر.

استفاده از ساختارهای XML یا JSON برای ذخیره سازی اطلاعات چند زبانه مانند ساختارهای زیر:

XML
<Articles>
<Article>
this is english text
</Article>
<Article>
این یک متن فارسی است
</Article>
</Articles>

یا 
<Articles>
<en-us>
this is english text
</en-us>
<fa-ir>
این یک متن فارسی است
</fa-ir>
</Articles>
JSON
"Articles":["en-us':{"title":"this is english text","content":" english content"},"fa-ir":{"title":"متن فارسی","content":"محتوای فارسی"}]
ازSQL Server 2005 به بعد از نوع داده xml پشتیبانی می‌شود و در نسخه‌ی 2016 آن نیز پشتیبانی از Json اضافه شده است که حتی شامل اندیکس‌های اختصاصی هم برای این دو نوع می‌باشد.
از مزایای این روش ذخیره‌ی همه داده‌ها در یک ستون و یک جدول است و نیازی به ستون‌های اضافه یا جداول اضافه نیست ولی معایب این روش استفاده از کوئری‌های پیچیده‌تر جهت ارتباط و خواندن است.

استفاده از بانک‌های اطلاعاتی NO SQL
در این بانک‌ها دیگر درگیر تعداد ستون‌ها و جنس آن‌ها نیستیم و میتوانیم برای هر مقاله یا محصول، هر تعداد زبان و یا فیلد را که می‌خواهیم، در نظر بگیریم و اضافه کنیم. برای آشنایی بیشتر با این نوع بانک‌ها و انواع آن، مقالات مربوط به nosql را در سایت دنبال کنید.

نکاتی که در یک سایت چند زبانه باید به آن‌ها توجه کرد.

یک . زبان آن صفحه را معرفی کنید: این کار هم به موتورهای جست و جو برای ثبت سایت شما کمک می‌کند و هم برای معلولین که از ابزارهای صفحه خوان استفاده می‌کنند، کمک بزرگی است. در این روش، صفحه خوان‌ها و دستگاه‌های خط بریل که زبان صفحه را تشخیص نمی‌دهند با خواندن کد زبان می‌توانند زبان صفحه را تشخیص دهند. با استفاده از خط زیر میتوانید زبان اصلی صفحه‌ی خود را تنظیم نمایید:
<html lang="en">

اگر از XHTML استفاده می‌کنید خاصیت زیر را فراموش نکنید. دریافت W3C Validation بدون آن امکان پذیر نخواهد بود.
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" xml:lang="en">
با تغییر زبان هر صفحه، باید تنظیم زبان آن تغییر یابد:



دو. چند زبانه بودن صفحه: در بالا یاد گرفتیم که چگونه زبان اصلی صفحه را تنظیم کنیم، ولی گاهی اوقات صفحه به غیر از زبان اصلی، شامل زبان‌های دیگر هم می‌شود؛ مثل نقل قول‌ها یا موارد دیگر. برای این‌کار می‌توانید از خصوصیت lang که در اکثر تگ‌ها پشتیبانی می‌شود، استفاده کنید. مثال پایین یک نقل قول فرانسوی است که ما آن را به خصوصیت lang، جهت تایید زبانش مزین کرده‌ایم:
<blockquote lang=”fr”>

<p>Le plus grand faible des hommes, c'est l'amour qu'ils ont de la vie.</p>

</blockquote>

سه. لینک ها : اگر دارید در صفحه‌ای لینک به جایی می‌دهید که متفاوت از زبان شماست، حتما باید زبان صفحه یا سایت مقصد را مشخص کنید. مثلا لینک زیر برای صفحه‌ای است که از یک زبان غیر فرانسوی به یک صفحه‌ی با زبان فرانسوی هدایت می‌شود:
<a href="" hreflang="fr">French</a>

همچنین اگر متن لینک شما هم به زبان فرانسوی باشد خیلی خوب می‌شود که آن را هم بیان کنید و از خاصیت lang و هم hreflang همزمان استفاده کنید:
<a href="" hreflang="fr">Francais</a>

چهار. جهت صفحه: به طور پیش فرض شما این مورد را به خاطر طراحی ظاهر صفحه رعایت می‌کنید ولی خالی از لطف نیست که بگوییم جهت زبان را هم با خصوصیت dir  که مقدار پیش فرضش راست به چپ هست، ذکر کنید. هر چند که عموما وب سایت‌های چند زبانه شامل یک قالب دیگر به صورت راست چین یا چپ چین هم هستند که بر اساس زبان انتخاب شده، قالب خود را تغییر خواهند داد.

پنج. انکودینگ صفحه را مشخص کنید: برای اینکه نحوه‌ی رمزگذاری و رمزگشایی حروف و نمادها مشخص گردد، باید انکودینگ تنظیم شود و حتی برای بعضی از موتورهای جست و جو که ممکن است با وب سایت شما به مشکل بر بخورند. امروزه بیشتر از صفحات یونیکد استفاده می‌شود که سطح وسیعی از کاراکترها را پشتیبانی می‌کند.
<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html;charset=UTF-8">

HTML5
<meta charset="UTF-8">

شش. اندازه‌ی فونت:
موقعی که یک سایت چند زبانه را طراحی می‌کنید این نکته خیلی مهم هست که بدانید اندازه فونت‌های زبان پیش فرض، برای باقی زبان‌ها مناسب نیستند. به عنوان مثال ممکن است اندازه فونتی برای زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و آلمانی مناسب باشد ولی برای زبان‌های فارسی و عربی و چینی و ... مناسب نباشد و خواندن آن سخت شود. به همین جهت یکی از راه‌های حل این مشکل استفاده از قالب css است که وابسته به خصوصیت lang ای است که شما برای صفحه و هر المان یا تگی که از این خصوصیت استفاده می‌کند، تعیین کرده‌اید.
:lang(en) {

font-size: 85%;

font-family: arial, verdana, sans-serif;

