اشتراک‌ها
کتاب رایگان R Programming Succinctly

The R programming language on its own is a powerful tool that can perform thousands of statistical tasks, but by writing programs in R, you gain tremendous power and flexibility to extend its base functionality. Senior Succinctly series author and editor James McCaffrey shows you how in R Programming Succinctly.

Table of Contents
  1. Getting Started
  2. Vectors and Functions
  3. Object-Oriented Programming
  4. Permutations and Combinations
  5. Advanced R Programming 
کتاب رایگان R Programming Succinctly
اشتراک‌ها
نحوه توزیع یک Angular component به npm

In this post I’ll quickly explain the minimum you need to know in order to publish an Angular component to npm. By the end of the post you’ll know how your module to: 

  • Be platform independent (i.e. run in Web Workers, Universal).
  • Should be bundled and distributed.
  • Work with the Angular’s Ahead-of-Time compiler.
  • Play well with TypeScript and allow autocompletion and compile-time type checking. 
نحوه توزیع یک Angular component به npm
اشتراک‌ها
versin control بانک های اطلاعاتی

By placing under source control everything we need to describe any version of a database, we make it much easier to achieve consistent database builds and releases, to find out who made which changes and why, and to access all database support materials. Matthew Skelton explains how to make sure your version control system fully supports all phases of the database lifecycle, from governance, development, delivery and through to operations. 

versin control بانک های اطلاعاتی
اشتراک‌ها
آینده‌ی Microsoft
  • Microsoft will change how it reports financially.
  • Microsoft will become a “consumer-focused enterprise company.”
  • Windows will converge into a single code base capable of running on any platform.
  • Application development will converge into allowing developers to maintain a single code base for an app that will run on any device capable of running Windows.
  • Release frequency will dramatically increase.
  • The “modern” user interface is here to stay.  
آینده‌ی Microsoft
مطالب
اعتبار سنجی سمت کاربر wysiwyg-editor ها در ASP.NET MVC
تفاوتی نمی‌کند که از کدامیک از HTML Editorها یا به عبارتی wysiwyg-editorهای موجود، جهت ورود اطلاعات استفاده می‌کنید. هیچکدام از آن‌ها سبب فراخوانی اعتبارسنجی Required سمت کاربر نمی‌شوند. چرا؟
علت اینجا است که با فعال سازی wysiwyg-editorهای موجود، المان HTML پیش فرض مانند یک TextArea حالت مخفی پیدا می‌کند:


و اگر به سورس کد فایل jquery.validate.js مراجعه کنید، یک چنین تعریف پیش فرضی در آن موجود است:
$.extend( $.validator, {
defaults: {
ignore: ":hidden",
به این معنا که در حین اعتبارسنجی سمت کاربر، از کلیه المان‌های hidden بر روی صفحه صرفنظر خواهد شد.
برای رفع این مشکل کافی است بنویسیم:
 jQuery.validator.setDefaults({ ignore: ":hidden:not(textarea)" });
در اینجا پیش فرض‌های jQuery validator بازنویسی شده و در آن از textareaهای مخفی صرفنظر نمی‌شود.
اگر می‌خواهید کلا از چیزی صرفنظر نشود، مقدار آن‌را به "" تنظیم کنید.

مشکل دوم! متد required پیش فرض، فقط به رشته‌های خالی یا نال واکنش نشان می‌دهد. اما اگر کاربری در اینجا <p><br/></p> را وارد کرد، چطور؟
در این حالت نیاز است متد rqeuired پیش فرض jQuery validator را به نحو ذیل بازنویسی کنیم:
    <script type="text/javascript">
        // حذف تمام تگ‌های یک قطعه متن
        function removeAllTagsAndTrim(html) {
            return !html ? "" : jQuery.trim(html.replace(/(<([^>]+)>)/ig, ""));
        }

        // این تنظیم برای پردازش ادیتور مخفی وب لازم است
        jQuery.validator.setDefaults({ ignore: ":hidden:not(textarea)" });

