Visual Studio 2017 15.6 منتشر شد
- We improved solution load performance by optimizing design time build.
- We've added installation progress details on Visual Studio Installer.
- You can pause your installation and resume at a later time.
- We streamlined the update process so the notification takes you directly to the Installer.
- Non-administrators can create a VS layout.
- We added a new shortcut for Edit.Duplicate in the keyboard mapping.
- We made significant improvements to the F# language and tools, particularly for .NET Core SDK projects.
- The C++ compiler optimizes your code to run faster through improved optimizations.
- C++ Mapfile generation overhead is reduced in full linking scenarios.
- Debug options are available for Embedded ARM GCC support.
- We added strong name signing on CoreCLR for the C# compiler.
- Visual Studio Tools for Xamarin has lots of new productivity updates for iOS and Android developers.
- Python no longer requires a completion DB, and Anaconda users have support for conda.
- The Performance Profiler's CPU Usage Tool can display logical call stacks for asynchronous code.
- The CPU Usage tool displays source line highlighting and async/await code with logical 'Call Stack Stitching'.
- The debugger supports thread names set via SetThreadDescription APIs in dump debugging.
- Snapshot Debugging can be started from the Debug Target dropdown for ASP.NET applications.
- We've launched the initial implementation of Navigate to decompiled sources for .NET code navigation.
- New enhancements for Configure Continuous Delivery include support for TFVC, Git authentication over SSH, and containerized projects.
- You can now click on the Continuous Delivery tile in Team Explorer to configure automated build and deployments for your application.
- Team Explorer supports Git tags and checking out pull request branches.
- Service Fabric Tooling for the 6.1 Service Fabric release is now available.
- The Windows 10 Insider Preview SDK can be installed as an optional component.
- File versions for a number of Visual Studio executables now reflect the minor release.
- Test Explorer has a hierarchy view and real time test discovery is now on by default.
- We have added support for testing Win10 IoT Core applications.
- Visual Studio Build Tools supports TypeScript and Node.js.
- ClickOnce Tools support signing application and deployment manifests with CNG certificate.
- You can access Azure resources such as Key Vault using your Visual Studio accounts.
dotnet add package linq2db.EntityFrameworkCore
LinqToDB.EntityFrameworkCore.LinqToDBForEFTools.Initialize(); LinqToDB.Data.DataConnection.TurnTraceSwitchOn();
var runningTotalCountForEachYear = context.Bookings .Select(booking => new { booking.StartTime.Year, RunningTotalCount = Sql.Ext.Count(booking.StartTime) .Over() .OrderBy(booking.StartTime.Year) .ToValue() }) .OrderBy(result => result.Year) .Distinct() .ToLinqToDB() .ToList();
SELECT DISTINCT DatePart(year, [booking].[StartTime]), COUNT([booking].[StartTime]) OVER(ORDER BY DatePart(year, [booking].[StartTime])) FROM [Bookings] [booking] ORDER BY DatePart(year, [booking].[StartTime])
توسط این کتابخانه میتوانید دیتابیسهای MongoDb را بدون نیاز به نصب آنها، به صورت یکبار مصرف ایجاد کنید. یعنی یک دیتابیس موقت (در پوشه Temp سیستم عامل) برای شما میسازد و در آخر وقتی کار شما با آن تمام شد، آن را حذف میکند. در نتیجه برای Integration Testing بسیار مناسب و کاربردی هست.
طرز کار با آن خیلی سادهاست؛ فقط کافی است بستهی NuGet آن را نصب کنید:
Install-Package Mongo2Go
و به صورت زیر از آن استفاده کنید:
using (var runner = MongoDbRunner.Start()) { var client = new MongoClient(runner.ConnectionString); var database = client.GetDatabase("IntegrationTest"); var collection = database.GetCollection<TestDocument>("TestCollection"); //Just use it! }
What NuGet packages are most often included in a .NET project?
