بهروز قاضی بهروز قاضی
پاسخ به بازخورد‌های پروژه‌ها
PersianWord
این مشکل در نسخه جدید برنامه حل شده است .
‫۱۱ سال و ۳ ماه قبل، چهارشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۲، ساعت ۱۶:۴۵
بالازاده بالازاده
نظرات مطالب
تنظیمات CORS در ASP.NET Core
کروم از نسخه 108 امکان استفاده از این پرچم را نمی‌دهد.
گزینه دیگر برای معرفی امن آدرس‌ها و اجازه دسترسی به private-network از طرف آدرس‌ها استفاده از گزینه Insecure origins treated as secure  از طریق پرچم زیر است:
chrome://flags/#unsafely-treat-insecure-origin-as-secure 
برای معرفی آدرس‌ها، آن‌ها را به صورت comma-separated وارد می‌کنیم و وضعیت گزینه را از Disabled به Enabled تغییر می‌دهیم. با راه‌اندازی مجدد کروم، تنظیمات ذخیره خواهد شد.

‫۱ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۱۲ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۳۵
محمد ب محمد ب
نظرات مطالب
آشنایی با WebDav و نحوه استفاده از آن
سلام. با تشکر از آموزش و تهیه کتابخونه.

وقتی فایل رو با word باز میکنم، بصورت readonly باز میشه و گزینه save بصورت آیکن sync نیست.
هم توی نمونه سورس کد گیت و هم یک وب‌اپ که خودم ایجاد کردم و رفرنس و پکیج نصب کردم مشکل بود. روی iis هم پابلیش گذاشتم فرقی نکرد.
‫۵ سال و ۹ ماه قبل، شنبه ۲۲ دی ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۳۱
حمید سامانی حمید سامانی
مطالب
NOSQL قسمت دوم
در مطلب قبلی با تعاریف  سیستم‌های NoSQL آشنا شدیم و به طور کلی ویژگی‌های یک سیستم NoSQL را بررسی کردیم.

در این مطلب دسته‌بندی کلی و  نوع ساختار داده‌ای این سیستم‌ها و بررسی ساده‌ترین آنها را مرور می‌کنیم.

در حالت کلی پایگا‌های داده NoSQL به ۴ دسته تقسیم می‌شوند که به ترتیب پیچیدگی ذخیره‌سازی داده‌ها عبارتند از:
  • Key/Value Store Databases
  • Document Databases
  • Graph Databases
  • Column Family Databases
  در حالت کلی در  پایگاه‌‌های‌داده NoSQL داده‌ها در قالب KEY/VALUE (کلید/مقدار) نگه‌داری می‌شوند ، به این صورت که مقادیر توسط کلید یکتایی نگاشت شده و ذخیره می‌شوند، هر مقدار صرفا توسط همان کلید نگاشت شده قابل بازگردانی می‌باشد و راهی جهت دریافت مقدار بدون دانستن کلید وجود ندارد . در این ساختار‌داده منظور از مقادیر، داده‌های اصلی برنامه‌  هستند که نیاز به نگه‌داری دارند و کلید‌ها نیز رشته‌هایی هستند که توسط برنامه‌نویس ایجاد می‌شوند.
  به دلیل موجود بودن این نوع ساختار داده‌ای در اکثر کتابخانه‌های زبان‌های برنامه‌نویسی ( به عنوان مثال پیاده‌سازی‌های مختلف اینترفیس Map شامل HashTable ، HashMap و موارد دیگر در کتابخانه‌های JDK ) این نوع ساختار برای اکثر برنامه‌نویسان آشنا بوده و فراگیری آن نیز ساده می‌باشد.
  بدیهی است که اعمال فرهنگ داده‌ای ( درج ، حذف ، جستجو ) در این سیستم به دلیل اینکه داده‌ها به صورت کلید/مقدار ذخیره می‌شوند دارای پیچیدگی زمانی (1)O می‌باشد که بهینه‌ترین حالت ممکن به لحاظ طراحی می‌باشد. همان‌گونه که مستحضرید در الگوریتم‌هایی که دارای پیچیدگی زمانی با مقدار ثابت دارند کم یا زیاد بودن داده‌ها تاثیری در کارایی الگوریتم نداشته و همواره با هر حجم داده‌ای زمان ثابتی جهت پردازش نیاز می‌باشد.
 