        // متد اصلی اعتبارسنجی را ابتدا ذخیره می‌کنیم
        jQuery.validator.methods.originalRequired = jQuery.validator.methods.required;
        // نحوه بازنویسی متد توکار اعتبار سنجی جهت استفاده از یک متد سفارشی
        jQuery.validator.addMethod("required", function (value, element, param) {
            value = removeAllTagsAndTrim(value);
            if (!value) {
                return false;
            }
            //  فراخوانی متد اصلی اعتبار سنجی در صورت شکست تابع سفارشی
            return jQuery.validator.methods.originalRequired.call(this, value, element, param);
        }, jQuery.validator.messages.required);
    </script>
متد removeAllTagsAndTrim کلیه تگ‌های یک عبارت HTML ایی را حذف می‌کند. متد trim جی‌کوئری نیز سبب حذف فواصل خالی در ابتدا و انتهای یک رشته می‌شود. اکنون نیاز است این متد سفارشی را جهت تمیزسازی عبارت ورودی به متد توکار required اعمال کنیم.
برای اینکار نیاز است متد اصلی required را در جایی ذخیره کنیم تا در صورت شکست اعتبارسنجی سفارشی، همان متد اصلی فراخوانی گردد. در ادامه با فراخوانی jQuery.validator.addMethod و بکارگیری نام required، دقیقا همان متد اصلی required موجود بازنویسی خواهد شد. در ابتدای کار تگ‌های ورودی پاک شده و سپس اعتبارسنجی می‌شوند.
در ادامه فراخوانی متد اصلی required را ملاحظه می‌کنید. همچنین با استفاده از jQuery.validator.messages.required اصل پیام خطای تنظیم شده به کاربر نمایش داده خواهد شد.
پروژه‌ها
فروشگاه اینترنتی (الکترونیک) با معماری سه لایه
دانلود پروژه فروشگاه اینترنتی با معماری سه لایه

این پروژه به کمک امکانات شیرین C#‎.NET, ASP.NET,jQuery در محیط Visual Studio 2010 طراحی و پیاده سازی شده است.
ممکن است در این برنامه به اشکالاتی برخورد کنید چون یک پروژه کاری بوده که در طی یک کلاس درس تکمیل شده و هم اکنون در اختیار شما قرار می‌گیرد لطفا در صورت بروز مشکل از طریق بازخورد مطرح فرمایید و از ارسال پیام خصوصی خودداری نمایید.
پروژه با معماری سه لایه طراحی و پیاده سازی شده است
 که شامل لایه DAL برای ارتباط با بانک
 BLL برای اعمال قوانین تجاری
و لایه نمایش آن که ASP.NET استفاده شده است
 بانک اطلاعاتی برنامه با SQL SERVER 2008 می‌باشد که می‌توانید آن را تغییر داده و از بانک اطلاعاتی دلخواه خود استفاده کنید.
فایل اسکریپت نیز در کنار پروژه برای نسخه‌های دیگر SQL قرار گرفته است.
 لازم به ذکر است که برنامه ProviderBase نیز می‌باشد.
یعنی شما میتوانید بانک دلخواه خود را استفاده نموده و بدون کوچکترین تغییری در برنامه سایت از آن استفاده نمایید فقط کافی است که در فایل web.config مشخصات آن Provider را ثبت نموده و کدهای مربوط به Provider خود را بنویسید.
برای استفاده ابتدا دیتابیس را در SQL خود Attach کرده و در فایل web.config در قسمت تنظیمات ConnectionString تنظیمات سرور و نام دیتابیس را وارد نمایید.

