مطالب
راه اندازی StimulSoft Report در ASP.NET MVC
یکی از ارکان لاینفک سیستم‌های سازمانی در هر پلتفرمی، چه وب و چه دسکتاپ و ... گزارش گیری از اطلاعات موجود و جزو ساختار حیاتی آن است. از آنجا که حتی ممکن است این گزارشات در هر دوره نیاز به تغییرات داشته باشند و گزارش‌های پویایی باشند؛ این نیاز احساس می‌شود که از یک برنامه گزارش ساز مناسب بهره ببریم. یکی از گزارش سازهای محبوب به خصوص در ایران که حتی نماینده رسمی آن هم در ایران وجود دارد، گزارش ساز StimulSoft Report است.

دارا بودن امکانات بسیار قدرتمند و پشتیبانی از محیط فارسی و همچنین پشتیبانی آن‌ها جهت پاسخگویی به سوالات، چه از طریق ایمیل یا چت، از نقاط قوت این ابزار به شمار می‌روند. در جدول مقایسات می‌توانید تفاوت نسخه‌های موجود این گزارش ساز را مشاهده کنید. برای استفاده در MVC از نسخه وب آن استفاده میکنیم.

در این مقاله قصد داریم با نحوه راه ندازی این ابزار در وب (MVC) آشنا شویم که شامل مباحث زیر می‌شود:
  1. استفاده از EF به عنوان منبع داده و ارسال آن‌ها به سمت گزارش ساز
  2. نحوه طراحی فایل MRT و بایند کردن داده‌های اطلاعاتی و ایجاد جدول
  3. استفاده از امکانات فایل خروجی ، چاپ و پیش نمایش و...
  4. بررسی Direction جهت استفاده در محیط‌های فارسی زبان
  5. نحوه ارسال اطلاعات بین دو اکشن متفاوت


طراحی فایل MRT

فایل MRT در واقع یک قالب (Template) خالی از مقادیر متغیر است که در StimulSoft Studio به طراحی آن میپردازیم و در برنامه خود، این مقادیر متغیر را با اطلاعات دلخواه خود جایگزین می‌کنیم. تصویر زیر یک نمونه از یک گزارش خالی است که ابتدا آن را طراحی کرده و سپس در برنامه آن را مورد استفاده قرار می‌دهیم:

برای اینکه فایل MRT بتواند دیتاهای لازمی را که به آن پاس میدهیم، بخواند و در جای مشخص شده قرار بدهد، باید یک BussinessObject برای آن ایجاد کنیم. بعد از اینکه یک گزارش جدید ایجاد کردید، در سمت راست به قسمت Dictionary بروید و در قسمت BussinessObject گزینه NewBussinessObject را انتخاب کنید. یک نام و نام مستعار که عموما هم یکی است، برای آن انتخاب کنید. در زیر همان پنجره شما می‌توانید ستون‌های اطلاعاتی خود را تعریف کنید. در اینجا من میخواهم اطلاعات یک راننده را به همراه خودروی وی، نشان دهم. برای همین، من دو موجودیت راننده و خودروی راننده را دارم. پس اسم Business Object را DriverReport میگذارم و ستون‌های اطلاعاتی فقط راننده (بدون در نظر گرفتن خودروی وی) را وارد میکنم.

در همین کادر بالا شما میتوانید تصیم بگیرید که آیا میخواهید اطلاعات خودرو را به همراه دیگرستون‌های اطلاعاتی راننده، ایجاد کنید یا اینکه برای خودرو یک نوع مجزا انتخاب کنید. اگر تنها یک خودرو برای راننده باشد، شاید راحت‌تر باشید همانند اطلاعات راننده با آن رفتار کنید. ولی اگر مثلا بخواهید خودروی‌های گذشته راننده را هم جز لیست داشته باشید، بهتر است یک  Business Object جدید متعلق و زیر مجموعه Business Object راننده ایجاد کنید. در اینجا چون تنها یک خودرو است، من آن اطلاعات آن را به همراه راننده، ارسال میکنم. شکل زیر ساختار درختی از گزارش بالاست:

شکل زیر هم یک ساختار دیگر از یک گزارش است که شامل Business object‌های مختلف می‌شود: 

سپس همین فیلدها را به سمت صفحه خالی بکشانید. با دو بار کلیک روی فیلدهای قرار گرفته در صفحه، با نحوه بایند کردن مقادیر آشنا می‌شوید؛ هر فیلدی که قرار است دیتای آن بایند شود، باید به شکل زیر در بخش Expression پنجره باز شده، نوشته شود:

{driverReport.LastName}
در صورتیکه قرار است Business Object به شکل یک لیست ارسال شود؛ مثلا لیست رانندگان یا حتی لیست خودروهایی که یک راننده از گذشته تا کنون داشته است، می‌توانید به جای درگ کردن فیلد به درون صفحه، خود Business Object را درگ کنید تا از روی آن یک جدول درست شود و با ارسال یک لیست به سمت آن و به ازای هر آیتم از این لیست یک سطر داشته باشید.

در دیکشنری همچنین انواع دیگری از فیلدها نیز به چشم میخورد:
متغیرها: این نوع فیلد یک متغیر است که به طور جداگانه میتواند مقداردهی شود و از آن بیشتر برای ارسال داده‌های تکی چون تصاویر، تاریخ شمسی و ... میتوان استفاده کرد.
متغیرهای سیستمی: این نوع متغیرها توسط خود گزارش ساز به طور مستقیم پر می‌شوند که شامل شماره صفحه، تاریخ و زمان، تعداد صفحات، مقادیر دو ارزشی (آیا صفحه آخر گزارش است؟) و ... می‌شود.
توابع: گزارش ساز شامل یک سری توابع آماده برای اعمال تغییرات بر روی داده‌ها میباشد که در دسته‌های مختلفی چون کار با رشته‌ها، زمان، ریاضیات و... قرار گرفته‌اند.
بعد از تکمیل آن، فایل MRT را ذخیره و در یک دایرکتوری در ساختار پروژه قرار دهید.

