مهرداد کاهه مهرداد کاهه
مطالب
بررسی امکانات Bootstrap 4
دنیای وب کلاینت، در اواخر سال میلادی جاری دستخوش تغییرات بسیاری خواهد شد. از جهتی JavaScript با بروز رسانی موتور خود با نام و نسخه‌ی javascript ecmascript 6 ظاهرا قصد دارد تا تغییرات شگرفی را در دنیای اسکریپتی آشفته‌ی کلاینت بدهد. به همین علت فریم ورک‌های SPA یا single page app همانند AngularJs نیز با به‌روز رسانی نسخه‌ی جاوااسکریپت، ظاهرا مجبورند تا هسته‌ی فریم ورک‌های خود را یک آب و جاروی اساسی کنند. البته AngularJs در نسخه‌های 1.X مشکلاتی داشته است که در نسخه‌ی 2.0 غالب آنها رفع خواهند شد. از طرفی این اتفاقات تنها شامل فریم‌ورک‌های مبتنی بر جاوا‌اسکریپت نمی‌شود و Twitter نیز قصد دارد تا نسخه‌ی جدید Bootstrap را ارائه کند. چند وقتی هست که وب‌سایت رسمی Bootstrap در بالای صفحه‌ی اصلی خود پیغام Aww yeah, Bootstrap 4 is coming را مبنی بر آمدن نسخه‌ی 4 منتشر کرده است.
در این مقاله قصد داریم تا به بررسی امکانات Bootstrap 4 بپردازیم. اطلاعاتی که بنده قصد دارم در اختیار شما قرار دهم، مطالبی است که از چند بلاگ مانند وبلاگ رسمی Bootstrap برداشت شده است.
در ابتدای مطب معرفی Bootstrap 4 alpha این نوشته فروتنانه، شما را مجذوب خود خواهد کرد:
Bootstrap 4 در واقع یک اقدام بزرگ بود که پس از یک سال توسعه، بزرگی این اقدام در خط به خط کدها احساس می‌گردد. تصمیم گرفتیم تا نسخه‌ی اولیه‌ی آن را به اشتراک بگذاریم و انتقادات و پیشنهادات شما را بشنویم. برای بهبود و پیشرفت در این زمینه، بسیاری از اخبار مرتبط را در اختیار شما قرار می‌دهیم. امیدواریم که ما را در بهتر شدن یاری کنید.

امکانات جدید Bootstrap

انتقال از Less به Sass

در نسخه‌ی جدید، شما با استفاده از Sass قادر هستید تا بجای Less، کدهای استایل خود را به این صورت کامپایل و شخصی‌سازی نمایید. البته در Bootstrap 3 این امکان وجود نداشت ولی به صورت جداگانه و البته رسمی منتشر و در GitHub قرار داده شده بود.

بهبود grid system مبتنی بر "rems"

استفاده از سیستم grid همچنان با همان syntax پیشین استفاده می‌شود، اما کمی تغییر در معماری آن حاصل شده است. به عنوان مثال شما هنوز هم قادر به پیاده سازی سیستم مبتنی بر 12 ستون با استفاده از grid، یا تغییر عرض صفحه با استفاده از container و یا سیستم nested rows هستید.
اما چیز جدیدی که اضافه شده در container و یا به نوعی تغییر کلی در گرید بندی بنا به سایز دستگاههای مختلف است. بگذارید با یک مثال ببینیم که کار جدید صورت گرفته به چه شکلی است. در این مثال در Codepen چگونگی تغییر فونت سایز و سپس تغییر container را مشاهده می‌کنید. تا کنون شما قطعا از px، em  و pt برای تغییر ابعاد استفاده کرده‌اید. در bootstrap 4 تمام این اندازه‌ها مبتنی بر واحدی با نام rem است. این مفهوم خیلی آسان و قابل درک است. به این صورت که با استفاده از rem، تمامی font-sizeها وابسته به root element خواهند شد. بنابراین اگر شما یک وب سایت مبتنی بر Bootstrap 4 را Inspect کنید، خواهید دید که HTML tag دارای فونت سایز 16px است و باقی تگ‌ها بر این مقیاس وابسته هستند. به عنوان مثال تگ p دارای فونت سایز 1em است، یعنی همان 16px. و یا تگ h1 به صورت زیر خواهد بود:
h1 { /* 16 * 2.5 = 40px */
}
شاید بتوان گفت که مهم‌ترین دلیل این حرکت، ساده‌تر کردن فرایند بزرگ و کوچک کردن scale برای دستگاه‌های مختلف است. شما به سادگی قادرید که HTML tag را به سایز کوچک‌تر یا بزرگ‌تر تغییر دهید تا تمامی محتویات نیز به همان مقدار تغییر کنند. البته این نکته قابل توجه است که این تغییر از px به واحد rem تنها شامل font-sizeها نبوده و شامل تمامی scalingها مانند margin، padding و ... نیز می‌شود.

تغییر panel و wells به cards

در Bootstrap جدید، مجموعه‌ی پنل‌ها و wellها به یک ساختار جامع‌تر به نام Cards تبدیل گشته‌اند. این مجموعه به عنوان یک container محتویات که هم قابل انعطاف و هم قابل توسعه است معرفی شده است. همانطور که در اسناد مربوط به این مجموعه مشاهده می‌کنید، چندین مجموعه مانند list box‌ها و thumbnailها نیز در Card قرار گرفته‌اند. در این مجموعه، optionهای متفاوتی برای header و footer، و یا حالات متفاوت قرارگیری محتوا، حالت‌های مختلف back ground در نظر گرفته شده است.

Reset Component جایگزینی برای normalize.css

قبلا Bootstrap از Normalize.css جهت reset کردن محتویات css خود استفاده می‌کرد. Normalize در حقیقت یک مجموعه از قوانین CSS مینیفای شده است که تمامی استایل‌های پیش‌فرض مرورگر‌ها را به یک حالت پایدار reset می‌کند. معمولا همه‌ی مرورگر‌ها یک stylesheet از پیش تعریف شده‌ای دارند که برای وب‌سایت‌هایی که هیچ استایلی ندارند معمولا قابل مشاهده است. به عنوان مثال غالب مرورگرها به صورت پیش‌فرض لینک‌ها را به صورت آبی رنگ با underline نمایش می‌دهند و اینکه یک border خاص به جداول می‌دهند. با استفاده از css reset ها، تمامی استایل‌های از پیش تعیین شده‌ی مرورگرها null می‌شوند. این قابلیت به ما کمک می‌کند که راحت‌تر بتوانیم یک صفحه‌ی cross-browser ایجاد نماییم.
حال اینکه در Bootstrap جدید نوعی دیگر جایگزین Normalize شده است که reboot نام نهاده شده و محتویات آن در GitHub  موجود است. به نوعی می‌توان گفت که یک سری base style و resetها در این یک فایل ریخته شده که reboot نام دارد. این امر می‌تواند کمک بسیاری در Customize کردن موارد توسط خود توسعه دهنده کند.
ادامه دارد...
‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۵۰
مهرداد کاهه مهرداد کاهه
مطالب
توسعه سرویس‌های مبتنی بر REST در AngularJs با استفاده از RestAngular : بخش دوم
در بخش پیشین  کلیات کتابخانه‌ی Restangular  را بررسی کردیم. در این بخش قصد داریم تا در طی یک پروژه، امکانات و قابلیت‌های بی‌نظیر این سرویس را در یک پروژه‌ی واقعی مشاهده کنیم.