Key/Value Store Databases:
این سیستم  ساده‌ترین حالت از دسته‌بندی‌های NoSQL می‌باشد ، به طور کلی جهت استفاده در سیستم‌هایی است که داده‌ها متمایز از یکدیگر هستند و اصولا Availability و یا در دسترس بودن داده‌ها نسبت به سایر موارد نظیر پایائی اهمیت بالاتری دارد.

از موارد استفاده این گونه سیستم‌ها به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
  • در پلتفرم‌های اشتراک گذاری داده‌ها . هدف کلی صرفا هندل کردن آپلود محتوی (باینری) و به صورت همزمان بروز کردن در سمت دیگر می‌باشد.( اپلیکیشنی مانند اینستاگرام را تصور کنید) در اینگونه نرم‌افزار‌ها با تعداد بسیار زیاد کاربر و تقاضا، استفاده از این نوع پایگاه داده به مراتب کارایی و سرعت را بالاتر می‌برد. و با توجه به عدم پیش‌بینی حجم داده‌ها یکی از ویژگی‌های این نوع پایگاه داده تحت عنوان Horizontal Scaling مطرح می‌شود که در صورت Overflow شدن سرور، داده‌ها را به سمت سرور دیگری می‌توان هدایت کرد وبدون مشکل پردازش را  ادامه داد ، این ویژگی یک وجه تمایز کارایی این سیستم با سیستم‌های RDBMS می‌باشد که جهت مقابله با چنین وضعیتی تنها راه پیش‌رو بالا بردن امکانات سرور می‌باشد و به طور کلی داده‌ها را در یک سرور می‌توان نگه‌داری کرد ( البته راه‌حل‌هایی نظیر پارتیشن کردن و غیره وجود دارد که به مراتب پیچیدگی و کارایی کمتری نسبت به Horizontal Scaling در پایگاه‌های داده NoSQL دارد.)
  • برای Cache کردن صقحات بسیار کارا می‌باشد ، به عنوان مثال می‌توان آدرس درخواست را به عنوان Key در نظر گرفت و مقدار آن را نیز معادل JSON نتیجه که توسط کلاینت پردازش خواهد شد قرار داد.
  • ‌یک نسخه کپی شده از توئیتر که کاملا توسط این نوع پایگاه داده پیاده شده است نیز از این آدرس قابل مشاهده است. این برنامه به زبان‌های php , ruby و java  نوشته شده است و سورس نیز در مخارن github می‌جود می‌باشد. (یک نمونه پیاده سازی اید‌ه‌آل جهت آشنایی با  نحوه‌ی مدیریت داده‌ها در این نوع پایگاه داده)
از پیاده‌سازی‌های این نوع پایگاه داده به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
  هر یک از پیاده‌سازی‌ها دارای ویژگی‌های مربوط به خود هستند به عنوان مثال Memcached داده‌ها را صرفا در DRAM ذخیره می‌کند که نتیجه‌ی آن Volatile بودن داده‌ها می‌باشد و به هیچ وجه از این سیستم جهت نگهداری دائمی داده‌ها نباید استفاده شود. از طرف دیگر Redis داده‌ها را علاوه بر حافظه اصلی در حافظه جانبی نیز ذخیره می‌کند که نتیجه‌ی آن سرعت بالا در کنار پایائی می‌باشد.
همان‌گونه که در تعریف کلی عنوان شد یکی از ویژگی‌های این سیستم‌ها متن‌باز بودن انها می‌باشد که نتیجه‌ی آن وجود پیاده‌سازی‌های متنوع از هر کدام می‌باشد ، لازم است قبل از انتخاب هر سیستم به خوبی با ویژگی‌های اکثر سیستم‌های محبوب و پراستفاده آشنا شویم و با توجه به نیاز سیستم را انتخاب کنیم.
در مطلب بعدی با نوع دوم یعنی Document Databases آشنا خواهیم شد.
 