package | count |
---|---|
Newtonsoft.Json | 45,055 |
Microsoft.Web.Infrastructure | 16,022 |
Microsoft.AspNet.Razor | 15,109 |
Microsoft.AspNet.WebPages | 14,495 |
Microsoft.AspNet.Mvc | 14,236 |
EntityFramework | 14,191 |
Microsoft.AspNet.WebApi.Client | 13,480 |
Microsoft.AspNet.WebApi.Core | 12,210 |
Microsoft.Net.Http | 11,625 |
jQuery | 10,646 |
Microsoft.Bcl.Build | 10,641 |
Microsoft.Bcl | 10,349 |
NUnit | 10,341 |
Owin | 9,681 |
Microsoft.Owin | 9,202 |
Microsoft.AspNet.WebApi.WebHost | 9,007 |
WebGrease | 8,743 |
Microsoft.AspNet.Web.Optimization | 8,721 |
Microsoft.AspNet.WebApi | 8,179 |
PdfRpt-2.6.7z
- Added `jqGrid to PDF Report` Sample. - Improved speed of the aggregate functions. - Removed the obsolete HTML Worker classes. - Added NuGet package references instead of local asm references. - Added a new sample to demonstrate how to convert PDF files to images, using Win8.1 API in desktop applications. - Added a new sample to demonstrate how to view PDF files, using Win8.1 API in desktop applications.
برنامههای Vue.jsای از چندین کامپوننت برای بخش بندی هر قسمت تشکیل میشوند و این بخش بندی برای مدیریت بهتر تغییرات، خطایابی، نگهداری و استفاده مجدد (reusable) میباشد. فرض کنید تعدادی کامپوننت در برنامه داریم و اطلاعات این کامپوننتها بهم وابسته میباشند؛ بطور مثال یک کامپوننت انتخاب دسته بندی را داریم و به محض تغییر این مقدار، میخواهیم لیستی از محصولات پیشنهادی یا پرفروشِ آن دسته بندی، در کامپوننت پایین صفحه نمایش داده شود و یا خرید یک محصول را در نظر بگیرید که بلافاصله محتوای نمایش سبد خرید، بروزرسانی شود. در این مقاله ارتباط از نوع Parent و Child بین کامپوننتها بررسی میشود.
نکته: برای ارسال اطلاعات از کامپوننتِ Parent به Child، از Props استفاده میشود و برای ارتباط از Child به Parent، از emit$ استفاده میشود.
یک برنامه Vue.js با نام vue-communication-part-1 ایجاد نمایید. سپس دو کامپوننت را با نامهای Parent و Child، در پوشه components ایجاد کنید:
در کامپوننت Parent، یک تابع با نام increase وجود دارد که مقدار متغیر parentCounter را افزایش میدهد. چون قصد داریم مقدار متغیر parentCounter در کامپوننت Child نیز بروزرسانی شود، آن را به کامپوننت Child پاس میدهیم:
<Child :childCounter="parentCounter"/>
محتوای کامپوننت Parent:
<template> <div> <div> <h2>Parent Component</h2> <!-- را نمایش میدهید parentCounter مقدار --> <h1>{{ parentCounter }}</h1> <button @click="increase">Increase Parent</button> </div> <div> <!-- پاس میدهید Child در کامپوننت childCounter را به پراپرتی parentCounter مقدار --> <!--از طریق decreaseParent سبب اتصال و فراخوانی تابع @callDecreaseParent به decreaseParent با انتساب --> <!-- میشود Child در کامپوننت callDecreaseMethodInParent تابع --> <Child :childCounter="parentCounter" @callDecreaseParent="decreaseParent"/> </div> </div> </template> <script> //برای استفاده در کامپوننت جاری Child ایمپورت کردن کامپوننت import Child from "./Child.vue"; export default { // در این بخش متغیرهای مورد نیاز کامپوننت را تعریف میکنیم data() { return { parentCounter: 0 }; }, components: { // میتوان آرایه ای از کامپوننتها را در یک کامپوننت استفاده نمود // در این مثال فقط از یک کامپوننت استفاده شده Child }, methods: { //را یک واحد افزایش میدهد parentCounter این متد مقدار increase() { this.parentCounter++; }, decreaseParent() { this.parentCounter--; } } }; </script> <style> .parent-block, .child { text-align: center; margin: 20px; padding: 20px; border: 2px gray solid; } </style>
در کامپوننت Child قصد دریافت مقدار پراپرتیِ childCounter را داریم که از طریق کامپوننت Parent، مقدارش تنظیم و بروزرسانی میشود. به این منظور در قسمت props یک متغیر بنام childCounter را ایجاد میکنیم.