این پروژه دارای امکانات
  • فروشگاه اینترنتی با قابلیت گروه بندی محصولات
  • ذخیره تصاویر در دیتابیس و بازیابی با یک Handler
  • سرویس اعلانات سایت
  • درج کلمات کلیدی هر صفحه به صورت اتوماتیک و با توجه به محتوای صفحه
  • استفاده از قابلیت Profile برای کاربران
  • کارت خرید و ذخیره آن در پروفایل کاربر
  • ثبت سوابق خرید کاربر
  • ثبت فیش‌های پرداختی کاربر
  • ثبت نام کاربران جدید در سایت
  • ثبت، نمایش و مدیریت سخنان قصار در نرم افزار
  • امکان Cache کردن اطلاعات دریافتی از بانک و مدیریت Cache 
  • پیاده سازی تمامی کویری‌های بان با Store Procedure در SQL Server
  • استفاده از سرویس Membership
  • خواندن تنظیمات برنامه از فایل Web.Config و معادل‌سازی آن با کلاس‌های مربوطه
  • و ...
البته شاید کامل نباشد اما به عنوان یک منبع آموزشی در زمینه برنامه نویسی سه لایه و بعضی ایده‌های خاص ممکن است برای دوستان مبتدی و متوسطه در زمینه طراحی سایت مفید واقع شود.
در صورت لزوم می‌توانید به لینک اصلی این پروژه در آدرس سایت ما مراجعه نمایید.
نام کاربری و کلمه عبور مدیریت سایت:
UserName: Admin
Password: 1234567@
----------
UserName: Saber_Fatholahi
Password: 1234567@

مطالب
شروع کار با ASP.NET Web API 2
HTTP تنها برای به خدمت گرفتن صفحات وب نیست. این پروتکل همچنین پلتفرمی قدرتمند برای ساختن API هایی است که سرویس‌ها و داده را در دسترس قرار می‌دهند. این پروتکل ساده، انعطاف پذیر و در همه جا حاضر است. هر پلتفرمی که فکرش را بتوانید بکنید کتابخانه ای برای HTTP دارد، بنابراین سرویس‌های HTTP می‌توانند بازه بسیار گسترده ای از کلاینت‌ها را پوشش دهند، مانند مرورگرها، دستگاه‌های موبایل و اپلیکیشن‌های مرسوم دسکتاپ.

ASP.NET Web API فریم ورکی برای ساختن API‌های وب بر روی فریم ورک دات نت است. در این مقاله با استفاده از این فریم ورک، API وبی خواهیم ساخت که لیستی از محصولات را بر می‌گرداند. صفحه وب کلاینت، با استفاده از jQuery نتایج را نمایش خواهد داد.


یک پروژه Web API بسازید

در ویژوال استودیو 2013 پروژه جدیدی از نوع ASP.NET Web Application بسازید و نام آن را "ProductsApp" انتخاب کنید.

در دیالوگ New ASP.NET Project قالب Empty را انتخاب کنید و در قسمت "Add folders and core references for" گزینه Web API را انتخاب نمایید.

می توانید از قالب Web API هم استفاده کنید. این قالب با استفاده از ASP.NET MVC صفحات راهنمای API را خواهد ساخت. در این مقاله از قالب Empty استفاده میکنیم تا تمرکز اصلی، روی خود فریم ورک Web API باشد. بطور کلی برای استفاده از این فریم ورک لازم نیست با ASP.NET MVC آشنایی داشته باشید.

افزودن یک مدل

یک مدل (model) آبجکتی است که داده اپلیکیشن شما را معرفی می‌کند. ASP.NET Web API می‌تواند بصورت خودکار مدل شما را به JSON, XML و برخی فرمت‌های دیگر مرتب (serialize) کند، و سپس داده مرتب شده را در بدنه پیام HTTP Response بنویسد. تا وقتی که یک کلاینت بتواند فرمت مرتب سازی داده‌ها را بخواند، می‌تواند آبجکت شما را deserialize کند. اکثر کلاینت‌ها می‌توانند XML یا JSON را تفسیر کنند. بعلاوه کلاینت‌ها می‌توانند فرمت مورد نظرشان را با تنظیم Accept header در پیام HTTP Request مشخص کنند.

بگذارید تا با ساختن مدلی ساده که یک محصول (product) را معرفی میکند شروع کنیم.

کلاس جدیدی در پوشه Models ایجاد کنید.

