در آخرین تغییرات وابستگیهای AngularJS 2.0 این موارد لحاظ شدهاند:
الف) در فایل package.json بجای es6-promise و es6-shim، فقط از core-js استفاده شدهاست:
"dependencies": { // ... "core-js": "^2.4.0", // ... },
{ "ambientDependencies": { "core-js": "registry:dt/core-js#0.0.0+20160317120654", "jasmine": "registry:dt/jasmine#2.2.0+20160505161446", "node": "registry:dt/node#4.0.0+20160509154515" } }
/// <reference path="../typings/browser/ambient/core-js/index.d.ts" /> /// <reference path="../typings/browser/ambient/node/index.d.ts" />
یک نکته: اگر در پوشهی typings قدیمی شما هنوز فایلهای es6-shim موجود هستند، باید آنها را حذف کنید. چون تعاریف آن، با تعاریف core-js جدید، تداخل میکنند و خطای «error TS2300: Duplicate identifier» را دریافت خواهید کرد.
پوشهی typings جدید را از اینجا دریافت کنید: typings.zip
به مستندات رسمی AngularJS 2.0، فصل جدیدی به نام «Introduction to Webpack» اضافه شدهاست. در اینجا میتوان Webpack را جایگزین Gulp کرد و نکتهی جالب آن، امکان نوشتن یک چنین کامپوننتهایی هستند:
import { Component } from '@angular/core'; import '../../public/css/styles.css'; @Component({ selector: 'my-app', template: require('./app.component.html'), styles: [require('./app.component.css')] }) export class AppComponent { }
همچنین نگارش نهایی آن هم به زودی در دسترس خواهد بود.
+ زمانیکه قرار است از فریم ورکهای جاوا اسکریپتی SPA یا Single page applications مانند AngularJS استفاده شود، عملا دات نت تبدیل خواهد شد به فراهم کنندهی اطلاعات و دریافت کنندهی اطلاعات و نه بیشتر. بنابراین حداکثر به یک وب سرور نیاز خواهد بود؛ به همراه فناوری که بتواند JSON تولید کند (ارسال data به کلاینت) و JSON دریافت کند (دریافت data از کاربر). در این حالت اهمیتی ندارد که از MVC استفاده کنید یا از ASP.NET Web API و یا ... هر فناوری سمت سرور دیگری. همینقدر که این فناوری بتواند خروجی JSON را پردازش کند و یا در کنار آن وب سروری هم جهت هاست سایت فراهم باشد، کافی است.
یعنی در این حالت قابلیتهای رندر HTML فناوریهایی مانند ASP.NET MVC و هم ASP.NET Web forms فراموش خواهند شد؛ چون استفادهای از توانمندیهای آنها نخواهیم کرد.
استفاده از فریم ورکهای SPA یعنی آزادی انتخاب نحوهی ندر HTML نهایی و مدیریت فعالیتهای کاربران در سمت کاربر. سمت سرور آن هم چیزی بیشتر از دریافت و یا ارسال data با فرمت JSON نیست.
بررسی مشکلات AngularJS 1.x
AngularJS #1
برپایی تنظیمات اولیهی سیستم مسیریابی در AngularJS 2.0
برای کار با سیستم مسیریابی AngularJS 2.0، ابتدا باید اسکریپتهای آن به صفحه اضافه شوند. در ادامه المان پایهای تعریف شده و سپس باید سرویس پروایدر مسیریابی را رجیستر کرد. جزئیات این موارد را در ادامه بررسی میکنیم:
الف) سرویس مسیریابی، جزئی از angular2/core نیست. به همین جهت مدخل اسکریپت متناظر با آن باید به صفحهی اصلی سایت اضافه شود که این مورد، در قسمت اول بررسی پیشنیازهای نصب AngularJS 2.0 صورت گرفتهاست:
<!-- Required for routing --> <script src="~/node_modules/angular2/bundles/router.dev.js"></script>
ب) افزودن المان base به ابتدای صفحه:
<!DOCTYPE html> <html> <head> <base href="/">
از آنجائیکه فایل index.html در ریشهی سایت قرار گرفتهاست، مقدار آغازین href آن به / تنظیم شدهاست.