}

:lang(zh) {

font-size: 125%;

font-family: helvetica, verdana, sans-serif;

}

خط زیر تعیین میکند که از استایل اول استفاده شود:
<html lang="en">
و خط زیر تعیین می‌کند که از استایل دوم استفاده شود:
<html lang="zh">
البته این کد بالا در مرورگرهای فایرفاکس، اپرا و IE8 به بالا پاسخ می‌دهد. برای سایر مروگرها چون کروم و نسخه‌های پیشین IE باید از شیوه‌ی زیر بهره ببرید:
<body class="english"> or <body class="chinese">

و استایل:
.english {

font-size: 85%;

font-family: arial, verdana, sans-serif;

}

.chinese {

font-size: 125%;

font-family: helvetica, verdana, sans-serif;

}
در این شیوه برای تگ مربوطه یک کلاس با نام آن زبان ایجاد کرده که محتوای آن تنظیمات قلم آن زبان می‌باشد.

هفت. اندازه‌ی کلمات و خطوط: در این حالت اندازه کلمات بین هر زبان متفاوت است و میزان فضایی که در بر می‌گیرند با زبانی دیگر تفاوت دارد. ممکن است کلمه‌ای در یک زبان شش حرف باشد، ولی در زبانی دیگر دو یا چهار حرف و به خصوص در یک عبارت یا حتی جمله این نکته بیشتر به چشم می‌آید. تصاویر زیر نمونه‌ای از حل این مشکل توسط سایت آمازون می‌باشند که بعضی المان‌ها مانند لیست علاقمندی‌ها یا بعضی از آیتم‌ها را جابجا کرده است. بهترین جواب برای اینکار این است که قالب خود را برای هر زبان بهینه کنید.

هشت : زمان را نیز تغییر دهید: یکی از مواردی که در کمتر سایت چند زبانه‌ای به چشم می‌خورد و به نظر بنده می‌تواند بسیار مهم باشد این است که time zone منطقه‌ی هر زبان را بدانید. به عنوان مثال برای مقاله‌ی خود، تاریخ ایجاد را به صورت UTC ذخیره کنید و سپس نمایش را بر اساس زبان یا حتی بهتر و دقیق‌تر از طریق IP کشور مربوطه به دست آورید. برای کاربران ثبت نام شده این تاریخ می‌تواند دقیق‌تر باشد همانند انجمن‌های وی بولتین.


شیوه‌های تشخیص زبان سایت

یکی از راه‌های تشخیص زبان این است که موقعی که برای اولین بار کاربری به سایت مراجعه می‌کند، زبان مورد نظرش را سوال کنید و این اطلاعات را در یک کوکی بدون تاریخ انقضاء ذخیره کنید تا در دفعات بعدی آن را بررسی نمایید.

دومین راه، استفاده از IP کاربر مراجعه کننده است تا بر اساس آن زبان مورد نظر را انتخاب کنید.

در سومین شیوه که اغلب استفاده می‌شود، زبان سایت به طور پیش فرض بر روی یک زبان خاص که بهتر است انگلیسی باشد تنظیم شده است و سپس کاربر از طریق یک منو یا ابزارهای موجود در سایت، زبان سایت را تغییر دهد.

پی نوشت: فراموش نگردد که امکان تغییر زبان همیشه برای کاربر مهیا باشد و طوری نباشد که کاربر در آینده نتواند زبان سایت را تغییر دهد؛ حتی اگر تشخیص خودکار سایت برای زبان فعال باشد.

پی نوشت: در روش‌های بالا بهتر است همان مرتبه‌ی اول اطلاعات را در یک کوکی ذخیره کنید تا مراحل پیگیری راحت‌تر و آسان‌تر شود.


پلاگین‌ها و ابزارهای مدیریت زبان

اولین ابزاری که به شما برای تغییر زبان سایت معرفی می‌کنیم، توسط کاربر مورد استفاده قرار می‌گیرد و یک پلاگین جی کوئری می‌باشد. این پلاگین شامل حالت‌های مختلفی است که به نظر من بهترین حالت آن است که پرچم کشور مربوطه نیز نمایش یابد تا کاربر ارتباط راحت‌تری با سایت داشته باشد.

دومین ابزار که بیشتر برای انتخاب کشور می‌باشد و من خودم در بخش مدیریتی سیستم‌ها از آن استفاده میکنم، ابزار CountrySelector است. این پلاگین قابلیت جست و جو زبان را همزمان با تایپ کاربر نیر داراست. اسامی کشورها به صورت انگلیسی شروع شده و به زبان آن کشور در داخل پرانتز خاتمه می‌یابند و پرچم هر کشور نیز در کنار آن قرار دارد. کار کردن با آن بسیار راحت بوده و مستنداتش به طور کامل کار با آن را توضیح می‌دهد.

پلاگین بعدی International Telephone Input است که  پیاده سازی پلاگین بالا می‌باشد. برای مواردی مفید است که شما نیاز دارید کد تلفنی کشوری را انتخاب کنید.

در مقاله‌های زیر که در سایت جاری است در مورد Globalization و به خصوص استفاده از ریسورس‌ها مطالب خوبی بیان شده است:

قسمت بیست و دوم آموزش MVC که مبحث Globalization را دنبال می‌کند.

قسمت اول از شش قسمت مباحث Globalization  که دنباله‌ی آن را می‌توانید در مقاله‌ی خودش دنبال کنید.