- راه اندازی Git داخل شبکه داخلی ویندوز | آرش میلانی | www.arashmilani.ir
- Ajax Control Toolkit November 2011 Release | stephenwalther.com
- Export OneNote to PDF | onenote2pdf.codeplex.com
- Mono for Android | blog.xamarin.com
- بهینه سازیهای وب در ویژوال استودیو | blogs.msdn.com
- مصاحبه با تیم پروژه Roslyn | channel9.msdn.com
اشتراکها
ابزاری برای weaving .net assemblies
This article takes a comprehensive look at the business of generating and sending email from an ASP.NET MVC application. It covers the most common use cases as well as some advanced scenarios. It also explores some of the more common errors that arise from attempting to generate and send email programmatically from an ASP.NET MVC site.
اشتراکها
جاوا اسکریپت برای توسعه دهندگان #C
The conference is a two-day, multi-track event that covers all aspects of software development, design and project management. We have speakers from all over the world who are industry experts that deliver both break-out sessions as well as hands-on workshops to further our attendee’s knowledge and understanding of the topics
نظرات مطالب
چند ستونه کردن در iTextSharp
سلام مهندس
فکر می کنم در خط 76 ، columnsPerPage باید به (columnsPerPage - 1) تبدیل بشه.(تعداد ستونها در صفحه یکی بیشتره)
فکر می کنم در خط 76 ، columnsPerPage باید به (columnsPerPage - 1) تبدیل بشه.(تعداد ستونها در صفحه یکی بیشتره)
استاندارد آن به این صورت است:
و این NumericDate به نحو زیر باید تعریف شود (Section 2. Terminology):
نمونهی استفادهی از آن در متد getAccessTokenExpirationDateUtc ارائه شدهاست.
Its value MUST be a number containing a NumericDate value.
A JSON numeric value representing the number of seconds from 1970-01-01T00:00:00Z UTC until the specified UTC date/time, ignoring leap seconds. This is equivalent to the IEEE Std 1003.1, 2013 Edition [POSIX.1] definition "Seconds Since the Epoch", in which each day is accounted for by exactly 86400 seconds, other than that non-integer values can be represented. See RFC 3339 [RFC3339] for details regarding date/times in general and UTC in particular.
در قسمت قبلی این مقاله، با مفاهیم تئوری برنامه نویسی تابعی آشنا شدیم. در این مطلب قصد دارم بیشتر وارد کد نویسی شویم و الگوها و ایدههای پیاده سازی برنامه نویسی تابعی را در #C مورد بررسی قرار دهیم.
Immutable Types
هنگام ایجاد یک Type جدید باید سعی کنیم دیتای داخلی Type را تا حد ممکن Immutable کنیم. حتی اگر نیاز داریم یک شیء را برگردانیم، بهتر است که یک instance جدید را برگردانیم، نه اینکه همان شیء موجود را تغییر دهیم. نتیحه این کار نهایتا به شفافیت بیشتر و Thread-Safe بودن منجر خواهد شد.
مثال:
در این مثال، Property های کلاس، از بیرون قابل Set شدن میباشند و کسی که این کلاس را فراخوانی میکند، هیچ ایدهای را دربارهی مقادیر قابل قبول آنها ندارد. بعد از تغییر بهتر است وظیفهی ایجاد آبجکت خروجی به عهده تابع باشد، تا از شرایط ناخواسته جلوگیری شود:
با این تغییر در ساختار کد، کسی که یک شیء از کلاس ImmutableRectangle را ایجاد میکند، باید مقادیر را وارد کند و مقادیر Property ها به صورت فقط خواندنی از بیرون کلاس در دسترس هستند. همچنین در متد Grow، یک شیء جدید از کلاس برگردانده میشود که هیچ ارتباطی با کلاس فعلی ندارد.
استفاده از Expression بجای Statement
یکی از موارد با اهمیت در سبک کد نویسی تابعی را در مثال زیر ببینید:
به خطهای کامنت شده دقت کنید؛ میبینیم که یک متغیر، تعریف شده که نگه دارندهای برای خروجی خواهد بود. در واقع به اصطلاح آن را mutate میکند؛ در صورتیکه نیازی به آن نیست. ما میتوانیم این کد را به صورت یک عبارت (Expression) در آوریم که خوانایی بیشتری دارد و کوتاهتر است.