ج) شبیه به حالت ثبت پروایدر HTTP در قسمت قبل، برای ثبت پروایدر مسیریابی نیز به فایل App\app.component.ts مراجعه میکنیم:
//same as before ... import { ROUTER_PROVIDERS } from 'angular2/router'; //same as before ... @Component({ //same as before … providers: [ ProductService, HTTP_PROVIDERS, ROUTER_PROVIDERS ] }) //same as before ...
علت ختم شدن نام این سرویسها به PROVIDERS این است که این تعاریف، امکان استفادهی از چندین سرویس زیر مجموعهی آنها را فراهم میکنند و صرفا یک سرویس نیستند.
ساخت کامپوننت نمایش جزئیات محصولات
در ادامه میخواهیم جزئیات هر محصول را با کلیک بر روی نام آن در لیست محصولات، در آدرسی دیگر به صورتی مجزا مشاهده کنیم. به همین منظور به پوشهی products برنامه مراجعه کرده و دو فایل جدید product-detail.component.ts و product-detail.component.html را ایجاد کنید؛ با این محتوا:
الف) محتوای فایل product-detail.component.html
<div class='panel panel-primary'> <div class='panel-heading'> {{pageTitle}} </div> </div>
import { Component } from 'angular2/core'; @Component({ templateUrl: 'app/products/product-detail.component.html' }) export class ProductDetailComponent { pageTitle: string = 'Product Detail'; }
اگر دقت کنید، این کامپوننت ویژه دارای خاصیت selector نیست. ذکر selector تنها زمانی اجباری است که بخواهیم این کامپوننت را داخل کامپوننتی دیگر قرار دهیم. در اینجا قصد داریم این کامپوننت را به صورت یک View جدید، توسط سیستم مسیریابی نمایش دهیم و نه به صورت جزئی از یک کامپوننت دیگر.
افزودن تنظیمات مسیریابی به برنامه
مسیریابی در AngularJS 2.0، مبتنی بر کامپوننتها است. به همین جهت، ابتدای کار مسیریابی، مشخص سازی تعدادی از کامپوننتها هستند که قرار است به عنوان مقصد سیستم راهبری (navigation) مورد استفاده قرار گیرند و به ازای هر کدام، یک مسیریابی و Route جدید را تعریف میکنیم. تعریف هر Route جدید شامل انتساب نامی به آن، تعیین مسیر مدنظر و مشخص سازی کامپوننت مرتبط است:
{ path: '/products', name: 'Products', component: ProductListComponent },
این تنظیمات به عنوان یک متادیتای جدید دیگر به کلاس AppComponent، در فایل app.component.ts اضافه میشوند:
//same as before … import { ROUTER_PROVIDERS, RouteConfig } from 'angular2/router'; //same as before … @Component({ //same as before … }) @RouteConfig([ { path: '/welcome', name: 'Welcome', component: WelcomeComponent, useAsDefault: true }, { path: '/products', name: 'Products', component: ProductListComponent } ]) export class AppComponent { pageTitle: string = "DNT AngularJS 2.0 APP"; }
همانطور که ملاحظه میکنید، یک کلاس میتواند بیش از یک decorator داشته باشد.
()RouteConfig@ را به کامپوننتی الصاق میکنیم که قصد میزبانی مسیریابی را دارد (Host component). این مزین کننده، آرایهای از اشیاء را قبول میکند و هر شیء آن دارای خواصی مانند مسیر، نام و کامپوننت است. باید دقت داشت که نام هر مسیریابی تعریف شده باید pascal case باشد. در غیراینصورت مسیریاب ممکن است این نام را با path اشتباه کند.
همچنین امکان تعریف خاصیت دیگری به نام useAsDefault نیز در اینجا میسر است. از آن جهت تعریف مسیریابی پیش فرض سیستم، در اولین بار نمایش آن، استفاده میشود.