راه اندازی گزارش ساز در ASP.Net MVC

اولین کاری که می‌کنیم، ورود سه dll اصلی به پروژه است:

Stimulate.Base

Stimulate.Report

Stimulate.Report.MVC

در مرحله بعد یک متد ساخته و یک ویوو را برای صفحه گزارش گیری ایجاد می‌کنیم:

public ActionResult Report(int id)
{
   return View();
}
در ویوی مربوطه کدهای زیر را اضافه می‌کنیم:
@Html.Stimulsoft().StiMvcViewer(new StiMvcViewerOptions()
{
   
    Localization = "~/content/reports/fa.xml",
    Actions =
        {
        
            GetReportSnapshot = "LoadReportSnapshot",
            ViewerEvent = "ViewerEvent",
            ExportReport = "ExportReport",
            PrintReport = "PrintReport",
        }
 }

در نسخه‌های دو سال اخیر، استفاده از این Helper تفاوت‌هایی در نحوه استفاده از خصوصیت‌های آن کرده است. در این روش جدید، پراپرتی‌ها دسته بندی شده و برای دسترسی به هر کدام باید به بخش آن مراجعه کنید؛ مثلا پراپرتی‌های Action، در دسته Actions قرار گرفته‌اند یا خصوصیت‌های ظاهری در دسته Appearance، یا گزینه‌های مرتبط با خروجی گرفتن‌ها، در دسته Export قرار گرفته‌اند و الی آخر که در نسخه‌های پیشین، کد بالا را به شکل زیر،  با پیشوند نام دسته می‌نوشتیم:
@Html.Stimulsoft().StiMvcViewer(new StiMvcViewerOptions()
{
   
    Localization = "~/content/reports/fa.xml",
            ActionGetReportSnapshot = "LoadReportSnapshot",
            ActionViewerEvent = "ViewerEvent",
            ActionExportReport = "ExportReport",
            ActionPrintReport = "PrintReport",
            
}
خصوصیت GetReportSnapshot نام یک اکشن متد است که کار ارسال دیتا را به گزارش ساز، انجام میدهد. باقی خصوصیت‌ها را در ادامه بررسی میکنیم. پس متد LoadReportSnapshot را ایجاد می‌کنم و کدهای زیر را در ادامه آن می‌نویسیم:

بعد از آن لازم است دیتا‌ها را از طریق EF خوانده و به یک مدل جدید که بر اساس اطلاعات گزارش شماست و قرار است گزارش شما این پراپرتی‌ها را بشناسد، به طور دستی یا با استفاده یک کتابخانه mapping مثل automapper انتقال دهید. یا حتی می‌توانید مانند کد زیر از ساختاری ناشناس استفاده کنید. در کد زیر، من به صورت تمرینی اطلاعات یک راننده و خودروی او را انتقال میدهم:
var driver = new
            {
                FirstName = "علی",
                LastName = "یگانه مقدم",
                NationalCode = "12500000000",
                FatherName = "حسین",
                Model = "نام خودرو",
                MotorNumber = 415244,
                ProductionYear = 1394,
                Capacity = 4
                
};
اگر اطلاعات خودرو را هم به صورت مجزا BussinessObject ساخته‌اید باید آن را به شکل زیر تعریف کنید ( با فرض اینکه نام BussinessObject در گزارش، با نام car تعریف شده باشد):
var driver = new
            {
                FirstName = "علی",
                LastName = "یگانه مقدم",
                NationalCode = "12500000000",
                FatherName = "حسین",
                car = new
                {
                    Model = "نام خودرو",
                    MotorNumber = 415244,
                    ProductionYear = 1394,
                    Capacity = 4
                }
};
بعد از اینکه دیتاهای لازم را بر اساس فرمت دلخواه خود آماده کردیم، باید آن‌ها را به سمت گزارش ساز ارسال کنیم:
var report = new StiReport();
            report.Load(Server.MapPath("~/Content/Reports/driver.mrt"));
            report.RegBusinessObject("driverReport", driver);
            report.Dictionary.Variables.Add("today", DateTime.Today.ToPersianString(PersianDateTimeFormat.Date));
در مرحله اول یک وهله از شیء StiReport را می‌سازیم و فایل گزارشی را که در مرحله قبل ساختیم، به آن معرفی میکنیم. سپس داده‌های لازم را به آن انتقال می‌دهیم. پارامتر اول نام BussinessObject اصلی یعنی driverReport را وارد می‌کنیم و پارامتر دوم هم، همان اطلاعات گزارش است. خط بعدی هم یک متغیر است که من در گزارش تعریف کرده‌ام و در اینجا آن را با تاریخ شمسی امروز پر میکنم. توجه داشته باشید که انتقال اطلاعات حتما باید بعد از استفاده از متد Load باشد؛ در غیر اینصورت انتقالی انجام نخواهد شد. اینکه صرفا شما وهله‌ای از شیء StiReport بسازید و مقادیر را بدون ترتیب پر کنید، کفایت نمی‌کند. یعنی ترتیب زیر یک ترتیب کاملا اشتباه است:
var report = new StiReport();
            report.RegBusinessObject("driverReport", driver);
            report.Dictionary.Variables.Add("today", DateTime.Today.ToPersianString(PersianDateTimeFormat.Date));
           report.Load(Server.MapPath("~/Content/Reports/driver.mrt"));
چیزی که بعدا در خروجی می‌بینید، یک صفحه گزارش بدون مقدار است.
پس کد کامل ما برای ایجاد یک گزارش به شکل زیر می‌شود:
 public ActionResult LoadReportSnapshot()
{
  var driver = new
            {
                FirstName = "علی",
                LastName = "یگانه مقدم",
                NationalCode = "12500000000",
                FatherName = "حسین",
                Model = "نام خودرو",
                MotorNumber = 415244,
                ProductionYear = 1394,
                Capacity = 4

            };

            var report = new StiReport();
            report.Load(Server.MapPath("~/Content/Reports/driver.mrt"));
            report.RegBusinessObject("driverReport", driver);
            report.Dictionary.Variables.Add("today", DateTime.Today.ToPersianString(PersianDateTimeFormat.Date));
return StiMvcViewer.GetReportSnapshotResult(HttpContext, report);
}
همه خطوط، همان قبلی هاست که بررسی کردیم؛ بجز خط آخر که یک ActionResult اختصاصی است که در آن نحوه انتقال اطلاعات به گزارش ساز پیاده سازی شده است و تنها کاری که باید بکنیم این است که شیء گزارش ایجاد شده در بالا را به آن پاس دهیم.

اگر دوباره در ویو مربوطه، به سراغ helper برویم می‌بینیم که سه اکشن متد دیگر وجود دارند که در زیر، به ترتیب با نحوه کار آن‌ها و کد اکشن متد آن‌ها اشاره میکنیم:
Viewer Events : این اکشن متد که تنها یک خط ActionResult استاتیک را فراخوانی می‌کند، جهت مدیریت رویدادهای گزارش چون: زوم، صفحه بندی گزارش، خروجی‌ها و چاپ می‌باشد و وجود آن در گزارش از الزامات است.
 public virtual ActionResult ViewerEvent()
 {
            return StiMvcViewer.ViewerEventResult();
 }

PrintReport: برای مدیریت و ارسال گزارشات به دستگاه چاپ می‌باشد. این اطلاعات از طریق شی HttpContext به سمت اکشن متد ارسال شده و توسط PrintReportResult آن را دریافت می‌کند.
public virtual ActionResult PrintReport()
        {
            return StiMvcViewer.PrintReportResult(this.HttpContext);
        }

ExportReport: گزارش ساز استیمول به شما اجاز میدهد در فرمت‌های گوناگونی چون xlsx,docx,pptx,pdf,rtf و ... از گزارش خود خروجی بگیرید. اطلاعات گزارش از طریق شی HttpContext به سمت اکشن متد ارسال شده و توسط ExportReportResult  دریافت می‌شود. 
 public virtual ActionResult ExportReport()
        {
            return StiMvcViewer.ExportReportResult(this.HttpContext);
        }
حال اگر برنامه را اجرا کنید، باید گزارشی به شکل زیر نمایش داده شود و مقادیر در جای خود شکل گرفته باشند. ولی مشکلی  که ممکن است این گزارش داشته باشد این است که برای فارسی، حالت راست به چپ را ندارد.