‫۱۱ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۱، ساعت ۱۲:۵۵
علی یگانه مقدم علی یگانه مقدم
مطالب
آشنایی با CLR: قسمت بیست و سوم
در قسمت قبل یاد گرفتیم که اگر یک ناشر، باگی را در یک اسمبلی برطرف کند، باید مدیر سیستم با تغییر فایل پیکربندی، نسخه‌ی جدید اسمبلی را به CLR معرفی کند. ولی اگر ناشر بخواهد این اسمبلی را در اختیار همه‌ی کاربرانش قرار دهد و به همه‌ی کاربران بگوید که باید فایل را تغییر دهید، این روش آن چنان راحت و مناسب نیست. به همین دلیل ناشر باید یک فایل تعیین سیاست داشته باشد، تا این کار راحت صورت بگیرد.
بیایید فرض کنیم که شما، ناشر این اسمبلی جدید با رفع باگ‌های اسمبلی قبلی هستید. موقعیکه شما یک اسمبلی جدید را توزیع می‌کنید، به همراه آن فایل پیکربندی جدیدی را تشکیل داده و ارسال می‌کنید. این فایل پیکربندی جدید دقیقا شبیه به همان فایل پیکربندی است که با آن آشنا شدیم، منتها همنام اسمبلی مورد نظر می‌باشد؛ مثل dotnettips.config برای dotnettips.dll.
<configuration>
     <runtime>
        <assemblyBinding xmlns="urn:schemas­microsoft­com:asm.v1">
           <dependentAssembly>
                <assemblyIdentity name="SomeClassLibrary"  publicKeyToken="32ab4ba45e0a69a1" culture="neutral"/>
                <bindingRedirect   oldVersion="1.0.0.0" newVersion="2.0.0.0" />
                <codeBase version="2.0.0.0"  href="http://www.Wintellect.com/SomeClassLibrary.dll"/>
             </dependentAssembly>
        </assemblyBinding>
     </runtime>
  </configuration>
در واقع این فایل، تنها یک تعیین سیاست برای این اسمبلی است و تنها از همین المان‌هایی که در بالا می‌بینید، می‌شود استفاده کرد و المان‌هایی غیر از آن‌ها مثل Probing یا publisher policy در اینجا قابل استفاده نیست. خطوط بالا به CLR میگویند، هر موقع به نسخه‌ی یک این اسمبلی ارجاعی را داشتی، از نسخه‌ی 2 آن استفاده کن. برای ساخت فایل بالا می‌توانید از طریق دستور زیر نیز اقدام کنید:
AL.exe /out:Policy.1.0.SomeClassLibrary.dll
          /version:1.0.0.0          
/keyfile:MyCompany.snk         
/linkresource:SomeClassLibrary.config
تشریح دستور بالا به شکل زیر است:

سوئییچ out باعث ساخت فایل PE با نام مشخص شده می‌باشد که تنها شامل یک manifest می‌شود و شامل 5 بخش می‌شود:
  بخش اول شامل عبارت policy است تا بگویید که این اسمبلی شامل یک فایل اطلاعاتی درباره سیاست‌های تعیین شده است.  بخش دوم و سوم مربوط به ورژن اسمبلی است که به ترتیب major و minor آن مشخص می‌شوند و این سیاست‌ها فقط روی این نسخه‌ها اتفاق می‌افتد. ادامه شماره نسخه‌ها چون revision number و ... اهمیتی ندارد و فقط همان دو مقدار اول شرط اصلی هستند. بخش چهارم هم شامل نام اسمبلی مربوطه می‌شود و بخش پنجم هم پسوند اسمبلی است.
سوئیچ version تنها مشخص کننده ورژن فایل پیکربندی است و هیچ ارتباطی با ورژن خود اسمبلی ندارد. این ورژن به این دلیل است که مثلا امروز ناشر دوست دارد که CLR به جای اسمبلی 1.0.0، نسخه‌ی 2.0.0 آن مورد استفاده قرار بگیرد. ولی در آینده تصمیم می‌گیرد از نسخه‌ی 1.0.0 به نسخه‌ی 2.5.0 هدایت شود و در اینجاست که بالاترین نسخه‌ی فایل پیکربندی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سوئیچ KeyFile بدیهی است که فایل سیاست‌های یک اسمبلی با نام قوی نیز باید با جفت کلید عمومی و خصوصی که برای خود اسمبلی مورد نظر استفاده می‌کنید، امضاء شود و بدین ترتیب CLR این اطمینان را کسب کند که واقعا این فایل پیکربندی متعلق به آن است.