کلیات پروژه

در این پروژه قصد داریم تا لیست کتاب‌های یک کتابخانه را نمایش دهیم. این کتابها قابلیت ویرایش نام دارند و همچنین شما می‌توانید کتابهای جدیدی را به لیست کتابها اضافه نمایید. تصویر زیر خروجی این پروژه است:

پایگاه داده‌ی برنامه با نام LibDb درون پوشه‌ی app_data قرار داده شده‌است. این پایگاه داده تنها دارای یک جدول است؛ با نام Books که دیاگرام آن را در شکل زیر مشاهده می‌کنید:


پیاده سازی

در ابتدا یک پروژه‌ی Empty را با رفرنس web API ایجاد می‌کنیم. حال درون فایل WebApiConfig.cs تکه کد زیر را اضافه می‌کنیم. این تکه کد فیلدها و آبجکت‌هایی را که از سمت سرور بازگشت داده می‌شوند، به صورت camelCase تبدیل می‌کند.
var jsonFormatter = config.Formatters.OfType<JsonMediaTypeFormatter>().First();

jsonFormatter.SerializerSettings.ContractResolver = new CamelCasePropertyNamesContractResolver();
در ادامه مدل edmx را ساخته و پس از آن Books Web Api را درون پوشه‌ی کنترلر ایجاد می‌کنیم. این کنترلر به صورت Default web Api Scaffold ساخته شده است و به دلیل اینکه به بحث ما مرتبط نیست؛ از توضیح بیشتر آن می‌گذریم.
حال پوشه‌ای را با نام app برای نگه داری فایل‌های AngularJs اضافه می‌کنیم و درون آن فایل app.js را ایجاد می‌کنیم:
var angularExample = angular.module('angularexample', ["restangular"])
angularExample.config(["RestangularProvider", function (RestangularProvider) {
    //RestangularProvider.setRestangularFields({
    //    id: "id"
    //});
    RestangularProvider.setBaseUrl('/api');
}]);

angularExample.controller("MainCtrl", ["Restangular", "$scope", function (Restangular, $scope) {
    var resource = Restangular.all('books');
    resource.getList().then(function (response) {
        $scope.books = response;
    });
    $scope.add = function () {
        resource.post($scope.newBook).then(function (newResource) {
            $scope.books.push(newResource);
        })
    }
}]);
محتویات فایل app.js را مشاهده می‌کنید. در ادامه درباره‌ی این قسمت بیشتر صحبت می‌کنیم.
حال در روت پروژه فایل index.html را ایجاد می‌کنیم:
<!DOCTYPE html>
<html ng-app="angularexample" xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head>
    <title>Rest Angular Sample</title>
    <script src="//ajax.googleapis.com/ajax/libs/angularjs/1.1.5/angular.min.js"></script>
    <script src="http://cdn.jsdelivr.net/underscorejs/1.5.1/underscore-min.js"></script>
    <script src="/Scripts/restangular.min.js"></script>
    <script src="/app/app.js"></script>
</head>
<body>
    <div ng-controller="MainCtrl">
        <div ng-repeat="item in books">
            name is: {{item.name}}<br />
            change name: <input type="text" ng-model="item.name" /><button type="submit" ng-click="item.put();">update</button>
        </div>
        <div>
            add new: <br />
            <input type="text" ng-model="newBook.name" /><button type="submit" ng-click="add()">add</button>
        </div>
    </div>
</body>
و در نهایت در پوشه‌ی Scripts فایل‌های سرویس Restangular را قرار می‌دهیم.
تا به اینجای کار تمامی کارهای مورد نیاز تشکیل پروژه را انجام داده‌ایم. حال به بررسی بیشتر سرویس‌های این پروژه می‌پردازیم؛ یعنی کدهای درون فایل app.js.
ببینیم که برای دریافت لیست تمامی کتابها، ما چه کارهایی را انجام داده‌ایم! به تکه کد زیر دقت کنید:
    var resource = Restangular.all('books');
    resource.getList().then(function (response) {
        $scope.books = response;
    });
این تمامی آن چیزی است که ما برای دریافت لیست تمامی کتابها انجام داده‌ایم. به همین سادگی! در خط اول از متد all که در بخش قبل توضیح مختصری راجع به آن داده بودم برای دریافت لیست تمامی کتابها استفاده کردم که پارامتر درون آن آدرس Web Api است. البته همانطور که می‌دانید در ASP.NET Web Api ما همیشه به base address یک api نیز اضافه می‌کنیم. حال اینکه چرا api در اینجا نیامده در ادامه و در بخش تنظیمات کلی Restangular توضیح می‌دهم. در خط دوم نیز از اشاره‌گر resources متد getList را فراخوانی کرده و لیست کتابها را در response دریافت می‌کنیم.
پس از آن می‌خواهیم ببینیم که عملیات ایجاد یک کتاب جدید چگونه انجام می‌گردد. تکه کد زیر این عملیات را انجام می‌دهد:
    $scope.add = function () {
        resource.post($scope.newBook).then(function (newResource) {
            $scope.books.push(newResource);
        })
    }
ما یک متد با نام add ایجاد کرده‌ایم که در سمت View توسط دایرکتیو ng-click آن را فراخوانی می‌کنیم.
همانطور که مشاهده میکنید درون app.js متدی برای update موارد قبلی نیست. بیایید سری به View بزنیم. به المنت div زیر توجه کنید. همانطور که می‌بینید تمامی عملیات update با یک دستور ساده item.put حل و فصل شده.
        <div ng-repeat="item in books">
            name is: {{item.name}}<br />
            change name: <input type="text" ng-model="item.name" /><button type="submit" ng-click="item.put();">update</button>
        </div>
تمامی آنچه که گفته شد تنها بخشی از قابلیت‌های شگفت انگیز این افزونه بود. امیدوارم که مطلب مفید واقع شده باشد. سورس این پروژه را می‌توانید از لینک زیر دریافت کنید.