Data is the private memory of each component where you can store any variables you need. Props are how you pass this data from a parent component down to a child component
محتوای کامپوننت Child
<template> <div> <h3>Child Component</h3> <!-- را نمایش میدهید childCounter مقدار --> <h3>{{ childCounter }}</h3> <button @click="increase">Increase Me</button> <button @click="callDecreaseMethodInParent">Call Decrease Method In Parent</button> </div> </template> <script> export default { // استفاده میشود Child به Parent برای ارتباط بین کامپوننت props از props: { childCounter: Number }, data() { return {}; }, methods: { //را یک واحد افزایش میدهد childCounter این متد مقدار increase() { this.childCounter++; }, // فراخوانی میکند Parent را در کامپوننت decreaseParent تابع callDecreaseMethodInParent() { this.$emit("callDecreaseParent"); } } }; </script>
محتوای کامپوننت اصلی برنامه App.vue:
<template> <div id="app"> <img alt="Vue logo" src="./assets/logo.png"> <parent></parent> </div> </template> <script> import Parent from "./components/Parent.vue"; export default { name: "app", components: { parent: Parent } }; </script> <style> #app { width: 50%; margin: 0 auto; text-align: center; } </style>
اکنون برنامه را با دستور زیر اجرا کنید:
npm run serve
بعد از اجرای دستور فوق، روی گزینه زیر ctrl+click میکنیم تا نتیجه کار در مرورگر قابل رویت باشد:
نمایش صفحه زیر نشان دهندهی درستی انجام کار تا اینجا است:
اکنون روی دکمهی Increase Parent کلیک میکنیم. همزمان مقدار شمارشگر، در هر دو کامپوننت Parent و Child افزایش مییابد و این بدین معناست که با استفاده از Props میتوانیم دادههای دلخواهی را در کامپوننت Child بروز رسانی کنیم. هر زمانی روی دکمهی Increase Me در کامپوننت Child کلیک کنیم، فقط به مقدار شمارشگر درون خودش اضافه میشود و تاثیری را بر شمارشگر Parent ندارد. در واقع یک کپی از مقدار شمارشگر Parent را درون خود دارد.
در ادامه قصد داریم بروزرسانی داده را از Child به Parent انجام دهیم. برای انجام اینکار از emit$ استفاده میکنیم. در دیکشنری Cambridge Dictionary معنی emit به ارسال یک سیگنال ترجمه شدهاست. در واقع بااستفاده از emit میتوانیم یک تابع را در کامپوننت Parent فراخوانی کنیم و در آن تابع، کد دلخواهی را برای دستکاری دادهها مینویسیم.
در تابع callDecreaseMethodInParent در کامپوننت Child، کد زیر را قرار میدهیم:
this.$emit("callDecreaseParent");
هر زمانکه این تابع اجرا شود، یک سیگنال از طریق کد زیر برای کامپوننت Parent ارسال میشود:
<Child @callDecreaseParent="decreaseParent"/>
در کد فوق مشخص شده که با ارسال سیگنال callDecreaseParent، تابع decreaseParent در کامپوننت Parent فراخوانی شود.
نکته: برای اجرای برنامه و دریافت پکیجهای مورد استفاده در مثال جاری، نیاز است دستور زیر را اجرا کنید:
npm install
چند نکته
this.$emit //dispatches an event to its parent component
کد فوق سبب اجرای یک تابع در کامپوننتِ Parent خودش میشود.
this.$parent // gives you a reference to the parent component
ارجاعی به کامپوننت Parent خودش را فراهم میکند:
this.$root // gives you a reference to the root component
زمانیکه چندین کامپوننت تو در تو را داریم یا به اصطلاح nested component، سبب ارجاعی به بالاترین کامپوننت Parent میگردد.
this.$parent.$emit // will make the parent dispatch the event to its parent
سبب اجرای تابعِ Parent کامپوننتِ Parent جاری میشود. به بیان ساده اگر این کد در کامپوننت فرزند فراخوانی شود، سبب اجرای تابعی در کامپوننت پدربزرگِ خود میشود.
this.$root.$emit // will make the root dispatch the event to itself
سبب اجرای تابعی در کامپوننت root میشود (بالاترین کامپوننتِ پدرِ کامپوننت جاری).