در اینجا نام کامپوننت، رشتهای ذکر نمیشود و دقیقا اشاره دارد به نام کلاس متناظر. بنابراین هر نام کلاسی که در اینجا اضافه میشود، باید به همراه import ماژول آن نیز در ابتدای فایل جاری باشد. به همین جهت اگر تنظیمات فوق را اضافه کنید، ذیل کلمهی WelcomeComponent یک خط قرمز مبتنی بر عدم تعریف آن کشیده میشود. برای تعریف آن، پوشهی جدیدی را به ریشهی سایت به نام home اضافه کنید و به آن دو فایل ذیل را اضافه نمائید:
الف) محتوای فایل welcome.component.ts
import { Component } from 'angular2/core'; @Component({ templateUrl: 'app/home/welcome.component.html' }) export class WelcomeComponent { public pageTitle: string = "Welcome"; }
<div class="panel panel-primary"> <div class="panel-heading"> {{pageTitle}} </div> <div class="panel-body"> <h3 class="text-center">Default page</h3> </div> </div>
پس از تعریف این کامپوننت، اکنون باید import ماژول آنرا به ابتدای فایل app.component.ts اضافه کنیم، تا مشکل عدم شناسایی نام کلاس WelcomeComponent برطرف شود:
import { WelcomeComponent } from './home/welcome.component';
فعال سازی مسیریابیهای تعریف شده
روشهای مختلفی برای دسترسی به اجزای یک برنامه وجود دارند؛ برای مثال کلیک بر روی یک لینک، دکمه و یا تصویر و سپس فعال سازی مسیریابی متناظر با آن. همچنین کاربر میتواند آدرس صفحهای را مستقیما در نوار آدرسهای مرورگر وارد کند. به علاوه امکان کلیک بر روی دکمههای back و forward مرورگر نیز همواره وجود دارند. تنظیمات مسیریابیهای انجام شده، دو مورد آخر را به صورت خودکار مدیریت میکنند. در اینجا تنها باید مدیریت اولین حالت ذکر شده را با اتصال مسیریابیها به اعمال کاربران، انجام داد.
به همین جهت منویی را به بالای صفحهی برنامه اضافه میکنیم. برای این منظور، فایل app.component.ts را گشوده و خاصیت template کامپوننت AppComponent را به نحو ذیل تغییر میدهیم:
@Component({ //same as before … template: ` <div> <nav class='navbar navbar-default'> <div class='container-fluid'> <a class='navbar-brand'>{{pageTitle}}</a> <ul class='nav navbar-nav'> <li><a [routerLink]="['Welcome']">Home</a></li> <li><a [routerLink]="['Products']">Product List</a></li> </ul> </div> </nav> <div class='container'> <router-outlet></router-outlet> </div> </div> `, //same as before … })
سپس جهت تعریف لینکهای هر آیتم، از یک دایرکتیو توکار AngularJS 2.0 به نام routerLink استفاده میکنیم. هر routerLink به یکی از آیتمهای تنظیم شدهی در RouteConfig بایند میشود. بنابراین نامهایی که در اینجا قید شدهاند، دقیقا نامهایی هستند که در خاصیت name هر کدام از اشیاء تشکیل دهندهی RouteConfig، تعریف و مقدار دهی گردیدهاند.
اکنون اگر کاربر بر روی یکی از لینکهای Home و یا Product List کلیک کند، مسیریابی متناظر با آن فعال میشود (بر اساس این نام، در لیست عناصر RouteConfig جستجویی صورت گرفته و عنصر معادلی بازگشت داده میشود) و سپس View آن کامپوننت نمایش داده خواهد شد.