سورس پروژه: RestangularSample.rar  

‫۹ سال قبل، یکشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۰۰
مهرداد کاهه مهرداد کاهه
مطالب
کنترلرهای تو در تو در angularJs و نحوه ارث بری متدها و property ها در آن - بخش اول
در این مقاله قصد داریم تا به بررسی و پیاده سازی کنترلر‌های تو در تو در AngularJs بپردازیم. به این صورت که میتوانیم در یک صفحه یک کنترلر اصلی را در نظر بگیریم و کنترلر‌های دیگر را در این کنترلر قرار دهیم. نحوه‌ی ارث بری متغیرها، انقیاد داده‌ها و مقادیر تعریف شده در $scope، از جمله مواردی است که به آن خواهیم پرداخت. تمامی مواردی که ذکر خواهد شد در قالب یک پروژه قرار داده شده است.
حال به بررسی جزئی کنترلر‌های تودرتو یا همان Nested Controllers می‌پردازیم. در این پروژه قصد داریم تا با تعریف سه متغییر firstName و lastName و middleName نحوه ارث بری پارامترها را در این کنترلر‌های تو در تو بررسی نماییم. ساختار یک صفحه با کنترلر‌های تو در تو به صورت زیر میباشد. همانطور که مشاهده میکنید کنترلر دوم و سوم به صورت nested درون کنترلر اول تعریف شده اند.
<body ng-app ="app">
      <div ng-controller="firstControllerScope">
            <div ng-controller="secondControllerScope">
                   <div ng-controller="thirdControllerScope">
                   </div>
             </div>
    </div>
</body>
در کدهای پیاده سازی شده این کنترلر به صورت زیر میباشد. همانطور که مشاهده میکنید در کنترلر اول تنها پارامتر firstName و در کنترلر دوم و سوم نیز به ترتیب lastName و middleName اضافه شده اند. همچنین دو تابع utility به نام getFullName در کنترلر دوم و سوم تعریف شده است.
var firstControllerScope = function ($scope) {
    // Initialize the model variables
    $scope.firstName = "John";
};

var secondControllerScope = function ($scope) {
    // Initialize the model variables
    $scope.lastName = "Doe";

    // Define utility functions
    $scope.getFullName = function () {
        return $scope.firstName + " " + $scope.lastName;
    };
};

var thirdControllerScope = function ($scope) {
    // Initialize the model variables
    $scope.middleName = "Al";
    $scope.lastName = "Smith";

    // Define utility functions
    $scope.getFullName = function () {
        return $scope.firstName + " " + $scope.middleName + " " + $scope.lastName;
    };
};
فایل html حاوی این کنترلر‌ها در زیر نمایش داده شده است. همانطور که مشاهده میکنید تمامی کنترلر دوم یعنی secondControllerScope و کنترلر سوم درون firstControllerScope تعریف شده اند. همچنین دو تابع utility با نام‌های getFullName نیز در زیر مقدار fullName را باز میگردانند. 
    <div ng-controller="firstControllerScope">
        <h3>First controller</h3>
        <strong>First name:</strong> {{firstName}}<br />
        <br />
        <label>first name: <input type="text" ng-model="firstName" /></label><br />
        <br />
        

        <div ng-controller="secondControllerScope">
            <h3>Second controller (inside First)</h3>
            <strong>First name (from First):</strong> {{firstName}}<br />
            <strong>Last name (new variable):</strong> {{lastName}}<br />
            <strong>Full name:</strong> {{getFullName()}}<br />
            <br />
            <label>first name: <input type="text" ng-model="firstName" /></label><br />
            <label>last name: <input type="text" ng-model="lastName" /></label><br />
            <br />
            

            <div ng-controller="thirdControllerScope">
                <h3>Third controller (inside Second and First)</h3>
                <strong>First name (from First):</strong> {{firstName}}<br />
                <strong>Middle name (new variable):</strong> {{middleName}}<br />
                <strong>Last name (from Second):</strong> {{$parent.lastName}}<br />
                <strong>Last name (redefined in Third):</strong> {{lastName}}<br />
                <strong>Full name (redefined in Third):</strong> {{getFullName()}}<br />
                <br />
                <label>first name: <input type="text" ng-model="firstName" /></label><br />
                <label>middle name: <input type="text" ng-model="middleName" /></label><br />
                <label>last name: <input type="text" ng-model="lastName" /></label>
            </div>
        </div>
    </div>
با توجه به مقادیر تعریف شده درون هر یک از کنترلر‌ها و با اجرای پروژه نمونه مشاهده میکنیم که اگر یک پارامتر مدل (مانند middleName) را درون کنترلر فرزند به وسیله input field‌ها تغییر دهیم، این تغییر به والد منتقل نمیشود. یعنی اگر به عنوان مثال ما lastName را در کنترلر سوم تغییر دهیم دیگر lastName که در کنترلر سوم است تغییر نخواهد کرد. حال اگر همان lastName در کنترلر دوم که در یک فیلد input قرار داده شده تغییر کند، مشاهده میکنیم که در کنترلر سوم نیز مقدار lastName تغییر خواهد کرد.
در بخش بعدی نوع دیگری از ارث بری پارامتر‌ها و تابع‌ها در کنترلر‌های AngularJs را شرح خواهیم داد.
‫۹ سال و ۲ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۵
مهدی سعیدی فر مهدی سعیدی فر
مطالب
بررسی تغییرات ASP.NET MVC 5 beta1
همانطور که می‌دانید، مایکروسافت در کنفرانس Build 2013  که چند روز پیش برگزار شد،  Visual Studio 2013 Preview را به همراه ASP.NET MVC 5 beta1  و Entity Framework 6 beta 1 و تعدادی محصول دیگر، معرفی کرد.
در طی این مقاله قصد دارم تجربیات کار خودم با نسخه‌ی پیش نمایش MVC 5 را به اشتراک بزارم و نه صرفا بررسی یک change-log ساده.
برای کار با MVC 5 شما ابتدا باید یکی از نسخه‌های Visual Studio 2013 را نصب کنید. من در مقاله از Visual Studio Express 2013 Preview For Web استفاده می‌کنم.
ابتدا New Project را زده تا یک پروژه جدید را آغاز کنیم. از قسمت Templates، بخش Web  را که انتخاب کنید، اولین تغییر را مشاهده خواهید کرد.بله! دیگر خبر از چند ASP.NET نیست.حداقل در دسته بندی تبدیل به یک ASP.NET واحد شده اند.

با انتخاب ok باز نیز با قالب جدیدی به شکل زیر برای انتخاب پروژه مواجه می‌شوید. 

اینجا همه چیز تکراری است به غیر از گزینه  Configure Authentication. 

همه‌ی گزینه‌ها تکراری اند به غیر از گزینه Individual User Accounts. البته این همان FormsAuthentication قبلی است. نکته قابل توجه، یکپارچی آن با سرویس‌های اجتماعی و شبکه‌های سرویس دهنده است. البته در نسخه‌ی قبلی نیز این سیستم وجود داشت، ولی این دفعه  با ASP.NET Identity یک پارچه است که در ادامه بیشتر آن را خواهید دید.

البته گویا حالت دیگری به نام Organizational Accounts  نیز وجود دارد که گویا  برای فعال سازی،باید یک بسته‌ی به روز رسانی دریافت می‌کردم، که من نکردم.(اینترنت حجمی و شبانه دانلود کردن...)

این حالت که در شکل زیر مشخص است، امکان یکپارچگی احراز هویت با Active Directory  در windows server و azure را دارد.

پس از ایجاد پروژه یک نگاهی به Solution Explorer می‌اندازیم. 

همان طور که می‌بینید ساختار اصلی با نسخه‌های قبلی هیچ تفاوتی نکرده و تنها کتاب خانه ای که اینجا خودنمایی می‌کند و به چشم آشنا نیست، twitter bootstrap است!

با توجه به پوشه‌ی مدل این را متوجه می‌شویم که مایکروسافت هم به لزوم  ViewModel اعتقاد پیدا کرده است.

با اجرا کردن پروژه bootstrap و responsive بودن آن، خودنمایی می‌کنند.

اگر نگاهی به کنترلر Account بیندازیم، با موارد جالبی روبرو می‌شویم. 