در قسمت قبلی درباره توابع HOF صحبت کردیم. به طور خلاصه توابعی که یک تابع را به عنوان ورودی میگیرند و یک تابع را به عنوان خروجی برمیگردانند. به مثال زیر توجه کنید:
این قطعه کد، مربوط به متد Count کتابخانهی Linq میباشد. در واقع این متد تعدادی از چیزها را تحت شرایط خاصی میشمارد. ما دو راهکار داریم، برای هر شرایط خاص، پیاده سازی نحوهی شمردن را انجام دهیم و یا یک تابع بنویسیم که شرط شمردن را به عنوان ورودی دریافت کند و تعدادی را برگرداند.
ترکیب توابع
ترکیب توابع به عمل پیوند دادن چند تابع ساده، برای ایجاد توابعی پیچیده گفته میشود. دقیقا مانند عملی که در ریاضیات انجام میشود. خروجی هر تابع به عنوان ورودی تابع بعدی مورد استفاده قرار میگیرد و در آخر ما خروجی آخرین فراخوانی را به عنوان نتیجه دریافت میکنیم. ما میتوانیم در #C به روش برنامه نویسی تابعی، توابع را با یکدیگر ترکیب کنیم. به مثال زیر توجه کنید:
در مثال بالا ما سه تابع جدا داریم که میخواهیم نتیجهی آنها را به صورت پشت سر هم داشته باشیم. ما میتوانستیم هر کدام از این توابع را به صورت تو در تو بنویسیم؛ ولی خوانایی آن به شدت کاهش خواهد یافت. بنابراین ما از یک Extension Method استفاده کردیم.
Chaining / Pipe-Lining و اکستنشنها
یکی از روشهای مهم در سبک برنامه نویسی تابعی، فراخوانی متدها به صورت زنجیرهای و پاس دادن خروجی یک متد به متد بعدی، به عنوان ورودی است. به عنوان مثال کلاس String Builder یک مثال خوب از این نوع پیاده سازی است. کلاس StringBuilder از پترن Fluent Builder استفاده میکند. ما میتوانیم با اکستنشن متد هم به همین نتیجه برسیم. نکته مهم در مورد کلاس StringBuilder این است که این کلاس، شیء string را mutate نمیکند؛ به این معنا که هر متد، تغییری در object ورودی نمیدهد و یک خروجی جدید را بر میگرداند.
در این مثال ما کلاس StringBuilder را توسط یک اکستنشن متد توسعه دادهایم:
نوعهای اضافی درست نکنید ، به جای آن از کلمهی کلیدی yield استفاده کنید!
گاهی ما نیاز داریم لیستی از آیتمها را به عنوان خروجی یک متد برگردانیم. اولین انتخاب معمولا ایجاد یک شیء از جنس List یا به طور کلیتر Collection و سپس استفاده از آن به عنوان نوع خروجی است:
همانطور که مشاهده میکنید در مثال اول، ما از یک لیست موقت استفاده کردهایم تا آیتمها را نگه دارد. اما میتوانیم از این مورد با استفاده از کلمه کلیدی yield اجتناب کنیم. این الگوی iterate بر روی آبجکتها در برنامه نویسی تابعی، خیلی به چشم میخورد.
برنامه نویسی declarative به جای imperative با استفاده از Linq
در قسمت قبلی به طور کلی درباره برنامه نویسی Imperative صحبت کردیم. در مثال زیر یک نمونه از تبدیل یک متد که با استایل Imperative نوشته شده به declarative را میبینید. شما میتوانید ببینید که چقدر کوتاهتر و خواناتر شده:
Immutable Collection
در مورد اهمیت immutable قبلا صحبت کردیم؛ Immutable Collection ها، کالکشنهایی هستند که به جز زمانیکه ایجاد میشنود، اعضای آنها نمیتوانند تغییر کنند. زمانیکه یک آیتم به آن اضافه یا کم شود، یک لیست جدید، برگردانده خواهد شد. شما میتوانید انواع این کالکشنها را در این لینک ببینید.
به نظر میرسد که ایجاد یک کالکشن جدید میتواند سربار اضافی بر روی استفاده از حافظه داشته باشد، اما همیشه الزاما به این صورت نیست. به طور مثال اگر شما f(x)=y را داشته باشید، مقادیر x و y به احتمال زیاد یکسان هستند. در این صورت متغیر x و y، حافظه را به صورت مشترک استفاده میکنند. به این دلیل که هیچ کدام از آنها Mutable نیستند. اگر به دنبال جزییات بیشتری هستید این مقاله به صورت خیلی جزییتر در مورد نحوه پیاده سازی این نوع کالکشنها صحبت میکند. اریک لپرت یک سری مقاله در مورد Immutable ها در #C دارد که میتوانید آن هار در اینجا پیدا کنید.
Thread-Safe Collections
این کلاسها در واقع همه مشکلات ما را حل نخواهند کرد؛ اما بهتر است که در ذهن خود داشته باشیم که بتوانیم به موقع و در جای درست از آنها استفاده کنیم.
در این قسمت از مقاله سعی شد با روشهای خیلی ساده، با مفاهیم اولیه برنامه نویسی تابعی درگیر شویم. در ادامه مثالهای بیشتری از الگوهایی که میتوانند به ما کمک کنند، خواهیم داشت.
هنگام ایجاد یک Type جدید باید سعی کنیم دیتای داخلی Type را تا حد ممکن Immutable کنیم. حتی اگر نیاز داریم یک شیء را برگردانیم، بهتر است که یک instance جدید را برگردانیم، نه اینکه همان شیء موجود را تغییر دهیم. نتیحه این کار نهایتا به شفافیت بیشتر و Thread-Safe بودن منجر خواهد شد.
مثال:
public class Rectangle { public int Length { get; set; } public int Height { get; set; } public void Grow(int length, int height) { Length += length; Height += height; } } Rectangle r = new Rectangle(); r.Length = 5; r.Height = 10; r.Grow(10, 10);// r.Length is 15, r.Height is 20, same instance of r
// After public class ImmutableRectangle { int Length { get; } int Height { get; } public ImmutableRectangle(int length, int height) { Length = length; Height = height; } public ImmutableRectangle Grow(int length, int height) => new ImmutableRectangle(Length + length, Height + height); } ImmutableRectangle r = new ImmutableRectangle(5, 10); r = r.Grow(10, 10);// r.Length is 15, r.Height is 20, is a new instance of r
یکی از موارد با اهمیت در سبک کد نویسی تابعی را در مثال زیر ببینید:
public static void Main() { Console.WriteLine(GetSalutation(DateTime.Now.Hour)); } // imparitive, mutates state to produce a result /*public static string GetSalutation(int hour) { string salutation; // placeholder value if (hour < 12) salutation = "Good Morning"; else salutation = "Good Afternoon"; return salutation; // return mutated variable }*/ public static string GetSalutation(int hour) => hour < 12 ? "Good Morning" : "Good Afternoon";
استفاده از High-Order Function ها برای ایجاد کارایی بیشتر
در قسمت قبلی درباره توابع HOF صحبت کردیم. به طور خلاصه توابعی که یک تابع را به عنوان ورودی میگیرند و یک تابع را به عنوان خروجی برمیگردانند. به مثال زیر توجه کنید:
public static int Count<TSource>(this IEnumerable<TSource> source, Func<TSource, bool> predicate) { int count = 0; foreach (TSource element in source) { checked { if (predicate(element)) { count++; } } } return count; }
ترکیب توابع به عمل پیوند دادن چند تابع ساده، برای ایجاد توابعی پیچیده گفته میشود. دقیقا مانند عملی که در ریاضیات انجام میشود. خروجی هر تابع به عنوان ورودی تابع بعدی مورد استفاده قرار میگیرد و در آخر ما خروجی آخرین فراخوانی را به عنوان نتیجه دریافت میکنیم. ما میتوانیم در #C به روش برنامه نویسی تابعی، توابع را با یکدیگر ترکیب کنیم. به مثال زیر توجه کنید:
public static class Extensions { public static Func<T, TReturn2> Compose<T, TReturn1, TReturn2>(this Func<TReturn1, TReturn2> func1, Func<T, TReturn1> func2) { return x => func1(func2(x)); } } public class Program { public static void Main(string[] args) { Func<int, int> square = (x) => x * x; Func<int, int> negate = x => x * -1; Func<int, string> toString = s => s.ToString(); Func<int, string> squareNegateThenToString = toString.Compose(negate).Compose(square); Console.WriteLine(squareNegateThenToString(2)); } }
یکی از روشهای مهم در سبک برنامه نویسی تابعی، فراخوانی متدها به صورت زنجیرهای و پاس دادن خروجی یک متد به متد بعدی، به عنوان ورودی است. به عنوان مثال کلاس String Builder یک مثال خوب از این نوع پیاده سازی است. کلاس StringBuilder از پترن Fluent Builder استفاده میکند. ما میتوانیم با اکستنشن متد هم به همین نتیجه برسیم. نکته مهم در مورد کلاس StringBuilder این است که این کلاس، شیء string را mutate نمیکند؛ به این معنا که هر متد، تغییری در object ورودی نمیدهد و یک خروجی جدید را بر میگرداند.
string str = new StringBuilder() .Append("Hello ") .Append("World ") .ToString() .TrimEnd() .ToUpper();
public static class Extensions { public static StringBuilder AppendWhen(this StringBuilder sb, string value, bool predicate) => predicate ? sb.Append(value) : sb; } public class Program { public static void Main(string[] args) { // Extends the StringBuilder class to accept a predicate string htmlButton = new StringBuilder().Append("<button").AppendWhen(" disabled", false).Append(">Click me</button>").ToString(); } }
نوعهای اضافی درست نکنید ، به جای آن از کلمهی کلیدی yield استفاده کنید!
گاهی ما نیاز داریم لیستی از آیتمها را به عنوان خروجی یک متد برگردانیم. اولین انتخاب معمولا ایجاد یک شیء از جنس List یا به طور کلیتر Collection و سپس استفاده از آن به عنوان نوع خروجی است:
public static void Main() { int[] a = { 1, 2, 3, 4, 5 }; foreach (int n in GreaterThan(a, 3)) { Console.WriteLine(n); } } /*public static IEnumerable<int> GreaterThan(int[] arr, int gt) { List<int> temp = new List<int>(); foreach (int n in arr) { if (n > gt) temp.Add(n); } return temp; }*/ public static IEnumerable<int> GreaterThan(int[] arr, int gt) { foreach (int n in arr) { if (n > gt) yield return n; } }
در قسمت قبلی به طور کلی درباره برنامه نویسی Imperative صحبت کردیم. در مثال زیر یک نمونه از تبدیل یک متد که با استایل Imperative نوشته شده به declarative را میبینید. شما میتوانید ببینید که چقدر کوتاهتر و خواناتر شده:
List<int> collection = new List<int> { 1, 2, 3, 4, 5 }; // Imparative style of programming is verbose List<int> results = new List<int>(); foreach(var num in collection) { if (num % 2 != 0) results.Add(num); } // Declarative is terse and beautiful var results = collection.Where(num => num % 2 != 0);
Immutable Collection
در مورد اهمیت immutable قبلا صحبت کردیم؛ Immutable Collection ها، کالکشنهایی هستند که به جز زمانیکه ایجاد میشنود، اعضای آنها نمیتوانند تغییر کنند. زمانیکه یک آیتم به آن اضافه یا کم شود، یک لیست جدید، برگردانده خواهد شد. شما میتوانید انواع این کالکشنها را در این لینک ببینید.
به نظر میرسد که ایجاد یک کالکشن جدید میتواند سربار اضافی بر روی استفاده از حافظه داشته باشد، اما همیشه الزاما به این صورت نیست. به طور مثال اگر شما f(x)=y را داشته باشید، مقادیر x و y به احتمال زیاد یکسان هستند. در این صورت متغیر x و y، حافظه را به صورت مشترک استفاده میکنند. به این دلیل که هیچ کدام از آنها Mutable نیستند. اگر به دنبال جزییات بیشتری هستید این مقاله به صورت خیلی جزییتر در مورد نحوه پیاده سازی این نوع کالکشنها صحبت میکند. اریک لپرت یک سری مقاله در مورد Immutable ها در #C دارد که میتوانید آن هار در اینجا پیدا کنید.
Thread-Safe Collections
اگر ما در حال نوشتن یک برنامهی Concurrent / async باشیم، یکی از مشکلاتی که ممکن است گریبانگیر ما شود، race condition است. این حالت زمانی اتفاق میافتد که دو ترد به صورت همزمان تلاش میکنند از یک resource استفاده کنند و یا آن را تغییر دهند. برای حل این مشکل میتوانیم آبجکتهایی را که با آنها سر و کار داریم، به صورت immutable تعریف کنیم. از دات نت فریمورک نسخه 4 به بعد Concurrent Collectionها معرفی شدند. برخی از نوعهای کاربردی آنها را در لیست پایین میبینیم:
Collection | توضیحات |
ConcurrentDictionary | پیاده سازی thread safe از دیکشنری key-value |
ConcurrentQueue | پیاده سازی thread safe از صف (اولین ورودی ، اولین خروجی) |
ConcurrentStack | پیاده سازی thread safe از پشته (آخرین ورودی ، اولین خروجی) |
ConcurrentBag | پیاده سازی thread safe از لیست نامرتب |
این کلاسها در واقع همه مشکلات ما را حل نخواهند کرد؛ اما بهتر است که در ذهن خود داشته باشیم که بتوانیم به موقع و در جای درست از آنها استفاده کنیم.
در این قسمت از مقاله سعی شد با روشهای خیلی ساده، با مفاهیم اولیه برنامه نویسی تابعی درگیر شویم. در ادامه مثالهای بیشتری از الگوهایی که میتوانند به ما کمک کنند، خواهیم داشت.