سوئیچ linkresource هم میگوید که فایل پیکربندی قرار است جدای از اسمبلی باشد و ناشر باید این فایل را به همراه نسخه‌ی جدید اسمبلی ارسال و توزیع کند. شما نمی‌توانید با استفاده از سوئیچ EmbedResource فایل پیکربندی را داخل اسمبلی قرار دهید؛ چون CLR انتظار دارد این فایل جدا باشد. (در مورد این سوئیچ‌ها در قسمت شانزدهم توضیح داده‌ایم)

در صورتی که اسمبلی جدید ناشر، باگ‌های بیشتری به همراه داشته باشد، به طوریکه ادمین میخواهد فعلا این فایل سیاست‌های تعیین شده جدید را موقتا لغو کند، می‌تواند تگ زیر را در فایل پیکربندی اصلی به کار ببرد:
<publisherPolicy apply="no"/>
نحوه‌ی استفاده از این تگ را در قسمت قبلی دیده بودیم.

پایان فصل سوم و بخش اول
‫۸ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۰
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
آشنایی با jQuery Live

در نگارش‌های اخیر کتابخانه jQuery (از نگارش 1.3 به بعد) متدی به نام live به آن اضافه شده است که کاربرد آن‌را در ادامه مرور خواهیم کرد.
ابتدا مثال زیر را در نظر بگیرید:

<%@ Page Language="C#" AutoEventWireup="true" CodeBehind="TestLive.aspx.cs" Inherits="TestJQueryAjax.TestLive" %>
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
<head runat="server">
 <title></title>

 <script src="js/jquery.js" type="text/javascript"></script>

 <script type="text/javascript">
     $(document).ready(function() {
         $('a.mylink').click(function(e) {
             var $a = $(this);
             alert($a.attr('id'));
         });

         $('a#lnkLoad').click(function(e) {
             $('div#dynContent').load('live.ashx');
         });
     }); 
 </script>

</head>
<body>
 <form id="form1" runat="server">
 <a href='#' id='lnk1' class='mylink'>link1</a>
 <br />
 <a href='#' id='lnkLoad'>load .ashx</a>
 <div id='dynContent'>
 </div>
 </form>
</body>

</html>


using System;
using System.Collections.Generic;
using System.Linq;
using System.Web;
using System.Web.Services;

namespace TestJQueryAjax
{
 /// <summary>
 /// Summary description for $codebehindclassname$
 /// </summary>
 [WebService(Namespace = "http://tempuri.org/")]
 [WebServiceBinding(ConformsTo = WsiProfiles.BasicProfile1_1)]
 public class live : IHttpHandler
 {

     public void ProcessRequest(HttpContext context)
     {
         context.Response.ContentType = "text/plain";
         context.Response.Write("<a href='#' id='lnk2' class='mylink'>link2</a>");
     }