به لطف سیستم Identity جدید، Entity Framework 6 و .NET 4.5 ، می‌بینیم که تا حد امکان، عملیات به صورت آسنکرون(نامتقارن) انجام شده اند که برای برنامه‌های scalable بسیار مفید و ضروری به نظر می‌رسد.
اگر نگاهی به reference‌های پروژه هم بیندازیم، حضور بسیاری از کتاب خانه‌های نام آشنا را به صورت پیش فرض، شاهد هستیم.

 Entity Framework نسخه‌ی 6 beta1 به صورت پیش فرض در پروژه وجود دارد. خوشبختانه دیگر خبری هم از System.Data.Entity  نیست. همچنین حضور پررنگ Owin و ASP.NET Identity را متوجه خواهید شد.
خب قبلا اگر قصد افزودن کنترلر جدیدی به بروژه داشتید، به راحتی در هر جای پروژه گزینه ای به نام AddController را می‌زدید. اما اینجا سناریو کمی متفاوت است.
 

همه چیز گویا با Scaffolding یکپارچه شده. به گفته‌ی تیم ASP.NET، Scaffold کاملا از نو نوشته شده، در بررسی‌های اولیه من، کدهای تولیدی چندان تفاوتی با نسخه‌ی قبل نداشت.احتمالا تغییرات در جای دیگری است. 
حال اگر بخواهیم برای Controller ایجاد شده یه View ایجاد کنیم باید طبق روال سابق از شرتکات ctrl+m, ctrl+v استفاده کنیم. اما... 

بله، لااقل در این IDE در اقدامی ناجوانمردانه! این گزینه حذف شده است. گویا باید وارد فولدر Views شده و به صورت دستی فولدر جدیدی ایجاد و از گزینه‌ی Scaffold برای افزودن View جدید اقدام کرد. 

همین طور که می‌بینید، Intellisense ویژوال استادیو به صورت توکار، از AngularJs پشتیبانی می‌کند.
نتیجه گیری:
گویا مایکروسافت نیز به این نتیجه رسیده که ASP.NET MVC در نسخه‌ی سوم خود، کاملا پخته و به بلوغ رسیده است و پس از آن باید فقط آن را بهینه کرده و تغییرات اساسی در آن انجام ندهد .تیم ASP.NET تنها حواسش منعطف به همگام شدن با تکنولوژی‌های روز Web است و این را با پشتیبانی پیش فرض از bootstrap و Angularjs شاهد هستیم. گویا خط مشی تیم توسعه دهنده نیز این گونه است. از جمله تغییرات خوب بحث Identity هست که کاملا به EF Code First یک پارچه هست و دیگر مشکلات کار با سرویس Memberships وجود ندارد. در کل شما یک سری اینترفیس پیاده سازی می‌کنید و بقیه مسائل توسط این کتابخانه‌ی نو ظهور مدیریت می‌شود و فراموش نکنیم که این کتابخانه با OAuth یکپارچه است.(دریافت اطلاعات بیشتر )
طبق change-log رسمی، تغییر آنچنانی در MVC رخ نداده است. فقط یک سری آپدیت و بهینه سازی و همگام سازی با تکنولوژی‌های جدید.
نظر شما در مورد این تغییرات چیست؟

‫۱۱ سال و ۴ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۱ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۳:۴۵
بهنام محمدی بهنام محمدی
مطالب
Performance در AngularJS قدم پنجم
در این مقاله موضوعی را مطرح خواهم کرد که شاید برای خیلی‌ها این نوع کد نویسی خوشایند نباشد. حتی برای خود من هم خوشایند نیست؛ ولی نهایتا در بهبود Performance تاثیر خیلی زیادی دارد. به کد زیر دقت کنید.
<div ng-repeat="item in items">
     <div ng-if="setting.header">{{item.header}}</div>
     <div>{{item.title}}</div>
     <div ng-if="setting.footer">{{item.footer}}</div>
</div>
توضیح کد: فرض کنید سناریوی پروژه ما به این صورت هست که ما یک لیست داریم، شامل 3 فیلد که header، title و footer را در تنظیمات می‌توانیم مشخص کنیم که header و footer در شرایطی نمایش داده شود و در شرایطی نمایش داده نشود و یا حالت‌های دیگر. 
خوب مشکل چیست و راهکار چیست؟
فرض کنید لیست ما شامل 100 رکورد هست و در تنظیمات مشخص کرده‌ایم که header نمایش داده شود و footer نمایش داده نشود. اما اتفاقی بدی که میفتد این است که وقتی لیست در View ساخته می‌شود، 100 بار ng-if مربوط به header و footer چک میشود؛ در جمع 200 بار می‌شود. چه این مقادیر true باشند چه false فرقی نمی‌کند و 200 بار بررسی می‌شود.
راهکار این مشکل به این صورت است که ما باید از ng-if داخل ng-repeat استفاده نکنیم. اما برای پیاده سازی تنظیمات باید ng-if‌ها را قبل از ng-repeat بررسی کنیم. پس مسلما ng-repeatها باید قالب پیش بینی کرده ما را نسبت به ng-if‌ها درست کند. نتیجه‌ی کار به صورت کد زیر است که شاید برای شما هم خوشایند نباشد:
<div ng-if="setting.header && setting.footer">
     <div ng-repeat="item in items">
          <div>{{item.header}}</div>
          <div>{{item.title}}</div>
          <div>{{item.footer}}</div>
     </div>
</div>
<div ng-if="setting.header && setting.footer==false">
     <div ng-repeat="item in items">
          <div>{{item.header}}</div>
          <div>{{item.title}}</div>      
     </div>
</div>
<div ng-if="setting.header==false && setting.footer">
     <div ng-repeat="item in items">         
          <div>{{item.title}}</div>   
          <div>{{item.footer}}</div>   
     </div>
</div>
<div ng-if="setting.header==false && setting.footer==false">
     <div ng-repeat="item in items">         
          <div>{{item.title}}</div>                
     </div>
</div>
درست است من هم با شما موافق هستم که خوشایند نیست. در این کد ما همه‌ی حالت‌ها را پیش بینی و قالب مناسب هر شرط را درست کرده‌ایم. حجم کد چند برابر شده، ولی از لحاظ Performance در ساخت لیست در View در حد 98% بهبود پیدا کرده‌است. همان مثال قبلی را در نظر بگیرید. ng-if مربوط به header و footer در این کد فقط 4 بار بررسی می‌شود. چه 100 رکورد باشد، چه 1000 تا، چه 10 تا رکورد. 
در مورد ng-repeat‌ها هم نگران نباشید فقط یک بار اجرا میشوند. اگر کارکرد ng-if را در مقاله‌ی قبلی من ، خوانده باشید، متوجه‌ی این موضوع می‌شوید که element‌های داخلی و direction‌های AngularJS داخلی ng-if زمانی پردازش می‌شوند که شرط true باشد. از این روش زمانی استفاده کنید که تعداد داده‌ها و حالت‌های زیادی دارید و Performance اهمیت بیشتری دارد. امیدوارم مقاله‌ی مفیدی باشد.
‫۹ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ تیر ۱۳۹۴، ساعت ۰۲:۱۰
احمد رجبی احمد رجبی
مطالب
آشنایی با Bower
با توجه به رشد روز افزون وب و مراحل تکامل برنامه نویسی آن ، نیاز به ابزارهایی که نصب ، به روز رسانی و مدیریت کتابخانه‌ها و ابزارهای جانبی استفاده شده در پروژه‌ها را بطور خودکار انجام دهند بیش از پیش احساس میشود. Bower یکی از ابزارهایی است که برای کمک به این امر معرفی شده است.
bower  
Bower چیست؟
Bower یک package manager برای فن آوری‌های سمت کلاینت است.توانایی نصب ، جستجو و حذف کتابخانه‌های Javascript،HTML،CSS دارد.