 البته خوشبختانه این مشکل  در حالت پیش نمایش و چاپ و خروجی‌ها دیده نمی‌شود و فقط مختص نمایش روی فرم Html است. برای حل این مشکل ممکن است از گزینه یا پراپرتی RightToLeft، در بخش Appearance موجود در helper استفاده کنید که البته استفاده از آن مانند تصویر بالا، فقط محدود به container گزارش و نوار ابزار آن می‌شود. برای حل این مشکل کافی است کد css زیر را به صفحه گزارش اضافه کنید تا مشکل حل شود:
.stiMvcViewerReportPanel table{
    direction:ltr !important;
}
مجددا گزارش را ایجادکنید تا گزارش را به طور صحیحی مشاهده کنید:

حال حتما پیش خود میگویید که این روش برای اطلاعات ایستا و تمرینی مناسب است و من چگونه باید پارامترهای ارسالی به اکشن متد Report را به اکشن متد LoadReportSnapshot ارسال کنم. برای این منظور استفاده از SessionState‌ها زیاد توصیه شده‌است:
 public virtual ActionResult Report(int id)
        {
            TempData["id"]=id;
            return View();
        }

         public virtual ActionResult LoadReportSnapshot()
        {
            var driverId = (int)TempData ["id"];
              //.....
        }
  ولی این روش مشکلات زیادی را دارد. اول اینکه اگر کاربر چند گزارش جداگانه را پشت سر هم باز کند، به دلیل اینکه گزارش مدتی طول می‌کشد باز شود، همه گزارش‌ها آخرین گزارش درخواستی خواهند بود و دوم اینکه مقداری از حافظه سرور را هم بی جهت اشغال میکند. ولی برای کار با استیمول به هیچ یک از این کارها نیازی نیست، چون خود استیمول به طور خودکار پارامترهای ارسالی را انتقال می‌دهد. یعنی کد باید به شکل زیر نوشته شود:
public virtual ActionResult Report(int id)
        {
    
            return View();
        }

         public virtual ActionResult LoadReportSnapshot(int id)
        {
             //.....
        }
همین مقدار کد برای ارسال پارمترها کفایت میکند و مابقی کار را به stimul بسپارید.

نکته بسیار مهم: گزارش ساز استیمول متاسفانه شامل تنظیم پیش فرض نامناسبی است که عملیات کش را بر روی گزارش‌ها اعمال می‌کند. به عنوان مثال تصور کنید من صفحه گزارش شخصی به نام «وحید نصیری» را باز میکنم و در تب دیگر گزارش شخص دیگری با نام «علی یگانه مقدم» را باز میکنم. حال اگر کاربر به سراغ تب آقای نصیری برود و بخواهد چاپ یا خروجی درخواست کند، اشتباها با گزارش علی یگانه مقدم روبرو خواهد شد که این اتفاق به دلیل کش شدن رخ میدهد. برای غیر فعال کردن این قابلیت پیش فرض، کد زیر را در Helper اضافه کنید:
Server =
    {
        GlobalReportCache = false
    }
نظرات مطالب
الگوی استراتژی - Strategy Pattern
- اگر پروژه خودتون هست، از اینترفیس استفاده کنید. تغییرات آن و نگارش‌های بعدی آن تحت کنترل خودتان است و build دیگران را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.
- در پروژه‌های سورس باز دات نت، عموما از ترکیب این دو استفاده می‌شود. مواردی که قرار است در اختیار عموم باشند حتی دو لایه هم می‌شوند. مثلا در MVC یک اینترفیس IController هست و بعد یک کلاس Abstract به نام Controller، که این اینترفیس را پیاده سازی کرده برای ورژن پذیری بعدی و کنترلرهای پروژه‌های عمومی MVC از این کلاس Abstract مشتق می‌شوند یا در پروژه RavenDB از کلاس‌های Abstract زیاد استفاده شده، مانند AbstractIndexCreationTask و AbstractMultiMapIndexCreationTask و غیره.
نظرات مطالب
یکپارچه سازی Angular CLI و ASP.NET Core در VS 2017
ممنون از جوابتون و وقتی که میذارید ولی من دقیقا جوابمو نگرفتم اینطور که شما میگید در شرایط پروژه من:
- استفاده از Visual studio Full
- پروژه از نوع MVC 5.0
- استفاده از سورس کنترل
باید با کامند بیرون از محیط Angular-CL رو روی پوشه پروژه MVC ای که دارم نصب کنم و بیخیال فایل هایی بشم که کنار فایل .sln ساخته میشه بشم.
مطالب
سیستم‌های توزیع شده در NET. - بخش پنجم - اهداف
در بخشهای قبل، دلایل بوجود آمدن سیستمهای توزیع شده بررسی شد و تاکید کردیم که نیازمندی‌ها، باعث تغییر و تکامل سیستمهای ما می‌شوند و بر همین اساس بررسی کردیم که چه نیازمندی‌هایی باعث می‌شوند که دیگر سیستم‌های متمرکز به تنهایی پاسخگوی نیازهای ما نباشند و عاملی شوند برای رفتن به سمت سیستمهای توزیع شده. گفتیم که اتخاذ تصمیمات نادرست چه عواقبی را برای سیستمهای ما بوجود می‌آورد و بر همین اساس مهمترین فاکتورها را در انتخاب سیستم‌های توزیع شده، به شما معرفی کردیم. تعاریف مختلفی از این نوع سیستم‌ها را در اختیار شما قرار دادیم؛ خصوصیات، مزایا و معایب سیستمهای توزیع شده را به شما معرفی کردیم، تا با دید باز، یک انتخاب درست را با کمترین میزان ریسک انجام دهیم.
در این بخش ما 4 هدف اصلی را که باید در سیستم‌های توزیع شده برآورده شوند، بر اساس ارزش آنها مورد بررسی قرار می‌دهیم. یک سیستم توزیع شده باید اولا منابع را به آسانی در دسترس کاربران قرار دهد. دوما شفاف باشد و تمام پیچیدگی‌های یک سیستم توزیع شده را از دید کاربر، مخفی کند. سوما باز و قابل گسترش باشد؛ بصورتیکه به آسانی و با شفافیت کامل بتوانیم اجزای جدیدی را به آن اضافه کنیم. چهارما مقیاس پذیر باشد؛ بصورتیکه بدون اینکه مشکلی برای سیستم بوجود بیاید، بتوانیم منابع موجود سیستم را افزایش دهیم. در این بخش جزئیات هر یک از این اهداف را مورد بررسی قرار می‌دهیم.