نام کلاس را به "Product" تغییر دهید، و خواص زیر را به آن اضافه کنید.

namespace ProductsApp.Models
{
    public class Product
    {
        public int Id { get; set; }
        public string Name { get; set; }
        public string Category { get; set; }
        public decimal Price { get; set; }
    }
}

افزودن یک کنترلر

در Web API کنترلر‌ها آبجکت هایی هستند که درخواست‌های HTTP را مدیریت کرده و آنها را به اکشن متدها نگاشت می‌کنند. ما کنترلری خواهیم ساخت که می‌تواند لیستی از محصولات، یا محصولی بخصوص را بر اساس شناسه برگرداند. اگر از ASP.NET MVC استفاده کرده اید، با کنترلرها آشنا هستید. کنترلرهای Web API مشابه کنترلر‌های MVC هستند، با این تفاوت که بجای ارث بری از کلاس Controller از کلاس ApiController مشتق می‌شوند.

کنترلر جدیدی در پوشه Controllers ایجاد کنید.

در دیالوگ Add Scaffold گزینه Web API Controller - Empty را انتخاب کرده و روی Add کلیک کنید.

در دیالوگ Add Controller نام کنترلر را به "ProductsController" تغییر دهید و روی Add کلیک کنید.

توجه کنید که ملزم به ساختن کنترلرهای خود در پوشه Controllers نیستید، و این روش صرفا قراردادی برای مرتب نگاه داشتن ساختار پروژه‌ها است. کنترلر ساخته شده را باز کنید و کد زیر را به آن اضافه نمایید.

using ProductsApp.Models;
using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Linq;
using System.Net;
using System.Web.Http;

namespace ProductsApp.Controllers
{
    public class ProductsController : ApiController
    {
        Product[] products = new Product[] 
        { 
            new Product { Id = 1, Name = "Tomato Soup", Category = "Groceries", Price = 1 }, 
            new Product { Id = 2, Name = "Yo-yo", Category = "Toys", Price = 3.75M }, 
            new Product { Id = 3, Name = "Hammer", Category = "Hardware", Price = 16.99M } 
        };

        public IEnumerable<Product> GetAllProducts()
        {
            return products;
        }

        public IHttpActionResult GetProduct(int id)
        {
            var product = products.FirstOrDefault((p) => p.Id == id);
            if (product == null)
            {
                return NotFound();
            }
            return Ok(product);
        }
}
برای اینکه مثال جاری را ساده نگاه داریم، محصولات مورد نظر در یک آرایه استاتیک ذخیره شده اند. مسلما در یک اپلیکیشن واقعی برای گرفتن لیست محصولات از دیتابیس یا منبع داده ای دیگر کوئری می‌گیرید.

کنترلر ما دو متد برای دریافت محصولات تعریف می‌کند:

  • متد GetAllProducts لیست تمام محصولات را در قالب یک <IEnumerable<Product بر می‌گرداند.
  • متد GetProductById سعی می‌کند محصولی را بر اساس شناسه تعیین شده پیدا کند.

همین! حالا یک Web API ساده دارید. هر یک از متدهای این کنترلر، به یک یا چند URI پاسخ می‌دهند:

 URI  Controller Method
api/products/  GetAllProducts
 api/products/id/  GetProductById

برای اطلاعات بیشتر درباره نحوه نگاشت درخواست‌های HTTP به اکشن متدها توسط Web API به این لینک مراجعه کنید.


فراخوانی Web API با جاوا اسکریپت و jQuery

در این قسمت یک صفحه HTML خواهیم ساخت که با استفاده از AJAX متدهای Web API را فراخوانی می‌کند. برای ارسال درخواست‌های آژاکسی و بروز رسانی صفحه بمنظور نمایش نتایج دریافتی از jQuery استفاده میکنیم.

در پنجره Solution Explorer روی نام پروژه کلیک راست کرده و گزینه Add, New Item را انتخاب کنید.

در دیالوگ Add New Item قالب HTML Page را انتخاب کنید و نام فایل را به "index.html" تغییر دهید.