تا اینجا دایرکتیو جدید routerLink به قالب کامپوننت اضافه شدهاست؛ اما AngularJS 2.0 نمیداند که باید آنرا از کجا دریافت کند. به همین جهت ابتدا import آنرا (ROUTER_DIRECTIVES) به ابتدای ماژول جاری اضافه خواهیم کرد:
import { ROUTER_PROVIDERS, RouteConfig, ROUTER_DIRECTIVES } from 'angular2/router';
directives: [ROUTER_DIRECTIVES],
تا اینجا اگر دقت کرده باشید، کامپوننت نمایش لیست محصولات را از کامپوننت ریشهی سایت حذف کردهایم و بجای آن منوی بالای سایت را نمایش میدهیم که توسط آن میتوان به صفحهی آغازین و یا صفحهی نمایش لیست محصولات، رسید. به همین جهت خاصیت directives دیگر شامل ذکر کلاس کامپوننت لیست محصولات نیست.
در انتهای قالب کامپوننت ریشهی سایت، یک دایرکتیو جدید به نام router-outlet نیز تعریف شدهاست. وقتی یک کامپوننت فعال میشود، نیاز است View مرتبط با آن نیز نمایش داده شود. دایرکتیو router-outlet محل نمایش این View را مشخص میکند.
اکنون اگر برنامه را اجرا کنیم، به این شکل خواهیم رسید:
اگر دقت کنید، آدرس بالای صفحه، در اولین بار نمایش آن به http://localhost:2222/welcome تنظیم شده و این مقدار دهی بر اساس خاصیت useAsDefault تنظیمات مسیریابی سایت انجام شدهاست (نمایش welcome به عنوان صفحهی اصلی و پیش فرض).
همچنین با کلیک بر روی لینک لیست محصولات، کامپوننت آن فعال شده و نمایش داده میشود. محل قرارگیری این کامپوننتها، دقیقا در محل قرارگیری دایرکتیو router-outlet است.
ارسال پارامترها به سیستم مسیریابی
در ابتدا بحث، مقدمات کامپوننت نمایش جزئیات یک محصول انتخابی را تهیه کردیم. برای فعال سازی این کامپوننت و مسیریابی آن، نیاز است بتوان پارامتری را به سیستم مسیریابی ارسال کرد. برای مثال با انتخاب آدرس product/5، جزئیات محصول با ID مساوی 5 نمایش داده شود.
برای این منظور:
الف) اولین قدم، تعریف مسیریابی آن است. به همین جهت به فایل app.component.ts مراجعه و دو تغییر ذیل را به آن اعمال کنید:
//same as before … import { ProductDetailComponent } from './products/product-detail.component'; @Component({ //same as before … }) @RouteConfig([ //same as before … { path: '/product/:id', name: 'ProductDetail', component: ProductDetailComponent } ]) //same as before …
تفاوت این مسیریابی با نمونههای قبلی در تعریف id:/ است. پس از ذکر :/، نام یک متغیر عنوان میشود و اگر نیاز به چندین متغیر بود، همین الگو را تکرار خواهیم کرد.
ب) سپس نحوهی فعال سازی این مسیریابی را توسط تعریف لینکی جدید، معرفی میکنیم. بنابراین فایل قالب product-list.component.html را گشوده و سپس بجای نمایش عنوان محصول:
<td>{{ product.productName }}</td>
<td> <a [routerLink]="['ProductDetail', {id: product.productId}]"> {{product.productName}} </a> </td>
اکنون که از دایرکتیو جدید routerLink در این قالب استفاده شدهاست، نیاز است تعریف دایرکتیو آنرا به متادیتای کلاس کامپوننت لیست محصولات نیز اضافه کنیم تا AngularJS 2.0 بداند آنرا از کجا باید تامین کند:
import { Component, OnInit } from 'angular2/core'; import { ROUTER_DIRECTIVES } from 'angular2/router'; //same as before … @Component({ //same as before … directives: [StarComponent, ROUTER_DIRECTIVES] })
در ادامه اگر برنامه را اجرا کنید، عنوانهای محصولات، به آدرس نمایش جزئیات آنها لینک شدهاند:
ج) در آخر زمانیکه View نمایش جزئیات محصول فعال میشود، نیاز است این id را از url جاری دریافت کند. به همین جهت فایل product-detail.component.ts را گشوده و تغییرات ذیل را به آن اعمال کنید:
import { Component } from 'angular2/core'; import { RouteParams } from 'angular2/router'; @Component({ templateUrl: 'app/products/product-detail.component.html' }) export class ProductDetailComponent { pageTitle: string = 'Product Detail'; constructor(private _routeParams: RouteParams) { let id = +this._routeParams.get('id'); this.pageTitle += `: ${id}`; } }
در این حالت، id دریافتی، به متغیر pageTitle اضافه شده و در قالب مربوطه به صورت خودکار نمایش داده میشود.