اهداف سیستم‌های توزیع شده

1- Connecting resources and users: مشخص‌ترین و اصلی‌ترین هدف سیستم‌های توزیع شده، اتصال کاربران به منابع و اشتراک منابع بصورت کنترل شده با کارآیی بالا برای کاربران است. به‌صورتیکه کاربران  به آسانی به منابع دسترسی داشته باشند. منظور از منابع، هرچیزی در سیستمهای توزیع شده می‌تواند باشد. منابعی مانند داده‌ها، سخت‌افزارها، فایلها، Componentها، زیرسیستمها و هر چیز دیگری که کاربران می‌توانند بصورت مستقیم و غیر مستقیم به آنها دسترسی داشته باشند. یکی از مهمترین دلایل دسترسی به این هدف، مسائل اقتصادی است. بطور مثال ممکن است ما سیستم خودمان را طوری طراحی کنیم که پردازش‌های بسیار مهم و پیچیده در تعدادی از سخت افزار‌های بسیار پر هزینه انجام شوند. به این صورت ما این سخت افزارها را برای سایر قسمت‌های سیستم، به اشتراک میگزاریم و از طریق دیگر قسمتهای سیستم، دسترسی آن را به کاربران می‌دهیم. در این حالت دیگر نیازی نیست هر قسمت جداگانه در سیستم، سخت افزاری بسیار قوی را برای خودش نیاز داشته باشد. یا زمانیکه ما یک زیرسیستم را یکبار پیاده سازی می‌کنیم و دسترسی آن را به سایر قسمت‌ها میدهیم، سایر سیستمها، دیگر نیازی نیست آن زیرسیستم را برای خودشان پیاده سازی کنند و تنها از زیرسیستم موجود استفاده می‌کنند. دسترسی به این هدف باعث می‌شود تا کاربران به راحتی به تمام منابع موجود در سیستم‌های توزیع شده دسترسی داشته باشند.

2- Distribution transparency: بدلیل پیچیدگی‌های بسیار زیاد در سیستم‌های توزیع شده، شفافیت، کمک بسیار بزرگی به سادگی نحوه تعامل کاربر با سیستم‌های توزیع شده می‌کند. شفافیت در سیستم‌های توزیع شده بدین معنا است که سیستم باید تمام پیچیدگی‌های خود را از دید کاربر مخفی کند و پیاده سازی سیستم بصورت توزیع شده نباید هیچ پیچیدگی را در نحوه تعامل کاربر با سیستم بوجود بیاورد.
درواقع در سیستمهای توزیع شده، درخواست دریافت شده، در بین منابع سیستم توزیع می‌شود. تمام منابع با همکاری که با یکدیگر انجام می‌دهند، درخواست مورد نظر را پردازش کرده و پاسخ لازم را به کاربر ارائه می‌دهند. در این بین ممکن است منابع موجود در سیستم، رفتارهای متفاوتی را داشته باشند؛ مثلا هر زیرسیستم در سخت افزار و سیستم عامل جداگانه‌ای اجرا شود که باعث می‌شود حتی نحوه دستیابی به فایل‌ها یا داده‌های هر زیرسیستم نیز با سایر زیرسیستمها متفاوت باشد. شفافیت در سیستمهای توزیع شده بدین معنا است که یک سیستم توزیع شده باید خود را به‌صورت یک سیستم واحد که در یک سخت افزار ارائه می‌شود، ارائه دهد تا کاربران هیچ نگرانی در نحوه تعامل با سیستم نداشته باشند. شفافیت در سیستمهای توزیع شده جنبه‌های مختلفی دارد که در این قسمت آنها را بررسی می‌کنیم.


جنبه‌های مختلف شفافیت در سیستم‌های توزیع شده

1- Access Transparency: شفافیت در دسترسی به منابع یا مخفی کردن پیچیدگی‌ها و روشهای مختلف دسترسی به منابع. زیر سیستم‌های متفاوت ممکن است در سیستم عامل‌های متفاوتی نیز اجرا شوند و همانطور که می‌دانید هر سیستم عامل ممکن است نحوه دسترسی به منابعش با سایر سیستم عامل‌ها متفاوت باشد. در اینجا ما باید زیر سیستم‌های خود را طوری طراحی کنیم تا این تفاوت‌های در نحوه دسترسی به منابع را از دید کاربر مخفی کنند و این حس را به کاربر بدهد که سیستم، یک روش واحدی را برای دسترسی به منابع دارد.

2- Location Transparency: شفافیت در مکان منابع و مخفی کردن اینکه منابع در سطح شبکه توزیع شده‌اند. این جنبه بیان می‌کند که کاربران نمی‌توانند بگویند که منابع بصورت فیزیکی در سخت افزار‌های متفاوتی توزیع شده‌اند.کاربران هیچ درکی از اینکه ممکن است منابع حتی بصورت جغرافیایی در مکان‌های بسیار دوری از یکدیگر قرار گرفته‌اند، ندارند.

3- Migration Transparency: مخفی کردن اینکه ممکن است مکان منابع تغییر یابند. در یک سیستم توزیع شده ممکن است به هر دلیلی، مکان منابع تغییر کند. بطور مثال ممکن است با افزایش داده‌ها نیاز به افزودن Node جدیدی به سیستم باشد تا قسمتی از داده‌های سیستم از این پس از طریق این Node در دسترس باشند. این جابجایی منابع نباید هیچ تاثیری در نحوه‌ی تعامل کاربر داشته باشد.

4- Relocation Transparency: مخفی کردن اینکه منابع ممکن است در زمان استفاده، تغییر مکان دهند. در این حالت دقیقا در زمانیکه شخص در حال استفاده از منابع است ممکن است منابع جابجا شوند که این جابجایی در زمان استفاده از منابع نباید هیچ تاثیری در نحوه تعامل کاربر با سیستم داشته باشد. بطور مثال زمانیکه دو کاربر از طریق تلفن همراه در حال ارسال اطلاعات برای یکدیگر هستند، جابجایی هر یک از این دو کاربر، نباید تاثیری در جریان ارتباطی آنها داشته باشد.

5- Replication Transparency: مخفی کردن اینکه منابع در چند جا کپی شده‌اند. در یک سیستم توزیع شده برای بهبود کارآیی و دسترسی ممکن است منابع در چند جای مختلف کپی شوند و شفافیت در Replication می‌گوید ما باید این واقعیت را که ممکن است منابع ما در سخت افزارهای مختلفی کپی شده باشند، از دید کاربر مخفی کنیم.