مزایا:
  1. نصب ابزارها و کتابخانه‌ها توسط  یک خط فرمان!
  2. به جای اینکه در سایتهای مختلف ورژن کتابخانه‌ها را پیگیری کنید و update شدن یا نشدن آنها را بررسی نمایید(مثلا آیا  jQueryمورد استفاده درپروژه ، آخرین نسخه است؟) ، با استفاده از Bower در کمترین زمان ممکن این کار را انجام دهید.
  3. نصب آفلاین. وقتی کتابخانه ای برای اولین بار نصب شود کش شده و دفعات بعد برای نصب همان کتابخانه(و البته همان ورژن) از کش استفاده خواهد کرد.(مگر اینکه کاربر صراحتا کش را خالی کرده باشد).
  4. نصب کتابخانه‌های وابسته. اگر کتابخانه ای وابسته به کتابخانه‌های دیگر باشد (مثل وابستگی Twitter Bootstrap به jQuery)، بطور خودکار وابستگی‌ها نیز نصب می‌گردند.
مراحل نصب :
قبل از نصب باید دو ابزار زیر در سیستم نصب شده باشند:
  1. Nodejs  
  2. Git  : برخی از کتابخانه‌ها باید از مخزن Git واکشی شوند.
نصب Bower :
در خط فرمان دستور زیر را اجرا نمایید:
 npm install -g bower
دستور بالا Bower را بصورت global نصب خواهد کرد و اکنون میتوان کتابخانه‌های مختلف را نصب نمود.

نصب کتابخانه ها:

برای نصب کتابخانه‌ها از دستور زیر استفاده می‌شود:
bower install <package>
برای مثال برای نصب کتابخانه angularjs باید دستور زیر را اجرا نمود:
 bower install angular
یا jQuery:
 bower install jquery
ممکن است نیاز باشد تا ورژن خاصی از یک کتابخانه را نصب کنید که در این صورت باید مانند مثال زیر عمل کرد:
bower install <package>#<version>
bower install jquery#1.7.0
دستور فوق نسخه 1.7.0 jQuery را نصب خواهد کرد.

پس از اجرای دستور، در مسیر جاری فولدری به نام bower_components ایجاد شده و کتابخانه‌ها در آن قرار می‌گیرند.

bower_components/
jquery/
   README.md
   bower.json
   component.json
   composer.json
   jquery-migrate.js
   jquery-migrate.min.js
   jquery.js
   jquery.min.js
   jquery.min.map
   package.json

و در نهایت نحوه استفاده:
<script type="text/javascript" src="bower_components/jquery/jquery.js"></script>

جستجو در کتابخانه ها:
Bower امکان جستجو در کتابخانه‌های ثبت شده را می‌دهد. مثال:
bower search bootstrap




Search results:


bootstrap git://github.com/twbs/bootstrap.git


angular-bootstrap git://github.com/angular-ui/bootstrap-bower.git


sass-bootstrap git://github.com/jlong/sass-twitter-bootstrap.git  
‫۱۰ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۱۶ اسفند ۱۳۹۲، ساعت ۲۳:۳۰
مسعود پاکدل مسعود پاکدل
مطالب
پیاده سازی کنترلرهای Angular با استفاده از Typescript
پیشتر با ویژگی ها  و نحوه کد نویسی این زبان آشنا شدید. از طرفی دیگر، نحوه تعریف کنترلرها در Angular نیز آموزش داده شد. در این پست قصد دارم طی یک مثال ساده با استفاده از زبان Typescript یک کنترلر Angular را ایجاد  و سپس از آن در یک پروژه Asp.Net MVC استفاده نمایم. از آن جا که به صورت پیش فرض در VS.Net امکانات TypeScript نصب نشده است، برای شروع ابتدا TypeScript را از اینجا دانلود نمایید. بعد از نصب یک پروژه Asp.Net MVC ایجاد نمایید و سپس با استفاده از nuget فایل‌های مربوط به AngularJs  را نصب نمایید. در این پست به تفصیل این مورد بررسی شده است (عملیات BundleConfig فایل‌های مورد نیاز به عهده خودتان). در پوشه scripts یک فولدر به نام app ساخته، سپس یک فایل TypeScript به نام ProductController.ts ایجاد کنید. (بعد از نصب TypeScript گزینه TypeScript File مشاهده خواهد شد)
 

در فایل ProductController.ts کد‌های زیر را کپی نمایید:  

module Product {
    export interface Scope {
        message: string;
    }

    export class Controller {
        constructor($scope: Scope) {
            $scope.message = "Hello from Masoud";
        }
    }
}
توضیح کد‌ها بالا :

ابتدا یک ماژول به نام Product ایجاد می‌کنیم. سپس یک اینترفیس برای پیاده سازی آبجکت Scope که جهت مقید سازی عناصر DOM به آبجکت‌های کنترلر مورد استفاده قرار می‌گیرد، ایجاد می‌کنیم. در داخل این اینترفیس متغیری به نام message از نوع string داریم. قصد داریم این متغیر را به یک  عنصر مقید کنیم. حال یک کلاس به نام کنترلر ایجاد می‌کنیم که در تابع سازنده آن تزریق وابستگی برای scope$ از نوع اینترفیس Scope تعیین شده است. در نتیجه در بدنه سازنده می‌توانیم به متغیر message مقدار مورد نظر را نسبت دهیم .

کلمه کلیدی export برای تعریف عمومی کلاس استفاده شده است .
یک View ایجاد و کد‌های زیر را در آن کپی کنید : 

<script type="text/javascript" src="~/scripts/app/ProductController.js"></script>
<div ng-app>
    <div ng-controller="Product.Controller">
        <p>{{message}}</p>
    </div>
</div>

اولین نکته در تگ script است که فراخوانی فایل TypeScript باید با پسوند   js. انجام گیرد. به دلیل اینکه فایل‌های TypeScript بعد از کامپایل تبدیل به فایل‌های JavaScript خواهند شد؛ در نتیجه پسوند آن نیز js. است. دومین نکته در فراخوانی کنترلر مورد نظر است که  از ترکیب نام ماژول و نام کلاس است. بعد از اجرای پروژه خروجی به صورت زیر خواهد بود :

 

‫۱۰ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۹ دی ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۳۵
مهدی سعیدی فر مهدی سعیدی فر
مطالب
AngularJS #3
در این مقاله مفاهیم انقیاد داده (Data Binding)، تزریق وابستگی (Dependency Injection)،هدایت گر‌ها (Directives) و سرویس‌ها را بررسی خواهیم کرد و از مقاله‌ی آینده، به بررسی ویژگی‌ها و امکانات AngularJS در قالب مثال خواهیم پرداخت.
 