تا اینجا اگر برنامه را اجرا کنید، صفحهی نمایش جزئیات یک محصول، با کلیک بر روی عناوین آنها به صورت زیر نمایش داده میشود:
افزودن دکمهی back با کدنویسی
اکنون برای بازگشت مجدد به لیست محصولات، میتوان از دکمهی back مرورگر استفاده کرد، اما امکان طراحی این دکمه در قالبها نیز پیش بینی شدهاست.
برای این منظور قالب product-detail.component.html را به نحو ذیل بازنویسی میکنیم:
<div class='panel panel-primary'> <div class='panel-heading'> {{pageTitle}} </div> <div class='panel-footer'> <a class='btn btn-default' (click)='onBack()' style='width:80px'> <i class='glyphicon glyphicon-chevron-left'></i> Back </a> </div> </div>
سپس کدهای product-detail.component.ts را به صورت ذیل تکمیل خواهیم کرد:
import { Component } from 'angular2/core'; import { RouteParams, Router } from 'angular2/router'; @Component({ templateUrl: 'app/products/product-detail.component.html' }) export class ProductDetailComponent { pageTitle: string = 'Product Detail'; constructor(private _routeParams: RouteParams, private _router: Router) { let id = +this._routeParams.get('id'); this.pageTitle += `: ${id}`; } onBack(): void { this._router.navigate(['Products']); } }
رفع تداخل مسیریابیهای ASP.NET MVC با مسیریابیهای AngularJS 2.0
در طی بحث جاری عنوان شد که اگر کاربر مسیر http://localhost:2222/product/2 را جایی ثبت کرده یا bookmark کند، پس از فراخوانی مستقیم آن در نوار آدرسهای مرورگر، بلافاصله به این آدرس هدایت خواهد شد. این مورد صحیح است اگر از index.html بجای بکارگیری ASP.NET MVC، جهت هاست برنامه استفاده شود. اگر چنین آدرسی را در یک برنامهی ASP.NET MVC فراخوانی کنیم، ابتدا به دنبال کنترلری به نام product میگردد (ابتدا وارد موتور ASP.NET MVC میشود) و چون این کنترلر در سمت سرور تعریف نشدهاست، پیام 404 و یا یافت نشد را مشاهده خواهید کرد و فرصت به اجرای برنامهی AngularJS نخواهد رسید.