6- Concurrency Transparency: مخفی کردن اینکه ممکن است منابع، بین چند کاربر مشترک باشند. بدلیل بالا بودن تعداد کاربران در سیستمهای توزیع شده، همزمانی در دسترسی به منابع مشترک، بسیار بیشتر اتفاق می‌افتد و این مهم است که هیچ یک از کاربران ندانند که کاربر دیگری بصورت همزمان در حال استفاده از آن داده است.

7- Failure Transparency: مخفی کردن خرابی و بازیابی منابع یک سیستم توزیع شده، از کاربر. در یک سیستم توزیع شده ممکن است منابع به هر دلیلی از دسترس خارج شوند. در این صورت نباید از دسترس خارج شدن منابع و بازیابی آنها هیچ تاثیری در جریان تعامل کاربر با سیستم داشته باشد.


البته این نکته را نیز بگویم اگرچه شفافیت یکی از اهداف بسیار مهم سیستم‌های توزیع شده‌است و ما نیز باید سیستمی را طراحی کنیم که تا حد امکان به این هدف دست پیدا کند، اما بدلیل این که گاهی ممکن است شفافیت تاثیر مخربی بر روی کاربر داشته باشد، باید درجه‌هایی  را برای آن در نظر بگیریم. بطور مثال زمانیکه دو کاربر از طریق تلفن همراه خود با یکدیگر در ارتباطند، نیازی به مخفی کردن موقعیت مکانی آنها نیست. یا در سیستم‌های موقعیت یاب، اصل بر این است که موقعیت منابع مختلف مشخص باشند. یا زمانیکه قرار است یک درخواست را برای یک چاپگر ارسال کنیم بهتر است درخواست ما به نزدیکترین چاپگر به ما ارسال شود تا اینکه به یک چاپگر در جایی دیگر ارسال شود. منظور از دستیابی به این هدف این است که پیچیدگی سیستم‌های توزیع شده باید از دید کاربر مخفی بماند تا تاثیر مخربی بر روی کاربر نداشته باشد؛ در صورتیکه نیاز کاربر به عدم شفافیت برخی از قسمتهای سیستم باشد بهتر است درجه‌هایی را برای سیستم‌های توزیع شده در نظر بگیریم.



3- Openness: باز بودن یا قابل گسترش بودن سیستم‌های توزیع شده یکی دیگر از اهداف بسیار مهم این سیستمها می‌باشد. به این صورت که یک سیستم در حال اجرا باید توانایی اضافه کردن منابع جدید را داشته باشد. بطور مثال با افزوده شدن نیازمندی‌های جدید، نیاز می‌شود که یک زیر سیستم جدید یا Component جدید را پیاده سازی کنیم. قسمت جدید به راحتی و بدون تاثیر در جریان تعامل کاربر باید بتواند به سیستم اضافه شود. در اکثر موارد این هدف با استفاده از یکسری قراردادهای مشخص که تمامی زیر سیستم‌ها آنها را می‌شناسند و رعایت می‌کنند، محقق می‌شود.

4- Scalability: مقیاس پذیری سیستم‌های توزیع شده بدین معنی است که با رشد مواردی مانند تعداد پردازش و درخواست یا موقعیت جغرافیایی کاربران، سیستم قادر باشد بدون تاثیر بر جریان تعامل کاربر با سیستم، آنها را پوشش دهد. یعنی بطور مثال زمانیکه تعداد درخواست‌های کاربران سیستم افزایش می‌یابد، با Replicate قسمتهای موجود سیستم در سخت افزار‌های جدید می‌توانیم بار پردازشی را بین تعداد بیشتری از Node‌ها تقسیم کنیم. به این صورت سیستم می‌تواند بدون از دسترس خارج شدن، تعداد بیشتری از درخواستهای کاربران را پوشش دهد. یا زمانیکه قرار است موقعیت‌های جدید جغرافیایی را سیستم پوشش دهد، با اضافه کردن منابع مورد نیاز، در آن موقعیت جغرافیایی، سیستم قادر است نیاز کاربران آن مکان جغرافیایی را برآورده کند.


 تا به این قسمت از سری مقالات سیستم‌های توزیع شده، هدف من این بوده که با چرایی وجود این نوع از سیستم‌ها و نحوه‌ی انتخاب آنها و اهداف سیستم‌های توزیع شده آشنا شوید. در بخش‌های بعد، روشهای مختلف طراحی و پیاده سازی سیستم‌های توزیع شده را مورد بررسی قرار می‌دهیم و می‌بینیم که چه ابزارهایی برای پیاده سازی سیستم‌های توزیع شده در NET. وجود دارند و با توجه به نوع کارآیی هر یک از این ابزارها، آنها را بصورت جداگانه مورد استفاده قرار می‌دهیم تا با مزایا و معایب هریک آشنا شویم. البته این را نیز ذکر کنم که با توجه به تعاریف سیستم‌های توزیع شده، انواع مختلفی از سیستم‌های توزیع شده وجود دارند که ما از قبل با برخی از آنها آشنا هستیم؛ معماری‌هایی مانند Client/Server یا N-Tier  نمونه‌هایی از سیستم‌های توزیع شده هستند که در آنها وظایف، در سخت افزارهای متفاوتی تقسیم شده و ارتباط هر قسمت از طریق سرویس‌هایی که ما پیاده سازی می‌کنیم، صورت می‌پذیرد و به دلیل اینکه مطمئنا همه شما با نحوه طراحی و پیاده سازی آنها و نحوه ارتباط قسمتهای مختلف آنها آشنا هستید، در سری مقالات سیستمهای توزیع شده در NET.، دیگر نیازی به توضیحی در مورد آنها نمی‌باشد. هدف من از قسمت‌های مرتبط با پیاده سازی سیستم‌های توزیع شده، چگونگی تکامل معماری‌هایی مانند N-Tier بوسیله ابزارهایی است که با هدف دستیابی به خصوصیات و اهداف سیستم‌های توزیع شده بوجود آمده‌اند.  
مطالب
آپلود فایل ها با استفاده از PlUpload در Asp.Net Mvc
امروزه بازار برنامه‌های تماما ajax و بدون Postback  شدن صفحه بسیار داغ میباشد که از این موارد میتوان به برنامه‌های تحت وب گوگل اشاره کرد. (gmail  ، googlePlus  ، Google Reader)
در این میان یکی از دغدغه‌های توسعه دهندگان وب ، آپلود فایل‌ها به صورت آنی (مثل attach files گوگل) میباشد. برای حل این مسئله ، ابزارها و پلاگین‌های متعددی وجود دارد که در اینجا به 10 تا از پلاگین‌های Jquery  اشاره شده است.
به شخصه با پلاگین Uploadify کار کرده ام و از استفاده از آن راضی هستم ولی همین دیشب برای قسمتی از یک پروژه نیاز
به ابزاری جهت آپلود فایل‌ها با امکانات مورد نظرم داشتم که به PlUpload برخورد کردم. 