حال محتوای این فایل را با لیست زیر جایگزین کنید.

<!DOCTYPE html>
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head>
  <title>Product App</title>
</head>
<body>

  <div>
    <h2>All Products</h2>
    <ul id="products" />
  </div>
  <div>
    <h2>Search by ID</h2>
    <input type="text" id="prodId" size="5" />
    <input type="button" value="Search" onclick="find();" />
    <p id="product" />
  </div>

  <script src="http://ajax.aspnetcdn.com/ajax/jQuery/jquery-2.0.3.min.js"></script>
  <script>
    var uri = 'api/products';

    $(document).ready(function () {
      // Send an AJAX request
      $.getJSON(uri)
          .done(function (data) {
            // On success, 'data' contains a list of products.
            $.each(data, function (key, item) {
              // Add a list item for the product.
              $('<li>', { text: formatItem(item) }).appendTo($('#products'));
            });
          });
    });

    function formatItem(item) {
      return item.Name + ': $' + item.Price;
    }

    function find() {
      var id = $('#prodId').val();
      $.getJSON(uri + '/' + id)
          .done(function (data) {
            $('#product').text(formatItem(data));
          })
          .fail(function (jqXHR, textStatus, err) {
            $('#product').text('Error: ' + err);
          });
    }
  </script>
</body>
</html>
راه‌های مختلفی برای گرفتن jQuery وجود دارد، در این مثال از Microsoft Ajax CDN استفاده شده. می‌توانید این کتابخانه را از http://jquery.com دانلود کنید و بصورت محلی استفاده کنید. همچنین قالب پروژه‌های  Web API این کتابخانه را به پروژه نیز اضافه می‌کنند.


گرفتن لیستی از محصولات

برای گرفتن لیستی از محصولات، یک درخواست HTTP GET به آدرس "api/products/" ارسال کنید.

تابع getJSON یک درخواست آژاکسی ارسال می‌کند. پاسخ دریافتی هم آرایه ای از آبجکت‌های JSON خواهد بود. تابع done در صورت موفقیت آمیز بودن درخواست، اجرا می‌شود. که در این صورت ما DOM را با اطلاعات محصولات بروز رسانی می‌کنیم.

$(document).ready(function () {
    // Send an AJAX request
    $.getJSON(apiUrl)
        .done(function (data) {
            // On success, 'data' contains a list of products.
            $.each(data, function (key, item) {
                // Add a list item for the product.
                $('<li>', { text: formatItem(item) }).appendTo($('#products'));
            });
        });
});

گرفتن محصولی مشخص

برای گرفتن یک محصول توسط شناسه (ID) آن کافی است یک درخواست HTTP GET به آدرس "api/products/id/" ارسال کنید.

function find() {
    var id = $('#prodId').val();
    $.getJSON(apiUrl + '/' + id)
        .done(function (data) {
            $('#product').text(formatItem(data));
        })
        .fail(function (jqXHR, textStatus, err) {
            $('#product').text('Error: ' + err);
        });
}
برای این کار هنوز از getJSON برای ارسال درخواست آژاکسی استفاده می‌کنیم، اما اینبار شناسه محصول را هم به آدرس درخواستی اضافه کرده ایم. پاسخ دریافتی از این درخواست، اطلاعات یک محصول با فرمت JSON است.


اجرای اپلیکیشن

اپلیکیشن را با F5 اجرا کنید. صفحه وب باز شده باید چیزی مشابه تصویر زیر باشد.

برای گرفتن محصولی مشخص، شناسه آن را وارد کنید و روی Search کلیک کنید.

اگر شناسه نامعتبری وارد کنید، سرور یک خطای HTTP بر می‌گرداند.