تابع emit$ دارای آگومانهای دیگری برای پاس دادن اطلاعات از کامپوننت Child به Parent میباشد؛ مثل زمانیکه قصد دارید اطلاعاتی در مورد محصول خریداری شده را به سبد خرید پاس دهید. در مثال دیگری که در ادامه قرار میگیرد نحوه کارکرد ارتباط کامپوننت Parent و Child را در یک برنامه بهتر تجربه میکنیم.
پیاده سازی یک سبد خرید ساده با روش مقالهی جاری
نکته: برای اجرای برنامه و دریافت پکیجهای مورد استفاده در مثال جاری، نیاز است دستور زیر را اجرا کنید:
npm install
همچنین نیاز هست تا پکیچ node-sass را با دستور زیر برای این مثال نصب کنید.
npm install node-sass
درک Lambda Expression
کتابخانه GMap.Net
سال گذشته بود که به بررسی کتابخانههای موجود برای دات نت که به ساخت نقشههای گوگل (+ ) میپردازند پرداختم. ولی مشکلی که وجود داشت، همه آنها در نهایت یک تصویر jpeg تحویل میدادند. ولی من میخواستم نقشهی من زنده و واکنشگرا باشد تا کاربر بتواند روی آن حرکت کند، زوم کند، مارکرها را جابجا کند و امکانات دیگری که در این نقشه در دسترس است را داشته باشد. برای همین شروع به ساخت یک class library کردم تا کاربر بتواند در محیط سی شارپ، تنظیمات را با اسامی قابل شناخت و یک intellisense قدرتمند بنویسد و در نهایت بر اساس اطلاعات کاربر، این کدها به صورت جاوا اسکریپت تولید شود. میتوانید سورس نهایی کتابخانهی GMap.Net را در گیت هاب، به همراه یک پروژهی نمونه ببینید.
پروژهی وابسته این کتابخانه، MS Ajax Minifier جهت کم حجم کردن کدهای جاوا اسکریپت است. در مورد این کتابخانه در سایت جاری بحث شده است.
برای نصب این کتابخانه میتوانید از طریق دستور زیر در Nuget عمل کنید:
Install-Package GMap.Net
در این کتابخانه مواردی که مورد توجه قرار گرفته است، تنظیمات نقشه و بعد از آن overlayها هستند که شامل مارکرها و اشکال مختلف میباشند. این اشکال شامل رسم مستطیل بر روی نقشه، چند ضلعیها و ... نیز میشوند.
برای شروع نیاز است که یک نمونه از کلاس GoogleMapApi را ایجاد کنید. بعد از آن با استفاده از خصوصیت SetLocation، مختصات مرکز نقشه را تنظیم نمایید. سپس با استفاده از خصوصیات دیگر نیز میتوانید نقشه را تنظیم نمایید. تعدادی از این خصوصیات مثل SetZoomVisibility هستند که با استفاده از آن میتوانید تنظیمات زوم را روی نقشه پیاده سازی کنید. البته فعال کردن این گزینه به تنهایی کافی نیست و باید از طریق خصوصیت ZoomControlOption پیکربندی کنترل زوم را نیز اینجام دهید که این پیکربندی شامل موقعیت قرارگیری کنترلهای زوم و اندازهی دکمهها میباشد و مابقی تنظیمات هم بدین شکل هستند:
به غیر از تنظیمات نقشه، Overlayهای زیر در این کلاس پشتیبانی میشوند:
عنوان | توضیحات |
Marker | یک نشانه گذار که برای مشخص کردن یک محل بر روی نقشه به کار میرود. این علامت گذار شامل خصوصیتهایی چون نقطهی قرارگیری، آیکن، عنوان و انیمیشنی برای نحوهی نمایش آن میباشد. همچنین شامل یک خصوصیت دیگر از نوع InfoWindow است که به شما امکان نمایش یک پنجرهی توضیحات را نیز بر روی مارکر میدهد. این محتوا میتواند به صورت HTML نمایش یابد. |
Circle | در صورتیکه بخواهید ناحیهای دایرهای شکل را بر روی نقشه مشخص کنید، کاربرد دارد. با دادن نقطهی مرکزی و شعاع میتوانید دایره را ترسیم کنید. همچنین شامل خصوصیات ظاهری چون رنگ داخل و حاشیهها و میزان شفافیت نیز میباشد. |