از امکاناتی که این ابزار در اختیار شما قرار میدهد :
- یک اینترفیس زیبا جهت آپلود و افزودن فایل ها
- پشتیبانی از زبان‌های مختلف و همین طور زبان فارسی
- امکان استفاده از قالب Jquery UI
- Drag&Drop  برای مرورگرهایی که از Html5  پشتیبانی میکنند

حال که با امکانات این ابزار بیشتر آشنا شدید بریم سراغ استفاده از این ابزار در asp.net mvc  :)
ابتدا پروژه را از اینجا دانلود کنید. سپس یک پروژه‌ی جدید  mvc 3  بسازید (از نوع Internet Application و با نام دلخواه). سپس پوشه‌ی plupload  را در قسمت سلوشن برنامه کپی کنید.
حال در فایل Views->Shared->_Layout.cshtml  ، تگ head  را جهت افزودن امکانات پلاگین این گونه تغییر دهید :

    <title>@ViewBag.Title</title>

    <link href="@Url.Content("~/Content/Site.css")" rel="stylesheet" type="text/css" />
    <link href="../../plupload/js/jquery.plupload.queue/css/jquery.plupload.queue.css" rel="stylesheet" />
    <script src="@Url.Content("~/Scripts/jquery-1.7.1.min.js")" type="text/javascript"></script>
    <script type="text/javascript" src="http://bp.yahooapis.com/2.4.21/browserplus-min.js"></script>

    <script src="../../plupload/js/plupload.full.js"></script>
    <script src="../../plupload/js/jquery.plupload.queue/jquery.plupload.queue.js"></script>
    <script src="../../plupload/js/i18n/fa.js"></script>

نکته : فایل fa.js  که جهت استفاده از زبان فارسی در اینترفیس آپلود فایل‌ها میباشد، که وجود آن در آدرس واضح میباشد.
سپس به فایل Views->Home->Index.cshtml بروید و آن را این گونه دوباره نویسی کنید :
 @{
    ViewBag.Title = "Uploading Files using PlUpload";
}
<h2>@ViewBag.Message</h2>

@using (Html.BeginForm("Post", "home", FormMethod.Post,
    new { enctype = "multipart/form-data" }))
{
    <div id="uploader">
        <p>You browser doesn't have Flash, Silverlight, Gears, BrowserPlus or HTML5 support.</p>
    </div>
}

<script>
    $(function () {

        $("#uploader").pluploadQueue({
            // General settings
            runtimes: 'html5,gears,flash,silverlight,browserplus,html4',
            url: '@Url.Action("Upload" , "Home")',
            max_file_size: '10mb',
            chunk_size: '1mb',
            unique_names: true,

            // Resize images on clientside if we can
            resize: { width: 320, height: 240, quality: 90 },

            // Specify what files to browse for
            filters: [
                { title: "Image files", extensions: "jpg,gif,png" },
                { title: "Zip files", extensions: "zip" }
            ],

            // Flash settings
            flash_swf_url: '/plupload/js/plupload.flash.swf',

            // Silverlight settings
            silverlight_xap_url: '/plupload/js/plupload.silverlight.xap'
        });
    });
</script>
توضیحات و نکات :
- جهت آپلود فایل‌ها تگ enctype = "multipart/form-data" را فراموش نکنید.
- در قسمت مقداردهی به ویژگی‌های Plupload  ، قسمت runtime  به صورت ترتیبی کار میکند لذا اگر اولی پشتیبانی نشود سراغ دومی میرود و اگر دومی نشود سومی و ... در صفحه‌ی اول سایت PlUpload ، موارد پشتیبانی شده توسط تکنولوژی‌ها آورده شده است لذا این ترتیب را ترتیب مناسبی میبینم و اگر اولین مورد html5 باشد امکان Drag&Drop وجود خواهد داشت.
خود سایت PlUpload  داکیومنت خیلی خوبی جهت توضیح موارد مختلف دارد لذا توضیح دوباره لازم نیست.
همان طور که در ویژگی url  مشاهده میکنید به کنترلر Home  و اکشن متود Upload اشاره شده است که طرز کار به این گونه است که هر بار که یک فایل آپلود میشود درخواستی به این آدرس و محتوای فایل در قسمت Request.Files ارسال میشود و همین طور نام فایل که unique ارسال میشود و chunk که تیکه‌های فایل است(پست میشود).
پس اکشنی با نام Upload  در کنترلر HomeController بسازید :
        [HttpPost]
        public ActionResult Upload(int? chunk, string name)
        {
            var fileUpload = Request.Files[0];
            var uploadPath = Server.MapPath("~/App_Data");
            chunk = chunk ?? 0;
            using (var fs = new FileStream(Path.Combine(uploadPath, name), chunk == 0 ? FileMode.Create : FileMode.Append))
            {
                if (fileUpload != null)
                {
                    var buffer = new byte[fileUpload.InputStream.Length];
                    fileUpload.InputStream.Read(buffer, 0, buffer.Length);
                    fs.Write(buffer, 0, buffer.Length);
                }
            }
            return Content("chunk uploaded", "text/plain");
        } 
توضیحات : ابتدا فایل مورد نظر از قسمت Request.Files واکشی میشود و سپس فایل را در پوشه App_Data ذخیره میکند. (یکی از چندین روش ذخیره سازی که مطالعه در این قسمت به خواننده واگذار میشود.)

حال برنامه را اجرا کنید و از این ابزار لذت ببرید:) 
نکته : قسمت فارسی ساز اونو تغییر دادم چون که ترجمه‌ی فارسی خودش یه سری نقایصی داشت که گویا از کار با google translate به وجود اومده بود!
نظرات مطالب
تهیه قالب برای ارسال ایمیل‌ها در ASP.NET Core توسط Razor Viewها
با سلام؛ اگر بخوایم ایمیل با متن فارسی بفرستیم و خب ساختار بوت استرپ داشته باشه توی مرورگرها من غالبا به مشکل خوردم . خیلی از موارد رو به صورت inline تعریف کردم اما فونت و یه مقدار ساختار رو نمی‌شه و نیاز به فایل اکسترنال دارن . راه حل شما چیه ؟
مطالب
SQL تولیدی در NHibernate از کدام متد صادر شده است؟

اگر مطلب "ذخیره سازی SQL تولیدی در NH3" را دنبال کرده باشید که یک مثال عملی از "NHibernate 3.0 و عدم وابستگی مستقیم به Log4Net" بود، خروجی حاصل از آن به صورت زیر است:
---+ 12/29/2010 05:35:59.75 +---
SQL ...