استفاده از F12 برای مشاهده درخواست‌ها و پاسخ ها

هنگام کار با سرویس‌های HTTP، مشاهده‌ی درخواست‌های ارسال شده و پاسخ‌های دریافتی بسیار مفید است. برای اینکار می‌توانید از ابزار توسعه دهندگان وب استفاده کنید، که اکثر مرورگرهای مدرن، پیاده سازی خودشان را دارند. در اینترنت اکسپلورر می‌توانید با F12 به این ابزار دسترسی پیدا کنید. به برگه Network بروید و روی Start Capturing کلیک کنید. حالا صفحه وب را مجددا بارگذاری (reload) کنید. در این مرحله اینترنت اکسپلورر ترافیک HTTP بین مرورگر و سرور را تسخیر می‌کند. می‌توانید تمام ترافیک HTTP روی صفحه جاری را مشاهده کنید.

به دنبال آدرس نسبی "api/products/" بگردید و آن را انتخاب کنید. سپس روی Go to detailed view کلیک کنید تا جزئیات ترافیک را مشاهده کنید. در نمای جزئیات، می‌توانید header‌ها و بدنه درخواست‌ها و پاسخ‌ها را ببینید. مثلا اگر روی برگه Request headers کلیک کنید، خواهید دید که اپلیکیشن ما در Accept header داده‌ها را با فرمت "application/json" درخواست کرده است.

اگر روی برگه Response body کلیک کنید، می‌توانید ببینید چگونه لیست محصولات با فرمت JSON سریال شده است. همانطور که گفته شده مرورگرهای دیگر هم قابلیت‌های مشابهی دارند. یک ابزار مفید دیگر Fiddler است. با استفاده از این ابزار می‌توانید تمام ترافیک HTTP خود را مانیتور کرده، و همچنین درخواست‌های جدیدی بسازید که این امر کنترل کاملی روی HTTP headers به شما می‌دهد.


قدم‌های بعدی

  • برای یک مثال کامل از سرویس‌های HTTP که از عملیات POST,PUT و DELETE پشتیبانی می‌کند به این لینک مراجعه کنید.
  • برای اطلاعات بیشتر درباره طراحی واکنش گرا در کنار سرویس‌های HTTP به این لینک مراجعه کنید، که اپلیکیشن‌های تک صفحه ای (SPA) را بررسی می‌کند.
مطالب
بررسی کارآیی کوئری‌ها در SQL Server - قسمت هفتم - بررسی عملگر Nested loop‌ در یک Query Plan
دراین قسمت قصد داریم عملگر nested loop حاصل از نوشتن جوین‌ها را دقیق‌تر بررسی کنیم. یک حلقه‌ی تو در تو، از هر ردیف ورودی (دیتاست خارجی) برای یافتن ردیف‌هایی (دیتاست درونی) که نوع جوین را برآورده می‌کنند، استفاده می‌کند.


بررسی مفهوم دیتاست خارجی و درونی

 ابتدا در management studio از منوی Query، گزینه‌ی Include actual execution plan را انتخاب می‌کنیم. سپس کوئری‌های زیر را اجرا می‌کنیم:
USE [WideWorldImporters];
GO

SET STATISTICS IO ON;
GO


/*
What's are the inner and outer
data sets?
*/
SELECT
    [ol].[OrderLineID],
    [o].[CustomerID]
FROM [Sales].[OrderLines] [ol]
    INNER JOIN [Sales].[Orders] [o]
    ON [ol].[OrderID] = [o].[OrderID]
WHERE [o].[CustomerID] = 185;
GO
این کوئری یک جوین بین جداول OrderLines و Orders را تشکیل داده‌است؛ به همراه کوئری پلن زیر:


در اینجا دیتاست خارجی، همان index seek بالایی است که بر روی جدول Orders انجام شده‌است. اولین ردیف بازگشت داده شده‌ی توسط آن به همراه OrderID مربوطه را به حلقه‌ی تو در توی Inner Join ارسال می‌کند. سپس index seek دوم بر روی جدول OrderLines‌، بر اساس OrderID دیتاست خارجی، ردیف مرتبطی را در صورت وجود یافته و به حلقه‌ی تو در توی Inner Join بازگشت می‌دهد که در نهایت به select ارسال می‌شود و این عملیات به همین ترتیب ادامه پیدا می‌کند. این خلاصه‌ی کاری است که یک حلقه‌ی تو در تو انجام می‌دهد.