Rectangle | به رسم یک مستطیل میپردازد و تنها لازم است دو مختصات را به آن بدهید و بر اساس این دو نقطه، ناحیهی مستطیلی شکل ترسیم میگردد. در صورتیکه نقاط بیشتری را به آن اضافه کنید، فقط دوتای اولی در نظر گرفته میشوند. این گزینه شامل خصوصیات ظاهری نیز میگردد. |
Polyline | برای ترسیم مسیرها به صورت چند ضلعی به کار میرود و الزامی به بستن مسیرها نیست. دارای خصوصیات ظاهری نیز میباشد. |
polygon | کاملا شبیه Ployline است؛ با این تفاوت که یک چند ضلعی بسته است و میتواند داخل آن با رنگ پر باشد. برای بستن این چند ضلعی لازم نیست تا کاری انجام دهید. خود کلاس، نقطهی اول و آخر را به هم وصل میکند. |
خصوصیات آیتمهای بالا، شامل موارد زیر میشود:
نام خصوصیت | توضیحات |
Id | در سازندهی هر کدام به طور اجباری قرار گرفته است. این id برای زمانی است که بخواهید با استفاده از جاوااسکرپیت با آن ارتباط برقرار کنید. |
Editable | با فعال کردن این خاصیت، به کاربر این اجازه را میدهید که بتواند روی Overlay ویرایش انجام دهد. |
StrokeWeight | ضخامت لبهها را مشخص میکند. |
StrokeColor | رنگ لبه را مشخص میکند. |
StrokeOpacity | میزان شفافیت لبه را بین 0 تا 1 مشخص میکند. |
FillColor | بعضی از المانها مانند چند ضلعیهای بسته و مستطیل که ناحیهی داخلی دارند، شامل این گزینه هستند و رنگ داخل این ناحیه را مشخص میکنند. |
FillOpacity | میزان شفافیت خصوصیت بالا را از 0 تا 1 مشخص میکند. |
Points | با استفاده از این خاصیت میتوانید مختصات را با استفاده از کلاس Location به آن اضافه کنید. برای دایره خصوصیت Point وجود دارد. |
Radius | برای دایره کاربرد دارد. با مقدار نوع Int میتوانید شعاع آن را مقدار دهی کنید. |
public class MiladTower { public GoogleMapApi TestMarker() { var map=new GoogleMapApi(true); var location = new Location(35.7448416, 51.3753212); map.SetLocation(location); map.SetZoom(17); map.SetMapType(MapTypes.ROADMAP); map.SetBackgroundColor(Color.Aqua); map.ZoomControlVisibilty(true); map.ZoomOptions = new zoomControlOptions() { Position = Position.TOP_LEFT, ZoomStyle = ZoomStyle.SMALL }; Marker marker=new Marker("mymarker1"); marker.InfoWindow=new InfoWindow("iw1") { Content = "<b>Milad Tower</b><i>in Tehran</i><br/>Milad Tower is the highest tower in iran,many people and tourists visit it each year, but it's so expensive that i cant afford it as iranian citizen<br/>please see more info at <a href=\"https://en.wikipedia.org/wiki/Milad_Tower\"><img width='16px' height='16px' src='https://en.wikipedia.org/favicon.ico'/>wikipedia</a>" }; marker.MarkerPoint = location; map.Markers.Add(marker); var circle=new CircleMarker("mymarker2"); circle.FillColor = Color.Green; circle.FillOpacity = 0.6f; circle.StrokeColor = Color.Red; circle.StrokeOpacity = 0.8f; circle.Point = location; circle.Radius = 30; circle.Editable = true; circle.StrokeWeight = 3; map.Circles.Add(circle); Rectangle rect=new Rectangle("rect1"); rect.FillColor = Color.Black; rect.FillOpacity = 0.4f; rect.Points.Add(new Location(35.74728723483808, 51.37550354003906)); rect.Points.Add(new Location(35.74668641224311, 51.376715898513794)); map.Rectangles.Add(rect); Polyline polyline=new Polyline("poly1"); polyline.Points.Add(new Location(35.74457043569041, 51.373915672302246)); polyline.Points.Add(new Location(35.74470976097927, 