انقیاد داده (Data Binding)
سناریو هایی وجود دارد که در آن‌ها باید اطلاعات قسمتی از صفحه به صورت نامتقارن (Asynchronous) با داده‌های دریافتی جدید به روز رسانی شود. روش معمول برای انجام چنین کاری؛ دریافت داده‌ها از سرور است که عموما به فرم HTML میباشند و جایگزینی آن با بخشی از صفحه که قرار است به روز رسانی شود، اما حالتی را در نظر بگیرید که با داده هایی از جنس JSON طرف هستید و اطلاعات صفحه را با این داده‌ها باید به روز رسانی کنید. معمولا برای حل چنین مشکلی مجبور به نوشتن مقدار زیادی کد هستید تا بتوانید به خوبی اطلاعات View را به روز رسانی کنید. حتما با خودتان فکر کرده اید که قطعا راهی وجود دارد تا بدون نوشتن کدی، قسمتی از View را به Model متناظر خود نگاشت کرده و این دو به صورت بلادرنگ از تغییرات یکدیگر آگاه شوند. این عمل عموما به مفهوم انقیاد داده شناخته می‌شود و Angular هم به خوبی از انقیاد داده دوطرفه پشتیبانی می‌کند.
برای مشاهده این ویژگی در Angular، مثال مقاله‌ی قبل را به کد‌های زیر تغییر دهید تا پیغام به صورت پویا توسط کاربر وارد شود:
<!DOCTYPE html>
<html ng-app>
<head>
    <title>Sample2</title>
</head>
<body>
    <div>
        <input type="text" ng-model="greeting.text" />
        <p>{{greeting.text}}, World!</p>
    </div>
    <script src="../Scripts/angular.js"></script>
</body>
</html>
بدون نیاز به حتی یک خط کد نویسی! با مشخص کردن input به عنوان Model از طریق ng-model، خاصیت greeting.text که در داخل {{ }} مشخص شده را به متن داخل textbox  مقید (bind) کردیم.  نتیجه می‌گیریم که جفت آکلود {{ }} برای اعمال Data Binding استفاده می‌شود.
حال یک دکمه نیز بر روی فرم قرار می‌دهیم که با کلیک کردن بر روی آن، متن داخل textbox را نمایش دهد.
<!DOCTYPE html>
<html ng-app>
<head>
    <title>Sample2</title>
</head>
<body>
    <div ng-controller="GreetingController">
        <input type="text" ng-model="greeting.text" />
        <p>{{greeting.text}}, World!</p>
        <button ng-click="showData()">Show</button>
    </div>
    <script src="../Scripts/angular.js"></script>
    <script>
        var GreetingController = function ($scope, $window) {
            $scope.greeting = {
                text: "Hello"
            };

            $scope.showData = function () {
                $window.alert($scope.greeting.text);
            };
        };
    </script>
</body>
</html>
به کمک ng-click، تابع showData به هنگام کلیک شدن، فراخوانی می‌شود. window$ نیز به عنوان پارامتر کلاس GreetingController مشخص شده است. window$ نیز یکی از سرویس‌های پیش فرض تعریف شده توسط Angular است و ما در اینجا در سازنده‌ی کلاس آن را به عنوان وابستگی درخواست کرده ایم تا توسط سیستم تزریق وابستگی توکار، نمونه‌ی مناسب آن در اختیار ما بگذارد. window$ نیز تقریبا معادل شی window است و یکی از دلایل استفاده از آن ساده‌تر شدن نوشتن آزمون‌های واحداست.
حال متنی را داخل textbox نوشته  و دکمه‌ی show را فشار دهید. متن نوشته شده را به صورت یک popup  مشاهده خواهید کرد.
همچنین شی scope$ نیز نمونه‌ی مناسب آن توسط سیستم تزریق وابستگی Angular، در اختیار Controller قرار می‌گیرد و نمونه‌ی در اختیار قرارگرفته، برای ارتباط با View Model و سیستم انقیاد داده استفاده می‌شود.
معمولا انقیاد داده در الگوی طراحی (ModelView-ViewModel(MVVM مطرح است و به این دلیل که این الگوی طراحی به خوبی با الگوی طراحی MVC سازگار است، این امکان در Angular گنجانده شده است. 
   
تزریق وابستگی (Dependency Injection)
تا به این جای کار قطعن  بار‌ها و بار‌ها اسم آن را خوانده اید. در مثال فوق، پارامتری با نام scope$ را برای سازنده‌ی کنترلر خود در نظر گرفتیم و ما بدون انجام هیچ کاری نمونه‌ی مناسب آن را که برای انجام اعمال انقیاد داده با viewmodel استفاده می‌شود را دریافت کردیم. به عنوان مثال، window$ را نیز در سازنده‌ی کلاس کنترلر خود به عنوان یک وابستگی تعریف کردیم و تزریق نمونه‌ی مناسب آن توسط سیستم تزریق وابستگی توکار Angular صورت می‌گرفت.
اگر با IOC Container‌ها در زبانی مثل #C کار کرده باشید، قطعا با IOC Container فراهم شده توسط Angular هم مشکلی نخواهید داشت.
اما یک مشکل! در زبانی مثل #C که همه‌ی متغیر‌های دارای نوع هستند، IOC Container با استفاده از Reflection، نوع پارامترهای درخواستی توسط سازنده‌ی کلاس را بررسی کرده و با توجه به اطلاعاتی که ما از قبل در دسترس آن قرار داده بودیم، نمونه‌ی مناسب آن را در اختیار در خواست کننده می‌گذارد.
اما در زبان جاوا اسکریپت که متغیر‌ها دارای نوع نیستند، این کار به چه شکل انجام می‌گیرد؟
Angular برای این کار از نام پارامتر‌ها استفاده می‌کند. برای مثال Angular از نام پارامتر scope$ می‌فهمد که باید چه نمونه ای را به کلاس تزریق کند. پس نام پارامتر‌ها در سیستم تزریق وابستگی Angular نقش مهمی را ایفا می‌کنند.
اما در زبان جاوا اسکریپت، به طور پیش فرض امکانی برای به دست آوردن نام پارامتر‌های یک تابع وجود ندارد؛ پس Angular چگونه نام پارامتر‌ها را به دست می‌آورد؟ جواب در سورس کد Angular و در تابعی به نام annotate نهفته است که اساس کار این تابع استفاده از چهار عبارت با قاعده (Regular Expression) زیر است.
var FN_ARGS = /^function\s*[^\(]*\(\s*([^\)]*)\)/m;
var FN_ARG_SPLIT = /,/;
var FN_ARG = /^\s*(_?)(\S+?)\1\s*$/;
var STRIP_COMMENTS = /((\/\/.*$)|(\/\*[\s\S]*?\*\/))/mg;
تابع annotate تابعی را به عنوان پارامتر دریافت می‌کند و سپس با فراخواندن متد toString آن، کدهای آن تابع را به شکل یک رشته در می‌آورد. حال کدهای تابع را که اکنون به شکل یک رشته در دسترس است را با استفاده از عبارات با قاعده‌ی فوق پردازش می‌کند تا نام پارامتر‌ها را به دست آورد. در ابتدا کامنت‌های موجود در تابع را حذف می‌کند، سپس نام پارامتر‌ها را استخراج می‌کند و با استفاده از "," آن‌ها را جدا می‌کند و در نهایت نام پارامتر‌ها را در یک آرایه باز می‌گرداند.
استفاده از تزریق وابستگی، امکان نوشتن کدهایی با قابلیت استفاده مجدد و نوشتن ساده‌تر آزمون‌های واحد را فراهم می‌کند. به خصوص کدهایی که با سرور ارتباط برقرار می‌کنند را می‌توان به یک سرویس انتقال داد و از طریق تزریق وابستگی، از آن در کنترلر استفاده کرد. سپس در آزمون‌های واحد می‌توان قسمت ارتباط با سرور را با یک نمونه فرضی جایگزین کرد تا برای تست، احتیاجی به راه اندازی یک وب سرور واقعی و یا مرورگر نباشد.
    