سؤال: اگر جای این دیتاست‌ها را عوض کنیم چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
در کوئری زیر توسط گزینه‌ی FORCE ORDER سبب شده‌ایم تا جای دیتاست‌های OUTER/INNER تغییر کند (البته این query hint، کاربرد عملی ندارد و صرفا جهت نمایش دیتاست‌ها از آن استفاده کرده‌ایم):
SELECT
    [ol].[OrderLineID],
    [o].[CustomerID]
FROM [Sales].[OrderLines] [ol]
    INNER JOIN [Sales].[Orders] [o]
    ON [ol].[OrderID] = [o].[OrderID]
WHERE [o].[CustomerID] = 185
OPTION (FORCE ORDER);
اینبار در کوئری پلن تولید شده، index seek بالایی بر روی جدول OrderLines، دیتاست خارجی را تشکیل می‌دهد و index seek دوم بر روی جدول Orders، دیتاست درونی را:



یک نکته: در این تصاویر بجای nested loop، از عملگر Hash Match استفاده شده‌است. اگر بخواهیم بهینه سازی کوئری را وادار کنیم تا از nested loop استفاده کند، می‌توان کوئری فوق را توسط یک INNER LOOP JOIN به صورت زیر نوشت:
SELECT
    [ol].[OrderLineID],
    [o].[CustomerID]
FROM [Sales].[OrderLines] [ol]
    INNER LOOP JOIN [Sales].[Orders] [o]
    ON [ol].[OrderID] = [o].[OrderID]
WHERE [o].[CustomerID] = 185
OPTION (FORCE ORDER);
GO
که یک چنین کوئری پلنی را تولید می‌کند:


همانطور که مشاهده می‌کنید اینبار به علت بالا رفتن تعداد ردیف‌هایی که باید پردازش کند، به یک پلن بسیار غیر بهینه رسیده‌است که برای بهبود آن مجبور شده‌است Parallelism را نیز فعال کند.

در این حالت اگر هر سه کوئری فوق را با هم اجرا کنیم، تا بتوانیم هزینه‌ی آن‌ها را در کوئری پلن نهایی تولید شده، با یکدیگر مقایسه کنیم، هزینه‌ی کوئری اول صفر درصد، کوئری دوم 1 درصد و کوئری سوم 99 درصد نسبت به کل batch محاسبه می‌شود. علت آن را نیز در برگه‌ی messages، با مشاهده‌ی logical reads 477304 مربوط به کوئری سوم می‌توان مشاهده کرد که نسبت به سایر کوئری‌ها بسیار بیشتر است. بنابراین بهتر است در کار بهینه ساز کوئری‌ها به صورت دستی دخالت نکنیم!


بهبود کارآیی یک کوئری، با حذف حلقه‌ی تو در توی کوئری پلن آن در حالت Key lookup

کوئری زیر را با فرض انتخاب گزینه‌ی Include actual execution plan در منوی کوئری، اجرا می‌کنیم:
SELECT
    [ContactPersonID],
    [OrderDate],
    [CustomerPurchaseOrderNumber]
FROM [Sales].[Orders]
WHERE [ContactPersonID] = 3144;
این کوئری هرچند به همراه یک جوین نیست، اما دارای کوئری پلنی دارای یک nested loop است:


ایندکس‌هایی که در این کوئری پلن استفاده شده‌اند، شامل موارد پیش‌فرض زیر هستند؛ یکی بر روی OrderID که کلید اصلی جدول است، تشکیل شده و دیگری بر روی ContactPersonID که در قسمت where کوئری فوق مورد استفاده قرار گرفته‌است:
ALTER TABLE [Sales].[Orders] ADD  CONSTRAINT [PK_Sales_Orders] PRIMARY KEY CLUSTERED 
(
[OrderID] ASC
)