برای حل این مشکل نیاز است یک route جدید را به نام catch all، در انتهای مسیریابیهای فعلی اضافه کنید؛ تا سایر درخواستهای رسیده را به صفحهی نمایش برنامهی AngularJS هدایت کند:
public class RouteConfig { public static void RegisterRoutes(RouteCollection routes) { routes.IgnoreRoute("{resource}.axd/{*pathInfo}"); routes.MapRoute( name: "Default", url: "{controller}/{action}/{id}", defaults: new { controller = "Home", action = "Index", id = UrlParameter.Optional }, constraints: new { controller = "Home" } // for catch all to work, Home|About|SomeName ); // Route override to work with Angularjs and HTML5 routing routes.MapRoute( name: "NotFound", url: "{*catchall}", defaults: new { controller = "Home", action = "Index", id = UrlParameter.Optional } ); } }
کدهای کامل این قسمت را از اینجا میتوانید دریافت کنید: MVC5Angular2.part9.zip
خلاصهی بحث
حین ایجاد کامپوننتها باید به نحوهی نمایش آنها نیز فکر کرد. اگر کامپوننتی قرار است داخل یک کامپوننت دیگر نمایش یابد، باید دارای selector باشد. یک چنین کامپوننتی نیاز به تعریف مسیریابی ندارد. برای کامپوننتهایی که به عنوان یک View مستقل طراحی میشوند و قرار است در یک صفحهی مجزا نمایش داده شوند، نیازی به تعریف selector نیست؛ اما باید برای آنها مسیریابیهای ویژهای را تعریف کرد. همچنین نیاز است مدیریت اعمال کاربران را جهت فعال سازی آنها نیز مدنظر داشت. برای استفاده از امکانات مسیریابی توکار AngularJS 2.0 نیاز است اسکریپت آنرا به صفحهی اصلی اضافه کرد. سپس باید المان base را جهت نحوهی تشکیل آدرسهای مسیریابی، به صفحه اضافه کرد. در ادامه کار ثبت ROUTER_PROVIDERS در بالاترین سطح سلسه مراتب کامپوننتهای سایت انجام میشود. با استفاده از RouteConfig کار تنظیمات ابتدایی مسیریابی صورت خواهد گرفت. این decorator به کامپوننتی که قرار است کار میزبانی مسیریابی را انجام دهد، متصل میشود. پس از تعریف مسیریابیها با ذکر یک نام منحصربفرد، مسیری که باید توسط کاربر وارد شود و نام کامپوننت مدنظر، با استفاده از دایرکتیو routerLink کار تعریف این آدرسها، در رابط کاربری برنامه انجام میشود. این دایرکتیو جدید، جزئی از مجموعهی ROUTER_DIRECTIVES است که باید به لیست دایرکتیوهای کامپوننت ریشههای سایت و هر کامپوننتی که از routeLink استفاده میکند، اضافه شود. برای بایند این دایرکتیو به مسیریابیهای تعریف شده، سمت راست این اتصال باید به آرایهای از مقادیر مقدار دهی شود که اولین عنصر آن، نام یکی از عناصر مسیریابی تعریف شدهی در RouteConfig است. از دومین عنصر آن برای مقدار دهی پارامترهای ارسالی به سیستم مسیریابی استفاده میشود. کار دایرکتیو router-outlet، مشخص سازی محل نمایش یک View است که عموما در قالب میزبان مسیریابی قرار میگیرد. برای تعیین پارامترهای مسیریابی، از الگوی paramName:/ استفاده میشود. برای دسترسی به این مقادیر در یک کامپوننت، میتوان از سرویس RouteParams استفاده کرد. برای فعال سازی یک مسیریابی با کدنویسی، از سرویس Router و متد navigate آن کمک میگیریم.
در مطلب آشنایی با Directiveها در AngularJS با نحوهی ایجاد Directive آشنا شدیم. هدف از این مطلب، آشنایی بیشتر با Directive در AngularJS است؛ یکی از بهترین فریم ورکهای جاوااسکریپتی، با قابلیت ایجاد کتابخانههایی از کامپوننتها که میتوانند به HTML اضافه شوند .
کتابخانههای جاوااسکریپتی زیادی وجود دارند. به عنوان مثال Bootstrap یکی از محبوبترین "front-end
framework" ها است که امکان تغییر در ظاهر المنتها را فراهم میکند و شامل
تعدادی کامپوننت جاوااسکریپتی نیز میباشد. مشکل کار، در هنگام استفاده از کامپوننت ها است. شخصی که در حال توسعهی HTML است
باید در کد جاوااسکریپتی خود از jQuery استفاده کند و بعنوان مثال یک Popover را فعال یا غیر فعال کند و این، یک فرآیند خسته کننده و مستعد خطا
است.
یک مثال ساده از Directives AngularJS و بررسی آن
var m = angular.module("myApp"); myApp.directive("myDir", function() { return { restrict: "E", scope: { name: "@", amount: "=", save: "&" }, template: "<div>" + " {{name}}: <input ng-model='amount' />" + " <button ng-click='save()'>Save</button>" + "</div>", replace: true, transclude: false, controller: [ "$scope", function ($scope) { … }], link: function (scope, element, attrs, controller) {…} } });
به الگوی نامگذاری directive دقت کنید. پیشوند my شبیه به یک namespace است. بنابراین اگر یک Application از دایرکتیوهای قرار گرفته در Module های متفاوت استفاده کند، به راحتی میتوان محل تعریف یک directive را تشخیص داد. این نام میتواند نشان دهندهی این باشد که این directive را خودتان توسعه دادهاید یا از یک directive توسعه داده شده توسط شخص دیگری در حال استفاده هستید. به هر حال این نحوهی نام گذاری یک اجبار نیست و به عنوان یک پیشنهاد است.
سازنده directive یک شیء را با تعدادی خاصیت باز میگرداند که تمامی آنها در سایت AngularJS توضیح داده شدهاند. در اینجا قصد داریم تا توضیحی مختصر در مورد کاری که این خصوصیات انجام میدهند داشته باشیم.
· restrict : تشخیص میدهد که آیا directive در HTML استفاده خواهد شد. گزینههای قابل استفاده ‘A’ ، ‘E’ ، ‘C’ برای attribute ، element ، class و یا comment است . پیش فرض ‘A’ برای attribute است. اما ما بیشتر علاقه به استفاده از ویژگی element برای ایجاد المنتهای UI داریم.
· scope : ایجاد یک scope ایزوله که متعلق به directive است و موجب ایزوله شدن آن از scope صدا زننده directive میشود. متغیرهای scope پدر از طریق خصوصیات تگ directive ارسال میشوند. این ایزوله کردن زمانی کاربردی است که در حال ایجاد کامپوننت هایی با قابلیت استفاده مجدد هستیم، که نباید متکی به scope پدر باشند. شیء scope در directive نام و نوع متغیرهای scope را تعیین میکنند. در مثال بالا سه متغیر برای scope تعریف شده است:
- name: "@" (by value, one-way) : علامت @ مشخص میکند که مقدار متغیر ارسال میشود. Directive یک رشته را دریافت میکند که شامل مقدار ارسال شده از scope پدر میباشد. Directive میتواند از آن استفاده کند، اما نمیتواند مقدار آن را در scope پدر تغییر دهد.
- amount: "=" (by reference, two-way) : علامت = مشخص میکند این متغیر با ارجاع ارسال میشود. Directive یک ارجاع به مقدار متغیر در scope اصلی دریافت میکند. مقدار میتواند هر نوع داده ای، شامل یک شیء complex یا یک آرایه باشد. Directive میتواند مقدار را در scope پدر تغییر دهد. این نوع متغیر، زمانیکه نیاز باشد directive مقدار را در scope پدر تغییر دهد، استفاده میشود.
- save: "&" (expression) : علامت & مشخص میکند این متغیر یک expression را که در scope پدر اجرا میشود، نگهداری میکند. اکنون directive قابلیت انجام کارهایی فراتر از تغییر یک مقدار را دارد. به عنوان مثال میتوان یک تابع را از scope پدر فراخوانی و نتیجهی اجرا را دریافت کرد.
· template : الگوی رشته ای که جایگزین المنت تعریف شده میشود. فرآیند جایگزینی تمامی خصوصیات را از المنت قدیمی به المنت جدید انتقال میدهد. به نحوه استفاده از متغیرهای تعریف شده در scope ایزوله دقت کنید. این مورد به شما امکان تعریف directive های macro-style را میدهد که نیاز به کد اضافهای، ندارند. اگرچه در بیشتر موارد الگو یک تگ ساده <div> است که از کدهای link که در زیر توضیح داده شده است استفاده میکند.
· replace : تعیین میکند که آیا الگوی directive باید جایگزین المنت شود. مقدار پیش فرض false است.
· transclude : تعیین کننده این است که محتوای directive باید در المنت کپی شود یا خیر. در مثال زیر المنت tab شامل المنتهای HTML دیگر است پس transclude برابر true است.
<body ng-app="components"> <h3>BootStrap Tab Component</h3> <tabs> <pane title="First Tab"> <div>This is the content of the first tab.</div> </pane> <pane title="Second Tab"> <div>This is the content of the second tab.</div> </pane> </tabs> </body>
· link : این تابع بیشتر منطق directive را شامل میشود. Link وظیفه دستکاری DOM ، ایجاد event listener ها و... را دارد. تابع Link پارامترهای زیر را دریافت میکند:
- scope : ارجاع به scope ایزوله شده directive دارد.
- element : ارجاع به المنتهای DOM که directive را تعریف کرده اند. تابع link معمولا برای دستکاری المنت از jQuery استفاده میکند. (یا از Angular's jqLite در صورتی که jQuery بارگذاری نشده باشد)
- controller : در مواقعی که از دایرکتیوهای تو در تو استفاده میشود کاربرد دارد. این پارامتر یک directive فرزند با ارجاعی به پدر را فراهم میکند، بنابراین موجب ارتباط directive ها میشود.
به عنوان مثال، این directive که پیاده سازی bootstrap tab را انجام داده است، میتوانید مشاهده نمایید.
موفق باشید
در بخشهای پیشین ( بخش اول و بخش دوم) به خوبی با اصول و روش مسیریابی (Routing) در AngularJS آشناشدیم. در این بخش میخواهم به برخی جزئیات درباره مسیریابی بپردازم.اولین موضوع، تغییراتی است که از نسخه 1.2 به بعد در روش استفاده از سرویس مسیریابی در AngularJS بوجود آمده است. از نسخه 1.2 سرویس مسیریابی از هسته اصلی AngularJS خارج شد و برای استفاده از امکانات این سرویس باید فایل angular-route.js و یا angular-route.min.js را به صفحه خود بیفزاییم:
<script src="~/Scripts/angular.min.js"></script> <script src="~/Scripts/angular-route.min.js"></script>
var app = angular.module("mainApp", ['ngRoute']);
.when('/controllerAS', { controller: 'testController', controllerAs: 'tCtrl', template: '<div>{{tCtrl.Title}}</div>' })
when(string path, object route)
- routeParams$ برای دسترسی به پارامترهای آمده در آدرس صفحه جاری.
- ()location.path$ جاری به صورت یک رشته.
- ()location.search$ جاری به صورت یک شی.
.when('/controllerAS', { controller: 'testController', controllerAs: 'tCtrl', template: '<div>{{tCtrl.Title}}</div>', caseInsensitiveMatch: true })
$routeProvider .when('/resolveTest', { resolve: { // این وابستگی بلافاصله بازمیگردد person: function () { return { name: "Hamid Saberi", email: "Hamid.Saberi@Gmail.com" } }, // بازمیگرداند promise این وابستگی یک // شدن آن به تاخیر میافتد resolve پس تغییر مسیر تا currentDetails: function ($http) { return $http({ method: 'Get', url: '/current_details' }); }, //میتوانیم از یک وابستگی در وابستگی دیگر استفاده کنیم facebookId: function ($http, currentDetails) { $http({ method: 'GET', url: 'http://facebook.com/api/current_user', params: { email: currentDetails.data.emails[0] } }) }, // بارگذاری فایلهای اسکریپت مورد نیاز fileDeps:function($q, $rootScope){ var deferred = $q.defer(); var dependencies = [ 'controllers/AboutViewController.js', 'directives/some-directive.js' ]; //$Script.js بارگذاری وابستگیها با استفاده از $script(dependencies, function(){ // همه وابستگیها بارگذاری شده اند $rootScope.$apply(function(){ deferred.resolve(); }); }); return deferred.promise; } }, controller: function ($scope, person, currentDetails, facebookId) { this.Person = person; }, controllerAs: 'rtCtrl', template: '<div>{{rtCtrl.Person.name}}</div>', caseInsensitiveMatch: true })