     public bool IsReusable
     {
         get
         {
             return false;
         }
     }
 }
}
در این مثال ساده با کلیک بر روی لینک‌هایی با کلاس mylink ،‌ یک alert حاوی id آن لینک نمایش داده خواهد شد.
همچنین اگر بر روی لینکی با id مساوی lnkLoad کلیک شود، محتوایی پویا از یک generic handler به نام live.ashx دریافت شده و به div ایی با id مساوی dynContent اضافه می‌گردد.
این محتوای دریافتی از generic handler ما نیز کلاسی مساوی mylink دارد، اما این‌بار هر چقدر بر روی لینک اضافه شده به صفحه کلیک کنیم کار نمی‌کند. چرا؟ چون در هنگام فراخوانی document.ready ، این لینک وجود نداشته و روال رخدادگردانی به آن bind نشده است.
به صورت خلاصه می‌خواهیم روال کلیک بر روی لینک‌هایی با کلاس mylink همیشه کار کند. (چه در مورد عناصری در صفحه که از قبل وجود داشته‌اند و چه عناصری که توسط عملیاتی Ajax ایی بعدا اضافه خواهند شد)
این مشکل با معرفی متد live حل شده است. برای این منظور تنها کافی است کد ما به صورت زیر تغییر کند:

 <script type="text/javascript">
     $(document).ready(function() {
         $('a.mylink').live("click", function() {
             var $a = $(this);
             alert($a.attr('id'));
         });
.
.
.

اکنون jQuery کلیه لینک‌هایی با کلاس مساوی mylink را که از این پس اضافه خواهند شد، به صورت live و زنده تحت نظر قرار می‌دهد و عکس العمل نشان خواهد داد.

‫۱۵ سال و ۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۶ مرداد ۱۳۸۸، ساعت ۲۳:۵۳
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
بررسی Microsoft Anti-Cross Site Scripting Library

هنگام نمایش اطلاعات در وب باید اطلاعات خام دریافتی از کاربر را encode کرده و سپس نمایش داد تا از حملات XSS یا cross site scripting attacks در امان ماند. مثلا وبلاگی را طراحی کرده‌اید و یک نفر اطلاعات زیر را بجای توضیحات ارسال کرده است:
<SCRIPT>alert('XSS')</SCRIPT>

اگر اطلاعات به همین شکل دریافت و بدون تغییر هم نمایش داده شود، یک ضعف امنیتی برای سایت شما به‌حساب خواهد آمد. (بحث دزدیدن اطلاعات کوکی و امثال آن از این طریق با معرفی HttpOnly cookies در IE‌های جدید و فایرفاکس 3 به بعد تقریبا منتفی شده است اما می‌توانند با ارسال انبوهی اسکریپت، مشاهده صفحه را با crash‌ کردن مرورگر کاربران همراه کنند)
مایکروسافت برای این منظور Microsoft Anti-Cross Site Scripting Library را ارائه داده است. نمونه بهبود یافته HttpUtility.HtmlEncode که در فضای نام System.Web موجود است.

در اینجا قصد داریم این کتابخانه را با لیست زیر آزمایش کنیم:
http://ha.ckers.org/xss.html
در همان صفحه اگر دقت کنید، لیست حملات را به صورت یک فایل xml هم ارائه داده است:
http://ha.ckers.org/xssAttacks.xml
برای خواندن این فایل xml در دات نت روش‌های زیادی وجود دارد منجمله XML serialization .

ساختار این فایل به شکل زیر است:
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<xss>
<attack>
 <name>x1</name>
 <code>x2</code>
 <desc>x3</desc>
 <label>x4</label>
 <browser>x5</browser>
</attack>
.
.
.

بنابراین شیء‌ نمایانگر آن می‌تواند به صورت لیستی از کلاس زیر باشد:
    public class attack{
      public string name { get; set; }
      public string code { get; set; }
      public string desc { get; set; }
      public string label { get; set; }
      public string browser { get; set; }
  }

برای دریافت این لیست و بارگذاری فایل xml مربوطه با استفاده از روش XML serialization خواهیم داشت:
      
using System.Collections.Generic;
using System.IO;
using System.Xml.Serialization;

      public static List<attack> DeserializeFromXML(string path)
      {
          XmlRootAttribute root = new XmlRootAttribute("xss");
          XmlSerializer deserializer =
              new XmlSerializer(typeof (List<attack>),root);
          using (TextReader textReader = new StreamReader(path))
          {
              return (List<attack>)deserializer.Deserialize(textReader);
          }
      }