GO

CREATE NONCLUSTERED INDEX [FK_Sales_Orders_ContactPersonID] ON [Sales].[Orders]
(
[ContactPersonID] ASC
)
علت وجود عملگر key lookup بر روی ایندکس PK_Sales_Orders در اینجا این است که ایندکس FK_Sales_Orders_ContactPersonID، ستون‌های کوئری نوشته شده را include نکرده‌است. به همین جهت مجبور شده‌است آن‌ها را از clustered index تعریف شده دریافت کند.
برای بهبود این وضعیت، NONCLUSTERED INDEX تعریف شده را به صورت زیر تغییر می‌دهیم تا ستون‌های OrderDate و CustomerPurchaseOrderNumber را INCLUDE کند:
CREATE NONCLUSTERED INDEX [FK_Sales_Orders_ContactPersonID]
ON [Sales].[Orders] (
[ContactPersonID] ASC
)
INCLUDE (
[OrderDate], [CustomerPurchaseOrderNumber]
)
WITH (DROP_EXISTING = ON)
ON [USERDATA];
GO
اکنون اگر مجددا کوئری قبلی را اجرا کنیم:
SELECT
    [ContactPersonID],
    [OrderDate],
    [CustomerPurchaseOrderNumber]
FROM [Sales].[Orders]
WHERE [ContactPersonID] = 3144;
به این کوئری پلن دارای index seek بدون nested loop می‌رسیم:


چون ایندکس جدید تعریف شده کاملا کوئری ما را پوشش می‌دهد، دیگر نیازی به ایجاد یک nested loop، جهت کار با چندین index متفرقه نیست.


بهبود کارآیی یک کوئری، با حذف حلقه‌ی تو در توی کوئری پلن آن در حالت RID lookup

در اینجا یک جدول کپی را از روی جدول اصلی Orders ایجاد کرده‌ایم؛ به همراه تعریف یک NONCLUSTERED INDEX بر روی ستون ContactPersonID آن:
USE [WideWorldImporters]
GO

DROP TABLE [Sales].[Copy_Orders]
GO

SELECT *
INTO [Sales].[Copy_Orders]
FROM [Sales].[Orders];
GO

CREATE NONCLUSTERED INDEX [NCI_Copy_Orders_ContactPersonID]
ON [Sales].[Copy_Orders] (
[ContactPersonID]
);
GO
سپس کوئری زیر را که همانند کوئری مثال قبلی است، بر روی این جدول کپی اجرا می‌کنیم:
SELECT
    [ContactPersonID],
    [OrderDate],
    [CustomerPurchaseOrderNumber]
FROM [Sales].[Copy_Orders]
WHERE [ContactPersonID] = 3144;
نتیجه‌ی آن تولید کوئری پلن زیر است:


در اینجا یک nested loop را به همراه RID lookup داریم (RID به معنای row id است). همچنین واژه‌ی heap نیز ذکر شده‌است. در این حالت اطلاعات یک چنین جدولی بدون هیچگونه ترتیبی ذخیره شده‌اند؛ بنابراین نیاز به شماره ردیف آن (RID) برای برقراری ارتباطات می‌باشد. Key lookup زمانی رخ می‌دهند که یک جدول دارای یک clustered index باشد و RID lookup، در حالت عکس آن رخ می‌دهد. دقیقا مانند جدول کپی ایجاد شده، که دارای یک clustered index نیست.

در صورت مشاهده‌ی RID lookup نیز می‌توانیم ستون‌هایی از کوئری را که در NONCLUSTERED INDEX ذکر نشده‌اند، include کنیم:
CREATE NONCLUSTERED INDEX [NCI_Copy_Orders_ContactPersonID]
ON [Sales].[Copy_Orders] (
[ContactPersonID] ASC
)
INCLUDE (
[OrderDate], [CustomerPurchaseOrderNumber]
)
WITH (DROP_EXISTING = ON)
ON [USERDATA];
GO
و در این حالت اگر همان کوئری قبلی را مجددا اجرا کنیم، به کوئری پلن دارای index seek زیر خواهیم رسید: