وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
Blazor 5x - قسمت 18 - کار با فرم‌ها - بخش 6 - حذف اطلاعات
در این قسمت می‌خواهیم اطلاعات اتاق‌های ثبت شده را به همراه تصاویر مرتبط با آن‌ها، حذف کنیم و همچنین به یک خطای مهم در حین کار با EF-Core برسیم و متوجه شویم که روش کار با DbContext در برنامه‌های مبتنی بر Blazor Server .... با روش کار متداول با آن در برنامه‌های Web API، یکی نیست!


مشکل حذف تصاویر آپلود شده

در قسمت قبل، این امکان را مهیا کردیم که کاربران بتوانند پیش از ثبت اطلاعات یک اتاق، تصاویر آن‌را به سرور آپلود کنند. یعنی تصاویری که در ابتدای کار آپلود می‌شوند، هنوز در بانک اطلاعاتی ثبت نشده‌اند و هیچ رکوردی از آن‌ها موجود نیست. در این حالت اگر کاربری تصاویری را آپلود کرده و سپس بر روی دکمه‌ی back کلیک کند، با تعدادی تصویر آپلود شده‌ی غیرمنتسب به اتاق‌های موجود، مواجه خواهیم شد. همچنین اگر شخصی به قسمت ویرایش تصاویر مراجعه کند و با کلیک بر روی دکمه‌ی حذف یک تصویر، آن‌را حذف کند، این حذف باید در بانک اطلاعاتی هم منعکس شود؛ در غیر اینصورت باز هم کاربر می‌تواند تصویری را حذف کند، اما در آخر بر روی دکمه‌ی به روز رسانی اطلاعات رکورد کلیک نکند. در این حالت در دفعات بعدی مراجعه‌ی به اطلاعات یک چنین اتاقی، با نقص اطلاعات تصاویری مواجه می‌شویم که در لیست تصاویر منتسب به یک اتاق وجود دارند، اما اصل فایل تصویری متناظر با آن‌ها از سرور حذف شده‌است.


حذف اطلاعات تصاویر، در حالت ثبت اطلاعات


زمانیکه قرار است اطلاعات اتاقی برای اولین بار ثبت شود، حذف تصاویر آپلود شده‌ی مرتبط با آن ساده‌است؛ چون هنوز اصل رکورد اتاق ثبت نشده‌است و این تصاویر در این لحظه، به رکوردی تعلق ندارند. بنابراین ابتدا متد رویدادگردان DeletePhoto را به دکمه‌ی حذف اطلاعات هر تصویر نمایش داده شده، انتساب می‌دهیم:
@if (HotelRoomModel.HotelRoomImages.Count > 0)
{
    var serial = 1;
    foreach (var roomImage in HotelRoomModel.HotelRoomImages)
    {
        <div class="col-md-2 mt-3">
            <div class="room-image" style="background: url('@roomImage.RoomImageUrl') 50% 50%; ">
                <span class="room-image-title">@serial</span>
            </div>
            <button type="button"
                    @onclick="()=>DeletePhoto(roomImage)"
                    class="btn btn-outline-danger btn-block mt-4">Delete</button>
        </div>
        serial++;
    }
}
و سپس آن‌را به صورت زیر تکمیل می‌کنیم:
@code
{
    private const string UploadFolder = "Uploads";

    private void DeletePhoto(HotelRoomImageDTO imageDto)
    {
        var imageFileName = imageDto.RoomImageUrl.Replace($"{UploadFolder}/", "", StringComparison.OrdinalIgnoreCase);
        if (HotelRoomModel.Id == 0 && Title == "Create")
        {
            FileUploadService.DeleteFile(imageFileName, WebHostEnvironment.WebRootPath, UploadFolder);
            HotelRoomModel.HotelRoomImages.Remove(imageDto);
        }
    }
}
- با هر بار کلیک بر روی دکمه‌ی Delete، شیء HotelRoomImageDTO متناظری به متد DeletePhoto ارسال می‌شود.
- در این شیء، مقدار خاصیت RoomImageUrl، همواره با نام پوشه‌ای که فایل‌های تصویری در آن آپلود شده‌اند، شروع می‌شود. به همین جهت نام پوشه را از آن حذف کرده و بر این اساس، متد FileUploadService.DeleteFile را فراخوانی می‌کنیم تا تصویر جاری را از سرور حذف کند.
- سپس با فراخوانی متد Remove بر روی لیست تصاویر موجود، سبب به روز رسانی UI نیز خواهیم شد و به این ترتیب، تصویری که فایل آن از سرور حذف شده، از UI نیز حذف خواهد شد.


حذف تصاویر، در زمان ویرایش اطلاعات یک اتاق تعریف شده

همانطور که در ابتدای بحث نیز عنوان شد، نمی‌خواهیم در حالت ویرایش یک رکورد، با کلیک بر روی حذف یک تصویر، بلافاصله آن‌را از سرور نیز حذف کنیم. چون ممکن است کاربری تصویری را حذف کند، اما بجای ذخیره سازی اطلاعات رکورد، بر روی دکمه‌ی back کلیک کند. بنابراین در اینجا حذف تصاویر را صرفا به حذف آن‌ها از UI محدود می‌کنیم و حذف نهایی را به زمان کلیک بر روی دکمه‌ی ذخیره سازی اطلاعات در حال ویرایش، موکول خواهیم کرد.
به همین جهت در ابتدا با کلیک بر روی دکمه‌ی حذف، ابتدا با حذف آن تصویر از HotelRoomImages، سبب به روز رسانی UI خواهیم شد، اما این تصویر را واقعا حذف نمی‌کنیم. در اینجا فقط نام آن‌را در یک لیست، برای حذف نهایی، ذخیره سازی خواهیم کرد:
@code
{
    private List<string> DeletedImageFileNames = new List<string>();

    private void DeletePhoto(HotelRoomImageDTO imageDto)
    {
        var imageFileName = imageDto.RoomImageUrl.Replace($"{UploadFolder}/", "", StringComparison.OrdinalIgnoreCase);
        if (HotelRoomModel.Id == 0 && Title == "Create")
        {
            // ...              
        }
        else
        {
            // Edit Mode
            DeletedImageFileNames.Add(imageFileName);
            HotelRoomModel.HotelRoomImages.Remove(imageDto); // Update UI
        }
    }
به این ترتیب اگر کاربر بر روی دکمه‌ی back کلیک کند، اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد؛ نه رکوردی از بانک اطلاعاتی و نه فایل تصویری از سرور حذف می‌شود.

سپس در جائیکه کار مدیریت ثبت اطلاعات صورت می‌گیرد، پس از به روز رسانی رکورد متناظر با یک اتاق، بر اساس لیست DeletedImageFileNames، فایل‌های علامتگذاری شده‌ی برای حذف را نیز واقعا از سرور حذف می‌کنیم:
    private async Task HandleHotelRoomUpsert()
    {
        // ...
 
        if (HotelRoomModel.Id != 0 && Title == "Update")
        {
            // Update Mode
            var updatedRoomDto = await HotelRoomService.UpdateHotelRoomAsync(HotelRoomModel.Id, HotelRoomModel);

            foreach(var imageFileName in DeletedImageFileNames)
            {
                FileUploadService.DeleteFile(imageFileName, WebHostEnvironment.WebRootPath, UploadFolder);
            }

            // await AddHotelRoomImageAsync(updatedRoomDto);
            await JsRuntime.ToastrSuccess($"The `{HotelRoomModel.Name}` updated successfully.");
        }
        else
        {
           // ... 
        }
    }
}
در اینجا باز هم نیازی نیست تا یک حلقه را تشکیل دهیم و اطلاعات را مستقیما از جدول تصاویر حذف کنیم. HotelRoomModel ارسال شده‌ی به متد UpdateHotelRoomAsync، چون به همراه لیست جدید HotelRoomImages است (که توسط فراخوانی HotelRoomModel.HotelRoomImages.Remove به روز شده‌است)، در حین Update، تصاویری که در این لیست وجود نداشته باشند، به صورت خودکار توسط EF-Core از سر دیگر رابطه حذف می‌شوند.


نمایش «لطفا منتظر بمانید» در حین آپلود تصاویر

در ادامه می‌خواهیم تا پایان نمایش آپلود تصاویر، پیام «لطفا منتظر بمانید» را به همراه یک spinner نمایش دهیم. بنابراین در ابتدا کلاس‌های جدید زیر را به فایل wwwroot\css\site.css اضافه می‌کنیم:
.spinner {
  border: 16px solid silver !important;
  border-top: 16px solid #337ab7 !important;
  border-radius: 50% !important;
  width: 80px !important;
  height: 80px !important;
  animation: spin 700ms linear infinite !important;
  top: 50% !important;
  left: 50% !important;
  transform: translate(-50%, -50%);
  position: absolute !important;
}

@keyframes spin {
  0% {
    transform: rotate(0deg);
  }

  100% {
    transform: rotate(360deg);
  }
}
سپس برای مدیریت نمایش spinner فوق، در ابتدای کار آپلود، فیلدIsImageUploadProcessStarted را به true تنظیم کرده و در پایان کار، آن‌را false می‌کنیم. به همین جهت نیاز به یک try/finally خواهد بود:
@code
{
    private bool IsImageUploadProcessStarted;

    private async Task HandleImageUpload(InputFileChangeEventArgs args)
    {
        try
        {
            IsImageUploadProcessStarted = true;
            // ...
        }
        finally
        {
            IsImageUploadProcessStarted = false;
        }
    }
}
پس از آن فقط کافی است بر اساس مقدار جاری این فیلد، ذیل فیلد InputFile، پیامی را نمایش دهیم:
<InputFile OnChange="HandleImageUpload" multiple></InputFile>
<div class="row">
@if (IsImageUploadProcessStarted)
{
    <div class="col-md-12">
        <span><i class="spinner"></i> Please wait.. Images are uploading...</span>
    </div>
}

دریافت تائیدیه‌ی حذف، پس از کلیک بر روی دکمه‌های حذف تصاویر


در قسمت 12 این سری، کامپوننت Confirmation.razor را توسعه دادیم. در اینجا می‌خواهیم با کلیک بر روی دکمه‌ها‌ی حذف تصاویر، ابتدا توسط این کامپوننت، تائیدیه‌ای دریافت شود و در صورت تائید، آن تصویر انتخابی را حذف کنیم.
به همین جهت در ابتدا فایل Confirmation.razor را به پوشه‌ی جدید Pages\Components کپی می‌کنیم. سپس فضای نام آن‌را به فایل BlazorServer\BlazorServer.App\_Imports.razor اضافه می‌کنیم تا در تمام کامپوننت‌های برنامه قابل استفاده شود:
@using BlazorServer.App.Pages.Components
سپس در ابتدا کامپوننت Confirmation را به صورت زیر اضافه می‌کنیم:
<Confirmation @ref="Confirmation1"
    OnCancel="OnCancelDeleteImageClicked"
    OnConfirm="@(()=>OnConfirmDeleteImageClicked(ImageToBeDeleted))">
    <div>
        Do you want to delete @ImageToBeDeleted?.RoomImageUrl image?
    </div>
</Confirmation>
- ref تعریف شده سبب می‌شود تا بتوان متدهای عمومی تعریف شده‌ی در این کامپوننت، مانند Show و Hide را فراخوانی کرد.
- سپس روال‌های رویدادگردان OnCancel و OnConfirm به متدهایی در کامپوننت جاری متصل شده‌اند.
- در آخر پیامی تعریف شده‌است.

برای اینکه کامپوننت فوق عمل کند، نیاز است تغییرات زیر را به قسمت کدها اعمال کنیم:
    private Confirmation Confirmation1;
    private HotelRoomImageDTO ImageToBeDeleted;

    private void OnCancelDeleteImageClicked()
    {
        // Confirmation1.Hide();
    }

    private void DeletePhoto(HotelRoomImageDTO imageDto)
    {
        ImageToBeDeleted = imageDto;
        Confirmation1.Show();
    }

    private void OnConfirmDeleteImageClicked(HotelRoomImageDTO imageDto)
    {
- توسط وهله‌ی Confirmation1، می‌توان متد Show را زمانیکه بر روی دکمه‌ی Delete هر تصویر کلیک می‌شود، فراخوانی کنیم. قبل از آن مشخصات شیء تصویر درخواستی را در فیلد ImageToBeDeleted ذخیره می‌کنیم تا پس از تائید کاربر، دقیقا بر اساس اطلاعات آن بتوانیم متد OnConfirmDeleteImageClicked را پردازش کنیم.
- در اینجا محتوای متد DeletePhoto اصلی را (متدی را که تا پیش از این مرحله تکمیل کردیم) به متد جدید OnConfirmDeleteImageClicked منتقل کرده‌ایم. یعنی در ابتدا فقط یک modal نمایش داده می‌شود. پس از اینکه کاربر عملیات حذف را تائید کرد، رویداد OnConfirm، سبب فراخوانی متد OnConfirmDeleteImageClicked خواهد شد (که همان DeletePhoto قبل از این تغییرات است).


حذف کامل یک اتاق به همراه تمام تصاویر منتسب به آن

مرحله‌ی آخر این قسمت، اضافه کردن دکمه‌ی حذف، به ردیف‌های کامپوننت نمایش لیست اتاق‌ها است که این مورد نیز باید به همراه دریافت تائیدیه‌ی حذف و همچنین حذف تمام وابستگی‌های اتاق ثبت شده باشد:
<td>
    <NavLink href="@($"hotel-room/edit/{room.Id}")" class="btn btn-primary">Edit</NavLink>
    <button class="btn btn-danger" @onclick="()=>HandleDeleteRoom(room)">Delete</button>
</td>
در کامپوننت BlazorServer\BlazorServer.App\Pages\HotelRoom\HotelRoomList.razor، دکمه‌ی Delete را به نحو فوق اضافه کرده‌ایم که با کلیک بر روی آن، روال رویدادگردان HandleDeleteRoom اجرا شده و room متناظری را دریافت می‌کند.
اکنون برای مدیریت دریافت تائیدیه‌ی حذف از کاربر، کامپوننت Confirmation را اضافه کرده:
<Confirmation @ref="Confirmation1"
    OnCancel="OnCancelDeleteRoomClicked"
    OnConfirm="OnConfirmDeleteRoomClicked">
    <div>
        Do you want to delete @RoomToBeDeleted?.Name?
    </div>
</Confirmation>
و به نحو زیر تکمیل می‌کنیم:
@code
{
    private List<HotelRoomDTO> HotelRooms = new List<HotelRoomDTO>();
    private HotelRoomDTO RoomToBeDeleted;
    private Confirmation Confirmation1;

    private void OnCancelDeleteRoomClicked()
    {
        // Confirmation1.Hide();
    }

    private void HandleDeleteRoom(HotelRoomDTO roomDto)
    {
        RoomToBeDeleted = roomDto;
        Confirmation1.Show();
    }

    private async Task OnConfirmDeleteRoomClicked()
    {
        if(RoomToBeDeleted is null)
        {
            return;
        }

        await HotelRoomService.DeleteHotelRoomAsync(RoomToBeDeleted.Id);
        HotelRooms.Remove(RoomToBeDeleted); // Update UI
    }
با کلیک بر روی دکمه‌ی حذف، متد HandleDeleteRoom اجرا شده و فیلد RoomToBeDeleted را مقدار دهی می‌کند. از این فیلد پس از دریافت تائید، در متد OnConfirmDeleteRoomClicked برای حذف اتاق انتخابی استفاده شده‌است.

مشکل! این روش استفاده‌ی از DbContext کار نمی‌کند!

اگر برنامه را اجرا کرده و سعی در حذف یک ردیف کنیم، به خطای زیر می‌رسیم:
An exception occurred while iterating over the results of a query for context type 'BlazorServer.DataAccess.ApplicationDbContext'.
System.InvalidOperationException: A second operation was started on this context before a previous operation completed.
This is usually caused by different threads concurrently using the same instance of DbContext.
For more information on how to avoid threading issues with DbContext, see https://go.microsoft.com/fwlink/?linkid=2097913.
عنوان می‌کند که متد OnConfirmDeleteRoomClicked، بر روی ترد دیگری نسبت به ترد اولیه‌ای که DbContext بر روی آن ایجاد شده، در حال اجرا است و چون DbContext برای یک چنین سناریوهایی، thread-safe نیست، اجازه‌ی استفاده‌ی از آن‌را نمی‌دهد. در مورد روش حل این مشکل ویژه، در قسمت بعد بحث خواهیم کرد.

کدهای کامل این مطلب را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: Blazor-5x-Part-18.zip
‫۳ سال و ۶ ماه قبل، یکشنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۵۰
وحید محمدطاهری وحید محمدطاهری
اشتراک‌ها
کتابخانه fontfaceonload

A simple utility to execute a callback when a webfont loads.  Demo

This uses the CSS Font Loading Module when available (currently in Chrome 35+ and Opera 22+). When that isn’t available, it uses a very similar approach to the one used in the TypeKit Web Font Loader (which is currently 7.1KB GZIP).

Basically, it creates an element with a font stack including the web font and a default serif/sans-serif typeface. It then uses a test string and measures the dimensions of the element at a certain interval. When the dimensions are different than the default fallback fonts, the font is considered to have loaded successfully.

If you’d like a full polyfill for the CSS Font Loading Module, follow along with Bram Stein’s Font Loader. I believe the specification has changed since he launched this polyfill, but he’s working on an updated version. 

کتابخانه fontfaceonload
‫۶ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۲۹ فروردین ۱۳۹۷، ساعت ۱۷:۳۸
وحید نصیری وحید نصیری
اشتراک‌ها
BuildXL موتور شتاب دهنده‌ی Build در تیم‌های درونی مایکروسافت

Build Accelerator, BuildXL for short, is a build engine originally developed for large internal teams at Microsoft, and owned by the Tools for Software Engineers team, part of the Microsoft One Engineering System internal engineering group. Internally at Microsoft, BuildXL runs 30,000+ builds per day on monorepo codebases up to a half-terabyte in size with a half-million process executions per build, using distribution to thousands of datacenter machines and petabytes of source code, package, and build output caching. Thousands of developers use BuildXL on their desktops for faster builds even on mega-sized codebases. 

BuildXL موتور شتاب دهنده‌ی Build در تیم‌های درونی مایکروسافت
‫۵ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۲:۴۳
یاسر مرادی یاسر مرادی
مطالب
اضافه کردن OData به پروژه‌های ASP.NET Core 3.1 با اضافه کردن فقط 20 کلمه به کد!
به مناسبت ارائه‌ی نسخه 7.4 از Microsoft.AspNetCore.OData که دیروز صورت پذیرفت، تصمیم گرفتم آموزش استفاده از OData را در پروژه‌های ASP.NET Core 3.1 به بالا که دارای endpoint routing هستند (روش توصیه شده)، تهیه کنم تا در آن، پروژه کمترین تغییر ممکن را برای اضافه شدن OData داشته باشد و ببینیم که استفاده از آن در نسخه‌های جدید، به چه میزان آسان شده است.

ابتدا با dotnet --version و یا dotnet --info و یا هر روش دیگری، از نصب بودن dot net core 3.1 sdk مطمئن می‌شویم. سپس دستور
dotnet new webapi -o SampleApi
را می‌زنیم.

در ویژوال استودیو، این دستور معادل ساخت پروژه‌ای جدید از نوع ASP.NET Core Web Application است که در دیالوگ بعدی، از بین گزینه‌های Empty، Api و Web Application و ... ما گزینه‌ی Api را انتخاب می‌کنیم.
این یک پروژه‌ی Web Api و با استفاده از endpoint routing است. در این پروژه یک WeatherForecast وجود دارد که نقش مدل را ایفا می‌کند و یک WeatherForecastController که در Get خود، تعدادی از WeatherForecastها را ساخته و باز می‌گرداند. این پروژه فاقد دیتابیس است.

حال چه کنیم که این پروژه OData enabled شود؟
1- دو Package زیر را نصب می‌کنیم:
<PackageReference Include="Microsoft.AspNetCore.Mvc.NewtonsoftJson" Version="3.1.3" />
<PackageReference Include="Microsoft.AspNetCore.OData" Version="7.4.0" />

2- در Startup.cs ابتدا
using Microsoft.AspNet.OData.Extensions;
را در بالای فایل اضافه کرده، و کدهای ConfigureServices را به شکل زیر تغییر می‌دهیم:
services.AddControllers().AddNewtonsoftJson(); // Add .AddNewtonsoftJson() to services.AddControllers();
services.AddOData(); // add this new line
همچنین کد app.UseEndpoints را به صورت زیر تغییر می‌دهیم:
app.UseEndpoints(endpoints => // Existing code
{   
    endpoints.MapControllers(); // Existing code
    endpoints.EnableDependencyInjection(); // Add this new line
    endpoints.Select().Expand().Filter().OrderBy().Count().MaxTop(20); // Add this new line
});

سپس در WeatherForecastController و متد Get، کد را به شکل زیر تغییر دهید:
// replace:
[HttpGet] // Existing code  
// with:
[HttpGet, EnableQuery] // new code
برنامه را اجرا کنید و آدرس زیر را بزنید:
وجود orderby=TemperatureC باعث می‌شود که WeatherForcastها، مرتب شده بر اساس درجه سانتیگرادی که دارند، برای کلاینت ارسال شوند.

همانطور که مشاهده کردید، به ساده‌ترین شکل ممکن، OData به پروژه اضافه شد!

به صورت کلی OData امکان فیلتر کردن رکوردهای بازگشتی، Projection، مرتب سازی، Paging، گروه بندی، Aggregation و ... را دارد که در ادامه چند مثالی را با هم می‌بینیم. 
فقط با توجه به اینکه مثال پیش فرض ASP.NET Core، یعنی WeatherForecast کمی گنگ و غیر متداول است، از آن میگذریم و با فرض لیستی از مشتریان با ساختار زیر پیش می‌رویم:
public class Customer
{
    public int Id { get; set; }

    public string FirstName { get; set; }

    public string LastName { get; set; }

    public Gender Gender { get; set; }

    public AddressInfo Address { get; set; }
}

public class AddressInfo
{
    public int StreetNo { get; set; }

    public string PostalCode { get; set; }
}

public enum Gender
{
    Man, Woman, Other
} 
برای بازگردادن مشتریان خانم، داریم: (آموزش فیلتر بر روی enum)
?$filter=Gender eq 'Woman'
برای مرتب سازی مشتریان خانم بر اساس شماره خیابان آدرس آنها: (آموزش مرتب سازی بر روی Nested Properties و ترکیب orderby و filter)
?$filter=Gender eq 'Woman'&$orderby=Address/StreetNo
برای بازگرداندن مشتریانی که در اسم آنها کلمه‌ی ali وجود دارد:
?$filter=contains(FirstName,'Ali')
برای مشاهده لیست امکانات کوئری گیری و مثال‌های بیشتر می‌توانید به این لینک مراجعه کنید.

امکان کوئری گیری به صورت مفصل وجود دارد و می‌توانید مواردی چون Any / All را نیز در فیلترهای خود بگنجانید.
به علاوه اگر به جای یک آرایه یا لیست، یک IQueryable از EntityFrameworkCore گرفته و ... بازگردانید، OData کوئری ارسالی را روی IQueryable مربوطه اعمال و paging و orderby و ... تماما روی دیتابیس انجام و فقط دیتای لازم و مورد نیاز از دیتابیس خوانده شده و به کلاینت باز می‌گردد که این مهم در بهبود عملکرد برنامه بسیار موثر است.

نکته مهم این است که در این روش، امنیت برنامه به خطر نمیافتد؛ زیرا اگر شما بر اساس منطق برنامه، یک Where را سمت سرور اعمال کنید، Client فقط میتواند روی دیتایی که حق دارد ببیند Paging و OrderBy و... اعمال کند، نه اینکه دیتای بیشتری را از سرور دریافت کند.
همچنین در این روش، استفاده از Swagger، Routing و ... تماما به روشی است که همین الان آن را بلدید، در کنار رعایت best practiceهایی چون بازگرداندن Dto به جای Entity و ... نیز کاملا امکان پذیر است.
‫۴ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۲۵
علی یگانه مقدم علی یگانه مقدم
مطالب
آشنایی با ساختار IIS قسمت هفتم

در این قسمت بیشتر یک سری از ماژول‌ها را به شما در قالب جداول گروه بندی شده معرفی خواهیم کرد :

   همانطور که در قسمت‌های قبلی گفتیم سرور IIS آماده خصوصی سازی و کار بر اساس علائق شماست؛ ولی توجه داشته باشید حذف تمامی ماژول‌ها ممکن است اثرات جانبی هم داشته باشد. در اینجا ما ماژول هایی را به شما معرفی می‌کنیم که بدانید کار هر ماژول چیست تا مثلا با حذف ماژولی، امنیت وب سایت خود را به خطر نیندازید :

ماژول‌های سودمند یا utility

نام ماژول:

UriCacheModule

توضیح:

این ماژول نوعی کش برای URLها به شمار می‌رود. موقعی که url درخواست می‌شود، اطلاعات در اولین درخواست خوانده شده و کش می‌شود و اگر دوباره همان url درخواست شود، بدون خواندن تنظیمات و بر اساس تنظیمات قبلی، کار url مربوطه را انجام میدهد تا اطلاعات پیکربندی تغییر کند و بر اساس اطلاعات جدید، خود را به روز کند.

تگ قابل پیکربندی:

لازم ندارد

وابستگی:

ندارد

اثرات حذف آن:

کارایی سیستم کاهش می‌یابد و سیستم مجبور است برای هر درخواست فایل پیکربندی را بخواند.

نام ماژول :

FileCacheModule

توضیح :

فایل هندلِ فایل‌هایی که قبلا در سرور باز شده‌اند را کش می‌کند تا در صورت نیاز در دفعات بعدی سریعتر عمل کند.

تگ قابل پیکربندی :

لازم ندارد .

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

کارایی سیستم کاهش می‌یابد. سیستم در هر اجرای دستور مربوط به فایل‌ها باید فایل هندل را به دست آورد.

نام ماژول :

TokenCacheModule

توضیح :

توکن‌های امنیتی ویندوز که پسوردهایی بر اساس authentication schemes هستند را کش می‌کند (anonymous authentication, basic authentication, IIS client certificate authentication )

تگ قابل پیکربندی :

لازم ندارد

وابستگی :

ندارد

اثرات حذف آن :

کارایی سیستم به شدت پایین می‌آید. کاربر باید با هر درخواستی لاگین کند. یکی از اصلی‌ترین ضربه‌ها با حذف این ماژول این است که اگر مثلا یک پسورد از یک فایل html محافظت می‌کند و این صفحه به 50 تصویر ارجاع دارد، 51 بار باید درخواست لاگین اجرا گردد یا شاید هم بدتر

MANAGED ENGINE: ASP.NET INTEGRATION

نام ماژول :

ManagedEngine

توضیح :

مدیریت ماژول‌های native و مدیریت شده

تگ قابل پیکربندی :


وابستگی :

ندارد

اثرات حذف آن :

مشخصا غیرفعال شدن asp.net integrated و غیر فعال شدن تمامی ماژول‌ها و هندلر‌های تگ وب کانفیگ یا داخل فایل کانفیگ IIS که در مقالات قبلی به تفصیل بیان کرده‌ایم.

IIS 7 NATIVE MODULES

نام ماژول :

HttpCacheModule

توضیح :

مدیریت کش خروجی در htttp.sys بر اساس پیکربندی مثل تعریف سایز کش و ...

تگ قابل پیکربندی :

System.webServer/caching

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

محتوا دیگر به صورت کرنل مد، کش نمی‌شود و کش پروفایل هم ندید گرفته می‌شود و احتمالا بر کارآیی و استفاده از منابع هم اثر می‌گذارد.

نام ماژول :

DynamicCompressionModule

توضیح :

پیاده سازی in-memory compression در محتوای پویا

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/httpCompression and system.webServer/urlCompression.

وابستگی :

وابستگی ندارد چرا که به طور پیش فرض غیرفعال است.

نام ماژول :

StaticCompressionModule

توضیح :

پیادسازی فشرده سازی در محتوای ایستا و برای فایل‌های سیستمی از نوع in memory

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/httpCompression and system.webServer/urlCompression

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

در صورت عدم فشرده سازی بر مصرف ترافیک تاثیر گذار است.

نام ماژول :

DefaultDocumentModule

توضیح :

پیاده سازی یک لیست سند پیش فرض. درخواست‌ها مدام پشت سر هم می‌آیند و این درخواست‌های پشت سرهم، به سند پیش فرض هدایت می‌شوند. همان پنجره ای که شما به ترتیب فایل‌های index.htm,index.asp,default.aspx و... را تعیین می‌کنید.

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/defaultDocument

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

درخواست را به ریشه هدایت می‌کند. مثلا برای localhost صفحه 404 باز میگرداند و اگر directoryBrowsing فعال باشد لیستی از دایرکتوری ریشه را باز میگرداند.

نام ماژول :

DirectoryListingModule

توضیح :

پیادی سازی لیستی از محتویات یک دایرکتوری

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/directoryBrowse

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

اگر این ماژول و ماژول قبلی غیرفعال باشند response نهایی خالی است.

نام ماژول :

ProtocolSupportModule

توضیح :

پیاده سازی اختصاصی از response header

پیاده سازی تنظیمات trace و HTTP verbs.

پیاده سازی تنظیمات مربوطه به keep-alive بر اساس پیکربندی

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/httpProtocol

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

بازگرداندن پیام خطای "405 Method not allowed".

نام ماژول :

HttpRedirectionModule

توضیح :

پیاده سازی عملیات انتقال یا redirect

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/httpRedirect

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

خطر امنیتی: اگر منابعی با redirect کردن محافظت می‌شوند، از این پس در دسترسند.

نام ماژول :

ServerSideIncludeModule

توضیح :

حمایت از فایل shtm یا shtml و ...

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/serverSideInclude

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

این فایل‌ها به صورت متنی نمایش داده می‌شوند

نام ماژول :

StaticFileModule

توضیح :

فایل‌های ایستا را به همراه پسوند ارسال می‌کند. مثل jpg,html و نوع محتوا را بر اساس staticContent/mimeMap پیکربندی می‌کند.

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/staticContent

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

فایل‌های ایستا دیگر ارائه نشده و به جای آن خطای 404 بازگشت داده می‌شود.

نام ماژول :

AnonymousAuthenticationModule

توضیح :

پیاده سازی سیستم شناسایی افراد ناشناس. همانطور که میدانید در یک وب سایت حداقل محتوایی برای افرادی بدون داشتن اکانت هم وجود دارد. برای اینکار یک شیء httpuser ایجاد می‌کند.

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/security/authentication/anonymousAuthentication

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

حداقل باید یک سیستم امنیتی برای شناسایی یا authenticate وجود داشته باشد. httpuser یک ساختار داده ای در IIS می‌باشد و در صورت نبودن هیچ سیستم شناسایی وجود نداشته و در نبود شیء httpuser سیستم خطای 401.2 را تولید می‌کند.

نام ماژول :

CertificateMappingAuthenticationModule

توضیح :

مجوز SSL را به Active Directory نگاشت می‌کند.

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/security/authentication/clientCertificateMappingAuthentication

وابستگی :

برای اینکه این ماژول وظیفه خود را انجام دهد باید تنظیمات SSL انجام شود و همچنین سیستم IIS جزئی از دامنه Active directory باشد

اثرات حذف آن :

درخواست‌ها، نرمال رسیدگی میشوند انگار SSL وجود ندارد.

نام ماژول :

BasicAuthenticationModule

توضیح :

پیاده سازی پایه‌ای و روتین شناسایی کاربران بر اساس آن چیزی که در استانداد زیر آمده است

RFC 2617.

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/security/authentication/basicAuthentication

وابستگی :

None.

اثرات حذف آن :

حداقل باید یک سیستم امنیتی برای شناساسایی یا authenticate وجود داشته باشد. httpuser یک ساختار داده‌ای در IIS می‌باشد و در صورت نبود، هیچ سیستم شناسایی یافت نشده و نبود شیء  httpuser در سیستم، خطای 401.2 را تولید می‌کند.

نام ماژول :

WindowsAuthenticationModule

توضیح :

((windows Authentication (NTLM or Negotiate (Kerberos

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/security/authentication/windowsAuthentication

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

حداقل باید یک سیستم امنیتی برای شناسایی یا authenticate وجود داشته باشد. httpuser یک ساختار داده ای در IIS می‌باشد و در صورت نبود، هیچ سیستم شناسایی یافت نشده و نبود شیء httpuser در سیستم، خطای 401.2 را تولید می‌کند.

نام ماژول :

DigestAuthenticationModule

توضیح :

پیاده سازی سیستم شناسایی دیاجست بر اساس

RFC 2617 .

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/security/authentication/digestAuthentication

وابستگی :

IIS باید بخشی از دامنه Active Directory باشد.

اثرات حذف آن :

حداقل باید یک سیستم امنیتی برای شناسایی یا authenticate وجود داشته باشد. httpuser یک ساختار داده ای در IIS می‌باشد و در صورت نبود، هیچ سیستم شناسایی یافت نشده و نبود شیء httpuser در سیستم، خطای 401.2 را تولید می‌کند.

نام ماژول :

IISCertificateMappingAuthenticationModule

توضیح :

پیاده سازی نگاشت مجوزهای IIS، نگهداری و ذخیره اطلاعات همه نگاشت‌ها و مجوزهای کاربری چون SSL client certificates  

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/iisClientCertificateMappingAuthentication

وابستگی :

اطلاعات SSL به همراه دریافت client certificates جهت پیکربندی این ماژول

اثرات حذف آن :

حداقل باید یک سیستم امنیتی برای شناسایی یا authenticate وجود داشته باشد. httpuser یک ساختار داده ای در IIS می‌باشد و در صورت نبود، هیچ سیستم شناسایی یافت نشده و نبود شیء httpuser در سیستم، خطای 401.2 را تولید می‌کند.

نام ماژول :

UrlAuthorizationModule

توضیح :

پیاده سازی authorization بر اساس قوانین پیکربندی شده

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/security/authorization

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

محتواهای محافظت شده توسط authorization دیگر محافظت نمی‌شوند.

نام ماژول :

IsapiModule

توضیح :

پیاده سازی ISAPI Extension 

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/isapiCgiRestriction

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

هندلر‌های معرفی شده در بخش IsapiModule و تگ handlers دیگر اجرا نمی‌شوند

نام ماژول :

IsapiFilterModule

توضیح :

پیاده سازی ISAPI filter 

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/isapiFilters

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

اگر برنامه ای از ISAPI filter استفاده می‌کند، در اجرا دچار مشکل خواهد شد.

نام ماژول :

IpRestrictionModule

توضیح :

یک سیستم تشخیص دسترسی  بر اساس آی پی‌های ورژن4

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/security/ipSecurity

وابستگی :

IPv4 stack باید نصب شود.

اثرات حذف آن :

کلاینت هایی که IP هایشان در IPsecurity لیست شده‌اند ندید گرفته میشوند

نام ماژول :

RequestFilteringModule

توضیح :

پیاده سازی یک مجموعه قدرتمند از قوانین امنیتی که درخواست‌های مشکوک را پس می‌زند.

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/security/requestFiltering

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

دیگر قوانین امنیتی اجرا نخواهند شد و سبب وجود مشکلات امنیتی میشود.

نام ماژول :

CustomLoggingModule

توضیح :

پیاده سازی اینترفیس ILogPlugin در سمت IIS، به مشتریان اجازه میدهد تا لاگ‌های خود را توسعه دهند. هر چند این روش توصیه نمی‌شود و توصیه کارشناس مایکروسافت استفاده از یک ماژول دست نویس از نوع RQ_LOG_REQUEST می باشد.

Implements the ILogPlugin interface on top of IIS. ILogPlugin is a previous COM implementation that allowed customers to extend IIS logging. We do not not recommend extending IIS using this interface. Instead, customers should write a module and subscribe to the RQ_LOG_REQUEST notification.

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/httpLogging and system.applicationhost/sites/site/logFile/customLogPluginClsid

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

مسلما پلاگین‌های‌های این اینترفیس از کار می‌‌افتند که سیستم ODBC Logging هم جز آن است.

نام ماژول :

CustomErrorModule

توضیح :

پیاده سازی مدیریت خطاهای ویژه

تگ قابل پیکبرندی :

system.webServer/httpErrors

وابستگی :

None.

اثرات حذف آن :

در صورتی که خطایی از هسته باشد، نتیجه یک صفحه، با توضیح مختصری از خطا خواهد بود. در غیر این صورت اگر خطا از برنامه یا کامپوننتی باشد جزئیات خطا فاش خواهد شد

نام ماژول :

HttpLoggingModule

توضیح :

پیاده سازی سیستم logging استاندارد http.sys

تگ قابل پیکربندی :

system.applicationHost/log and system.webServer/httpLogging

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

از کار افتادن سیستم لاگ

نام ماژول :

FailedRequestsTracingModule

توضیح :

پیاده سازی سیستم ردیابی درخواست‌های ناموفق و اجرای قوانین، طبق پیکربندی

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/tracing and system.webServer/httpTracing

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

Tracing http requests will no longer work.

نام ماژول :

RequestMonitorModule

توضیح :

پیاده سازی IIS Run-time State and Control Interface یا به اختصار RSCA . به کاربران اجازه می‌دهد از اطلاعات، حین اجرا، کوئری بگیرند. مثل درخواست درحال اجرای جاری، آغاز به کار یا توقف وب سایت و دامنه‌های اپلیکیشن در حال اجرای جاری

تگ قابل پیکربندی :

ندارد.

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

ابزارهای مرتبط با این موضوع از کار می‌افتند

نام ماژول :

CgiModule

توضیح :

پیاده سازی CGI در سمت IIS

تگ قابل پیکبرندی :

system.webServer/cgi and system.webServer/isapiCgiRestriction

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

برنامه‌های CGI متوقف می‌شوند

نام ماژول :

TracingModule

توضیح :

پیاده سازی سیستم ردیابی ETW

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/httpTracing

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

باعث از کار افتادن سیستم مربوطه می‌شود

نام ماژول :

ConfigurationValidationModule

توضیح :

اعتبارسنجی تنظیمات برنامه ASP.Net که به حالت integrate انتقال یافته است

تگ قابل پیکربندی :

system.webServer/Validation

وابستگی :

ندارد.

اثرات حذف آن :

عدم اعتبارسنجی و در نتیجه عدم نمایش خطاها

MANAGED MODULES:

نام ماژول :

OutputCache

توضیح :

پیاده سازی output caching

تگ قابل پیکربندی :

system.web/caching/outputCache

وابستگی :

نیاز به ManagedEngine .

اثرات حذف آن :

عدم اجرای output cache

نام ماژول :

Session

توضیح :

مدیریت سشن ها

تگ قابل پیکربندی :

system.web/sessionState

وابستگی :

نیاز به ManagedEngine . 

اثرات حذف آن :

سشن‌ها از دسترس خارج می‌شوند.

نام ماژول :

WindowsAuthentication

توضیح :

اینجا 

تگ قابل پیکربندی :

system.web/authentication

وابستگی :

نیاز به ManagedEngine .

اثرات حذف آن :

این حالت قابل اجرا نخواهد بود

نام ماژول :

FormsAuthentication

توضیح :

اینجا 

تگ قابل پیکربندی :

system.web/authentication

وابستگی :

نیاز به ManagedEngine .

اثرات حذف آن :

این حالت قابل اجرا نیست و کاربران مجوز دار هم نمی‌توانند به منابع محافظت شده دسترسی داشته باشند.

نام ماژول :

DefaultAuthentication

توضیح :

اطمینان از وجود شی Authentication در context مربوطه 

تگ قابل پیکربندی :

system.web/authentication

وابستگی :

نیاز به ManagedEngine .  

اثرات حذف آن :

اگر مد Forms authentication انتخاب شده باشد بر روی بعضی از کاربران ناشناس کار نخواهد کرد و رویداد DefaultAuthentication.OnAuthenticate اجرا نخواهد شد.

نام ماژول :

RoleManager

توضیح :

اینجا 

تگ قابل پیکربندی :


وابستگی :

نیاز به ManagedEngine .

اثرات حذف آن :

این قابلیت در دسترس نمی‌باشد

نام ماژول :

UrlAuthorization

توضیح :

اینجا 

تگ قابل پیکربندی :

system.web/authorization.

وابستگی :

نیاز به ManagedEngine .  

اثرات حذف آن :

باعث از کار افتادن asp.net authorization و فاش شدن بعضی اطلاعات و همچنین دیگر تهدیدات امنیتی

نام ماژول :

AnonymousIdentification

توضیح :

اینجا 

تگ قابل پیکربندی :


وابستگی :

نیاز به ManagedEngine . 

اثرات حذف آن :

The anonymous identification feature used by the ASP.NET Profile will not work.

نام ماژول :

Profile

توضیح :

اینجا 

تگ قابل پیکربندی :


وابستگی :

ManagedEngine module must be installed.

اثرات حذف آن :

ASP.Net Profile از کار خواهد افتاد

نام ماژول :

UrlMappingsModule

توضیح :

 تبدیل یک Url واقعی به یک Url کاربرپسند 

تگ قابل پیکبرندی :


وابستگی :

نیاز به ManagedEngine .

اثرات حذف آن :

نگاشت Url‌ها صورت نمی‌گیرد
‫۹ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۸ دی ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۴۵
وحید نصیری وحید نصیری
مطالب
نمایش ساختارهای درختی در Blazor
یکی از نکات جالب رندر کامپوننت‌ها در Blazor، امکان فراخوانی بازگشتی آن‌ها است؛ یعنی یک کامپوننت می‌تواند خودش را نیز فراخوانی کند. از همین قابلیت می‌توان جهت نمایش ساختارهای درختی، مانند مدل‌های خود ارجاع دهنده‌ی EF استفاده کرد.


مدل برنامه، جهت تامین داده‌های خود ارجاع دهنده و درختی

فرض کنید قصد داریم لیستی از کامنت‌های تو در تو را مدل سازی کنیم که در آن هر کامنت، می‌تواند چندین کامنت تا بی‌نهایت سطح تو در تو را داشته باشد:
namespace BlazorTreeView.ViewModels;

public class Comment
{
    public IList<Comment> Comments = new List<Comment>();
    public string? Text { set; get; }
}
برای نمونه بر اساس این مدل، منبع داده‌ی فرضی زیر را تهیه می‌کنیم:
using BlazorTreeView.ViewModels;

namespace BlazorTreeView.Pages;

public partial class TreeView
{
    private IReadOnlyDictionary<string, object> ChildrenHtmlAttributes { get; } =
        new Dictionary<string, object>(StringComparer.Ordinal)
        {
            { "style", "list-style: none;" },
        };

    private IList<Comment> Comments { get; } =
        new List<Comment>
        {
            new()
            {
                Text = "پاسخ یک",
            },
            new()
            {
                Text = "پاسخ دو",
                Comments =
                    new List<Comment>
                    {
                        new()
                        {
                            Text = "پاسخ اول به پاسخ دو",
                            Comments =
                                new List<Comment>
                                {
                                    new()
                                    {
                                        Text = "پاسخی به پاسخ اول پاسخ دو",
                                    },
                                },
                        },
                        new()
                        {
                            Text = "پاسخ دوم به پاسخ دو",
                        },
                    },
            },
            new()
            {
                Text = "پاسخ سوم",
            },
        };
}
این قطعه کد partial class که مربوط به فایل TreeView.razor.cs برنامه‌است، در حقیقت کدهای پشت صحنه‌ی کامپوننت مثال TreeView.razor است که در ادامه آن‌را توسعه خواهیم داد. در نهایت قرار است بتوانیم آن‌را به صورت زیر رندر کنیم:



طراحی کامپوننت DntTreeView

برای اینکه بتوانیم به یک کامپوننت با قابلیت استفاده‌ی مجدد بررسیم، کدهای نمایش اطلاعات تو در تو و درختی را توسط کامپوننت سفارشی DntTreeView پیاده سازی خواهیم کرد. پیشنیازهای آن نیز به صورت زیر است:
- این کامپوننت باید جنریک باشد؛ یعنی باید به صورت زیر شروع شود:
/// <summary>
///   A custom DntTreeView
/// </summary>
public partial class DntTreeView<TRecord>
{
چون باید بتوان یک لیست جنریک <IEnumerable<TRecord را به آن، جهت رندر ارسال کرد و قرار نیست این کامپوننت، تنها به شیء سفارشی Comment مثال جاری ما وابسته باشد. بنابراین اولین خاصیت آن، شیء جنریک Items است که لیست کامنت‌ها/عناصر را دریافت می‌کند:
    /// <summary>
    ///     The treeview's self-referencing items
    /// </summary>
    [Parameter]
    public IEnumerable<TRecord>? Items { set; get; }
- هنگام رندر هر آیتم کامنت باید بتوان یک قالب سفارشی را از کاربر دریافت کرد. نمی‌خواهیم صرفا برای مثال Text شیء Comment فوق را به صورت متنی و ساده نمایش دهیم. می‌خواهیم در حین رندر، کل شیء TRecord جاری را به مصرف کننده ارسال و یک قالب سفارشی را از آن دریافت کنیم. یعنی باید یک RenderFragment جنریک را به صورت زیر نیز داشته باشیم تا مصرف کننده بتواند TRecord در حال رندر را دریافت و قالب Htmlای خودش را بازگشت دهد:
    /// <summary>
    ///     The treeview item's template
    /// </summary>
    [Parameter]
    public RenderFragment<TRecord>? ItemTemplate { set; get; }
- همچنین همیشه باید به فکر عدم وجود اطلاعاتی برای نمایش نیز بود. به همین جهت بهتر است قالب دیگری را نیز از مصرف کننده برای اینکار درخواست کنیم و نحوه‌ی رندر سفارشی این قسمت را نیز به مصرف کننده واگذار کنیم:
    /// <summary>
    ///     The content displayed if the list is empty
    /// </summary>
    [Parameter]
    public RenderFragment? EmptyContentTemplate { set; get; }
- زمانیکه با شیء از پیش تعریف شده‌ی Comment این مثال کار می‌کنیم، کاملا مشخص است که خاصیت Comments آن تو در تو است:
public class Comment
{
    public IList<Comment> Comments = new List<Comment>();
    public string? Text { set; get; }
}
اما زمانیکه با یک کامپوننت جنریک کار می‌کنیم، نیاز است از مصرف کننده، نام این خاصیت تو در تو را به نحو واضحی دریافت کنیم؛ به صورت زیر:
    /// <summary>
    ///     The property which returns the children items
    /// </summary>
    [Parameter]
    public Expression<Func<TRecord, IEnumerable<TRecord>>>? ChildrenSelector { set; get; }
دلیل استفاده از Expression Funcها را در مطلب «static reflection» می‌توانید مطالعه کنید. زمانیکه قرار است از کامپوننت DntTreeView استفاده کنیم، ابتدا نوع جنریک آن‌را مشخص می‌کنیم، سپس لیست اشیاء ارسالی به آن‌را و در ادامه با استفاده از ChildrenSelector به صورت زیر، مشخص می‌کنیم که خاصیت Comments است که به همراه Children می‌باشد و تو در تو است:
        <DntTreeView
            TRecord="Comment"
            Items="Comments"
            ChildrenSelector="m => m.Comments"
و مرسوم است جهت بالابردن کارآیی Expression Funcها، آن‌ها را کامپایل و کش کنیم که نمونه‌ای از روش آن‌را به صورت زیر مشاهده می‌کنید:
public partial class DntTreeView<TRecord>
{
    private Expression? _lastCompiledExpression;
    internal Func<TRecord, IEnumerable<TRecord>>? CompiledChildrenSelector { private set; get; }

    // ...

    protected override void OnParametersSet()
    {
        if (_lastCompiledExpression != ChildrenSelector)
        {
            CompiledChildrenSelector = ChildrenSelector?.Compile();
            _lastCompiledExpression = ChildrenSelector;
        }
    }
}
تا اینجا ساختار کدهای پشت صحنه‌ی DntTreeView.razor.cs مشخص شد. اکنون UI این کامپوننت را به صورت زیر تکمیل می‌کنیم:
@namespace BlazorTreeView.Pages.Components
@typeparam TRecord

@if (Items is null || !Items.Any())
{
    @EmptyContentTemplate
}
else
{
    <CascadingValue Value="this">
        <ul @attributes="AdditionalAttributes">
            @foreach (var item in Items)
            {
                <DntTreeViewChildrenItem TRecord="TRecord" ParentItem="item"/>
            }
        </ul>
    </CascadingValue>
}
در ابتدای کار، اگر آیتمی برای نمایش وجود نداشته باشد، EmptyContentTemplate دریافتی از استفاده کننده را رندر می‌کنیم. در غیراینصورت، حلقه‌ای را بر روی لیست Items ایجاد کرده و آن‌‌ها را یکی نمایش می‌دهیم. این نمایش، نکات زیر را به همراه دارد:
- نمایش توسط کامپوننت دومی به نام DntTreeViewChildrenItem انجام می‌شود که آن‌‌هم جنریک است و شیء item جاری را توسط خاصیت ParentItem دریافت می‌کند.
- در اینجا یک CascadingValue اشاره کننده به شیء this را هم مشاهده می‌کنید. این روش، یکی از روش‌های اجازه دادن دسترسی به خواص و امکانات یک کامپوننت والد، در کامپوننت‌های فرزند است که در ادامه از آن استفاده خواهیم کرد.


تکمیل کامپوننت بازگشتی DntTreeViewChildrenItem.razor

اگر به حلقه‌ی foreach (var item in Items) در کامپوننت DntTreeView.razor دقت کنید، یک سطح را بیشتر پوشش نمی‌دهد؛ اما کامنت‌های ما چندسطحی و تو در تو هستند و عمق آن‌ها هم مشخص نیست. به همین جهت نیاز است به نحوی بتوان یک طراحی recursive و بازگشتی را در کامپوننت‌های Blazor داشت که خوشبختانه این مورد پیش‌بینی شده‌است و هر کامپوننت Blazor، می‌تواند خودش را نیز فراخوانی کند:
@namespace BlazorTreeView.Pages.Components
@typeparam TRecord

<li @attributes="@SafeOwnerTreeView.ChildrenHtmlAttributes" @key="ParentItem?.GetHashCode()">
    @if (SafeOwnerTreeView.ItemTemplate is not null && ParentItem is not null)
    {
        @SafeOwnerTreeView.ItemTemplate(ParentItem)
    }
    @if (Children is not null)
    {
        <ul>
            @foreach (var item in Children)
            {
                <DntTreeViewChildrenItem TRecord="TRecord" ParentItem="item"/>
            }
        </ul>
    }
</li>
این‌ها کدهای DntTreeViewChildrenItem.razor هستند که در آن، ابتدا ItemTemplate دریافتی از والد یا همان DntTreeView.razor رندر می‌شود. سپس به کمک CompiledChildrenSelector ای که عنوان شد، یک شیء Children را تشکیل داده و آن‌را به خودش (فراخوانی مجدد DntTreeViewChildrenItem در اینجا)، ارسال می‌کند. این فراخوانی بازگشتی، سبب رندر تمام سطوح تو در توی شیء جاری می‌شود.

کدهای پشت صحنه‌ی این کامپوننت یعنی فایل DntTreeViewChildrenItem.razor.cs به صورت زیر است:
/// <summary>
///     A custom DntTreeView
/// </summary>
public partial class DntTreeViewChildrenItem<TRecord>
{
    /// <summary>
    ///     Defines the owner of this component.
    /// </summary>
    [CascadingParameter]
    public DntTreeView<TRecord>? OwnerTreeView { get; set; }

    private DntTreeView<TRecord> SafeOwnerTreeView =>
        OwnerTreeView ??
        throw new InvalidOperationException("`DntTreeViewChildrenItem` should be placed inside of a `DntTreeView`.");

    /// <summary>
    ///     Nested parent item to display
    /// </summary>
    [Parameter]
    public TRecord? ParentItem { set; get; }

    private IEnumerable<TRecord>? Children =>
        ParentItem is null || SafeOwnerTreeView.CompiledChildrenSelector is null
            ? null
            : SafeOwnerTreeView.CompiledChildrenSelector(ParentItem);
}
با استفاده از یک پارامتر از نوع CascadingParameter، می‌توان به اطلاعات شیء CascadingValue ای که در کامپوننت والد DntTreeView.razor قرا دادیم، دسترسی پیدا کنیم. سپس یکبار هم بررسی می‌کنیم که آیا نال هست یا خیر. یعنی قرار نیست که این کامپوننت فرزند، درجائی به صورت مستقیم استفاده شود. فقط قرار است داخل کامپوننت والد فراخوانی شود. به همین جهت اگر این CascadingParameter نال بود، یعنی این کامپوننت فرزند، به اشتباه فراخوانی شده و با صدور استثنائی این مساله را گوشزد می‌کنیم. اکنون که به SafeOwnerTreeView یا همان نمونه‌ای از شیء والد دسترسی پیدا کردیم، می‌توانیم پارامتر CompiledChildrenSelector آن‌را نیز فراخوانی کرده و توسط آن، به شیء تو در توی جدیدی در صورت وجود، جهت رندر بازگشتی آن رسید.
یعنی این کامپوننت ابتدا ParentItem، یا اولین سطح ممکن و در دسترس را رندر می‌کند. سپس با استفاده از Expression Func مهیای در کامپوننت والد، شیء فرزند را در صورت وجود یافته و سپس به صورت بازگشتی آن‌را با فراخوانی مجدد خودش ، رندر می‌کند.


روش استفاده از کامپوننت DntTreeView

اکنون که کار توسعه‌ی کامپوننت جنریک DntTreeView پایان یافت، روش استفاده‌ی از آن به صورت زیر است:
<div class="card" dir="rtl">
    <div class="card-header">
        DntTreeView
    </div>
    <div class="card-body">
        <DntTreeView
            TRecord="Comment"
            Items="Comments"
            ChildrenSelector="m => m.Comments"
            style="list-style: none;"
            ChildrenHtmlAttributes="ChildrenHtmlAttributes">
            <ItemTemplate Context="record">
                <div class="card mb-1">
                    <div class="card-body">
                        <span>@record.Text</span>
                    </div>
                </div>
            </ItemTemplate>
            <EmptyContentTemplate>
                <div class="alert alert-warning">
                    There is no item to display!
                </div>
            </EmptyContentTemplate>
        </DntTreeView>
    </div>
</div>
همانطور که مشاهده می‌کنید، چون کامپوننت جنریک است، باید نوع TRecord را که در مثال ما، شیء Comment است، مشخص کرد. سپس لیست نظرات، خاصیت تو در تو، قالب سفارشی نمایش Text نظرات (با توجه به Context دریافتی که امکان دسترسی به شیء جاری در حال رندر را میسر می‌کند) و همچنین قالب سفارشی نبود اطلاعاتی برای نمایش را تعریف می‌کنیم.

کدهای کامل این مطلب را از اینجا می‌توانید دریافت کنید: BlazorTreeView.zip
کامپوننت توسعه یافته‌ی در اینجا در هر دو حالت Blazor WASM و Blazor Server کار می‌کند.
‫۱ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۸ مرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۵۰