Directives
یکی از مزیت‌های Angular این است که قالب‌ها را می‌توان با HTML نوشت و این را باید مدیون موتور قدرتمند تبدیل گر DOM بدانیم  که در آن گنجانده شده است و به شما این امکان را می‌دهد تا گرامر HTML را گسترش دهید.
تا به این جای کار با attribute‌های زیادی در قالب HTML روبرو شدید که متعلق به HTML نیست. به طور مثال: جفت آکولاد‌ها که برای انقیاد داده به کار برده می‌شود، ng-app که برای مشخص کردن بخشی که باید توسط Angular کامپایل شود، ng-controller که برای مشخص کردن این که کدام بخش از View متعلق به کدام Controller است و ... تمامی Directive‌های پیش فرض Angular هستند.
با استفاده از Directive‌ها می‌توانید عناصر و خاصیت‌ها و حتی رویداد‌های سفارشی برای HTML بنویسید؛ اما واقعا چه احتیاجی به تعریف عنصر سفارشی و توسعه گرامر HTML وجود دارد؟
HTML یک زبان طراحی است که در ابتدا برای تولید اسناد ایستا به وجود آمد و هیچ وقت هدفش تولید وب سایت‌های امروزی که کاملا پویا هستند نبود. این امر تا جایی پیش رفته است که HTML را از یک زبان طراحی تبدیل به یک زبان برنامه نویسی کرده است و احتیاج به چنین زبانی کاملا مشهود است. به همین دلیل جامعه‌ی وب مفهومی را به نام Web Components  مطرح کرده است. Web Components به شما امکان تعریف عناصر HTML سفارشی را می‌دهد. برای مثال شما یک تگ سفارشی به نام datepicker می‌نویسید که دارای رفتار و ویژگی‌های خاص خود است و به راحتی عناصر HTML رابا استفاده از آن توسعه می‌دهید. مطمئنا آینده‌ی وب این گونه است، اما هنوز خیلی از مرورگرها از این ویژگی پشتیبانی نمی‌کنند.
یکی دیگر از معادل‌های  Web Component‌های امروز را می‌توان ویجت‌های jQuery UI دانست. اگر بخواهم تعریفی از ویجت ارائه دهم به این گونه است که یک ویجت؛ کدهای HTML، CSS و javascript مرتبط به هم را کپسوله کرده است. مهم‌ترین مزیت ویجت ها، قابلیت استفاده‌ی مجدد آن‌هاست، به این دلیل که تمام منطق مورد نیاز را در خود کپسوله کرده است؛ برای مثال ویجت datepicker که به راحتی در برنامه‌های مختلف بدون احتیاج به نوشتن کدی قابل استفاده است.
خب، متاسفانه Web Component‌ها هنوز در دنیای وب امروزی رایج نشده اند و ویجت‌ها هم آنچنان  قدرت Web Component‌ها را ندارند. خب Angular با استفاده از امکان تعریف Directive‌های سفارشی به صورت cross-browser امکان تعریف عناصر سفارشیه همانند web Component‌ها را به شما می‌دهد. حتی به عقیده‌ی عده ای Directive‌ها بسیار قدرتمند‌تر از Web Components عمل می‌کنند و راحتی کار با آن‌ها بیشتر است.
با استفاده از Directive‌ها می‌توانید عنصر HTML سفارشی مثل </ datepicker>،  خاصیت سفارشی مثل ng-controller، رویداد سفارشی مثل ng-click را  تعریف کنید و یا حتی حالت و اتفاقات رخ داده در برنامه را زیر نظر بگیرید.
و این یکی از دلایلی است که می‌گویند Angular دارای ویژگی forward-thinking است.
البته Directive‌ها یکی از قدرتمند‌ترین امکانات فریم ورک AngularJS است و در آینده به صورت مفصل بر روی آن بحث خواهد شد.
    
سرویس‌ها در AngularJS
 حتما این جمله را در هنگام نوشتن برنامه‌ها با الگوی طراحی MVC بار‌ها و بار‌ها شنیده اید که در Controller‌ها نباید منطق تجاری و پیچیده ای را پیاده سازی کرد و باید به قسمت‌های دیگری به نام سرویس‌ها منتقل شوند و سپس در سازنده‌ی کلاس کنترلر به عنوان پارامتر تعریف شوند تا توسط Angular نمونه‌ی مناسب آن به کنترلر تزریق شود. Controller‌ها نباید پیاده کننده‌ی هیچ منطق تجاری و یا اصطلاحا business برنامه باشد و باید از لایه‌ی سرویس استفاده کنند و تنها وظیفه‌ی کنترلر باید مشخص کردن انقیاد داده و حالت برنامه باشد.
دلیل استفاده از سرویس‌ها در کنترلر ها، نوشتن ساده‌تر آزمون‌های واحد و استفاده‌ی مجدد از سرویس‌ها در قسمت‌های مختلف پروژه و یا حتی پروژه‌های دیگر است.
معمولا اعمال مرتبط در ارتباط با سرور را در سرویس‌ها پیاده سازی می‌کنند تا بتوان در موقع نوشتن آزمون‌های واحد یک نمونه‌ی فرضی را خودمان ساخته و آن را به عنوان وابستگی به کنترلری که در حال تست آن هستیم تزریق کنیم، در غیر این صورت احتیاج به راه اندازی یک وب سرور واقعی برای نوشتن آزمون‌های واحد و در نتیجه کند شدن انجام آزمون را در بر دارد. قابلیت استفاده‌ی مجدد سرویس هم به این معناست که منطق پیاده سازی شده در آن نباید ربطی به رابط کاربری و ... داشته باشد. برای مثال یک سرویس به نام userService باید دارای متد هایی مثل دریافت لیست کاربران، افزودن کاربر و ... باشد و بدیهی است که از این سرویس‌ها می‌شود در قسمت‌های مختلف برنامه استفاده کرد. همچنین سرویس‌ها در Angular به صورت Singleton در اختیار کنترلر‌ها قرار می‌گیرند  و این بدین معناست که یک نمونه از هر سرویس ایجاد شده و به بخش‌های مختلف برنامه تزریق می‌شود. 
    
مفاهیم پایه ای AngularJs به پایان رسید. در مقاله بعدی یک مثال تقریبا کامل را نوشته و با اجزای مختلف Angular بیشتر آشنا می‌شویم.
   