در ادامه فرض بر این است که ارجاعی از اسمبلی AntiXssLibrary.dll به پروژه اضافه شده است، همچنین فایل xssAttacks.xml فوق نیز در کنار فایل اجرایی برنامه ، مثلا یک برنامه کنسول قرار گرفته است: 
using System;
using System.Collections.Generic;
using System.IO;
using System.Text;
using Microsoft.Security.Application;

      private static void testMethod()
      {
          StringBuilder sb = new StringBuilder();
          sb.AppendFormat("<html>{0}", Environment.NewLine);
          sb.AppendFormat("<body>{0}", Environment.NewLine);

          List<attack> data = XMLParser.DeserializeFromXML("xssAttacks.xml");
          foreach (attack atk in data)
          {
              string cleanSafeHtmlInput = AntiXss.HtmlEncode(atk.code);
              sb.AppendFormat("{0}<br>{1}", cleanSafeHtmlInput, Environment.NewLine);
          }

          sb.AppendFormat("</body>{0}", Environment.NewLine);
          sb.AppendFormat("</html>");

          File.WriteAllText("out.htm", sb.ToString());
      }

پس از اجرای تابع فوق، خروجی ما یک فایل html خواهد بود به نام out.htm . آنرا در مرورگر خود باز کنید. بدون هیچ مشکلی باز خواهد شد و خروجی امنی را مشاهده خواهید کرد. برای مشاهده اثر واقعی این کتابخانه، قسمت AntiXss.HtmlEncode را از کد فوق حذف کنید و یکبار دیگر برنامه را اجرا کنید. اکنون فایل نهایی را در مرورگر باز کنید. با انبوهی از alert های جاوا اسکریپتی مواجه خواهید شد که اهمیت کتابخانه فوق را جهت ارائه خروجی امن در صفحات وب مشخص می‌سازد.

‫۱۵ سال و ۱۳ ماه قبل، دوشنبه ۲۰ آبان ۱۳۸۷، ساعت ۱۹:۲۳
سالار ربال سالار ربال
بازخوردهای دوره
نگاهی به SignalR Clients
تمرین 1
 به پروژه ساده و ابتدایی فوق یک تکست باکس دیگر به نام Room را اضافه کنید؛ به همراه دکمه join. سپس نکات قسمت قبل را در مورد الحاق به یک گروه و سپس ارسال پیام به اعضای گروه را پیاده سازی نمائید. (تمام نکات آن با مطلب فوق پوشش داده شده است و در اینجا باید صرفا فراخوانی متدهای عمومی دیگری در سمت هاب، صورت گیرد) 
یک چت گروهی ساده با توجه به مطالب گفته شده  
‫۹ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۰ تیر ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۳
علی نایییی علی نایییی
بازخوردهای دوره
نگاهی به SignalR Clients
اگه بخوایم از تو چند تا page  به یه هاب وصل بشیم ، connectionId‌ها مدام عوض میشه. چه راه حلی برای این موضوع وجود داره؟
مثلا شما فرض کنید میخواهید در حین ورود به سیستم لیست یوزر‌ها رو بگیرید ($.connection.hub ) و یه جایی از برنامه میخواهید ورود به چت روم داشته باشید (($.connection.hub )  و به این صورت آیدیها برای یه یوزر دو تا آیدی بوجود میاد ، راه حل شما برای این مسئله چیه ؟
‫۱۰ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳، ساعت ۱۸:۵۳
وحید نصیری وحید نصیری
بازخوردهای دوره
نگاهی به SignalR Clients
نیاز هست به قسمت قبل و طراحی Hub رجوع کنید. خواندن اطلاعات از بانک اطلاعاتی در Hub صورت خواهد گرفت. همچنین هر اتصالی که به سرور برقرار می‌شود دارای یک Context.ConnectionId منحصربفرد است. بر این اساس برای ارسال پیام‌ها به دو شخص خاص باید این ConnectionIdها مدیریت شوند و زمانیکه این Id را داشتید، برای انتقال پیام به او فقط کافی است در سمت هاب متد زیر را فراخوانی کنید:
Clients.Client(SomeId).hello(msg)
‫۱۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۴:۲۵