---+ 12/29/2010 05:35:59.75 +---
SQL ...
و پس از مدتی این فایل هیچ حسی را منتقل نمی‌کند! یک سری SQL که لاگ شده‌اند. مشخص نیست کدام متد در کدام کلاس و کدام فضای نام، سبب صدور این عبارت SQL ثبت شده‌، گردیده‌ است.
خوشبختانه در دات نت فریم ورک می‌توان با بررسی Stack trace ، رد کاملی را از فراخوان‌های متدها یافت:
StackTrace stackTrace = new StackTrace();
StackFrame stackFrame = stackTrace.GetFrame(1);
MethodBase methodBase = stackFrame.GetMethod();
Type callingType=methodBase.DeclaringType;
با بررسی StackFrame ها امکان یافتن نام متدها، فضاهای نام و غیره میسر است. مثلا یکی از کاربردهای مهم این روش، ثبت فراخوان‌های متدی است که استثنایی را ثبت کرده است.
بر این اساس سورس مثال قبل را جهت درج اطلاعات فراخوان‌های متدها تکمیل کرده‌ام، که از این آدرس قابل دریافت است.

اکنون اگر از این ماژول جدید استفاده کنیم، خروجی نمونه‌‌ی آن به صورت زیر خواهد بود:
---+ 01/02/2011 02:19:24.98 +---
-- Void ASP.feedback_aspx.ProcessRequest(System.Web.HttpContext) [File=App_Web_4nvdip40.5.cs, Line=0]
--- Void Prog.Web.UserCtrls.FeedbacksList.Page_Load(System.Object, System.EventArgs) [File=FeedbacksList.ascx.cs, Line=23]
---- Void Prog.Web.UserCtrls.FeedbacksList.BindTo() [File=FeedbacksList.ascx.cs, Line=43]
----- System.Collections.Generic.IList`1[Feedback] Prog.GetAllUserFeedbacks(Int32) [File=FeedbackWebRepository.cs, Line=66]

SELECT ...
@p0 = 3 [Type: Int32 (0)]
به این معنا که عبارت SQL ثبت شده، حاصل از پردازش صفحه‌ی feedback.aspx، سپس متد Page_Load آن که از یوزر کنترل FeedbacksList.ascx استفاده می‌کند، می‌باشد. در اینجا فراخوانی متد BindTo سبب فراخوانی متد GetAllUserFeedbacks در فایل FeedbackWebRepository.cs واقع در سطر 66 آن گردیده است.
اینطوری حداقل می‌توان دریافت که SQL تولیدی دقیقا به کجا بر می‌گردد و چه متدی سبب صدور آن شده است.

ملاحظات:
این ماژول تنها در صورت وجود فایل pdb معتبر کنار اسمبلی‌های شما این خروجی مفصل را تولید خواهد کرد. در غیر اینصورت از آن صرفنظر می‌کند. (برای مثال نام فایل سورس فراخوان، شماره‌ی سطر فراخوان، حتی محل قرارگیری آن فایل بر روی کامپیوتر شما در فایل‌های pdb ثبت می‌گردند؛ به همین جهت توصیه اکید حین ارائه‌ی نهایی برنامه، حذف این نوع فایل‌ها است)

نظرات مطالب
آپلود فایل‌ها در یک برنامه‌ی Angular به کمک کامپوننت ng2-file-upload
پیشنهاد من استفاده از امکانات Http Client جدید خود Angular و عدم استفاده از این کامپوننت هست (چون در پشت صحنه از Http Client استفاده نمی‌کند و مستقیما با مرورگر کار می‌کند): «یک نکته‌ی تکمیلی: به روز رسانی مثال مطلب جاری جهت گزارش درصد پیشرفت آپلود فایل‌ها توسط HTTP Client جدید Angular»
نظرات مطالب
سفارشی سازی ASP.NET Core Identity - قسمت پنجم - سیاست‌های دسترسی پویا
باسلام ، ممنون بابت توضیحات کاملتون!
1 - امکانش هست بخش ویو رو با jstree پیاده کنید؟ یا حداقل یه سمپلی مثل این که با jstree پیاده شده باشه رو معرفی کنید.
البته ناگفته نماند اینجاگفته شده اما روش پیاده سازیش با سمپل شما فرق داره !
2 - من علاوه بر چهار اکشنی (Crud)که همیشه مرسوم هست و برای اکثر کنترلر‌ها استفاده میشه چند تا اکشن دیگه هم دارم که نمیخوام اسمشون تو لیست دسترسی‌ها نمایان بشه (من از Index برای ورود به ویو و از اکشن List برای نمایش اطلاعات دیتاتیبل بصورت ajax استفاده میکنم) و خب وقتی Policy Attribute رو بالای اکشن‌ها ننویسم نمیاره تا به اینجا درسته اما این زمانی صدق میکنه که بالای کنترلر‌ها از صفت Authorize استفاده نکنم ! اگر استفاده هم بکنم میتونم یه صفتی خودم بنویسم و بگم که اگر این صفات وجود داشت نادیده بگیر حالا بحث اینه چون کنترلر دارای صفت Authorize هست ما اون بخشی که نمایش داده نمیشه رو در دیتابیس بعنوان دسترسی کاربر ثبت نکنیم دیگه سیستم اجازه استفاده از اون اکشن (List)رو نمیده! چطور اینو هندل کنم؟
3 - بنابر فرمایشات شما اگر مقدار کوکی از 5kb بیشتر بشه مشکلاتی رو بوجود میاره که راه حل هایی رو هم نشون داد.
 - بنظر شما اگر ما از سشن استفاده کنیم بجای کوکی مشکلی داره؟
 - و اگر از دیتابیس استفاده کنیم چطور بجای استفاده از سشن و کوکی که پرمیژن‌ها در اونها قرار میگیره؟ بار اضافی تولید میشه؟
مطالب
بررسی استفاده از ابزارهای آماده در پروژه‌ها
بدون شک علم برنامه نویسی در پیشرفت تکنولوژی دنیا، نقش بسیار کلیدی را ایفا کرده است بطوریکه حتی تصور یک روز بدون گوگل هم بسیار نگران کننده‌است. امروزه همه‌ی صنعت‌های دنیا، از اینترنت و سایت‌هایی که توسط برنامه نویسان راه اندازی می‌شوند، در توسعه کسب و کارهای خود استفاده میکنند. اصولا برنامه نویسی باید در استفاده از ساخته‌های خود برای پیشرفت و توسعه‌ی علم خود پیشرو باشد. بدیهی ست استفاده‌ی درست از تجربیات دیگران باعث صرفه جویی در زمان و هزینه تولید نرم افزار خواهد بود.
 