با تشکر از مهدی محزونی برای بازبینی مطلب
‫۱۱ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ شهریور ۱۳۹۲، ساعت ۰۳:۰۵
مهدی سعیدی فر مهدی سعیدی فر
پاسخ به بازخورد‌های پروژه‌ها
توضیح گام های اجرا شده در پروژه
سلام؛
هدف از انجام این پروژه برای من چسباندن قطعات مختلف یک پازل به هم بودند تا بتوان به یک تصویر خوب رسید.منظور من این است که entity framework و ASP.NET MVC و bootstrap و best practice‌های آن‌ها به تنهایی و جدا از هم به نظر ساده و راحت و خوب بیایند، اما درگیر شدن همه‌ی آن‌ها در یک پروژه‌ی واقعی، واقعا چالش بر انگیز است.
من دانشجو هستم و تقریبا استارت این پروژه را از آبان ماه زدم، اما به دلیل یک سری مشکلات از جمله همین دانشجو بودن، کار به کندی پیش رفت و حتی وقفه‌های چند ماهه در آن پیش اومد. هدف من این بود که اساسا یک سیستم با کیفیت بنویسم و در ابتدای کار هم، کار به خوبی پیش می‌رفت، اما با توجه به مشکلات ذکر شده، عمده کار کدنویسی در تعطیلات عید نوروز صورت گرفت، و کاملا از کدنویسی انجام شده مشهود است ک ههمان قسمت هایی که در عید نوروز کدنویسی شده اند، اصطلاحا سرهم بندی شده اند( به خصوص در کدهای سمت کلاینت)
در مورد گام‌های انجام شده؛ پروژه به این منوال انجام شد:
- تحلیل ساختار بانک اطلاعاتی مورد نیاز
- شروع به تحقیق در مورد امکانات مورد نیاز 
- دعوت همکای برای کار گروهی توسط دوستان ( کسی قبول نکرد البته دی:)
- با توجه به محدودیت‌های یافت شده در تحقیقات، ساختار بانک اطلاعاتی نهایی می‌شود.
- انتخاب فریم ورک‌های مناسب( که در اینجا Entity Framework برای orm و ASP.NET MVC برای کدنویسی سمت سرور و bootstrap برای css و jquery هم برای جاوا اسکریپت)
- تحقیق در مورد best practice‌های موجود در مورد هر یک از فریم ورک‌های فوق
-شروع کدنویسی
در مورد قسمت مدیریت کاربران، هدف طراحی یک سیستم خیلی منعطف بود که قطعا با memebrship خود دات نت امکان پذیر نبود. متاسفانه به دلیل مشکلات پیش اومده این قسمت از پروژه هم سرهم بندی کردم و به یک سیستم ساده اکتفا کردم.
برای پیاده سازی آن هم شما کافیست در گوگل عبارت implement custom membership in asp.net mvc را سرچ کنید. مطمئن باشید کلی مطلب پیدا خوهید کرد که با جمع بندی آن یک سیستم خوب می‌توانید پیاده سازی کنید.
الان همین سیستم پیاده سازی شده در سایت یک باگ دارد که بعد از مدتی remember me آ از کار می‌افتد.کوکی کاربر اعتبار دارد، اما رویداد متناظر آن برای اعتبار سنجی اتفاق نمی‌افتد!
الان هم در حال تحقیق برای پیاده سازی یک سیستم اعتبارسنجی  کامل‌تر و اصولی‌تر و یک پارچه‌تر با ASP.NET MVC  هستم که مقاله‌ی زیر خیلی به من کمک کرد.(امیدوارم برای شما هم مفید باشد)
الان هم برنامه ای برای ارتقا این سیستم دارم و مهمترین تغییر آن را می‌توان به استفاده از angularjs برای نوشتن بخش مدیریتی و پیاده سازی آن به صورت single page دانست.( البته اگر این کمردرد بزاره دی:)
امیدوارم دوستان با بازخوردهای خوب خودشون، در ارتقای سطح کیفی کار کمک کنند.
‫۱۱ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱ شهریور ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۴۳
مهدی سعیدی فر مهدی سعیدی فر
پروژه‌ها
پروژه سامانه برگزاری مسابقات ورزشی پیاده سازی شده به وسیله ASP.NET MVC و AngularJS
این سامانه به کمک فریمورک‌های ASP.NET MVC و AngularJS پیاده سازی شده است.

مکانیزم کار این سامانه بدین شکل است که مدیر سامانه مسابقه ای را تعریف کرده و برای آن نمایندگان واحدهای دانشگاهی انتخاب می‌کند. به نمایندگان این دانشگاه‌ها پیامی مبنی بر برگزاری مسابقه‌ی مورد نظر فرستاده می‌شود تا در فرصت تعیین شده وارد سامانه شوند و اعلام آمادگی خود را برای شرکت در مسابقات اعلام کنند.
پس از تایید اعلام آمادگی واحدهای دانشگاهی برای شرکت در مسابقات توسط مدیر، نمایندگان دانشگاه‌ها در بازه‌ی تعیین شده برای ثبت نام به سامانه مراجعه کرده و اطلاعات بازیکنان و اعضای کادر فنی را ثبت می‌کنند. پس از بررسی اطلاعات ثبت شده توسط مدیر، نمایندگان در بازه‌ی زمانی اعلام شده برای دریافت کارت به سامانه مراجعه نموده و کارت مسابقات را دانلود می‌کنند.

امکانات سامانه:

 - مدیریت مسابقات و برگزاری همزمان چندین مسابقه
- مدیریت سرپرستان تیم‌های ورزشی
- مدیریت اعلام آمادگی شرکت کنندگان در مسابقات
- اطلاع رسانی خودکار برگزاری مسابقات به سرپرستان تعریف شده از طریق پیامک و پست الکترونیکی
- مدیریت اطلاعات شرکت کنندگان اعم از بازیکنان و کادر فنی
- ثبت و مدیریت اطلاعات شرکت کنندگان توسط سرپرست تیم
- اطلاع رسانی خودکار اطلاعات تایید نشده توسط مدیرسامانه به سرپرست تیم از طریق پیامک و پست الکترونیکی
- صدور کارت ورود به مسابقات
- گزارش گیری از اطلاعات مسابقات و شرکت کنندگان
- مدیریت محل اسکان شرکت کنندگان
- مدیریت اطلاعات پایه
- مدیریت خبرنامه و اطلاع رسانی
- مدیریت مدیران سامانه
- وبسایت سامانه برگزاری مسابقات


نحوه‌ی ورود به سیستم

برای ورود به مدیریت سامانه، از قسمت فوتر سایت بر روی "ورود همکاران" کلیک کنید.

ایمیل و کلمه عبور برای ورود به مدیریت سامانه

ایمیل: admin@gmail.com
کلمه عبور: 123admin123

ایمیل و کلمه عبور برای ورود به سامانه مسابقات

ایمیل: user@gmail.com
کلمه عبور: 123user123

نکته: سورس کد این پروژه را فقط از مخزن کد پروژه می‌توانید دریافت کنید.

 


‫۸ سال و ۱۱ ماه قبل، شنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۵۶