51.37359380722046)); polyline.Points.Add(new Location(35.744378863020074, 51.37337923049927)); polyline.StrokeColor = Color.Blue; polyline.StrokeWeight = 2; map.Polylines.Add(polyline); Polygon polygon=new Polygon("poly2"); polygon.Points.Add(new Location(35.746494844665094, 51.374655961990356)); polygon.Points.Add(new Location(35.74635552250061, 51.37283205986023)); polygon.Points.Add(new Location(35.74598109297522, 51.372681856155396)); polygon.Points.Add(new Location(35.7454934611854, 51.37361526489258)); polygon.FillColor = Color.Black; polygon.FillOpacity = 0.5f; polygon.StrokeColor = Color.Gray; polygon.StrokeWeight = 1; map.Polygons.Add(polygon); return map; } }
@section javascript { @{ var map = new MiladTower().TestMarker(); @map.ShowMapForMvc("mapdiv") } } <br/><br/> <div id="mapdiv" style="width:600px;height:600px;"></div>
در نهایت نقشهی زیر نمایش داده میشود:
کم حجم کردن کدها
در صورتیکه به سورس صفحه نگاهی بیندازید، میبینید که کدهای جاوا اسکریپت، داخل صفحه نوشته شدهاند. اگر بخواهید برای کم حجمتر شدن کد، عملیات minify را انجام دهید، با true شدن خصوصیت minified با استفاده از کتابخانهی وابستهاش (MS Ajax Minifier) اینکار را انجام میدهد.
انتقال کدها به یک فایل خارجی
بسیاری از ما برای نوشتن کدهای جاوا اسکریپت، از یک فایل خارجی استفاده میکنیم. برای داشتن این قابلیت میتوانید به جای ShowMapForMVC متد CallJs را صدا بزنید تا کتابخانه api گوگل را صدا بزند و سپس در یک اکشن متد، متد GiveJustJS را صدا بزنید و طبق مقالهی موجود در سایت جاری محتوای آن را برگردانید و به عنوان یک فایل JS به این اکشن متد لینک بدهید. کدهای زیر به شما نحوهی این کار را نشان میدهند:
ابتدا در یک اکشن متد، کد زیر را وارد میکنیم:
public ActionResult MiladJs() { var output = new MiladTower().TestMarker().GiveJustJs("mapdiv"); Response.ContentType = "text/javascript"; return Content(output); }
بعد از آن در ویووی مربوطه کد زیر را داریم:
@section javascript { @{ var map = new MiladTower().TestMarker(); @map.CallJs() <script type="text/javascript" src="@Url.Action("MiladJs","Home")"></script> } } <br/><br/> <div id="mapdiv" style="width:600px;height:600px;"></div>
نحوهی کارکرد این کتابخانه
برای آشنایی با نحوهی کارکرد آن باید بدانید که اساس کار این کتابخانه string interpolation است. این کتابخانه کلاسی را به صورت Partial دارد که بین چندین فایل تقسیم شده است و هر یک از فایلها، با نام محتوای آن نامگذاری شدهاند. Public methods متدهای عمومی، private methods متدهای خصوصی، Constants یا ثابتها که حاوی تمام دستورات جاوا اسکریپتی هستند و در نهایت خود کلاس اصلی GoogleMapApi که حاوی کدهای اجرایی و تشکیل کد جاوا اسکریپت میباشد. در کنار کلاس اصلی، کلاسهای Overlay هم قرار دارند که شامل اطلاعات اشیاء روی نقشهها هستند؛ مثل مارکرها و چندضلعیها و ... و در نهایت یک سری کلاس و نوع شمارشی Enum شامل خصوصیتهایی که برای تنظیمات و پیکربندی نقشه به کار میروند.
کلاس GoogleMapApi برای ایجاد کدها، دادههایی را که برای هر کلاس در نظر گرفتهاید، با استفاده از interpolation و ثابتهای حاوی کد جاوا اسکریپت، در یک رشتهی جدید قرار میدهند و این رشتهها با اتصال درست در موقعیت خود، کد نهایی جاوا اسکریپت را تولید میکنند.