یک تجربه
سالها پیش یکی از همکاران تعریف می‌کردند که یک شرکت نرم افزاری برای مشاوره معماری نرم افزار از ایشان دعوت به همکاری کرده است. پس از مراجعه به شرکت متوجه شدند که تیم اصلی برنامه نویسان درگیر تولید ORM ای برای پروژه جدید شرکت هستند که برای تولید این ابزار بیش از 4 ماه را وقت صرف کرده‌اند؛ اما در مراحل نهایی کار دچار مشکلات زیادی شده اند. به نحوی که از ایشان برای کمک به رفع مشکل ORM ( به جای تولید نرم افزار مشتری) دعوت کرده‌اند.
 
در آن زمان یادم هست که EF 5 (که تقریبا نسخه سوم  بعد از 3.5 و 4 می‌باشد - جزئیات در اینجا) توسط مایکروسافت ارائه شده بود. همچنین NHibernate هم همزمان با EFها (تاریخچه نسخه‌ها در اینجا) قابل دسترسی بوده‌است. با این حال تیم فنی به این دلیل که کوئری‌های تولیدی توسط EF کند هستند، اقدام به ساخت ORM کرده بودند. جالب اینکه با بررسی بیشتر مشخص شده‌است که حجم داده‌های پروژه در بدترین حالت در یک جدول به 5 هزار رکورد می‌رسد.

4 ماه صرف وقت و هزینه تیم 2 نفره برای طراحی و پیاده سازی و تست ORM ای که در نهایت به دلیل مشکلات Performance کنار گذاشته شد و از EF استفاده کردند. شاید در این 4 ماه می‌توانستند 30 درصد پروژه اصلی را پیاده سازی کنند.

شاید بتوان 3 دلیل عمده «فنی» شکست برخی از پروژه‌های نرم افزاری در ایران را به شرح زیر عنوان کرد:
- عدم استفاده مناسب از ابزارها و راهکار‌های موجود و انجام دوباره کاری
- استفاده غیر ضروری و عجولانه از تکنولوژی‌های جدید (بدون داشتن نیروی کار مسلط)
- پایین بودن سطح فنی و به‌روز نبودن برخی از برنامه نویسان ایرانی


متن باز (Open Source)
با پیشرفت توسعه نرم افزار و تمایل شرکت‌های بزرگ دنیا به تولید کامپوننت‌های متن باز (Open Source) ریسک استفاده از این نوع ابزار‌ها نیز کمتر شده است. بطوریکه درصورت نیاز می‌توان کامپوننت را برای پروژه‌ها سفارش سازی کرد.
شاید کمتر کسی باور می‌کرد که روزی شرکت مایکروسافت محصولات خود را Open Source کند. اما امروز، در سال 2017 میلادی، شرکت مایکروسافت اقدامات مهمی را در این زمینه انجام داده است که می‌توانید جزئیات پروژه‌های متن باز این غول کامپیوتری دنیا را در اینجا و همچنین اینجا ملاحظه کنید.

 
یک سناریو
فرض کنید یک پروژه تحت وب را شروع کرده اید. بدون در نظر گرفتن جزئیات پروژه می‌توان گفت به ابزارهای زیر نیاز خواهید داشت:

ابزار
مثال
  ORM   EF , NHibernate , Dapper , LLBLGEN 
 IOC COntainer   Unity , StructureMap , Autofac , Castle.Windsor, LightInject , Ninject 
 Report Tools   CrsytalReport , Stimusoft , DevExpress Report, Telerik Report Tools, EasyReport 
 UI Component   Telerik , JqueryUI , Bootsrap ,CompnentArt, ComponentOne 
 Error Logger   ELMAH , NLog , log4net 
 Mapper Tools   AutoMapper , ValueInjecter 
همانطور که ملاحظه می‌کنید برای همه‌ی موارد فوق ابزارهای مناسبی وجود دارند که برای پیاده سازی هر کدام، سالها وقت و هزینه صرف شده‌است. همچنین قابلیت اطمینان این ابزار‌ها به مراتب بالاتر از ابزارهای دست ساز خواهد بود. شاید برای ساده‌ترین ابزار فوق 3 ماه زمان لازم باشد تا یک نسخه  باگ دار تهیه شود!


ملاحظات استفاده از ابزارها
توجه به چند نکته در استفاده از ابزارها و کتابخانه‌های آماده ضروری می‌باشد، بدین شرح:
- ابزار مورد نیاز را با R&D (تحقیق و توسعه) انتخاب کنید. ابزارهایی که در پروژه‌های واقعی استفاده شده‌اند، بسیار مناسب می‌باشند.
- توجه داشته باشیدکه استفاده از چندین ابزار باعث ایجاد تداخل در پروژه نشود (این مورد معمولا در کامپوننت‌های UI مانند JqueryUI و Bootsrtap اتفاق می‌افتد)
- مستندات مربوط به ابزار‌ها را حتما مطالعه کنید. لطفا بدون تسلط از ابزاری استفاده نکنید.

گاهی پیش می‌آید که یک برنامه نویس بدون مطالعه مستندات مربوط به یک IOC Container از آن ابزار استفاده میکند و در Register اولیه ویژگی LifeCycle مربوط به Context  را با حالت Singleton مقداردهی میکند. بدین ترتیب پس از نیم ساعت، پروژه به دلیل آنچه که می‌توان "چاقی Context" نامید، DONE یا حداقل کند می‌شود که رفع این مشکل ساعت‌ها زمان می‌برد.

درصورت امکان از ابزارها بصورت مستقیم استفاده نکنید. یک لایه واسط مخصوص خودتان را برای تنظیمات کلی ابزار‌ها تهیه کنید که در آینده به دردتان خواهد خورد! (بیشتر در سمت سرور)

فرض کنید در پروژه WPF از کامپوننت‌های زیبای DevExpress استفاده میکنید. به ازای هر کامپوننت یک کلاس به پروژه اضافه کنید که از کلاس اصلی آن کامپوننت Devexspress ارث می‌برد و در لایه UI خود از کلاس جدید خود استفاده کنید. با این کار می‌توانید ویژگی‌های عمومی کامپوننت‌ها را یکبار برای کل پروژه اعمال کنید.


  نتیجه گیری
  اگر بخواهیم چرخ را اختراع نکنیم و از تجربیات موفق موجود استفاده کنیم، می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از ابزارهای آماده برای توسعه نرم افزار با رعایت دستورالعمل استفاده امری مفید می‌باشد. اما باید توجه داشته باشیم که استفاده از هر ابزاری به هرقیمتی در هرپروژه‌ای، حرفه ای نیست. همه‌ی راهکارها، ابزراها و تکنولوژی‌های مورد استفاده باید در راستای هدف اصلی «تولید و تحویل به موقع نرم افزار با کیفیت به مشتری» باشد؛ هدفی که در بسیاری از موارد فراموش شده و بیشتر زمان پروژه، صرف کارهای غیر ضروری می‌شود.